Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 230/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Ł. M.

w okresie od dnia 16 maja 2012 r. do dnia 11 czerwca 2012 r. w nieustalonym miejscu działając czynem ciągłym w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami w zamiarze ukrycia pochodzenia środków pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu w dniu 15 maja 2012 r. banku (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500.000 zł posiadał, używał i dokonywał transferu środków płatniczych w kwocie 490.414,66 zł zgromadzonych na rachunku bankowym nr (...) prowadzonym dla spółki (...) Sp.z o.o. przez bank (...) S.A. w ten sposób, że na rachunek firmy (...) przyjął dwa przelewy w łącznej kwocie 87.300 zł z rachunku spółki (...) Sp.z o.o. w (...) S.A., dokonał przelewu kwoty 5.000 zł na inny rachunek firmy (...), przyjął dwa przelewy w łącznej kwocie 53.000 zł z rachunku firmy (...), przelew w kwocie 4.500 zł z innego rachunku firmy (...) i przelew w kwocie 28.400 zł z rachunku spółki (...). z.o.o, po czym dokonał 46 wypłat w bankomatach w K., S. i O. łącznej kwoty 168.000 zł oraz jednego przelewu kwoty 1.800 zł na rachunek M. M., a nadto na rachunek firmy (...) przyjął pięć przelewów w łącznej wysokości 151.600 zł z rachunku spółki (...) Sp.z o.o. w (...) S.A., jeden przelew kwoty 7.500 zł z rachunku spółki (...) Sp.z o.o. w (...) Bank S.A. oraz jeden przelew kwoty 19.800 zł z rachunku spółki (...) Sp.z o.o., po czym dokonał dwóch przelewów na rachunek firmy (...) w łącznej kwocie 53.000 zł, przelewu kwoty 21.400 zł na rachunek A. W., zapłaty faktur za K. M. (2) w łącznej kwocie 3.898 zł, innych opłat za telefon, prąd, leasing i ZUS w łącznej kwocie 7.575,15 zł, przelewu kwoty 1.500 zł na rachunek P. M., przelewu kwoty 3.600 zł na rachunek D. R. oraz 28 wypłat w bankomatach w K., S. i O. łącznej kwoty 87.700 zł

tj. czyn z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt.1

Ł. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd na podstawie art. 387 § 1 k.p.k. uwzględnił złożony na rozprawie w dniu 10 października 2024 r. wniosek obrońcy oskarżonego i oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie oskarżonemu kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, orzeczenie na podstawie art. 71 § 1 k.k. kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 20 zł jedna stawka dzienna oraz orzeczenie częściowego przepadku korzyści majątkowej w wysokości 100 000 zł oraz obciążenie oskarżonego kosztami postępowania w zakresie opłaty a także kosztów do wysokości kosztów za doręczenia i uzyskanie danych o karalności.

Na rozprawie prokurator wyraził zgodę na wydanie takiego wyroku.

W ocenie Sądu nie budziło wątpliwości – w świetle całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie – że oskarżony Ł. M. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przypisanego mu występku z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Sąd ustalił, że K. M. (1) i K. B., zajmujący się sprawami (...) Sp. z o.o. w nieustalonym dniu, ale nie wcześniej niż w dniu 14 grudnia 2011 r. i nie później niż w dniu 15 maja 2012 r. nakłonili P. M. – osobę, którą tylko formalnie powołano na stanowisko prezesa zarządu tej spółki, do zawarcia w imieniu spółki z (...) S.A. umowy nr (...) kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako kredyt w rachunku bieżącym (...) w wysokości 500.000 zł.

Zorganizowaniem odpowiednich dokumentów, które zostały złożone w banku zajmowali się K. M. (3) wraz z bratem T.. Za pośrednictwem M. W. – pośrednika kredytowego, dostarczyli niezbędne dokumenty, które zostały przeanalizowane przez pracownika banku (...). To na podstawie jej wskazówek, część dokumentów została sfałszowana w taki sposób, aby wykazać dobre wyniki finansowe spółki, uprawniające do zaciągnięcia kredytu w odpowiedniej wysokości. Umowę kredytową w dniu 15 maja 2021r. w imieniu spółki podpisał P. M., który po wyjściu z banku przekazał K. M. (1) dokumenty dotyczące przedmiotowego kredytu, które umożliwiły dysponowanie pochodzącymi z niego środkami pieniężnymi. Kredyt ten został uruchomiony w dniu 16 maja 2012 r., przy czym wszystkie numery IP komputera, za pośrednictwem którego łączono się z bankowością elektroniczną Banku (...) S.A. celem wykonania transakcji na rachunku tej spółki w okresie od 16 do 30 maja 2012 r, zlokalizowane były w P., poza ówczesnym miejscem zamieszkania P. M. (mieszkał w T. pod W.).

