Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Warszawa, dnia 4 sierpnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XIV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:sędzia Aleksandra Rutkowska

po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2025 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania M. R.

przeciwko Zarządca masy sanacyjnej (...) S.A. w restrukturyzacji

związane z wypowiedzeniem umowy o pracę dotyczy mężczyzn

na skutek zażalenia

od postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 15 stycznia 2025 r. sygn. akt VII P 1705/24 w przedmiocie oddalenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w zakresie pkt 2 w ten sposób, że udzielić zabezpieczenia roszczenia o przywrócenie do pracy poprzez nakazanie dalszego zatrudniania M. R. przez Zarządcę masy sanacyjnej (...) Spółki Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w W. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy do czasu prawomocnego zakończenia postępowania prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie w sprawie sygn. akt VII P 1705/24 oraz nadać temu postanowieniu klauzulę wykonalności;

2.  dalej idące zażalenie oddalić;

3.  orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania zażaleniowego pozostawić do rozstrzygnięcia Sądowi I instancji.

sędzia Aleksandra Rutkowska

Uzasadnienie w trybie art. 357 § 2 ³ k.p.c.

Pozwem z dnia 11 października 2024 r. wniesionym przeciwko pozwanemu Zarządcy masy sanacyjnej (...) Spółki Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w W., powódka M. R. żądała przywrócenia jej do pracy u pozwanego na dotychczasowe warunki pracy i płacy. Jednocześnie w pozwie powódka złożyła wniosek o zabezpieczenie roszczenia przez nakazanie dalszego jej zatrudnienia przez pozwanego na dotychczas zajmowanym stanowisku i warunkach pracy oraz zagrożenia obowiązanemu nakazaniem zapłaty na rzecz uprawnionego kwoty 1.500 zł za każdy dzień zwłoki w wykonaniu obowiązku wynikającego z postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia w trybie art. 755 ^{( 5 )}§ 1 k.p.c. We wniosku powódka wskazała, że przysługuje jej szczególna ochrona stosunku pracy jako członkowi i działaczowi (...), zaś pozwany dokonał rozwiązania umowy o pracę naruszając przepis art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o związkach zawodowych oraz art. 17 ust. 1 ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji. Podniosła również, że zarzuty, które postawiono jej w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę nie mają charakteru szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych. Wskazała, że kwota zagrożenia została wyliczona jako przybliżona dwukrotność dziennego wynagrodzenia powódki netto za okres przed rozwiązaniem umowy o pracę. Dwukrotność ta ma na celu skuteczne zmobilizowanie pozwanego do wykonania zabezpieczenia, nie stanowiąc przy tym jej obciążenia ponad potrzebę.

Postanowieniem z dnia 29 października 2024 r. w sprawie sygn. akt VII P 1705/24, Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie na podstawie art. 755 ⁵ § 1 k.p.c. udzielił zabezpieczenia roszczenia o przywrócenie do pracy poprzez nakazanie dalszego zatrudniania M. R. przez (...) Spółkę Akcyjną w restrukturyzacji z siedzibą w W. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy do czasu prawomocnego zakończenia niniejszego postępowania (pkt 1); zagroził (...) Spółce Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w W. nakazaniem zapłaty na rzecz M. R. kwoty 1.000 zł za każdy dzień zwłoki w wykonaniu obowiązku dalszego zatrudnienia M. R. (pkt 2); oddalił wniosek w pozostałym zakresie (pkt 3); postanowieniu w pkt 1 nadał klauzulę wykonalności (pkt 4).

