Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2021r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący –	SSO Ewa Teofilak
Protokolant –	Stażysta Piotr Góźdź

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2021 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. U.

przeciwko (...) S.A w W.

o ustalenie

1.  oddala powództwo o ustalenie nieistnienia oraz o ustalenie nieważności uchwał :

- uchwały Rady Nadzorczej (...) S.A. z siedzibą w W. dnia 3 marca 2016 roku w sprawie odwołania z funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. Pana M. G. (1);

- uchwały Rady Nadzorczej (...) S.A z siedzibą w W. dnia 3 marca 2016 roku w sprawie powierzenia funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. z siedzibą w W. Panu A. S.;

- uchwały Rady Nadzorczej (...) S.A z siedzibą w W. dnia 3 marca 2016 roku w sprawie powołania na nową trzyletnią kadencje obejmującą lata 2016-2019 dwóch dotychczasowych członków Zarządu tj: Pana P. S. - na funkcję Prezesa Zarządu, Pana J. L. (1) na funkcję Wiceprezesa Zarządu;

2.  zasądza od powoda P. U. na rzecz pozwanego (...) S.A z siedzibą w W. kwotę 1 097 zł ( jeden tysiąc dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSO Ewa Teofilak

Sygn. akt XVI GC 270/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 marca 2016 roku (data wpływu) powód P. U., pełniący funkcję członka Rady Nadzorczej (...) spółki akcyjnej w W., wniósł o ustalenie nieistnienia ewentualnie o stwierdzenie nieważności uchwał podjętych w dniu 3 marca 2016 roku w W. na posiedzeniu Rady Nadzorczej tejże spółki tj.:

1) uchwały w sprawie odwołania z funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. M. G. (1);

2) uchwały w sprawie powierzenia funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. A. S.;

3) uchwały w sprawie powołania na nową, trzyletnią kadencję obejmującą lata 2016-2019, dwóch dotychczasowych członków zarządu spółki (...) na funkcję prezesa zarządu oraz J. L. (2) na funkcję wiceprezesa zarządu. Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowe posiedzenie Rady Nadzorczej spółki zostało zwołane przez I. C., który w dniu 19 lutego 2016 roku skutecznie złożył oświadczenie o rezygnacji z funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej oraz członkostwa w tej radzie, pomimo tego zwołał posiedzenie rady oraz uczestniczył w jej posiedzeniu. Podniesiono, że I. C. podjął w dniu 19 lutego 2016 roku decyzję o złożeniu rezygnacji z członkostwa w Radzie Nadzorczej i przekazał to oświadczenie głównemu akcjonariuszowi pozwanego - spółce (...) S.A. w G.. Jednocześnie upoważnił tę spółkę do przekazania w charakterze posłańca oświadczenia o rezygnacji. Tego samego dnia I. C. miał przekazać, w drodze rozmowy telefonicznej, oświadczenie o rezygnacji do zarządu pozwanej spółki. Oświadczenie to miało też dotrzeć w tym samym dniu, poprzez posłańca, do dwóch członków Rady Nadzorczej tj. do powoda oraz M. B.. W kolejnym dniu (20 lutego 2016 r.) oświadczenie o rezygnacji dotarło, również poprzez posłańca, do wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej M. G. (1). W poniedziałek e-mailowo I. C. odwołał oświadczenie o rezygnacji, a następnie dokonał tego na piśmie. Następnie I. C. zwołał na dzień 3 marca 2016 roku posiedzenie Rady Nadzorczej spółki. Przed tym posiedzeniem powód starał się zapoznać z dokumentami Rady Nadzorczej w siedzibie spółki, jednakże nakazano mu opuszczenie siedziby spółki, co w ocenie powoda spowodowało utrudnienie mu sprawowania nadzoru nad spółką. W dniu posiedzenia Rady Nadzorczej, w przekonaniu powoda, głos I. C. nie powinien być liczony w trakcie głosowania nad uchwałami, a to powoduje, że uchwały nie otrzymały większości członków rady. Tego samego dnia po południu wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej zwołał kolejne posiedzenie rady, jak bowiem wskazywał powód miał do tego kompetencje z uwagi na nieobsadzenie stanowiska przewodniczącego Rady Nadzorczej.

W ocenie powoda fakt, że rezygnacja I. C. dotarła do trzech członków Rady Nadzorczej przed złożeniem oświadczania o odwołaniu rezygnacji, oznacza iż odwołanie rezygnacji jest nieskuteczne.

(pozew k. 2-143)

W odpowiedzi na pozew pozwana spółka wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że główną przyczyną niniejszego postępowania jest spór pomiędzy pozwaną spółką i akcjonariuszem (...) S.A. w G., który to chciał doprowadzić do przejęcia kontroli operacyjnej w spółce m.in. poprzez zmianę na funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej. Ponadto niniejszy pozew ma za zadanie zdyskredytowanie posiedzenia Rady Nadzorczej oraz uwiarygodnienie prawidłowości posiedzenia zwołanego w godzinach popołudniowych przez wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej.

