Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XIV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2020 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym sprawy G. P.

przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno- Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji

o rozliczenie roczne i miesięczne emerytury policyjnej

na skutek odwołania G. P.

od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno- Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 2 kwietnia 2019 r. nr (...)

oddala odwołanie.

Sędzia Marcin Rowicki

Sygn. akt XIV U 2192/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 2 kwietnia 2019 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w związku z nadesłanym w dniu 7 lutego 2019 r. zaświadczeniem płatnika składek o kwotach przychodu osiągniętych w poszczególnych miesiącach 2018 r. dokonał rozliczenia emerytury G. P. . Organ emerytalny podał, że porównując kwoty otrzymane w rozliczeniu rocznym z kwotami otrzymanymi w rozliczeniu miesięcznym, stwierdzono, że korzystniejsze jest rozliczenie miesięczne. W związku z tym organ emerytalnym uznał, że ubezpieczony pobrał nienależne świadczenie w kwocie 2.868,26 zł, które będzie potrącane z bieżącej emerytury, po uprawomocnieniu się decyzji, aż do wyczerpania salda zadłużenia (decyzja w a.r.).

Od powyższej decyzji odwołał się G. P. wnosząc o zmianę decyzji w zakresie kwot osiągniętego dochodu w poszczególnych miesiącach 2018 r. z uwzględnieniem 6 miesięcy wynagrodzenia, a nie jak uczynił to organ emerytalny 7 miesięcy (odwołanie k. 2-3).

W odpowiedzi na odwołanie, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 8-8v).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący się G. P. (ur. (...)) w okresie od 1 marca 2016 r. do 30 czerwca 2018 r. był zatrudniony w (...) SA Centrala w W.. Jak wynika z zaświadczenia wystawionego przez (...) SA z 12 lutego 2019 r. odwołujący się w 2018 r. uzyskał następujący przychód: za grudzień 2017 r. wypłacony 10 stycznia 2018 r. - 19.820,52 zł, za styczeń 2018 r. wypłacony 10 lutego 2018 r. łącznie - 20.241,45 zł, za luty 2018 r. wypłacony 10 marca 2018 r. łącznie - 15.123,64 zł, za marzec 2018 r. wypłacony 10 kwietnia 2018 r. łącznie 14.187,15 zł, za kwiecień 2018 r. wypłacony w maju 2018 r. łącznie - 13.729,50 zł, za maj 2018 r. wypłacony 10 czerwca 2018 r. łącznie - 16.065,91 zł, za czerwiec 2018 r. wypłacony 10 lipca 2018 r. łącznie - 51.070,52 zł. Łącznie w 2018 r. odwołujący się uzyskał przychód w kwocie 150.238,69 zł (zaświadczenie k. 8 a.r.).

Rozliczenie roczne: w 2018 r. łączna kwota przychodu osiągnięta przez odwołującego się – jak wynika z ww. zaświadczenia – wyniosła 150.728,29 zł i przekroczyła, wyższą kwotę graniczną przychodu ustaloną dla tego okresu tj. kwotę 70.295,30 zł, zatem osiągnięta kwota przychodu uzasadniała zmniejszenia ubezpieczonemu emerytury w 2018 r. o kwotę 34.204,91 zł stanowiącą 25% kwot emerytury z rozliczanego okresu. W 2018 r. suma kwot emerytury, w wysokości przed dokonaniem zmniejszeń, potrąceń i egzekucji, stanowiła kwotę 136.819,42 zł. W 2018 r. kwota należnego świadczenia wyniosła kwotę 102.614,51 zł. Zatem w 2018 r. odwołującemu się było wypłacone świadczenie w łącznej kwocie 119.824,07 zł. Kwota świadczenia należnego 102.614,51 zł jest mniejsza od kwoty świadczenia wypłacanego 119.824,07 zł za rok 2018 r., wobec czego odwołujący się pobrał nienależne świadczenie w kwocie 17.209,56 zł (102.614,51 zł – 119.824,07 zł).

