Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie – XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący – SSO Bogdan Gierzyński

Protokolant: sekretarz sądowy Wioleta Donoch

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania Syndyka masy upadłości (...) Spółki Akcyjnej w upadłości z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych S. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) w miejscowości G., (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

o wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 5 kwietnia 2017 r., znak: (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od powoda Syndyka masy upadłości (...) Spółki Akcyjnej w upadłości z siedzibą w W. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

III.  zasądza od powoda Syndyka masy upadłości (...) Spółki Akcyjnej w upadłości z siedzibą w W. na rzecz zainteresowanego S. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) w miejscowości G. kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 44/19

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzja z dnia 5 kwietnia 2017 r., znak: (...), na podstawie art. 8 ust. 1 w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 220 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20 września 2016 r. uzupełnionego pismem z dnia 18 października 2016 r., złożonego przez S. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) z siedzibą w miejscowości G. o rozstrzygnięcie sprawy spornej dotyczącej nieuzasadnionego wstrzymania w dniu 1 lipca 2016 r. dostarczania energii elektrycznej do obiektu przy ul. (...) w miejscowości G. przez (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. na żądanie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (obecnie: Syndyk masy upadłości (...) S.A. w upadłości) orzekł, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w dniu 1 lipca 2016 r. do obiektu Wnioskodawcy dokonane przez (...) na żądanie (...) było nieuzasadnione.

Od powyższej decyzji wniosła spółka (...) S.A. z siedzibą w W. (obecnie: Syndyk masy upadłości (...) S.A. w upadłości w W., dalej: (...)), zaskarżając ją w całości.

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 6b ust. 2 PE przez jego błędną wykładnię polegającą na wadliwym przyjęciu, iż wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej na żądanie sprzedawcy energii nie jest możliwe w sytuacji gdy:

a)  w dacie składania przez sprzedawcę żądania wstrzymania dostaw energii elektrycznej przez (...) (dalej jako: „(...)"), Odbiorca zwlekał z zapłatą za pobraną energię elektryczną co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności,

b)  w momencie przystąpienia przez (...) do wykonania żądania sprzedawcy wstrzymania dostaw energii elektrycznej (zlecenia czynności pracownikom (...)), Odbiorca zwlekał z zapłatą za pobraną energię elektryczną co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności,

c)  niezwłoczne poinformowanie (...) przez sprzedawcę o uregulowaniu należności nie dawało realnej możliwości przerwania procesu wstrzymania dostaw energii elektrycznej Odbiorcy, ponieważ ten uregulował zaległość po 45 dniach, na kilkanaście godzin przed faktycznym wykonaniem przez (...) żądania wstrzymania dostaw energii elektrycznej.

Wobec powyższego odwołujący wniósł o:

1)  zmianę zaskarżonej decyzji - na podstawie art. 479 ^{( 49)} kpc - poprzez orzeczenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w dniu 1 lipca 2016 roku do obiektu S. K. przez (...) S.A. na żądanie (...) S.A. nie było nieuzasadnione;

1)  wezwanie do wzięcia udziału w sprawie w charakterze zainteresowanego S. K. oraz (...) S.A.;

2)  zasądzenie od Prezesa URE na rzecz Spółki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, według norm przepisanych.

Ponadto wniósł o:

4)  dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków M. U. - na okoliczność: daty i godziny zaksięgowania przez Spółkę wpłaty dokonanej przez Odbiorcę na poczet należności z tytułu faktury VAT nr (...) z dnia 2 maja 2016, procedury związanej ze wstrzymaniem przez (...) na żądanie sprzedawcy dostarczania energii elektrycznej odbiorcy;

5)  zobowiązanie (...) S.A. - w trybie art. 248 § 1 kpc - dokumentu, z którego będzie wynikać kiedy pracownicy (...) S.A. otrzymali zlecenie (dyspozycje) podjęcia faktycznych czynności w celu wstrzymania dostarczania energii elektrycznej Odbiorcy na żądanie (...) S.A. złożone w dniu 17 czerwca 2016 roku (dot. punktów poboru energii elektrycznej o kodzie: (...) oraz (...)).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes URE wniósł o:

