Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09 sierpnia 2013 roku Nr (...) pozwany - Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 maja 2013r. PRZEDSIĘBIORSTWA PRODUKCYJNO-USŁUGOWO-HANDLOWEGO (...) SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w R., postanowił dokonać zmiany decyzji z 30 września 2004 r. nr (...), zmienionej postanowieniem z 4 maja 2005 r. nr (...), decyzją z 4 maja 2005r. nr (...), decyzją z 3 sierpnia 2005r. nr (...), decyzją z 12 maja 2006r. nr (...) oraz decyzją z 6 września 2007r. nr (...), w sprawie udzielenia PRZEDSIĘBIORSTWU PRODUKCYJNO-USŁUGOWO-HANDLOWEMU (...) SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w R. koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej na okres od 10 października 2004r. do 10 października 2024r. poprzez:

- nadanie punktowi pierwszemu zatytułowanemu „Przedmiot i zakres działalności", znajdującemu się na drugiej stronie decyzji, następującego brzmienia:

„Przedmiot działalności objętej niniejszą koncesją stanowi działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej w następujących odnawialnych źródłach energii (WIL):

1.  Elektrowni (...), wytwarzającej energię elektryczną przy użyciu 1 jednostki
wytwórczej o mocy zainstalowanej 0,15 MW, zlokalizowanej w miejscowości
R., gmina R., powiat (...), województwo (...),

2.  Zespole Elektrowni (...) o łącznej mocy zainstalowanej
1,560 MW, wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 7 jednostek
wytwórczych o jednostkowej mocy zainstalowanej 6 x 0,150 MW i 1 x 0,660 MW,
zlokalizowanym w miejscowości Z., gmina R., powiat (...),
województwo (...),

3.  Zespole Elektrowni (...) o łącznej mocy zainstalowanej 0,6 MW,
wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 4 jednostek wytwórczych o mocy
zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości P., gmina
Dobre, powiat (...), województwo (...),

4.  Zespole Elektrowni (...) o łącznej mocy zainstalowanej
0,6 MW, wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 4 jednostek wytwórczych
o mocy zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości Z.,
gmina R., powiat (...), województwo (...),

5. (...) o łącznej mocy zainstalowanej 0,6 MW,
wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 4 jednostek wytwórczych o mocy
zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości P., gmina D., powiat (...), województwo (...).”

- nadanie punktowi drugiemu zatytułowanemu „Warunki wykonywania działalności” znajdującemu się na drugiej stronie decyzji, następującego brzmienia:

2. WARUNKI WYKONYWANIA DZIAŁALNOŚCI

2.1. Warunki ogólne

2.1.1.  Koncesjonariusze są zobowiązani do wykonywania działalności objętej niniejszą
koncesją na zasadach określonych w ustawie - Prawo energetyczne oraz wydanych na
jej podstawie przepisach wykonawczych, w szczególności do zapewnienia wysokiej
jakości świadczonych usług, niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną przy
zachowaniu zasady najniższych możliwych kosztów.

2.1.2.  Koncesjonariusze są zobowiązani do przestrzegania obowiązujących przepisów,
w tym przepisów o ochronie środowiska i bezpieczeństwie ekologicznym a także
wydanych na ich podstawie przepisów wykonawczych.

2.1.3.  Koncesjonariusze nie mogą sprzedawać energii elektrycznej przedsiębiorcom
wykonującym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania,
dystrybucji lub obrotu energią elektryczną, jeżeli nie posiadają koncesji, w przypadkach
gdy taka koncesja jest wymagana przepisami ustawy - Prawo energetyczne.

2.1.4.  Koncesjonariusze są zobowiązani do wykonywania działalności w sposób nie
powodujący zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz nie narażający na
powstanie szkód materialnych.

2.1.5.  Koncesjonariusze nie mogą subsydiować działalności nie objętej niniejszą koncesją
z przychodu osiąganego z działalności objętej tą koncesją.

2.2. Szczególne warunki wykonywania działalności objętej koncesją ze względu na właściwą obsługę odbiorców

2.2.1. Koncesjonariusze są zobowiązani do spełnienia technicznych warunków wytwarzania energii elektrycznej określonych w odrębnych przepisach, w szczególności do utrzymywania obiektów, instalacji i urządzeń w należytym stanie technicznym, umożliwiającym wytwarzanie energii elektrycznej w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących przepisów określających wymogi techniczne, jakościowe i ochrony środowiska, z uwzględnieniem uzasadnionego poziomu kosztów.

2.2.2.  Koncesjonariusze są zobowiązani do zapewnienia, aby czynności w zakresie
samodzielnej eksploatacji instalacji i urządzeń wykonywały wyłącznie osoby
legitymujące się posiadaniem wymaganych w tym zakresie kwalifikacji.

