Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie w XII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Celej

Protokolant: Patrycja Michałowska

w obecności Prokuratora: Bogumiła Knap

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2017 roku,

sprawy R. S., urodzonego w dniu (...)

w P.

syna T. i C. zd. G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 26 sierpnia 1999 roku, sygn. akt II K 395/99, za czyn popełniony w dniu 13 września 1997 roku na podstawie art. 14 § 1 kk, art. 283 kk w zw. z art. 279 § lkk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 (trzech);

na podstawie art. 73 § 1 kk orzeczono wobec skazanego karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych w kwocie 10 (dziesięciu) złotych każda; postanowieniem z dnia 03 października 2002 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 20 stycznia 2000 roku, sygn. akt II 101/99 za czyn popełniony w dniu 16 września 1997 roku na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 ( trzech); postanowieniem z dnia 3 października 2002 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności,

3.  Sądu Rejonowego w Iławie z dnia 29 lutego 2000 roku, sygn. akt II K 11/99 za czyny popełnione w dniu 14 września 1997 roku na podstawie art. 279 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 278 § k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono skazanemu kar: łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4 (cztery);

postanowieniem z dnia 06 listopada 2002 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wykonanie kar-pozbawienia wolności, na poczet tej kary został skazanemu zaliczony okres od 01 czerwca 1999 roku do 01 lipca 1999 roku;

4. Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 12 marca 2002 roku, sygn. akt II K 2003/97 czyn popełniony w dniu 13 września 1997 roku na podstawie art. 279 § 1 k.k. na karę 1 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania n okres próby lat 5 (pięć), a na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę 30 (trzydzieści) staw dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu złotych);

postanowieniem z dnia 16 czerwca 2004 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności; na poczet tej kary został zaliczony skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w okresie od 01 lutego 2002 r. do 12 marca 2002 r., na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 1 lutego 2002 r. do 12 marca 2002 r., uznając ją za wykonaną w całości;

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi z dnia 11 czerwca 2003 roku, sygn. akt III K 106/03 za czyn popełniony w dniu 11 listopada 2002 roku na podstawie art. 278 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 14 listopada 2002 roku na podstawie art. 242 § 1 k.k. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbaw wolności

na poczet tej kary został skazanemu zaliczony okres rzeczywistego pozbawienia wolności przypadający od dnia 11 listopada 2002 roku do dnia 14 listopada 2002 roku i od dnia 23 listopada 2002 roku do dnia 26 lutego 2003 roku;

6.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 28 sierpnia 2003 roku, sygn. akt XIV K 730/03 za czyn popełniony w dniu 23 kwietnia 2002 roku na podstawie art. 278 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 19 listopada 2003 roku, sygn. III K 797/03 za czyn popełniony w dniu 08 maja 2002 roku na podstawie art. 280 § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5;

8.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi z dnia 08 grudnia 2003 roku, sygn. akt IX K 420/03 za czyn popełniony w dniu 18 lipca 2002 roku na podstawie art. 278 § 3 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

9.  Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 07 stycznia 2004 roku, sygn. akt VIII K 1051/02 za czyn popełniony w dniu 23 marca 2002 roku na podstawie art. 278 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 6 maja 2002 roku na podstawie art. 279 § 1 kk na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy -Śródmieścia w Warszawie z dnia 18 marca 2004 roku, sygn. akt VII K 1412/03 za czyn popełniony w dniu 09 października 2002 roku na podstawie art.48 ust. 1 ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 (czterech) lat.

11.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 sierpnia 2004 roku, sygn. akt II K 315/02 za czyn popełniony w dniu 25 października 2001 roku na podstawie art. 278 § 1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

12.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 21 października 2004 roku, sygn. akt VII K 749/03 za czyn popełniony w dniu 21 listopada 2001 roku na podstawie art. 242 § 1 k.k. na karę (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5 (pięciu);

13.  Sądu Rejonowego dla Warszawy –Mokotowa w Warszawie z dnia 30 listopada 2004 roku, sygn. akt VIII K 316/02, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 marca 2005 roku. sygn. akt IX Ka 215/05, za czyn popełniony w dniu 07 stycznia 2002 roku - na podstawie art. 278 § 1 k.k. - na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda z nich, za czyn popełniony w dniu 27 października 2001 roku - na podstawie art. 278 § 1 kk - na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

14.  Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2005 roku, sygn. akt VIII K 48/04 za czyny popełnione w dniu 08 września 2000 r. i 11 września 2000 roku – na podstawie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. i art. 280 § 1 k.k. w zw. z karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 18 stycznia 2001 roku - na podstawie art. 280 § 1 kk - na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