1)  oddalenie odwołania,

2)  oddalenie wniosku dowodowego o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka M. U.,

3) przeprowadzenie dowodu z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy przesłanych na podstawie art. 479 ^{( 48)} § 1 Kodeksu postępowania cywilnego Sądowi Okręgowemu w Warszawie - Sądowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów przy piśmie z 29 czerwca 2017 r., znak: (...)- na okoliczność twierdzeń zawartych w uzasadnieniu decyzji,

4) zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zainteresowany w piśmie z dnia 27 września 2017 r. wniósł o oddalenie przedmiotowego odwołania ze względu na brak podstaw do jego uwzględnienia oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

S. K. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) w miejscowości G. i jest odbiorcą końcowym, dokonującym zakupu energii elektrycznej na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Obiekt należący do S. K. jest zaopatrywany w energię elektryczną na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej z dnia 19 lutego 2016 r., nr (...), zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a (...) dla firm na czas 36 miesięcy. Sprzedaż energii elektrycznej na podstawie tej umowy odbywa się od 1 kwietnia 2016 r. Ustalono, że należności za energię elektryczną będą regulowane na podstawie faktur wystawianych w oparciu o prognozowane zużycie energii elektrycznej, które w każdym miesiącu będzie wynosiło 1/12 zadeklarowanego rocznego zużycia (§1 pkt 4 umowy) oraz faktur wystawianych po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, jednak nie rzadziej niż raz w roku, na podstawie odczytów układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonywanych i przekazywanych przez (...) (Rozdział 4 pkt 2-3 Ogólnych Warunków Umowy Sprzedaży Energii Elektrycznej stanowiących integralną część ww. umowy). /k. 22, k. 27, k. 27-37, k. 38-39 akt adm./

Dystrybucja sprzedawanej przez Energię dla firm energii elektrycznej odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usługi dystrybucji zawartej pomiędzy przedsiębiorcą a (...) do dwóch punktów poboru: G., ul. (...) (kod (...): (...)) oraz G., ul. (...) (kod (...): (...)).

Wstrzymanie dostarczania: energii elektrycznej nastąpiło do obu punktów poboru energii elektrycznej, które związane są z dwoma obiektami usytuowanymi na jednej posesji pod adresem G., ul. (...), przy czym wjazd do jednego z tych obiektów znajduje się również od ul. (...) w miejscowości G.. Tym samym, pozbawiony energii elektrycznej obiekt Wnioskodawcy określony na wstępie niniejszej decyzji, należy rozumieć jako dwa punkty poboru, do których wstrzymanie dostaw energii odbyło się na podstawie dwóch jednocześnie skierowanych do (...) wniosków (...). /k. 8, k.

W dniu 2 maja 2016 r. (...) wystawiła Wnioskodawcy fakturę VAT nr (...) „Za prognozowane zużycie energii w okresie 01.05.2016 - 31.05.2016" na kwotę 15 563,09 zł z terminem płatności 16 maja 2016 r. /k. 41, k. 42, k. 74 akt adm./

Następnie, w dniu 6 maja 2016 r. (...) zaksięgowała 20,00 zł na poczet tej faktury (z nadwyżki wpłaty dokonanej przez Wnioskodawcę w celu uregulowania należności z poprzedniej, niewymienionej już w tej decyzji faktury).

W celu uregulowania w całości faktury z dnia 2 maja 2016 r., Wnioskodawca zobowiązany był w terminie do 16 maja 2016 r. zapłacić jeszcze 15543,09 zł.

Po bezskutecznym upływie tego terminu w dniu 26 maja 2016 r. (...) wystosowała do Wnioskodawcy „Wezwanie do zapłaty pod rygorem wstrzymania dostaw energii" żądając uregulowania tej należności w terminie 14-dniowym, które jak wynika z udostępnionego przez (...) internetowego systemu śledzenia przesyłek, zostało doręczone 3 czerwca 2016 r. /k. 44 akt adm./

W dniu 1 czerwca 2016 r. (...) wystawiła Wnioskodawcy fakturę VAT nr (...) „Za prognozowane zużycie energii w okresie 01.06.2016 - 30.06.2016" na kwotę 15 563,09 zł z terminem płatności 15 czerwca 2016 r. /k. 48, k. 49, k. 72 akt adm./

Po bezskutecznym upływie terminu przewidzianego na uregulowanie obu ww. faktur, za pośrednictwem tzw. (...) (tj. teleinformatycznej infrastruktury przeznaczonej do przekazywania informacji oraz danych pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi będącymi uczestnikami rynku energii), w dniu 17 czerwca 2016 r. o godzinie 12:11, (...) skierowała do (...) dwa wnioski o wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej: nr (...) (...)_ (...) dotyczący punktu poboru o kodzie (...). (...) (G., ul. (...)) oraz nr (...) (...) (...)_ (...) dotyczący punktu poboru o kodzie (...): (...) (G., ul. (...)). /k. 17 akt adm./

W dniu 25 czerwca 2016 r. (...) wystosowała do Wnioskodawcy kolejne „Wezwanie do zapłaty pod rygorem wstrzymania dostaw energii" żądając uregulowania w terminie 14-dniowym należności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 2 czerwca 2016 r., które jak wynika z udostępnionego przez (...) internetowego systemu śledzenia przesyłek, zostało doręczone 4 lipca 2016 r. /k. 102 akt adm./

W dniu 30 czerwca 2016 r. S. K. dokonał przelew na rzecz (...) na kwotę 15 563,09 zł, która została zaksięgowana przez przedsiębiorstwo energetyczne w tym samym dniu, przez co uregulował pozostałą należność 15543,09 zł objętą fakturą VAT z dnia 2 maja 2016 r., nr (...) oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 1 czerwca 2016 r. do wysokości 20,00 zł. Powyższa kwota zaksięgowana została 30 czerwca 2016 r. o godz. 16.04. /k. 75 akt adm., k. 10 akt sąd./

W dniu 1 lipca 2016 r. pomiędzy godziną 7:30 a 8:00 (...) wstrzymał dostarczanie energii elektrycznej do obiektu Wnioskodawcy. /k. 17, k. 117 akt adm./

W dniu 1 lipca 2016 r. o godzinie 11:21, (...) skierowała do (...) dwa wnioski o wznowienie dostarczania energii elektrycznej: nr (...) (...) (...)_ (...) dotyczący punktu poboru o kodzie (...): (...) (G., ul. (...)) oraz nr (...) (...) (...)_ (...) dotyczący punktu poboru o kodzie (...): (...) (G., ul. (...)). /k. 51, k. 52 akt adm./

Realizując powyższe wnioski, w tym samym dniu przed godziną 19:00 (...) wznowił dostarczanie energii elektrycznej do obiektu Wnioskodawcy. /k. 18, k. 53, k. 54 akt adm./

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym oraz sądowym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 P.e. (w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji) w sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, w tym dotyczących zwiększenia mocy przyłączeniowej, umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, umowy o świadczenie usług transportu gazu ziemnego, umowy o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych, umowy, o której mowa w art. 4c ust. 3, umowy o świadczenie usługi skraplania gazu ziemnego oraz umowy kompleksowej, oraz w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii, odmowy przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii, a także odmowy przyłączenia mikroinstalacji, nieprzyłączenia mikroinstalacji pomimo upływu terminu, o którym mowa w art. 7 ust. 8d ⁷ pkt 2, nieuzasadnionego ograniczenia pracy lub odłączenia od sieci mikroinstalacji, rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony.

Z kolei stosownie do treści art. 6b P.e.:

1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii może wstrzymać, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli:

1)  w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne pobieranie paliw lub energii;

2)  odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, powiadamia na piśmie odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym o zamiarze wstrzymania dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli odbiorca ten nie ureguluje zaległych i bieżących należności w okresie 14 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia.

4. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że instalacja znajdująca się u odbiorcy stwarza bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska.

5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane niezwłocznie wznowić dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wstrzymanego z powodów, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające wstrzymanie ich dostarczania.

6. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się do obiektów służących obronności państwa.

Wskazane powyżej przepisy określają kompetencję Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki do rozstrzygania sporów, między innymi, w sprawach dotyczących nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii. Podkreślić należy, że Prezes Urzędu uzyskał prawo rozstrzygania sporów wyłącznie w sprawach enumeratywnie wyliczonych w art. 8 ust. 1 P.e. Przepis ten, przewidujący kompetencje organu administracyjnego, ma charakter wyjątku od ogólnej reguły, zgodnie z którą sprawy sporne są rozstrzygane przez sądy. Odstępstwa od ogólnej reguły powinny być natomiast zawsze interpretowane w sposób zawężający, co oznacza, że nie można przypisać Prezesowi URE kompetencji w żadnej innej sprawie niż te, które zostały sprecyzowane w art. 8 ust. 1 P.e.

Przepis art. 6b P.e. określa warunki oraz tryb wstrzymania dostarczania energii odbiorcy przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii. Jeden z dwóch enumeratywnie wskazanych przypadków, w których przedsiębiorstwo energetyczne jest uprawnione do wstrzymania dostaw paliw lub energii, stanowi sytuacja, w której odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi przez co najmniej 30 dni po upływie terminu płatności.

W przypadku gospodarstwa domowego, wstrzymanie dostaw może nastąpić tylko po wyczerpaniu przez przedsiębiorstwo energetyczne procedury, o której mowa w art. 6b ust. 3 P.e. W tym zakresie przedsiębiorstwo energetyczne jest zobowiązane przed wstrzymaniem dostaw energii lub paliw, do przeprowadzenia procedury powiadomienia odbiorcy o zaległości w zapłacie za dostarczone paliwa lub energię i wyznaczenie mu dodatkowego terminu 14 dni do dokonania należnej zapłaty. Zatem w przypadku zaktualizowania się, na podstawie art. 6b ust. 1 pkt 2 P.e., uprawnienia do wstrzymania dostaw paliw lub energii, przedsiębiorstwo musi powiadomić odbiorcę w gospodarstwie domowym o zaległości i wyznaczyć mu dodatkowy 14-dniowy termin do zapłaty, który biegnie od dnia doręczenia wezwania. Istotne jest, że w treści tego powiadomienia powinna się znaleźć informacja o rygorze wstrzymania dostaw w przypadku braku zapłaty należności w wyznaczonym, dodatkowym terminie. Powyższe uregulowania dotyczą jedynie odbiorcy końcowego dokonującego zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wyłącznie w celu ich zużycia w gospodarstwie domowym.

Z analizy dokumentów złożonych w niniejszym postępowaniu wynika, że odbiorcę z przedsiębiorstwem energetycznym ((...)) łączy umowa sprzedaży energii elektrycznej zawarta w dniu 19 lutego 2016 r. nr (...) (...) na okres 36 miesięcy, przy czym sprzedaż odbywa się od 1 kwietnia 2016 r. dla dwóch punktów poboru zlokalizowanych w miejscowości G. ul. (...) i ul. (...), na podstawie której zużywa energię elektryczną dla potrzeb prowadzonej działalność gospodarczej. Jest on zatem, zgodnie z definicją zawartą w art. art. 3 pkt 13) ustawy - Prawo energetyczne, odbiorcą albowiem otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

Kluczową kwestią dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest ustalenie, czy w chwili wstrzymania dostarczania energii elektrycznej odbiorca zwlekał z zapłatą za energie elektryczną. Stwierdzić należy, że w przedmiotowym stanie faktycznym, zwłoka w zapłacie odpadła z chwilą zaksięgowania kwoty 15563,04 zł w dniu 30 czerwca 2016 r. o godz. 16.04. Przedsiębiorca nie wykazał w niniejszym postępowaniu, że odbiorca zalega z płatnością za zużytą energię elektryczną w ww. punktach poboru energii w dacie wstrzymania dostarczania energii elektrycznej, lecz stwierdził jednakże że nie miał możliwości odstąpić od wstrzymania energii ze względu na zbyt krótki odstęp czasu pomiędzy dokonaniem przez przedsiębiorcę zapłaty za zaległość a dokonanym wstrzymaniem. Argument ten, w ocenie Sądu, jest niezasadny oraz nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd podziela pogląd wyrażony w wyroku Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 6 maja 2009 r., sygn. akt XVII AmE 156/08, LEX nr 1727362, że „najistotniejszą przesłanką stwierdzenia, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej było nieuzasadnione jest brak zaległości zainteresowanych w stosunku do powoda, brak bowiem istnienia tej przesłanki powoduje również odpadnięcie pozostałych przesłanek, o których mowa w art. 6 ust. 3a Prawa energetycznego”.

Wskazać należy, że faktura nr (...) objęta wezwaniem Energii do zapłaty z dnia 26 maja 2016 r. i kwota 20 zł z faktury VAT nr (...) z dnia 1 czerwca 2016 r. wystosowane pod rygorem wstrzymania dostaw energii" żądając uregulowania tej należności w terminie 14-dniowym została zapłacona 30 czerwca 2016 r. i zaksięgowana tego dnia o godzinie 16.04, co przyznał sam powód. Oświadczył on również, że stan zadłużenia odbiorcy trwał do 30 czerwca 2016 r. do godz. 16.04. Z kolei wstrzymanie energii nastąpiło kolejnego dnia pomiędzy 7.30 a 8.00. A zatem zaległości w stosunku do punktów poboru w miejscowości G. nie istniały, w dacie wstrzymania dostaw energii. Wbrew twierdzeniom powoda kilkanaście godzin przed faktycznym wykonaniem przez (...) żądania wstrzymania dostaw energii elektrycznej jest możliwy, gdyż czas pomiędzy wpłatą zaległości a wstrzymanie był dostateczny dla wstrzymania dostaw energii. Przedsiębiorstwa energetyczne są podmiotami profesjonalnymi i ich obowiązkiem jest dołożyć należytej staranności przy wykonywaniu zadań. Powód nie udowodnił, że w dniu odłączenia dostaw energii przed faktycznym odłączeniem energii zweryfikowano stan zadłużenia, przyznał sam natomiast że faktycznie poprzedniego dnia zaległość została przez odbiorcę uregulowana.

Wstrzymanie dostaw energii elektrycznej, którego dotyczy zaskarżona decyzja miało miejsce w obu punktach poboru w miejscowości G., pomimo braku zadłużenia po stronie odbiorcy wynikającego z umowy sprzedaży dotyczącej tego punktu. Brak jest podstaw do tego, aby podzielić argumentację powoda, że nie miał możliwości odstąpienia od realizacji wstrzymania dostaw energii ze względu na zbyt krótki czas pomiędzy zaksięgowaniem zapłaconej kwoty, a faktycznym odłączeniem dostaw prądu następnego dnia.

Wskazać należy, że uprawnienie do wstrzymania dostaw energii uznać należy za bardzo dotkliwą sankcja stawiającą przedsiębiorstwo energetyczne w uprzywilejowanej sytuacji w stosunku do odbiorcy, gdyż tylko od jego decyzji zależało, czy w celu wymuszenia zapłaty należności sięgnie po najdalej idący środek w postaci "odcięcia" dostaw energii, czy też nie. Z takiego uprawnienia zatem powinno korzystać w sposób powściągliwy, zgodny z zawartą umową i jedynie w sytuacjach nie budzących wątpliwości co do zaistniałego stanu faktycznego. Wypowiedział się tym przedmiocie m.in. Sąd Apelacyjny w Warszawie, który stwierdził w wyroku z dnia 9 czerwca 2015 r. VI ACa 1121/14, LEX nr 1820930), że jeśli możliwość wstrzymania dostaw jest uzależniona wyłącznie od decyzji przedsiębiorstwa, to podjęcie decyzji tak uciążliwej dla każdego odbiorcy, powinno być uczynione z zachowaniem zasad szczególnej staranności wymaganej od przedsiębiorcy działającego na rynku regulowanym.

Z tych względów Z tych względów Sąd oddalił odwołanie uznając je za niezasadne na podstawie art. 479 ^31a § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że na koszty należne pozwanemu oraz zainteresowanemu S. K. złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalone na podstawie § 14 ust 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1805).