Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodnicząca: SSO Ewa Malinowska

protokolant: protokolant sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu 4 grudnia 2018 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanego (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w G.

o zawarcie umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 24 lutego 2017 r. znak: (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz zainteresowanego (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w G. kwotę 737 (siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

Sygn. akt XVII AmE 109/17

UZASDNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z 24 lutego 2017 r., wydaną na podstawie art. 8 ust 1 w związku z art. 7 ust. 1 i 3 i art. 30 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (dalej: PE) oraz w związku z art. 104 § 1 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. o rozstrzygnięcie w sprawie spornej dotyczącej odmowy zawarcia przez (...) S.A. z siedzibą w G. umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej instalacji odnawialnego źródła energii stwierdził, że na przedsiębiorstwie (...) S.A. z siedzibą w G. nie ciąży obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej instalacji odnawialnego źródła energii - elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanej w obrębie miejscowości K., dz. nr (...), na terenie Gminy S..

(decyzja, k. 4-8).

(...) Sp. z o.o. wniosła odwołanie od powyższej decyzji, zarzucając jej naruszenie art. 7 ust. 8d pkt 4 oraz art. 7 ust. 8d ¹ PE poprzez nieprawidłowe przyjęcie przez Prezesa URE, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony uchwałą nr (...) Rady Miejskiej w S. z 28 grudnia 1996 r. nie potwierdza dopuszczalności lokalizacji źródła wytwórczego na terenie objętym planowaną inwestycją. W oparciu o tak sformułowany zarzut Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz przekazanie sprawy Prezesowi URE do ponownego rozpatrzenia w trybie art. 479 ⁵³ § 2 k.p.c. Strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko procesowe w piśmie datowanym na 23 czerwca 2017 r.

(odwołanie, k. 9-11; pismo procesowe, k. 75-78).

Po dokonaniu ponownej analizy akt sprawy oraz zarzutów zawartych w odwołaniu Prezes URE stwierdził brak podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji, w związku z czym organ podtrzymał stanowisko zawarte w tej decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(odpowiedź na odwołanie, k. 51-53).

W odpowiedzi na odwołanie (...) S.A. z siedzibą w G., wniosła o oddalenie odwołania w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz zainteresowanej Spółki zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(odpowiedź na odwołanie, k. 21-22).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskiem z 22 grudnia 2015 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: Spółka (...)) wystąpiła do (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w G. (dalej: Spółka (...), operator) o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej operatora instalacji odnawialnego źródła energii – elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanego w obrębie miejscowości K., gmina S., dz. nr (...).

dowód: Wniosek określenie warunków przyłączenia, k. 25-28 akt admin.

Pismem z 7 stycznia 2016 r. operator wezwał Spółkę (...) do uzupełnienia wniosku - pod rygorem jego anulowania - przez złożenie dokumentów w postaci wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albo, w przypadku braku takiego planu, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Spółka (...) wskazała, że dokumenty te powinny potwierdzać dopuszczalność lokalizacji danego źródła energii na terenie objętym planowaną inwestycją, której dotyczył wniosek o określenie warunków przyłączenia.

dowód: Pismo operatora z 7 stycznia 2016 r., k. 49 akt admin.

Ustosunkowując się do powyższego wezwania, w piśmie z 8 stycznia 2016 r. Spółka (...) poinformowała operatora, że wraz z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia został przesłany wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który – w ocenie Spółki - dopuszcza na wskazanej przez nią działce lokalizację elektrociepłowni na biogaz. Ponadto, zdaniem wnioskodawcy, fakt ten potwierdza interpretacja miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy S., na dowód czego Spółka załączyła kopię pisma burmistrza z 20 stycznia 2016 r.

dowód: Pismo (...) Inwestycje wraz z załącznikami, k. 50-54 akt admin.

W odpowiedzi na ww. pismo operator poinformował (...) Inwestycje, że przedstawione przez Spółkę pismo nie może zostać potraktowane jako uzupełnienie złożonego wniosku o określenie warunków przyłączenia dla Elektrociepłowni (...). Według (...), z uwagi na to, że burmistrz nie jest uprawniony do wykładni postanowień mpzp, to nie można zaakceptować przedłożonego przez Spółkę pisma Burmistrza Miasta i Gminy S. z 20 stycznia 2016 r., jako pomocniczego przy ustalaniu znaczenia postanowień mpzp. Operator zastrzegł, że w przypadku nieuzupełnienia wymaganych dokumentów w wyznaczonym terminie, wniosek Spółki (...) zostanie anulowany. Wobec niewykonania tego wezwania przez Spółkę, jej wniosek o wydanie warunków przyłączenia nie został rozpatrzony.

dowód: Pismo operatora z 6 marca 2016 r., k. 55 akt admin.; okoliczności bezsporne.

