Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Wydział XVII Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Wioleta Banaszek

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

o stwierdzenie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 21 kwietnia 2021 r., Nr (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kwotę 720 (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Wersja jawna

Sygn. akt XVII AmA 74/21

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów decyzją z dnia 21 kwietnia 2021 r., Nr (...)

I. Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji

i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275), po przeprowadzeniu postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, uznał za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów działania (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. polegające na wprowadzaniu konsumentów w błąd co do pochodzenia geograficznego warzyw i owoców oferowanych w sklepach sieci (...) należących do (...) S.A. z siedzibą w K., poprzez przekazywanie konsumentom na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia, co narusza art. 5 ust. 1, ust. 2 pkt 1) i ust. 3 pkt 2) w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2070

z późn. zm.) oraz godzi w zbiorowe interesy konsumentów, a w konsekwencji stanowi praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w art. 24 ust. 1

i 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji

i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275) i nakazał zaniechanie jej stosowania.

II. Na podstawie art. 106 ust. 1 pkt 4 oraz art. 106 ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275)

w związku z uznaniem praktyki, o której mowa w pkt I sentencji niniejszej decyzji

za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów nałożył na (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. karę pieniężną w wysokości 60.096.307,00 zł (słownie: sześćdziesiąt milionów dziewięćdziesiąt sześć tysięcy trzysta siedem złotych) z tytułu stosowania praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w punkcie I sentencji decyzji, płatną do budżetu państwa.

III. Na podstawie art. 77 ust. 1 w związku z art. 80 i 83 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275)

w związku z art. 264 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695 z późn. zm.) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów obciążył (...) Spółka Akcyjna

z siedzibą w K. kosztami niniejszego postępowania w sprawie stosowania praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów, zobowiązując tego przedsiębiorcę do zwrotu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kosztów postępowania w kwocie 63,90 zł (słownie: sześćdziesiąt trzy złote dziewięćdziesiąt groszy), w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się niniejszej decyzji.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) S.A. z siedzibą w K. zaskarżając ją w całości.

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji:

1) Naruszenie art. 24 ust. 1 i 2 pkt 3 Ustawy w zw. z art. 1 ust. 1 Ustawy, art. 6 i 8 §1 ustawy z dnia 11 z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735, „kpa”) w zw. z art. 83 Ustawy, i w konsekwencji przyjęcie, że (...) stosuje praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów opisaną w pkt I Decyzji, w sytuacji, gdy:

a) takiej kwalifikacji nie uzasadnia skala, natężenie ani charakter przypisywanych (...) pomyłek, które:

(i) mają incydentalny i marginalny w skali działalności sklepów sieci (...) charakter, a przez to nie przybierają postaci działania systemowych czy strukturalnych, w tym działania ukierunkowanego na czerpanie korzyści przez (...),

(ii) są nieumyślne i wynikają wyłącznie z incydentalnych pomyłek pracowników sklepów (...),

b) egzekwowanie incydentalnych i nieumyślnych nieprawidłowości w zakresie znakowania warzyw i owoców krajem pochodzenia należy do wyłącznej kompetencji Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (wcześniej Inspekcji Handlowej) na podstawie właściwych przepisów prawa żywnościowego, a zatem odpowiedzialność Spółki powinna być rozpatrywana na tej płaszczyźnie,

c) incydentalne i pojedyncze pomyłki w zakresie znakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców nie mogły naruszać zbiorowych interesów konsumentów, a Prezes UOKiK nie wykazał za pomocą adekwatnych i wiarygodnych środków dowodowych, że kraj pochodzenia warzyw i owoców był rzeczywiście istotny przy podejmowaniu decyzji zakupowych przez klientów (...), a profil sieci handlowej (...) (dyskont ukierunkowany na niskie ceny) oraz bardzo mała liczba skarg konsumentów dotycząca znakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców (17 skarg w okresie ok. 17 miesięcy, przy skali działalności ponad 3000 sklepów) przeczy tej tezie,

d) materiał dowodowy zgromadzony w sprawie (ukierunkowanie kontroli na warzywa i owoce, które uprawiane są w Polsce, oparcie Decyzji na tendencyjnych i nieobiektywnych raportach dotyczących preferowania przez konsumentów polskiej żywności), pominięcie okoliczności dotyczących sporu (...) z (...), a także komunikat prasowy publikowany na stronie UOKiK, wskazują, że celem prowadzenia postępowania było promowanie polskiej żywności i ochrona krajowych producentów warzyw i owoców (rolników), a nie ochrona zbiorowych interesów konsumentów.

2) Naruszenie art. 26 ust. 1 Ustawy w zw. z art. 24 ust. 1 i 2 pkt 3 Ustawy oraz 5 ust. 1, ust. 2 pkt 1) i ust. 3 pkt 2) i art. 4 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2070 („UPNPR”) oraz art. 6 kpa w zw. z art. 83 Ustawy, polegające na:

a) błędnym i bezpodstawnym wydaniu Decyzji w sytuacji, w której działania przypisywane (...) nie stanowiły praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów,

b) nakazaniu Spółce zaniechania stosowania określonej w pkt I Decyzji praktyki, w sytuacji gdy:

(i) występowanie pojedynczych i incydentalnych nieprawidłowości w przekazywaniu konsumentom na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do sprzedaży warzyw i owoców informacji o ich kraju pochodzenia nie stanowi praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów,

(ii) (...) obiektywnie nie jest w stanie zapewnić, że tego typu incydentalne nieprawidłowości nie będą mieć miejsca w przyszłości, gdyż żaden przedsiębiorca nie jest w stanie ich w pełni wyeliminować, a przez to wykonanie Decyzji (tj. doprowadzenie do całkowitego wyeliminowania pomyłek w oznaczaniu krajem pochodzenia warzyw i owoców) jest obiektywnie niemożliwe.

3) Naruszenie art. 5 ust. 1, ust. 2 pkt 1) i ust. 3 pkt 2) i art. 4 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 4 UPNPR polegające na błędnym stwierdzeniu stosowania przez (...) nieuczciwej praktyki rynkowej wprowadzającej w błąd poprzez przekazywanie konsumentom na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do sprzedaży warzyw i owoców nieprawdziwych informacji o ich kraju pochodzenia, pomimo tego, że całokształt prezentowania informacji o kraju pochodzenia warzyw i owoców na stanowiskach warzywno-owocowych w sklepach sieci (...) nie może wprowadzać przeciętnego konsumenta w błąd.

4) Naruszenie art. 28 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1 Ustawy w zw. z art. 8 § 1 i 2, art. 9 i art. 11 kpa w zw. z art. 83 Ustawy poprzez niezasadne przerwanie dialogu w sprawie w zobowiązania, co skutkowało odmową wydania w sprawie tzw. decyzji zobowiązującej i jednoczesne nałożenie na (...) rażąco wysokiej kary pieniężnej w sytuacji, w której:

a) (...) przedstawiło Prezesowi UOKiK konstruktywną propozycję zobowiązania oraz w toku postępowania wdrożyło szereg działań procedur udoskonalających system znakowania warzyw i owoców, co spowodowało, że cel wszczęcia postępowania został spełniony;

b) Prezes UOKiK publicznie deklarował, iż stosowanie sankcji powinno następować dopiero wówczas, kiedy podmiot nie będzie chciał samodzielnie i dobrowolnie zmienić praktyki, która budzi wątpliwości organu;

c) Prezes UOKiK ostatecznie z niejasnych przyczyn, w sposób nagły i bez uprzedzenia, a także bez przekonującego uzasadnienia, odmówił dalszej ewaluacji zobowiązania, a w konsekwencji jego przyjęcia w kształcie odpowiadającym interesowi publicznemu.

5) Naruszenie art. 8 § 1 i 2 kpa w zw. z art. 83 Ustawy, art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji, art. 21 i 41 Karty Praw Podstawowych, art. 49 i 63 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej „TFUE”) poprzez prowadzenie przez Prezesa UOKiK działań dyskryminacyjnych wobec Spółki wyrażających się w wydaniu Decyzji stwierdzającej stosowanie przez Spółkę praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów oraz nałożenie na (...) bardzo wysokiej kary pieniężnej wyłącznie wobec (...) w sytuacji, gdy:

a) stwierdzone przez Wojewódzkich Inspektorów Inspekcji Handlowej („WIIH”) przypadki nieprawidłowości w informowaniu konsumentów o kraju pochodzenia warzyw i owoców występują w takiej samej (oraz wyższej) skali u innych przedsiębiorców prowadzących sieci handlowe;

b) w stosunku do innych sieci, wobec których badania przeprowadzone przez WIIH wykazywały znacząco większy odsetek naruszeń niż u (...), Prezes UOKiK zdecydował się skierować jedynie działania miękkie, a nie stanowczą interwencję zakończoną wymierzeniem wielomilionowej kary pieniężnej, co niewątpliwie świadczy o odmiennym traktowaniu przedsiębiorców.

6) Naruszenie art. 106 ust. 1 pkt 4 Ustawy w zw. z art. 111 ust. 1, 2 i 3 Ustawy w związku z art. 8 § 1 i 2 kpa w zw. Z art. 83 Ustawy oraz art. 2 i art. 31 ust. 3, 42 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 7 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności („Konwencja”) poprzez bezpodstawne nałożenie na (...) bardzo surowej administracyjnej kary pieniężnej w wysokości 60.096.307,00 zł pomimo tego, iż przeciwko skorzystaniu przez Prezesa UOKiK z tej możliwości przemawia to, że:

a) zarzucana (...) praktyka nie była wyraźnie zdefiniowana, bowiem ani obowiązujące przepisy, ani przyjęta przez Prezesa UOKiK praktyka nie wskazują, jakie natężenie i skala naruszeń obowiązku znakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców świadczy o stosowaniu przez przedsiębiorcę praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów, przy czym takie błędy w informowaniu o kraju pochodzenia warzyw i owoców, zauważa Prezes UOKiK na s. 43 Decyzji, są w pewnym (nieokreślonym) stopniu dozwolone,

b) Decyzja została wydana w złożonym stanie faktycznym i prawnym, który nie podlega prostym i jednoznacznym ocenom, a samo rozstrzygnięcie ma w konsekwencji charakter precedensowy, co w świetle utrwalonego orzecznictwa przemawia za odstąpieniem od nałożenia kary pieniężnej.

7) Naruszenie art. 2 w zw. z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 4 ust. 1 Protokołu nr 7 do Konwencji, art. 50 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, art. 14 ust. 7 Międzynarodowego pakt praw obywatelskich i politycznych poprzez nałożenie przez Prezesa UOKiK kar pieniężnych na Spółkę, w sytuacji gdy (...) była już karana za nieprawidłowości opisane w pkt I Decyzji przez właściwe organy (WIIH i GIJHARS) - a więc poprzez naruszenie zakazu dwukrotnego karania za to samo.

8) Naruszenie art. 106 ust. 1 pkt 4 Ustawy w związku z art. 111 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2 i ust. 4 pkt 2 lit a Ustawy oraz w związku z art. 31 ust. 1 Konstytucji i art. 8 § 1 kpa w zw. z art. 83 Ustawy, które doprowadziło do nałożenia na Spółkę kary pieniężnej w wygórowanej, niewspółmiernej do zarzucanej „praktyki” wysokości, oderwanej od wpływu praktyki na przedmiot ochrony prawnej zastosowanych przepisów, czyli na zbiorowe interesy konsumentów, poprzez:

a) błędne utożsamienie znacznego zasięgu terytorialnego działalności Spółki z jedną z ustawowo wskazanych okoliczności obciążających, tj. ze znacznym zasięgiem terytorialnym naruszenia lub jego skutków, co skutkowało nieuzasadnionym podwyższeniem przez Prezesa UOKiK kary pieniężnej o 20%.

b) brak uwzględnienia przy ustaleniu wymiaru kary, że (...) przez cały okres trwającego postępowania współpracowała z Prezesem UOKiK, dostarczała niezbędnych wyjaśnień oraz dowodów, a także przedstawiła propozycję zobowiązania zmierzającego do zakończenia naruszenia lub usunięcia jego skutków,

c) brak uwzględnienia przy ustaleniu wymiaru kary, że określona w pkt I Decyzji praktyka dotyczy wyłącznie części asortymentu oferowanego przez (...) w sklepach sieci (...) (warzywa i owoce), które w 2019 r. odpowiadały jedynie za (...) obrotu, co zgodnie z praktyką decyzyjną Prezesa UOKiK powinno skutkować znacznym obniżeniem kary pieniężnej

9) Rażące naruszenie art. 6, 8§ 1 i 10 kpa w zw. z art. 83 Ustawy i art. 6 Konwencji, art. 41 ust. 2 lit. a Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, które miało wpływ na wykonywanie prawa do obrony przez (...), poprzez:

a) ustalenie stanu faktycznego stanowiącego podstawę wydania Decyzji na podstawie dowodów, które nie zostały włączone do akt postępowania, co do których Spółka nie mogła się wypowiedzieć a także przygotować pod tym kątem strategii obrony,

b) wyznaczenie stronie rażąco krótkiego terminu (w istocie 4 dni robocze) na końcowe zapoznanie się z aktami postępowania i zajęcie ostatecznego stanowiska w sprawie.

10) Naruszenie art. 233 § 1 kpc. w zw. z art. 227 kpc., 231 kpc i w zw. z art. 84 Ustawy poprzez:

Nieprawidłowe domniemania i brak oceny zgromadzonych dowodów:

a) dokonanie ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę wydania zaskarżonej Decyzji w oparciu o bezkrytycznie zaliczone do materiału dowodowego protokoły kontroli WIIH - bez oceny ich wiarygodności i przydatności dla ustalenia faktów istotnych w sprawie, a które to protokoły dotyczyły zbyt małej oraz niereprezentatywnej grupy kontrolowanych sklepów sieci (...) oraz oferowanych tam partii warzyw i owoców, wybranych w sposób nieobiektywny (tzw. „kontrole celowane”), a tym samym protokoły te nie mogą stanowić podstawy do wszechstronnej i racjonalnej oceny dowodów;

b) oparcie ustaleń faktycznych stanowiących podstawę wydania zaskarżonej Decyzji na dowodzie z zestawienia tabelarycznego skarg konsumentów, w sytuacji, gdy treść, wiarygodność oraz prawdziwość takich skarg nie została przez Prezesa UOKiK zweryfikowana;

c) stanowcze ustalenie, że stwierdzone w protokołach kontroli WIIH nieprawidłowości w zakresie oznaczania pochodzenia geograficznego warzyw i owoców „stanowią jedynie wycinek nieprawidłowości”, podczas gdy zgromadzony materiał dowodowy (z uwagi na brak przyjęcia metodologii badawczej), nie daje podstaw do ekstrapolowania wyników niewielkiej liczby przeprowadzonych kontroli wskazujących na incydentalne (pojedyncze) nieprawidłowości na całość działalności prowadzonej przez (...), a dokonane w tym zakresie przez Prezesa UOKiK wnioski stanowią błędne domniemanie faktyczne o rzekomym „systemowym” działaniu Spółki niosącym cechy nieuczciwej praktyki.

