Treść orzeczenia XVII AmE 91/19 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

XVII AmE 91/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2021-02-15

Sygn. akt XVII AmE 91/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Wydział XVII Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Bogdan Gierzyński

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2021 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia z dnia 10 grudnia 2018 r., znak: (...)

I. uchyla zaskarżoną decyzję w całości;

II. zasądza od pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. kwotę 820 zł (osiemset dwadzieścia złotych) z tytułu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 91/19

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 10 grudnia 2018 r., znak: (...), na podstawie art. 56 ust 2 i art. 56 ust 1 pkt 3a, w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2018 r., poz. 755 z późn. zm.), w związku z §5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007 r., Nr 133, poz. 924), oraz na podstawie art 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.), w związku z art. 30 ust 1 ustawy -Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 9 lipca 2018 r., na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne, postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia podmiotowi: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. (KRS (...), NIP (...)), kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. orzekł, że:

1. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N., w dniu 10 sierpnia 2015 r. - w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w Ł., ul. (...); w dniach 10,11,12 sierpnia 2015 r. - w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w R., ul. (...); w dniach 10, 11, 12 sierpnia 2015 r. – w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w N. (dz. ewid. nr (...)); w dniach 10, 11 sierpnia 2015 r. –w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w N. (...); w dniu 10 sierpnia 2015 r. –w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w T., ul. (...) (moc umowna 1,160 MW) oraz w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. – w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w T., ul. (...) (moc umowna 1,000 MW), naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11 d ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

2. Za działania wymienione w punkcie 1 wymierzam podmiotowi: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. karę pieniężna w kwocie 18.314 zł (słownie: osiemnaście tysięcy trzysta czternaście złotych).

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. zaskarżając ją w całości.

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a. naruszenie art. 56 ust. 1 pkt 3a w zw. z art. 11 i art. lid ust. 3 ustawy poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji uznanie, że stanowi on podstawę do nałożenia kary pieniężnej na powoda w sytuacji, w której przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy ogranicza możliwość zastosowania kary pieniężnej za niezastosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych jedynie na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 ustawy lub art. 11d ust. 3 tej ustawy, a nie stanowi on podstawy do nałożenia kary pieniężnej za naruszenie ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy, tj. ograniczeń wprowadzanych przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego na okres nie dłuższy niż 72 godziny, a właśnie w ten sposób wprowadzone zostały pierwotnie - w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. - ograniczenia przez (...) S.A,

b. naruszenie art. 11 i lid ust. 3 ustawy, polegającym na przyjęciu, iż obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z komunikatu operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego z dnia 10 sierpnia 2015 r. został wydany na podstawie art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy, podczas gdy został on wprowadzony na podstawie art. lic ust. 2 pkt 2 ustawy; co skutkuje tym samym wadliwością wydanej decyzji i błędnym powołaniem podstawy prawnej;

c. naruszenie art. 11 c ust. 2 pkt 2 i art. 11d ust. 3 ustawy polegający na przyjęciu, że art. 11d ust. 3 ustawy znajduje zastosowanie w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i możliwości podjęcia działań, o których mowa w art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy, podczas, gdy przepisy obowiązującego prawa nie przewidują takiej możliwości;

d. naruszenie art. 56 ust. 6a ustawy przez jego niezastosowanie w sytuacji, w której w sprawie - w razie uznania istnienia przekroczenia Odbiorcy mogącego być przedmiotem nałożenia kary przez Prezesa URE - zaistniały przesłanki zastosowania tej instytucji, w tym zarzucane powodowi przekroczenia zostały spowodowane okolicznościami niezależnymi od powoda, a ponadto powód dochował należytej staranności celem dostosowania się do możliwych ograniczeń w poborze energii elektrycznej. Po wprowadzeniu przedmiotowych ograniczeń niezwłocznie podjął czynności niezbędne do dostosowanie się do nich pozostając jednocześnie w stałym kontakcie z lokalnym oddziałem (...) S.A., przy czym ewentualne zarzucane powodowi przekroczenia są niewielkie, które to okoliczności stanowią o wykonaniu przez powoda nałożonego obowiązku, zaprzestaniu naruszania prawa, a ponadto o znikomej społecznej szkodliwości czynu;

e. naruszenie art. 11.c ust. 2 pkt 2 ustawy poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy to ten właśnie przepis, a nie jak dowolnie twierdzi Prezes URE art. 11d ust. 3 ustawy, stanowił podstawę prawną wprowadzenia przez Operatora ograniczeń poboru energii w dniach 10,11 i 12 sierpnia 2015 r.

2. naruszenie przepisów postępowania, tj.:

a. naruszenie art. 7a § 1 k.p.a. polegające na niezastosowaniu przez pozwanego zasady rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na korzyść strony i przyjęciu przez pozwanego rozszerzającej wykładni prawa, obniżając tym samym zaufanie do państwa i stanowionego przez nie prawa, w przypadku istnienia wątpliwości względem podstawy prawnej wszczęcia i prowadzenia postępowania, tj. zastosowania art. 11 w zw. z art. lid ust. 3 ustawy, podczas gdy obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z komunikatu operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego z dnia 10 sierpnia 2015 r. został wprowadzony na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy; a ponadto

b. naruszenie art. 105 § 1 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie w przedmiotowej sprawie - pozwany po powzięciu informacji o braku podstawy prawnej do nałożenia na powoda kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z treści art. 56 ust. 1 pkt 3a w zw. z art. 11 i art. 11d ust. 3, powinien był postępowanie umorzyć ze względu na jego bezprzedmiotowość;

c. naruszenie art. 107 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez wskazanie błędnej podstawy prawnej wydanej decyzji - obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z komunikatu operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego z dnia 10 sierpnia 2015 r. został wydany na podstawie art. lic ust. 2 pkt 2 ustawy, zaś powołane w treści decyzji przepisy prawa wskazują, iż podstawę prawną wydania przez Prezesa URE Decyzji stanowił art. 11 w zw. art. 11d ust. 3 ustawy.

Wobec powyższego odwołujący wniósł o:

1) uchylenie przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w całości zaskarżonej Decyzji w trybie autokontroli, o którym mowa w art. 479⁴⁸ § 2 k.p.c. i umorzenie postępowania z racji jego bezprzedmiotowości,

ewentualnie o:

2) uchylenie zaskarżonej Decyzji w całości przez tut. Sąd w oparciu o art. 479⁵³ § 2 k.p.c..

Ponadto odwołujący wniósł o:

1) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

2) wydanie wyroku zaocznego, opatrzonego rygorem natychmiastowej wykonalności w przypadku zaistnienia przesłanek przewidzianych w art. 339 k.p.c.,

3) przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powoda,

4) dopuszczenie i przeprowadzenie wszystkich wskazanych dowodów znajdujących się w aktach administracyjnych sprawy, tj.:

- Komunikat z dnia 10 sierpnia 2015 r. w sprawie wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz o wprowadzeniu ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na polecenie Operatora Systemu Przesyłowego, dostępny na stronie internetowej: (...) - na okoliczność treści w nim zawartych oraz sposobu wprowadzenia ograniczeń,

- W. z Raportu Krajowego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 2016 r., s. 12, akapit ostatni, dostępny na stronie internetowej: (...) - na okoliczność twierdzeń w nim zawartych, wskazania podstawy prawnej wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej,

- pismo Prezesa URE z dnia 9 lipca 2018 r. (zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie nałożenia kary na powoda za niedostosowanie się do ograniczeń w poborze energii elektrycznej),

- pismo Odbiorcy z dnia 13 sierpnia 2018 r. zawierające stanowisko powoda w sprawie,

- Decyzja z dnia 28grudnia 2018 r.

5) zezwolenie powodowi, a to zgodnie z art. 207 § 3 zd. 2 i § 7 k.p.c. na złożenie pisma ustosunkowującego się do ewentualnych zarzutów pozwanego podniesionych w odpowiedzi na odwołanie, ewentualnie potraktowanie go w charakterze załącznika do protokołu.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o:

1) oddalenie odwołania;

2) przeprowadzenie dowodu z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy przesłanych na podstawie art. 479^{(

48)} § 1 k.p.c. do SOKiK przy piśmie z dnia 4 marca 2019 r., znak: (...)- na okoliczność prawidłowości twierdzeń zawartych w zaskarżonej decyzji;

3) zasądzenie od Powoda na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych;

4) oddalenie wniosków dowodowych Powoda dotyczących przeprowadzenia dowodów dokumentów wskazanych w odwołaniu, które nie znajdują się w aktach administracyjnych - jako nie mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotnego znaczenia.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. ( (...)) w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16 d ustawy - Prawo energetyczne wprowadzając, na podstawie art. 11 c ust. 2 pkt 2 tej ustawy, od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. /okoliczność bezsporna/