Wnioskiem z 5 lipca 2016 r. Spółka (...) wystąpiła do Prezesa URE o rozstrzygnięcie, w trybie art. 8 ust. 1 PE, sporu pomiędzy Spółką a (...) S.A. Oddział w K., w związku z pozostawieniem bez rozpatrzenia wniosku o określenie warunków przyłączenia nr (...), dotyczącego planowanej elektrociepłowni na biogaz o mocy 0,999 MW w miejscowości K. gm. S., dz. (...).

dowód: Wniosek o rozstrzygnięcie powstałego sporu, k. 2-5 akt admin.

Pismem z 30 sierpnia 2016 r. Prezes URE zawiadomił Spółkę (...) oraz Spółkę (...) o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie rozstrzygnięcia sprawy spornej dotyczącej odmowy zawarcia przez (...) umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej instalacji odnawialnego źródła energii - elektrociepłowni na biogaz o mocy przyłączeniowej 0,999 MW, planowanej w obrębie miejscowości K. gm. S., dz. (...).

dowód: Zawiadomienie o wszczęciu postępowania, k. 19-20 akt admin.

Pismem z 14 listopada 2016 r. Prezes URE zawiadomił strony o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie oraz poinformował o przysługującym im prawie do zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym i do złożenia ewentualnych pisemnych uwag i wyjaśnień.

dowód: Zawiadomienie o zakończeniu postępowania dowodowego, k. 71 akt admin.

Tytuł prawny do korzystania przez Spółkę (...) z nieruchomości objętej planowaną inwestycją, w postaci instalacji odnawialnego źródła energii - elektrociepłowni na biogaz, stanowiła umowa dzierżawy nieruchomości zawarta 10 grudnia 2015 r. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T.. Zgodnie z aneksem nr (...) do umowy z 30 lipca 2016 r., „ Umowa dzierżawy jest zawarta na czas oznaczony, do dnia przeniesienia własności Nieruchomości Wydzielonej na Dzierżawcę, nie później jednak niż do dnia 31.12.2017 r.”

dowód: pismo (...) Inwestycje z 11 października 2016 r. wraz z kopią umowy dzierżawy nieruchomości i kopią aneksu nr 1 do umowy dzierżawy nieruchomości, k. 57-62 i 70 akt admin.

Zgodnie z wypisem i wyrysem z planu zagospodarowania przestrzennego gminy S. (dalej: plan, mpzp) - przyjętym Uchwałą Rady Miasta w S. Nr (...) z 28 grudnia 1996 r. - działka nr (...), położona w obrębie ewidencyjnym K., stanowi w części teren upraw rolnych, a w części teren oznaczony symbolami (...). Według § 3 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 3 i ust. 4 planu, symbol RPO oznacza teren zabudowy produkcyjno-rolniczej, na którym dopuszcza się możliwość przeznaczenia dodatkowego lub zamiennego pod warunkiem utrzymania zbliżonego charakterem użytkowania oraz wyeliminowania funkcji mogących spowodować stałe bądź okresowe uciążliwości, a tym samym wywołać konieczność ustanowienia stref ochronnych. Na obszarach rolnych oraz terenach określonych w ust. 1 pkt 1-6 dopuszcza się lokalizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz tras i urządzeń komunikacyjnych. Według § 23 ust. 2 pkt 9 mpzp, teren oznaczony symbolami (...) i (...), to istniejący kompleks produkcji rolniczej wraz z terenem obsługi technicznej kompleksu, zgodnie z którymi istniejąca zabudowa może podlegać wymianie, rozbudowie i przebudowie oraz zmianie sposobu użytkowania budynków pod warunkiem utrzymania cech stylowych istniejącego budownictwa. Na dzień 20 stycznia 2016 r. na działce nr (...) funkcjonował kombinat ogrodniczy wraz z ciepłownią oraz zakłady przetwórstwa rolno-spożywczego.

dowód: Wypis i wyrys z planu zagospodarowania przestrzennego gminy S., k. 31-37, 40 i 51-54 akt admin.; decyzja Prezesa URE z 24 lutego 2017 r. znak: (...), k. 6 akt sądowych; pismo Burmistrza Miasta i Gminy S. z 20 stycznia 2016 r., k. 54 akt admin.

