Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:	SSO Rafał Młyński
Protokolant:	sekr. sądowy Weronika Stopczyńska

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2016 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z odwołania E. M.

Biuro Ochrony (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)w W.

o podleganie obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania E. M.

Biuro Ochrony (...) Sp. z o.o. w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W.

z dnia 23 września 2015 r. nr (...) (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, że E. M. podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu, wypadkowemu od 1 maja 2015 roku,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. na rzecz Biuro Ochrony (...) Sp. z o.o. w W. koszty procesu w kwocie 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych,

3.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. na rzecz E. M. koszty procesu w kwocie 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych.

UZASADNIENIE

wyroku z 24 października 2016 roku

Decyzją z 23 września 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, iż E. M. jako pracownik u płatnika składek – spółki Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1 maja 2015 r. (akta emerytalne).

Od powyższej decyzji odwołania złożyły Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz E. M., reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie, iż odwołująca jako pracownik powyższej spółki podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1 maja 2015 r., a także o zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Skarżące zarzuciły, iż stanowisko pozwanego organu, który uznał pozorność przedmiotowej umowy o pracę na stanowisku głównego księgowego z wynagrodzeniem 2.000 zł netto jest bezpodstawne i nie znajduje uzasadnienia w zgromadzonym materiale dowodowym (k. 2-4 akt sprawy, k. 2,3 akt sprawy sygn. XIII U 1782/15).

Organ emerytalny w odpowiedziach na odwołania wniósł o ich oddalenie wskazując, iż zaskarżona decyzja jest prawnie oraz faktycznie uzasadniona, a także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych (k. 23, 24 akt sprawy, k. 5, 6 akt sprawy sygn. XIII U 1782/15).

Zarządzeniem z 3 grudnia 2015 r. Sąd połączył sprawę z odwołania E. M. od zaskarżonej decyzji organu rentowego z 23 września 2015 r. do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą niniejszą (k. 9 akt sprawy sygn. XIII U 1782/15).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Spółka Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. przy ul. (...) została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym 14 marca 2013 r. pod numerem KRS (...). Wspólnikiem spółki jest (...) S.A. – 100 udziałów o łącznej wartości 5.000 zł. Kapitał zakładowy spółki wynosi 5.000 zł. Prezesem jednoosobowego zarządu spółki jest M. G. (odpis z KRS, k. 5-7 akt sprawy). Spółka świadczy usługi w zakresie ochroniarskim.

E. M., ur. (...), ukończyła w (...) r. Liceum (...) w T. i uzyskała prawo używania tytułu technik ekonomista o specjalności finanse i rachunkowość. Odwołująca ma wieloletnie doświadczenie na stanowiskach pracy związanych z księgowością, albowiem w latach 1972-1990 r. była zatrudniona na stanowiskach stażysty w dziale księgowości, specjalisty do spraw kadr oraz starszego referenta ekonomicznego, księgowego w wydziale inwestycji, specjalisty do spraw kadr i płac, głównego księgowego. W latach 1991-2014 skarżąca prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą Handel Metalami M. (...), w ramach której samodzielnie zajmowała się pełną księgowością firmy. Odwołująca wspomagała też księgowo męża M. M., który prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą od 1986 r. – firma budowlana. Skarżąca posługuje się systemem płatnik, obsługuje programy księgowe oraz systemy informatyczne związane z giełdą, a także systemy giełdowe F. w (...)(curriculum vitae, k. 123, 124 akt sprawy, świadectwa, zaświadczenia w aktach spawy, zeznania M. M.).

E. M. została polecona M. G. przez dyrektora ds. handlowych M. B., zięcia skarżącej. W trakcie rozmowy kwalifikacyjnej, która odbyła się pod koniec kwietnia 2015 r. M. G. dowiedział się o umiejętnościach skarżącej, jej dotychczasowym doświadczeniu i podjął decyzję o jej zatrudnieniu w związku z rozwojem spółki (zeznania M. G.).

W dniu 1 maja 2015 r. E. M. została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas określony od 1 maja 2015 r. do 30 kwietnia 2017 r. w spółce Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. w wymiarze pełnego etatu (8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu) na stanowisku głównej księgowej z wynagrodzeniem 2.000 zł netto (umowa w aktach rentowych).

Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. z dniem 1 maja 2015 r. zatrudniła 10 osób na podstawie umowy o pracę (agenci ochrony-kierowcy) oraz 2 osoby na podstawie umowy zlecenie.