W zakresie rezygnacji I. C. z funkcji przewodniczącego rady, podniesiono, że na spotkaniu w dniu 19 lutego 2016 roku próbowano na niego wywrzeć presję poprzez przedstawianie zarzutów braku nadzoru nad zarządem spółki (m.in. przedstawiano mu projekt pozwu o zapłatę, który miał być skierowany przeciwko niemu) i wyrażono oczekiwanie, że w zamian za rezygnację dojdzie do zrzeczenia się roszczeń, które miały być zawarte w tym projekcie pozwu. Działając pod wpływem presji I. C., na wyżej wskazanym spotkaniu, podpisał przedłożony mu projekt rezygnacji w dwóch egzemplarzach. Dokument nosił datę 22 lutego 2016 roku i w tym dniu I. C. miał złożyć swój egzemplarz w siedzibie spółki. Drugi egzemplarz został wydany reprezentującemu spółkę (...) S.A. w G. pełnomocnikowi. Jeszcze w dniu 19 lutego 2016 roku I. C. odbył rozmowę z członkami zarządu pozwanej spółki i wskazał, że nie ma i nie miał zamiaru składać rezygnacji z funkcji przewodniczącego rady i z ostrożności odwołuje oświadczenie o rezygnacji, gdyby takowe wpłynęło do spółki od osób trzecich. I. C. nigdy nie złożył pisma zawierającego oświadczenie o rezygnacji, a ponadto przesłał w dniu 21 lutego 2016 roku oświadczenie o odwołaniu rezygnacji, która miała nastąpić w dniu 22 lutego 2016 roku. Ponadto w dniu 22 lutego 2016 roku o godzinie 9:15 doręczył osobiście spółce oryginał oświadczenia o rezygnacji, a czynność ta została stwierdzona protokołem notarialnym. W tym samym dniu o godzinie 14:21 anonimowa osoba doręczyła spółce dokument rezygnacji podpisany przez I. C.. Powyższe - w ocenie pozwanego - oznacza, że oświadczenie o rezygnacji, wobec jego odwołania przed doręczeniem go spółce, jest nieskuteczne i nie wywołało skutków prawnych. Ta okoliczność powoduje natomiast, że posiedzenie Rady Nadzorczej z dnia 3 marca 2016 roku zwołane w godzinach przedpołudniowych jest skuteczne, a sporne uchwały, będące przedmiotem niniejszego postępowania, zostały podjęte w sposób prawidłowy. Ponadto nie ma znaczenia zdanie powoda wyrażone w pozwie, co do której teorii należałoby się odwołać w przypadku doręczenia komu i w jaki sposób oświadczenia o rezygnacji, skoro w regulaminie Rady Nadzorczej wskazano, że członek Rady Nadzorczej składający rezygnacje z pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej powinien skierować oświadczenie o rezygnacji do spółki oraz powiadomić Radę Nadzorczą składając stosowne zawiadomienie do Sekretariatu Spółki (§ 5 ust. 2 regulaminu). Pozwany podniósł także, że na dzień 5 kwietnia 2016 roku zwołano Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie pozwanej spółki, na którym potwierdzono, że w skład Rady Nadzorczej w dalszym ciągu wchodzi I. C..

(odpowiedź na pozew k. 230-446)

W toku sprawy strony podtrzymywały swoje stanowiska.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powód P. U. w dniu wniesienia pozwu był członkiem Rady Nadzorczej (...) spółki akcyjnej w W. .

Pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. jest spółką publiczną w rozumieniu art. 4 par.1 pkt 6 ustawy z dnia 15 września 2000r.- kodek spółek handlowych. Przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług finansowych w sektorze hurtowego obrotu wierzytelnościami z tytułu usług powszechnych polegające na nabywaniu pakietów wierzytelności z usług powszechnych, uznanych przez pierwotnych wierzycieli za trudne do odzyskania i dochodząc ich zapłaty na własny rachunek na drodze zarówno polubownej jak i prawnej. Sposób funkcjonowania spółki i jej organów został uregulowany w statucie. W § 7 ust. 7 pkt 4 statut stanowił, iż do kompetencji walnego zgromadzenia należy m.in. powoływanie członków rady nadzorczej oraz ustalanie zasad ich wynagrodzenia. W § 8 statutu postanowiono, iż w skład rady nadzorczej wchodzi od pięciu do dziewięciu członków, w tym przewodniczący, wiceprzewodniczący i sekretarz. Wspólna kadencja trwa 3 lata, a członkowie rady nadzorczej mogą zostać odwołani w każdym czasie przed upływem powyższego okresu. Przewodniczący, wiceprzewodniczący i sekretarz wybierani byli przez radę nadzorczą z grona członków rady. Zgodnie z § 8 ust. 4 pkt 1 statutu, posiedzenia rady nadzorczej obywają się w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na 3 miesiące. Zgodnie z pkt 2 omawianego zapisu, posiedzenia rady nadzorczej zwoływane są przez jej przewodniczącego, a w przypadku gdy ten nie może tego uczynić, wiceprzewodniczącego albo sekretarza, z inicjatywy własnej lub na wniosek zarządu bądź członka rady, w którym podany jest proponowany porządek obrad. Jak stanowił § 8 ust. 4 pkt 8 statutu spółki, posiedzenie rady nadzorczej otwiera i prowadzi przewodniczący rady, a pod jego nieobecność wiceprzewodniczący. Zgodnie z § 8 ust. 5 pkt 1 statutu, rada nadzorcza podejmuje uchwały, jeżeli w posiedzeniu uczestniczy co najmniej połowa jej członków, przy czym członkowie zostali na nie zaproszeni pisemnie. W pkt 2 omawianego zapisu postanowiono, iż rada nadzorcza podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów. Zawiadomienia zawierające porządek obrad oraz wskazujące termin i miejsce posiedzenia rady nadzorczej, zgodnie z § 8 ust. 5 pkt 3 statutu, powinny zostać wysłane listami poleconymi co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem posiedzenia rady nadzorczej na adresy wskazane przez członków rady nadzorczej oraz wysłane, w tym samym terminie, na uprzednio wskazane przez członków rady nadzorczej adresy poczty elektronicznej. Jak stanowił § 8 ust. 5 pkt 4 statutu spółki, porządek obrad ustala oraz zawiadomienia rozsyła przewodniczący rady nadzorczej albo inna osoba, jeżeli jest uprawniona do zwołania posiedzenia. ( niesporne a nadto odpis KRS pozwanej k.43-46, statut spółki k 48-63 )

Organizację i sposób wykonywania czynności przez radę nadzorczą (...) S.A. w W. określał regulamin, którego tekst jednolity został ustalony przez radę nadzorczą w dniu 18 sierpnia 2008 r. Jak stanowił § 5 ust. 1 regulaminu, członkowie rady nadzorczej są powoływani i odwoływani zgodnie ze statutem spółki. Ust. 2 par. 5 regulaminu określał, że członek rady nadzorczej składający rezygnację z pełnienia funkcji powinien skierować oświadczenia o rezygnacji do spółki oraz powiadomić o rezygnacji radę nadzorczą składając stosowne zawiadomienie do sekretariatu spółki. W § 11 regulaminu postanowiono, iż posiedzenie rady nadzorczej zwołuje jej przewodniczący, a w przypadku jego nieobecności lub wynikającej z innych przyczyn niemożności pełnienia przez przewodniczącego jego funkcji, posiedzenie zwoływał wiceprzewodniczący rady nadzorczej, z własnej inicjatywy lub na wniosek osób uprawnionych. Posiedzenia powinny odbywać się w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na 3 miesiące. Jak stanowił § 13 ust. 1 regulaminu, pisemne zawiadomienia o zwołaniu posiedzenia rady nadzorczej powinny zostać wysłane wszystkim członkom rady nadzorczej, co najmniej na 7 dni przed planowanym terminem posiedzenia, listami poleconymi za zwrotnym potwierdzeniem odbioru oraz wysłane w tym samym terminie, na uprzednio wskazane przez członków rady nadzorczej adresy poczty elektronicznej. Zawiadomień można było również dokonać na piśmie za pomocą faksu, pocztą kurierską lub w inny sposób, pod warunkiem osobistego potwierdzenia odbioru i z zachowaniem siedmiodniowego terminu, o którym mowa powyżej. Zawiadomienia miały być wysyłane w formie i na adresy uprzednio pisemnie wskazane przez członków rady nadzorczej. Zgodnie z ust. 2 ww. postanowienia, w zawiadomieniach należało określić porządek obrad, miejsce, datę i godzinę rozpoczęcia oraz przewidywaną godzinę zakończenia posiedzenia rady nadzorczej. Jak stanowił § 13 ust. 4 zawiadomienie o zwołaniu posiedzenia rady nadzorczej należy przesłać zarządowi. Zgodnie z § 16 ust. 1 regulaminu posiedzenia rady nadzorczej odbywają się w siedzibie spółki lub innym miejscu wskazanym w zawiadomieniu przez przewodniczącego rady nadzorczej lub inną osobę uprawnioną do zwołania posiedzenia zgodnie z regulaminem. Jak postanowiono w ustępie 2 omawianego zapisu, rada nadzorcza podejmuje uchwały, jeżeli na posiedzeniu jest obecna co najmniej połowa jej członków, a wszyscy jej członkowie zostali zaproszeni. Jak wynikało z § 16 ust. 3 regulaminu, z zastrzeżeniem ust. 4 dotyczącego odwołania lub zawieszenia członków zarządu, uchwały rady nadzorczej zapadają bezwzględną większością oddanych głosów, w obecności co najmniej połowy członków rady nadzorczej, przy czym za głosy oddane uważa głosy „za”, „przeciw” i „wstrzymujące się”. Z posiedzeń rady nadzorczej, zgodnie z § 22 ust. 1, należało sporządzić protokół, który powinien stwierdzać miejsce, czas posiedzenia, porządek obrad, imiona i nazwiska członków rady nadzorczej obecnych na posiedzeniu i innych osób uczestniczących w posiedzeniu, treść podjętych uchwał i wyniki oraz sposób głosowania, zastrzeżenia i zdania odrębne zgłoszone przez członków rady nadzorczej, a także przedstawiać zwięźle przebieg obrad.

(dowód: Regulamin rady nadzorczej (...) S.A. k. 69-83) .

W dniu 24 lipca 2013 r. zwyczajne walne zgromadzenie (...) Spółki Akcyjnej w W. (dalej jako: (...) S.A.”) powołało radę nadzorczą w składzie: I. C., M. G. (2), R. G., T. M., K. M. oraz A. S.. W dniu 11 września 2015 r. R. G. oraz K. M. złożyli rezygnacje z funkcji członków rady nadzorczej (...) S.A. W dniu 30 listopada 2015 r. walne zgromadzenie spółki powołało do rady nadzorczej M. B., M. G. (1) oraz P. U..

( dowód: Raport bieżący nr (...) k. 85 – 86;Raport bieżący nr (...) k. 88 – 89)

W dniu 24 czerwca 2013 r. Rada Nadzorcza (...) S.A. powołała na kolejną kadencję dwóch dotychczasowych członków zarządu, tj. prezesa zarządu P. S. oraz wiceprezesa zarządu J. L. (2). Pod koniec września 2015 roku pozwana spółka wraz z swoim akcjonariuszem (...) S.A. w G. prowadziła negocjacje w zakresie połączenia spółek. Do połączenia ostatecznie nie doszło. W dniu 19 lutego 2016 roku odbyło się posiedzenie Rady Nadzorczej pozwanej spółki, podczas którego omawiano między innymi kwestię finansowe i podatkowe związane z umową subpartycypacji. W posiedzeniu uczestniczyli I. C., powód P. U., M. G. (2), A. S., i M. G. (1).

(dowód: e-mail wraz z porządkiem obrad rady z dnia 19 lutego 2016 r. k. 100, podsumowanie memorandum w zakresie umowy subpartycypacyjnej k. 293-296, raport k. 553-637, protokół z posiedzenia Rady Nadzorczej z dnia 19 lutego 2016 r. k. 654-659, oświadczenie i komunikat zarządu k. 664-665)

Tego samego dnia tj. w piątek 19.02.2016r., po zakończeniu posiedzenia Rady Nadzorczej, doszło do spotkania w siedzibie kancelarii (...), W. (...) Radcowie Prawni sp. p., w którym udział wziął m. in. I. C. będący przewodniczącym Rady Nadzorczej pozwanej spółki oraz K. B. będący prezesem jednego z akcjonariuszy pozwanej spółki - (...) S.A. w G.. W trakcie tego spotkania I. C. przedstawiono projekt pozwu, który miał być złożony przeciwko niemu z powództwa akcjonariusza (...) S.A. w G.. I. C. z uwagi na obszerność dokumentu nie miał nieskrępowanej i nieograniczonej czasem możliwości zapoznania się z tym dokumentem. W zamian za podpisanie oświadczenia o zrzeczeniu się roszczeń, które miały być dochodzone przedstawionym pozwem I. C. podpisał oświadczenie o rezygnacji z funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A.

Dokument został opatrzony datą 22 lutego 2016 roku i podpisany w dwóch egzemplarzach: jeden otrzymał I. C. , drugi zatrzymał pełnomocnik (...) S.A. (...) S.A. w G. R. K..

(okoliczności bezsporne, nadto raport bieżący nr (...) k. 105-106 i k. 32, e-mail I. C. k. 108, informacja rynkowa k. 110-114, płyta CD i stenogram k. 200-207 z NWZ z dnia 5 kwietnia 2016 roku, raport bieżący nr (...), (...), (...), (...) w zakresie składu Rady Nadzorczej k. 270-278, projekt pozwu k. 298-300, oświadczenie o zrzeczeniu się roszczeń k. 302, oświadczenie o rezygnacji kr 319 )

W tym samym dniu po spotkaniu w siedzibie kancelarii (...), W. (...) Radcowie Prawni sp. p., z I. C. późnym wieczorem w godz. 19-20 obył rozmowę telefoniczną z P. S., w której zrelacjonował swojemu rozmówcy przebieg spotkania z przedstawicielami (...) S.A.

