Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie – XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Gierzyński

Protokolant: sekretarz sądowy Wioleta Donoch

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

o odmowę zawarcia umowy o przyłączenie do sieci

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 29 listopada 2016 r., znak: (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

III.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz zainteresowanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 6/17

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 29 listopada 2016 r., znak: (...), na podstawie art. 8 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 i art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059, z późn. zm.) oraz w zw. z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. o rozstrzygnięcie w sprawie spornej dotyczącej odmowy zawarcia przez (...) S.A. z siedzibą w G. umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej instalacji odnawialnego źródła energii - elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanej w obrębie miejscowości S., dz. nr (...), na terenie G. S. stwierdził, że na przedsiębiorstwie energetycznym (...) S.A. z siedzibą w G. nie ciąży obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej instalacji odnawialnego źródła energii - elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanej w obrębie miejscowości S., dz. nr (...), na terenie G. S..

W uzasadnieniu decyzji Prezes URE wskazał, że podstawą rozstrzygnięcia było stwierdzenie, że powód nie dysponuje wymaganym w świetle art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 220, z późn. zm.) tytułem prawnym do korzystania z nieruchomości, a także że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, obowiązujący na terenie wskazanym przez powoda (przyjęty uchwałą Nr (...)Rady Miejskiej w S. z dnia 14 lipca 2010 r.) nie potwierdza dopuszczalności lokalizacji źródła wytwórczego na terenie objętym planowaną inwestycją, co stanowi wymaganą przesłankę przyłączenia do sieci, zgodnie z art. 7 ust. 8d pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 8d1 ustawy -Prawo energetyczne.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., wnosząc o jej uchylenie oraz przekazanie sprawy Prezesowi URE do ponownego rozpatrzenia w trybie art. 47953§2 k.p.c.

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 7 ust. 8d pkt 4 oraz art. 7 ust. 8d1 Prawa energetycznego poprzez nieprawidłowe przyjęcie przez Prezesa URE, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony uchwałą nr (...) Rady Gminy w S. z dnia 14 lipca 2010 r. (dalej „Plan miejscowy") nie potwierdza dopuszczalności lokalizacji źródła wytwórczego na terenie objętym planowaną inwestycją.

W uzasadnieniu odwołania spółka podniosła m.in., że Prezes URE nieprawidłowo wskazał, iż Plan miejscowy nie potwierdza dopuszczalności lokalizacji źródła wytwórczego na terenie objętym planowaną inwestycją. W jego ocenie realizacja planowanej przez Spółkę inwestycji, na wskazanym terenie, jest dopuszczalna. W aktach sprawy znajdują się pisma Miasta S., wskazujące na prawidłowość planowanej inwestycji z ustaleniami Planu miejscowego, który obowiązywał przed wejściem w życie ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 155 poz. 1043). Również wskazanie organu samorządowego, posiadającego władztwo planistyczne, będącego autorem Planu miejscowego, powinno zostać wzięte pod uwagę przy rozpoznaniu sprawy.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o:

1. oddalenie odwołania,

2. wydanie zarządzenia i zobowiązanie powoda do przedstawienia dokumentu na dowód dysponowania aktualnym tytułem prawnym do korzystania z nieruchomości, na której znajdzie się planowana instalacja odnawialnego źródła energii, w sposób umożliwiający posadowienie instalacji i wytwarzanie energii elektrycznej;

3. zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Jak wskazał pozwany, podstawa prawna zarzutu, wskazana przez powoda, tj. art. 7 ust. 8d pkt 4 w związku z art. 7 ust. 8d1 ustawy - Prawo energetyczne, zarówno do konieczności wykazania dysponowania tytułem prawnym oraz dopuszczenia inwestycji w odpowiednich dokumentach planistycznych. Wniosek taki nie jest oczywisty, ponieważ powód pominął w podstawie prawnej zarzutu art. 7 ust. 3 ustawy a treść zarzutu odnosi się jedynie do kwestii ustalenia treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pomijając kwestię niewykazania przez powoda tytułu prawnego do nieruchomości.

W odniesieniu do zarzutu powoda stwierdził, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie zezwalał na lokalizację instalacji wytwórczej na terenie, który wskazał powód. Wypis i wyrys z planu (dołączone przez powoda do wniosku o wydanie warunków przyłączenia, k. 41 - 54 akt adm.) wskazują bowiem, że działka nr (...), położona w obrębie m. S., znajduje się na terenie określonym jako P (oznaczenie 1.24.P, k. 45 i 62 akt adm.): przeznaczenie podstawowe - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów: z funkcją towarzyszącą, w tym elementami infrastruktury technicznej obsługującej obiekt przeznaczenia podstawowego (stacje transformatorowe, itp.). Nie ulega zatem wątpliwości, że plan pomija w swojej treści wytwarzanie energii elektrycznej na wskazanej przez powoda działce.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 27 stycznia 2016 r. złożył w (...) S.A. z siedzibą w G. wniosek o określenie warunków przyłączenia instalacji odnawialnego źródła energii - elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanego w obrębie miejscowości S., dz. nr (...), na terenie G. S.. /k. 33-73 akt adm./

