XII K 226/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Warszawie z 2024-03-14
Sygn. akt XII K 226/23
WYROK ŁĄCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 marca 2024 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSO Katarzyna Stasiów
Protokolant: Katarzyna Hydzik
przy udziale prokurator Renaty Zielińskiej
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2024 r.
sprawy E. G. , urodzonego w dniu (...) w N., syna J. i M., skazanego prawomocnymi wyrokami:
1) Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z dnia 8 września 2003 roku sygn. akt SG 340/03, za czyny:
a) z art. 338 § 1 k.k., popełnione w okresie od 2 października 2001 roku do 14 listopada 2001 roku, na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;
b) z art. 338 § 1 k.k., popełnione w okresie od 20 listopada 2001 roku do 13 lutego 2002 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;
c) z art. 338 § 1 k.k. popełnione w okresie od 17 lutego 2002 roku do 16 maja 2003 roku, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,
wobec którego łącząc jednostkowe kary pozbawienia wolności na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., orzeczono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, a jej wykonanie na postawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata, oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego i zobowiązując do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz używania innych środków odurzających,
przy czym Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie postanowieniem z dnia 23 czerwca 2005 roku zarządził wykonanie w/wym. kary 1 roku pozbawienia wolności, a postanowieniem z dnia 17 listopada 2005 roku zaliczył na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 13 do 14 lutego 2002 roku oraz od 16 maja do 11 lipca 2003 roku; karę wykonano;
2) Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 14 listopada 2007 roku sygn. akt II K 297/03, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 16 maja 2008 roku sygn. akt VI Ka 190/08 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 19 grudnia 2008 roku sygn. akt VI Ka 1222/08, za czyn z art. 158 § 1 k.k., popełniony w dniu 27 grudnia 2002 roku, na karę 1 roku pozbawienia wolności, wobec którego na podstawie art. 47 § 1 k.k. orzeczono nawiązkę w wysokości 500 złotych na rzecz (...) Komitetu (...); karę pozbawienia wolności wykonano;
3) Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 1 grudnia 2011 roku sygn. akt II K 299/10, za czyn z art. 177 § 2 k.k., popełniony w dniu 23 grudnia 2009 roku, na karę 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności, wobec którego na podstawie art. 42 § 1 k.k. i art. 43 § 1 pkt 1 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat; karę pozbawienia wolności wykonano;
4) Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 9 lipca 2012 roku sygn. akt V K 129/11, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2012 roku sygn. akt II AKa 372/12, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w dniu 27 marca 2011 roku, na karę 11 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 kwietnia 2011 roku do dnia 5 maja 2011 roku, od dnia 15 maja 2011 roku do dnia 17 maja 2011 roku oraz od dnia 1 czerwca 2011 roku do dnia 4 listopada 2011 roku;
5) Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 21 lutego 2017 roku sygn. akt V K 889/13, utrzymanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 września 2017 roku sygn. akt IX Ka 727/17, za czyn z art. 226 § 1 k.k., popełniony w dniu 23 listopada 2012 roku, na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym;
6) Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2017 roku sygn. akt XII K 177/12, utrzymanym w mocy co do skazanego E. G. wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2019 roku sygn. akt II AKa 198/18, za czyny:
a) z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w okresie od stycznia 2009 roku do października 2010 roku, na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych po 100 złotych każda;
b) z art. 263 § 2 k.k., popełniony w połowie 2010 roku, na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,
wobec którego łącząc jednostkowe kary pozbawienia wolności na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k., orzeczono karę łączną 4 lat pozbawienia wolności; początek wykonywania kary oznaczono na dzień 10 listopada 2024 roku, a koniec na dzień 9 listopada 2028 roku;
7) Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 28 grudnia 2018 roku sygn. akt V K 79/18, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2019 roku sygn. akt II AKa 136/19, którym na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., art. 569 § 1 i § 2 k.p.k. oraz art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu k.k. obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 roku w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 4 § 1 k.k.:
a) połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z dnia 8 września 2003 roku sygn. akt SG 340/03 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 14 listopada 2007 roku sygn. akt II K 297/03, i wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności (pierwsza kara łączna);
na poczet tej kary łącznej zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 13 lutego 2002 roku godz. 12:20 do dnia 14 lutego 2002 roku, od dnia 16 maja 2003 roku godz. 14:10 do dnia 11 lipca 2003 roku oraz od dnia 29 listopada 2005 roku do dnia 30 września 2006 roku w sprawie o sygn. SG 340/03 oraz od dnia 04 listopada 2011 roku do dnia 04 listopada 2012 roku i pierwszą karę łączną pozbawienia wolności uznano za wykonaną w całości;
b) połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 1 grudnia 2011 roku sygn. akt II K 299/10 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 9 lipca 2012 roku sygn. akt V K 129/11, i wymierzono mu karę łączną 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (druga kara łączna);
na poczet tej kary łącznej zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 listopada 2012 roku do dnia 4 grudnia 2014 roku w sprawie o sygn. II K 299/10 oraz od dnia 22 kwietnia 2011 roku do dnia 5 maja 2011 roku, od dnia 15 maja 2011 roku do dnia 17 maja 2011 roku, od dnia 1 czerwca 2011 roku do dnia 4 listopada 2011 roku oraz od dnia 4 grudnia 2014 roku do dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie o sygn. V K 129/11; kara zostanie wykonana dnia 10 listopada 2024 roku;
I. na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2020 roku łączy skazanemu E. G. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2017 roku sygn. akt XII K 177/12 (opisanym w pkt. 6) oraz wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 28 grudnia 2018 roku sygn. akt V K 79/18 (opisanym w pkt. 7) i wymierza skazanemu karę łączną 15 (piętnastu) lat pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 22 kwietnia 2011 roku do dnia 5 maja 2011 roku, od dnia 15 maja 2011 roku do dnia 17 maja 2011 roku, od dnia 1 czerwca 2011 roku do dnia 4 listopada 2011 roku oraz od dnia 4 listopada 2012 roku do dnia 14 marca 2024 roku;
III. ustala, że w pozostałej części połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;
IV. umarza postępowanie w pozostałym zakresie;
V. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. kwotę 360 (trzystu sześćdziesięciu) złotych + VAT tytułem wynagrodzenia za obronę E. G. z urzędu;
VI. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||||
Formularz UWŁ |
Sygnatura akt |
XII K 226/23 |
|||
Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza |
|||||
USTALENIE FAKTÓW |
|||||
Wyroki wydane wobec skazanego |
|||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny |
Data wyroku albo wyroku łącznego |
Sygnatura akt sprawy |
||
1. |
Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie |
8 września 2003 roku |
SG 340/03 |
||
2. |
Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim |
14 listopada 2007 roku |
II K 297/03 |
||
3. |
Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim |
1 grudnia 2011 roku |
II K 299/10 |
||
4. |
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie |
9 lipca 2012 roku |
V K 129/11 |
||
5. |
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie |
21 lutego 2017 roku |
V K 889/13 |
||
6. |
Sąd Okręgowy w Warszawie |
15 marca 2017 roku |
XII K 177/12 |
||
7. |
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie – wyrok łączny |
28 grudnia 2018 roku |
V K 79/18 |
1.2. Inne fakty |
|||
1.2.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
Dotychczasowe zachowanie skazanego i jego postawa podczas odbywania kary pozbawienia wolności. |
Opinia o skazanym |
k. 63-64 |
|
Wielokrotna karalność |
Karta karna |
k. 84-88 |
|
1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
brak |
Ocena Dowodów |
||||
Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||
1.2.1. |
Wyroki, dane o karalności, opinia o skazanym |
Dokumenty pochodziły od uprawnionych podmiotów, przyjęły właściwą formę, ich rzetelność nie była kwestionowana w toku procesu, żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do ich treści ani też Sąd nie powziął wątpliwości co do ich autentyczności. |
||
2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) |
||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||
PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ |
||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy |
Kary lub środki karne podlegające łączeniu |
||
1. |
Sąd Okręgowy w Warszawie, 15 marca 2017 roku, sygn. akt XII K 177/12 |
Kara łączna 4 lat pozbawienia wolności |
||
2. |
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, 28 grudnia 2018 roku, sygn. akt V K 79/18 |
Kara łączna 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a jeżeli chodzi o dolną granicę kary łącznej – kary jednostkowe pozbawienia wolności objęte tym wyrokiem łącznym |
||
Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej |
||||
Wydanie niniejszego wyroku łącznego stało się konieczne z uwagi na ostateczne uprawomocnienie się wyroku w sprawie XII K 177/12 dopiero 1 czerwca 2023 r. – już po wydaniu wyroku łącznego w sprawie V K 79/18. Wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie, sąd orzekał na podstawie przepisów kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie należy stosować przedmiotowe przepisy, gdyż są one względniejsze dla skazanego. Zgodnie z art. 4 § 1 k.k. jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Stosownie do treści art. 85 k.k. obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 24 czerwca 2020 r., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne. Art. 86 § 1 k.k. stanowił natomiast, że sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Sąd uwzględnił treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18 kwietnia 2019 r. K 14/17, który uznał za niezgodne z konstytucją unormowanie pozwalające w takiej sytuacji jak w niniejszej sprawie na uznaniu, że dolna granica kary łącznej to najwyższa kara łączna czyli kara 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W przypadku skazanego E. G., biorąc pod uwagę fakt wykonania albo niewykonania kary, węzłem kary łącznej pozbawienia wolności mogły być objęte kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2017 r., sygn. akt XII K 177/12 oraz wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 28 grudnia 2018 r., sygn. akt V K 79/18. Mając na uwadze, że wszystkie czyny popełnione zostały przed dniem 1 lipca 2015 r., zaś wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2017 r., sygn. akt XII K 177/12, uprawomocnił się już po 24 czerwca 2020 r., sąd badał sytuację E. G. również w oparciu o przepisy obowiązujące w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 r. oraz w brzmieniu od 24 czerwca 2020 r. Biorąc pod uwagę przepisy obowiązujące przed 1 lipca 2015 r. i od 24 czerwca 2020 r., sąd nie mógłby połączyć wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z dnia 8 września 2003 roku sygn. akt SG 340/03 i wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 14 listopada 2007 roku sygn. akt II K 297/03 z uwagi na wystąpienie powagi rzeczy osądzonej, jako że taka kara łączna została już orzeczona w wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 28 grudnia 2018 roku, sygn. akt V K 79/18. Z kolei połączenie wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 1 grudnia 2011 roku sygn. akt II K 299/10, Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 9 lipca 2012 roku sygn. akt V K 129/11 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2017 roku sygn. akt XII K 177/12 byłoby mniej korzystne niż połączenie kar przy zastosowaniu przepisów w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2020 roku. Korzyść dla skazanego polega przede wszystkim na łączeniu dwóch kar łącznych, a nie kar jednostkowych, przy uwzględnieniu najwyższej kary jednostkowej odnośnie dolnej granicy wymiaru kary łącznej – zgodnie z korzystnym dla skazanych brzmieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Po uwzględnieniu wszystkich wskazanych powyżej okoliczności i dokładnej analizie sytuacji skazanego, sąd uznał, iż w przypadku E. G. najkorzystniejsze będzie zastosowanie przepisów kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. Dodatkowo, zwrócić uwagę należy na fakt, iż prokurator wnosił o wydanie wyroku łącznego przy zastosowaniu przepisów obowiązujących od 1 lipca 2015 r. do 23 czerwca 2020 r., natomiast obrońca skazanego nie zakwestionował reżimu prawnego zaproponowanego przez prokuratora. |
||||
WYMIAR KARY |
||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej |
||||
Orzekając w przedmiocie wymiaru kary, sąd kierował się treścią art. 86 § 1 k.k. oraz wszelkimi okolicznościami, które miały wpływ na jej ukształtowanie. W myśl obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 24 czerwca 2020 r. art. 86 § 1 k.k., sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Sąd, wymierzając E. G. karę, zastosował zasadę asperacji (wymiar kary w granicach od jednostkowej kary najsurowszej do sumy kar jednostkowych). Możliwe było wymierzenie kary pozbawienia wolności w przedziale od 11 lat (kara jednostkowa w sprawie V K 129/11 uwzględniona w wyroku łącznym V K 79/18) do sumy dwóch kar łącznych 4 lat i 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, czyli 16 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 15 lat pozbawienia wolności, biorąc pod uwagę wysoką społeczną szkodliwość czynów, za które E. G. został skazany wyrokami XII K 177/12 i V K 79/18, zwłaszcza usiłowania zabójstwa i wielokrotną karalność E. G.. Stanowi to dostateczny argument, by uznać, że jest on osobą zdemoralizowaną i nie zasługuje na daleko idące premiowanie jego łącznej działalności przy orzekaniu kary łącznej. Zgodnie z opinią o skazanym prezentuje on zachowanie przeciętne. Na korzyść sąd uwzględnił wielokrotne (kilkadziesiąt razy) nagradzanie, ale na niekorzyść: ośmiokrotne ukaranie dyscyplinarne, fakt udziału w bójce na terenie zakładu karnego, silną deklarację przynależności do podkultury przestępczej tzw. grypsujących, niewykonywanie poleceń przełożonych, posiadanie nielegalnego kontaktu ze współosadzonymi. Nie zachodzą przesłanki do kumulacji kar - przez wzgląd na wspomniane wielokrotne nagradzanie skazanego czy też jego pracę, naukę i udział w programach resocjalizacyjnych, które zawierają pozytywne aspekty dotyczące zachowania skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej. Sprawiedliwa jest jednakże kara bliska zasadzie kumulacji. Jest ona adekwatna do ilości, rodzaju i charakteru popełnionych przez skazanego przestępstw oraz jego warunków osobistych. Spełnia też wymogi prewencji ogólnej i szczególnej oraz może zapewnić prawidłową resocjalizację skazanego. Wymierzenie kary łącznej 14 lat pozbawienia wolności, zgodnie z wnioskiem skazanego, stanowiłoby zbytnie premiowanie go w powołanych powyżej okolicznościach. |
||||
Wymiar Środka karnego |
||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego |
||||
Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym |
||||
Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej |
||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||
II |
Na podstawie art. 577 na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu E. G. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 22 kwietnia 2011 roku do dnia 5 maja 2011 roku, od dnia 15 maja 2011 roku do dnia 17 maja 2011 roku, od dnia 1 czerwca 2011 roku do dnia 4 listopada 2011 roku oraz od dnia 4 listopada 2012 roku do dnia 14 marca 2024 roku. |
|||
III |
Sąd orzekł, iż w pozostałej części połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu. |
|||
IV |
Sąd umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w pozostałym zakresie wobec wykonania poszczególnych kar. |
7. KOszty procesu |
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
V |
Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. kwotę 360 (trzystu sześćdziesięciu) złotych + VAT tytułem wynagrodzenia za obronę E. G. z urzędu, wedle obowiązujących w tym zakresie przepisów. |
VI |
Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa. |
PODPIS |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Katarzyna Stasiów
Data wytworzenia informacji: