Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący - SSO Ewa Malinowska
Protokolant – straszy sekretarz sądowy Jadwiga Skrzyńska

po rozpoznaniu 27 lutego 2018 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania J. S. (2)

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych (...) S.A. z siedzibą w G. oraz (...) z siedzibą w G.

o wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 11 lutego 2016 r., znak: (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od powoda J. S. (2) na rzecz zainteresowanego (...) S.A. z siedzibą w G. kwotę 1.457 (tysiąc czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  zasądza od powoda J. S. (2) na rzecz zainteresowanego (...)z siedzibą w G. kwotę 1.457 (tysiąc czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

Sygn. akt XVII AmE 62/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 11 lutego 2016 r., wydaną na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (dalej: PE) oraz art. 104 § 1 k.p.a. w związku z art. 30 ust. 1 PE, po rozpatrzeniu wniosku J. S. (2) o rozstrzygnięcie, w trybie art. 8 ust. 1 PE, sporu dotyczącego wstrzymania w dniach 9 czerwca 2015 r., 25 sierpnia 2015 r. oraz 29 września 2015 r. dostaw energii elektrycznej przez (...) S.A. z siedzibą w G. na polecenie (...) S.A. z siedzibą w G. do lokalu mieszkalnego w B. przy ul. (...), Prezes Urzędu Regulacji Energetyki orzekł, iż

1.  wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do powyższego lokalu mieszkalnego w dniach 9 czerwca 2015 r. oraz 29 września 2015 r. było uzasadnione,

2.  wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do powyższego lokalu mieszkalnego w dniu 25 sierpnia 2015 r. było nieuzasadnione.

( decyzja, k. 3-6).

Odwołanie od powyżej wskazanej decyzji wniósł J. S. (2), wnosząc - po ostatecznym sprecyzowaniu żądania - o zmianę pkt 1 decyzji poprzez uznanie, że wstrzymanie dostaw energii było nieuzasadnione. W odwołaniu podniesiono, iż:



powód zakwestionował naliczoną przez (...) S.A. niedopłatę z racji tego, że do rozliczenia w spornej fakturze przyjęto błędną, zaniżoną prognozę oraz, że „ URE podtrzymało to w swoim orzeczeniu, bez merytorycznego odniesienia się i tym samym bez zbadania tego kluczowego faktu”;



„ z pierwotnie imputowanego zadłużenia w wysokości 40,32 zł, które stało się powodem trzykrotnego odcięcia prądu, zrobiła się suma 285,68 zł”, a „ URE w ogóle nie odniósł się do kwestii księżycowych wyliczeń, paskarskich odsetek i oszukańczego hodowania długu”;



„ niezbitym dowodem na to, że dokonano nierzetelnych, zawyżonych rozliczeń jest faktura, gdzie do rozliczenia przyjęto niezazębiające się ze sobą odczyty licznika”.

( odwołanie, k. 7; pismo powoda z 2.06.2016 r., k. 17).

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że po dokonaniu ponownej analizy akt sprawy oraz argumentacji powoda zawartej w odwołaniu stwierdza brak podstaw do zmiany pkt 1 zaskarżonej decyzji ( odpowiedź na odwołanie, k. 46-48).

W odpowiedzi na odwołanie zainteresowana (...) S.A. wniosła o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz zainteresowanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ( odpowiedź na odwołanie, k. 24-29).

(...) S.A. w odpowiedzi na odwołanie wniosła o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz zainteresowanego kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych ( odpowiedź na odwołanie, k. 51-54).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 lipca 2005 r. pomiędzy J. S. (2) a (...) S.A. z siedzibą w G. (aktualnie: (...) S.A. z siedzibą w G.) została zawarta „Umowa sprzedaży energii elektrycznej nr (...)” do mieszkania w B. przy ul. (...). Integralną część ww. umowy stanowią Ogólne Warunki Umów (...) S.A., w których § 7 zawarto następujące postanowienia:

- Jeżeli w wyniku wnoszenia przez Odbiorcę należności powstanie nadpłata lub niedopłata za pobraną energię elektryczną, wówczas nadpłata podlega zaliczeniu na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy, o ile Odbiorca nie zażąda jej zwrotu, natomiast niedopłata doliczana jest do pierwszego dokumentu rozliczeniowego, wystawionego za najbliższy okres rozliczeniowy (pkt 11);

- Za dzień zapłaty uważa się dzień dokonania wpłaty do rąk upoważnionego przedstawiciela Sprzedawcy albo dzień wpływu należności na rachunek bankowy Sprzedawcy wskazany każdorazowo na dokumencie rozliczeniowym (pkt 16);

- W przypadku niedotrzymania terminu płatności Sprzedawca ma prawo obciążać Odbiorcę odsetkami ustawowymi (pkt 17);

- W razie powstania zaległości w płatnościach (należności wynikające z dokumentu rozliczeniowego wraz z odsetkami lub odsetki od nieterminowo uregulowanego dokumentu rozliczeniowego) Sprzedawca może zarachować dokonane przez Odbiorcę wpłaty pieniężne w pierwszej kolejności na poczet odsetek od płatności uregulowanych z opóźnieniem, kosztów wysłanych wezwań, kosztów o których mowa w § 9 ust 9, a następnie na poczet najdawniej wymagalnego długu. Jeżeli Odbiorca nie zapłacił należności za energię elektryczną, a od wyznaczonego na dokumencie rozliczeniowym terminu płatności upłynął okres 20 dni, Sprzedawca wzywa Odbiorcę do zapłaty należności, wyznaczając mu dodatkowy, co najmniej 14-dniowy termin zapłaty. Wezwanie do zapłaty ma formę pisemną i jest dostarczane Odbiorcy przesyłką poleconą. Odbiorca obowiązany jest pokryć koszt sporządzenia i dostarczenia wezwania do zapłaty. Koszt pojedynczego wezwania do zapłaty nie może przekroczyć 34,39 zł (pkt 18).

dowód: okoliczności bezsporne; kopia „Umowy sprzedaży energii elektrycznej nr (...)”, k. 90-93 akt admin.

Dnia 23 października 2013 r. Spółka (...) wystawiła J. S. (2) fakturę VAT nr (...) na kwotę 451,30 zł, z terminem płatności wyznaczonym na 14 listopada 2013 r. W rozliczeniu finansowym uwzględniono prognozę z poprzedniej faktury w wysokości 392,82 zł. Faktura ta zawiera informację o zadłużeniu na kwotę 40,32 zł z tytułu faktury (...), której termin płatności upływał 16 września 2013 r. Odbiorca energii zakwestionował prawidłowość swego zadłużenia, składając do sprzedawcy reklamację, która nie została uwzględniona.

dowód: faktura VAT nr (...), k. 2 i 28-29 akt admin.; wydruk reklamacji eBOK/ (...), k. 26-27, 58-59 akt admin.

Dnia 16 lutego 2015 r. Spółka (...) wystawiła J. S. (2) fakturę VAT nr (...) na kwotę 312,78 zł, z terminem płatności wyznaczonym na 5 marca 2015 r. W szczegółowym rozliczeniu tej faktury wskazano informację o zadłużeniu z tytułu wcześniejszej faktury VAT nr (...) w wysokości 108,05 zł, z terminem płatności na 2 stycznia 2015 r.

W dniu 9 kwietnia 2015 r. sprzedawca energii wysłał do J. S. (2) wezwanie do zapłaty (...) z 8 kwietnia 2015 r., które zostało dwukrotne awizowane pod adresem odbiorcy. Wobec nieopłacenia wyżej wymienionej faktury, w oparciu o zlecenie OT o nr (...), Spółka (...) 9 czerwca 2015 r. dokonała wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego J. S. (2). Dnia 24 lipca 2015 r. wystawione zostało zlecenie wznowienia dostarczania energii elektrycznej do wskazanego lokalu, na zleceniu z 27 lipca 2015 r. w rubryce „Wykonano/Uwagi” poczyniono adnotację „samowolne podłączenie”.

dowód: faktura VAT nr (...), k. 98-99 akt admin.; wezwanie do zapłaty (...), k. 45-46 akt admin.; wydruk „Śledzenie przesyłek – Tracking” ze strony internetowej (...), k. 47-48 akt admin.; zlecenie OT nr (...), k. 75 akt admin.; zlecenie OT nr (...), k. 76 akt admin.

Dnia 17 kwietnia 2015 r. Spółka (...) wystawiła J. S. (2) fakturę VAT nr (...) na kwotę 352,52 zł, z terminem płatności wyznaczonym na 4 maja 2015 r. Rozliczenie za okres od 12 lutego 13 kwietnia 2015 r. obejmowało, między innymi, opłatę za wezwanie do zapłaty w wysokości 34,39 zł. W szczegółowym rozliczeniu tej faktury wskazano informację o zadłużeniu z tytułu wcześniejszej faktury VAT nr (...) w wysokości 146,65 zł, z terminem płatności na dzień 5 marca 2015 r.

W dniu 27 lipca 2015 r. sprzedawca energii wysłał do J. S. (2) wezwanie do zapłaty (...) z 24 lipca 2015 r., które zostało dwukrotne awizowane pod adresem odbiorcy energii. Wobec nieopłacenia powyżej wskazanej faktury, na podstawie zlecenia OT nr (...) Spółka (...) 25 sierpnia 2015 r. wstrzymała dostarczanie energii elektrycznej do lokalu odbiorcy. Dnia 27 sierpnia 2015 r. wystawione zostało zlecenie wznowienia dostarczania energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy o nr (...), które wykonano 28 sierpnia 2015 r. Na zleceniu odnotowano uwagę „samopodłączenie”.

dowód: faktura VAT nr (...), k. 100-101 akt admin.; wezwanie do zapłaty (...), k. 49-50 akt admin.; wydruk „Śledzenie przesyłek – Tracking” ze strony internetowej (...), k. 51-52 akt admin.; zlecenie OT nr (...), k. 77 akt admin.; zlecenie OT nr (...), k. 78 akt admin.

W dniu 20 sierpnia 2015 r. Spółka (...) skierowała do J. S. (2) wezwanie do zapłaty (...) z 19 sierpnia 2015 r. na łączną kwotę 345,50 zł, płatną w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania, w którym to wezwaniu wystąpiono o zapłatę należności z następujących faktur/not:

- (...) (opłata za wezwanie do zapłaty w wysokości 13,54 zł z terminem płatności 4 maja 2015 r.),

- (...) (w wysokości 170,01 zł z terminem płatności 4 maja 2015 r.),

- (...) (w wysokości 161,95 zł z terminem płatności 18 lipca 2015 r.).

Wezwanie zostało wysłane listem poleconym i doręczono je odbiorcy 24 sierpnia 2015 r. Wobec nieuregulowania należności Spółki (...), na podstawie zlecenia OT nr (...) z 28 września 2015 r., Spółka (...) 29 września 2015 r. wstrzymała dostarczanie energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego J. S. (2).

dowód: faktura VAT nr (...), k. 102-103 akt admin.; wezwanie do zapłaty (...), k. 53-54 akt admin.; wydruk „Śledzenie przesyłek – Tracking” ze strony internetowej (...), k. 55-56 akt admin.; zlecenie OT nr (...), k. 79 akt admin.

J. S. (2) wystąpił do Prezesa URE z wnioskiem o rozstrzygnięcie w trybie art. 8 ust. 1 PE sporu z przedsiębiorstwem (...) S.A. w przedmiocie wstrzymania dostaw energii elektrycznej 9 czerwca i 25 sierpnia 2015 r. do lokalu mieszkalnego wnioskodawcy w B. przy ul. (...). Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego z ww. wniosku, Prezes URE wydał decyzję zaskarżoną w niniejszej sprawie.

dowód: wniosek J. S. (2) do Prezesa URE, k. 1, 5 akt admin.

Powyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o twierdzenia stron i wyżej wskazane dowody, zgromadzone w toku postępowania sądowego i administracyjnego. Sąd przyznał moc dowodową wszystkim zebranym w sprawie dokumentom, które nie były kwestionowane przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im mocy dowodowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 PE – w brzemieniu tego przepisu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji - w sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, umowy o świadczenie usług transportu gazu ziemnego, umowy o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych, umowy, o której mowa w art. 4c ust. 3, umowy o świadczenie usługi skraplania gazu ziemnego oraz umowy kompleksowej, a także w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony.

Natomiast stosownie do treści art. 6b PE:

1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii może wstrzymać, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli:

1)  w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne pobieranie paliw lub energii;

2)  odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, powiadamia na piśmie odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym o zamiarze wstrzymania dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli odbiorca ten nie ureguluje zaległych i bieżących należności w okresie 14 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia.

4. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że instalacja znajdująca się u odbiorcy stwarza bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska.

5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane niezwłocznie wznowić dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wstrzymanego z powodów, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające wstrzymanie ich dostarczania.

6. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się do obiektów służących obronności państwa.

Przywołane przepisy określają kompetencję Prezesa URE do rozstrzygania sporów, między innymi, w sprawach dotyczących nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii. Wymaga przy tym podkreślenia, że Prezes Urzędu uzyskał prawo rozstrzygania sporów wyłącznie w sprawach enumeratywnie wyliczonych w art. 8 ust. 1 PE. Przepis ten, przewidujący kompetencje organu administracyjnego, ma bowiem charakter wyjątku od ogólnej reguły, zgodnie z którą sprawy sporne są rozstrzygane przez sądy. Natomiast odstępstwa od ogólnej reguły powinny być zawsze interpretowane w sposób zawężający. Oznacza to, że nie można przypisać Prezesowi URE kompetencji w żadnej innej sprawie niż te, które zostały sprecyzowane w art. 8 ust. 1 PE.

Przepis art. 6b PE określa warunki oraz tryb wstrzymania dostarczania energii odbiorcy przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii. Jeden z dwóch, enumeratywnie wskazanych przypadków, w których przedsiębiorstwo energetyczne jest uprawnione do wstrzymania dostaw paliw lub energii, stanowi sytuacja, w której odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi przez co najmniej 30 dni po upływie terminu płatności. Jeżeli dotyczy to gospodarstwa domowego, to wstrzymanie dostaw może nastąpić tylko po wyczerpaniu przez przedsiębiorstwo energetyczne procedury, o której mowa w art. 6b ust. 3 PE. W tym zakresie przedsiębiorstwo energetyczne jest zobowiązane przed wstrzymaniem dostaw energii lub paliw, do przeprowadzenia procedury powiadomienia odbiorcy o zaległości w zapłacie za dostarczone paliwa lub energię i wyznaczenie mu dodatkowego terminu 14 dni do dokonania należnej zapłaty. Zatem w przypadku zaktualizowania się, na podstawie art. 6b ust. 1 pkt 2 PE, uprawnienia do wstrzymania dostaw paliw lub energii, przedsiębiorstwo musi powiadomić odbiorcę w gospodarstwie domowym o zaległości i wyznaczyć mu dodatkowy 14-dniowy termin do zapłaty, który biegnie od dnia doręczenia wezwania. Co istotne, w treści tego powiadomienia powinna się znaleźć informacja o rygorze wstrzymania dostaw w przypadku braku zapłaty należności w wyznaczonym, dodatkowym terminie.

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy, Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko Prezesa URE co do tego, że w zakresie wstrzymania dostaw energii do lokalu mieszkalnego powoda w dniach 9 czerwca 2015 r. i 29 września 2015 r., Spółka (...) prawidłowo wypełniła, określoną w art. 6b ust. 3 PE, procedurę związaną ze wstrzymaniem dostarczania energii.

Za nietrafny należało uznać zarzut odwołania, w ramach którego podniesiono nieustosunkowanie się przez organ administracji do kwestii prawidłowości wyliczeń, wskazujących na zaległości powoda w zapłacie należności za pobraną energię elektryczną, które to zaległości podano w wezwaniach do zapłaty, stanowiących podstawę do wstrzymania dostarczania energii do lokalu powoda.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji pozwany dokładnie wyjaśnił podstawy powstania zaległości powoda, wskazując na pierwotną przyczynę ich powstania oraz na to, dlaczego wzrosła początkowa kwota zadłużenia, wynosząca 40,32 zł. W ramach postępowania dowodowego, mającego na celu zweryfikowanie, czy spełnione zostały warunki wstrzymania dostarczania powodowi energii elektrycznej w spornych datach, Prezes URE przeprowadził wszechstronną analizę rozliczeń energii elektrycznej oraz wniesionych przez powoda reklamacji. W tym zakresie organ prawidłowo ustalił, że pierwotną przyczyną powstania zadłużenia powoda była niedopłata w wysokości 40,32 zł, powstała w wyniku wpłacenia 29 maja 2013 r. kwoty 101,95 zł, zamiast kwoty 142,27 zł, wynikającej z prognozy zawartej w fakturze VAT nr (...), a której wysokość wynikała z kwoty 69,80 zł oraz z zaległości w wysokości 72,47 zł dotyczącej poprzednich rozliczeń. Zaległość na kwotę 72,47 zł obejmowała niedopłatę z tytułu rozliczenia za okres od 13 października 2012 r. do 16 kwietnia 2013 r. w wysokości 68,84 zł wraz z odsetkami za nieterminową wpłatę wynoszące 3,63 zł (k. 94 akt admin.). Co istotne, wobec tego, że powód nie wniósł reklamacji w zakresie wskazanej prognozy, pozwany zasadnie uznał, że powód zgadzał się z jej wysokością. Powód kwestionował natomiast zadłużenie w wysokości 40,32 zł z tytułu faktury nr (...), stanowiące jedno z kolejnych rozliczeń faktury VAT z 23 kwietnia 2013 r., które zostało wskazane na fakturze nr (...) z 23 października 2013 r. Z materiału dowodowego sprawy wynika, że kwota objęta prognozą (...) w wysokości 84,41 zł została wprawdzie uiszczona 21 października 2013 r., niemniej jednak wpłata ta w pierwszej kolejności była księgowana na zaległość w wysokości 40,32 zł W związku z tym, że powód nie uregulował kwoty 40,32 zł, to wszystkie płatności były księgowane w pierwszej kolejności na rzecz zaległych zobowiązań, w tym również not odsetkowych oraz opłat za wezwania do zapłaty powstałych w wyniku powyższego zadłużenia. Istnienie danej zaległości skutkuje zaś dalszym narastaniem wymienionych kosztów.

Wbrew zarzutom powoda, co do „ księżycowych wyliczeń, paskarskich odsetek i oszukańczego hodowania długu”, należy wskazać, że kwestia rachowania wpłat, dokonywanych przez powoda na rzecz Spółki (...), została uregulowana w Ogólnych Warunkach Umów (...) S.A., stanowiących integralną część umowy sprzedaży energii elektrycznej, łączącej powoda ze wskazaną Spółką. Zgodnie zaś z brzmieniem § 7 pkt 11, 16, 17 i 18 tych Warunków:

