Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Arkadiusz Zagrobelny

Protokolant – Sekretarz sądowy Dominika Zajdowska

po rozpoznaniu 21 listopada 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

połączonych spraw:

1.  z odwołania (...) S.A. z siedzibą w W. (dawniej (...) S.A.)

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych: A. M. i (...) sp. z o.o.
z siedzibą w W.

oraz

2.  z odwołania (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej (...)sp. z o.o.)

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych : A. M. i (...) S.A. z siedzibą w W.

o ustalenie, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej było uzasadnione

na skutek odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 30 grudnia 2021 r.
nr (...)

I.  w sprawie z odwołania (...) S.A. z siedzibą w W.:

1)  oddala odwołanie;

2)  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  w sprawie z odwołania (...) sp. z o. o. z siedzibą w W.:

1)  oddala odwołanie;

2)  zasądza od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych)
z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

/sędzia Arkadiusz Zagrobelny/

Sygn. akt XVII AmE 101/22

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 grudnia 2023 r.

Decyzją z dnia 30 grudnia 2021 r. znak: (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej również jako: „Prezes URE”, „Pozwany”) na podstawie:

- art. 8 ust. 1 w zw. z art. 30 ust 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716 ze zm., dalej też „ p.e.”),

- art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2021, poz. 735 ze zm., dalej też „ k.p.a. ”),

po rozpatrzeniu wniosku A. M. o rozstrzygnięcie w trybie art. 8 ust. 1 p.e. sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego, zlokalizowanego w W. ((...)), przy ul. (...), stwierdził, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do tego lokalu dokonane na zlecenie (...) S.A. (obecnie (...) S.A.) z siedzibą w W., przez (...) sp. z o.o. było nieuzasadnione.

(decyzja Prezesa URE z dnia 30.12.2021 r. k. 6-10 akt sąd.)

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) S.A. (dawniej: (...) S.A.) - (sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt XVII AmE 101/22) - zaskarżając ją w całości i zarzucił jej naruszenie:

1)  art. 6b ust 3 p.e., poprzez błędną jego wykładnię i orzeczenie, iż wstrzymanie dostaw energii elektrycznej do lokalu wnioskodawcy było nieuzasadnione;

2)  art. 6, art. 77 § 1 w zw. z art. 7 k.p.a., poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności oraz błędne przyjęcie, że warunkiem dopuszczalności wstrzymania dostaw energii elektrycznej zgodnie z art. 6b ust 3 p.e. jest skuteczne, faktyczne doręczenie odbiorcy przez przedsiębiorstwo energetyczne powiadomienia (wysłanego za zwrotnym potwierdzeniem odbioru), o którym mowa w art. 6b ust 3 p.e., wyznaczenie dodatkowego dwutygodniowego terminu, liczonego od dnia otrzymania powiadomienia, oraz niemożności określenia upływu tego terminu datą, pomimo iż art. 6b ust 3 p.e. nie określa ani sposobu wysłania tego powiadomienia, ani początku biegu tego terminu.

Na podstawie wskazanych wyżej zarzutów powód wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonej decyzji w całości, poprzez orzeczeniem iż wstrzymanie dostaw energii elektrycznej do wnioskodawcy było uzasadnione

ewentualnie wniósł o:

2.  uchylenie decyzji Prezesa URE z dnia 31 grudnia 2021 r.

oraz

3.  zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

(odwołanie (...) z dnia 21.01.2022 r. k. 11-18 akt sąd.)

Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od (...) S.A. na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu. Prezes URE w tymże piśmie zwrócił szczególną uwagę na fakt, że strona powodowa nie dokonała skutecznego powiadomienia A. M. (dot. wezwania do zapłaty należności z dnia 10 września 2016 r.), a w konsekwencji wnioskodawca nie mógł zapoznać się z treścią pisma. Dodatkowo Pozwany dodał, że to właśnie na powodzie spoczywa ciężar dowodu w postepowaniu sądowym.

(pismo Prezesa URE z dnia 22.07.2022 r. k. 80-83 akt sąd.)