( dowód : zeznania świadków I. C. transkrypcja kr 764-781)

W niedziele 21 lutego 2016r. I. C. sporządził odręcznie oświadczenie, w którym odwołał swoją rezygnację z funkcji przewodniczącego oraz członkostwa w Radzie Nadzorczej (...) S.A w W. podpisaną dnia 19 lutego 2016r. i opatrzoną datą 22.02.2016r. Swoje oświadczenie o rezygnacji przesłał pocztą elektroniczną do członków zarządu pozwanej spółki i sekretariatu spółki wskazując, że jego oświadczenie miało wywołać skutek prawny w dniu 22 lutego 2016 roku. Do emaila załączono pisemne oświadczenie w tej sprawie. Innej korespondencji w ciągu tych trzech dni - tj. od piątku 19.02.2016 do niedzieli 21.02.2016r. - I. C. w przedmiotowej kwestii do P. S. oraz J. L. (1) nie wysyłał.

( dowód korespondencja e-mail: k. 193-198, k. 304-309, zeznania I. C. transkrypcja k. 1013, zeznania świadków P. S. oraz J. L. (1) k 814v – 815, 745v – 755 , opinia biegłego k.910-968, 1005-1006 )

W poniedziałek 22 lutego 2016r do siedziby pozwanej spółki doręczono pisemne oświadczenie o rezygnacji I. C. z funkcji Przewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A.

(niesporne)

Członkami zarządu spółki w spornym okresie tj. od dnia 19 lutego 2016 roku do dnia 22 lutego 2016 roku byli P. S. i J. L. (2). Wyżej wskazane osoby były też członkami zarządu w trakcie udzielania pełnomocnictwa procesowego pełnomocnikowi strony pozwanej.

(dowód: raport bieżący nr (...) k. 281 oraz informacja z KRS pozwanej spółki k. 281-282, oświadczenie k. 499-503)

W dniu 22 lutego 2016 roku I. C. stawił się o godzinie 9:15 w siedzibie pozwanej spółki i przekazał oryginał swojego oświadczenia o odwołaniu rezygnacji z funkcji przewodniczącego oraz członkostwa w Radzie Nadzorczej (...) S.A. w W., który wcześniej przesłał w formie wiadomości e-mail, członkom zarządu pozwanej spółki. Tego samego dnia o godzinie 14:21 do siedziby pozwanej spółki wpłynęło oświadczenie o rezygnacji z członkostwa w Radzie Nadzorczej spółki, datowane na dzień 22 lutego 2016 roku i podpisane przez I. C..

(akt notarialny k. 311-317, oświadczenie o rezygnacji k. 319, zeznania I. C. k. 1013)

E-mailem z dnia 22 lutego 2016 roku I. C. poinformował członków Rady Nadzorczej o posiedzeniu zwołanym na dzień 3 marca 2016 roku o godz. 11:00. Następnie e-mailem z dnia 24 lutego 2016 roku poinformował o rozszerzeniu proponowanego porządku posiedzenia. Ponadto zawiadomienie o zwołaniu posiedzenia wraz z rozszerzonym proponowanym porządkiem posiedzenia oraz projektami uchwał został przesłany listem poleconym do członków Rady Nadzorczej, a także do zarządu spółki.

(dowód: e-mail k. 116, 118; zawiadomienie, projekty oraz potwierdzenia nadania k. 217-227, raport bieżący nr (...) k. 323-324)

Zwołane na dzień 3 marca 2016 roku o godz. 11:00 posiedzenie Rady Nadzorczej odbyło się i powód uczestniczył w nim jako członek Rady Nadzorczej.

(dowód: akt notarialny k. 125-130)

W trakcie posiedzenia Rady Nadzorczej z dnia 3 marca 2016 roku o godz. 11:00 podjęto:

1) uchwałę w sprawie odwołania z funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. M. G. (1);

2) uchwałę w sprawie powierzenia funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. A. S.;

3) uchwałę w sprawie powołania na nową, trzyletnią kadencję obejmującą lata 2016-2019, dwóch dotychczasowych członków zarządu spółki (...) na funkcję prezesa zarządu oraz J. L. (2) na funkcję wiceprezesa zarządu. Przy podpisach powoda oraz M. B. składanych pod uchwałami widnieje dopisek "z ostrożności z uwzględnieniem treści oświadczenia".

(dowód: raport bieżący (...) k. 140, raport bieżący nr (...) k. 142, uchwały k. 342-349, odpis aktu notarialnego z dnia 03 marca 2016r. kr )

Na tym samym posiedzeniu podjęto też inne uchwały, które nie zostały objęte przedmiotowym powództwem tj.:

- uchwałę nr(...) w zakresie powołania skład zarządu spółki na kolejne lata P. S. z powierzeniem mu funkcji prezesa zarządu,

- uchwałę nr 5 w przedmiocie powoływania w skład zarządu nowej kadencji obejmującej lata 2016 2019 J. L. (2) z powierzeniem mu funkcji wiceprezesa zarządu,

- uchwałę nr (...) w przedmiocie upoważnienia M. G. (2) i A. S. do negocjacji i ustalenia warunków wynagradzania członków zarządu na kolejną kadencję,

- uchwałę nr (...) w przedmiocie wyrażenia zgody na zaciągnięcie przez (...) spółkę akcyjną zobowiązania przez emisję obligacji w drodze ustanowienia programu emisji obligacji i przeprowadzenia przez spółkę w ramach tego programu jednej lub kilku emisji obligacji zwykłych na okaziciela z określeniem zasad,

oraz

- uchwałę nr (...) w przedmiocie nieodbywania przez Radę Nadzorczą innych posiedzeń w dniu 3 marca 1016 roku w innych lokalizacjach/miejscach niż siedziba spółki. Pod uchwałą nr (...) P. U. i M. B. nie złożyli swoich podpisów .

( dowód : uchwały od 4 do 8 k 345-349)

W dniu 9 marca 2016 roku wniesiono do sądu rejestrowego wniosek o wykreślenie jako członka i przewodniczącego Rady Nadzorczej spółki (...). Sąd rejestrowy prawomocnie odmówił tego wpisu.