2.2.3.  Koncesjonariusze są zobowiązani do utrzymywania lub zagwarantowania
możliwości pozyskania środków finansowych lub majątku pozwalającego na
zaspokojenie roszczeń osób trzecich mogących powstać wskutek niewłaściwego
wykonywania działalności objętej koncesją, w tym szkód w środowisku.

2.3. Warunki zaprzestania działalności po wygaśnięciu koncesji lub jej cofnięciu

2.3.1. Koncesjonariusze nie później niż na 18 miesięcy przed upływem ważności koncesji
i zaprzestaniem działalności spowodują opracowanie na własny koszt i przedstawią
Prezesowi URE analizy:

1)  techniczną,

2)  finansową wraz z opinią i raportem biegłego rewidenta z przeprowadzonego
badania sprawozdania finansowego za ostatni rok działalności -jeśli obowiązek
badania tego sprawozdania wynika z przepisów ustawy z 29 września 1994 r.
o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 330),

3)  wpływu na środowisko,

w zakresie wykonywanej działalności koncesjonowanej, które określą w szczególności stan wywiązania się Koncesjonariuszy ze zobowiązań względem osób trzecich na dzień przewidywanego zakończenia tej działalności.

2.3.2.  Koncesjonariusze są zobowiązani do realizacji wniosków i zaleceń wynikających
z powyższych analiz, w najkrótszym możliwym terminie.

2.3.3.  Koncesjonariusze są zobowiązani po zaprzestaniu działalności koncesjonowanej do
likwidacji skutków swojej działalności, w szczególności w zakresie rekultywacji
gruntów, przywrócenia rzeźby terenu do właściwego stanu, utylizacji odpadów niebezpiecznych.

2.3.4. Koncesjonariusze, w terminie 18 miesięcy przed planowaną datą zaprzestania działalności koncesjonowanej, opracują i przedstawią Prezesowi URE plan działań, o których mowa w punkcie 2.3.3., z podaniem źródeł ich finansowania. W przypadku wystąpienia istotnych zmian warunków, na podstawie których powyższy plan został sporządzony, Koncesjonariusze są zobowiązani do jego niezwłocznej aktualizacji.

2.4. Sprawozdawczość i udzielanie informacji

2.4.1.  Koncesjonariusze są zobowiązani zawiadomić Prezesa URE o zmianach
dotyczących wykonywanej działalności objętej koncesją (w tym w szczególności firmy,
siedziby, numeru w ewidencji działalności gospodarczej, numeru identyfikacji
podatkowej, rozszerzenia bądź ograniczenia tej działalności) nie później niż 14 dni od
dnia ich powstania.

2.4.2.  Koncesjonariusze są zobowiązani do pisemnego poinformowania Prezesa URE
o zamiarze zaprzestania działalności koncesjonowanej nie później niż na 18 miesięcy
przed przewidywaną datą zaprzestania działalności.

2.4.3.  Koncesjonariusze są zobowiązani zawiadomić Prezesa URE o niepodjęciu
działalności objętej koncesją, jeżeli nie podejmie jej w ciągu 6 miesięcy od dnia
doręczenia koncesji, podając przyczyny niepodjęcia działalności, za datę podjęcia
działalności uważa się datę faktycznego rozpoczęcia zarobkowego wytwarzania energii
elektrycznej.

Powód - Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowo – Handlowe (...) Spółka jawna z siedzibą w R. wniósł odwołanie od przedmiotowej Decyzji, zaskarżając ją w części dotyczącej punktu pierwszego zatytułowanego „Przedmiot działalności objętej niniejszą koncesją stanowi działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej w następujących odnawialnych źródłach energii (WIL): pkt 1-5 i zarzucając jej:

- naruszenie przepisu prawa materialnego, to jest art. 32 ust 1 pkt 1 pe poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, będące wynikiem naruszenia przepisów postępowania, to jest art. 104 § 2 kpa w zw. z art. 30 ust. 1 pe, art. 107 § 1 i 3 kpa w zw. z art. 30 ust 1 pe i art. 155 kpa w zw. z art. 30 pe poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy, brak części
uzasadnienia faktycznego decyzji i zmianę decyzji niezgodnie z wnioskiem, co naruszyło słuszny interes koncesjonariusza, podczas gdy prawidłowe ustalenie stanu faktycznego sprawy musi prowadzić do wniosku jak w pkt III odwołania, że w istocie zmiana warunków koncesji miała polegać na dodaniu do przedmiotu działalności koncesjonariusza, polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej, nowego (odrębnego) odnawialnego źródła energii.