Nieprzeprowadzenie dowodów na określone istotne fakty wskazane w Decyzji

a) zaniechanie przeprowadzenia dowodów ze znanych Prezesowi UOKiK protokołów z kontroli przeprowadzanych przez WIIH w okresie IV kw. 2019 r. -1 kw. 2021 r. w sklepach sieci (...), które nie wykazały żadnych błędów w oznaczeniu badanych tam oznaczeń warzyw i owoców, co skutkowało błędnym ustaleniem rzeczywistej skali „naruszeń”;

b) stwierdzenie, że wskutek przypisywanej Spółce praktyki (...) uzyskuje „lepsze wyniki sprzedażowe i korzyści finansowe kosztem konsumentów’, którzy nabywają produkty z uwagi na nieprawdziwą informację o kraju ich pochodzenia (Decyzja s. 37), w sytuacji gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozwala na dokonywanie jakichkolwiek ustaleń dotyczących wpływu stosowania praktyki wskazanej w pkt I Decyzji na sytuację finansową Spółki, a także z uwagi na to, że nieprawidłowości w oznaczeniu kraju pochodzenia miały charakter losowy i przypadkowy i nie miały na celu zwiększenia przychodów Spółki (na co wskazuje Prezes UOKiK uznając działania (...) jako nieumyślne);

c) zaniechanie dokonania ustaleń, czy całokształt sposobu prezentowania przez (...) informacji o kraju pochodzenia warzyw i owoców, w tym informacje zawarte na etykietach umieszczonych na opakowaniach zbiorczych/jednostkowych/pojemnikach, w których sprzedawane są warzywa i owoce i plakatach wywieszonych w miejscach sprzedaży warzyw i owoców, powodują lub mogą powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął;

d) ustalenie, że:

• dokonując wyboru warzyw i owoców konsumenci mogą mieć określone preferencje związane z obszarem, z którego pochodzą, np. ze względu na swoje przekonanie, iż należy wspierać krajowych producentów, czy większe zaufanie wobec lokalnych surowców czy wytwórców (str. 35 Decyzji),

• konsumenci coraz częściej w swoich decyzjach zakupowych zwracają uwagę na to czy kupowane przez nich towary pochodzą z upraw przyjaznych środowisku oraz należą do tzw. produktów fair trade, oraz dla coraz większej liczby konsumentów istotna jest kwestia tzw. „food miles” (s. 36 Decyzji),

pomimo braku w zebranym materiale dowodów potwierdzających te okoliczności, a tym samym braku podstaw do uznania, że mylne oznaczenia kraju pochodzenia produktów istotnie mogło mieć wpływ na zachowania rynkowe konsumentów.

Wadliwa ocena dowodów

11) Dowolną i niewszechstronną ocenę zgromadzonych dowodów, przeprowadzoną z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, co skutkowało:

a) poniechaniem dokonania pełnej oceny protokołów WIIH, z których wynika, że zdarzały się mylne oznaczenia kraju pochodzenia tego samego towaru (np. gruszek (...), pomidorów na gałązce, czosnku, papryki) zarówno jako „Polska” gdy towar pochodził z innego kraju, jak i na odwrót, tj. gdy towar pochodził z Polski a oznaczono jako kraj pochodzenia np. „Holandia”, „Hiszpania”, co ma istotny wpływ na ustalenia Prezesa UOKiK, że dla konsumentów istotnym elementem transakcji - co do którego rzekomo byli wprowadzeni w błąd - było polskie pochodzenie produktu;

b) ustaleniem przez Prezesa UOKiK, że „pewien margines błędów jest nieodzownie wpisany w każdą działalność gospodarczą oraz winien być brany pod uwagę przez Prezesa UOKiK przy okazji podejmowania działań władczych w ramach przysługujących kompetencji w zakresie zbiorowych interesów konsumentów” (Decyzja s. 43), przy jednoczesnym nieustaleniu przez Prezesa UOKiK poziomu owego „marginesu błędów” i braku uwzględnienia tej okoliczności w niniejszej sprawie, a w następstwie wydanie decyzji stwierdzającej stosowanie praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów przez Spółkę bez uwzględnienia przez Prezesa UOKiK, iż część błędnych oznaczeń produktów co do kraju ich pochodzenia jest skutkiem dopuszczalnego i wpisanego w każdą działalność ryzyka błędnego oznaczenia produktów, niestanowiącego nieuczciwej praktyki,

c) przyjęciem wbrew zasadom logicznego rozumowania, iż system znakowania stosowany w sieci sklepów (...) jest wadliwy i prowadzi rzekomo do stosowania nieuczciwych praktyk przez (...) z uwagi na to, że nie „gwarantuje eliminacji nieprawidłowości” (s. 40 Decyzji), podczas gdy Prezes UOKiK dopuszcza „pewien margines błędów” w oznakowaniu warzyw i owoców (s. 43 Decyzji), a tym samym zastosował wzajemnie sprzeczne kryteria do ustalenia jakie działania (...) (brak błędów/niska, dopuszczalna liczba błędów) prowadziłyby do wyeliminowania rzekomo nieuczciwych praktyk,

d) bezpodstawnym przyjęciem przez Prezesa UOKiK, że informacje o skargach wymienione w zestawieniu tabelarycznym stanowią rzetelny i miarodajny dowód na dokonane naruszenia przepisów Ustawy przez (...), podczas gdy taki wyciąg (zestawienie tabelaryczne informujące o takich skargach) stanowi tylko dowód na to, że konsumenci się skarżą, a nie daje podstaw do uznania, że skargi takie były w rzeczywistości zasadne (tj., że w sklepach (...) faktycznie doszło do stosowania nieuczciwej praktyki wprowadzającej w błąd),

e) nieuprawnionym przyjęciem, że protokoły kontroli WIIH/zestawienie tabelaryczne skarg konsumentów w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości dotyczących wywieszek świadczą o tym, że konsumenci są wprowadzani w błąd i nie mogą dokonać świadomego wyboru zgodnie z ich oczekiwaniami, pomimo braku dokonania wszechstronnej oceny materiału dowodowego pod kątem możliwości wprowadzania konsumentów w błąd przez sposób oznakowania warzyw i owoców w sklepach (...), pomijając kontekst przekazywania konsumentom takich informacji, tj. fakt, że:

a. zgodne z prawdą, jednoznaczne, czytelne i dobrze wyeksponowane informacje o kraju pochodzenia uwidaczniane są na etykietach znajdujących się na opakowaniach zbiorczych, jednostkowych lub pojemnikach z warzywami/owocami, oraz

b. na każdym stoisku warzywno-owocowym prezentowany jest plakat informujący o konieczności sprawdzenia kraju pochodzenia warzyw i owoców,

f) błędnym uznaniem, że:

a. w sklepach sieci (...) występują „liczne”, „powtarzające się” i „na dużą skalę” nieprawidłowości związane z przekazywaniem nieprawdziwych informacji na temat pochodzenia geograficznego warzyw i owoców a zarzucana praktyka ma charakter „systemowy”, podczas gdy dowody przywoływane przez Prezesa UOKiK nie dają podstaw do czynienia takich ustaleń, gdyż wskazują jedynie, że: na przestrzeni blisko 1,5 roku nieprawidłowości zostały stwierdzone w protokołach WIIH w odniesieniu do 73 sklepów sieci (...) na przestrzeni 1,5 roku w skali działalności 3040 sklepów, a w okresie od 1 września 2019 r. do 19 lutego 2021 r. do (...) wpłynęło 17 skarg konsumentów na rzekome nieprawidłowości związane z podaniem na wywieszkach warzyw i owoców innych krajów pochodzenia niż wskazane na opakowaniach zbiorczych czy jednostkowych, co wskazuje na częstotliwość wpływu skarg rzędu 1 skarga/miesiąc w danym okresie przy skali działalności 3040 sklepów prowadzonych przez (...);

b. system znakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców w sieci sklepów (...) jest wadliwy, a błędy mają charakter „systemowy” i „strukturalny” wskutek „masowych błędów pracowników” powoda, podczas gdy dowody przywoływane przez Prezesa UOKiK nie dają podstaw do czynienia takich ustaleń, gdyż wskazują jedynie, że WIIH w okresie półtora roku stwierdziły nieprawidłowości w 73 sklepach sieci (...) w skali działalności 3040 sklepów prowadzonych przez (...), co z całą pewnością nie można uznać za masową skalę błędów i naruszeń;

c. nieprawidłowości stwierdzone w protokołach WIIH stanowią „konsekwencję zaniedbań o charakterze strukturalnym i systemowym”, pomimo tego, że z informacji przedstawionych przez Spółkę wynika, że Spółka wdrożyła adekwatne, staranne, trwałe, konsekwentne i kosztowne działania i procedury zmierzające do ulepszenia sposobu informowania klientów o kraju pochodzenia warzyw i owoców;

d. zachowanie konsumentów, polegające na tym, że woleliby wybrać produkt polski od zagranicznego (str. 36 Decyzji) jest równoznaczne z odstąpieniem od zakupu lub innym zachowaniem wpływającym na decyzję o zawarciu transakcji, podczas gdy zachowania konsumentów wynikające z protokołów WIIH, a także badanie I. czy raport Stowarzyszenia (...) wskazują na brak podstaw do czynienia takich ocen;

e. „konsumenci wybierając produkty intuicyjnie kierują się informacją, która jest im przekazywana w miejscu najbardziej dla nich widocznym, tj. na wywieszkach umieszczonych bezpośrednio obok warzyw i owoców oferowanych do sprzedaży” (Decyzja s. 38), podczas gdy jest to po pierwsze twierdzenie niepoparte jakimikolwiek dowodami zebranymi w toku postępowania, a po drugie - doświadczenie życiowe wskazuje, iż w sytuacji, gdy owoce i warzywa są wyłożone w opakowaniu zbiorczym konsument w pierwszej kolejności pozyskuje wiedzę o kraju pochodzenia z opakowania zbiorczego, a nie wywieszki;

f. wyniki kontroli WIIH, w których nie stwierdzono naruszeń są „irrelewantne dla przedmiotowej sprawy” (str. 41 Decyzji), podczas gdy rzetelna i kompleksowa ocena materiału dowodowego wymagała uwzględnienia również tych raportów, z których wynikało, że nie stwierdzono naruszeń podczas kontroli, gdyż jedynie wówczas można ocenić, jaki % partii badanych w ramach kontroli WIIH zawierał błędy w oznaczeniu;

g) błędnym przypisaniem waloru wiarygodności i mocy dowodowej „skargom konsumenckim” tj. e-mailom załączonym do pisma Departamentu Rynków Rolnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi („MRiRW”) z dnia 8 marca 2020 r. i sygnałowi konsumenckiemu z dnia 8 lutego 2020 r. i ustalenie na tej podstawie, że o rzekomym stosowaniu przez (...) wskazanej w pkt I Decyzji praktyki świadczą również skargi konsumenckie wpływające do UOKiK, pomimo tego, że: a) fotografie będące załącznikami do tych wiadomości są niewyraźne i nie da się na ich podstawie ustalić, że oznakowanie krajem pochodzenia w sklepach sieci (...) było błędne, b) 4 na 5 wiadomości e-mail oraz sygnał konsumencki powołuje się na (...), czyli organizację rolniczą, która „inspiruje” protesty przeciwko (...) i pozostaje ze Spółką w sporach prawnych.

12) Naruszenie art. 77 ust. 1 w zw. z art. 80 i 83 Ustawy przez obciążenie powoda kosztami postępowania wobec nieprawidłowego ustalenia, że dopuścił się stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Odwołujący wniósł o:

(i) dopuszczenie dowodu z dokumentów oraz innych środków dowodowych (na podstawie art. 309 kpc), np. nagrań audiowizualnych i zdjęć, powołanych w uzasadnieniu Odwołania dla wykazania faktów opisanych w akapitach bezpośrednio poprzedzających wskazany dokument lub inny dowód;

(ii) dopuszczenie dowodu z zeznań świadków (adres wezwania dla każdego świadka: ul. (...), (...)-(...) W.):

a. W. J.,

b. P. F.,

c. K. S.,

d. P. C.,

dla wykazania faktów, dotyczących szczegółów działalności sklepów sieci (...) w okresie objętym Decyzją, w szczególności (i) udziału sprzedaży warzyw i owoców w całości obrotu Powoda w 2019 roku, (ii) liczby produktów (indeksów) warzyw i owoców średnio znajdujących się każdego dnia w jednym sklepie sieci (...), (iii) wyników audytów przeprowadzonych przez Powoda w zakresie znakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców, (i) rzeczywistej liczby błędnych oznakowań warzyw i owoców (według skontrolowanych partii, a nie sklepów), stwierdzonych przez kontrole WIIH i błędnego ich opisania przez Pozwanego oraz o rozważenie przez sąd dopuszczenia dowodu z zeznań świadków na piśmie - zgodnie z art. 2711 kpc;

(iii) dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron, z ograniczeniem tego dowodu do przesłuchania w charakterze Pozwanego Prezesa UOKiK, wezwanie na adres Pozwanego - dla wykazania motywów wydania Decyzji, w tym braku podstaw do uznania, iż przeciętny konsument sklepów sieci (...) kieruje się przy zakupie warzyw i owoców przede wszystkim kryterium pochodzenia towaru, wpływu protestów i innych działań (...), podjętych bezpośrednio przed wszczęciem postępowania i kontynuowanych w toku postępowania przez Prezesem UOKiK na wydanie Decyzji i jej sentencję, a także nacisków (...) na Prezesa UOKiK wywieranych w toku postępowania poprzedzającego wydanie Decyzji, w tym przekazywania Prezesowi UOKiK przez osoby związane z (...) ’’materiału dowodowego" stanowiącego podstawę wydanej Decyzji,