(dowód: wniosek do KRS (k. 357-396), postanowienie sądu (k. 400-404), raport bieżący nr (...) k. 406-407)

W dniu 5 kwietnia 2016 roku odbyło się NWZ pozwanej spółki, na którym ponownie na członka Rady Nadzorczej i jej przewodniczącego wybrano I. C.. W skład Rady Nadzorczej ponownie wszedł także powód.

(okoliczność bezsporna, ponadto dowód: raport bieżący nr (...) k. 279, nr (...) k. 419-420, nr (...) k. 421-422, nr (...) k. 423-424, nr (...) k. 425-428, nr (...) k. 430-431, uchwały k. 432-444 )

Na dzień 29 września 2016r. zarząd spółki zwołał Zwyczajne Walne Zgromadzenie , która po przerwie wznowiono w dniu 03 października 2016r. W jego trakcie dokonano zmian w Radzie Nadzorczej i określono liczbę członków na 5 osób. W konsekwencji przeprowadzenia wyborów w skład Rady Nadzorczej nie wszedł kolejny raz powód P. U..

( replika na odpowiedź na pozew kr 469 -482 a ponadto pełny odpis KRS pozwanej k 485-489, uchwały ZWZ z dnia 29.09.2016r i 3.10.2016r k 509-523).

W dniu wydania wyroku powód nie był członkiem Rady Nadzorczej (...) S.A.

( niesporne)

Powyższy stan faktyczny w zdecydowanej części nie był sporny między stronami. Przebieg wskazanych wyżej zdarzeń wynika ze złożonych akt sprawy treści pism procesowych, dokumentów, zeznań świadków oraz twierdzeń stron.

Sąd w pełni dał wiarę przedłożonym dokumentom, z uwagi na fakt, że żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności zatem i sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania ich wiarygodności. Sąd także dał wiarę większości zeznań świadków oraz twierdzeniom stron w zakresie w jakim korespondowały ze sobą, a także znalazły potwierdzenie w złożonych do akt sprawy dokumentach, w tym także w dowodzie z opinii biegłego.

W sprawie spór zogniskował się wokół okoliczności, które miały miejsce w dniach od 19 lutego 2016 roku do dnia 22 lutego 2016 roku w kwestii czy I. C. skutecznie odwołał swoje oświadczenie o rezygnacji z funkcji Przewodniczącego i członka Rady Nadzorczej (...) S.A., a tym samym czy prawidłowo zostało zwołane i przeprowadzone przez niego posiedzenie Rady Nadzorczej w dniu 03 marca 2016r. godz. 11.00 w siedzibie spółki a w konsekwencji czy zostały podjęte prawidłowo zapadłe na nich uchwały, przy czym podkreślić należy, iż strona powodowa zaskarżyła tylko trzy z podjętych na nim ośmiu uchwał.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom świadka C., że już w rozmowie z P. S. podjął i zakomunikował mu decyzje o tym, że nie będzie składał oświadczenia o rezygnacji z funkcji Przewodniczącego i członka Rady Nadzorczej. W świetle wskazanych zdarzeń logicznym jest, że świadek C. w rozmowie tej jedynie zrelacjonował przebieg spotkania, na którym doszło do przedstawienia mu projektu pozwu. Gdyby już w tym momencie podjął decyzję o odwołaniu rezygnacji niewątpliwie nie czekałby aż do niedzieli 21 lutego. Nie mniej jednak okoliczność ta – czy już w dniu 19 lutego 2016r. czy też dopiero dwa dni później tj. w dniu 21 lutego I. C. złożył skutecznie oświadczenie o cofnięciu swojej rezygnacji wbrew stanowisku strony powodowej nie jest aż tak istotna. Nie sposób nie wspomnieć, że podpisana rezygnacja była już opatrzona datą – 22 lutego 2016r. Fakt umieszczenia jej w oświadczeniu a nie na przykład pozostawienie wolnego miejsca do wypełnienia celem wpisania daty kiedy faktycznie zostało ono podpisane wskazuje, że celem podpisującego bądź przygotowującego treść oświadczenia o rezygnacji była to, aby skutek jej nastąpił dopiero we wskazanej na oświadczeniu dacie. Tą datą był dzień 22 lutego 2016r. Zatem I. C. składając oświadczenie o cofnięciu swojej rezygnacji w dniu 21 lutego 2016r. zrobił to skutecznie, tzn. odwołał swoją rezygnację przed datą w jakiej rezygnacja byłaby skuteczna.

Wracając też do skutków rozmowy I. C. z P. S. wspomnieć też należy, iż informacja o podpisaniu rezygnacji przekazana prezesowi zarządu pozwanej nie miała wszystkich cech i skutków oświadczenia woli. Zgodnie z art. 61 k.c. oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne, jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej. Trudno tu przyjąć, że w trakcie tej rozmowy zamiarem I. C. było złożenie rezygnacji z funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej przedstawicielowi pozwanej. Przekazywana wiedza o treści spotkania miała jedynie charakter informacyjny bez intencji wywołania skutków w sferze własnych uprawnień i obowiązków I. C.. Podkreślić należy, iż rozmowa ta przebiegała bez udziału innych osób, nie została zarejestrowana zatem nie ma 100 % pewności co do jej pełnej treści, o tym można tylko wnioskować na podstawie przekazu osób w niej uczestniczących. Pogląd ten został zaaprobowany w doktrynie (tak komentarz Lex do art. 61 k.c. pod red. Gutowskiego ( o złożonym oświadczeniu woli innej osobie można mówić wtedy, gdy dojście do adresata nastąpiło zgodnie z zamiarem składającego oświadczenie, a nie np. przez zapoznanie się potencjalnego adresata z jeszcze niewysłanym do niego listem)

W zakresie przeprowadzonego dowodu z opinii biegłego stwierdzić należy, iż z uwagi na działanie pozwanego opinia nie dała jednoznacznej odpowiedzi na postawione biegłemu pytanie czy ze skrzynek mailowych I. C. (adresy: (...), (...)) w dn. 19.02.2016 do 22.02.0216 r. została wysłana korespondencja dot. złożenia oświadczenia o rezygnacji I. C. do P. S. ( adres mailowy (...)), oraz J. L. (1) ((...)) i ustalenie czy nie usunięto tej korespondencji w oparciu o zawartość płyt CD oraz zawartość skrzynek mailowych I. C., P. S. oraz J. L. (1) wskazanych adresów e-mail. Brak dostępu do skrzynek e-mailowych i serwera uniemożliwiło rzetelne i wiarygodne przygotowanie opinii. Biegły co prawda wyczerpująco i rzetelnie wyjaśniał, że zawartość skrzynek i zakres dat nie wskazywał, aby były one modyfikowane jednak jak to sam obrazowo stwierdził „ gwarancji w takiej sytuacji nikt nie da”. Podkreślił, że zapis cyfrowy zawsze jest możliwy do zmanipulowania a także, że badanie to nie jest miarodajne z uwagi na długi upływ czasu - 3 lata. Nie mniej jednak z treści zeznań świadków C., S. i L. wynika, że korespondencja jaką otrzymali we wskazanym okresie czasu zawierała jedynie oświadczenie o odwołaniu rezygnacji I. C. z funkcji członka i Przewodniczącego Rady Nadzorczej.