Wnioskodawca zamierza wybudować i przyłączyć do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa elektrociepłownię o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, wytwarzającą energię elektryczną w procesie przetwarzania biogazu rolniczego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2015 r., poz. 478 z późn. zm.). Inwestycja ma być posadowiona na części działki nr (...) położonej w 16 obrębie geodezyjnym Miasta S.. /k. 34, k. 40 akt adm./

Wraz z wnioskiem o wydanie warunków przyłączenia wnioskodawca przedstawił umowę dzierżawy Nr (...) zawartą w dniu 14 grudnia 2015 r. z właścicielem ww. działki nr (...). Zgodnie z § 1 tej umowy, Wnioskodawca miał prawo dysponowania częścią przedmiotowej nieruchomości na cele projektowe - uzyskanie decyzji środowiskowych i innych uzgodnień niezbędnych do realizacji elektrociepłowni na biogaz - w okresie od 20 listopada 2015 r. do 19 lutego 2016 r.

(...) S.A. poinformowała (...) Sp. z o.o., że złożony wniosek o wydanie warunków przyłączenia przedmiotowej inwestycji został uznany za niekompletny i należy go uzupełnić o następujące dokumenty:

- wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu potwierdzający dopuszczalność lokalizacji danego źródła energii na terenie objętym planowaną inwestycją, która została wskazana w ww. wniosku o określenie warunków przyłączenia,

- dokument potwierdzający tytuł prawny Wnioskodawcy do korzystania z nieruchomości na których będą używane instalacje należące do Wnioskodawcy. /k. 74 akt adm./

W odpowiedzi Spółka (...) wskazała, że dołączono do wniosku dokument potwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością tj.:

- umowę dzierżawy nr (...) z dnia 14.12.2015 r., która obowiązywała w dniu złożenia wniosku o wydanie warunków przyłączenia i nadal obowiązuje,

- oryginał wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, iż „Teren, którego dotyczy powyższy wniosek, działka nr (...), obręb (...) miasto S., przeznaczony jest (...) do zabudowy według symbolu P (1.24.P), czyli pod teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Dla terenu tego ustalono funkcje towarzyszące tj. elementy infrastruktury technicznej obsługującej obiekty przeznaczenia podstawowego (stacje transformatorowe itp.). /k. 75 akt adm./

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęto Uchwałą nr (...) Rady Miejskiej w S. z dnia 14 lipca 2010 r. /k. 75 akt adm./

Pismem z dnia 23 lutego 2016 r. Przedsiębiorstwo poinformowało Wnioskodawcę o odmowie wydania warunków przyłączenia instalacji odnawialnego źródła -elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanego w obrębie miejscowości S., dz. nr (...). /k. 78 akt adm./

W konsekwencji wnioskodawca zwrócił się do Prezesa URE o rozstrzygnięcie sporu dotyczącego odmowy przez Przedsiębiorstwo zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej ww. instalacji odnawialnego źródła.

Z uwagi na powyższe, w toku postępowania Prezes URE wezwał Wnioskodawcę do przedstawienia wyjaśnień, czy aktualnie dysponuje tytułem prawnym do korzystania z przedmiotowej nieruchomości. /k. 49 akt adm./

Wnioskodawca poinformował Prezesa URE, że uzyskał zgodę Prezydenta Miasta S. na dysponowanie przedmiotową nieruchomością w celu uzyskania warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej oraz, że jest w trakcie przedłużania umowy dzierżawy nieruchomości z Miastem S. - właścicielem przedmiotowej nieruchomości -którą niezwłocznie Państwu prześlemy”. /k. 80 akt adm./

Prezydent Miasta S. wyraził zgodę na dysponowanie przez Wnioskodawcę częścią przedmiotowej nieruchomości „wyłącznie w celu uzyskania decyzji środowiskowej i warunków przyłączeniowych do sieci elektroenergetycznej” jednocześnie wskazując, iż „zgoda niniejsza nie obejmuje wejścia na teren oraz prowadzenia jakichkolwiek prac gruntowych". /k. 81-82 akt adm./

Uchwałą Nr (...) Rady Gminy Miejskiej w S. z dnia 14 lipca 2010 r. uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Miasta S. (...), dla terenu położonego w rejonie ulicy (...) wzdłuż południowo-wschodniej granicy miasta z G. S. (Dz.U. Woj. (...) z dnia 2 września 2010 r. Nr 109, poz. 2099). /k. 19-26 akt adm./

Z wypisu i wyrysu z niniejszego planu (dołączonego do wniosku o wydanie warunków przyłączenia) wynika, że działka nr (...) położona w obrębie Miasta S. znajduje się na terenie określonym jako P (oznaczenie 1.24.P) przeznaczenie podstawowe - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, z funkcją towarzyszącą w tym elementami infrastruktury technicznej obsługującej obiekt przeznaczenia podstawowego (stacje transformatorowe itp.). /k. 41-54, k. 45, k. 62 akt adm./

Z dniem 28 listopada 2011 r. plan uchwalony ww. uchwałą Nr (...) utracił moc w granicach planu zatwierdzonego uchwałą Nr (...) Rady Gminy Miejskiej w S. z dnia 24 sierpnia 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Gazociąg wysokiego ciśnienia (Dz. U. Woj. (...) z dnia 28 października 2010 r. Nr 141, poz. 2890), zgodnie z § 12 pkt 2 przywołanej uchwały.