(iv) zobowiązanie Prezesa UOKiK, na podstawie art. 248 § 1 kpc, do przedstawienia wszelkiej dokumentacji zebranej w toku postępowania lub przed wszczęciem postępowania, która miała wpływ lub była związana z wydaniem Decyzji i jej sentencją, w tym m.in. wszelkie oświadczenia składane do Prezesa UOKiK przez (...) w jakiejkolwiek formie przed wszczęciem i w toku postępowania oraz przeprowadzenie z nich dowodu celem wykazania faktu, iż Prezes UOKiK wszczął postępowanie przeciwko (...) pod presją polityczną i społeczną, a zarazem nie wszczął postępował przeciwko konkurentom (...) pomimo tego, że również u nich wystąpiły nieprawidłowości zarzucane Spółce, a w konsekwencji, działania Prezesa UOKiK względem (...) miały dyskryminacyjny charakter, zaś Decyzja - mająca charakter polityczny - nie spełnia swoich celów ustawowych;

(v) zobowiązanie Prezesa UOKiK, na podstawie art. 2053 § 1 kpc do złożenia w terminie 14 dni pisma przygotowawczego, w którym wyjaśni (i) jakimi kryteriami kierował się dokonując wyboru sklepów (...), w których przeprowadzono kontrole pod kątem prawidłowości oznaczenia kraju pochodzenia warzyw i owoców, a w szczególności wyjaśni, czy placówki, których działalności dotyczyły skargi konsumentów były poddawane kontrolom ze zwiększoną częstotliwością, a także (ii) jakimi kryteriami kierowali się kontrolerzy dobierając produkty podlegające kontroli oraz o zobowiązanie (...) do złożenia pisma przygotowawczego, w którym odniesie się do wyjaśnień Prezesa UOKiK w terminie 14 dni od dnia doręczenia (...) pisma Prezesa UOKiK;

Na podstawie powyższych zarzutów i zgłoszonych dowodów Odwołujący wniósł o:

1) wydanie orzeczenia co do istoty zmieniającego Decyzję w całości i stwierdzającego, że (...) nie naruszyło zakazu stosowania naruszającej zbiorowe interesy konsumentów określonej w sentencji Decyzji;

względnie z ostrożności o:

2) uchylenie Decyzji w całości;

względnie z ostrożności o:

3) zmianę Decyzji w części odnoszącej się do kary pieniężnej, poprzez odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na (...) (uchylenie pkt. II Decyzji);

względnie z ostrożności o:

4) zmianę Decyzji w części odnoszącej się do kary pieniężnej, poprzez znaczące obniżenie nałożonej na (...) kary pieniężnej do kwoty nie wyższej niż 1000 zł (odpowiednią zmianę pkt. II Decyzji).

Ponadto, niezależnie od powyższego, Odwołujący wniósł o:

1) stwierdzenie na podstawie art. 47931a § 3 zd. 2 kpc, że Decyzja została wydana bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa;

2) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według spisu kosztów, który zostanie złożony na rozprawie, a w razie jego niezłożenia, według norm przepisanych przy czym w każdym wypadku kosztów zastępstwa procesowego według 6-krotności stawki minimalnej, ze względu na znaczny wkład pełnomocników powoda w wyjaśnienie sprawy i ze względu na wartości przedmiotu sprawy, a co najmniej w wysokości przewyższającej stawkę minimalną, zgodnie z § 15 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800) wraz oraz z odsetkami ustawowymi w wysokości odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, w którym te koszty zostaną zasądzone, do dnia zapłaty.

Odwołujący wniósł ponadto o:

1) rozpoznanie sprawy na rozprawie (art. 1481 § 3 kpc), i jednocześnie przeprowadzenie rozprawy przy drzwiach zamkniętych, na podstawie art. 153 § 11 kpc, z uwagi na konieczność ochrony tajemnic przedsiębiorstwa Powoda;

2) rozpoznanie sprawy także w razie nieobecności powoda na rozprawie (art. 177 § 1 pkt 5 kpc);

3) odstąpienie od wyznaczenia posiedzenia przygotowawczego (art. 2054 § 3 kpc);

4) a w razie wyznaczenia posiedzenia przygotowawczego (art. 2054 § 1 kpc), o zwolnienie powoda od obowiązku osobistego stawiennictwa na posiedzeniu przygotowawczym (art. 2051 § 3 kpc), a także przeprowadzenie posiedzenia przygotowawczego także pod nieobecność pełnomocników powoda (art. 2055 §4 kpc).

Odwołujący wskazał ponadto, że:

1) jedyną drogą odwoławczą od Decyzji jest niniejsze Odwołanie rozpoznawane przez Sąd; w związku z tym do niniejszego Odwołania nie ma zastosowania wymóg wskazania, czy powód podjął próbę polubownego rozwiązania sporu;

2) z daleko posuniętej ostrożności wskazujemy adres poczty elektronicznej: (...), jednakże w celu uchylenia jakichkolwiek wątpliwości w tym zakresie oświadczamy, że powód nie wyraża zgody na doręczanie mu pism drogą elektroniczną (art. 132 § 13 kpc); w przypadku uznania przez Sąd, że w niniejszej sprawie istnieje obowiązek podania adresu poczty elektronicznej powoda i że nie jest wystarczające podanie adresu poczty elektronicznej pełnomocników powoda, jako adres poczty elektronicznej powoda wskazujemy adres: (...).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wniósł o:

1. oddalenie odwołania w całości;

2. oddalenie wniosków dowodowych powoda

W replice z dnia 16 grudnia 2022 r. powód wniósł o przeprowadzenie dowodu z dokumentów:

a) Protokołu z kontroli przeprowadzonej przez (...) w dniu 8 czerwca 2022 r. nr akt kontroli: (...) - na wykazanie faktu przeprowadzenia kontroli w sklepie sieci (...) w dniu 8 czerwca 2022 roku i wyników tej kontroli,

oraz

b) Postanowienia Prezesa UOKiK z dnia 1 czerwca 2022 r. sygn. akt (...) - na wykazanie faktu prowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie oznakowania warzyw i owoców krajem pochodzenia w sieciach handlowych w Polsce, w ramach którego Prezes UOKiK zlecał WIIH przeprowadzenie kontroli w sklepie sieci (...) w dniu 8 czerwca 2022 roku.

W odniesieniu do powyższych dowodów Spółka wskazała, że ich powołanie nie było możliwe na etapie złożenia odwołania, albowiem dokumenty te zostały sporządzone dopiero po złożeniu Odwołania.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. z siedzibą w K. jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...). Spółka prowadzi sieć sklepów (...). Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach, wytwarzanie gotowych posiłków i dań.

(...) prowadzi 3040 sklepów sieci (...). Spółka wskazuje na swojej stronie internetowej, iż jest właścicielem (...) - największej sieci detalicznej w Polsce.

Według danych firmy (...) „aż 85 proc. Polaków ankietowanych zadeklarowało, że robi zakupy w (...)”. Według zaś danych (...) „75 proc. dorosłych Polaków robi zakupy w (...)”. (...) otworzyła 121 nowych sklepów w 2017 roku, 122 sklepy w 2018r. oraz ok. 150 placówek w 2019 r.

W toku kontroli prowadzonych przez Wojewódzkich Inspektorów Inspekcji Handlowej dotyczących znakowania warzyw i owoców w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu stwierdzono liczne nieprawidłowości związane z podaniem na wywieszkach towarzyszących warzywom i owocom innego kraju pochodzenia, niż wynikało to z oznakowania na opakowaniach zbiorczych lub jednostkowych bądź z dokumentów towarzyszących dostawie. Kontrole objęły różnego rodzaju warzywa i owoce, jednak w szczególności skupiono się na produktach deklarowanych jako polskie. Na podstawie protokołów kontroli przekazanych przez WIIH Prezes UOKiK ustalił, że prawidłowość oznakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu weryfikowano w oparciu o informacje zawarte na wywieszkach umieszczonych w pobliżu poszczególnych warzyw i owoców w zestawieniu z danymi podanymi na etykietach umieszczonych na opakowaniach zbiorczych (w których zostały dostarczone do sklepu), nieprzeznaczonych dla konsumenta finalnego, a także danymi z opakowań jednostkowych (detalicznych). Dodatkowo informacje o kraju pochodzenia były weryfikowane w oparciu o dokumenty towarzyszące dostawie (dowody dostawy), w sytuacji, gdy zachodziła wątpliwość co do danych podanych na wywieszce w miejscu sprzedaży lub na opakowaniu jednostkowym, gdy dane te były rozbieżne z danymi podanymi na etykiecie opakowania zbiorczego lub gdy brak było opakowań zbiorczych.

Łącznie w toku kontroli weryfikujących prawidłowość oznakowania krajem pochodzenia owoców i warzyw oferowanych w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu w opakowaniu jednostkowym, jak również luzem oraz na sztuki, przeprowadzonych w IV kwartale 2019 r. przez Wojewódzkich Inspektorów Inspekcji Handlowej, nieprawidłowości w związku z przekazywaniem na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia (odbiegających od informacji podanych na opakowaniu zbiorczym lub jednostkowym, bądź w dokumentach dostawy) stwierdzono w 49 sklepach należących do sieci handlowej (...), kwestionując w rezultacie 132 partie owoców i warzyw spośród 644 partii skontrolowanych w ww. placówkach (20,4% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

W odniesieniu do warzyw i owoców deklarowanych na wywieszkach jako polskie ustalono, iż wprowadzenie w błąd miało miejsce w przypadku 64 partii (9,9% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

Natomiast w toku kontroli, które miały miejsce w I kwartale 2020 r. (do dnia 26 marca 2020 r.) nieprawidłowości w związku z przekazywaniem na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia odbiegających od informacji podanych na opakowaniu zbiorczym lub jednostkowym, bądź w dokumentach dostawy) stwierdzono w 11 sklepach należących do sieci handlowej (...), wnosząc zastrzeżenia do 24 partii owoców i warzyw spośród 168 skontrolowanych w ww. placówkach (14,2% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

W odniesieniu do warzyw i owoców deklarowanych na wywieszkach jako polskie ustalono, iż wprowadzenie w błąd w powyższym zakresie miało miejsce w przypadku 19 partii (11,3% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

Z kolei w toku kontroli, które miały miejsce w II kwartale 2020 r. (od dnia 15 kwietnia 2020 r. do dnia 19 czerwca 2020 r.) nieprawidłowości w związku z przekazywaniem na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia odbiegających od informacji podanych na opakowaniu zbiorczym lub jednostkowym, bądź w dokumentach dostawy) stwierdzono w 3 sklepach należących do sieci handlowej (...), wnosząc zastrzeżenia do 7 partii owoców i warzyw spośród 24 skontrolowanych w ww. placówkach (29,2% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

W odniesieniu do warzyw i owoców deklarowanych na wywieszkach jako polskie ustalono, iż wprowadzenie w błąd w powyższym zakresie miało miejsce w przypadku 4 partii (16,7% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

Następnie w toku kontroli przeprowadzonych przez Wojewódzkie Inspektoraty Inspekcji Handlowej w dniu 24 lutego 2021 r nieprawidłowości w związku z przekazywaniem na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia odbiegających od informacji podanych na opakowaniu zbiorczym lub jednostkowym, bądź w dokumentach dostawy stwierdzono w 10 placówkach należących do sieci handlowej (...), wnosząc zastrzeżenia do 12 partii owoców i warzyw spośród 100 skontrolowanych w ww. placówkach (12% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

W odniesieniu do warzyw i owoców deklarowanych na wywieszkach jako polskie ustalono, iż wprowadzenie w błąd w powyższym zakresie miało miejsce w przypadku 7 partii (7% partii zbadanych w placówkach, w których stwierdzono przedmiotowe nieprawidłowości).

Poniżej przedstawiono wyniki kontroli przeprowadzonych przez Wojewódzkich Inspektorów Inspekcji Handlowej, które wykazały nieprawidłowości w zakresie znakowania warzyw i owoców krajem pochodzenia w związku z wskazywaniem na wywieszkach im towarzyszących błędnego kraju pochodzenia (odbiegających od informacji zawartych na etykiecie dołączonej do opakowania zbiorczego lub jednostkowego, czy dokumentach towarzyszących dostawie).

Kontrole przeprowadzone w 2019 r.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B.

W toku 3 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w B. w dniu 4 października 2019 r. w Sklepie (...) w B. przy ul. (...), w Sklepie (...) przy ul. (...) oraz Sklepie (...) w B. przy ul. (...), badaniem objęto łącznie 40 partii losowo wybranych owoców i warzyw, w przypadku 10 partii stwierdzono nieprawidłowości dotyczące znakowania warzyw i owoców w związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży (1 partii gruszek (...) oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce uwidocznionej dla klienta w miejscu sprzedaży: Holandia; 1 partii cebuli żółtej oferowanej luzem – na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii cebuli mix żółtej i czerwonej - w odniesieniu do cebuli czerwonej na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska, 2 partii pomidorów na gałązce oferowanych luzem – w przypadku obu partii na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska, 1 partii kiwi oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Chile, na wywieszce: Grecja; 1 partii pomidorów śliwkowych oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym oraz jednostkowym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partii śliwek oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Włochy, na wywieszce: Portugalia; 1 partii cukinii oferowanej luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska i 1 partii ogórków szklarniowych oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B.