15.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 08 września 2005 roku sygn. akt VIII K 1042/04 za czyn popełniony w dniu 14 maja 2000 roku na podstawie art. 291 § 1 k.k. na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 548/05 zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 09 maja 2007 r. sygn. akt II AKa 99/07 objęto:

- w pkt. II kary wymierzone wyrokami opisanymi w pkt. 1,2,3,4 i wymierzono R. S. karę łączną w wymiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności

- w pkt. V kary wymierzone wyrokami opisanymi w pkt.5,6,8,9,11,13,14 i 15 i wymierzono R. S. karę łączną 7 (siedmiu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres pozbawienia wolności w sprawie III K 106/02 od dnia 11 listopada 2002 r. do dnia 14 listopada 2002 r. oraz od dnia 23 listopada 2002 r do dnia 26 lutego 2003 r., od dnia 30 sierpnia 2006 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.

na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 05 czerwca 2013 r. sygn. akt. III Kow 1408/13/wz skazanego warunkowo zwolniono z odbycia reszty kary pozbawienia wolności;

na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 09 maja 2016 r. sygn. akt XI Kow 718/16 odwołano warunkowe przedterminowe zwolnienie udzielone skazanemu w/w postanowieniem;

postanowieniem z dnia 04 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy – Pragi Północ w Warszawie umorzono postępowanie wykonawcze wobec skazanego z uwagi na przedawnienia wykonania kary;

16.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt II K 223/15 za czyny: I – z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 18 grudnia 2014 r. – na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, II – z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 sierpnia 2014 r. – na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, III – z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 października 2014 r. – na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

17.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 04 stycznia 2016 r. sygn. akt II K 608/15 za czyny: I – za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od dnia 14 grudnia 2014 r. do dnia 17 grudnia 2014 r. – na karę 8 (miesięcy) pozbawienia wolności, II - z art. 278 § 1 k.k.. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 18 grudnia 2014 r. – na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 24 sierpnia 2014 r. oraz w okresie od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia 10 listopada 2015 r.;

18.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 12 października 2016 r. sygn. akt II K 500/16 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 stycznia 2016 r. – na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 29 lutego 2016 r.

orzeka:

I.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20 marca 2015 roku poz. 396) łączy kary łączne i jednostkowe orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 04 stycznia 2016 r. sygn. akt II K 608/15, opisanym w pkt. 17, Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt II K 223/15, opisanym w pkt. 16 oraz Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 12 października 2016 r. sygn. akt II K 500/16 opisanym w pkt. 18 orzeka wobec skazanego R. S. karę łączną 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu R. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 233/15 w dniu 24 sierpnia 2014 r. oraz w okresie od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia 10 listopada 2015 r. zaś w sprawie o sygn. akt II K 500/16 w dniu 29 lutego 2016 r.;

III.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w odniesieniu do wyroków opisanych w punkcie 7,10,12;

V.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. K. Kancelaria Adwokacka w W., ul .(...) lok. 5 , (...)-(...) W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych + VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu;

VI.  zwalnia skazanego R. S. od ponoszenia kosztów postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego i obciąża nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt XII K 267/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 24 stycznia 2017 roku

Wobec skazanego R. S. zostało wszczęte z urzędu postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

Na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 r. Prokurator wniósł o wydanie wobec tego skazanego wyroku łącznego i wymierzenie mu kary łącznej w wymiarze 4 lat pozbawienia wolności.

Obrońca skazanego wniósł o wydanie wyroku na zasadzie pełnej absorpcji i orzeczenie kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności. (protokół rozprawy – k. 87-88)

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego i ujawnionego na rozprawie głównej, Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

R. S. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 26 sierpnia 1999 roku, sygn. akt II K 395/99, za czyn popełniony w dniu 13 września 1997 roku na podstawie art. 14 § 1 kk, art. 283 kk w zw. z art. 279 § l kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 (trzech);

na podstawie art. 73 § 1 kk orzeczono wobec skazanego karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych w kwocie 10 (dziesięciu) złotych każda; postanowieniem z dnia 03 października 2002 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 20 stycznia 2000 roku, sygn. akt II 101/99 za czyn popełniony w dniu 16 września 1997 roku na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 ( trzech); postanowieniem z dnia 3 października 2002 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności,

3.  Sądu Rejonowego w Iławie z dnia 29 lutego 2000 roku, sygn. akt II K 11/99 za czyny popełnione w dniu 14 września 1997 roku na podstawie art. 279 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 278 § k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono skazanemu kar: łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4 (cztery);

postanowieniem z dnia 06 listopada 2002 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wykonanie kar-pozbawienia wolności, na poczet tej kary został skazanemu zaliczony okres od 01 czerwca 1999 roku do 01 lipca 1999 roku;

4. Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 12 marca 2002 roku, sygn. akt II K 2003/97 czyn popełniony w dniu 13 września 1997 roku na podstawie art. 279 § 1 k.k. na karę 1 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania n okres próby lat 5 (pięć), a na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę 30 (trzydzieści) staw dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu złotych);

postanowieniem z dnia 16 czerwca 2004 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności; na poczet tej kary został zaliczony skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w okresie od 01 lutego 2002 r. do 12 marca 2002 r., na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 1 lutego 2002 r. do 12 marca 2002 r., uznając ją za wykonaną w całości;

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi z dnia 11 czerwca 2003 roku, sygn. akt III K 106/03 za czyn popełniony w dniu 11 listopada 2002 roku na podstawie art. 278 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 14 listopada 2002 roku na podstawie art. 242 § 1 k.k. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbaw wolności

na poczet tej kary został skazanemu zaliczony okres rzeczywistego pozbawienia wolności przypadający od dnia 11 listopada 2002 roku do dnia 14 listopada 2002 roku i od dnia 23 listopada 2002 roku do dnia 26 lutego 2003 roku;

6.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 28 sierpnia 2003 roku, sygn. akt XIV K 730/03 za czyn popełniony w dniu 23 kwietnia 2002 roku na podstawie art. 278 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 19 listopada 2003 roku, sygn. III K 797/03 za czyn popełniony w dniu 08 maja 2002 roku na podstawie art. 280 § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5;

8.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi z dnia 08 grudnia 2003 roku, sygn. akt IX K 420/03 za czyn popełniony w dniu 18 lipca 2002 roku na podstawie art. 278 § 3 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

9.  Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 07 stycznia 2004 roku, sygn. akt VIII K 1051/02 za czyn popełniony w dniu 23 marca 2002 roku na podstawie art. 278 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 6 maja 2002 roku na podstawie art. 279 § 1 kk na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy -Śródmieścia w Warszawie z dnia 18 marca 2004 roku, sygn. akt VII K 1412/03 za czyn popełniony w dniu 09 października 2002 roku na podstawie art.48 ust. 1 ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 (czterech) lat.

11.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 sierpnia 2004 roku, sygn. akt II K 315/02 za czyn popełniony w dniu 25 października 2001 roku na podstawie art. 278 § 1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

12.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 21 października 2004 roku, sygn. akt VII K 749/03 za czyn popełniony w dniu 21 listopada 2001 roku na podstawie art. 242 § 1 k.k. na karę (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5 (pięciu);

13.  Sądu Rejonowego dla Warszawy –Mokotowa w Warszawie z dnia 30 listopada 2004 roku, sygn. akt VIII K 316/02, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 marca 2005 roku. sygn. akt IX Ka 215/05, za czyn popełniony w dniu 07 stycznia 2002 roku - na podstawie art. 278 § 1 k.k. - na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda z nich, za czyn popełniony w dniu 27 października 2001 roku - na podstawie art. 278 § 1 kk - na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

14.  Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2005 roku, sygn. akt VIII K 48/04 za czyny popełnione w dniu 08 września 2000 r. i 11 września 2000 roku – na podstawie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. i art. 280 § 1 k.k. w zw. z karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 18 stycznia 2001 roku - na podstawie art. 280 § 1 kk - na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

15.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 08 września 2005 roku sygn. akt VIII K 1042/04 za czyn popełniony w dniu 14 maja 2000 roku na podstawie art. 291 § 1 k.k. na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 548/05 zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 09 maja 2007 r. sygn. akt II AKa 99/07 objęto:

- w pkt. II kary wymierzone wyrokami opisanymi w pkt. 1,2,3,4 i wymierzono R. S. karę łączną w wymiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności

- w pkt. V kary wymierzone wyrokami opisanymi w pkt.5,6,8,9,11,13,14 i 15 i wymierzono R. S. karę łączną 7 (siedmiu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres pozbawienia wolności w sprawie III K 106/02 od dnia 11 listopada 2002 r. do dnia 14 listopada 2002 r. oraz od dnia 23 listopada 2002 r do dnia 26 lutego 2003 r., od dnia 30 sierpnia 2006 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.