Sąd nie znalazł podstaw do powołania kolejnego biegłego ponieważ sporządzona opinia nie była miarodajna nie z uwagi na niską jej wartość merytoryczną czy brak wiedzy i doświadczenia biegłego, ale z uwagi na fakt, że materiał w oparciu o który została wykonana był kwestionowany.

Bez znaczenia dla sprawy były wszystkie dowody w zakresie zwołanego posiedzenia Rady Nadzorczej w dniu 3 marca 2016 roku na godzinę 15:00, a to wobec faktu, że przedmiotem postępowania nie były uchwały podjęte na tym posiedzeniu. Nadto posiedzenie to nie wpływało na wcześniej odbyte tego samego dnia o godzinie 11:00, a jego ważność i skuteczność była przedmiotem innego, zakończonego już postępowania, dlatego też irrelewantne dla sprawy były: akt notarialny z dnia 8 marca 2016 r. (k. 91-98), komunikat zarządu (k. 132-134), informacja o podjętych uchwałach (k. 351-352), e-mail o przerwaniu posiedzenia (k. 398).

Nie miały znaczenia także materiały w zakresie ewentualnego udostępniania bądź też nie dokumentów czy informacji przez spółkę powodowi, nie są to bowiem okoliczności mające wpływ na ważność zaskarżonych uchwał

(akt notarialny k. 120-123).

Ponadto bez znaczenia dla sprawy były opinie prawne złożone przez strony ( k. 177-183 i k. 332-336), Sąd bowiem w toku postępowania rozstrzyga sformułowany spór i nie opiera się w tym zakresie na zewnętrznych ekspertyzach prawnych przedstawianych przez strony. Nadto opinie te jako dokumenty prywatne wykonane na zlecenie strony powodowej nie mogły skorzystać z domniemania zgodności z prawdą (vide orzeczenie SN z dnia 15.04.1982 r. III CRN 65/82).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo główne oraz ewentualne podlegało oddaleniu w całości.

Jak wskazano już wcześniej powód P. U., pełniący funkcję członka Rady Nadzorczej (...) spółki akcyjnej w W. (w dniu podjęcia spornych uchwał), wniósł o ustalenie nieistnienia ewentualnie o stwierdzenie nieważności uchwał podjętych w dniu 3 marca 2016 roku w W. na posiedzeniu Rady Nadzorczej tejże spółki tj.:

1) uchwały w sprawie odwołania z funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. M. G. (1);

2) uchwały w sprawie powierzenia funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. A. S.;

3) uchwały w sprawie powołania na nową, trzyletnią kadencję obejmującą lata 2016-2019, dwóch dotychczasowych członków zarządu spółki (...) na funkcję prezesa zarządu oraz J. L. (2) na funkcję wiceprezesa zarządu.

Podstawą prawną roszczenia powoda (wskazaną również przez niego) był art. 189 k.p.c., który stanowi, że powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Warunkiem sine qua non dopuszczalności powództwa o ustalenie jest istnienie po stronie powoda interesu prawnego w ustaleniu konkretnego stosunku prawnego lub konkretnego prawa. Interes prawny stanowi przesłankę merytoryczną powództwa o ustalenie, a jego brak powoduje oddalenie powództwa jako bezzasadnego. Na gruncie niniejszej sprawy zaistniała właśnie taka okoliczność.

Sama możliwość wytoczenia powództwa w zakresie uchwał rady nadzorczej spółki akcyjnej na podstawie art. 189 k.p.c. w zw. z art. 58 k.c. w ocenie Sądu orzekającego nie powinna budzić wątpliwości i znajduje ona odzwierciedlenie w judykaturze (tak: uchwała składu siedmiu sędziów SN z dnia 18 września 2013 r. III CZP 13/13).

Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest ustalenie czy powód, będący członkiem Rady Nadzorczej w dniu podjęcia spornych uchwał, posiada interes prawny w ustaleniu nieistnienia ewentualnie w stwierdzeniu nieważności zaskarżonych uchwał.

Interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. oznacza potrzebę uzyskania wyroku odpowiedniej treści, wywołaną rzeczywistą koniecznością ochrony sfery prawnej danego podmiotu. Będzie to więc interes dotyczący szeroko rozumianych praw i stosunków prawnych, który z reguły występuje w sytuacjach, w których zachodzi obiektywna niepewność co do prawa lub stosunku prawnego, zarówno z przyczyn prawnych, jak i faktycznych (tak też m. in.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 2009 r., II CSK 33/09 czy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2012 r., II CSK 252/11). Dla zbadania, czy interes prawny istnieje, każdorazowo winno się rozważyć i poddać ocenie okoliczność, jak uwzględnienie powództwa wpłynie na sytuację powoda.

Powództwo z art. 189 k.p.c. nie ogranicza się zatem do funkcji prewencyjno-zapobiegawczej, ale uzasadniane jest obiektywnie istniejącą potrzebą ochrony sytuacji prawnej strony powodowej, w której się znajduje. Jedyną, ale zarazem konieczną, przesłanką tego powództwa jest interes prawny w żądanym ustaleniu. Ponadto biorąc pod uwagę treść art. 316 § 1 k.p.c. interes prawny musi istnieć w chwili orzekania przez sąd (tak też: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2012 r., II CSK 143/12).