Od powyższej decyzji odwołanie złożył także (...) sp. z o.o. (dawniej: (...) sp. z o.o.) - (sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt XVII AmE 102/22) - zaskarżając ją w całości i zarzucił jej naruszenie:

1)  art. 6b ust 3 p.e., poprzez błędną jego wykładnię i orzeczenie, iż wstrzymanie dostaw energii elektrycznej do lokalu wnioskodawcy było nieuzasadnione;

2)  art. 6, art. 77 § 1 w zw. z art. 7 k.p.a., poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności oraz błędne przyjęcie, że warunkiem dopuszczalności wstrzymania dostaw energii elektrycznej zgodnie z art. 6b ust 3 p.e. jest skuteczne, faktyczne doręczenie odbiorcy przez przedsiębiorstwo energetyczne powiadomienia (wysłanego za zwrotnym potwierdzeniem odbioru), o którym mowa w art. 6b ust 3 p.e., wyznaczenie dodatkowego dwutygodniowego terminu, liczonego od dnia otrzymania powiadomienia, oraz niemożności określenia upływu tego terminu datą, pomimo iż art. 6b ust 3 p.e. nie określa ani sposobu wysłania tego powiadomienia, ani początku biegu tego terminu.

Na podstawie wskazanych wyżej zarzutów powód wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonej decyzji w całości, poprzez orzeczeniem iż wstrzymanie dostaw energii elektrycznej do wnioskodawcy było uzasadnione

ewentualnie wniósł o:

2.  uchylenie decyzji Prezesa URE z dnia 31 grudnia 2021 r.

oraz

3.  zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

(odwołanie (...) sp. z o.o. z dnia 21.01.2022 r. k. 11-24 akt sąd. XVII AmE 102/22)

Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od (...) sp. z o.o. na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu.

(pismo Prezesa URE z dnia 22.07.2022 r. k. 57-60 akt sąd. XVII AmE 102/22)

Postanowieniem z dnia 26 września 2023r (wydanym na rozprawie) Sąd postanowił w trybie art. 219 k.p.c. połączyć do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę o sygn. akt XVII AmE 102/22 ze sprawą o sygn. XVII AmE 101/22 i dalej prowadzić połączone sprawy pod sygn. akt XVII AmE 101/22.

(postanowienie k. 129 akt sąd. XVII AmE 102/22)

W dalszym toku postępowania (...) S.A., (...) sp. z o.o. oraz Prezes URE podtrzymali prezentowane stanowiska.

Zainteresowana A. M. wnosiła o oddalenie obu odwołań wskazując, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

(protokół z rozprawy z dnia 26.09.2023 r. k. 155-156 oraz protokół rozprawy z dnia 21.11.2023 r. k. 169 - akt sąd. XVII AmE 101/22, a także protokół z rozprawy k. . 128 akt sąd. XVII AmE 102/22 )

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. (dalej również jako: „ Sprzedawca”) jest przedsiębiorstwem energetycznym w rozumieniu art. 3 pkt. 12 p.e. zajmującym się obrotem energią elektryczną i posiada zawartą umowę o świadczenie usług dystrybucji z Operatorem Systemu Dystrybucyjnego, którego funkcję pełni (...) sp. z o.o. (dalej również jako: „ Operator”).

W dniu 30 września 1999 r. A. M. (dalej również jako: „ Wnioskodawczyni”) zawarła ze (...) S.A. umowę sprzedaży energii elektrycznej, nr umowy (...) na czas nieokreślony. Umowa obejmowała dostarczenie energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni, zlokalizowanego przy ul. (...) w W..

W piśmie z dnia 10.03.2017 r. Sprzedawca wskazał, że umowa zawarta z Wnioskodawczynią ma charakter kompleksowej umowy (sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji).

(okoliczności bezsporne k. 7, k. 1212, a ponadto: pismo wnioskodawczyni z dnia 10.01.2017 r. k. 1-2 akt adm., umowa nr (...) sprzedaży energii elektrycznej z dnia 30.09.1999 r. k. 23-24 akt adm., pismo Sprzedawcy k. 31-34 akt adm.)