W ramach 4 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w B. w dniu 27 września 2019 r. w Sklepie (...) w B. przy ul. (...), w dniu 3 października 2019 r. w Sklepie (...) w C. przy ul. (...), w dniu 24 października 2019 r. w Sklepie (...) w B. przy ul. (...) oraz w dniu 29 listopada 2019 r. w Sklepie (...) w T. przy ul. (...), łącznie zbadano 39 partii losowo wybranych owoców i warzyw, kwestionując 13 partii warzyw i owoców z uwagi na nieprawidłowości związane ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży (2 partie gruszek (...) oferowanych luzem – w przypadku obu partii: na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partię kalafiora oferowanego luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska, 1 partię papryki czerwonej oferowanej luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Hiszpania; 1 partię brokułu 500 g oferowanego na sztuki - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię pomidorków w drogę 4x100 g oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Maroko, na wywieszce: Holandia; 1 partię ogórków gruntowych oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Turcja, na wywieszce: Hiszpania; 1 partię ziemniaków jadalnych mytych oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Niemcy, na wywieszce: Polska; 1 partię jabłek (...) oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Portugalia; 1 partię selera korzeń oferowanego luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partię winogron jasnych bezpestkowych oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Turcja, na wywieszce: (...); 1 partię czosnku oferowanego luzem – w dokumencie towarzyszącym dostawie: Hiszpania, na wywieszce: Portugalia oraz 1 partię pomidorów gałązka oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G. przeprowadził 1 kontrolę w dniu 22 października 2019 r. w Sklepie (...) w G. przy ul. (...), która wykazała nieprawidłowości dotyczące wprowadzania w błąd co do państwa pochodzenia warzyw i owoców. Łącznie sprawdzono 9 partii warzyw i owoców, z czego zakwestionowano 2 partie ze względu podanie na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży podano błędnego kraju pochodzenia (1 partię pomidorów cherry gałązka oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym i jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska oraz 1 partię papryki żółtej oferowanej luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym i jednostkowym: Hiszpania, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G.

W ramach 5 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w G. w dniu 8 października 2019 r. w Sklepie (...) w W. przy ul. (...) i w Sklepie (...) w K. przy (...), w dniu 14 października 2019 r. w Sklepie (...) w N. przy ul. (...), w dniu 5 listopada 2019 r. w Sklepie (...) w M. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w Z. przy ul. (...) objęto 77 partii warzyw i owoców, nieprawidłowości w związku z podaniem błędnego kraju pochodzenia stwierdzono w przypadku 14 partii (1 partii cebuli 1 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 2 partii cebuli mix żółtej i czerwonej oferowanej luzem – w przypadku obu partii: w odniesieniu do cebuli czerwonej na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii pomidorów papryczkowych mix czerwonych i pomarańczowych oferowanych luzem – na etykiecie na opakowaniu zbiorczym w przypadku pomidorów czerwonych wskazano: Maroko, zaś w przypadku pomidorów pomarańczowych: Holandia, natomiast na wywieszce w odniesieniu do obu rodzajów: Polska; 1 partii ziemniaków 2kg oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Niemcy; 1 partii cebuli 2 kg siatka oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii selera korzeń oferowanego luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska, 1 partii pomidorów gałązka oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Portugalia, na wywieszce: Polska; 1 partii granatów oferowanych luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Izrael, na wywieszce: Turcja; 1 partii truskawek 250g oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska;, 1 partii pietruszki oferowanej luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partii papryki czerwonej oferowanej luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partii czosnku oferowanego luzem na sztuki - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska i 1 partii pomidorów papryczkowych 500g oferowanych w opakowaniu jednostkowym - na etykiecie na opakowaniu jednostkowym: Maroko, na wywieszce: Tunezja).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w K.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w K. przeprowadził 5 kontroli, w toku których stwierdzono wprowadzające w błąd oznaczenie państwem pochodzenia warzyw i owoców w związku z przekazywaniem nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia: w dniu 21 października 2019 r. w Sklepie (...) w R. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w S. przy ul. (...) w dniu 24 października 2019 r. w Sklepie (...) w C. przy ul. (...), w dniu 4 listopada 2019 r. w Sklepie (...) w Ż. przy ul. (...) oraz w dniu 17 grudnia 2019 r. w Sklepie (...) w C. przy ul. (...). W ramach kontroli dokonano sprawdzenia prawidłowości znakowania 68 partii owoców i warzyw oferowanych w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu, zakwestionowano 18 partii w związku z podaniem na wywieszkach błędnego kraju pochodzenia (1 partię malin oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Hiszpania; 1 partię ogórków oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Grecja, na wywieszce: Hiszpania; 2 partie pomidorów gałązka oferowanych luzem – w przypadku jednej partii na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Holandia, w przypadku drugiej partii - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Turcja, na wywieszce: Holandia; 1 partię brokułu oferowanego na sztuki - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię pomidora śliwkowego 500 g oferowanego w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Hiszpania, na wywieszce: Ukraina; 1 partię awokado oferowanego luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Izrael; 1 partię cytryn oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Turcja; 1 partię papryki słodkiej szpiczastej oferowanej luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Holandia; 2 partie pomidorów cherry gałązka 500 g oferowanych w opakowaniach jednostkowych – na w oznakowaniu na etykiecie dołączonej do opakowania jednostkowego w przypadku jednej partii zadeklarowano kraj pochodzenia: Maroko, zaś w przypadku drugiej partii: Holandia, a na wywieszce w przypadku obu partii: Belgia; 1 partię selera naciowego 400g oferowanego w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Włochy, na wywieszce: Hiszpania; 1 partię ziemniaków mytych oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partię cebuli żółtej oferowanej luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Niemcy, na wywieszce: Polska; 1 partię papryki czerwonej oferowanej luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię ziemniaków jadalnych (...) 2 kg oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię cebuli 1 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska oraz 1 partię ogórków gruntowych oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Rumunia).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w K.

W toku 5 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w K.: w dniu 1 października 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), w dniu 2 października 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), w dniu 8 października 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), w dniu 11 października 2019 r. w Sklepie (...) w T. przy ul. (...) oraz w dniu 5 listopada 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...) sprawdzeniem objęto 110 partii warzyw i owoców. Ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia zakwestionowano 22 partie warzyw i owoców (1 partię cytryny oferowanej luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Turcja, na wywieszce: Chile; 2 partie awokado oferowanego luzem – w przypadku jednej partii na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Peru, na wywieszce: Meksyk, zaś w przypadku drugiej partii: na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Izrael, na wywieszce: (...); 2 partie bananów oferowanych luzem - w przypadku jednej partii na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Kolumbia, na wywieszce: (...), zaś w przypadku drugiej partii: na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: (...), na wywieszce: Kolumbia; 1 partię papryki słodkiej 3 kolory 500g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Hiszpania, 2 partię cebuli czerwonej 500g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Hiszpania, 2 partii cebuli bio 1 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych – w przypadku jednej partii na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Holandia, zaś w przypadku drugiej partii na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Egipt; 1 partię ziemniaków jadalnych do gotowania 2 kg oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Wielka Brytania; 1 partię sałaty rzymskiej bio oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Wielka Brytania, na wywieszce: Hiszpania; 1 partię czosnku oferowanego luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Portugalia; 1 partię papryki żółtej oferowanej luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Holandia; 1 partię malin 125g oferowanych w opakowaniu jednostkowym - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Hiszpania, na wywieszce: Włochy; 1 partię marchwi bio 700g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Hiszpania; 1 partię ziemniaków jadalnych mytych oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partię pomidorów papryczkowych czerwonych oferowanych luzem na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partię pomidorów papryczkowych pomarańczowych oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię pomidorów podłużnych oferowanych do sprzedaży jako pomidory papryczkowe pomarańczowe/czerwone luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Holandia; 1 partię granatów oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Izrael, na wywieszce: Peru; 1 partię mini kiwi oferowanych luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Portugalia, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w L.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w L. przeprowadził 4 kontrole, toku których stwierdzono, że przekazywano nieprawdziwe informacje dotyczące kraju pochodzenia: w dniu 2 października 2019 r. w Sklepie (...) w C. przy ul. (...), w dniu 14 października 2019 r. w Sklepie (...) w Z. przy ul. (...), w dniu 15 października 2019 r. w Sklepie (...) w C. przy ul. (...) oraz w dniu 21 października 2019 r. w Sklepie (...) w C. przy ul. (...). Kontrolą objęto 37 partii warzyw i owoców, nieprawidłowości w związku z podaniem błędnego kraju pochodzenia stwierdzono w odniesieniu do 7 partii (1 partii ogórka gruntowego oferowanego luzem - na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 2 partii pomidora gałązka oferowanego luzem – w przypadku obu partii na etykiecie umieszczonej na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii pomidorów śliwkowych 500g oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska, 1 partii czosnku oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partii cebuli dymki oferowanej w opakowaniu jednostkowym - na opakowaniu zbiorczym: Niemcy, na wywieszce: Polska oraz 1 partii papryki 3 kolory 500g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Hiszpania, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w Ł.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w Ł. ujawnił nieprawidłowości ze względu na wprowadzanie w błąd co do kraju pochodzenia w toku kontroli przeprowadzonej w dniu 15 października 2019 r. w Sklepie (...) w Ł. przy ul. (...). W trakcie kontroli sprawdzono prawidłowość oznakowania krajem pochodzenia 13 partii owoców i warzyw, zakwestionowano 2 partie z uwagi na podanie błędnego kraju pochodzenia (1 partię gruszki L. oferowanej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Holandia oraz 1 partię czosnku oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w W.

W wyniku 3 kontroli przeprowadzonej przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w W.: w dniu 30 września 2019 r. w Sklepie (...) w O. przy ul. (...) oraz w dniu 7 października 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), a także w dniu 15 października 2019 r. w Sklepie (...) w O. przy ul. (...), dokonano sprawdzenia 36 partii warzyw, kwestionując pięć z nich z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (3 partie papryki żółtej oferowanej luzem – w przypadku dwóch partii na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska, w przypadku jednej partii na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska, 1 partię czosnku oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Hiszpania i 1 partię cebuli (...) oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska).

(...)- (...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w O.

W toku kontroli przeprowadzonej w dniu 5 listopada 2019 r. przez (...)- (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w O. w Sklepie (...) w E., przy Al. (...), dokonano sprawdzenia 6 partii warzyw i owoców, stwierdzono nieprawidłowości w odniesieniu do 3 partii warzyw w związku z wprowadzającym w błąd oznaczeniem poprzez podanie błędnego kraju pochodzenia na wywieszce w miejscu sprzedaży (1 partii pomidorów C. gałązka 500g oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Francja, na wywieszce: Maroko; 1 partii sałaty lodowej oferowanej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska 1 partii cebuli oferowanej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Niemcy, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w P.

W toku 2 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w P.: w dniu 8 października 2019 r. w Sklepie (...) w L. przy ul. (...) oraz w dniu 15 października 2019 r. w Sklepie (...) w W. przy ul. (...), badaniem objęto 35 partii owoców i warzyw. Z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia zakwestionowano 10 partii warzyw i owoców (1 partię cebuli czerwonej 500g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Egipt; 1 partię cebuli żółtej 1 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partię pietruszki oferowanej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partię ogórków szklarniowych oferowanych luzem - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię pomidorów gałązka oferowanych luzem - na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Belgia; 1 partię papryki żółtej oferowanej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partię gruszek (...) oferowanych luzem - na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partię cebuli 2 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partię cebuli szalotki 250 g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu zbiorczym i jednostkowym: Polska, na wywieszce: Egipt oraz 1 partię cebuli czerwonej 500g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu zbiorczym i jednostkowym: Polska, na wywieszce: Egipt).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w R.

W toku 5 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w R.: w dniu 8 października 2019 r. w Sklepie (...) w M. przy ul. (...), w dniu 10 października 2019 r. w Sklepie (...) w T. przy ul. (...), w dniu 16 października 2019 r. w Sklepie (...) w R. przy ul. (...), w dniu 23 października 2019 r. w Sklepie (...) w J. przy ul. (...) oraz w dniu 29 października 2019 r.

w Sklepie (...) w R. przy Al. (...), do oceny prawidłowości znakowania warzyw i owoców poddano 54 partie owoców i warzyw, wnosząc zastrzeżenia do 7 partii warzyw z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii pomidorów cherry oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Maroko, na wywieszce: Polska; 1 partii czosnku oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partii cebuli 1 kg oferowanej w opakowaniu jednostkowym - na opakowaniu zbiorczym: Niemcy, na wywieszce: Polska; 1 partii selera korzeń oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii cebuli szalotki 250g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii pomidorów gałązka oferowanych luzem - na opakowaniu zbiorczym: Portugalia, na wywieszce: Polska oraz 1 partii ogórka gruntowego oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Rumunia, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej we W.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej we W. przeprowadził 6 kontroli: w dniu 7 września 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...) (...), w dniu 9 września 2019 r. w Sklepie (...) w J. przy ul. (...), w dniu 9 października 2019 r. w Sklepie (...) w J. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w W. przy ul. (...) i w dniu 17 października 2019 r. w Sklepie (...) w W. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), w trakcie których dokonano sprawdzenia 79 partii owoców i warzyw. W przypadku 14 partii stwierdzono nieprawidłowości w związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia (1 partii ziemniaków słodkich oferowanych luzem - na opakowaniu zbiorczym: USA, na wywieszce: Polska; 1 partii czosnku 250g oferowanego w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Portugalia; 4 partii czosnku oferowanego luzem – w przypadku dwóch partii na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Portugalia; w przypadku trzeciej partii na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska; w przypadku czwartej partii na etykiecie opakowania zbiorczego: Polska, na wywieszce: Hiszpania; 1 partii cebuli żółtej 1 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania zbiorczego: Niemcy, na wywieszce: Polska; 1 partii ziemniaków mytych oferowanych luzem - na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Francja; 1 partii imbiru oferowanego luzem - na opakowaniu zbiorczym: Brazylia, na wywieszce: Tajlandia; 1 partii papryki spiczastej słodkiej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Holandia, na wywieszce: Belgia; 1 partii cebuli 2kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania zbiorczego: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partii cebuli mix oferowanej luzem - na opakowaniu zbiorczym: Polska, na wywieszce: Holandia; 1 partii cebuli szalotki 250g/cebuli czerwonej 500g oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania zbiorczego: Polska, na wywieszce oraz na etykiecie opakowania jednostkowego: Holandia; oraz 1 partii jabłek (...) oferowanych luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Włochy, na wywieszce: Francja).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w S.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w S. przeprowadził 4 kontrole, które wykazały umieszczenie w pobliżu warzyw i owoców informacji na temat państwa pochodzenia mogących wprowadzać w błąd: w dniu 2 października 2019 r. w Sklepie (...) w S. przy ul. (...), w dniu 9 października 2019 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. dra A. Z. 3, w dniu 23 października 2019 r. w Sklepie (...) w S. przy ul. (...) oraz w dniu 28 października 2019 r. w Sklepie (...) w S. przy ul. (...). W toku kontroli zbadano 41 partii owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia w miejscu ich sprzedaży konsumentom, w przypadku 5 partii stwierdzono nieprawidłowości w związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia (1 partii rzodkiewki oferowanej na sztuki - na etykiecie opakowania zbiorczego: Włochy, na wywieszce: Polska; 1 partii pomidora gałązka oferowanego luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Belgia, na wywieszce: Polska; 1 partii czosnku oferowanego luzem na sztuki - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partii papryki czerwonej oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska; i 1 partii cebuli żółtej oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Polska, na wywieszce: Holandia).

