Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia SO Andrzej Turliński
Protokolant –	Starszy sekretarz sądowy Iwona Hutnik

po rozpoznaniu 6 października 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) S.A. w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych: (...) S.A. w G., M. J.

o ustalenie, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej było uzasadnione

na skutek odwołania (...) S.A. w G. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 6 grudnia 2021 r. Nr (...)

oddala odwołanie;

zasądza od (...) S.A. w G. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) z tytułu zwrotu kosztów procesu;

zasądza od (...) S.A. w G. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Sędzia SO Andrzej Turliński

Sygn. akt XVII AmE 36/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 grudnia 2021 r. Nr(...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE, pozwany) na podstawie art. 8 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716 ze zm.) oraz art. 104 k.p.a. po rozpatrzeniu wniosku z 24 kwietnia 2021 r. M. J. (zainteresowany po stronie pozwanego) stwierdził, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej dokonane w dniu 10 lutego 2021 r. przez (...) S.A. w G. (zainteresowany po stronie powoda) na zlecenie (...) S.A. w G. (powódka) do obiektu położonego w miejscowości (...), (...)-(...) K. było nieuzasadnione.

Od ww. decyzji powódka wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji zarzucił:

naruszenie prawa materialnego, mające znaczenie dla rozstrzygnięcia, to jest:

- art. 6b ust. 3 Prawa energetycznego poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że w dniu 10 lutego 2021 r. nie istniały zaległości zainteresowanego w stosunku do powódki, pomimo że należności ujęte w fakturze VAT o numerze: (...) były wymagalne według wiedzy powódki w danym dniu, opartej o dane pomiarowe przekazane jej przez operatora sieci dystrybucyjnej;

2. naruszenie przepisów prawa procesowego, mające wpływ na wynik rozstrzygnięcia tj.:

- art. 77 § 1 w zw. z art. 80 k.p.a. polegające na zaniechaniu wszechstronnego rozważenia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności przedłożonych dowodów z dokumentów w postaci faktur VAT oraz tabelarycznego zestawienia faktur i wpłat, polegające na pominięciu okoliczności, że należności powódki wobec zainteresowanego zostały skompensowane dopiero po wstrzymaniu dostarczania energii elektrycznej, co doprowadziło pozwanego do nieprawidłowego uznania, że należności te nie istniały w dniu 10 lutego 2021 r., to jest w dacie wstrzymania dostarczania energii elektrycznej.

Podnosząc powyższy zarzut powódka wniosła o:

zmianę zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez twierdzenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej dokonane przez (...) S.A. w G., na zlecenie (...) S.A. w G. do obiektu znajdującego się w miejscowości (...), (...)-(...) K. w dniu 10 lutego 2021 r. było uzasadnione,

ewentualnie:

uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

Wniosła również o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych oraz zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W odpowiedzi Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Odpowiedź na odwołanie złożył również zainteresowany: (...) S.A. w G. wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji w kierunku wskazanym w odwołaniu oraz zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zainteresowany M. J. nie złożył odpowiedzi na odwołanie, jednak na rozprawie oświadczył, iż uważa, że decyzja Prezesa URE jest prawidłowa i wniósł o oddalenie odwołania (akt 151 akt sąd.).

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny.

M. J. jest odbiorcą energii elektrycznej na podstawie umowy kompleksowej nr (...) zawartej 8 października 2018 r. Miejscem dostarczania energii elektrycznej jest obiekt znajdujący się w miejscowości (...). M. J. jest właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości (...).

W dniu 27 października 2020 r. powódka - (...) S.A. w G. wystawiła M. J. fakturę nr (...) na kwotę do zapłaty 1 531,89 zł, na którą składały się:

opłata za zużytą energię elektryczną w wysokości 757,02 zł,

odsetki za nieterminową wpłatę w wysokości 5,67 zł,

opłata za wezwanie do zapłaty w wysokości 16,80 zł oraz zadłużenie w wysokości 752,40 zł.

