Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XII K 166/23

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

USTALENIE FAKTÓW

Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Okręgowy w Warszawie

31 marca 1999 r.

VIII K 230/98

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie

22 listopada 2004 r.

II K 483/02

1.1.3.

Sąd Okręgowy w Częstochowie

2 listopada 2011 r.

II K 185/09

1.1.4.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie

24 listopada 2011 r.

III K 553/09

1.1.5.

Sąd Okręgowy w Warszawie

28 marca 2022 r.

XII K 241/21

1.1.6.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Woli w Warszawie

5 czerwca 2023 r.

III K 791/21

1.1.7.

Sąd Okręgowy w Częstochowie

17 stycznia 2013 r.

II K 138/12

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 31 marca 1999 r., sygn. VIII K 230/98 skazanemu K. G. (1) za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 19 czerwca 1996 r. została wymierzona kara 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. popełniony w dniu 19 czerwca 1996 r. karę 3 lat pozbawienia wolności, na podstawie art. 85 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono na podstawie art. 63 § 1 k.k. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 21 stycznia 1997 r. do dnia 1 września 1998 r.

akta sprawy VIII K 230/98

odpis wyroku

k. 56-58

wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 22 listopada 2004 r., sygn. akt II K 483/02 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 listopada 2005 r., sygn. akt X Ka 588/05 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 2 czerwca 2000 r. skazanemu wymierzono karę 5 lat pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 11 sierpnia 2000 r. do dnia 16 stycznia 2001 r., od dnia 7 czerwca 2002 r. do dnia 31 marca 2004 r.

akta sprawy II K 483/02

odpisy wyroków

obliczenie kary

k. 77-79

k. 80

wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 2 listopada 2011 r. sygn. akt II K 185/09 zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 maja 2012 r. sygn. akt II AKa 126/12 K. G. (1)

- za czyn z art. 258 § 2 k.k. popełniony w okresie od 1999 r. do sierpnia 2000 r. wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności,

- za czyn z art. 282 k.k., 252 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w lutym 2000 r. karę 4 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 150 stawek dziennych po 200 złotych jedna stawka dzienna,

- za czyn z art. 281 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w lipcu 2000 r. karę 3 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 150 stawek dziennych po 200 złotych jedna stawka dzienna.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 250 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 złotych, zaś na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 16 sierpnia 2010 r. do dnia 22 grudnia 2010 r.

akta sprawy II K 185/09

odpisy wyroków

k. 33-40

wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie II K 138/12 zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 16 maja 2013 r. sygn. akt II AKa 152/13 połączono kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu w sprawach opisanych powyżej o sygn. II K 483/02 i II K 185/09 i wymierzono mu karę łączną 7 lat pozbawienia wolności.

akta sprawy II K 138/12

odpisy wyroków

k. 51-54

wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy –Woli w Warszawie z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. akt III K 553/09 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt IX Ka 92/12 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. w zb. z art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony okresie od 1 lutego 2009 r. do 5 lutego 2009 r. skazanemu wymierzono karę 4 lat pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 5 lutego 2009 r. do dnia 16 sierpnia 2010 r. Skazany przedmiotową karę odbył w okresie od 20 sierpnia 2014 r. do 2 lipca 2018 r.

akta sprawy III K 553/09

odpis wyroku

k. 69-71

wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 28 marca 2022 r. sygn. akt XII K 241/21 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2022 r. sygn. akt II AKa 282/22 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt. 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 31 maja 2021 r. wymierzono skazanemu karę 7 lat pozbawienia wolności, na podstawie art. 62 k.k. orzeczono terapeutyczny system odbycia tej kary, a na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 18 czerwca 2021 r. godz. 16:00 do dnia 13 października 2022 r.

akta sprawy XII K 241/21

odpisy wyroków

k. 21-29

wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 5 czerwca 2023 r., sygn. akt III K 791/21 za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 12 stycznia 2021 r. wymierzono skazanemu na karę 1 roku pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 stycznia 2021 r. godz. 17:00 do godz.19:20

akta sprawy III K 791/21

odpis wyroku

k. 74

Poprawna opinia z zakładu karnego.

opinia o skazanym

k. 59

Aktualnie skazany K. G. (2) odbywa karę 7 lat pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. XII K 241/21 (koniec kary 16 czerwca 2028).

Karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie w sprawie III K 791/21 rozpocznie odbywać w dniu 16 czerwca 2028 r. – koniec kary 15 czerwca 2029 r.

Informacja o pobytach i orzeczeniach;

dane o karalności

k. 60, 61-62

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

odpisy wyroków wraz z aktami spraw

Fakt skazania K. G. (1) wynika jednoznacznie z treści ujawnionych w sprawie odpisów prawomocnych wyroków wydanych w sprawach o sygn. VIII K 230/98, II K 483/02, II K 185/09, III K 553/09, XII K 241/21 i III K 791/21.