na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 05 czerwca 2013 r. sygn. akt. III Kow 1408/13/wz skazanego warunkowo zwolniono z odbycia reszty kary pozbawienia wolności;

na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 09 maja 2016 r. sygn. akt XI Kow 718/16 odwołano warunkowe przedterminowe zwolnienie udzielone skazanemu w/w postanowieniem;

postanowieniem z dnia 04 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy – Pragi Północ w Warszawie umorzono postępowanie wykonawcze wobec skazanego z uwagi na przedawnienia wykonania kary;

16.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt II K 223/15 za czyny: I – z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 18 grudnia 2014 r. – na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, II – z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 sierpnia 2014 r. – na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, III – z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 października 2014 r. – na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

17.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 04 stycznia 2016 r. sygn. akt II K 608/15 za czyny: I – za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od dnia 14 grudnia 2014 r. do dnia 17 grudnia 2014 r. – na karę 8 (miesięcy) pozbawienia wolności, II - z art. 278 § 1 k.k.. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 18 grudnia 2014 r. – na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 24 sierpnia 2014 r. oraz w okresie od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia 10 listopada 2015 r.;

18.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 12 października 2016 r. sygn. akt II K 500/16 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 stycznia 2016 r. – na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 29 lutego 2016 r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów stanowiących materiał dowodowy: postanowienie (k.4), zapytanie o niekaralność (k.16-18), informacje o odbytych karach (k.19-28), odpisy wyroków (k.31-32) oraz (k.34), opinia o skazanym (k.46), informacje o pobytach i orzeczeniach (k.47-56), akta spraw SR w Piasecznie o sygn. akt II K 233/15, II K 608/15, II K 500/16, wyrok łączny SO w Warszawie z dnia 12 grudnia 2006 roku o sygn. akt VIII K 548/05, zmieniony wyrokiem SA z dnia 9 maja 2007 roku o sygn. II AKa 99/07.

Sąd zważył co następuje:

Przede wszystkim zauważyć należało, iż z dniem 01 lipca 2015 r. weszła w życie nowela przepisów kodeksu karnego, która w sposób radykalny zmieniła regulacje odnoszące się do instytucji wyroku łącznego - zmianie uległy m.in. przepisy określające zasady łączenia kar. Ustawodawca odszedł od konstrukcji zbie­gu przestępstw (dotychczasowy art. 85 k.k.) na rzecz zasady łączenia kar podlegających wykonaniu (art. 85 § 2 k.k. po nowelizacji).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw /Dz. U. z 20 III 2015 r., poz. 396/, przepisów rozdziału IX w znowelizowanym z dniem 01 lipca 2015 r. kształcie, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie nowelizacji.

Jak wynika z informacji K. w stosunku do R. S. wyrok w sprawie o sygn. akt II K 608/15 Sądu Rejonowego w Piasecznie uprawomocnił się w dniu 20 stycznia 2016 r., wyrok w sprawie o sygn. akt II K 223/13 Sądu Rejonowego w Piasecznie stał się prawomocny z dniem 30 maja 2016 r., zaś wyrok w sprawie Sądu Rejonowego w Piasecznie sygn. akt II K 500/16 stał się prawomocny z dniem 20 października 2016 r. W tych okolicznościach w stosunku do skazanego R. S., co do zasady zastosować należało przepisy ustawy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 lipca 2015 r.

Stosownie do brzmienia art. 85 k.k. (po nowelizacji) jeżeli sprawca popełnił dwa lub wię­cej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łącze­niu, sąd orzeka karę łączną (§ 1). Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i pod­legające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 (§ 2).

Łączeniu ze sobą podlegają kary tego samego rodzaju. Dopuszczalne jest również połą­czenie kary pozbawienia wolności oraz kary ograniczenia wolności i wymierzenie kary łącz­nej według zasad przewidzianych w art. 87 § 1 i 2 k.k. Połączeniu podlega też kara bez­względna pozbawienia wolności i kara pozbawienia wolności wymierzona z warunkowym za­wieszeniem jej wykonania (art. 89 § 1-1b k.k.). W tym miejscu zaznaczyć należy, że z dniem 01 lipca 2015 r. uchylony został art. 92 k.k., który stanowił, że wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw lub zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane; przepis art. 71 § 2 k.k. stosuje się odpowiednio. Z zestawienia uchylenia art. 92 k.k. i aktualnej treści art. 85 § 2 k.k. wynika jasno, że obecnie w optyce sądu wydającego wyrok łączny pozostawać będą wyłącznie kary podlegające wykonaniu. Za takowe należy rozumieć: kary wykonywane na moment wydania wyroku łącznego (np. aktualnie wykonywana kara pozbawienia wolności) oraz kary oczekujące na wprowadzenie do wykonania (np. kolejne kary pozbawienia wol­ności).