W dniu 15 stycznia 2025 r. w sprawie sygn. akt VII P 1705/24, Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, na skutek zażalenia pozwanego Zarządcy masy sanacyjnej (...) S.A. w restrukturyzacji z siedzibą w W. na postanowienie z dnia 29 października 2024 r. postanowił: na podstawie art. 395 § 2 k.p.c. uchylić postanowienie z dnia 29 października 2024 r. (pkt 1); oddalić wniosek o zabezpieczenie roszczenia o przywrócenie do pracy (pkt 2); oddalił wniosek o zagrożenie obowiązanemu nakazania zapłaty uprawnionej kwoty 1.500 zł za każdy dzień zwłoki w wykonaniu obowiązku wynikającego z postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia (pkt 3). W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, że zażalenie złożone przez pozwanego na postanowienie wydane w dniu 29 października 2024 r. było oczywiście uzasadnione, albowiem przy wydawaniu przedmiotowego postanowienia Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę faktu, że wobec pracodawcy powodów (...) S.A. w restrukturyzacji Centrali z siedzibą w W. jako jednostki organizacyjnej (...) S.A. w restrukturyzacji zostało w dniu 25 lipca 2024 r. otwarte postępowanie sanacyjne, w którym ustanowiony został Zarządca masy sanacyjnej. Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 41 ¹ K.p. w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, nie stosuje się art. 38,39 i 41, ani przepisów szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę. W myśl art. 300 ustawy Prawo restrukturyzacyjne otwarcie postępowania sanacyjnego wpływa na stosunki pracy i wywołuje w zakresie prawa praw i obowiązków pracowników i pracodawcy takie skutki, jak ogłoszenie upadłości, przy czym uprawnienia syndyka wykonuje zarządca. Mając to na uwadze Sąd Rejonowy stwierdził, że z uwagi na otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego w stosunku do pracodawcy powódki uchylone została szczególna ochrona trwałości stosunku pracy wynikająca z art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, to zaś prowadziło do uznania, że powódka nie podlegała szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem, o której mowa w art. 755 ⁵ § 1 k.p.c., zatem nie była osobą uprawnioną do złożenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia o przywrócenie do pracy. Wobec powyższego Sąd Rejonowy na podstawie art. 359 § 2 k.p.c. uchylił postanowienie z dnia 29 października 2024 r. i orzekł w przedmiocie oddalenia wniosku o zabezpieczenie roszczenia oraz oddalenia wniosku o zagrożenie obowiązanemu nakazaniem zapłaty na rzecz uprawnionej kwoty 1.500 zł za każdy dzień zwłoki w wykonaniu obowiązku wynikającego z postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia. Powyższe, w ocenie Sądu Rejonowego, uzasadniało również uchylenie postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności postanowieniu z dnia 29 października 2024 r.

Postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 15 stycznia 2025 r., sygn. akt VII P 1705/24 zaskarżyła zażaleniem powódka M. R.. Zaskarżonemu postanowieniu powódka zarzuciła:

- obrazę przepisów postępowania, tj. art. 47 § 2 pkt 1 lit.a k.p.c. w zw. z art. 734 k.p.c. i art. 735 § 2 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie; art. 755 ⁵ § 1 k.p.c. poprzez oddalenie wniosku o zabezpieczenie roszczenia, pomimo braku oczywistej bezzasadności wniosku o zabezpieczenie.

- obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 300 Prawa restrukturyzacyjnego w zw. z art. 41 ¹ k.p. w zw. z art. 5 ust. 5 i art. 7 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w zw. z art. 32 ustawy o związkach zawodowych, § 5 ust. 3 w zw. z § 5 ust. 6 i § 5 ust. 2 Porozumienia z dnia 14 lutego 2005 r. w sprawie wzajemnych zobowiązań stron Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zatrudnionych przez Zakłady (...) S.A.

Mając na uwadze powyższe zarzuty, powódka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia przez jego uchylenie, zniesienie postępowania w zakresie dotkniętym nieważnością postępowania i przekazanie Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego wg. norm przepisanych poprzez obciążenie pozwanego kosztami postępowania odwoławczego raz z kosztami zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na zażalenie, pozwany Zarządca masy sanacyjnej (...) w restrukturyzacji Centrala wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie od powódki zwrotu kosztów postępowania wywołanego zażaleniem, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie powódki zasługiwało na uwzględnienie, choć nie wszystkie zarzuty były uzasadnione.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy rozpoznając zaskarżone postanowienie w przedmiocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia w składzie jednego sędziego, nie dopuścił się nieważności postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. Na skutek nowelizacji k.p.c. z dnia 4 lipca 2019 r., na podstawie art. 47 § 3 k.p.c. postanowienia, które zapadają poza rozprawą, wydaje sąd w składzie jednego sędziego. Dotyczy to wszystkich spraw, także tych, które są rozpoznawane in merito w składzie trzech sędziów lub w składzie ławniczym. Ponadto w wyniku nowelizacji k.p.c. z dnia 4 lipca 2019 r., ustawodawca wprowadził zmiany w brzmieniu art. 735 § 2 k.p.c. Przepis ten dotyczy obecnie wyłącznie spraw rozpoznawanych w składzie trzech sędziów (sędziów zawodowych), nie odnosi się natomiast do sytuacji, w której do rozpoznania sprawy powołany jest skład ławniczy. W tym przypadku należy przyjąć, że jeżeli zgodnie z art. 148 § 3 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o zabezpieczeniu na posiedzeniu niejawnym (nie tylko w przypadku niecierpiącym zwłoki), to z art. 47 § 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. wynika, że postanowienie to jest wydawane przez Sąd w składzie jednego sędziego.