Pismem dnia 10 września 2016 r. Sprzedawca skierował do Wnioskodawczyni wezwanie do zapłaty na kwotę 620,32 zł. Wezwanie odnosiło się do należności z tytułu Faktury Vat nr (...) wystawionej w dniu 1.07.20216 r. płatnej do dnia 10.08.2016 r. oraz z tytułu Prognozy zużycia nr (...) wystawionej w dniu 1.07.2016 r. płatnej do dnia 10.08.2016 r. W piśmie wskazano, że należność należy uregulować w terminie 14 dni oraz pouczono, że jeżeli w tym terminie należność z odsetkami nie zostanie spłacona, Sprzedawca skorzysta z prawa wstrzymania dostarczania energii elektrycznej bez dodatkowego uprzedzenia.

(okoliczności niesporne k. 7, 12-13, a ponadto wezwanie do zapłaty k. 9 akt adm.)

Powyższe pismo zostało wysłane przez Sprzedawcę do Wnioskodawczyni na adres „(...) (...)-(...) W.” – przesyłka została nadana w placówce pocztowej w dniu 14.09.2016 r.

(okoliczności niesporne k. 7, k. 11-12, k. 156 a ponadto wezwanie do zapłaty k. 9 akt adm.)

Pismo z dnia 10.09.2016 r. nie zostało doręczone Wnioskodawczyni.

Okoliczność ta jest sporna pomiędzy stronami.

Powodowie (Sprzedawca oraz Operator) twierdzili, że doszło do doręczenia pisma aczkolwiek nie byli wstanie określić kiedy. Podkreślali natomiast, że zasady doświadczenia wskazują, że doręczenie nastąpiło w ciągu 7 dni od dnia nadania (k. 155v).

Zainteresowana (Wnioskodawczyni) oraz Pozwany twierdzili natomiast, że nie doręczono Wnioskodawczyni omawianego pisma (k. 155v-156).

Zgodnie z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód niewskazany przez stronę. Stosownie zaś do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W związku z tym, że kwestia doręczenia pisma z dnia 10.09.2016 r. było sporna pomiędzy stronami, zaś z uwagi na treść art. 6b ust. 3 p.e. fakt ten był istotny w sprawie (o czym w dalszej części uzasadnienia), to na Powodach spoczywał ciężar wykazania tego faktu (gdyż oni wywodzili z niego skutki prawne).

Celem wykazania, iż doręczono Wnioskodawczyni omawiane pismo, Powodowie:

1)  przedłożyli kserokopię książki nadawczej z dnia 14.09.2016 r. (k. 16);

2)  zwrócili się o zobowiązanie Wnioskodawczyni do przedłożenia kopii pisma.

3)  zwrócili się o wystąpienie do (...)o uzyskanie informacji, kiedy Wnioskodawczyni otrzymała pismo;

Zauważyć należy, iż:

1)  książka nadawcza może stanowić dowód na to, że pismo została wysłane (co było niesporne w sprawie), nie zaś dowód na to, że zostało doręczone;

2)  Wnioskodawczyni wyraźnie i jednoznacznie oświadczyła, że nie otrzymała pisma, i dowiedziała się o jego treści dopiero w momencie gdy sprawa trafiła do URE (k. 156);

3)  (...)S.A. (w odpowiedzi na wezwanie Sądu – k. 156v) odpowiedziała (pismo z dnia 9.10.2023 r. – k. 160), że z uwagi na upływ czasu, że nie jest w stanie przedstawić Sądowi dowodu doręczenia Wnioskodawczyni omawianego pisma z roku 2016. Wskazała, że reklamację można było wnieść w terminie 12 m-cy od dnia nadania przesyłki pocztowej (art. 93 ust. 3 prawa pocztowego), zaś dokument oddawczy (jako dokumentacja niearchiwalna) powinien był być przechowywany przez okres lat 3.

W związku z tym, że z powyższego w żadnym razie nie wynikało, iż doręczono Wnioskodawczyni omawiane pismo, a innych dowodów Powodowie nie przedstawili (k. 169v) Sąd ustalił, że to pismo nie zostało doręczone Wnioskodawczyni.