Kontrole przeprowadzone w I kwartale 2020 r.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B.

W toku kontroli przeprowadzonej przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w B. w dniu 19 lutego 2020 r. w Sklepie (...) w H. przy ul. (...), badaniem objęto 32 partie losowo wybranych owoców i warzyw, w odniesieniu do 3 partii stwierdzono nieprawidłowości w związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia (1 partii bananów (...) oferowanych luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Ekwador, na wywieszce: Kolumbia oraz 2 partii natki mix koper i szczypior oferowanej w pęczkach – w przypadku kopru na etykiecie opakowania jednostkowego: Hiszpania, na wywieszce: Włochy, w przypadku szczypioru na etykiecie opakowania jednostkowego: Polska, na wywieszce: Włochy).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G.

W ramach 2 kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w G. w dniu 19 lutego 2020 r. w Sklepie (...) w S. przy ul. (...) i w dniu 5 marca 2020 r. w Sklepie (...) we W. przy ul. (...) badaniem objęto 20 partii warzyw, z czego zakwestionowano 2 partie ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partię marchwi oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Polska i 1 partię selera oferowanego luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w K.

W toku 3 kontroli przeprowadzonych prze (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w K.: w dniu 23 stycznia 2020 r. w Sklepie (...) w G. przy ul. (...), w dniu 18 lutego 2020 r. w Sklepie (...) w B. przy ul. (...), oraz w dniu 9 marca 2020 r. w Sklepie (...) w G. przy ul. (...), dokonano sprawdzenia prawidłowości znakowania 45 partii owoców i warzyw oferowanych w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu

w opakowaniu jednostkowym, jak również luzem oraz na sztuki, stwierdzając nieprawidłowości w przypadku 7 partii warzyw ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii natki mix natka/szczypiorek/koperek oferowanych na sztuki - w przypadku pietruszki i szczypiorku w oznakowaniu uwidocznionym na etykietach opakowania jednostkowego produktu kraj pochodzenia: Włochy, na wywieszce: Polska, zaś w przypadku kopru na etykiecie dołączonej do opakowania jednostkowego: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 2 partii marchwi oferowanej luzem – w przypadku jednej partii na etykiecie opakowania zbiorczego: Belgia, na wywieszce: Polska, w przypadku drugiej partii na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska; 1 partii cebuli mix czerwona, żółta oferowanej luzem – w przypadku cebuli czerwonej na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Polska; 2 partii ogórków szklarniowych oferowanych luzem - w przypadku jednej partii na etykiecie opakowania zbiorczego: Polska, na wywieszce: Hiszpania, w przypadku drugiej partii na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska oraz 1 partii czosnku oferowanego na sztuki - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w L.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w L. w toku kontroli przeprowadzonej w dniu 2 marca 2020 r. w Sklepie (...) w D. przy ul. (...), przeprowadził badanie 10 partii owoców i warzyw. Zakwestionowano 2 partie ze względu na podanie błędnego kraju pochodzenia (1 partię gruszek (...) oferowanych luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Belgia oraz 1 partię ogórków szklarniowych oferowanych luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Ukraina, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w R.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w R. przeprowadził kontrolę jakości handlowej w zakresie oznakowania owoców i warzyw w dniu 19 lutego 2020 r. w Sklepie (...) w R. przy ul. (...). Dokonano sprawdzenia prawidłowości oznakowania 10 partii owoców i warzyw, stwierdzono nieprawidłowości 2 partii ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii marchwi oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Polska oraz 1 partii ziemniaków jadalnych oferowanych 2kg w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania zbiorczego: Francja, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej we W.

W toku kontroli przeprowadzonej przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej we W. w dniu 2 marca 2020 r. w Sklepie (...) w W. przy ul. (...), zbadano 25 partii owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia w miejscu ich sprzedaży konsumentom, w przypadku 2 partii warzyw stwierdzono nieprawidłowości w związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia (1 partii korzenia selera oferowanego luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska i 1 partii marchwi oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G. (...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G. przeprowadził kontrolę w dniu 25 lutego 2020 r. w Sklepie (...) w S. przy ul. (...), w ramach której dokonał sprawdzenia 12 partii owoców i warzyw kontrolowano w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia oraz prezentacji w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu. W związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia zakwestionowano 4 partie warzyw (1 partię cebuli żółtej oferowanej luzem na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Polska; 1 partię cebuli żółtej 2 kg oferowanej w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania jednostkowego: Francja, na wywieszce: Polska; 1 partię marchwi oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska i 1 partię selera korzeń oferowanego luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w S.

Kontrola przeprowadzona przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w S. w dniu 19 lutego 2020 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...) obejmowała zbadanie 14 partii owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia w miejscu ich sprzedaży konsumentom. W przypadku 2 partii warzyw stwierdzono nieprawidłowości z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii kapusty włoskiej oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Francja, na wywieszce: Polska i 1 partii marchwi oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska).

Kontrole przeprowadzone w II kwartale 2020 r.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B. przeprowadził 2 kontrole jakości handlowej w zakresie oznakowania owoców i warzyw w dniu 24 kwietnia 2020 r. w sklepie (...) w Ł. przy ul. (...) oraz w dniu 15 maja 2020 r.w B. przy ul. (...). Dokonano sprawdzenia prawidłowości oznakowania 14 partii owoców i warzyw, stwierdzono nieprawidłowości w przypadku 6 partii ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii cebuli żółtej oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Niemcy; 1 partii pomidorów papryczkowych oferowanych luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partii pomidorków cherry gałązka 500g oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania jednostkowego: Hiszpania, na wywieszce: Polska; 1 partii gruszek (...) oferowanej luzem – w tym samym miejscu wyeksponowane były dwie partie oznaczone na etykietach opakowań zbiorczych różnymi krajami pochodzenia: Belgia i Holandia, na wywieszce w obu przypadkach: Holandia; 1 partii winogron ciemnych bezpestkowych oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na etykiecie opakowania jednostkowego: Chile, na wywieszce: (...) oraz 1 partii sałaty lodowej oferowanej na sztuki - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w S.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w S. w toku kontroli przeprowadzonej w dniu 12 maja 2020 r. w K. przy ul. (...), przeprowadził badanie 10 partii owoców i warzyw. Zakwestionowano 1 partię warzyw ze względu na podanie błędnego kraju pochodzenia (1 partię selera korzeń oferowanego luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: (...), na wywieszce: Polska). Na tożsame okoliczności dotyczące nieprawidłowości występujące w innych należących do sieci (...) placówkach, które nie zostały poddane kontroli organów Inspekcji Handlowej wskazywali również w swoich skargach konsumenci - klienci Spółki. Wskazać należy na informacje płynące ze skarg konsumentów dotyczących wprowadzania w błąd co do kraju pochodzenia marchwi oferowanej w Sklepach (...) w R., T. oraz W., cebuli w sklepach w O. i W., a także innych warzyw i owoców w sklepach w: C., K., O..

Kontrole przeprowadzone w I kwartale 2021

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w G. Kontrola przeprowadzona przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w G. w dniu 24 lutego 2021 r. w Sklepie (...) w Z. przy ul. (...) obejmowała zbadanie 10 partii owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia w miejscu ich sprzedaży konsumentom. W przypadku 1 partii owoców stwierdzono nieprawidłowości z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii gruszki (...) oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w O.

W toku dwóch kontroli przeprowadzonych przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej we W. w dniu 24 lutego 2021 r.: w Sklepie (...) w G. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), zbadano 20 partii owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia w miejscu ich sprzedaży konsumentom, w przypadku 3 partii owoców i warzyw stwierdzono nieprawidłowości w związku ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia (1 partii kalafiora oferowanego luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska, 1 partii kapusty młodej oferowanej luzem na sztuki - na etykiecie opakowania zbiorczego: Hiszpania, na wywieszce: Albania, Portugalia oraz 1 partii gruszki (...) oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Polska).

(...)- (...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w O.

(...)- (...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w O. przeprowadził dwie kontrole w zakresie oznakowania owoców i warzyw w dniu 24 lutego 2021 r.: w Sklepie (...) w O. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w E. przy ul. (...). Dokonano sprawdzenia prawidłowości oznakowania 20 partii owoców i warzyw, stwierdzono nieprawidłowości w przypadku 2 partii warzyw ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii ogórków szklarniowych oferowanych luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Holandia, na wywieszce: Hiszpania/Grecja/Polska oraz 1 partii cebuli szalotki oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego: Francja, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w K.

W toku 1 kontroli przeprowadzonej prze (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w K.: w dniu 24 lutego 2021 r. w Sklepie (...) w K. przy ul. (...), dokonano sprawdzenia prawidłowości znakowania 10 partii owoców i warzyw oferowanych w miejscu sprzedaży konsumentowi finalnemu w opakowaniu jednostkowym, jak również luzem oraz na sztuki, stwierdzając nieprawidłowości w przypadku 2 partii owoców i warzyw ze względu na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partii gruszki oferowanej luzem - na etykiecie opakowania zbiorczego kraj pochodzenia: Holandia, na wywieszce: Polska oraz 1 partii szczypioru pęczek oferowanego na sztuki – na etykiecie opakowania jednostkowego oraz na fakturze/dokumentach towarzyszących dostawie: Kenia, na opakowaniu zbiorczym i na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B.

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w B. przeprowadził 2 kontrole w dniu 24 lutego 2021 r.: w Sklepie (...) w B. przy ul. (...) oraz w Sklepie (...) w B. przy ul. (...). W trakcie ww. kontroli łącznie zbadano 20 partii losowo wybranych owoców i warzyw, kwestionując 2 partie warzyw z uwagi na nieprawidłowości związane ze wskazaniem błędnego kraju pochodzenia na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży (1 partii pomidorów odmiany (...) oferowanych luzem – na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Hiszpania, na wywieszce: Belgia, Holandia, Turcja oraz 1 partię cebuli szalotki oferowanej luzem - na etykiecie na opakowaniu zbiorczym: Francja, na wywieszce: Polska).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w P.

W toku kontroli przeprowadzonej przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w P. w dniu 24 lutego 2021 r. w Sklepie (...) w P. przy ul. (...) badaniem objęto 10 partii owoców i warzyw. Z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia zakwestionowano 1 partię warzyw (1 partię papryki czerwonej oferowanej luzem - na opakowaniu jednostkowym: Tunezja, na wywieszce: Hiszpania, Izrael).

(...) Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w R.

Kontrola przeprowadzona przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w R. w dniu 24 lutego 2021 r. w Sklepie (...) w R. przy ul. (...) obejmowała zbadanie 10 partii owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w zakresie prawidłowości oznakowania krajem pochodzenia w miejscu ich sprzedaży konsumentom. W przypadku 1 partii warzyw stwierdzono nieprawidłowości z uwagi na wskazanie błędnego kraju pochodzenia (1 partia pomidorów mini (...) oferowanych w opakowaniach jednostkowych - na opakowaniu jednostkowym: Holandia, na wywieszce: Polska).Na tożsame okoliczności dotyczące nieprawidłowości występujące w innych należących do sieci (...) placówkach, które nie zostały poddane kontroli organów Inspekcji Handlowej wskazywali również w swoich skargach konsumenci - klienci Spółki. Wskazać należy na informacje płynące z przekazanych do UOKiK skarg konsumentów, w których wskazywali na okoliczność wprowadzania w błąd co do kraju pochodzenia marchwi oferowanej w Sklepach (...) w R., T. oraz W., cebuli w sklepach w O. i W., a także innych warzyw i owoców w sklepach w: C., K., O..

Warzywa i owoce przeznaczone do sprzedaży w sieci handlowej (...) oferowane są na specjalnych stoiskach warzywno-owocowych i wystawiane w oryginalnych opakowaniach transportowych, w których zostały dostarczone do sklepu - w skrzynkach lub pudłach kartonowych. Warzywa i owoce nieopakowane sprzedawane są luzem na wagę lub na sztuki, zaś opakowane sprzedawane są w opakowaniach jednostkowych.

System oznaczania warzyw i owoców funkcjonujący w (...) w toku prowadzonych kontroli w IV kwartale 2019 i w I kwartale 2020

Na podstawie informacji przekazanych przez Spółkę w piśmie z dnia 3 lipca 2020 r. Prezes Urzędu ustalił, że w Spółce funkcjonuje system oznaczania warzyw i owoców krajem pochodzenia, zgodnie z którym [***]. (...) wyjaśniła, że obecna procedura oznaczania produktów krajem pochodzenia, wygląda w ten sposób, że [***].

Zgodnie z wyjaśnieniami Spółki, [***].

Ponadto w piśmie z dnia 19 lutego 2021, Spółka oświadczyła, że do 7 czerwca 2020 r. stosowała system oznaczania owoców i warzyw, w którym [***]. Jak wskazała Spółka - ten system był w większym stopniu zależny od czynności wykonywanych ręcznie i w związku z tym bardziej narażony na wystąpienie błędów ludzkich.

System oznaczania krajem pochodzenia warzyw i owoców funkcjonujący w Spółce w toku postępowania oraz planowane zmiany w tym zakresie.

W piśmie z dnia 3 lipca 2020 r. Spółka poinformowała, że w toku postępowania wprowadziła rozwiązania zmierzające do ulepszenia opisanej powyżej procedury oznaczania warzyw i owoców krajem pochodzenia.

Spółka oświadczyła, że aby wyeliminować sytuację, w której informacja o kraju pochodzenia nie byłaby dostępna w systemie i aby zapewnić możliwość uwzględnienia jej na etykiecie cenowej, [***].

Spółka wyjaśniła także, że na początku czerwca 2020 r. wprowadziła dodatkowo procedurę, zgodnie z którą [***]. (...) wskazała, że powyższe ma na celu dalsze „uszczelnienie” procesu poprzez poddanie go dodatkowej weryfikacji. [***].