Powyżej opisany stan faktyczny nie był sporny między stronami, a Sąd ustalił go w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym i sądowym, których prawdziwość, wiarygodność i moc dowodowa nie była podważana.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało oddaleniu, wobec braku podstaw do jego uwzględnienia. W ocenie Sądu Okręgowego, Prezes URE, działając w ramach - wynikającej z art. 8 ust. 1 PE - kompetencji do rozstrzygania sprawy spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, prawidłowo uznał, że na Spółce (...) nie ciąży obowiązek przyłączenia do sieci instalacji odnawialnego źródła energii w postaci elektrociepłowni na biogaz, zamierzonej przez Spółkę (...) w K., z uwagi na brak potwierdzenia dopuszczalności lokalizacji danego źródła na terenie objętym planowaną inwestycją w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 3 PE, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania i przyłączania, w pierwszej kolejności, instalacji odnawialnego źródła energii, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne odmówi zawarcia umowy o przyłączenie do sieci lub przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii, jest obowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy. Obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie do sieci nie dotyczy przypadku, gdy ubiegający się o zawarcie umowy nie ma tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, obiektu lub lokalu, do których paliwa gazowe lub energia mają być dostarczane.

Z kolei w art. 7 ust. 8d pkt 1 i 4 PE przewidziano, że do wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot, o którym mowa w ust. 8a, dołącza w szczególności, w przypadku przyłączania do sieci źródeł innych niż mikroinstalacje:

- wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

- dokument potwierdzający tytuł prawny podmiotu do korzystania z nieruchomości, na której jest planowana inwestycja określona we wniosku z wyłączeniem źródeł lokalizowanych w polskim obszarze morskim.

Natomiast według art. 7 ust. 8d ¹ PE, wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej lub pozwolenie na wznoszenie i wykorzystanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich powinny potwierdzać dopuszczalność lokalizacji danego źródła na terenie objętym planowaną inwestycją.

Odnosząc powyższe unormowania prawne do okoliczności niniejszej sprawy Sąd Okręgowy stwierdził, że powód spełnił warunek, dotyczący legitymowania się tytułem prawnym do korzystania z nieruchomości, na której jest planowana inwestycja wskazana we wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej zainteresowanego. Na posiadanie takiego tytułu wskazuje umowa dzierżawy nieruchomości, zawarta przez Spółkę (...) 10 grudnia 2015 r. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T., aneksowana 30 lipca 2016 r.

Zdaniem Sądu, nie można natomiast podzielić stawiska strony powodowej, o dopuszczalności lokalizacji instalacji odnawialnego źródła energii – elektrociepłowni na biogaz, na nieruchomości zlokalizowanej w miejscowości K. na działce nr (...). W okresie relewantnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy na danym obszarze obowiązywał akt prawa miejscowego - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przyjęty uchwałą nr (...) Rady Miejskiej w S. z 28 grudnia 1996 r.

Z planu tego wynika, że działka nr (...), położona w obrębie ewidencyjnym K., stanowi w części teren upraw rolnych, a w części teren oznaczony symbolami 36RPO, 37RPO. Według § 3 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 3 planu, symbol RPO oznacza zaś teren zabudowy produkcyjno-rolniczej, na którym dopuszcza się możliwość przeznaczenia dodatkowego lub zamiennego pod warunkiem utrzymania zbliżonego charakterem użytkowania oraz wyeliminowania funkcji mogących spowodować stałe bądź okresowe uciążliwości, a tym samym wywołać konieczność ustanowienia stref ochronnych. Natomiast stosownie do treści § 23 ust. 2 pkt 9 mpzp, teren oznaczony symbolami 36RPO i 37RPO, to istniejący kompleks produkcji rolniczej wraz z terenem obsługi technicznej kompleksu, zgodnie z którymi istniejąca zabudowa może podlegać wymianie, rozbudowie i przebudowie oraz zmianie sposobu użytkowania budynków pod warunkiem utrzymania cech stylowych istniejącego budownictwa. Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma także zapis § 3 ust. 4 planu, zgodnie z którym na obszarach rolnych oraz terenach określonych w ust. 1 pkt 1-6 dopuszcza się lokalizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz tras i urządzeń komunikacyjnych.