Nie budzi również wątpliwości fakt wydania w stosunku do skazanego wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w sprawie II K 138/12.

opinia o skazanym

Sąd nie znalazł żadnych powodów, by wydaną przez Dyrektora AŚ W. w dniu 6 września 2023r. opinię o skazanym kwestionować. Została ona sporządzona w sposób rzetelny, wyczerpująco opisuje ona dotychczasowy przebieg resocjalizacji skazanego. Z opinii tej wynika, że skazany karę pozbawienia wolności odbywa po raz kolejny (do ZK został doprowadzony) w systemie zwykłym w warunkach zakładu karego typu zamkniętego. Stara się przestrzegać porządku i dyscypliny, stosuje się do reguł określonych w porządku wewnętrznym jednostki penitencjarnej, w której jest osadzony – w grupie współosadzonych funkcjonuje prawidłowo, prezentuje regulaminową postawę wobec przełożonych. Nie sprawia problemów natury wychowawczej. Uczestniczy w podkulturze przestępczej. Z opinii wynika nadto, że dotychczas został raz nagrodzony regulaminowo, raz ukarany dyscyplinarnie.

Nie uczestniczył w programach resocjalizacji skazanych, jest objęty nauczaniem w zakresie liceum ogólnokształcącego.

Odnośnie danych osobopoznawczych wskazano dodatkowo, że K. G. (1) posiada podstawowe wykształcenie, zawód wyuczony blacharz samochodowy. W zakładzie karnym nie jest jednak zatrudniony. Jest żonaty, ma dwie córki. Rozpoznano u niego uzależnienie od(...) w warunkach izolacji więziennej ukończył program podstawowej (...).

Prezentuje werbalny krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw i dotychczasowego trybu życia.

W opinii dyrektora AŚ postawa skazanego jest poprawna.

informacja o karalności i pobytach i orzeczeniach

Przedmiotowe dokumenty nie budziły żadnych wątpliwości Sądu, zwłaszcza w zestawieniu z treścią wyroków będących podstawą wyrokowania w niniejszej sprawie.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Okręgowy w Warszawie, 28 marca 2022 r., sygn. XII K 241/21

kara 7 lat pozbawienia wolności

3.1.2.

Sąd Rejonowy dla Warszawy -Woli w Warszawie, 5 czerwca 2023 r., sygn. III K 791/21

kara 1 roku pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w stosunku do skazanego zaszła potrzeba wydania kolejnego wyroku łącznego, albowiem już po wydaniu wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w sprawie o sygn. akt II K 138/12 K. G. (1) został skazany za kolejne przestępstwa:

- z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. w zb. z art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od 1 lutego 2009 r. do 5 lutego 2009 r. na karę 4 lat pozbawienia wolności – sprawa III K 553/09

- z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt. 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2021 r. na karę 7 lat pozbawienia wolności – sprawa XII K 241/21

- z art. 178a § 1 k.k. popełnione w dniu 12 stycznia 2021 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności – sprawa III K 791/21.

W niniejszej sprawie – z uwagi na daty czynów, za które K. G. (2) został skazany poszczególnymi wyrokami, a także daty wydania poszczególnych wyroków – zachodziła konieczność ustalenia, na podstawie których przepisów o karze łącznej należy skazanemu w nowym wyroku łącznym wymierzyć nową karę łączną pozbawienia wolności. W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, iż z dniem 01 lipca 2015 r. weszła w życie nowela przepisów Kodeksu karnego, która zmieniła zasady łączenia kar. Ustawodawca odszedł od konstrukcji zbie­gu przestępstw na rzecz zasady łączenia kar podlegających wykonaniu (art. 85 § 2 k.k. po nowelizacji). Jednocześnie w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20 III 2015 r., poz. 396) ustawodawca przesądził, iż przepisów znowelizowanego Kodeksu karnego rozdziału IX (tj. zawierającego przepisy o zbiegu przestępstw i łączeniu kar) nie będzie stosować się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy (ustawa weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 r.), chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie nowelizacji. Jednocześnie utrwalony został już pogląd, że w sytuacji, w której jeden z wyroków skazujących uprawomocnił się po dniu 30 czerwca 2015 r. znajdzie zastosowanie przepis art. 4 § 1 k.k., jeżeli ustawa obowiązująca poprzednio będzie – jako podstawa orzeczenia kary łącznej - dla skazanego względniejsza, zwłaszcza w sytuacji, gdy przestępstwa zostały popełnione przez skazanego przed tą datą.