W dniu 10 sierpnia 2015 r. (...) S.A., działając na podstawie art. 11 c ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, powiadomiły Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosiły Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust 7 ustawy - Prawo energetyczne w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r. /okoliczność bezsporna/

Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Ministra Gospodarki, Rada Ministrów wydała w dniu 11 sierpnia 2015 r. rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. /okoliczność bezsporna/

Rozporządzenie to zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło wskazane wyżej ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00. /okoliczność bezsporna/

Na wezwanie Prezesa URE, (...) SA ( (...)) oraz (...) S.A. ( (...)"), do których sieci (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. (Odbiorca) jest przyłączona, przedstawili zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców ujętych w Planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych ograniczeń w odniesieniu do punktów poboru energii elektrycznej zlokalizowanych przy w Ł., ul. (...), R., ul. (...), N. dz. nr (...), N. (...) oraz dwóch obiektach zlokalizowanych w T., ul. (...) o mocy umownej 1,160 MW i 1,000 MW (obiekty Odbiorcy).

Plan wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w okresie od 1.09.2014 r. do 31.08.2015 r. r. doręczono Panu K. W. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. W. z siedzibą w N..

W dniu 1 maja 2014 r. następcą prawnym ww. Przedsiębiorcy została firma (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w J.. Następnie w dniu 1 sierpnia 2014 r. spółka została wydzierżawiona na rzecz Odbiorcy.

(...) w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r. dostarczało Odbiorcy energię elektryczną w zakresie punktu poboru zlokalizowanego w Ł., ul. (...) na podstawie Umowy o świadczenie o usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 27 lutego 2015 r. nr (...). Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez (...) w piśmie z dnia 31 lipca 2014 r. znak: (...).

(...) w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r. dostarczało Odbiorcy energię elektryczną:

-: w zakresie punktu poboru zlokalizowanego w R., ul. (...) na podstawie Urnowy o świadczenie o usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 1 grudnia 2014 r. nr 10-577, Zgodnie z § 3 pkt 6 ww. umowy, Odbiorca obowiązany jest do dostosowania ograniczenia poboru mocy w przypadku wprowadzenia ograniczeń, zgodnie z Planem wprowadzania ograniczeń.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez (...) w piśmie z dnia 15 lipca 2014 r. znak: (...).

-: w zakresie punktu poboru zlokalizowanego w N. (dz. nr (...)) na podstawie Umowy o świadczenie o usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 14 listopada 2014 r. Nr (...). Zgodnie z § 3 pkt 6 ww. umowy, Odbiorca obowiązany jest do dostosowania ograniczenia poboru mocy w przypadku wprowadzenia ograniczeń.

-: w zakresie punktu poboru zlokalizowanego w N. (...) na podstawie Umowy o świadczenie o usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 14 listopada 2014 r. Nr (...). Zgodnie z § 3 pkt 6 ww. umowy, Odbiorca obowiązany jest do dostosowania ograniczenia poboru mocy w przypadku wprowadzenia ograniczeń.

-: w zakresie punktu poboru zlokalizowanego w T., ul. (...) (moc umowna 1,160 MW - Zakład (...)) na podstawie Umowy o świadczenie o usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 14 listopada 2014 r. Nr(...). Zgodnie z § 3 pkt 6 ww. umowy, Odbiorca obowiązany jest do dostosowania ograniczenia poboru mocy w przypadku wprowadzenia ograniczeń.

Informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez (...) w piśmie z dnia 25 sierpnia 2014 r. znak: (...).

- w zakresie punktu poboru zlokalizowanego w T., ul. (...) (moc umowna 1,000 MW - Hala Produkcyjna): na podstawie Umowy o świadczenie o usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 14 listopada 2014 r. Nr (...). Zgodnie z § 3 pkt 6 ww. umowy, Odbiorca obowiązany jest do dostosowania ograniczenia poboru mocy w przypadku wprowadzenia ograniczeń.