Pismem dnia 12 listopada 2016 r. (zatatuowanym „Ostateczne wezwanie…”) Sprzedawca ponownie skierował do Wnioskodawczyni wezwanie do zapłaty na kwotę 620,32 zł (wraz z odsetkami). Wezwanie odnosiło się do należności z tytułu Faktury Vat nr (...) wystawionej w dniu 1.07.20216 r. płatnej do dnia 10.08.2016 r. oraz z tytułu Prognozy zużycia nr (...) wystawionej w dniu 1.07.2016 r. płatnej do dnia 10.08.2016 r. W piśmie wskazano, że należność należy uregulować w terminie 7 dni oraz pouczono, że brak zapłaty będzie skutkował podjęciem działań zmierzających do odzyskania kwoty zadłużenia.

Powyższe pismo zostało wysłane przez Sprzedawcę do Wnioskodawczyni na adres „(...) (...)-(...) W.” – przesyłka została nadana w placówce pocztowej w dniu 16.11.2016 r. Pismo to zostało doręczone Wnioskodawczyni.

(okoliczności niesporne k. 7, 8v, k. 12-13, k. 156, a ponadto: wezwanie do zapłaty wraz z kopertą k. 9-10 akt adm.)

Kwota wymieniona w powyższym wezwaniu do zapłaty nie zostało uiszczona przed dniem wysłania tego wezwania (tj. przed dniem 16.11.2016 r.). W dniu 16.11.2016. r. (na wniosek z dnia 14.11.2016 r.) doszło do wstrzymania dostaw energii elektrycznej do lokalu Wnioskodawczyni.

Wznowienie dostaw energii elektrycznej nastąpiło w tym samym dniu tj. 16.11.2016 r., po tym jak Powód otrzymał potwierdzenie płatności zaległych należności oraz opłaty za wznowienie dostawy energii.

(okoliczności niesporne , a ponadto pismo Powoda z dnia 10.03.3027 r. k. 32 akt adm., pismo Wnioskodawczyni k. 1 akt adm., pismo (...) z dnia 14.11.2016 r. Wstrzymanie dostawy energii za zadłużenie k. 50 akt adm., pismo (...) z dnia 16.11.2016 r. Wznowienie dostawy energii k. 51 akt adm. pismo Wnioskodawczyni z dnia 20.03.2017 r. k. 78 akt adm.)

Mailem z dnia 17 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni skierowała do Sprzedawcy reklamację, w której domagała się wyjaśnień dotyczących odcięcia prądu w dniu 16 listopada 2016 r. w lokalu przy ul. (...) w W.. Dodała również, że płatności realizowane są na podstawie zlecenia stałego, a ponadto na fakturze znajduje się zapis „Należność zostanie pobrana w drodze zlecenia stałego”. Wnioskodawczyni podkreślała, że nie otrzymała żadnej informacji, że zalega z płatnościami, oraz że zostanie wstrzymana dostawa energii.

W odpowiedzi na reklamację, Sprzedawca 12 grudnia 2016 r. wyjaśnił, że informacja o płatności kwoty 620,32 zł. z terminem sierpniowym została wysłana do banku 12 lipca 2016 r., natomiast informacja o płatności 450,10 zł. z terminem październikowym 2016 r. została wysłana 15 września 2016 r. Dokumenty były wysyłane do (...) SA Oddział (...), (...)Z powodu braku wpłat tych należności, w dniu 16.11.2016 r. doszło do wstrzymania energii elektrycznej. Poinformował, że nie są mu znane przyczyny braku dokonania zapłaty przez bank wymienionych należności w wyznaczonym terminie.

W sierpniu 2016 r. Sprzedawca zorientował się (w oparciu o telefoniczną informację pracownika banku), iż dotychczasowa siedziba banku przy (...)w W. (na który to adres kierowana była dotychczasowa korespondencja) nie istnieje, a budynek został zburzony. W związku z powyższym od tego momentu Sprzedawca zmienił adres wysyłki zestawień ROR na nowy tj. ul. (...) w W..

Bank w dniu 16 listopada 2016 r. poinformował Wnioskodawczynię, iż nie otrzymał zestawienia z (...) S.A., zawierającego płatność za miesiąc sierpień 2016 r..

Z pisma powoda z dnia 10 marca 2017 r. wynika, iż u Wnioskodawczyni nie jest uruchomione polecenie zapłaty, tylko usługa ROR.