Nie budziło również wątpliwości, że w okresie od 16 maja 2012r. do dnia 30 maja 2012r. z rachunku bankowego (...) S.A. nr (...) dokonano m.in. następujących przelewów:

- pięciu przelewów w łącznej wysokości 151.600 zł na rachunek bankowy PHU (...),

- dwóch przelewów w łącznej wysokości 87.300 zł na rachunek bankowy (...) Ł. M.

- dwóch przelewów w łącznej wysokości 64 100 zł na rachunek (...) spółki (...) sp.zo.o. (jej udziałowcem i prezesem zarządu był T. M.)

- dwóch przelewów w łącznej wysokości 130 500 zł na rachunek bankowy (...) K. B.

- przelewu kwoty 10 000 zł na rachunek spółki (...) w (...) Bank S.A.

przy czym analiza wyciągu z przedmiotowego rachunku bankowego wskazuje, że dokonane z tego rachunku przelewy na łączną kwotę 490 414,66 zł spowodowały wyczerpanie całego przyznanego limitu kredytowego, a wszelkie czynności na tym rachunku ustały w dniu 25 września 2012 r.

Działalność podmiotów (...) i PHU (...) prowadził Ł. M., przy czym PHU (...) została założona na nazwisko żony oskarżonego, E. M., a także szwagierki K. M. (1). Wniosek o rejestrację w zakresie podatku VAT PHU (...) został złożony przez oskarżonego. Za kolejne miesiące od lutego do sierpnia 2012r. składane były deklaracje VAT-7, które jako podstawy opodatkowania wskazywały kwoty: (...) zł, (...)zł, (...) zł, (...)zł, (...) zł, (...) zł, (...) zł, deklaracje za kolejne miesiące wykazywały kwoty zerowe.

Z ujawnionego materiału dowodowego niezbicie przy tym wynika, że:

- w dniu 16 maja 2012 r. do PHU (...) wpłynęła kwota 65 000 zł , z której wykonywane były różne opłaty za prąd, gaz, telefon, ZUS, leasing)

- w dniu 17 maja 2012 r. do PHU (...) wpłynęła kwota 19 500 zł, a następnie z rachunku PHU (...) dokonano przelewu kwoty 25 000 zł na rachunek (...) oraz przelew kwoty 1500 zł na rzecz P. M.;

- w dniu 18 maja 2012 r. do PHU (...) wpłynęła kwota 48 000 zł

- w dniu 18 maja 2012 r. – po dokonaniu przelewu kwoty 10 000 zł na rachunek spółki (...) w (...) Bank S.A - dokonano dwóch przelewów do PHU (...), w tym jeden na kwotę 7500 zł;

- w dniu 18 maja 2012 r. – po dokonaniu przelewów w łącznej wysokości 64 100 zł na rachunek (...) spółki (...) sp.zo.o. - oskarżony przyjął przelew do PHU (...) na kwotę 19 800 zł, przy czym nastąpił przelew 28 000 zł do oskarżonego a także dokonano szeregu wypłat kwot po 3000 i 4000 zł w bankomatach zlokalizowanych w K., S. i O..

- dniu 22 maja 2012 r. oskarżony przyjął przelew do PHU (...) w kwocie 18 500 zł.

Po tych przelewach nastąpiły kolejne wypłaty pieniędzy w bankomatach.

- w dniu 16 maja 2012 r. na rachunki bankowe (...) wpłynęły kwoty 55 300 zł oraz 5000 zł;

- w dniu 17 maja 2012 r. z rachunku PHU (...) na rachunek (...) z PHU i z rachunku (...) w mBanku wpłynęły kwoty 25 000 zł i 4 500 zł.