W dniach 28 i 29 kwietnia 2015 r. skarżąca odbyła szkolenie wstępne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (zaświadczenie, k. 161, 163 akt rentowych).

Odwołująca miała sprecyzowany na piśmie zakres obowiązków, do których należało: sporządzanie sprawozdań finansowych według określonych standardów (np. polska ustawa o rachunkowości, (...), (...) (...)), odpowiedzialność za opracowanie planu kont zgodnie z określonymi standardami sprawozdawczymi, wymogami kontrolingu oraz prawem podatkowym, odpowiedzialność za procedurę potwierdzania sald z kontrahentami, rozliczanie inwentaryzacji aktywów firmy, prowadzenie wszystkich ewidencji księgowych, przygotowywanie sprawozdań i raportów na potrzeby zarządu, banków oraz instytucji zewnętrznych, nadzór nad prawidłowym obiegiem dokumentów księgowych, kontaktowanie się i współpraca z instytucjami zewnętrznymi (US, ZUS, GUS, NBP), nadzór nad prawidłowością rozliczeń podatkowych (k. 53 akt rentowych).

Bezpośrednim przełożonym E. M. był M. G., prezes zarządu odwołującej się spółki, do którego skarżąca wystąpiła z wnioskiem o udzielenie urlopu wypoczynkowego w dniach 28, 29 maja 2015 r. (k. 45 akt rentowych). Odwołująca świadczyła pracę na ul. (...), tj. w nowym budynku spółki i zajmowała pomieszczenie wraz z prezesem, na parterze. Prezes przez krótką część dnia pracował w siedzibie spółki. Skarżąca miała wgląd do wszystkich dokumentów znajdujących się w firmie. Miała swoje biurko, szafy, w których przechowywała dokumenty. Odwołująca potwierdzała obecność w pracy (świadczonej w godz. 8-16) wpisami na liście obecności (k. 37 akt rentowych). E. M. odbierała wynagrodzenia w siedzibie (...) S.A. przy ul. (...) płatne gotówką. Odwołująca jeździła do pracy na ul. (...), odległej od jej miejsca zamieszkania 2,5 kilometra, rowerem (zeznania M. G., M. M.).

A. B. jest kadrową w całej grupie (...) S.A., zatrudnioną w (...) S.A. od maja 2015 r. jako specjalista ds. kadr i płac z wynagrodzeniem 9.000 zł netto i spełnia też role kadrowe dla Biura Ochrony (...) sp. z o.o. Świadek poznała E. M. w maju 2015 r., kiedy została zatrudniona w Biurze Ochrony (...) sp. z o.o. jako główna księgowa. Do obowiązków A. B. należały również sprawy kadrowe pracowników, ZUS-y, naliczanie podatków od osób fizycznych, wystawianie zaświadczeń dla pracowników, w tym również pracowników Biura Ochrony (...) sp. z o.o. Świadek potwierdziła, iż do obowiązków E. M. należało księgowanie listy płac, którą otrzymywała od świadka, wyciągów bankowych, księgowanie zaliczek, rozliczenie kont, rozliczanie zaliczek, analiza kont czy wpłata Biura Ochrony (...) zgadza się z fakturą (zeznania A. B.).

Wykonywanie powierzonych odwołującej potwierdza złożona dokumentacja, która została przez nią sporządzona: zestawienie sald z 14 maja 2015 r., rachunek zysków i strat z 15 maja 2015 r., bilans z 15 maja 215 r. zestawienie bilansu do otwarcia z 12 maja 2015 r. (k. 63-155 akt rentowych).

Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. dokonała zgłoszenia skarżącej, jak i pozostałych osób zatrudnionych w tym czasie, do ubezpieczeń społecznych z opóźnieniem wobec trudności związanych z prawidłową rejestracją spółki. Spółka wypłaciła odwołującej należne jej wynagrodzenie. Spółka posiada zaległości składkowe wobec organu rentowego (okoliczność bezsprona).