Rozumienie interesu prawnego w uzyskaniu orzeczenia ustalającego istnienie albo nieistnienie stosunku prawnego lub prawa musi uwzględniać okoliczność, że ma on służyć zapewnieniu ochrony prawnej, co musi być oparte na rozważeniu istnienia rzeczywistej potrzeby jej udzielenia, która to podlega ocenie przy uwzględnieniu zarówno obecnych, jak i przyszłych, jednakże obiektywnie możliwych stosunków prawnych z udziałem osoby, która występuje z żądaniem ochrony prawnej w tej postaci (tak też: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 2009 r., II CSK 33/09).

Strona powodowa w uzasadnieniu pozwu strona powołała się stanowisko w doktrynie, że członkowie rady nadzorczej spółki kapitałowej mają zawsze interes prawny w kwestionowaniu uchwał rady nadzorczej lub zarządu w drodze powództwa z artykułu 189 k.p.c. o ustalenie ich nieważności, bowiem każdy członek zarządu rady nadzorczej z racji swojej pozycji organizacyjnej współodpowiada za kształtowanie kolegialnej woli organu do którego przynależy. Rada nadzorcza stoi na straży legalności działań organów Spółki Akcyjnej i nadzoruje działania organów spółki a legalność jest z jednym z kryteriów kontroli sprawowanej przez radę. W konsekwencji strona powodowa stwierdziła, że skoro powód jest członkiem rady nadzorczej spółki to przesądza to o istnieniu po jego stronie interesu prawnego w ustaleniu nieistnienia ewentualnie stwierdzenia nieważności zaskarżonych uchwał. Jednocześnie strona powodowa wskazała, że zaskarżone uchwały nadal funkcjonują w obrocie prawnym. Ustanie stosunku członkostwa powoda w radzie nadzorczej spółki nie rzutuje na zakres jego odpowiedzialności w związku z pełnioną dotychczas funkcją. Zatem fakt, że powód nie jest już dłużej członkiem rady nadzorczej nie zwalnia go z obowiązków nadzorczych stosunku do okresu, w którym pełnił tę funkcję. Jednocześnie wskazać należy, że powód nie sprecyzował jakie konkretnie decyzje i uchwały podjęte w okresie sprawowania przez niego funkcji członka zarządu mogłyby wpływać na jego sytuację.

W ocenie sądu powód nie posiada interesu prawnego do zaskarżenia wskazanych uchwał, bowiem nie wpływały one w żadnym stopniu na jego prawa czy obowiązki w Radzie Nadzorczej, gdyż dotyczyły innych członków rady. Odnośnie kwestii kontroli jaką sprawują członkowie rady nadzorczej nad prawidłowością i legalnością podejmowanych uchwał wskazać należy, iż powód w realizacji swojego prawa nie jest konsekwentny, bowiem na posiedzeniu w dniu 3 marca 2016r. nie zostały podjęte tylko 3 skarżone uchwały ale te podjęto inne uchwały tj.: uchwałę nr 4 w zakresie powołania skład zarządu spółki na kolejne lata P. S. z powierzeniem mu funkcji prezesa zarządu, uchwałę nr 5 w przedmiocie powoływania w skład zarządu nowej kadencji obejmującej lata 2016 -2019 J. L. (2) z powierzeniem mu funkcji wiceprezesa zarządu, uchwałę nr 6 w przedmiocie upoważnienia M. G. (2) i A. S. do negocjacji i ustalenia warunków wynagradzania członków zarządu na kolejną kadencję, uchwałę nr 7 w przedmiocie wyrażenia zgody na zaciągnięcie przez (...) spółkę akcyjną zobowiązania przez emisję obligacji w drodze ustanowienia programu emisji obligacji i przeprowadzenia przez spółkę w ramach tego programu jednej lub kilku emisji obligacji zwykłych na okaziciela z określeniem zasad, czy uchwałę nr (...) w przedmiocie nieodbywania przez Radę Nadzorczą innych posiedzeń w dniu 3 marca 1016 roku w innych lokalizacjach/miejscach niż siedziba spółki. Kolejne 5 uchwał mimo kwestionowania prawidłowości okoliczności ich podjęcia nie zostały zaskarżone przez powoda , mimo, że ewidentnie ich zakres dotyczy spraw spółki. Stwierdzić tym samym należy, iż powód wybiórczo realizował swoje uprawnienia kierując się niezrozumiałymi dla sądu motywami.

W konsekwencji sąd przyjął, że powód miałby interes prawny w zaskarżeniu wskazanych 3 uchwał, gdyby dotyczyły jego osoby i wpływały na zakres jego praw i obowiązków. Powód takich okoliczności nie wskazał, a nadto w dniu wyrokowania nie był już członkiem Rady Nadzorczej pozwanej.

O uchwale nieistniejącej można mówić w wypadkach szczególnie rażących naruszeń prawa, np. gdy uchwała została powzięta przez osoby niebędące w rzeczywistości członkami organu, gdy posiedzenie organu zostało samorzutnie zwołane przesz osoby nieuprawnione i bez zachowania wymaganej procedury, gdy brak było niezbędnego do jej podjęcia kworum, uchwała nie uzyskała wymaganej większości głosów, wyniki głosowania zostały sfałszowane, zaprotokołowano uchwałę bez głosowania, gdy zastosowano przymus fizyczny wobec osób uczestniczących w podjęciu uchwały, uchwała została powzięta nie na serio albo treść uchwały jest niezrozumiała i nie można ustalić jej sensu w drodze wykładni (tak Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 24 stycznia 2018r. VAca 264/17).

Podstawą kwestionowania uchwał przez stronę powodową była nienależyta obsada Rady Nadzorczej pozwanej spółki, w tym zwołanie posiedzenia rady przez I. C. – w ocenie powoda jako osobę nieuprawnioną - oraz branie udziału przez niego w głosowaniu nad spornymi uchwałami, co w przypadku niezliczenia jego głosu powodowałoby, że uchwały nie miałby większości i nie zostałby podjęte. W ocenie Sądu orzekającego, na dzień wydania wyroku, nie istnieje już niepewność, co do prawidłowej obsady Rady Nadzorczej spółki. W dniu 5 kwietnia 2016 roku doszło do Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia pozwanej spółki, gdzie potwierdzono skład Rady Nadzorczej, w tym członkostwo w jej szeregach I. C., który następnie został wybrany ponownie na przewodniczącego rady. Uchwały podjęte w trakcie przedmiotowego NWZ nie były kwestionowane przez strony. Ponadto sąd rejestrowy oddalił wniosek o wykreślenie z rejestru KRS I. C. jako przewodniczącego i członka Rady Nadzorczej, a orzeczenie to jest prawomocne.