(okoliczności bezsporne, a ponadto: pismo Wnioskodawczyni z dnia 10.01.2017 r. k.. 2 akt adm., mail Wnioskodawczyni z dnia 17.11.2016 r. k. 3, prognoza zużycia z dnia 1.07.2016 r. k. 54 akt adm., odp. na reklamację z dnia 12.12.2016 r. k. 6 akt adm., pismo z Banku (...) S.A. z dnia 16.11.2016 r. k. 5 akt adm., pismo powoda z dnia 10.03.2017 r. k. 31-34 akt adm., pismo Sprzedawcy z dnia 10.11.2017 r. k. 99 akt adm.)

Pismem z dnia 10.01.2017 r. Wnioskodawczyni zwróciła się do Pozwanego o rozstrzygniecie sporu w trybie art. 8 ust. 1 p.e.

Pismem z dnia 20.02.2017 r. Pozwany zawiadomił o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie spornej dotyczącej nieuzasadnionego wstrzymania energii elektrycznej.

(okoliczności bezsporne, a ponadto: pismo Wnioskodawczyni z dnia 10.01.2017 r. k. 1-2 akt adm., pismo Pozwanego z dnia 26.01.2017 r. k. 15 akt adm., pismo wnioskodawczyni z dnia 9.02.2017 r. k. 22 akt adm., pismo Pozwanego z dnia 20.02.2017 r. k. 26-27 akt adm.)

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się zasadniczo na niespornych twierdzeniach stron (art. 229 k.p.c. oraz art. 230 k.p.c.). Twierdzenia te, mając oparcie w znajdujących się w aktach sprawy dokumentach (art. 245 oraz art. 246 k.p.c.) nie budziły wątpliwości Sądu.

Stan faktyczny związany z doręczeniem Wnioskodawczyni pisma z dnia 10.09.2016 r. Sąd ustalił w sposób wyżej w uzasadnieniu przedstawiony.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 p.e. w sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, w tym dotyczących zwiększenia mocy przyłączeniowej, umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, umowy o świadczenie usług transportu gazu ziemnego, umowy o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych, umowy, o której mowa w art. 4c ust. 3, umowy o świadczenie usługi skraplania gazu ziemnego oraz umowy kompleksowej, oraz w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii, odmowy przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii lub infrastruktury ładowania drogowego transportu publicznego, lub ogólnodostępnej stacji ładowania, o której mowa w art. 7 ust. 1a, a także odmowy przyłączenia mikroinstalacji, nieprzyłączenia mikroinstalacji pomimo upływu terminu, o którym mowa w art. 7 ust. 8d ⁷ pkt 2, nieuzasadnionego ograniczenia pracy lub odłączenia od sieci mikroinstalacji, lub odmowy dokonania zmiany umowy, o której mowa w art. 7 ust. 2a, w zakresie terminu dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej, rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony.

Wstrzymanie dostarczania energii może nastąpić tylko określonych w prawie energetycznym przypadkach (odnośne przepisy mają charakter bezwzględnie obowiązujący – zob. wyrok SN z dnia 5.06.2007 r. III SK 11/07).

W myśl art. 6b p.e. ( w brzmieniu obowiązującym w 2016 r. tj. w chwili wstrzymania Wnioskodawczyni dostarczania energii):

Ust. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii może wstrzymać, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli:

1) w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne pobieranie paliw lub energii;

2) odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

Ust. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

Ust. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, powiadamia na piśmie odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym o zamiarze wstrzymania dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli odbiorca ten nie ureguluje zaległych i bieżących należności w okresie 14 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia.

Ust. 5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane niezwłocznie wznowić dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wstrzymanego z powodów, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające wstrzymanie ich dostarczania.

Ponadto wskazać należy, iż stosownie do treści art. 6c ust. 1. p.e., przypadku, gdy odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym złoży do przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 6b ust. 3, reklamację dotyczącą dostarczania paliw gazowych lub energii, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 6b ust. 3, dostarczania paliw gazowych lub energii nie wstrzymuje się do czasu rozpatrzenia reklamacji.