Przechodząc do analizy dotychczasowych skazań R. S. należało wskazać, że analiza informacji o karalności, akt spraw jednostkowych, informacji przekazanych przez są­dy wyrokujące w tych sprawach, danych z systemu N. (...) doprowadziła do wniosku, że wobec skazanego wykonano dotychczas orzeczone wobec niego kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem kar pozbawienia wolności wymierzonych w wyroku Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 04 stycznia 2016 r. sygn. akt II K 680/15, Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt I K 223/15 oraz Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 12 października 2016 r. sygn. akt II K 500/16. Kary te zatem kwalifikują się w rozumieniu art. 85 k.k. do ich objęcia węzłem kary łącznej. W tym miejscu należy zaakcentować, że na podstawie znowelizowanych przepisów łączeniu podlegają kary łączne (o ile takowe zostały orzeczone w wyrokach jednostkowych), a nie wyłącznie kary jednostkowe.

Odnosząc się do wymiaru kary Sąd stwierdził, że kary pozbawienia wolności, które w niniejszej sprawie podlegające połączeniu wynoszą odpowiednio:

- 3 (trzy) lata pozbawienia wolności (wyrok w sprawie II K 223/15 Sądu Rejonowego w Piasecznie);

- 1 (jeden) rok i 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności (wyrok w sprawie II K 608/15 Sądu Rejonowego w Piasecznie);

- 7 (siedem) miesięcy pozbawienia wolności (wyrok w sprawie II K 500/16 Sądu Rejonowego w Piasecznie);

Z tych tez względów suma wszystkich podlegających łączeniu kar jednostkowych pozbawienia wolności wynosiła 4 lata i 10 miesięcy pozbawienia wolności, co stanowi górną granicę łącznej kary pozbawienia wolności. Dolną granicę kary łącznej stanowi kara 3 lat pozbawienia wolności.

W tym miejscu wskazać należy, że skoro normy wynikające m.in. z art. 89 § 1 i 89 § 1a k.k. mają charakter materialno-prawny, Sąd w tym składzie stoi na stanowisku, że należy do nich odnosić reguły intertemporalne zawarte w art. 4 § 1 k.k.

Sąd tym samym podziela pogląd wyrażony w treści publikacji „Zagadnienia intertemporalne zarządzania wykonania kary pozbawienia wolności oraz kary łącznej w perspektywie zmian Kodeksu dokonanych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 17 lipca 2013 r. (SK 9/10) oraz ustawą nowelizującą z 20 lutego 2015 r.” A. O. i W. W. z dnia 13 kwietnia 2015 r. poz. w wydaniu internetowym: (...) z którego wynika, że jeżeli choćby jedna z kar których łączenie jest rozważane została orzeczona po 30 czerwca 2015 r. - co ma miejsce w niniejszej sprawie - zastosowanie mogą mieć przepisy o karze łącznej w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, jak również przepisy dotyczące kary łącznej w dotychczasowym brzmieniu, o ile będą względniejsze dla sprawcy. W takim wypadku sąd dokonuje wyboru reżimu prawnego na podstawie art. 4 § 1 k.k.

Do dnia 01 lipca 2015 r. określający warunki do wydania wyroku łącznego przepis art. 85 k.k. stanowił, że karę łączną orzeka się, jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Poddając analizie wszystkie zapadłe wobec skazanego wyroki, Sąd doszedł do przekonania, że materialnoprawne przesłanki wskazane w art. 85 k.k. pozwalające co do zasady na wydanie wyroku łącznego i orzeczenie kar łącznych obejmujących kary pozbawienia wolności orzeczone spełniały wyroki: Sądu Rejonowego w Ostródzie sygn. akt II K 395/99 – kara jednostkowa 10 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego w Ostródzie sygn. akt II K 101/99 – kara jednostkowa 6 miesięcy pozbawienia wolności Sądu Rejonowego w Iławie sygn. akt II K 11/99 – kary jednostkowe (1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 8 miesięcy pozbawienia wolności), Sądu Rejonowego w Olsztynie sygn. akt II K 2003/97 – kara jednostkowa 2 lata pozbawienia wolności.