Na uwzględnienie zasługiwały natomiast zarzuty zażalenia, dotyczące naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisów art. 300 Prawa restrukturyzacyjnego w zw. z art. art. 5 ust. 5 i art. 7 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w zw. z art. 32 ustawy o związkach zawodowych. Zgodnie z art. 300 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1428, dalej jako: P.r.), otwarcie postępowania sanacyjnego wpływa na stosunki pracy i wywołuje w zakresie praw i obowiązków pracowników i pracodawcy takie same skutki, jak ogłoszenie upadłości, przy czym uprawnienia syndyka wykonuje zarządca. W doktrynie wskazuje się, że z dniem otwarcia postępowania sanacyjnego zachodzą skutki w zakresie stosunków pracowniczych w postaci wyłączenia stosowania przepisów chroniących niektórych pracowników przed wypowiedzeniem stosunku pracy – art. 41 ¹ § 1 k.p., który dotyczy sytuacji określonych w art. 38, 39 i 41 k.p. oraz przepisów szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umów o prace. Co jednak istotne w doktrynie podkreśla się, że otwarcie sanacji nie wyłącza stosowania przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 570, dalej jako: u.z.g.) – por. A. Hrycaj w Komentarz Prawo restrukturyzacyjne, Wydz. III, Lex/el.2023, teza 9 do art. 300 P.r. W związku z powyższym, jeżeli w postępowaniu sanacyjnym wobec pracownika zastosowano przepisy u.z.g., przy ocenie dopuszczalności wypowiedzenia umowy o pracę nie można pomijać przepisów tej ustaw i ograniczać się jedynie do przepisów art. 300 Pr. w zw. z art. 41 ¹ k.p.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.z.g., przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach grupowego zwolnienia nie stosuje się art. 38 i 41 k.p., z zastrzeżeniem ust. 2-4, a także przepisów odrębnych dotyczących szczególnej ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 5. Wskazany art. 5 ust. 5 u.z.g. statuuje implicite zakaz rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem w razie zaistnienia zwolnień grupowych enumeratywnie wyliczonym w nim kategoriom pracowników. Przepis ten ma charakter wyjątkowy. W ujęciu podmiotowo – czasowym szczególna ochrona trwałości stosunku pracy na mocy art. 5 ust. 5 u.z.g. obejmuje m.in.: - pracowników – członków zarządu zakładowej organizacji związkowej przez okres określony uchwałą zarządu, a po jego upływie dodatkowo przez czas odpowiadający połowie okresu określonego uchwałą, nie dłużej niż rok po jego upływie (art. 32 ustawy o związkach zawodowych) – art. 5 ust. 5 pkt 3 u.z.g.; - pracowników – członków zakładowej organizacji związkowej upoważnionych do reprezentacji tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach prawa pracy przez okres określony uchwałą zarządu, a po jego upływie dodatkowo przez okres odpowiadający połowie okresu określonego uchwałą, nie dłużej niż rok po jego upływie (art. 32 ustawy o związkach zawodowych) – art. 5 ust. 5 pkt 4 u.z.g.