W dniach od 10 do 12 sierpnia 2015r. dla punktów poboru w Obiektach 1,2,3,4,5,6 przekroczył obowiązujące go - zgodnie z szczegółowymi zasadami i trybem wprowadzania ograniczeń - wartości poboru mocy w poszczególnych stopniach zasilania w następujący sposób:

dla Obiektu 1 - Obiekt zlokalizowany w Ł., ul. (...):

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1310 [MW w godzinie];

Łącznie dla wyżej wymienionego punktu i okresu Odbiorca przekroczył 0,1310 MW w godzinie.

dla Obiektu 2- Obiekt zlokalizowany w R., ul. (...):

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,8256 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,5513 [MW w godzinie];
-: w dniu 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1481 [MW w godzinie];

Łącznie dla wyżej wymienionego punktu i okresu Odbiorca przekroczył 1,5250 MW w godzinie.

dla Obiektu 3 - Obiekt zlokalizowany w N. (dz. nr(...)):

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 1,63015 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 1,21200 [MW w godzinie];
-: w dniu 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,28800 [MW w godzinie];

Łącznie dla wyżej wymienionego punktu i okresu Odbiorca przekroczył 3,13015 MW w godzinie.

dla Obiektu 4 - Obiekt zlokalizowany w Niecieczy 199:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,00220 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,04728 [MW w godzinie];

Łącznie dla wyżej wymienionego punktu i okresu Odbiorca przekroczył 0,04948 MW w godzinie.

dla Obiektu 5 - Obiekt zlokalizowany w T., ul. (...) (moc umowna 1,160 MW):

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,16895 [MW w godzinie];

Łącznie dla wyżej wymienionego punktu i okresu Odbiorca przekroczył 0,16895 MW w godzinie.

dla Obiektu 6 - Obiekt zlokalizowany w T., ul. (...) (moc umowna 1,000 MW):

- w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,6340 [MW w godzinie];

- w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,4662 [MW w godzinie],

Łącznie dla wyżej wymienionego punktu i okresu Odbiorca przekroczył 1,1002 MW w godzinie.

W wyżej wymienionych punktach poboru znajdujących się w Obiektach 1,2,3,4,5,6. Powód przekroczył - dla wymienionego wyżej okresu w sierpniu 2015 r. łącznie 6,10478 [MW w godzinie] /k. 4,6, 8,10,12,14 i 182 akt adm./

W dniu 12 sierpnia 2015 r. Odbiorca dla Obiektu 2- Obiekt zlokalizowany w R., ul. (...) przekroczył łącznie 0, (...) [MW w godzinie] oraz dla Obiektu 3 - Obiekt zlokalizowany w N. (dz. nr (...)) przekroczył łącznie 0, (...) [MW w godzinie].

W obu tych punktach Odbiorca przekroczył łącznie 0,4361 [MW w godzinie].

Wysokość przychodu osiągniętego przez powoda w poprzednim roku podatkowym, tj. w roku 2017 wyniosła (...) zł.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane. Powód nie kwestionował w odwołaniu faktu naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności odnosząc się do zarzutów naruszenia przez pozwanego szeregu przepisów postępowania administracyjnego mających w ocenie odwołującego wpływ na rozstrzygnięcie sprawy należy wskazać, że postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia tym samym stron możliwości podnoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 r., sygn. akt VI ACa 952/06). Ewentualne naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w toku prowadzonego postępowania administracyjnego nie jest przedmiotem postępowania przed tutejszym Sądem, jak również nie stanowi samoistnej podstawy uchylenia decyzji w tym postępowaniu, albowiem nie ma ono wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji. Wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej wszczyna bowiem postępowanie sądowe, w którym Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rozpoznaje sprawę od nowa, w zakresie przedmiotu sprawy. Należy również stwierdzić, że specyficzny tryb postępowania, z jakim mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, zasadza się na założeniu, że organ w toku postępowania administracyjnego gromadzi dowody na poparcie swoich twierdzeń, zaś strona odwołująca się czyli powód, w procesie zwalcza te dowody przedstawiając sądowi inne dowody, które zmierzają do obalenia twierdzeń organu. Sąd na nowo przeprowadza zatem postępowanie dowodowe, gromadząc materiał dowodowy w postępowaniu sądowym, z tego też względu przebieg postępowania administracyjnego nie ma wpływu na ostateczną decyzję podejmowaną przez Sąd. Do powoda należy zatem wykazanie, że zaprezentowane przez organ dowody nie pozwalają na konkluzję taką jak w decyzji, zaś rzeczą Sądu nie jest zastąpienie organu i przeprowadzenie postępowania od początku, a jedynie ocena legalności decyzji i w zależności od przewidzianych prawem możliwości bądź zmiana decyzji bądź jej uchylenie. W sytuacji, gdy organ stosownych dowodów nie dostarczył i decyzja nie znajduje odzwierciedlenia w zgromadzonym materiale dowodowym, na odwołującym się nie spoczywa ciężar przeprowadzenia dowodu przeciwnego. Na podstawie tak zebranego materiału dowodowego Sąd dokonuje ustaleń faktycznych oraz dokonuje subsumcji przepisów do ustalonego stanu faktycznego, czego skutkiem jest wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r., sygn. akt III CRN 120/91, Lex nr 3724; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r., sygn. akt I CKN 265/98, Lex nr 35385; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I CKN 351 /99, Lex nr 38556; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 r., sygn. akt I CKN 1036/98, Lex nr 52708) Sąd Ochrony konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Przekazanie przez Prezesa URE odwołania wszczyna kontradyktoryjne postępowanie cywilne, którego celem nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Przechodząc zatem do zarzutów materialnych odwołania w pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 P.e, w przypadku zagrożenia:

1. bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo - energetycznym,

2. bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,

3. bezpieczeństwa osób,

4. wystąpieniem znacznych strat materialnych

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu
i poborze energii elektrycznej lub ciepła.

Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (art. 11 ust. 3 P.e.) polegają na:

1) ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego poboru energii elektrycznej;

2) zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła.

W myśl art. 11 ust. 7 P.e., Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii (poprzednio: ministra gospodarki), w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.

Z kolei zgodnie z art. 11c ust. 2 P.e., w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego:

1) podejmuje we współpracy z użytkownikami systemu elektroenergetycznego, w tym z odbiorcami energii elektrycznej, wszelkie możliwe działania przy wykorzystaniu dostępnych środków mających na celu usunięcie tego zagrożenia i zapobieżenie jego negatywnym skutkom;

2) może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin.

Natomiast zgodnie z treścią art. 11c ust. 3 P.e., operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw energii (poprzednio: ministra gospodarki) oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłasza konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7.

W art. 11d ust. 3 P.e. przewidziano z kolei, że w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.

Szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń w dostawach i poborze energii elektrycznej określa rozporządzenie Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła.

Zgodnie zaś z § 5 pkt 1 rozporządzenia, ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła dotyczą każdego z odbiorców energii elektrycznej – dla których wielkość mocy umownej określonej w umowach ustalona została powyżej 300 kW i którzy nie podlegają ochronie przed wprowadzonymi ograniczeniami na podstawie § 6 ust. 1 rozporządzenia. Zaś w świetle tego ostatniego przepisu, ochronie przed wprowadzanymi ograniczeniami podlegają odbiorcy energii elektrycznej w ciągu całego roku, dla których wielkość mocy umownej określonej w zawartej umowie sprzedaży, umowie o świadczenie usług przesyłania albo dystrybucji lub umowie kompleksowej ustalona została poniżej 300 kW oraz:

1. szpitale i inne obiekty ratownictwa medycznego;

2. obiekty wykorzystywane do obsługi środków masowego przekazu
o zasięgu krajowym;

3. porty lotnicze;

4. obiekty międzynarodowej komunikacji kolejowej;

5. obiekty wojskowe, energetyczne oraz inne o strategicznym znaczeniu dla funkcjonowania gospodarki lub państwa, określone w przepisach odrębnych;

6. obiekty dysponujące środkami technicznymi służącymi zapobieganiu lub ograniczaniu emisji, negatywnie oddziaływujących na środowisko.

Stosownie natomiast do § 8 ust. 1 i 2 i 6 rozporządzenia, wielkości określające poziomy wprowadzanych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej poprzez ograniczenie poboru mocy ujęte są w planach wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które podlegają corocznej aktualizacji. Plan taki opracowywany jest przez operatorów systemów przesyłowych uzgadnianych z Prezesem URE na podstawie planów wprowadzania ograniczeń opracowywanych przez operatorów systemów dystrybucyjnych.

Zaś w myśl § 10 rozporządzenia, umowy zawarte przez przedsiębiorstwa energetyczne z odbiorcami zawierają maksymalne ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej ujęte w planach ograniczeń i określają sposób powiadamiania o obowiązujących stopniach zasilania.

Rozporządzenie Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w § 11 i § 12 określa sposób informowania odbiorców z planami ograniczeń i ograniczeniami w poborze energii elektrycznej.

Według pierwszego z wymienionych przepisów, operatorzy oraz przedsiębiorstwa energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia w ciepło zapoznają odbiorców z planami ograniczeń przez ogłoszenia zamieszczane w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości lub w formie elektronicznej na swojej stronie internetowej albo w formie ustalonej w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy, co najmniej na 30 dni przed dniem obowiązywania ograniczeń.