Rozliczenie miesięczne: suma miesięcznych kwot świadczeń należnych – 116.955,81 zł jest mniejsza od sumy miesięcznych kwot świadczeń wypłaconych – 119.824,07 zł za rok 2018 wobec czego odwołujący się pobrał nienależne świadczenie w kwocie 2.868,26 zł (119.824,07 zł – 116.955,81 zł).

Porównując kwoty otrzymane w rozliczeniu rocznym z kwotami otrzymanymi w rozliczeniu miesięcznym korzystniejsze dla odwołującego się jest rozliczenie miesięczne.

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w tym zgromadzonych w aktach sprawy i aktach organu emerytalnego dokumentów. Sąd dał wiarę wskazanym dokumentom, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała ich wartości dowodowej, a nadto brak było jakichkolwiek podstaw by podważać ich rzetelność czy prawidłowość.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 41 ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...) oraz ich rodzin (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 132 ze zm.), w przypadku osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, emerytura lub renta inwalidzka ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach art. 104 ust. la - 6, ust. 8 pkt 1 i 2 oraz ust. 9 i 10 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nie więcej jednak niż o 25% wysokości tej emerytury lub renty inwalidzkiej. Przepisy art. 104 ust. 8 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, stosuje się również do renty inwalidzkiej III grupy (ust. 2). W razie osiągania przychodu, określonego w ust. 1, w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, kwota emerytury lub renty inwalidzkiej ulega zmniejszeniu o 25% jej wysokości (ust. 3). Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się wobec osób, których emerytura stanowi 75% podstawy jej wymiaru bez uwzględnienia podwyższenia z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą oraz wobec osób pobierających rentę inwalidzką z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami bądź warunkami służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze (ust. 4).

Jak wynikało z ustalonego stanu faktycznego, w szczególności zaświadczenia wystawionego przez (...) SA w 2018 r. łączna kwota przychodu osiągnięta przez odwołującego się wyniosła 150.728,29 zł. W rozliczeniu rocznym powyższa kwota przekroczyła wyższą kwotę graniczną przychodu ustaloną dla tego okresu tj. kwotę 70.295,30 zł, stąd też osiągnięta kwota przychodu uzasadniała zmniejszenie emerytury odwołującego się w 2018 r. o kwotę 34.204,91 zł, stanowiącą 25% kwoty emerytury z rozliczanego okresu. W 2018 r. suma kwot świadczenia emerytalnego w wysokości przed dokonaniem zmniejszeń, potrąceń i egzekucji stanowiła kwotę 136.819,42 zł Zatem organ emerytalny prawidłowo przyjął, że należne świadczenie odwołującego się wynosiło kwotę 102.614,51 zł. Do obliczenia tej kwoty przyjęto różnice kwoty 136.819,42 zł tj. kwoty emerytury i kwoty, o którą zmniejszone winno być świadczenie tj. o kwotę 34.204,91 zł. Z powyższego wynika, że w 2018 r. świadczenie odwołującego się zostało wypłacone w łącznej kwocie 119.824,07 zł, a zatem odwołujący się pobrał nienależne świadczenie w kwocie 17.209,56 zł. Natomiast rozliczenie miesięczne wygląda następująco: suma miesięcznych kwot świadczeń należnych – 116.955,81 zł jest mniejsza od sumy miesięcznych kwot świadczeń wypłaconych – 119.824,07 zł za rok 2018 wobec czego odwołujący się pobrał nienależne świadczenie w kwocie 2.868,26 zł (119.824,07 zł – 116.955,81 zł). Porównując kwoty otrzymane w rozliczeniu rocznym z kwotami otrzymanymi w rozliczeniu miesięcznym korzystniejsze dla odwołującego się jest rozliczenie miesięczne.

Odwołujący się podnosił, że organ emerytalny dokonał potrącenia za 7 miesięcy, podczas, gdy był on zatrudniony jedynie 6 miesięcy. Faktycznie odwołujący się pozostawał w zatrudnieniu w 2018 r. do 30 czerwca 2018 r., jednakże decydujące znaczenie w tym zakresie ma kwota salda, a nie fakt zatrudnienia odwołującego się przez okres 6 miesięcy.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w wyroku.