Jeżeli w wyniku wnoszenia przez Odbiorcę należności powstanie nadpłata lub niedopłata za pobraną energię elektryczną , wówczas nadpłata podlega zaliczeniu na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy, o ile Odbiorca nie zażąda jej zwrotu, natomiast niedopłata doliczana jest do pierwszego dokumentu rozliczeniowego, wystawionego za najbliższy okres rozliczeniowy (pkt 11); Za dzień zapłaty uważa się dzień dokonania wpłaty do rąk upoważnionego przedstawiciela Sprzedawcy albo dzień wpływu należności na rachunek bankowy Sprzedawcy wskazany każdorazowo na dokumencie rozliczeniowym (pkt 16); W przypadku niedotrzymania terminu płatności Sprzedawca ma prawo obciążać Odbiorcę odsetkami ustawowymi (pkt 17); W razie powstania zaległości w płatnościach (należności wynikające z dokumentu rozliczeniowego wraz z odsetkami lub odsetki od nieterminowo uregulowanego dokumentu rozliczeniowego) Sprzedawca może zarachować dokonane przez Odbiorcę wpłaty pieniężne w pierwszej kolejności na poczet odsetek od płatności uregulowanych z opóźnieniem, kosztów wysłanych wezwań, kosztów o których mowa w § 9 ust 9, a następnie na poczet najdawniej wymagalnego długu . Jeżeli Odbiorca nie zapłacił należności za energię elektryczną, a od wyznaczonego na dokumencie rozliczeniowym terminu płatności upłynął okres 20 dni, Sprzedawca wzywa Odbiorcę do zapłaty należności, wyznaczając mu dodatkowy, co najmniej 14-dniowy termin zapłaty. Wezwanie do zapłaty ma formę pisemną i jest dostarczane Odbiorcy przesyłką poleconą. Odbiorca obowiązany jest pokryć koszt sporządzenia i dostarczenia wezwania do zapłaty. Koszt pojedynczego wezwania do zapłaty nie może przekroczyć 34,39 zł (pkt 18).

Tym samym, chybiony jest zarzut powoda wskazujący na nieprawidłowości w zaliczaniu jego wpłat, skoro sposób rachowania wpłat został określony przez strony umowy sprzedaży energii elektrycznej (tj. przez powoda i Spółkę (...)), a narastanie kwestionowanego zadłużenia powoda jest następstwem księgowania jego wpłat na poczet najdalej wymagalnego długu.

Sąd nie podziela także poglądu powoda, jakoby „niezbitym dowodem na to, że dokonano nierzetelnych, zawyżonych rozliczeń jest faktura, gdzie do rozliczenia przyjęto niezazębiające się ze sobą odczyty licznika”. W zaskarżonej decyzji pozwany nie nawiązywał bowiem do wskazań licznika, stanowiących podstawę rozliczeń objętych fakturami VAT nr (...) (za okres 14.04.2015-10.06.2015), (...) (za okres 11.06.2015-15.08.2015) oraz (...) (za okres 16.08.2015-9.10.2015), które zostały przedłożone przez powoda wraz z odwołaniem (k. 9-11). Przedmiotem analizy organu były bowiem faktury, których nieuregulowanie stanowiło podstawę do wstrzymania dostaw energii do mieszkaniu powoda w konkretnych dniach, określonych w pkt 1 sentencji decyzji z 11 lutego 2016 r.

W świetle powyższych ustaleń, zarzuty i twierdzenia odwołania, podniesione w stosunku do zaskarżonej decyzji, nie zasługiwały na uwzględnienie. Zdaniem Sądu, stanowią one jedynie polemikę z rozstrzygnięciem Prezesa URE, niepopartą argumentami i dowodami, które pozwoliłyby na przyjęcie oceny odmiennej od oceny dokonanej przez organ regulacyjny.

Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c., Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że na koszty należne zainteresowanym (...) S.A. z siedzibą w G. oraz (...)z siedzibą w G. złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości po 1.440 zł (§ 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w związku z § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości po 17 zł.

SSO Ewa Malinowska