- w dniu 18 maja 2012 r. wpłynęły kwoty 32 000 zł z rachunku (...) z (...), 28 000 zł z rachunku (...) o 28 400 zł z rachunku spółki (...).

W dniach 16-21 maja 2012 r. całość tych środków została wypłacona poprze dokonanie kilkudziesięciu wypłat w bankomatach, dokonaniu przelewu kwoty 1800 zł na rachunek M. M., zony T. M. oraz przelewu kwoty 21.400 zł na rachunek A. W., zapłaty faktur za K. M. (2) w łącznej kwocie 3.898 zł, przelewu kwoty 3.600 zł na rachunek D. R..

Co istotne przy tym wszystkie przelewy oznaczone były tytułami „zapłata za usługi” lub „zapłata za fakturę”. Nie było wskazanego nr faktury, opisanej usługi, tak by można było ją zidentyfikować, kwoty przelewów były równe. Kierując się zasadami wiedzy, doświadczenia życiowego uzasadnionym było przyjęcie, że takie działania, zważywszy dodatkowo na fakt, że wszystkie transfery pieniędzy odbywały się w określonym, krótkim czasie, pomiędzy tymi samymi podmiotami, powiązanymi ze sobą osobowo miały na celu jedynie ukrycie przestępnego pochodzenia tych środków. Bezspornym bowiem było, że znajdujące się na rachunku (...) Sp. z o.o. środki pieniężne w kwocie 490.414,66 zł zostały uzyskane w wyniku przestępstwa oszustwa, gdyż pochodziły z wyłudzonego kredytu bankowego uzyskanego w (...) S.A. Zaledwie w ciągu kilkunastu dni od daty uruchomienia kredytu środki pieniężne zostały rozdysponowane poprzez dokonanie przelewów różnych kwot na rachunki podmiotów gospodarczych prowadzonych przez T. M. oraz K. B., ale przede wszystkim przez oskarżonego Ł. M., po czym następowały kolejne przelewy pomiędzy rachunkami bankowymi tychże podmiotów, a następnie pieniądze były częściowo wypłacane w gotówce w oddziałach banków lub w bankomatach, w mniejszej części wykorzystane do przelewów tytułem płatności związanych z rzekomą rzeczywistą działalnością gospodarczą tych podmiotów. Transakcje na rachunkach bankowych tych podmiotów trwały tylko od maja 2012 r. i ustały we wrześniu 2012 r. We wrześniu 2012r. zostały wykorzystane wszystkie środki pochodzące z kredytu przyznanego (...) Sp. z o.o. Jednocześnie analiza deklaracji podatkowych składanych przez te podmioty wskazuje na ich rzekomą aktywność gospodarczą, ale tylko w okresie maj-wrzesień 2012r. W tym zwrócić należało uwagę, że działalność podmiotu PHU (...) została zarejestrowana w styczniu 2012 r., zaś rachunek (...) K. B. został uruchomiony w marcu 2012 r., co dodatkowo wskazuje na działania celowe zmierzające do przygotowania się na przyjęcie środków pochodzących z przestępstwa.

Oskarżonego z K. M. (1) i K. B. łączyła znajomość, czego nie ukrywał w swoich wyjaśnieniach, K. M. (1) był nadto szwagrem jego żony. Analiza wyjaśnień oskarżonego w żaden sposób nie tłumaczyła, z jakiego tytułu na konta podmiotów (...) i PHU (...) następowały przedmiotowe przelewy, jakie zdarzenia gospodarcze uzasadniały dokonywane następnie przelewy i wypłaty. Oskarżony w śledztwie zasłaniał się niepamięcią, udzieleniem pełnomocnictwa do prowadzenia działalności K. M. (1), złym stanem zdrowia., co nie było przekonujące i wiarygodne. W swoich wyjaśnieniach oskarżony podawał jednocześnie, że do kwietnia 2012 r. przebywał w szpitalu, potem postanowił zakończyć swoją działalność gospodarczą i w grudniu 2012 r. wyjechał do Niemiec. Te wyjaśnienia nie tłumaczyły zatem w żaden sposób zdarzeń, które w jego firmach i na rachunkach bankowych miały miejsce w okresie od maja do czerwca 2012 r. Zauważyć należało przy tym, że oskarżony na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, nie chciał wyjaśniać, nie pamiętał treści składanych uprzednio wyjaśnień. Jego postawę Sąd uznał za przyjętą linię obrony, mając na uwadze całokształt okoliczności ujawnionych w sprawie.