(...) wyjaśniła także, że cyt. „w przypadku wielu krajów pochodzenia, klient ma możliwość sprawdzenia pochodzenia na opakowaniu” o czym - jak wskazała Spółka - przypomina konsumentom w komunikacji handlowej, informując, że cyt. „sprawdzenie kraju pochodzenia jest dobrą praktyką”. (...) w piśmie z dnia 19 lutego 2021 r. wyjaśniła bowiem, że od dnia 8 czerwca 2020 r., aby wzmocnić system oznaczania krajami pochodzenia, na etykiecie cenowej oraz na dużym plakacie umieszczonym na stoisku owoców i warzyw umieszczana jest następująca informacja:„ Szanowny kliencie, proszę zwróć uwagę na kraj pochodzenia znajdujący się na opakowaniu/produkcie.”

Informacja o kraju pochodzenia znajduje się na każdym opakowaniu zbiorczym – w przypadku produktów sprzedawanych na wagę, oraz na każdym opakowaniu zbiorczym i na każdym opakowaniu jednostkowym - w przypadku produktów sprzedawanych

w opakowaniach jednostkowych.

W ocenie Spółki informacja o kraju pochodzenia jest widoczna dla klientów i nie ma potrzeby, aby cyt. „klient musiał podejmować jakikolwiek wysiłek, aby znaleźć ją na opakowaniu zbiorczym” – (...) oświadczyła, że opracowała standard etykietyz informacją o kraju pochodzenia, która jest umieszczana na każdym opakowaniu, zawsze w tym samym miejscu, w wyróżniającym się od opakowania kolorze.

Dodatkowo (...) wyjaśniła, że na każdym stoisku owoców i warzyw znajduje się plakat, który wskazuje klientom, gdzie umieszczona jest informacja o kraju pochodzenia. Jak wskazała Spółka, komunikat ten jest zawsze widoczny dla klientów.

Spółka oświadczyła ponadto, że również od czerwca 2020 r. oznaczanie krajem pochodzenia [***].

Spółka wskazała, że zmiany w procedurach wewnętrznych przyniosły pozytywne rezultaty. Na potwierdzenie swojej tezy Spółka powołała się na raport opublikowany przez Prezesa Urzędu w dniu 30 czerwca 2020 r. dotyczący komunikacji informacji na temat kraju pochodzenia wśród sprzedawców detalicznych działających w Polsce, wskazując, że liczba nieścisłości przypisywanych (...) uległa znacznemu zmniejszeniu w ostatnich miesiącach. Spółka wskazała, że z przedmiotowego raportu wynika, że zakres błędów związanych z przekazywaniem informacji o kraju pochodzenia, który został zidentyfikowany w toku kontroli przeprowadzonych w sklepach sieci (...), jest jednym z najniższych wśród sieci handlowych działających w Polsce, objętych przedmiotową kontrolą. (...) zwróciła jednocześnie uwagę na to, że liczba sklepów należących do Spółki objętych kontrolą Inspekcji Handlowych była największa w stosunku do jej konkurentów.

W pismach z dnia 3 lipca oraz z dnia 10 września 2020 r. że Spółka wskazała, że stale podejmuje działania zmierzające do doskonalenia procedur mających na celu minimalizację liczby nieścisłości związanych z etykietowaniem warzyw i owoców.

Spółka oświadczyła, że prowadziła prace nad wdrożeniem procesów zapewniających prawidłowe oznaczenia krajem pochodzenia owoców i warzyw oferowanych do sprzedaży w sklepach sieci (...). (...) wyjaśniła, że jej zamierzeniem było wprowadzenie rozwiązania, które [***].

Jak wskazała Spółka cyt. „rozwiązanie to miałoby pozwolić na wdrożenie nowych rozwiązań na poziomie sklepu usprawniających pracę z etykietami cenowymi” i związane by było z procesem monitorowania przepływu owoców i warzyw pod kątem identyfikacji kraju pochodzenia.

Spółka wyjaśniła, że podjęła intensywne prace nad wprowadzeniem usprawnień technologicznych polegających na systemowym dostosowaniu etykiety za każdym razem, gdy produkt z nowym krajem pochodzenia trafi do sklepu, co wymaga wdrożenia zmian w systemach informatycznych Spółki. [***].

W piśmie z dnia 19 lutego 2021 r. Spółka oświadczyła, że pełna implementacja nowego, udoskonalonego systemu oznaczania owoców i warzyw krajami pochodzenia, mającego na celu udoskonalenie procesu dostarczania konsumentom informacji o krajach pochodzenia, poprzez maksymalne ograniczenie możliwości wystąpienia błędów na poziomie sklepu, zakończyła się w dniu 27 października 2020 r. W nowym systemie, na etykiecie cenowej umieszczane są tylko kraje pochodzenia dla danego produktu z kategorii warzyw lub owoców, które zostały dostarczone do sklepu, a zatem mogą znaleźć się w sprzedaży w konkretnej placówce. Dzięki temu konsument wie, jakie kraje pochodzenia mogą znajdować się na stoisku. Ponadto, od 8 czerwca 2020 r. wskazane powyżej informacje znajdują się na etykiecie cenowej oraz dużym plakacie umieszczonym na stoisku z owocami i warzywami.

Powódka wyjaśniła, że aktualnie informacje o krajach pochodzenia są przedstawiane w następujący sposób:

- W przypadku produktów sprzedawanych luzem (na wagę) Spółka umieszcza na etykiecie cenowej kraje pochodzenia dla każdego produktu z kategorii owoców

i warzyw, które dany sklep otrzymał i które mogą być dostępne w tym sklepie

w sprzedaży. Ponadto etykieta cenowa oraz duży plakat na stoisku owoców

i warzyw zawiera informację dla konsumenta: „Szanowny kliencie, proszę zwróć uwagę na kraj pochodzenia znajdujący się na opakowaniu/produkcie".

- Dodatkowo, w przypadku produktów sprzedawanych luzem (na wagę) informacja

o kraju pochodzenia jest umieszczana na etykiecie umieszczanej na opakowaniach zbiorczych, umieszczanej przodem do klienta.

- W przypadku produktów sprzedawanych w opakowaniach jednostkowych (nie na wagę) informacja o kraju pochodzenia jest umieszczana na każdym opakowaniu zbiorczym oraz na każdym jednostkowym opakowaniu (informacja nie jest natomiast umieszczana na etykiecie cenowej).

(...) wyjaśniła, że proces wdrażania zmian w systemach informatycznych Spółki, został podzielony na dwa etapy: [***].

Spółka oświadczyła, że wraz ze zmianami w procesie oznaczania owoców i warzyw krajami pochodzenia, prowadzono szkolenia na poziomie sklepów i centrów dystrybucyjnych. [***].

Na podstawie dokumentów przekazanych przez Spółkę Prezes Urzędu ustalił, że w 2019 r. Spółka osiągnęła obrót w kwocie [***].

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie niezaprzeczonych twierdzeń stron oraz wskazanych wyżej dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. Dokumenty nie były kwestionowane przez strony, dlatego też Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami zachowanie przedsiębiorcy, w szczególności nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji.

Praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu. (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym)

Za nieuczciwą praktykę rynkową uznaje się w szczególności praktykę rynkową wprowadzającą w błąd oraz agresywną praktykę rynkową, a także stosowanie sprzecznego z prawem kodeksu dobrych praktyk.

Zgodnie z art. 5 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli działanie to w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.

Wprowadzającym w błąd działaniem może być w szczególności:

1) rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji;

2) rozpowszechnianie prawdziwych informacji w sposób mogący wprowadzać w błąd;

3) działanie związane z wprowadzeniem produktu na rynek, które może wprowadzać w błąd w zakresie produktów lub ich opakowań, znaków towarowych, nazw handlowych lub innych oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorcę lub jego produkty, w szczególności reklama porównawcza w rozumieniu art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. poz. 1503, z późn. zm.);

4) nieprzestrzeganie kodeksu dobrych praktyk, do którego przedsiębiorca dobrowolnie przystąpił, jeżeli przedsiębiorca ten informuje w ramach praktyki rynkowej, że jest związany kodeksem dobrych praktyk.

Wprowadzające w błąd działanie może w szczególności dotyczyć:

1) istnienia produktu, jego rodzaju lub dostępności;

2) cech produktu, w szczególności jego pochodzenia geograficznego lub handlowego, ilości, jakości, sposobu wykonania, składników, daty produkcji, przydatności, możliwości i spodziewanych wyników zastosowania produktu, wyposażenia dodatkowego, testów i wyników badań lub kontroli przeprowadzanych na produkcie, zezwoleń, nagród lub wyróżnień uzyskanych przez produkt, ryzyka i korzyści związanych z produktem.

Dokonując wykładni powyższych przepisów należy mieć na względzie treść dyrektywy nr 2000/13 111 w sprawie etykietowania, prezentacji i reklamowania artykułów żywnościowych. Określa ona zasady prawidłowego i niewprowadzającego w błąd etykietowania, znakowania, identyfikowania i prezentacji artykułów żywnościowych.

Zgodnie z art. 2 tej dyrektywy, etykietowanie i zastosowane metody etykietowania nie mogą wprowadzać nabywcy w błąd, w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji.

Przytoczone wyżej przepisy w sposób jednoznaczny chronią prawo konsumenta do kompletnej i jednoznacznej informacji w sprawach mających istotne znaczenie dla podejmowania decyzji dotyczącej umowy. Udzielona ochrona ma charakter bezwzględny i nie ma związku z częstotliwością ani skalą działań wprowadzających w błąd.

Aby wyspecyfikowane w art. 24 ust. 2 u.o.k.k. bezprawne praktyki przedsiębiorców mogły stać się przedmiotem postępowania przed Prezesem UOKiK, muszą być wymierzone w interesy zbiorowe konsumentów, czyli musi dochodzić do naruszenia praw nieograniczonej i bliżej nieokreślonej liczby konsumentów i którzy będą mieli interes prawny w uzyskaniu rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji. Dotyczy to zarówno obecnych, przyszłych, jak też potencjalnych konsumentów.

W przedmiotowej sprawie oferta powoda jest skierowana do bliżej nieokreślonej liczby konsumentów, którzy znajda się w sklepie i którzy będą mieli interes prawny w uzyskaniu rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji o znajdujących się w nim towarach, szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. Zasadne było zatem uznanie nieodpowiadające prawdzie oznaczanie pochodzenia geograficznego warzyw i owoców oferowanych w sklepach sieci (...) należących do powoda, poprzez przekazywanie konsumentom na wywieszkach uwidocznionych w miejscu przeznaczonym do ich sprzedaży nieprawdziwych informacji dotyczących kraju pochodzenia, narusza art. 5 ust. 1, ust. 2 pkt 1) i ust. 3 pkt 2) w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz godzi w zbiorowe interesy konsumentów, a w konsekwencji stanowi praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w art. 24 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.

Na powyższą ocenę nie wpływa fakt umieszczania w sklepach informacji, że kraj pochodzenia znajduje się na opakowaniu/produkcie i opakowaniach zbiorczych. W przypadku rozbieżnych informacji, co do kraju pochodzenia produktu konsument nie posiada jednoznacznej informacji w tym zakresie, a co za tym idzie, musi dokonać wyboru, która z nich uważa wiarygodną. Może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął. Zarzut naruszenia art. 5 ust. 1, ust. 2 pkt 1) i ust. 3 pkt 2) w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym jest więc bezzasadny.

Zważyć ponadto należało, że nawet przyjmując wielkości naruszeń wskazane przez powoda w odwołaniu tj. w 73 z 263 sklepów sieci nie pozwala uznać naruszeń za „incydentalne i marginalne”. Należy przy tym podkreślić, że uznanie naruszeń za „incydentalne i marginalne” nie legalizuje ich. Zakaz wprowadzania w błąd ma charakter bezwzględny i nie jest zależny od skali czy częstotliwości.

Dla zarzucanej praktyki nie ma też znaczenia liczba skarg konsumentów kierowanych przez pozwanego. Jest faktem powszechnie znanym, że skargi dotyczące oznaczenia produktu kierowane są głownie do pracowników sklepu w formie ustnej i nie są rejestrowane. Dla naruszenia art. 24 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów nie ma znaczenia czy konsumenci składali skargi i reklamacje komukolwiek.

Z powyższych względów istniały więc podstawy do wydania decyzji określonej w art. 26 ust. 1 24 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów oraz art. 5 ust. 1, ust. 2 pkt 1) i ust. 3 pkt 2) w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, a więc o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów i nakazującą zaniechanie jej stosowania.

Należy w tym miejscu również zważyć, że twierdzenie powoda, że nie jest on w stanie zapewnić, że tego typu incydentalne nieprawidłowości nie będą mieć miejsca, jest gołosłowne. W ocenie sądu, nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, że istnieje obiektywna niemożność oznaczenia pochodzenia warzyw i owoców zgodnie z rzeczywistym miejscem pochodzenia. Powód dysponuje tego rodzaju wiedzą i nie wskazał żadnej konkretnej przyczyny, która uniemożliwiałaby mu przeniesienie tej wiedzy na oznaczenia znajdujące się w sklepach. Ewentualne trudności techniczne i koszty są w tym przypadku indyferentne, gdyż powód obowiązany jest prowadzić swoją działalność zgodnie z prawem, a więc zapewnić środki organizacyjne i materialne adekwatne do ciążących obowiązków.

Nie zasługuje na uwzględnienie także zarzut naruszenia art.28 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w zw. z art.87 § 1 i2 , art.9 i 11 k.p.a. w zw. z art. 83 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

W myśl art. 28 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, jeżeli w toku postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów zostanie uprawdopodobnione - na podstawie okoliczności sprawy, informacji zawartych w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 100 ust. 1, lub będących podstawą wszczęcia postępowania - że został naruszony zakaz, o którym mowa w art. 24, a przedsiębiorca, któremu jest zarzucane naruszenie tego zakazu, lub usunięcia jego skutków, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę do wykonania tych zobowiązań. W przypadku gdy przedsiębiorca zaprzestał naruszania zakazu, o którym mowa w art. 24, i zobowiąże się do usunięcia skutków tego naruszenia, zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

Użyte w przytoczonym przepisie słowo „może” oznacza, że jago zastosowanie należy do sfery tzw. uznania administracyjnego.