Termin płatności bieżącego rozliczenia został wyznaczony na 10 listopada 2020 r. (k. 58 akt adm.).

Z powodu braku zapłaty należności z powyższej faktury powódka pismem z dnia 7 grudnia 2020 r. wezwała M. J. do jej uiszczenia i wyznaczyła dodatkowy termin do zapłaty – 14 dni od otrzymania wezwania. W wezwaniu M. J. został poinformowany o możliwości wstrzymania dostaw energii elektrycznej i skierowania sprawy na drogę sądową.

Powyższe wezwanie doręczone zostało M. J. 14 grudnia 2020 r. Odbiorca energii kilkakrotnie zgłaszał powódce nieprawidłowe działanie licznika od czasu, gdy podłączył do sieci instalację fotowoltaiczną i został prosumentem (k 1 akt adm.).

M. J. 9 lutego 2021 r. zlecił w banku wpłatę na rzecz (...) S.A. w G. w wysokości 750 zł. Powyższa należność wpłynęła na rachunek bankowy (...) S.A. w G. 10 lutego 2021 r.

W dniu 9 lutego 2021 r. powódka wysłała do (...) SA w imieniu M. J. zgłoszenie reklamacyjne dotyczące podejrzenia nieprawidłowego działania układu pomiarowo – rozliczeniowego (licznika zużycia prądu) w punkcie poboru energii. Urządzenie to zostało u M. J. zainstalowane 20 sierpnia 2020 r. ze stanem początkowym 4 581,5 kWh. W dniu montażu licznik posiadał ważną cechę legalizacyjną. M. J. kilkakrotnie informował powódkę, że od kiedy został prosumentem układ pomiarowo – rozliczeniowy wykazuje wyższe zużycie energii elektrycznej niż w latach poprzednich.

W odpowiedzi z tego samego dnia (...) SA poinformowała powódkę o błędnej kategorii reklamacji oraz wskazała prawidłową formę zgłoszenia mającego na celu sprawdzenie licznika.

W dniu 10 lutego 2021 r. (...) SA wstrzymała dostawę energii elektrycznej do obiektu M. J.. Dostawa energii elektrycznej została wznowiona w dniu 12 lutego 2021 r. wskutek złożonej przez M. J. w dniu10 lutego 2021 r. (k. 1 akt adm.) reklamacji na wstrzymanie dostawy.

W dniu 12 lutego 2021 r. powódka ponownie wysłała reklamację dotyczącą układu pomiarowo – rozliczeniowego M. J.. W piśmie z 25 lutego 2021 r. (...) S.A. poinformowała (...) S.A., że na skutek tej reklamacji w dniu 22 lutego 2021 r. licznik został przekazany do badania laboratoryjnego.

W wyniku przeprowadzonego w dniu 12 marca 2021 r. badania stwierdzono, że licznik typu (...)-6 o nr fabrycznym (...) spełnia wymagania ustalone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 7 stycznia 2008 r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać liczniki energii elektrycznej czynnej prądu przemiennego, oraz szczegółowy zakres sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych (Dz.U. z 2008 r. Nr 11, poz. 63).

Pismem z 15 marca 2021 r. (...) S.A. wysłała M. J. protokół z powyższego badania informując go, że ma prawo do zlecenia dodatkowej ekspertyzy przedmiotowego licznika, w terminie 30 dni od dnia otrzymania protokołu z jego badania (§ 43 ust. 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego – Dz.U. z 2007 r., Nr 93, poz. 623).

M. J. pismem z 24 marca 2021 r. zwrócił się do powódki o ponowne przeprowadzenie ekspertyzy prawidłowości działania licznika pod względem oprogramowania. Wyjaśnił, że od dnia 20 sierpnia 2020 r. wskazania licznika energii wzrosły o 200%. Tego dnia do licznika energii zostały podłączone panele słoneczne, w wyniku czego zostało zmienione oprogramowanie licznika. M. J. podniósł, że od tego momentu licznik wskazywał zużycie energii elektrycznej nawet do 15 000 kWh na 2 miesiące, co jego zdaniem było niemożliwe przy posiadanych przez niego urządzeniach. (...) S.A. w odpowiedzi z 29 marca 2021 r. wyjaśniła, że przepisy metrologiczne w zakresie kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych nie obejmują zleconego badania oprogramowania licznika. Powódka wskazała, że do M. J. należy wskazanie jednostki mającej wykonać taką ekspertyzę i uzgodnionego z nią zakresu badania.

W piśmie z 12 kwietnia 2021 r. M. J. zawnioskował do powódki o przekazanie licznika do badania pod względem poprawności działania oprogramowania przez producenta urządzenia, tj. przedsiębiorstwo (...). W dniu 19 maja 2021 r. (...) S.A. otrzymała informację od przedstawiciela firmy (...) (przedstawiciel producenta), że nie ma możliwości wykonania badania licznika.

M. J. mailem przesłanym 2 lipca 2021 r. do powódki ponownie zgłosił reklamację odnośnie do nieprawidłowych wskazań zużycia energii przez zdemontowany licznik.

W odpowiedzi z 23 lipca 2021 r. (...) S.A. poinformowała M. J., że została podjęta decyzja o przeliczeniu i dokonaniu korekty wskazań zużycia energii elektrycznej w punkcie poboru energii elektrycznej (...), (...)-(...) K. w okresie od 20 sierpnia 2020 r. do 19 lutego 2021 r.

Następnie w piśmie z dnia 17 września 2021 r. z pięcioma załącznikami (k 119 -122v. akt adm.) powódka wyjaśniła, że badanie laboratoryjne licznika z 12 marca 2021 r. nie wykazało jego nieprawidłowej pracy. Jednak dokonano dodatkowej analizy profilu danych pomiarowych, której wyniki poddały w wątpliwość jakość danych przekazanych przez licznik. W związku z powyższym oraz z uwagi na odmowę producenta licznika na dokonanie ekspertyzy licznika pod względem prawidłowości działania jego oprogramowania, powódka podjęła decyzję o dokonaniu korekty zużycia energii elektrycznej za okres od 20 sierpnia 2020 r. do 19 lutego 2021 r .

W wyniku tej korekty, w dniu 28 lipca 2021 powódka wystawiła M. J. fakturę korygującą nr (...) do faktury nr (...) z 27 października 2020 r., Na skutek korekty należność za energię elektryczną w dotychczasowej wysokości 757,02 zł po korekcie została obniżona do kwoty 41,29 zł.

Przedstawione fakty były niesporne dla stron i potwierdzone w całości materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach postępowania administracyjnego. W szczególności powódka wskazała w uzasadnieniu odwołania, że pozwany Prezes Urzędu dokładnie opisał stan faktyczny (k 13 akt sąd.), jednak dokonał błędnej subsumpcji faktów (k 14 akt sąd.).

Sąd Okręgowy W Warszawie zważył co następuje:

Odwołanie nie jest uzasadnione, a zaskarżona nim decyzja Prezesa URE okazała się prawidłowa.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Prawa energetycznego - ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 716 ze zm.) - powoływanego dalej jako PE - w sprawach spornych dotyczących, między innymi, nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii rozstrzyga Prezes URE, na wniosek strony. Oznacza to, że stronie przysługuje roszczenie o ustalenie w trybie administracyjnym, czy wstrzymanie dostawy energii było uzasadnione czy też nieuzasadnione. Prezes URE dokonuje tego ustalenia w drodze wydania decyzji administracyjnej, w której na podstawie twierdzeń stron popartych dowodami uwzględnia stan faktyczny sprawy istniejący w dniu wydania decyzji.

W związku z tym pozwany Prezes Urzędu obowiązany był uwzględnić w ocenie stanu faktycznego okoliczność uwzględnienia reklamacji zainteresowanego odbiorcy energii elektrycznej, która dotyczyła błędnych (zawyżonych) odczytów licznika poboru tej energii. Z tego powodu fakt, że uwzględnienie reklamacji i wystawienie faktury korygującej miało miejsce dopiero dziewięć miesięcy po wstrzymaniu dostarczania energii nie dawał podstawy do uwzględnienia stanowiska powódki, która wywodziła w odwołaniu, że skoro w momencie wystawienia faktury tj. w dniu 27 października 2020 r. i wysłania wezwania do zapłaty oraz zlecenia dystrybutorowi wstrzymania dostawy energii elektrycznej nie miała i nie mogła mieć wiedzy o korekcie rozliczeń w związku z czym jej roszczenie o zapłatę, zawyżonej jak się ostatecznie okazało, należności za dostawę było wymagalne, a brak zapłaty uprawniał do wstrzymania dostawy.

Dodatkowo należało wskazać, że nawet podążając tokiem rozumowania powódki nie sposób przyjąć zasadności wstrzymania dostawy energii w dniu 10 lutego 2020 r., a to z uwagi na wysłanie w dniu 9 lutego 2021 r. przez powódkę do (...) S.A. reklamacji M. J. o nieprawidłowym działaniu licznika od czasu, gdy został on prosumentem. (...) S.A. poinformowała powódkę o niewłaściwej kategorii reklamacji i wskazała prawidłową formę zgłoszenia na sprawdzenie licznika. Mimo prawidłowego już zgłoszenia przez powódkę reklamacji odbiorcy, w tym samym dniu 10 lutego 2021 r. zainteresowany Operator wstrzymał dostawę energii elektrycznej do nieruchomości odbiorcy, chociaż następnie podejmował czynności faktyczne związane z wyjaśnieniem zasadności reklamacji. Tak więc mimo wiedzy o istnieniu sporu co do wskazań licznika powódka nie odwołała zlecenia wstrzymania dostawy prądu i E. Operator to zlecenie wykonała. Niedociągnięcia w komunikacji między oboma przedsiębiorcami energetycznymi spowodowały niezasadne odcięcie dostawy energii dla odbiorcy. W świetle powyższego obaj przedsiębiorcy nie czekając na ostateczne zakończenie postępowania reklamacyjnego działali na własne ryzyko.

Finalnie okazało się, że M. J. po wpłacie na rzecz powódki w dniu 10 lutego 2021 r. kwoty 750 zł z faktury z dnia 27 października 2020 r., objętej wezwaniem do zapłaty z dnia 7 grudnia 2020 r., nie był w dniu wstrzymania dostawy energii elektrycznej dłużnikiem powódki z tego tytułu, ponieważ po korekcie należność z tej faktury wynosiła jedynie 41,29 zł.

W tym stanie rzeczy wstrzymanie dostawy energii elektrycznej było w rozpoznawanej sprawie nieuzasadnione, albowiem odbiorca energii nie pozostawał zwłoce (zawinionym opóźnieniu) przez 30 dni po upływie terminu płatności – art.6b ust. 1 pkt 2 PE.

Zarzut naruszenia przez pozwanego przepisów postępowania administracyjnego – art. 77 par. 1 w związku z art. 80 k.p.a. nie mógł być uwzględniony z tego zasadniczego powodu, że w postępowaniu przed Sądem OKiK sprawa z odwołania od decyzji Prezesa URE jest rozpoznawana od nowa w pierwszoinstancyjnym postępowaniu cywilnym, w którym każda ze stron może od nowa bronić swojego stanowiska w sprawie, w sposób unormowany przepisami k.p.c. Niezależnie od tego Sąd nie stwierdził naruszenia przez pozwanego ww. przepisów k.p.a., ponieważ prawidłowo ustalił fakty istotne dla rozstrzygnięcia i dokonał ich oceny w zgodzie z przepisami prawa materialnego.

W tym stanie rzeczy Sąd działając na postawie art. 479 (53) par. 1 k.p.c. oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach procesu orzeczono stosownie do wyniku sporu na podstawie art. 98 i 99 k.p.c.

SSO Andrzej Turliński