Mając na względzie przywołane postanowienia mpzp należy stwierdzić, że w § 3 ust. 1 planu nie wskazano terenów infrastruktury technicznej w zakresie elektroenergetyki, nie ustalono również dla tego rodzaju terenów odpowiedniej symboliki, w legendzie na rysunkach planu nie występuje ich oznaczenie. Zwrócił zresztą na to uwagę także Burmistrz Miasta i Gminy S. w piśmie z 20 stycznia 2016 r. (k. 53 akt admin.). Natomiast z § 3 ust. 4 mpzp wynika jedynie, że na działce nr (...) dopuszcza się możliwość lokalizacji sieci i urządzeń infrastruktury technicznej. Nie przewidziano natomiast wprost i jednoznacznie przeznaczenia danego terenu pod budowę odnawialnych źródeł energii, np. elektrociepłowni na biogaz, czy farmy wiatrowej. Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: upzp), w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, uwzględniając zasady określone w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy. Natomiast według art. 10 ust. 2a tej ustawy, jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW (co dotyczy także elektrociepłowni na biogaz planowanej przez powoda), a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu, w studium ustala się ich rozmieszczenie. Studium powinno więc podawać możliwe usytuowanie, między innymi, elektrociepłowni na biogaz, czy farm wiatrowych o mocy przekraczającej 100 kW. Projekt takiego studium jest bowiem wykładany do publicznego wglądu i prowadzi się dyskusję publiczną nad przyjętymi w tym projekcie studium rozwiązaniami (art. 11 pkt 10 upzp). Społeczność lokalna może dzięki temu zabrać głos w kwestii budowy odnawialnych źródeł energii na terenach, które zamieszkuje, zaś organ sporządzający studium powinien się z jej stanowiskiem zapoznać i wziąć je pod uwagę. Istotne jest, że na podstawie studium sporządza się plany miejscowe (art. 15 ust. 1 upzp), skoro z art. 9 ust. 4 ustawy wynika, że ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Z tego względu w art. 15 ust. 3 pkt 3a upzp przewidziano, że w planie miejscowym określa się w zależności od potrzeb granice terenów pod budowę urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a oraz granice ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na środowisko. Natomiast w art. 15 ust. 2 pkt 10 upzp osobno uregulowano, że w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż wskazanie mpzp, przyjętym uchwałą Rady Miejskiej w S. z 28 grudnia 1996 r., że na obszarze planowanej przez powoda inwestycji dopuszcza się możliwość lokalizacji sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, nie potwierdza dopuszczalności usytuowania na danym terenie źródła wytwórczego w postaci elektrociepłowni na biogaz, skoro przywołanej wyżej przepisy prawa wymagają konkretnego, bezpośredniego określania granic terenów pod budowę urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii. W ocenie Sądu, lapidarne określenie w analizowanym mpzp możliwości lokalizacji na określonym terenie urządzeń infrastruktury technicznej skłania do wniosku, że chodzi tu jedynie o typowe, zwykłe, podstawowe urządzenia infrastruktury technicznej, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa i gospodarki. Gdyby natomiast plan zagospodarowania przestrzennego miał dopuszczać lokalizację instalacji tak silnie oddziałowujących na okalający obszar, jak elektrociepłownia, to powinien wprost regulować tę kwestię.

Reasumując, zdaniem Sądu, zarzuty i twierdzenia sformułowane w odwołaniu nie zasługiwały na uwzględnienie, gdyż stanowiły one jedynie niepopartą dowodami polemikę z rozstrzygnięciem organu regulacyjnego i nie mogły prowadzić do zmiany lub uchylenia decyzji. Odwołanie nie zasługiwało więc na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja odpowiada prawu. Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c., Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że powód - jako przegrywający sprawę – zobowiązany jest do zwrotu Prezesowi UKE oraz Spółce (...) kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, a w przypadku zainteresowanego także opłata skarbowa do pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Wysokość wynagrodzenia pełnomocników została ustalona w oparciu o – odpowiednio - § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO Ewa Malinowska