G. ciągu wyznacza z kolei wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy – Pragi sygn. akt III K 106/03, zapadły w dniu 11 czerwca 2003 r, który obejmuje czyn popełniony w dniu 11 listopada 2002 r. oraz czyny objęte wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2003 r. sygn. akt XIV K 730/03 – czyn popełniony w dniu 23 kwietnia 2002 r., wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 19 listopada 2003 r. sygn. akt III K 797/03 – czyn popełniony w dniu 08 maja 2002 r., wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Pragi z dnia 08 grudnia 2003 r. sygn. akt IX K 420/03 – czyn popełniony w dniu 18 lipca 2002 r., wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa z dnia 07 stycznia 2004 r. sygn. akt VIII K 1051/02 – czyn popełniony w dniu 23 marca 2002 r., Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia z dnia 18 marca 2004 r. sygn. akt VII K 1412/03 – czyn popełniony w dniu 09 października 2002 r., Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 sierpnia 2004 r. sygn. akt II K 315/02–czyn popełniony w dniu 25 października 2001 r., Sądu Rejonowego dla Warszawy–Śródmieścia w Warszawie z dnia 21 października 2004 r. sygn. akt VII K 749/03–czyn popełniony w dniu 21 listopada 2001 r., Sądu Rejonowego dla Warszawy–Mokotowa w Warszawie z dnia 30 listopada 2014 r. sygn. akt VIII K 316/02–czyn popełniony w dniu 07 stycznia 2002 r., Sądu Rejonowego dla Warszawy–Mokotowa w Warszawie z dnia 08 września 2005 r. sygn. akt VIII K 1042/04 – czyn popełniony w dniu 14 maja 2000 r.

W odniesieniu do tych przestępstw niewątpliwie spełniona została przesłanka „czasowa” z art. 85 k.k. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż wyroki o których mowa powyżej były już przedmiotem rozważań między innymi w postępowaniu w związku z wydaniem wyroku łącznego z dnia 12 grudnia 2006 r. sprawie o sygn. akt VIII K 548/05, który ramach pierwszego zbiegu (pkt. II) objął skazania wynikające z wyroku Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 26 sierpnia 1999 r. sygn. akt II K 395/99, Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 20 stycznia 2000 r. sygn. akt III K 101/99, Sądu Rejonowego w Iławie z dnia 29 lutego 2000 r. sygn. akt II K 11/99 oraz Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 12 marca 2002 r. sygn. akt II K 2003/97 (pkt. 1-4 komparycji). Z kolei w pkt. V wyroku Sąd wydał karę łączną, obejmującą wyroki wymienione w pkt. 5, 6, 8, 9, 11, 13, 14 i 15 komparycji tj. wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi sygn. akt III K 106/03, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie sygn. akt XIV K 730/03, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi sygn. akt IX K 420/03, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie sygn. akt VIII K 1051/02, Sądu Rejonowego w Wołominie sygn. akt II K 315/02, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie sygn. akt VIII K 316/02, Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt VIII K 48/04 oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie sygn. akt VIII K 1024/04.Mając na względzie, iż we wskazanych zbiegach realnych przestępstw i w sekwencji wyroków stanowiących podstawę do orzeczenia kary łącznej nie pojawiły się żadne nowe elementy, których nie brano pod uwagę w wyroku łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. akt VIII K 548/05 to brak jest podstaw do wydania nowego wyroku łącznego. Uprzedni wyrok łączny może bowiem utracić moc tylko wówczas, gdy zajdzie potrzeba wydania nowego wyroku łącznego, czyli gdy pojawi się kolejny wyrok w stosunku do danej osoby, spełniający warunki do połączenia orzeczonych tam kar oraz jeżeli choć jeden wyrok objęty poprzednim wyrokiem łącznym zostanie wcześniej uchylony lub zmieniony. Jeśli nowe (lub istniejące, ale nieznane) elementy nie zaistnieją, to wydanie nowego wyroku łącznego, obejmującego te same skazania naruszałoby powagę rzeczy osądzonej (por. wyrok SN z dnia 03 grudnia 2014 r. II KK 246/14, wyrok SN z dnia 10 marca 2010 r. V KK 391/09, wyrok SN z dnia 05 listopada 2010 r. III K 323/10).

Z kolei jeśli chodzi o wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 19 listopada 2003 r. sygn. akt III K 797/03 (pkt. 7 komparycji), wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z dnia 18 marca 204 r. sygn. akt VII K 1412/03 (pkt. 10 komparycji) oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z dnia 21 października 2004 r. sygn. akt VII K 749/03 (pkt. 12 komparycji), wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie nie mógł brać pod uwagę skazań z nich wynikających z powodu uprzedniego ich zatarcia z mocy prawa.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd, że wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, które to skazanie wobec upływu okresu próby i dalszych 6 miesięcy uległo zatarciu, nie może być brany pod uwagę przy łączeniu kar w wyroku łącznym. W wyniku zatarcia skazania następuje bowiem stan swoistej fikcji prawnej, która powoduje, iż za niebyłe uważa się nie tylko skazanie, ale również samo popełnienie przestępstwa, co powoduje brak warunków określonych w art. 85 k.k. do orzeczenia kary łącznej (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 18 czerwca 2009 r., IV KK 164/09, Lex Nr 512114; 9 grudnia 2009 r., V KK 303/09, Lex Nr 553740; 16 lipca 2013 r., III KK 197/13, Lex Nr 1335579).

Przy wymiarze kary łącznej Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim stopień związku między poszczególnymi przestępstwami oraz ich łączność przedmiotową i podmiotową. Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności Sąd rozważył okoliczności, które mają wpływ na wybór jednej z zasad kształtujących karę łączną tzn. zasadę absorpcji, asperacji lub kumulacji.

Oceniając charakter związku przedmiotowego zbiegających się przestępstw, Sąd wziął pod uwagę bliskość czasową ich popełnienia, osoby pokrzywdzonych, rodzaj naruszonego dobra prawnego oraz sposób działania sprawcy. W aspekcie podmiotowym Sąd brał natomiast pod uwagę motywy, pobudki skazanego, rodzaj i formę winy. Przestępstwa, za które został skazany R. S. zostały popełnione na przestrzeni prawie 20 lat, zatem rozpiętość czasowa ich popełnienia jest znaczna. Czyny popełnione przez w/w skazanego godzą przy tym w różne dobra prawem chronione – art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. - przestępstwa przeciwko mieniu, art. 270 § 1 k.k. – przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów.

Okoliczności te w sposób jednoznaczny przemawiają, zdaniem Sądu, za niemożliwością miarkowania kary zgodnie z zasadą absorpcji, która powinna być właściwa dla skazanych popełniających przestępstwa zbliżone czasowo i pod względem przedmiotowym. Opinia o skazanym, którą można ocenić jako pozytywną, świadczy nie tyle o skutecznym przebiegu wobec skazanego procesie resocjalizacji, ale raczej o przystosowaniu się skazanego do przebywania w warunkach izolacji więziennej. Poprawne zachowanie skazanego w warunkach zakładu karnego winno stanowić typową konsekwencję wykonywania orzeczonej wobec skazanego kary pozbawienia wolności, mającej zmierzać do osiągnięcia w stosunku do sprawcy pozytywnych celów zapobiegawczych i wychowawczych. Jak wynika z opinii Dyrektora Zakładu Karnego B. skazany wobec funkcjonariuszy przyjmuje postawę regulaminową. Był kilkakrotnie karany dyscyplinarnie oraz nagradzany kodeksowo. W gronie współosadzonych funkcjonuje na zasadach koleżeństwa, unika sytuacji konfliktowych. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania. Nie sprawia problemów natury wychowawczej. Jest uzależniony od substancji psychoaktywnych. Na temat życia przed umieszczeniem w zakładzie karnym oraz popełnionych przestępstwach wypowiada się krytycznie. Kontakt zewnętrzny w formie rozmów telefonicznych, korespondencji oraz widzeń na terenie jednostki utrzymuje z konkubiną.

Zważywszy na zauważalne przejawy poprawnego zachowania skazanego w warunkach odbywanej przez niego kary, Sąd uznał, iż zastosowanie w jego przypadku zasady kumulacji kar również nie byłoby celowe.

Zdaniem Sądu, wobec skazanego R. S. wymiar kary łącznej powinien zostać ukształtowany w odniesieniu do kary pozbawienia wolności w oparciu o zasadę asperacji, polegającą na częściowym zastosowaniu zasad absorbcji i kumulacji, która jest priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej (por. A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 rok s. 293; wyrok SN z 2 grudnia 1975 roku Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33, wyrok SA w Katowicach z dnia 13 listopada 2003 roku, II AKa 339/03, LEX nr 183336).

Sąd podziela w tym zakresie pogląd Sądu Apelacyjnego w Warszawie, wyrażony w wyroku z dnia 12 lipca 2000r., sygn. akt II AKa 171/2000, zgodnie z którym „decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy - przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw” A zatem celowym jest, aby sprawca kilku czynów odczuł kary wymierzone za popełnione przestępstwa, zaś zastosowanie zasady absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązania skrajnie wyjątkowe, wymagające szczególnego uzasadnienia.