Uznanie administracyjne jest więc sferą dyskrecjonalności, w ramach której organ władzy publicznej ma swobodę wyboru skutku prawnego, jaki w konkretnej sprawie będzie wiązał się z zaistnieniem okoliczności faktycznych podpadających pod hipotezę przepisu prawnego. Uznanie administracyjne dotyczy więc ostatniego etapu stosowania prawa, jakim jest ustalenie konsekwencji prawnych zaistniałych okoliczności faktycznych (M. Jaśkowska, Pojęcie uznania administracyjnego, w: R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel (red.), System Prawa Administracyjnego. Publiczne prawo gospodarcze, t. 8B, Warszawa 2018, s. 271). W doktrynie prawa administracyjnego wskazuje się, że na trzy podstawowe przyczyny wprowadzenia przez ustawodawcę uznania administracyjnego do rozstrzygania pewnych kategorii spraw.

Po pierwsze, ze względów określanych jako "techniczno-prawne", nie jest możliwe ujęcie w przepisie prawnym wszystkich ewentualności życia codziennego, dlatego też dla uniknięcia kazuistyki konieczne jest pozostawienie władzy administracyjnej pewnej swobody zajęcia względem nich stanowiska.

Po drugie, uznanie administracyjne umożliwia organom władzy publicznej indywidualizację ich rozstrzygnięć, czyli dostosowanie ich do okoliczności określonej sprawy oraz zachowania konkretnego adresata (co określa się jako względy "celowościowe"). W doktrynie zauważa się, iż "w życiu państwa zajść mogą wypadki, że przy tych samych przesłankach pożądaną być może wielość rozwiązań, a to w zależności od specyficznych dla każdego wypadku okoliczności i warunków, w zależności od stopnia materialnego, a nie tylko formalnego podobieństwa pewnych spraw". Przez wprowadzenie uznania administracyjnego "władza ustawodawcza wyraźnie podkreśla, że władza wykonawcza nie ma traktować wszystkich podobnych (...) wypadków według szablonu, że właśnie wartość posiada indywidualizowanie rozwiązań, samodzielność wyboru przez władzę administracyjną, jakie rozwiązanie ze względu na dobro państwa będzie najbardziej celowe" (J. Starościak, Swobodne uznanie władz administracyjnych, Warszawa 1948, s. 50-53).

Po trzecie, konstrukcja uznania administracyjnego pozwala organowi na "zsynchronizowanie funkcji orzeczniczej administracji z jej funkcją organizatora stosunków społecznych" (M. Mincer, Uznanie administracyjne, Toruń 1983, s. 101) - innymi słowy, umożliwia organowi wykonywać powierzone mu zadania z większą skutecznością, umożliwiając mu adaptację praktyki ustrojowej do zmieniającej się rzeczywistości społecznej.

W tym kontekście oczywisty jest związek między zapewnieniem organom władzy publicznej uznania administracyjnego, a konstytucyjną zasadą sprawności i rzetelności działania instytucji publicznych. Nadmierne ograniczenie uznania administracyjnego organu może skutkować utrudnieniem, a w skrajnych przypadkach uniemożliwieniem rzetelnego i sprawnego wykonywania zadań ustawowych.

Dlatego też przepisy określające kompetencje organów powinny być interpretowane z uwzględnieniem konstytucyjnej zasady sprawności i rzetelności działania instytucji publicznych (uchwała Sądu Najwyższego z 9 lipca 2019 r., I NSZP 1/19). Sens zasady sprawności i rzetelności działania instytucji publicznych polega na obowiązku formułowania oraz interpretowania przepisów prawa określających pozycję, skład, kompetencje i zasady działania organu władzy publicznej w taki sposób, aby mógł on efektywnie wywiązać się ze wszystkich powierzonych mu przez ustawodawcę zadań (por. wyroki pełnego składu TK z 7 stycznia 2004 r., K 14/03 i z 22 września 2006 r., U 4/06 oraz wyrok TK z 9 marca 2016 r., ). Zasada sprawności i rzetelności działania instytucji publicznych koresponduje z zasadą podziału i równowagi władzy, która do wypełnienia różnych funkcji (ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej) wymaga utworzenia odrębnych organów (por. Wyrok SN z dnia 27 listopada 2019 r. sygn.. I NSK 95/18).

Sąd podziela stanowisko zajęte w przytoczonym wyżej wyroku, że jeżeli określony sposób interpretacji przepisu ma racjonalne uzasadnienie i jest ugruntowany w praktyce organu, sąd nie powinien zastępować go własną interpretacją. Interwencja sądu w treść decyzji organu regulacyjnego powinna następować dopiero wtedy, gdy nosi ona znamiona dowolności: opiera się na arbitralnych przesłankach, zawiera zdawkowe i ogólnikowe uzasadnienie, odwołuje się do nieudowodnionych informacji.

Należy mieć również na względzie, że podejmowane przez organ działania muszą być przede wszystkim skuteczne, a zatem podejmowane środki prawne muszą zmierzać do wywołania stanu przestrzegania prawa.

W ocenie sądu, decyzja Prezesa UOKiK o nieskorzystaniu z instytucji określonej w art.28 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów nie ma znamion dowolności.

W przedmiotowej sprawie, wbrew twierdzeniom odwołania, powód nie został „zaskoczony” wydaniem decyzji, gdyż 6 kwietnia 2021 r. (k-1186 akt admin.) został powiadomiony o zakończeniu postępowania i możliwości zapoznania się z aktami.

Nadto zgodnie z art.28 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji warunkiem wydania decyzji zobowiązującej to, że przedsiębiorca, któremu jest zarzucane naruszenie tego zakazu, zobowiąże się do podjęcia lub zaniechania określonych działań zmierzających do zakończenia naruszenia. W przedmiotowej sprawie zobowiązanie dotyczyć powinno zaniechanie wprowadzania konsumentów w błąd co do pochodzenia geograficznego warzyw i owoców oferowanych w sklepach sieci (...). Takiego zaś zobowiązania powód nie przedstawił, ograniczając się do pustosłowia o „wypracowaniu rozwiązań, które będą satysfakcjonujące z punktu widzenia konsumentów, jak i możliwe do zrealizowania dla spółki” i rozważanych schematów organizacyjnych (vide pismo z 3.07.2020 r. k 801-805). Nadto powód konsekwentnie, również w postępowaniu odwoławczym, prezentuje stanowisko, że zaniechanie praktyki w całości nie jest możliwe. Składane przez powoda propozycje stanowiły swego rodzaju kuriozum, gdyż w swej istocie polegały na szkoleniu konsumentów jak maja się zachowywać wobec łamania prawa przez powoda. Pomijając skuteczność tego rodzaju działania, powód w ten sposób próbował obciążyć konsumenta zadaniem ustalenia rzeczywistego miejsca pochodzenia produktu, podczas gdy to na nim ciążył obowiązek podania tej informacji w sposób jasny, czytelny i jednoznaczny.

Zachowanie się powoda w toku postępowania administracyjnego, a w szczególności brak jednoznacznej deklaracji samodzielnej i dobrowolnej zmiany praktyki powoduje, że nałożenia sankcji jest w zgodzie z publicznymi deklaracjami Prezesa UOKiK w tym zakresie. Nie naruszało to art. 9 i art. 11 kpa w zw. z art. 83 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

Zauważyć również należy, że art. 28 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów nie przewiduje obowiązku prowadzenia „dialogu”. Przedsiębiorca, któremu jest zarzucane naruszenie zakazu, może w toku postępowania złożyć zobowiązanie do podjęcia lub zaniechania określonych działań zmierzających do zakończenia naruszenia lub usunięcia jego skutków, które Prezes UOKiK w ramach uznania administracyjnego może uznać za wystarczające lub nie.

Brak jest również podstaw do uwzględnienie zarzutu naruszenie art. 8 § 1 i 2 kpa w zw. z art. 83 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji, art. 21 i 41 Karty Praw Podstawowych, art. 49 i 63 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej „TFUE”) poprzez prowadzenie przez Prezesa UOKiK działań dyskryminacyjnych wobec Spółki wyrażających się w wydaniu Decyzji stwierdzającej stosowanie przez Spółkę praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów oraz nałożenie na (...) bardzo wysokiej kary pieniężnej wyłącznie wobec (...) w sytuacji, gdy:

a) stwierdzone przez Wojewódzkich Inspektorów Inspekcji Handlowej („WIIH”) przypadki nieprawidłowości w informowaniu konsumentów o kraju pochodzenia warzyw i owoców występują w takiej samej (oraz wyższej) skali u innych przedsiębiorców prowadzących sieci handlowe;

b) w stosunku do innych sieci, wobec których badania przeprowadzone przez WIIH wykazywały znacząco większy odsetek naruszeń niż u (...), Prezes UOKiK zdecydował się skierować jedynie działania miękkie, a nie stanowczą interwencję zakończoną wymierzeniem wielomilionowej kary pieniężnej, co niewątpliwie świadczy o odmiennym traktowaniu przedsiębiorców.

Dyskryminacja oznacza odmienne traktowanie różnych podmiotów, które znajdują się w podobnej sytuacji. Powód w odwołaniu nie wykazał aby taka sytuacja miała miejsce, tj., aby podmioty znajdujące się w podobnej sytuacji zostały potraktowane odmiennie.

Wprawdzie przypadki błędnego podawania kraju pochodzenia owoców i warzyw stwierdzono w sklepach (...) Sp. z o.o., ale dotyczyło to jedynie 5 placówek. W przypadku (...) Sp. z o.o. , uchybienie takie stwierdzono w 3 placówkach, zaś w przypadku (...) Sp. z o.o. w 11 placówkach. W przypadku powoda przypadki takie stwierdzono w 73 placówkach. Nie ma zatem podstaw do uznania, że skala naruszeń była podobna. Nadto, w przypadku powoda uchybienia stwierdzano wielokrotnie na przestrzeni półtora roku, zaś wystąpienia do (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. zostało podjęte po kontroli przeprowadzonej w dniu 27 lutego 2020 r.

Za bezzasadny należało uznać zarzut naruszenia art. 106 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w zw. z art. 111 ust. 1, 2 i 3 tej ustawy w związku z art. 8 § 1 i 2 kpa w zw. z art. 83 wymienionej ustawy oraz art. 2 i art. 31 ust. 3, 42 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 7 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności („Konwencja”) poprzez bezpodstawne nałożenie na powoda bardzo surowej administracyjnej kary pieniężnej w wysokości 60.096.307,00 zł pomimo istnienia okoliczności przemawiających przeciwko skorzystaniu przez Prezesa UOKiK z tej możliwości.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 10% obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli przedsiębiorca ten, choćby nieumyślnie dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 24. Wobec wskazanego wyżej naruszenia zakazu określonego w art. 24 istniała zatem podstawa prawna do nałożenia kary pieniężnej. Prezes UOKiK w ramach swoich kompetencji był zatem uprawniony do nałożenia kary. Sama zaś decyzja należy do sfery uznania administracyjnego.

W niniejsze sprawie powód nie wykazał, że nałożenie kary pieniężnej nastąpiło z przekroczeniem granic uznania.

Niezależnie od powyższego, sąd nie podziela stanowiska powoda, że zarzucana mu praktyka nie była wyraźnie zdefiniowana, bowiem ani obowiązujące przepisy, ani przyjęta przez Prezesa UOKiK praktyka nie wskazują, jakie natężenie i skala naruszeń obowiązku znakowania krajem pochodzenia warzyw i owoców świadczy o stosowaniu przez przedsiębiorcę praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów. Jak wyżej wskazano, aby bezprawne praktyki przedsiębiorców określone w art. 24 ust. 2 u.o.k.k. mogły stać się przedmiotem postępowania przed Prezesem UOKiK, muszą być wymierzone w interesy zbiorowe konsumentów, czyli musi dochodzić do naruszenia praw nieograniczonej i bliżej nieokreślonej liczby konsumentów. Kryterium jest zatem w sposób jasny zdefiniowane.

W ocenie sądu, stan faktyczny sprawy jest prosty, podobnie jak i stan prawny. Wbrew zatem stanowisku powoda podlega prostym i jednoznacznym ocenom.

Bezzasadny jest tez zarzut naruszenie art. 2 w zw. z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 4 ust. 1 Protokołu nr 7 do Konwencji, art. 50 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, art. 14 ust. 7 Międzynarodowego pakt praw obywatelskich i politycznych poprzez nałożenie przez Prezesa UOKiK kar pieniężnych na Spółkę, w sytuacji gdy (...) była już karana za nieprawidłowości opisane w pkt I Decyzji przez właściwe organy (WIIH i GIJHARS) - a więc poprzez naruszenie zakazu dwukrotnego karania za to.

W ocenie sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że zasada ne bis in idem powinna skutkować odstąpieniem od wymierzenia kary w ogóle, ani też by doszło do złamania tej zasady prawnej. Zgodnie z zasadą ne bis in idem nie można dwa razy orzekać w tej samej sprawie, przeciw temu samemu podmiotowi. Przeciwdziałać ma to nałożeniu kolejnej kary o charakterze penalnym na tą samą osobę za ten sam czyn. Ustawodawca nie wyklucza jednak wymierzenia tej samej osobie za to samo zachowanie kary za przestępstwo oraz nakładanej w trybie administracyjnym sankcji pieniężnej o charakterze kompensacyjnym, cywilnoprawnym, toteż szereg przepisów takie pozorne dublowanie sankcji przewiduje. Zastosowanie zasady ne bis in idem jest uwarunkowane tożsamością naruszeń i ukaranych osób oraz jednością interesów prawnych podlegających ochronie. Zarówno art. 4 protokołu Nr (...) do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności jak i art. 50 Karty Praw Podstawowych odnosi się do zakazu ponownego sądzenia lub karania w postępowaniu karnym za ten sam czyn. Do spełnienia zasady ne bis in idem potrzebne są trzy przesłanki: ten sam sprawca, ten sam stan faktyczny, tożsamość prawa podlegającego ochronie. W rozpoznawanej sprawie nie została spełniona przesłanka tożsamości prawa podlegającego ochronie (vide Wyrok SA w Warszawie z 3.02.2020 r., VII AGa 1121/18, LEX nr 3103030).