Niezależnie od powyższego, powód nie posiadał interesu prawnego do zaskarżania uchwały w sprawie odwołania z funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. M. G. (1) i uchwały w sprawie powierzenia funkcji wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej (...) S.A. w W. A. S., a to wobec faktu, że nie wpływały one w żadnym stopniu na jego prawa czy obowiązki w Radzie Nadzorczej. Uchwały te dotyczą bowiem innych członków rady.

W zakresie natomiast uchwały w sprawie powołania na nową, trzyletnią kadencję obejmującą lata 2016-2019, dwóch dotychczasowych członków zarządu spółki (...) na funkcję prezesa zarządu oraz J. L. (2) na funkcję wiceprezesa zarządu to należy stwierdzić, iż to na powodzie ciążył obowiązek przedstawienia faktów i dowodów – zgodnie z art. 6 k.c. – które miałby wykazać jego interes prawny w wytoczonym powództwie. W ocenie Sądu powód nie sprostał temu wymaganiu. Strona powodowa wskazywała jedynie, że przedmiotowe uchwały nadal pozostają w obrocie prawnym i wywołują określone skutki, jednak jakie konkretnie są to skutki nie wskazano.

Zgodnie z art. 316 k.p.c. po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Powód aktualnie utracił już swoje członkostwo w radzie nadzorczej spółki, nie jest już także delegowany do pełnienia funkcji prezesa zarządu (nie rozstrzygając prawidłowości tego delegowania), a zatem ewentualny wyrok ustalający nie ma już znaczenia dla powoda. Ponadto stroną, która mogłaby mieć interes prawny w ustaleniu prawidłowości delegowania powoda jako członka zarządu byłaby strona pozwana, to bowiem za jej organy podawał się powód. W zakresie ewentualnej odpowiedzialności powoda w stosunku do spółki to należy wskazać, że dopiero w takim potencjalnym postępowaniu powód będzie mógł się powoływać na nieistnienie uchwały o powołaniu członków zarządu, istota bowiem uchwał nieistniejących polega na tym, że nie wywierają one żadnych skutków prawnych, a więc w rozumieniu prawnym uznaje się, że nie istnieją i nie istniały nigdy. Dlatego właśnie można się na ich nieistnienie powoływać w innym postępowaniu sądowym, bez konieczności uzyskiwania wyroku stwierdzającego tę okoliczność na podstawie art. 189 k.p.c. (tak samo: postanowienie Sądu Najwyższego z 25 sierpnia 2016 r., V CSK 694/15; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 20 stycznia 2016 r., I ACa 1042/15).

Nie można również podzielić poglądu strony powodowej wyrażonej wcześniej, że legitymacja powoda wynika z przepisów k.s.h. w zakresie zaskarżania uchwał walnego zgromadzenia wspólników. Doktryna niemal jednoznacznie sprzeciwia się zastosowaniu do zaskarżania uchwał rady nadzorczej przepisów art. 249-252 k.s.h. lub art. 422- 425 k.s.h., stosowanych na zasadzie analogii, ze względu na brak w tym przedmiocie luki w prawie, ponieważ art. 2 k.s.h. przewiduje wówczas stosowanie wprost albo odpowiednio przepisów kodeksu cywilnego, a więc pozwala także oceniać uchwały rad nadzorczych i uchwały zarządów spółek kapitałowych z zastosowaniem art. 58 k.c. Dopuszczalność posłużenia się w tym przedmiocie analogią wyklucza również szczególny charakter przepisów kodeksu spółek handlowych, poświęconych jedynie zaskarżaniu uchwał walnych zgromadzeń spółek kapitałowych, które to przepisy, mając wyjątkowy charakter i precyzyjnie określony przedmiotowy zakres zastosowania, nie mogą być stosowane analogicznie. Dlatego też sam fakt bycia członkiem rady nadzorczej nie może skutkować uznaniem legitymacji powoda w procesie (takie zdanie wypowiedział także Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 18 września 2013 r. III CZP 13/13).

W zakresie roszczenia ewentualnego stwierdzić należy, iż przepisy Kodeksu spółek handlowych nie zawierają specjalnej i samodzielnej regulacji zaskarżania uchwał innych organów spółek kapitałowych, poza zgromadzeniem wspólników (w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) i walnym zgromadzeniem (w przypadku spółki akcyjnej). W judykaturze ugruntował się jednak ostatecznie pogląd, znajdując przede wszystkim wyraz w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2013 r., III CZP 13/13, (OSNC 2014/3/23), co do dopuszczalności zaskarżania do sądu uchwał zarządu i rady nadzorczej (komisji rewizyjnej) w spółkach kapitałowych. W uchwale tej Sąd Najwyższy przesądził również, że uchwały zarządu i rady nadzorczej (komisji rewizyjnej) w spółkach kapitałowych podlegają zaskarżeniu w drodze powództwa o ustalenie, tj. na podstawie art. 189 k.p.c. w zw. z art. 58 k.c. (por. także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 2014 r., V CSK 300/13, OSNC-ZD 2015/C/33). Sąd w niniejszym składzie stanowisko to podziela. Nie można było zatem zgodzić się z podglądem, że w przypadku zaskarżenia uchwały rady nadzorczej należało odpowiednio stosować przepisy Kodeku spółek handlowych dotyczące zaskarżenia uchwał zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia), tj. art. 249-252 k.s.h. albo art. 422-425 k.s.h. Zatem w tym przypadku sąd odmówił powodowi uprawnienia do wytoczenia powództwa na tej podstawie prawnej przy ustalonym wyżej stanie faktycznym .

W tej sytuacji sąd oddalił powództwo o ustalenie z uwagi na brak interesu prawnego a powództwo o stwierdzenie nieważności z uwagi na brak legitymacji czynnej.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Strona pozwana wniosła o zasądzenie kosztów procesu na jej rzecz, a w związku z tym, iż powód przegrał sprawę w całości należało obciążyć go kosztami procesu. Na koszty procesu składał się kwota 1080 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego na podstawie § 8 ust. 1 pkt 22 w zw. z § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800, z późn. zm.) w brzmieniu na dzień wniesienia pozwu oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Wobec powyższych rozważań Sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

SSO Ewa Teofilak