Orzekając na podstawie swojego przekonania opartego na całokształcie ujawnionego w sprawie materiału dowodowego, przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego, wiedzy i zasad płynących z logicznego rozumowania Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał wszystkie znamiona przypisanego mu czynu z art. Oskarżony działał umyślnie, miał świadomość pochodzenia przedmiotowych środków pieniężnych z przestępstwa, a podejmując wspólne działania z innymi osobami polegające na przyjmowaniu na rachunek swoich firm przelewów, dokonując następnie przelewów na inne konta bankowe, w tym podmiotów z nim powiązanych, dokonując wypłat w bankomatach działał w zamiarze ukrycia przestępczego pochodzenia tych środków. Niewątpliwym jest, że działania te służyły wyprowadzeniu środków pieniężnych uzyskanych w drodze oszustwa z rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. i rozdysponowanie nimi pod pozorem dokonywania płatności za rzekome faktury. Transfer tych środków, posiadanie ich na rachunkach bankowych, a także ich używanie we wskazanym powyżej celu, w ramach czynu ciągłego, ze z góry podjętym zamiarem to realizacja ustawowych znamion czynu z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Celem przepisu art. 299 § 1 k.k. jest przeciwdziałanie zjawisku wprowadzania do legalnego obrotu gospodarczego lub finansowego wartości majątkowych pochodzących z zysków osiągniętych z popełniania innych przestępstw, zaś przesłanką odpowiedzialności za "pranie brudnych pieniędzy" jest podjęcie przez sprawcę czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku tych wartości. Realizację znamion czynu z art. 299 § 1 k.k. zatem wiązać ściśle należy z takim zachowaniem sprawcy, który realizując czynności wykonawcze określone tym przepisem, zamiarem swoim obejmuje bądź to unicestwienie, bądź co najmniej stworzenie istotnej przeszkody utrudniającej stwierdzenie ich przestępczego, bezpośredniego, bądź pośredniego pochodzenia lub miejsca ich umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku.

Przy czym Sąd uzupełnił jedynie kwalifikację prawną czynu przypisanego oskarżonemu o § 1 art. 12 k.k., albowiem w dacie 1 października 2023 r. przepis ten składał się już z dwóch paragrafów.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. M.

pkt. 1, 2, 3 i 4

Sąd wymierzył oskarżonemu karę zgodnie z treścią złożonego wniosku uznając, iż kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku jest karą współmierną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu. Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. W ocenie Sądu powyższa okoliczność – zważywszy także na datę popełnienia przypisanego czynu – przemawiała za warunkowym zawieszeniem wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wobec oskarżonego istnieje pozytywna prognoza, iż w przyszłości nie popełni on więcej przestępstwa i będzie przestrzegał porządku prawnego. Przy czym służyć temu będzie wyznaczony 3-letni okres próby.

Orzeczona na podstawie art. 71 § 1 k.k. kara grzywny niewątpliwie wzmocni wychowawcze oddziaływanie orzeczonej kary, a ustalona ilość stawek dziennych odzwierciedla stopień zawinienia oskarżonego oraz stopień społecznej szkodliwość czynu, zaś wysokość jednej stawki dziennej leży w możliwościach zarobkowych oskarżonego.

Sąd orzekł również wobec oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa przepadek części równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa, mając na uwadze w tym zakresie rzeczywistą rolę i udział oskarżonego w procederze. Przy czym orzeczenie w tym zakresie zapadło na podstawie art. 299 § 7 k.k., albowiem przepis ten jest przepisem szczególnym wobec art. 45 k.k.

W ocenie Sądu tak ukształtowana kara spełni swoje cele w zakresie prewencji szczególnej, wdrażając oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego, a także w zakresie prewencji ogólnej.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. 5

Sąd – w związku z ustaleniami w trybie art. 387 k.p.k. - zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę oraz kwotę 90 zł tytułem kosztów sądowych, zwalniając oskarżonego od pozostałych kosztów postępowania, którymi w tym zakresie obciążył Skarb Państwa, przy czym kierował się w tym zakresie zasadami słuszności.

1.1Podpis

SSO Anna Wierciszewska-Chojnowska