Istotą instytucji wyroku łącznego i celem kary łącznej nie jest przy tym dokonywanie każdorazowo korzystnej dla skazanego korekty zapadłych, prawomocnych orzeczeń innych sądów, lecz dokonanie podsumowania kryminalnej działalności skazanego i orzeczenie jednej kary, ukształtowanej jednak w taki sposób, aby możliwie jak najpełniej zostały zrealizowanie założone cele kary. Kara łączna nie może wprawdzie pogarszać sytuacji skazanego, jednakże nie może też stanowić zbyt znacznej dla niego premii, płynącej z faktu popełnienia większej liczby przestępstw.

Przy wymierzaniu kary skazanemu Sąd miał na uwadze ilość konfliktów z prawem, w które skazany wchodził w przeszłości. Nie ulega wątpliwości, iż R. S. był kilkunastokrotnie karany za przestępstwa o znacznym stopniu szkodliwości społecznej. Z tych wszystkich względów Sąd uznał, że negatywne zachowania tego skazanego nie miały w jego życiu charakteru epizodycznego zwłaszcza, że skierowane były w dobro prawne poddane szczególnej ochronie prawnej, jakim jest mienie. Takie postępowanie należy ocenić jako stałe i systematyczne kroczenie drogą przestępstwa przez skazanego.

Zachowanie skazanego R. S., który popełniał kolejne przestępstwa, mimo wymierzanych mu kar wskazuje na brak refleksji z jego strony oraz na to, że prowadzone postępowania i wymierzane kary nie spełniły celów prewencji indywidualnej wobec skazanego. Okoliczność ta musi być oceniona negatywnie przy ocenie przesłanek wpływających na wymiar kar w wyroku łącznym (vide: wyrok SA w Katowicach z dnia 25 lutego 2011r., II AKa 438/10).

W ocenie Sądu, powyższe przemawia za uznaniem, iż skazany jest osobą w przeszłości nagminnie nie przestrzegającą porządku prawnego i osobą wysoce zdemoralizowaną. Względy na zapobiegawcze i wychowawcze oddziaływanie kary oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa wskazują na potrzebę orzeczenia kary łącznej w wymiarze 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności tj. w wymiarze wyższym niż najniższa kara jednostkowa, ale niższym niż suma orzeczonych kar.

Wymierzona kara łączna pozbawienia wolności we wskazanym wymiarze, zdaniem Sądu, odzwierciedla zarówno rozmiar kar podlegających łączeniu orzeczonych wyrokami jednostkowymi, rozmiar kary, która uległa zamianie, bliskość czasową popełnienia wszystkich czynów, różnorodność naruszanych dóbr prawnych, jak i postawę skazanego. Sąd w tym składzie stoi na stanowisku, że aby założone cele kary pozbawienia wolności, które legły u podstaw jej orzeczenia zostały osiągnięte, koniecznym jest poddanie skazanego dalszemu oddziaływaniu resocjalizacyjnemu w warunkach zakładu karnego w takim wymiarze, w jakim zostało to określone niniejszym wyrokiem. Dopiero wówczas możliwe będzie, w ocenie Sądu, osiągnięcie pozytywnych zmian w postawie skazanego R. S..

Sąd nie znalazł uzasadnionych przesłanek, aby karę łączną orzec w wymiarze niższym niż to zostało orzeczone w wyroku łącznym, gdyż przyjęcie innego poglądu powodowałoby niesłuszne premiowanie skazanych, tym bardziej, że fakt odbycia przez skazanego wprowadzonych do wykonania wyroków jest normalną konsekwencją nieprzestrzegania przez niego obowiązujących przepisów prawa karnego. Jednocześnie stwierdzić należy, że orzekając karę łączną w wymiarze 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd uczynił to zgodnie z regułami zawartymi w art. 86 § 1 k.k. Przywołane okoliczności upoważniają do stwierdzenia, że wymierzona kara łączna stanowić będzie prawidłową i całościową ocenę zachowań sprawcy, będąc właściwą oraz celową – z punktu widzenia prewencyjnego – reakcją na popełnione przez niego czyny.

Jednocześnie na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej stosowny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 233/15 w dniu 24 sierpnia 2014 r. oraz w okresie od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia 10 listopada 2015 r. zaś w sprawie o sygn. akt II K 500/16 w dniu 29 lutego 2016 r.

Orzeczenie o wynagrodzeniu za obronę z urzędu skazanego zostało wydane w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy, po podwyższeniu zasądzonej na rzecz obrońcy z urzędu skazanego kwoty wynagrodzenia o należną stawkę podatku VAT (art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. i § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800).

Sąd zwolnił skazanego R. S. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., albowiem skazany przez długi okres przebywał w jednostkach penitencjarnych i nie ma żadnych dochodów, ani majątku, w związku z tym nie byłby w stanie ich ponieść.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w wyroku.