Następnie z dniem 24.06.2020 r. ponownie dokonano zmian przepisów Kodeksu karnego regulujących zasady łączenia kar. W art. 85 § 1 k.k. powrócono bowiem do cezury czasowej tworzącej zbieg rzeczywisty przestępstw, polegającej na wydaniu pierwszego, chociażby nieprawomocnego wyroku co do któregokolwiek z przestępstw popełnionych przez sprawcę przed jego wydaniem. To rozwiązanie prawne dotyczyć będzie jednak tylko tych sytuacji, w których wszystkie skazania prawomocne nastąpią po tej dacie. Dotychczasowe uregulowanie będzie natomiast stosowane w przypadku kar prawomocnie orzeczonych przed wejściem w życie tzw. IV ustawy antycovidowej, tj. przed 24.06.2020 r. Gdyby się jednak zdarzyło, że część skazań nastąpiła przed 24.06.2020 r., a część po tej dacie będzie miał zastosowanie art. 4 § 1 k.k.

Analiza poszczególnych skazań K. G. (1) dowodzi, że czynów, za które został on skazany w sprawach o sygn. akt VIII K 230/98, II K 483/02, II K 185/09 i III K 553/09 dopuścił się on przed 1 lipca 2015 r. tj. przed wejściem w życie zmiany Kodeksu Karnego nadanym nowelizacją ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. Przed tą datą zapadły w tych sprawach prawomocne wyroki skazujące. W tym okresie czasu zgodnie z treścią ówcześnie obowiązującego art. 85 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015 r.) wyrok łączny wydaje się tylko wtedy, jeżeli zostały spełnione warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby skazanej prawomocnie wyrokami różnych sądów tj. gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się zaś do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw. Tym warunkom odpowiadały jedynie skazania ze spraw o sygn. akt II K 483/02 i II K 185/09, przy czym w tym zakresie zapadł już prawomocny wyrok łączny wydany przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w sprawie o sygn. II K 138/12 (czynu, za który K. G. (1) został skazany w sprawie III K 553/09 dopuścił się bowiem w okresie od 1 lutego 2009 r. do 5 lutego 2009 r., a zatem już po wydaniu wyroku w sprawie II K 483/02 tj. po 22 listopada 2004 r., który to wyrok był tym chronologicznie pierwszym w rozumieniu art. 85 k.k.). Skazany odbył kary orzeczone w/wym wyrokami, w tym karę łączną orzeczoną wyrokiem łącznym w sprawie II K 138/12.

Jednocześnie oba wyroki skazujące wydane w sprawach o sygn. XII K 241/21 i III K 791/21 zapadły nie tylko po dacie 1 lipca 2015 r., ale również po kolejnej zmianie przepisów Kodeksu karnego dokonanej z dniem 24 czerwca 2020 r. Przestępstw, za które K. G. (1) został w tych sprawach skazany dopuścił się on również po tych datach, a także po wydaniu wyroku w sprawie III K 553/09. Niewątpliwym jest przy tym, że przestępstwa te tworzą kolejny tzw. realny zbieg przestępstw określony w obecnie obowiązującym przepisie art. 85 § 1 k.k. Oba zostały bowiem popełnione przed datą wydania wyroku w sprawie XII K 241/21 w dniu 28 marca 2022 r. (odpowiednio w dniu 31 maja 2021 r. i w dniu 21 stycznia 2021 r.) i za oba te przestępstwa zostały skazanemu wymierzone kary tego samego rodzaju tj. kary pozbawienia wolności.

Dlatego też Sąd dokonał połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec skazanego w sprawach XII K 241/21 i III K 791/21 na podstawie obecnie obowiązującego przepisu art. 85 § 1 k.k.

WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z treścią art. obecnie obowiązującego art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak określonych ustawą górnych progów wymiaru poszczególnych rodzajów kary łącznej (w odniesieniu do kary łącznej pozbawienia wolności granicą jest obecnie 30 lat pozbawienia wolności, która to okoliczność w stosunku do skazanego w realiach niniejszej sprawy nie ma najmniejszego znaczenia).

W realiach niniejszej sprawy oznaczało to możliwość orzeczenia w stosunku skazanego K. G. (1) kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze od 7 lat i 1 miesiąca do 8 lat pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy wymierzył skazanemu K. G. (1) karę łączną 8 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając skazanemu karę łączną Sąd miał na uwadze (kierując się treścią art. 85 a k.k.) przede wszystkim cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także cele zapobiegawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do skazanego. Brał również pod uwagę charakter i rodzaj związku przedmiotowego między popełnionymi przez skazanego przestępstwami, związek podmiotowy, jak również właściwości i warunki osobiste skazanego oraz jego zachowanie w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności. Przy ocenie charakteru związku przedmiotowego zbiegających się przestępstw Sąd brał pod uwagę bliskość czasową ich popełnienia bacząc, iż więź tego związku jest większa, gdy czyny popełniane są równocześnie lub bezpośrednio po sobie, osoby pokrzywdzonych (gdy wieloma przestępstwami pokrzywdzono tę samą osobę), rodzaj naruszonego dobra prawnego, sposób działania sprawcy. W aspekcie podmiotowym Sąd brał natomiast pod uwagę motywy, pobudki skazanego, rodzaj i formę winy.