Zgodnie z art. 7 u.z.g., przy rozwiązywaniu z pracownikami stosunków pracy w ramach grupowego zwolnienia z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy stosuje się przepisy art. 41 ¹ § 1, art. 177 § 4, art. 186 ⁸ i art. 196 pkt 2 k.p., a także odrębne przepisy regulujące rozwiązywanie z pracownikami stosunków pracy z takiego powodu. W doktrynie wskazuje się, że przepis art. 7 u.z.g. uchyla, w zakresie wypowiedzenia, niektóre mechanizmy ochrony trwałości stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych wobec pracowników szczególnie chronionych (art. 5 ust. 5 u.z.g.), jeżeli następują one z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy. Podmiotowo art. 7 u.z.g. odnosi się do: - pracowników w wieku przedemerytalnym (art. 7 u.z.g. w zw. z art. 41 ¹ § 1 i art. 39 k.p.), - pracowników na urlopie bądź nieświadczących pracy z innego usprawiedliwionego powoda (art. 7 u.z.g. w zw. z art. 41 ¹ § 1 i art. 41 k.p.), - pracownic w okresie ciąży, pracowników w okresie urlopu macierzyńskiego, a także od dnia złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu macierzyńskiego albo jego części (art. 7 u.z.g. w zw. z art. 177 § 4 k.p.), - pracowników uprawnionych do urlopu wychowawczego, którzy złożyli wniosek o obniżenie wymiaru czasu pracy (art. 7 u.z.g. w zw. z art. 186 ⁸ k.p.), - pracowników młodocianych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę zawartej w celu przygotowania zawodowego (art. 7 u.z.g. w zw. z art. 196 pkt 2 k.p.). Z powyższego należy wyprowadzić wniosek, że mechanizmy gwarancji zatrudnienia w przypadku ogłoszenia upadłości pracodawcy (na podstawie art. 300 P.r., również w przypadku otwarcia sanacji pracodawcy) w odniesieniu do pozostałych kategorii chronionych pracowników na podstawie art. 5 ust. 5 u.z.g., nie zostały uchylone. Wniosek taki wypływa z wykładni językowej art. 7 u.z.g. Konsekwencją tej wykładni przepisów art. 7 u.z.g. w zw. z art. 5 ust. 5 u.z.g. jest to, że jeżeli przepisy ochronne nie przewidują wprost, wyraźnie, rozwiązania za wypowiedzeniem umowy o pracę z pracownikiem szczególnie chronionym z powodu ogłoszenia upadłości lub otwarcia sanacji pracodawcy, przewidziane w art. 5 ust. 5 u.z.g. zakazy pozostają w mocy. Dotyczy to w szczególności pracowników, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, którzy są wymienieni w art. 5 ust. 5 pkt 3 i 4 u.z.g.

Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie, w ogóle nie odniósł się do przepisów u.z.g. Tymczasem z treści oświadczenia Zarządcy masy sanacyjnej z dnia 20 września 2024 r. o rozwiązaniu umowy o pracę z powódką za wypowiedzeniem (k. 17-18 akt sprawy), wynika wyraźnie, że było to wypowiedzenie dokonane w trybie u.z.g. Dodatkowo analiza treści Uchwały KZ Nr 10/2024 podjętej w dniu 3 lipca 2024 r. (k. 22-23 akt sprawy) oraz Wypisu z Rejestru z 30 września 2024 r. (k. 24 akt sprawy), daje podstawy do stwierdzenia, że Komisja Zakładowa (...) w Centrali (...) S.A. w pkt 18 uchwały wskazała powódkę M. R. jako osobę wykonującą pracę zarobkową, będącą członkiem Organizacji (...), objętą szczególną ochroną trwałości stosunku prawnego na zasadach art. Art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych oraz upoważnioną do reprezentowania Organizacji (...) wobec pracodawcy objętego zakresem działania Organizacji przez okres wskazany w tej Uchwale tj. do dnia 31 marca 2028 r., a po jego upływie – dodatkowo przez czas odpowiadający połowie okresu określonego Uchwałą, nie dłużej jednak niż rok po jego upływie. Tym samym w dacie oświadczenia Zarządcy masy sanacyjnej o rozwiązaniu umowy o pracę z powódką za wypowiedzeniem, podlegała ona, na mocy art. 5 ust. 5 pkt 4 u.z.g., ochronie przed wypowiedzeniem dokonanym w trybie przepisów tej ustawy. Wskazany przepis dotyczy bowiem pracowników – członków zakładowej organizacji związkowej upoważnionych do reprezentacji tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach prawa pracy przez okres określony uchwałą zarządu, a po jego upływie dodatkowo przez okres odpowiadający połowie okresu określonego uchwałą, nie dłużej niż rok po jego upływie (art. 32 ustawy o związkach zawodowych), a takim pracownikiem jest niewątpliwie powódka.