E. M. nie odbyła badań przed podjęciem zatrudnienia w Biurze Ochrony (...) sp. z o.o. (okoliczność bezsporna).

Odwołująca została przyjęta do szpitala w dniu 1 czerwca 2015 r. z objawami udaru mózgu. Skarżąca była hospitalizowana do 12 czerwca 2015 r. z rozpoznaniem udaru krwotocznego prawej półkuli mózgu. Udar mózgu jest chorobą nagle występującą bez żadnych objawów zwiastujących, nie można przewidzieć momentu zachorowania. Natomiast nadciśnienie tętnicze, na które cierpi skarżąca, stanowi czynnik predysponujący do wystąpienia udaru. Nadciśnienie tętnicze nie jest jednak przeciwskazaniem do podjęcia pracy umysłowej. W razie stwierdzenia na badaniu wstępnym podwyższonego ciśnienia skarżącej zaleconoby przyjmowanie leków obniżających ciśnienie, ale odwołująca zostałaby dopuszczona do pracy na stanowisku księgowej. Wobec powyższego, skarżąca była zdolna do podjęcia pracy w dniu 1 maja 2015 r. Odwołująca ani jej pracodawca nie mogli przewidzieć wystąpienia udaru, jego objawów ani dalszego przebiegu leczenia (opinia biegłego neurologa, k. 89, 90 akt sprawy).

Po przejściu na zwolnienie lekarskie obowiązki odwołującej przejęła osoba z firmy zewnętrznej.

Organ zawiadomił Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. i odwołującą o wszczęciu kontroli w celu potwierdzenia prawidłowości dokonywanych zgłoszeń.

Zaskarżoną decyzją z 23 września 2015 r. 23 września 2015 r. organ rentowy stwierdził, iż E. M. jako pracownik u płatnika składek (...) sp. z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1 maja 2015 r. (akta emerytalne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

dokumentów znajdujących się w aktach sprawy i aktach emerytalnych, jak również dopuścił dowód z zeznań M. G. (prezesa zarządu odwołującej się spółki, k. 64, 65 akt sprawy) oraz świadków A. B. (k. 65, 66 akt sprawy), M. M. (męża odwołującej, k. 83, 84 akt sprawy).

W ocenie Sądu treść dokumentów nie budzi wątpliwości, nie były one także kwestionowane przez żadną ze stron (za wyjątkiem zawartej w dniu 1 maja 2015 r. umowy o pracę), zaś zeznania ww. są szczere, spontaniczne, logiczne i konsekwentne oraz korelują z materiałem zgromadzonym w sprawie i wzajemnie się potwierdzają. Zeznania te nie zostały w żadnym zakresie zakwestionowane przez pozwany organ. Wobec powyższego Sąd uznał wynikające z nich opisane wyżej fakty za część stanu faktycznego niniejszej sprawy. Zeznania te potwierdzają, iż E. M. świadczyła pracę zgodną z zawartą z Biurem Ochrony (...) sp. z o.o. umową o pracę w sposób ciągły, zorganizowany. Sąd pominął dowód z przesłuchania odwołującej w charakterze strony, wobec jej niestawiennictwa na rozprawie w dniu 24 października 2016 r., albowiem okoliczności faktyczne sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione.

Wykonywanie obowiązków pracowniczych przez E. M. na stanowisku głównego księgowego w pełnym wymiarze czasu pracy potwierdza również złożona dokumentacja księgowa, zaakceptowany wniosek urlopowy.

Sąd nie znalazł również podstaw, aby odmówić wiarygodności ww. opinii biegłego neurologa, który w sposób szczegółowy przeanalizował stan zdrowia odwołującej w dacie podjęcia przez nią pracy. Oceny tej opinii dokonane w oparciu o właściwe dla jej przedmiotu kryteria zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, przy uwzględnieniu poziomu wiedzy biegłego neurologa, podstaw teoretycznych zaprezentowanego stanowiska, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych wniosków, w ocenie Sądu, przekonują, iż jest ona miarodajna dla poczynienia ustaleń w przedmiocie zdolności odwołującej do podjęcia pracy z dniem 1 maja 2015 r.

Według Sądu ten materiał dowodowy jest przekonujący oraz rzetelny i dlatego uznany został za wiarygodną podstawę ustaleń faktycznych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

(...) sp. z o.o. w W. oraz E. M. zasługiwały na uwzględnienie.

Spór w przedmiotowej sprawie sprowadzał się do ustalenia czy zawarcie w dniu 1 maja 2015 r. umowy o pracę na czas określony od 1 maja 2015 r. do 30 kwietnia 2017 r. w wymiarze pełnego etatu pomiędzy odwołującymi miało na celu jedynie uzyskanie prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego niezgodnie z zasadami współżycia społecznego. Istotą ustaleń była zatem kwestia czy przedmiotowej umowie o pracę stron można przypisać zamiar wzajemnego zobowiązania się, tj. E. M. jako pracownikowi do świadczenia pracy, a spółce Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. do powierzenia jej pracy i wynagrodzenia za pracę, oraz czy umowa była rzeczywiście realizowana, w szczególności czy odwołująca w rzeczywistości pracę świadczyła.

Stosownie do art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 121 j.t.) do zakresu działania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych należy między innymi realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, a w szczególności stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych. Natomiast art. 83 ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy stanowi, iż zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, a także przebiegu ubezpieczeń oraz ustalania wymiaru składek i ich poboru.

Według art. 6 ust. 1 pkt 1 powoływanej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a (art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy). Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1, ww. ustawy obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12. W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Stosownie do art. 13 ust. 1 powoływanej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: pracownicy - od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Obowiązek dokonania zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych co do zasady obciąża płatnika składek, dlatego też opóźnieniu w wykonaniu ww. obowiązku obciąża płatnika (pracodawcę), a nie zaś pracownika.

Należy przy tym zauważyć, iż stosunek ubezpieczeniowy jest następczy wobec stosunku pracy i powstaje tylko wówczas, gdy stosunek pracy jest realizowany. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne (tak np. Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 4 września 2012 r., sygn. III AUa 19/12).

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem orzecznictwa i doktryny dążenie do uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego jako cel podjęcia zatrudnienia, nie świadczy o zamiarze obejścia prawa, jeżeli umowa o pracę jest faktycznie realizowana (tak np. Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. III AUa 879/12).

Istotne jest, że walor pełnej doniosłości prawnej, posiada jedynie taka umowa o pracę, która została przez strony faktycznie zrealizowana w warunkach, o których mowa w art. 22 § 1 k.p. Definicją ustawowa stosunku pracy zakłada wykonywanie pracy osobiście, odpłatnie, w ramach podporządkowania pracowniczego, w sposób powtarzalny i bez ponoszenia przez pracownika ryzyka prowadzenia podmiotu zatrudniającego. Warunki te winny być pełnione łącznie. Należy przy tym zaakcentować, iż wbrew stanowisku organu rentowego, o tym czy strony nawiązały stosunek pracy stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych nie decyduje przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, a wynikających z art. 22 § 1 k.p.

Cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą, nie może jednak oznaczać akceptacji dla nagannych i nieobojętnych społecznie zachowań korzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, przy zawieraniu umów o pracę na stosunkowo krótki okres przed zajściem zdarzenia rodzącego uprawnienie do świadczenia z ubezpieczenia społecznego i w konsekwencji uzyskaniu przez osobę ubezpieczoną świadczeń z ubezpieczenia społecznego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2012 r., sygn. III AUa 1477/11).

W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości, iż E. M. wykazała wieloletnie doświadczenie zawodowe w pracy na stanowiskach związanych z księgowością, nadto przez wiele lat prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczyła pełną obsługę księgową. Do pracy w Biurze Ochrony (...) sp. z o.o. kandydatura odwołującej została polecona prezesowi zarządu M. G. przez jej zięcia. Strony podczas spotkania pod koniec kwietnia 2015 r. ustaliły warunki tej współpracy.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż odwołująca od 1 maja 2015 r., na skutek zgodnych oświadczeń woli, pracowała na stanowisku głównej księgowej w odwołującej się spółce w ramach stosunku pracy. Jej przełożonym był M. G., który zlecał jej zadania do wykonania. W czasie tego zatrudnienia E. M. wykonała typowe zlecenia księgowe, tj. sporządziła zestawienie sald z 14 maja 2015 r., rachunek zysków i strat z 15 maja 2015 r., bilans z 15 maja 215 r. zestawienie bilansu do otwarcia z 12 maja 2015 r. (k. 63-155 akt rentowych). Skarżąca wykonywała pracę codziennie w godz. 8.-16. w siedzibie spółki na ul. (...), gdzie dojeżdżała rowerem, a obecność w pracy potwierdzała wpisem na liście obecności. W miejscu pracy były dla niej przygotowywane narzędzia pracy w postaci: komputera z oprogramowaniem, pakietu biurowego, poczty elektronicznej, internetu. Faktyczne świadczenie pracy przez E. M. potwierdzają również zeznania świadka A. B. (kadrowej w grupie (...) S.A.), która osobiście widziała skarżącą, w czasie świadczenia przez nią pracy, jak również dokumentacja zawarta w aktach sprawy i aktach rentowych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Sądu uznać należy, iż przedmiotowa umowa o pracę z dnia 1 maja 2015 r. nie została zawarta w celu obejścia prawa. W ocenie Sądu między stronami doszło do faktycznego nawiązania stosunku pracy.

Sąd rozpoznając niniejszą sprawę podzielił powszechnie prezentowane przez judykaturę stanowisko, iż ubezpieczenia społeczne opierają się na zasadzie wzajemności, która polega na tym, że nabycie prawa do świadczenia ubezpieczeniowego i jego wysokość są uzależnione od wkładu finansowego wniesionego przez ubezpieczonego do systemu ubezpieczeniowego w postaci składek. Sąd miał w tym zakresie na uwadze dotychczasowy, niezwykle istotny wkład skarżącej, ur. w (...) r., która rozpoczęła pracę zarobkową w 1972 r. do systemu ubezpieczeniowego.

Nie bez znaczenia dla oceny prawnej zawartej przez strony umowy o pracę pozostaje również przyczyna zaprzestania wykonywania przez skarżącą pracy. Według niekwestionowanej opinii biegłego neurologa, udar mózgu jest chorobą nagle występującą bez żadnych objawów zwiastujących, stąd strony przedmiotowej umowy nie mogły przewidzieć momentu zachorowania E. M.. Natomiast nadciśnienie tętnicze, na które cierpi skarżąca, stanowiło jedynie czynnik predysponujący do wystąpienia udaru. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż nadciśnienie tętnicze skarżącej nie stanowiło przeciwskazania do podjęcia pracy umysłowej przez odwołującą. Dodatkowo, brak odbycia badań wstępnych przez odwołującą nie wpłynąłby na jej zatrudnienie, albowiem w razie stwierdzenia na badaniu wstępnym podwyższonego ciśnienia zaleconoby jej przyjmowanie leków obniżających ciśnienie, ale odwołująca zostałaby dopuszczona do pracy na stanowisku księgowej. Wobec powyższego, skarżąca była zdolna do podjęcia pracy w dniu 1 maja 2015 r. Odwołująca ani jej pracodawca nie mogli przewidzieć wystąpienia udaru, jego objawów ani dalszego przebiegu leczenia (opinia biegłego neurologa, k. 89, 90 akt sprawy).

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego E. M. była w ocenie Biura Ochrony (...) sp. z o.o. kompetentnym pracownikiem na stanowisku głównego księgowego i spełniała kryteria związane z przedmiotowym zatrudnieniem ustalone podczas spotkania z prezesem zarządu spółki, natomiast konieczność jej zatrudnienia wynikała z rozwoju spółki. Z ustalonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż strony przedmiotowej umowy miały zamiar wykonywać obowiązki stron stosunku pracy i to czyniły. E. M. wykonywała pracę przez 8 godzin dziennie w siedzibie spółki, w przeznaczonym dla niej pomieszczeniu wyposażonym w niezbędny sprzęt do pracy. Praca odwołującej miała charakter odpłatny, ciągły. Skarżąca pozostawała w stałym kontakcie z przełożonym M. G.. Obowiązki pracownicze wynikające z zawartej umowy o pracę odwołująca wykonywała pod kierownictwem i nadzorem pracodawcy. Z tych względów brak było podstaw, by przyjąć pozorność przedmiotowej umowy.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności dokumenty w aktach rentowych i zeznania M. G. oraz świadków świadczą, iż praca była w rzeczywistości wykonywana przez E. M. i sporna umowa nie zmierzała do obejścia prawa. Z uwagi na powyższe, w ocenie Sądu, pozwany organ niesłusznie uznał, iż E. M. jako pracownik u płatnika składek Biuro Ochrony (...) sp. z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1 maja 2015 r.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzeczono, jak sentencji.

O kosztach zastępstwa procesowego Biura Ochrony (...) sp. z o.o. orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.) zasądzając tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego strony odwołującej kwotę 2.700 zł zważywszy na zwiększony nakład pracy pełnomocnika odwołującej i charakter niniejszej sprawy, a także przyczynienie się pełnomocnika do rozwiązania sprawy.

O kosztach zastępstwa procesowego E. M. orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.) zasądzając tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego strony odwołującej kwotę 2.700 zł zważywszy na zwiększony nakład pracy pełnomocnika odwołującej i charakter niniejszej sprawy, a także przyczynienie się pełnomocnika do rozwiązania sprawy.

W ocenie Sądu, stopień skomplikowania rozpoznawanej sprawy, jakkolwiek nie był szczególnie wysoki, to z pewnością nie może być uznany za niewielki, a podejmowane przez pełnomocników czynności wymagały znacznego zaangażowania, tak z uwagi na wymagany stopień wiedzy prawniczej, jak też ze względu na czas trwania postępowania.

SSO Rafał Młyński

(...)