Natomiast zgodnie z treścią § 12:

1. Ograniczenia w poborze energii elektrycznej są realizowane przez odbiorców stosownie do komunikatów operatorów o obowiązujących stopniach zasilania.

2. Komunikaty operatorów o obowiązujących stopniach zasilania, o których mowa w § 9, wprowadzanych jako obowiązujące w najbliższych 12 godzinach
i przewidywanych na następne 12 godzin, są ogłaszane w radiowych komunikatach energetycznych w programie (...) o godzinie 7^{(
55)}
i 19^{(
55)} oraz na stronach internetowych operatorów i przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia w ciepło, które obowiązują w czasie określonym w tych komunikatach.

3. W przypadku zróżnicowania wprowadzonych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, w stosunku do stopni zasilania ogłoszonych w komunikatach radiowych, operatorzy powiadamiają odbiorców indywidualnie w formie pisemnej lub w sposób określony w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy, albo za pomocą innego środka komunikowania się w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.

4. Powiadomienia, o których mowa w ust. 3, są dla odbiorcy obowiązujące
w pierwszej kolejności w stosunku do powiadomień ogłaszanych w komunikatach radiowych.

Przechodząc do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że niekwestionowane pozostaje, że powód jest odbiorcą energii elektrycznej, którego dotyczą ograniczenia w poborze mocy i jednocześnie nie mają do niego zastosowania wyłączenia z § 6 rozporządzenia wskazywanego wyżej. Powód w związku z tym był zobowiązany zastosować się nie tylko do ograniczeń wprowadzonych przez Operatora Systemu Przesyłowego (tj. (...)) w dniu 10 sierpnia 2015 r., ale również do ograniczeń wynikających z rozporządzenia Rady Ministrów z 11 sierpnia 2015 r. w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które wprowadziło te ograniczenia w okresie od 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00.

W sprawie ustalono, że w dniach od 10 do 12 sierpnia 2015r. dla punktów poboru w Obiektach 1,2,3,4,5,6 w Odbiorca przekroczył obowiązujące go - zgodnie z szczegółowymi zasadami i trybem wprowadzania ograniczeń - wartości poboru mocy w poszczególnych stopniach zasilania w następujący sposób:

1) dla Obiektu 1:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1310 [MW w godzinie];

2) dla Obiektu 2:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,8256 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,5513 [MW w godzinie];
-: w dniu 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1481 [MW w godzinie];

3) dla Obiektu 3:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 1,63015 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 1,21200 [MW w godzinie];
-: w dniu 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,28800 [MW w godzinie];

4) dla Obiektu 4:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,00220 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,04728 [MW w godzinie];

5) dla Obiektu 5:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,16895 [MW w godzinie];

6) dla Obiektu 6:

-: w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,6340 [MW w godzinie];
-: w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,4662 [MW w godzinie],

Powód nie zakwestionował powyższych naruszeń, stwierdzając że karze pieniężnej nie podlegają przekroczenia mające miejsce w dniach 10i 11 sierpnia 2015 r.

Na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., Prezes URE jest uprawniony do nałożenia kary pieniężnej na podmiot, który nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3.

Ustawodawca, co istotne, przewidział sankcje za niezastosowanie się do ściśle określonych, konkretnych ograniczeń, tj. wprowadzonych w oparciu o wymienione enumeratywnie przepisy art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 P.e., a nie ogólnie za każdy przypadek niezastosowania się do tego rodzaju ograniczeń.

Przepis art. 11 P.e. dotyczy ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzanych w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, co oznacza, że oparcie zaskarżonej decyzji na tej podstawie prawnej było nieprawidłowe, gdyż powodowi zarzucono niezastosowanie się do ograniczeń w dniu 10 sierpnia 2015 r., podczas gdy ograniczenia wprowadzone przez Radę Ministrów obowiązywały w okresie od 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00.

Jeśli chodzi o art. 11c ust. 3 P.e. - który nie został wprawdzie przywołany jako podstawa prawna decyzji kwestionowanej w niniejszej sprawie - to przepis ten nie stanowi samoistnej podstawy do wprowadzenia ograniczeń. Dotyczy on bowiem obowiązków informacyjnych operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego w związku z wystąpieniem zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, a także obowiązku zgłoszenia konieczności wprowadzenia ograniczeń w trybie art. 11 ust. 7, tj. w trybie rozporządzenia Rady Ministrów.