W konsekwencji powyższego należało stwierdzić, że powódka jest pracownikiem podlegającym szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem, przez okres wskazany w Uchwale z dnia 3 lipca 2024 r. Przepis art. 300 P.r. z uwagi na to, że wypowiedzenie powódce umowy o pracę zostało dokonane przez Zarządcę masy sanacyjnej w trybie u.z.g., nie uchylił w stosunku do powódki przysługującej jej na mocy art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę, gdyż należy ona do kategorii pracowników wymienionych w art. 5 ust. 5 pkt 4 u.z.g. (art. 7 w zw. z art. 5 ust. 5 pkt 4 u.z.g.).

Skoro w dniu sporządzenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę powódce była ona objęta szczególną ochroną związkową, to jej wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia pozwu podlegał rozpoznaniu w oparciu o art. 755 ⁵ § 1 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem w sprawach z zakresu prawa pracy, w których pracownik podlegający szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia dochodzi roszczenia o uznanie wypowiedzenia stosunku pracy za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy, sąd na wniosek uprawnionego na każdym etapie postępowania udzieli zabezpieczenia przez nakazanie dalszego zatrudnienia go przez pracodawcę do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Podstawą udzielenia zabezpieczenia jej jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia. Sąd może odmówić udzielenia zabezpieczenia wyłącznie w sytuacji, gdy roszczenie jest oczywiście bezzasadne. W ocenie Sądu Okręgowego, analiza dołączonych do pozwu dokumentów daje podstawy do stwierdzenia, że powódka uprawdopodobniła roszczenie dochodzone pozwem. W rozumieniu art. 755 ⁵ § 1 k.p.c. roszczenie jest uprawdopodobnione, o ile nie jest oczywiście bezzasadne, a więc bezzasadne już na pierwszy rzut oka, bez potrzeby przeprowadzania głębszej analizy faktycznej i prawnej. W ocenie Sądu Okręgowego, dowody zgromadzone dotychczas w aktach sprawy oraz przedstawione powyżej przepisy prawa, nie dają żadnych podstaw do stwierdzenia oczywistej bezzasadności roszczenia powódki. Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z art. 386 § 1 k.p.c., art. 755 ⁵ § 1 i 2 k.p.c., art. 7 u.z.g. w zw. 5 ust. 5 pkt 4 u.z.g. i art. 32 ust. 1 o związkach zawodowych, zmienił zaskarżone postanowienie z dnia 15 stycznia 2025 r. w zakresie pkt 2 w ten sposób, że udzielił zabezpieczenia roszczenia powódki M. R. o przywrócenie do pracy poprzez nakazanie dalszego zatrudnienia M. R. przez Zarządcę masy sanacyjnej (...) Spółki Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w W. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy do czasu prawomocnego zakończenia niniejszego postępowania i nadał temu orzeczeniu klauzulę wykonalności.

Zgodnie z art. 755 ⁵ § 2 k.p.c. in fine, przepis art. 756 ² k.p.c. stosuje się. Przepis ten stanowi, że uwzględniając wniosek o udzielenie zabezpieczenia przez uregulowanie stosunków na czas trwania postępowania - sąd, na wniosek uprawnionego, może w postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia zagrozić obowiązanemu nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego na wypadek naruszenia obowiązków określonych w tym postanowieniu. W okolicznościach niniejszej sprawy, Sąd Okręgowy nie znajduje podstaw do stwierdzenia, aby obowiązany uchylał się od wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia. Postanowienie to podlega bowiem przymusowemu wykonaniu, a ponadto Zarządca masy sanacyjnej jako organ postępowania restrukturyzacyjnego ma obowiązek przestrzegania i stosowania wydanych wobec niego orzeczeń sądowych. W związku z powyższym, dalej idące zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. i art. 756 ² k.p.c.

sędzia Aleksandra Rutkowska