W dniu 15 listopada 2016 r. zawarta została umowa dzierżawy nr (...) potwierdzająca prawo do dysponowania nieruchomością, obowiązywała ona do 31 grudnia 2016 r. /k. 17-17v akt sąd./

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym i sądowym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1ustawy Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania i przyłączania, w pierwszej kolejności, instalacji odnawialnego źródła energii, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru.

Obowiązek, o którym mowa wyżej, nie dotyczy przypadku, gdy ubiegający się o zawarcie umowy o przyłączenie do sieci nie ma tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, obiektu lub lokalu, do których paliwa gazowe lub energia mają być dostarczane (art. 7 ust. 3ustawy Prawo energetyczne).

Do wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot, o którym mowa w ubiegający się o przyłączenie źródła do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, dołącza w szczególności, w przypadku przyłączania do sieci źródeł innych niż mikroinstalacje:

1) wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym albo

2) decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej wydaną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. Nr 135, poz. 789 oraz z 2012 r. poz. 951), w przypadku budowy obiektu energetyki jądrowej, albo

3) pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich wydane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934), w przypadku budowy źródła w polskim obszarze morskim;

4) dokument potwierdzający tytuł prawny podmiotu do korzystania z nieruchomości, na której jest planowana inwestycja określona we wniosku z wyłączeniem źródeł lokalizowanych w polskim obszarze morskim (art. 7 ust.8 d ustawy Prawo energetyczne).

Bezspornym w sprawie jest, że powód w toku postępowania administracyjnego nie przedstawił dokument potwierdzający tytuł prawny podmiotu do korzystania z nieruchomości. Złożona przez powoda „Umowa dzierżawy nr (...)” nie dawała mu tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości 19.02. (...)., a zatem w dacie wydania decyzji.

Załączona do odwołania „Umowa dzierżawy nr (...) z dnia 15.11.2016 r.” złożona została w formie kserokopii niepoświadczonej za zgodność przez uprawnioną osobę, a zatem nie ma ona waloru dowodu z dokumentu w rozumieniu art.241 ¹ k.p.c.

Tym samym nie został spełniony warunek określony warunek określony w art. 7 ust. 1 i ust. 8d pkt 4 ustawy Prawo energetyczne, co stanowiło samoistna podstawę do stwierdzenia braku istnienia publicznoprawnego obowiązku przyłączenia po stronie zainteresowanego.

Bezzasadny jest również zarzutu nieprawidłowego przyjęcia Przez Prezesa URE, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony uchwała nr (...) R. G. w S. w dniu 14.07.2010 r. nie potwierdza dopuszczenia lokalizacji źródła wytwórczego na terenie objętym planowana inwestycją pozostaje w przedstawionego wyżej względu bez wpływu na ocenę trafności rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji.

Wprawdzie plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony w dniu 14.07.2010 r uchwałą nr (...) R. G. w S. jest prawnie obowiązujący, jednak nie oznacza to, że zmiany w systemie prawnym, które nastąpiły po jego uchwaleniu pozostały bez wpływu na jego treść. Przepis art. 2 z dnia 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wprowadził do treści art. 10 zmienianej ustawy przepis ust. 2a w brzmieniu: „Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu; w studium ustala się ich rozmieszczenie.”.

Skutkiem wprowadzonej powyższej zmiany stało się to, że po 25.09.2010 r. rozmieszczenie urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW wymaga wyraźnego ustalenia. Brak takiego ustalenia oznacza, że na obszarze gminy nie przewidziano obszarów dla rozmieszczenia takich urządzeń.

Bezspornym jest, że dla w planie zagospodarowania przestrzennego uchwalony w dniu 14.07.2010 r uchwałą nr (...) nie przewidziano obszarów dla rozmieszczenia urządzeń wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW.

Nie został w związku z powyższym spełniony także warunek określony warunek określony w art. 7 ust. 8d pkt 1 ustawy Prawo energetyczne.

Mając powyższe na względzie, odwołanie należało oddalić jako bezzasadne (art.479 ⁵³ 1 k.p.c.).

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do wyniku postępowania, na podstawie art. 98 k.p.c. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 265), na które to koszty postępowania po stronie pozwanego złożył się koszt zastępstwa procesowego w wysokości 720,00 zł na rzecz pozwanego i zainteresowanego w sprawie.

SSO Bogdan Gierzyński