Odnosząc powyższe kryteria do oceny zbiegających się w tym zakresie czynów popełnionych przez skazanego Sąd ustalił, iż czyny te nie były rodzajowo tożsame: było to przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu (sprawa XII K 241/21) oraz przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji (sprawa III K 791/21). Przestępstwa te zostały popełnione w różnym czasie i pozostają bez jakiegokolwiek – poza osobą sprawcy – związku. Przestępstwa zostały popełnione umyślnie. Dlatego też przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania zasady pełnej, czy chociażby częściowej absorpcji, uznając iż pomiędzy tymi czynami nie zachodzi żaden związek podmiotowo-przedmiotowy by przyjąć, iż przestępstwa te stanowiły jeden zespół zachowania się skazanego.

Dodatkowo Sąd wziął pod uwagę treść opinii o skazanym, z której wynikało, że skazany karę odbywa w systemie zwykłym w zakładzie karnym typu zamkniętego. W ocenie Sądu wnioski płynące z opinii dyrektora zakładu karnego nie dowodzą, by zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary cechowały jakieś ponad przeciętnie pozytywne okoliczności. Wręcz przeciwnie z opinii tej wynika, że jego zachowanie jest zaledwie poprawne i stanowi typową konsekwencję wykonywania orzeczonej kary, mającej przecież zmierzać do osiągnięcia w stosunku do sprawcy celów zapobiegawczych, wychowawczych i resocjalizacyjnych. A te cele – co również wynika z treści opinii – nie zostały w stosunku do skazanego w pełni osiągnięte, dlatego też proces resocjalizacyjny winien być nadal kontynuowany, by zmiana postawy skazanego była trwała. Skazany otrzymał zaledwie jedną nagrodę regulaminową, tylko werbalizuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw i dotychczasowego trybu życia. Jest to jego kolejny pobyt w warunkach izolacji więziennej.

Zdaniem Sądu Okręgowego wyrokującego w niniejszej sprawie wymiar orzekanej w wyroku łącznym kary łącznej winien przede wszystkim odzwierciedlać stopień związku podmiotowego i przedmiotowego zbiegających się przestępstw, których dopuścił się skazany. Sam fakt popełnienia więcej niż jednego przestępstwa nie może skutkować automatyczną absorpcją kar, albowiem byłoby to niczym nieuzasadnione premiowanie sprawcy wielokrotnego łagodniejszą karą niż sprawcy jednorazowego. Tak ukształtowana kara nie byłaby karą sprawiedliwą. Kara łączna – wobec brzmienia art. 85 a k.k. – winna uwzględniać przede wszystkim cele wychowawcze i zapobiegawcze, a wymierzana w wyroku łącznym ma stanowić swoistego rodzaju podsumowanie działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętego skazaniami, co oznacza, że nie zawsze musi ona tworzyć sytuację korzystniejszą dla skazanego od istniejącej. Trwający obecnie wobec skazanego K. G. (1) proces resocjalizacyjny przebiega poprawnie, ale nie został jeszcze ukończony.

Mając zatem na uwadze całokształt wyżej podniesionych okoliczności, Sąd doszedł do przekonania, że wymierzona skazanemu kara łączna pozwoli osiągnąć wszystkie cele kary indywidualnej, jak również sprosta dyrektywom kary sprawiedliwej i jej celowi ogólno-prewencyjnemu.

Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. II wyroku łącznego

Wobec okoliczności ujawnionych w sprawie XII K 241/21 na podstawie art. 62 k.k. Sąd orzekł terapeutyczny system odbycia orzeczonej kary łącznej.

pkt. III wyroku łącznego

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. XII K 241/21 od dnia 18 czerwca 2021 r. do dnia wydania wyroku łącznego oraz w sprawie o sygn. III K 791/21 w dniu 21 stycznia 2021 r.

pkt. IV

Zgodnie z treścią art. 576 § 1 k.p.k. w części nie objętej wyrokiem łącznym wyroki wydane w sprawach XII K 241/21 i III K 791/21 podlegają odrębnemu wykonaniu.

pkt. V

Wobec braku podstaw do połączenia innych kar ( o czym była mowa powyżej) Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył w tym zakresie postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. VI wyroku łącznego

Wobec faktu, iż skazany odbywa karę pozbawienia wolności, nie pracuje i nie osiąga żadnych dochodów Sąd zwolnił go na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

PODPIS