W ocenie sądu, brak jest tez podstaw do uwzględnienia zarzutu naruszenia art. 106 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w związku z art. 111 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2 i ust. 4 pkt 2 lit a Ustawy oraz w związku z art. 31 ust. 1 Konstytucji i art. 8 § 1 kpa w zw. z art. 83 Ustawy, które doprowadziło do nałożenia na Spółkę kary pieniężnej w wygórowanej, niewspółmiernej do zarzucanej „praktyki” wysokości, oderwanej od wpływu praktyki na przedmiot ochrony prawnej zastosowanych przepisów, czyli na zbiorowe interesy konsumentów, poprzez:

a) błędne utożsamienie znacznego zasięgu terytorialnego działalności Spółki z jedną z ustawowo wskazanych okoliczności obciążających, tj. ze znacznym zasięgiem terytorialnym naruszenia lub jego skutków, co skutkowało nieuzasadnionym podwyższeniem przez Prezesa UOKiK kary pieniężnej o 20%.

b) brak uwzględnienia przy ustaleniu wymiaru kary, że (...) przez cały okres trwającego postępowania współpracowała z Prezesem UOKiK, dostarczała niezbędnych wyjaśnień oraz dowodów, a także przedstawiła propozycję zobowiązania zmierzającego do zakończenia naruszenia lub usunięcia jego skutków,

c) brak uwzględnienia przy ustaleniu wymiaru kary, że określona w pkt I Decyzji praktyka dotyczy wyłącznie części asortymentu oferowanego przez (...) w sklepach sieci (...) (warzywa i owoce), które w 2019 r. odpowiadały jedynie za 10,96% obrotu, co zgodnie z praktyką decyzyjną Prezesa UOKiK powinno skutkować znacznym obniżeniem kary pieniężnej.

Nałożona przez pozwanego kara pieniężna wynosi (...) obrotu osiągniętego przez powoda w 2019 roku, a więc stanowi (...) jej maksymalnego wymiaru. Przypadki błędnego oznaczenia pochodzenia geograficznego produktu stwierdzone zostało na terenie 15 województw, a zatem ocena, że zarzucana praktyka wiązała się z ze znacznym zasięgiem terytorialnym naruszenia lub jego skutków, była zasadna. Wymierzona kara jest też proporcjonalnie niższa udziału asortymentu oferowanego przez (...) w sklepach sieci (...) (warzywa i owoce) w 2019 r. , którego dotyczy praktyka. Sama zaś współpraca powoda z pozwanym w toku postępowania administracyjnego nie wykraczała poza standard wynikający z przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Powód udzielał odpowiedzi i przekazywał dokumenty zgodnie z wezwaniami, do czego był zobowiązany.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 6, 8§ 1 i 10 kpa w zw. z art. 83 Ustawy i art. 6 Konwencji, art. 41 ust. 2 lit. a Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, które miało wpływ na wykonywanie prawa do obrony przez (...), poprzez:

a) ustalenie stanu faktycznego stanowiącego podstawę wydania Decyzji na podstawie dowodów, które nie zostały włączone do akt postępowania, co do których Spółka nie mogła się wypowiedzieć a także przygotować pod tym kątem strategii obrony,

b) wyznaczenie stronie rażąco krótkiego terminu (w istocie 4 dni robocze) na końcowe zapoznanie się z aktami postępowania i zajęcie ostatecznego stanowiska w sprawie, zważyć należało, że nie zasługują one na uwzględnienie.

Zgodnie, bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (vide: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 roku sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 Nr 5, poz. 87; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 roku sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 Nr 5 poz. 68; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 roku sygn. akt 351/99 OSNC 2000 Nr 3 poz. 47; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 roku sygn. akt I CKN 1036/98 LEX Nr 52708; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 roku, sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312) Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Celem postępowania nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości zgłoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd antymonopolowy jest sądem cywilnym i prowadzi sprawę cywilną, wszczętą w wyniku wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, w tym wypadku Urzędu Regulacji Energetyki, według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego, a nie sądem legalności decyzji administracyjnej, jak to czynią sądy administracyjne w postępowaniu sądowo-administracyjnym. Tylko takie odczytanie relacji pomiędzy postępowaniem administracyjnym i postępowaniem sądowym może uzasadniać dokonany przez racjonalnego ustawodawcę wybór między drogą postępowania cywilnego i drogą postępowania sądowo-administracyjnego dla wyjaśnienia istoty sprawy.

Z tego też względu zarzucane uchybienia nie maja znaczenia w postępowaniu sądowym toczonym z odwołania powoda.

Za bezzasadny należało uznać zarzut naruszenie art. 233 § 1 kpc. w zw. z art. 227 kpc., 231 kpc i w zw. z art. 84 ustawy poprzez:

a)  Nieprawidłowe domniemania i brak oceny zgromadzonych dowodów dokonanie ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę wydania zaskarżonej Decyzji w oparciu o bezkrytycznie zaliczone do materiału dowodowego protokoły kontroli WIIH - bez oceny ich wiarygodności i przydatności dla ustalenia faktów istotnych w sprawie, a które to protokoły dotyczyły zbyt małej oraz niereprezentatywnej grupy kontrolowanych sklepów sieci (...) oraz oferowanych tam partii warzyw i owoców, wybranych w sposób nieobiektywny (tzw. „kontrole celowane”), a tym samym protokoły te nie mogą stanowić podstawy do wszechstronnej i racjonalnej oceny dowodów;

b) oparcie ustaleń faktycznych stanowiących podstawę wydania zaskarżonej Decyzji na dowodzie z zestawienia tabelarycznego skarg konsumentów, w sytuacji, gdy treść, wiarygodność oraz prawdziwość takich skarg nie została przez Prezesa UOKiK zweryfikowana;

c) stanowcze ustalenie, że stwierdzone w protokołach kontroli WIIH nieprawidłowości w zakresie oznaczania pochodzenia geograficznego warzyw i owoców „stanowią jedynie wycinek nieprawidłowości”, podczas gdy zgromadzony materiał dowodowy (z uwagi na brak przyjęcia metodologii badawczej), nie daje podstaw do ekstrapolowania wyników niewielkiej liczby przeprowadzonych kontroli wskazujących na incydentalne (pojedyncze) nieprawidłowości na całość działalności prowadzonej przez (...), a dokonane w tym zakresie przez Prezesa UOKiK wnioski stanowią błędne domniemanie faktyczne o rzekomym „systemowym” działaniu Spółki niosącym cechy nieuczciwej praktyki.

Protokoły WIIH są dokumentami urzędowymi w rozumieniu art.244 k.p.c., stwierdzającymi fakty zastane w trakcie kontroli. Fakty ustalone w ten sposób nie są przez powoda kwestionowane. Nie ma zatem podstaw aby uważać, że zawartych w nich ustaleń za „nieobiektywne”, gdyż dokumenty te nie odnoszą się do ocen lecz do zaistniałych bezspornych faktów. Jak wskazano wyżej każdy, ochronie podlega prawo konsumenta do kompletnej i jednoznacznej informacji w sprawach mających istotne znaczenie dla podejmowania decyzji dotyczącej umowy. Udzielona ochrona ma charakter bezwzględny i nie ma związku z częstotliwością ani skalą działań wprowadzających w błąd.

Podkreślić również należy, że opisane w protokołach przypadki wprowadzającego w błąd oznaczenia pochodzenia poszczególnych produktów nie są kwestionowane przez powoda, a zatem są faktami nie wymagającymi dowody (art. 229 i 230 k.p.c.)

Z tego też względu nie ma znaczenia, że w protokołach z kontroli przeprowadzanych przez WIIH w okresie IV kw. 2019 r. -1 kw. 2021 r. w sklepach sieci (...) nie wykazano żadnych błędów w oznaczeniu badanych tam oznaczeń warzyw i owoców. Tym bardziej nie miały znaczenia zdarzenie powstałe po wydaniu zaskarżonej decyzji, gdyż nie wchodzą one w zakres postępowania, gdyż nie mogły stanowić podstawy faktycznej wydania decyzji. Bez znaczenia jest również przyczyna przeprowadzonych kontroli jak również wybór sklepów w których je przeprowadzono. Powód miał obowiązek prawidłowego oznaczania miejsca pochodzenia produktów we wszystkich sklepach i w odniesieniu do wszystkich produktów. Wybór sklepów do przeprowadzenia kontroli jest zatem nieistotny, gdyż nie rzutuje na ocenę prawną zachowania powoda.

Dla stwierdzenia stosowanie zarzucanej praktyki indyferentne jest, czy jej skutkiem były „lepsze wyniki sprzedażowe korzyści finansowe kosztem konsumentów, którzy nabywają produkty z uwagi na nieprawdziwą informację o kraju ich pochodzenia (Decyzja s. 37)” .

Nie miały znaczenia wnioski dowodowe dla oceny działania powoda ustalenia co do całokształt sposobu prezentowania przez (...) informacji o kraju pochodzenia warzyw i owoców, w tym informacje zawarte na etykietach umieszczonych na opakowaniach zbiorczych/jednostkowych/pojemnikach, w których sprzedawane są warzywa i owoce i plakatach wywieszonych w miejscach sprzedaży warzyw i owoców, gdyż nie odnosiły się one do konkretnych, ustalonych naruszeń ustawy.

W ocenie Sądu fakty, że:

• dokonując wyboru warzyw i owoców konsumenci mogą mieć określone preferencje związane z obszarem, z którego pochodzą, np. ze względu na swoje przekonanie, iż należy wspierać krajowych producentów, czy większe zaufanie wobec lokalnych surowców czy wytwórców (str. 35 Decyzji),

• konsumenci coraz częściej w swoich decyzjach zakupowych zwracają uwagę na to czy kupowane przez nich towary pochodzą z upraw przyjaznych środowisku oraz należą do tzw. produktów fair trade, oraz 

• dla coraz większej liczby konsumentów istotna jest kwestia tzw. „food miles” (s. 36 Decyzji),

Są powszechnie znane i jako takie nie wymagają dowodu, stosownie do art.228 § 1 k.p.c. Należy też podkreślić, że wobec prawnego obowiązku umieszczenia w sposób jasny, czytelny i jednoznaczny oznaczenia kraju pochodzenia produktu nie ma znaczenia czy i jaki użytek z tej informacji robią konsumenci. Prawo do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie jest podstawowym prawem konsumenta (art.8 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta), które przedsiębiorcy obowiązani są zapewnić, niezależnie od tego, czy konsumenci z wiedzy tej będą robić użytek.

Za bezzasadny należy uznać również zarzut wadliwej oceny dowodów. Przytoczona do tego zarzutu argumentacja nie przystaje do jego treści. O wadliwej ocenie dowodów (m.in. poprzez jej dowolność lub brak wszechstronności) można mówić jedynie wówczas gdy w jej wyniku zostaną błędnie ustalone fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. W przedmiotowej zaś sprawie , jak wyżej wskazano powód nie kwestionuje stwierdzonych przypadków naruszenia prawa. W zakresie wykraczającym poza zakres faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy postępowanie dowodowe nie jest prowadzone (art.227 k.p.c.). Zbędne jest zatem w tym zakresie prowadzenie rozważań.

Zarzuty powoda sprowadzają się do próby nadania cechy istotności faktom bez znaczenia. W szczególności dotyczy to kwestii:

- błędnego oznaczania kraju pochodzenia zarówno jako „Polska” gdy towar pochodził z innego kraju, jak i na odwrót, tj. gdy towar pochodził z Polski a oznaczono jako kraj pochodzenia np. „Holandia”, „Hiszpania”,

- nieustaleniu przez Prezesa UOKiK poziomu owego „marginesu błędów”,

- uznania za wadliwy systemu znakowania stosowanego w sieci sklepów (...),

- bezpodstawnego przyjęciem przez Prezesa UOKiK, że informacje o skargach wymienione w zestawieniu tabelarycznym stanowią rzetelny i miarodajny dowód na dokonane naruszenia przepisów Ustawy przez (...),

- nieuprawnionego przyjęcia, że protokoły kontroli WIIH/zestawienie tabelaryczne skarg konsumentów w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości dotyczących wywieszek świadczą o tym, że konsumenci są wprowadzani w błąd i nie mogą dokonać świadomego wyboru zgodnie z ich oczekiwaniami, pomimo braku dokonania wszechstronnej oceny materiału dowodowego pod kątem możliwości wprowadzania konsumentów w błąd przez sposób oznakowania warzyw i owoców.

- błędnego zdaniem powoda uznania, że w sklepach sieci (...) występują „liczne”, „powtarzające się” i „na dużą skalę” nieprawidłowości związane z przekazywaniem nieprawdziwych informacji na temat pochodzenia geograficznego warzyw i owoców a zarzucana praktyka ma charakter „systemowy”,

Istotą zarzucanej praktyki jest błędne oznaczanie kraju pochodzenia produktu, a zatem niema znaczenia z jakiego kraju pochodzi produkt, ani też jaki kraj (inny niż kraj pochodzenia) został wskazany w oznaczeniu produktu.

Jak wyżej wskazano nie ma marginesu błędu dla naruszania obowiązku podawania w sposób jednoznaczny prawdziwego kraju pochodzenia produktu. Skala naruszeń noże jedynie wpływać na dobór środków stosowanych przez Prezesa UOKiK w ramach uznania administracyjnego. Należy przy tym podkreślić, że przy doborze środków prawnych reakcji na naruszenie prawa przez organ ochrony konkurencji i konsumentów skala naruszeń ma znaczenie drugorzędne wobec potrzeby skutecznego egzekwowania zachowań zgodnych z prawem.

Kwestię znaczenia dla sprawy skarg konsumenckich omówiono wyżej.

Nie ma także znaczenia, czy nieprawidłowości stwierdzone w protokołach WIIH stanowią „konsekwencję zaniedbań o charakterze strukturalnym i systemowym”, czy też „błędu człowieka”. Żadna z tych przyczyn nie legitymizuje naruszeń. Obowiązkiem powoda jest zapewnienie poszanowania prawa konsumenta do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie, zaś dobór metod osiągnięcia tego celu stanowi jego wewnętrzna sprawę, gdyż powód odpowiada za rezultat.

Wobec uznania z przedstawionych wyżej motywów, że powód stosował zarzucaną w decyzji praktykę naruszająca zbiorowe interesy konsumentów istniała podstawa do obciążenia go kosztami postępowania na podstawie art. 77 ust. 1 w zw. z art. 80 i 83 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Zarzut naruszenia powyższych przepisów jest w związku z tym bezzasadny.

Mając powyższe na względzie odwołanie należało oddalić na podstawie art.467 ^31a § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono stosowanie do wyniku sporu, zasądzając na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych (art. 98 k.p.c.)