Sankcja za niedopełnienie przez operatora wskazanych obowiązków została przewidziana w art. 56 ust. 1 pkt 1c P.e. W ocenie Sądu, odesłanie w art. 56 ust. 3a P.e. do przepisu art. 11c ust. 3 P.e. jest „puste”, a zatem mamy w tym przypadku do czynienia z ewidentnym błędem ustawodawcy. W związku z powyższym przepis ten nie daje podstaw do nałożenia na jakikolwiek podmiot, jakichkolwiek ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej.

Pozwany oparł zaskarżoną decyzję także na art. 11d ust. 3 P.e., co zdaniem Sądu było bezpodstawne. Wbrew bowiem twierdzeniom organu, przepis ten nie stanowi rozwinięcia uprawnień OSP wskazanych w art. 11c ust. 2 P.e., poprzez określenie sposobu realizacji wprowadzonych ograniczeń. Norma ta dotyczy możliwości ograniczenia przez operatorów systemu elektroenergetycznego, a nie OSP, świadczonych przez nich usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej w zakresie niezbędnym do usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw.

W konsekwencji powyższego, Sąd Okręgowy stwierdza, że przepisy art. 11c ust. 3 P.e. oraz art. 11d ust. 3 P.e. nie stanowią samoistnej podstawy prawnej wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w trybie polecenia OSP.

Podstawę taką stanowi przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., nie uwzględniony wszakże w treści art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. Oznacza to, że odesłanie zawarte w danym zakresie w ostatnim z wymienionych przepisów, przyznającym Prezesowi URE kompetencję do wymierzenia kary pieniężnej, jest błędne.

W ocenie Sądu nałożenie tej kary w przypadku niezastosowania się do ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., wymagałoby zastosowania przez organ wykładni rozszerzającej art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., co zdaniem Sądu, należy uznać za niedopuszczalne.

Kary pieniężne, wymierzane na podstawie ustawy Prawo energetyczne, stanowią rodzaj sankcji administracyjno-karnej. Przepisy o charakterze administracyjno-karnym, przewidujące kary pieniężne za określone naruszenia, winny zaś być stosowane przez organy administracji publicznej w sposób ścisły i precyzyjny, tzn. dokładnie odpowiadający normie prawnej bez stosowania wykładni rozszerzającej, analogii, czy domniemań (tak trafnie M. Sachajko [w:] red. M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883).

W tym kontekście, konstrukcja przepisu art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. budzi istotne zastrzeżenia w zakresie spełniania zasady określoności czynów zabronionych pod groźbą kary ( nullum crimen, nulla poena sine lege). Zasada ta w demokratycznym państwie prawnym stanowi jeden z filarów ochrony karnoprawnej, która zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, winna być stosowana także w przypadku odpowiedzialności za delikty administracyjne, w tym także te, które zostały unormowane w ustawie Prawo energetyczne. Ustawowe formułowanie przepisów o charakterze represyjnym musi w pełni odpowiadać zasadzie określoności, co oznacza, że ustawa musi w sposób kompletny, jasny, jednoznaczny i precyzyjny definiować wszelkie znamiona czynów zagrożonych karą. Sąd Okręgowy podziela
i przyjmuje za swój, pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażony
w uzasadnieniu wyroku z 1 czerwca 2004 r. w sprawie o sygn. akt GSK 30/04, zgodnie z którym przy egzekwowaniu obowiązku, kształtowanego normą prawa administracyjnego materialnego, za którego naruszenie przewidziana jest administracyjna kara pieniężna, muszą być zachowane bezwzględnie zasady interpretacji i stosowania norm o charakterze restrykcyjnym ukształtowane w dziedzinie prawa karnego, zwłaszcza zasada prymatu wykładni językowej przed innymi rodzajami wykładni (System Informacji Prawnej LEX nr 799784). W ocenie Sądu Okręgowego, nie budzi wątpliwości, że w odniesieniu do przepisu art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., powyższe kryteria, w tym wymóg kompletności i jednoznaczności w formułowaniu przez ustawodawcę przesłanek normatywnych kary pieniężnej, nie został spełniony.