Dodatkowo zgodnie z art. 6c ust. 2 p.e., przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane rozpatrzyć reklamację, w terminie 14 dni od dnia jej złożenia. Jeżeli reklamacja nie została rozpatrzona w tym terminie, uważa się, że została uwzględniona.

Odnosząc powyższe do ustalonego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do lokalu Wnioskodawczyni nastąpiło z naruszeniem art. 6b ust. 2 i 3 p.e. w zw. z art. 6c ust. 1 p.e. i w konsekwencji było nieuzasadnione.

Zauważyć bowiem należy, iż skoro Wnioskodawczyni nie została skutecznie powiadomiona o zamiarze wstrzymania dostarczania energii elektrycznej, to nie rozpoczął biegu termin przewidziany w art. 6c ust. 1 p.e. (tj. 14-dniowy termin do złożenia reklamacji). Termin ten nie mógł zatem upłynąć przed dniem 16.11.2016 r. (kiedy to doszło do wstrzymania dostaw energii elektrycznej do lokalu Wnioskodawczyni). W konsekwencji w dniu 16.11.2016 r. Wnioskodawczyni była jeszcze uprawniona do wniesienia reklamacji. Złożenie zaś tej reklamacji przekreśliłoby możliwość (co najmniej do czasu jej rozpatrzenia) wstrzymania dostarczania energii (art. 6c ust. 1 p.e.).

Sąd uznał, że Wnioskodawczyni nie została skutecznie powiadomiona o zamiarze wstrzymania dostarczania energii elektrycznej, albowiem nie doręczono jej pisma z dnia 10.09.2016 r., w którym takie powiadomienie było zamieszczone. Jak już wyżej w uzasadnieniu wskazano, samo wysłanie tego pisma nie wystarczy do uznania, że zostało doręczone. Brak zaś doręczenia pisma skutkuje tym, że Wnioskodawczyni nie miała możliwości (z przyczyn od niej niezależnych) zapoznać się z jego treścią. W konsekwencji, powiadomienie o którym mowa w art. 6c ust. 1 p.e. w zw. z art. 6b ust. 3 p.e. nie nastąpiło.

Odnosząc się do argumentacji prezentowanej przez Powodów, że przepis art. 6b ust 3 p.e. nie wymaga wysłania stosownego powiadomienia za zwrotnym potwierdzeniem odbioru (że pismo takie można nadać nawet listem zwykłym) wskazać należy, iż Sąd pogląd ten podziela. Podkreślić jednakże należy, iż nie jest istotne to, w jaki sposób pismo z tym powiadomieniem zostanie wysłane do odbiorcy, lecz to czy zostanie doręczone odbiorcy. Odbiorca bowiem dopiero po doręczeniu pisma może zapoznać się z jego treścią, i tym samym zorientować się o grożącym mu wstrzymaniu dostarczania energii..

Co do podnoszonych przez Powodów zarzutów naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, to Sąd podziela pogląd, powszechnie wyrażany w orzecznictwie, iż postępowanie przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym. Wniesienie odwołania od decyzji Prezesa URE wszczyna postępowanie w pierwszej instancji, którego celem nie jest weryfikacja przeprowadzonego postępowania administracyjnego. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 20 września 2005 r., sygn. akt III SZP 2/05 „jurysdykcyjna funkcja Sądu Okręgowego - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może sprowadzać się tylko do oceny legalności decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Sąd ten powinien dążyć do ustalenia okoliczności faktycznych sprawy, a następnie dokonać ich prawnej oceny w zakresie zasadności odwołania” (Legalis, nr 77733). Wobec powyższego tego typu zarzuty są w ocenie Sądu nieskuteczne.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił wniesione przez Powodów odwołania na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c. ( pkt. I.1, II.1 wyroku).

O kosztach procesu ( pkt. I.2., II.2 wyroku) Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na oddalenie odwołań, należało Powodów uznać za stronę, która przegrała proces i zasądzić od nich na rzecz Pozwanego zwrot kosztów procesu, które w sprawie niniejszej obejmowały wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 720 zł, ustalonej w oparciu § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 z zm.).

/sędzia Arkadiusz Zagrobelny/

Sygn. akt XVII AmE 101/22

ZARZĄDZENIE

(...)

/sędzia Arkadiusz Zagrobelny)