Mając powyższe na uwadze, wobec braku podstawy prawnej do nałożenia kary pieniężnej za niezastosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na polecenie OSP, w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r., w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., konieczne było uchylenie decyzji wymierzającej powodowi karę pieniężną za niezastosowanie się do ograniczeń. Zgodzić się należy ze stanowiskiem powoda, że podany w piśmie wszczynającym postępowanie jako podstawa jego wszczęcia oraz ewentualnego nałożenia kary za przekroczenie ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy ogranicza możliwość zastosowania kary pieniężnej za niezastosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, jedynie do tych ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 11, art. lic ust. 3 (podstawa prawna wydania rozporządzenia - odesłanie puste) lub art. 11d ust. 3 tej ustawy. Regulacja ta nie zawiera natomiast podstawy prawnej do stosowania kar za naruszenie ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. lic ust. 2 pkt 2 ustawy, tj. ograniczeń wprowadzanych przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego na okres nie dłuższy niż 72 godziny, a właśnie w ten sposób wprowadzone zostały pierwotnie - w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. - ograniczenia przez (...) S.A.

Wobec powyższego, poprzez bezpodstawne zastosowanie art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. jako podstawy nałożenia kary za naruszenie przez powoda obowiązków wynikających z wprowadzenia przez (...) S.A. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., który to artykuł nie jest objęty sankcją z art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., należało uznać za zasadne uchylenie zaskarżonej decyzji w tym zakresie.

W świetle powyższego należało uznać, że naruszenie ograniczenia wprowadzonego art. 11 c ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne nie jest równoznaczne z naruszeniem ograniczenia wprowadzonego na podstawie art. 11d ust. 3 tej ustawy.

W ocenie Sądu brak jest zatem podstaw do nałożenia na powoda kary na podstawie art. 56 ust. 3a ustawy Prawo energetyczne za naruszenia ograniczenia wprowadzone na innej podstawie niż wymienione w niniejszym przepisie.

Sąd podziela stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 października 2008 r., III SK 3/08, że skoro kara pieniężna stanowi sankcję, dolegliwość, i to znaczną, dla przedsiębiorcy, to odnoszą się do niej pewne najbardziej podstawowe zasady stosowania sankcji. Nie jest w związku z tym dopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej w zakresie definiowania czynu, za który przewidziana jest sankcja w postaci kary pieniężnej.

W odniesieniu do niedostosowania się przez powoda do ograniczeń w dostarczaniu i poborze mocy w dniu 12 sierpnia 2015 r., zważyć należało, że Odbiorca dla Obiektu 2- Obiekt zlokalizowany w R., ul. (...) przekroczył łącznie 0,1481 [MW w godzinie] oraz dla Obiektu 3 - Obiekt zlokalizowany w N. (dz. nr (...)) przekroczył łącznie 0,28800 [MW w godzinie]. W obu tych punktach Odbiorca przekroczył łącznie 0,4361 [MW w godzinie]. Rada Ministrów rozporządzeniem z dnia 11 sierpnia 2015 r. w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej (Dz.U. z 2015 r., poz.1136) wprowadziła od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dla odbiorców energii elektrycznej o mocy umownej powyżej 300 kW. Podstawą wprowadzonego ograniczenia był przepis art.11 ustawy Prawo energetyczne, a zatem norma wskazana w dyspozycji art.56 ust. 3a ustawy Prawo energetyczne.

Dla zasadności nałożenia kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 nie ma znaczenia, czy pobór mocy (wartość przekroczenia) mógł stanowić realne zagrożenie bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej kraju. Celem wprowadzanych ograniczeń jest zbilansowanie mocy w sieci elektroenergetycznej kraju. Każde przekroczenie poboru mocy skierowane jest przeciwko celowi wprowadzonego ograniczenia, a zatem godzi w bezpieczeństwo energetyczne kraju.

W konsekwencji, wobec braku podstawy prawnej do nałożenia kary pieniężnej za niezastosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na polecenie OSP w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. należało uchylić zaskarżoną decyzję w tym zakresie.

Mając na uwadze przestawione okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 479⁵³§ 2 k.p.c. uchylił zaskarżoną decyzję w całości, uznając, iż ze względu na nałożenie na powoda kary pieniężnej w jednej kwocie bez wskazania jej wysokości z tytułu naruszenia za każdy dzień w sprawie nie było możliwości wydania wyroku kształtującego, uwzględniającego naruszenie, które zaistniało po wejściu w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2015 r.

O kosztach procesu, Sąd orzekł stosownie do wyników postępowania na podstawie art. 98 k.p.c. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018r. poz. 265). Na koszty procesu po stronie powoda złożyły się: opłata od odwołania w wysokości 100 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 720 zł na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018r. poz. 265).

Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Dodano: 28 września 2022, Opublikował(a): Wioleta Żochowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Bogdan Gierzyński
Data wytworzenia informacji: 15 lutego 2021