Powód wniósł o uwzględnienie odwołania poprzez zmianę zaskarżonej części Decyzji w następujący sposób:

- nadanie punktowi pierwszemu zatytułowanemu „Przedmiot i zakres działalności" znajdującemu się na drugiej stronie decyzji, następującego brzmienia:

„Przedmiot działalności objętej niniejszą koncesją stanowi działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej w następujących odnawialnych źródłach energii ( (...)):

1.  Elektrowni (...), wytwarzającej energię elektryczną przy użyciu 1 jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 0,15 MW, zlokalizowanej w miejscowości R., gmina R., powiat (...), województwo (...),

2.  Zespole Elektrowni (...) o łącznej mocy zainstalowanej
0,75 MW, wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 5 jednostek wytwórczych o mocy zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości Z., gmina R., powiat (...), województwo (...),

3.  Zespole Elektrowni (...) o łącznej mocy zainstalowanej 0,6 MW, wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 4 jednostek wytwórczych o mocy zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości P., gmina D., powiat (...), województwo (...),

4.  Zespole Elektrowni (...) o łącznej mocy zainstalowanej 0,6 MW, wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 4 jednostek wytwórczych o mocy zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości Z., gmina R., powiat (...), województwo (...),

5.  (...) o łącznej mocy zainstalowanej 0,6 MW,
wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 4 jednostek wytwórczych o mocy zainstalowanej 0,15 MW każda, zlokalizowanym w miejscowości
P., gmina D., powiat (...), województwo (...),

6. Zespole Elektrowni (...) „(...)” o łącznej mocy
zainstalowanej 0,810 MW, wytwarzającym energię elektryczną przy użyciu 2 jednostek wytwórczych o jednostkowej mocy zainstalowanej 1 x 0,150 MW i 1 x
0,660 MW zlokalizowanym w miejscowości Z., gmina R., powiat (...), województwo (...).”

Ponadto powód wniósł o zasądzenie od Prezesa URE poniesionych kosztów postępowania sądowego, tj. kosztów opłaty sądowej od odwołania i kosztów zastępstwa procesowego.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z 30 września 2004r. nr (...), zmienioną postanowieniem z 04 maja 2005 r. nr (...), decyzją z 04 maja 2005r. nr (...), decyzją z 03 sierpnia 2005r. nr (...), decyzją z 12 maja 2006r. nr (...) oraz decyzją z 06 września 2007r. nr (...), udzielono Przedsiębiorstwu Produkcyjno – Usługowo – Handlowemu (...) Spółka jawna z siedzibą w R. koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej na okres od 10 października 2004 r. do 10 października 2024 r. (okoliczność bezsporna).

Przedsiębiorstwo prowadziło koncesjonowaną działalność gospodarczą w ramach 5 odnawialnych źródeł energii, m.in. przy pomocy Zespołu Elektrowni (...) (zwanych też Z. I).

Przedsiębiorstwo to rozpoczęło dodatkową inwestycję obejmującą budowę dwóch generatorów energii wiatrowej na działce o numerze ewidencyjnym (...) wraz z urządzeniami do przesyłu energii elektrycznej w obrębie ewidencyjnym Z., otrzymując uprzednio decyzję (...) o warunkach zabudowy Wójta Gminy R. z dnia 08 marca 2012r. dotyczącą rozbudowy (...) w gminie R. (k. 18-41 akt adm.).

Przedsiębiorstwo traktujące przedmiotowe obiekty jako Elektrownię (...) o mocy wprowadzanej do sieci 810 kW otrzymało 06 lipca 2012r. warunki ich przyłączenia do sieci elektroenergetycznej (...) S.A. nr (...) (k. 47- 48 akt adm.). Przy czym zgodnie z tymi warunkami miejscem przyłączenia tej Elektrowni miał być (...) R. [ (...)- (...)], (...) R.- O. (...), Obiekt Ciąg liniowy (...) R.- O. (...), punkt przyłączenia wspólny z istniejącą FW Z. (pkt 4 warunków przyłączenia).

Decyzją z dnia 28 października 2012r. nr (...) Starosta (...) zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dwóch elektrowni wiatrowych wraz z elementami infrastruktury technicznej niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania przedsięwzięcia w ramach (...) na działkach o nr ewidencyjnych (...) w miejscowości Z., gmina R. wg projektu budowlanego dla Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Usługowo – Handlowego (...) Spółka jawna z siedzibą w R. (k. 42- 46 akt adm.).

W związku z zakończeniem inwestycji Przedsiębiorstwo złożyło do Prezesa URE wniosek datowany na 17 maja 2013r. o zmianę koncesji poprzez dodanie nowego źródła energii. We wniosku tym podano, że energia elektryczna ma być produkowana w elektrowni wiatrowej o łącznej mocy zainstalowanej 0,81 MW (nowe miejsce przyłączenia elektrowni wiatrowej o mocy 1 x 0,66 MW, 1 x 0,15 MW) w źródle o nazwie Zespół Elektrowni (...) zlokalizowanym w miejscowości Z., gmina R., powiat (...), woj. (...) (k. 1 akt adm.).

Pismem z dnia 24 maja 2013r. Prezes URE wezwał Przedsiębiorstwo do nadesłania wyjaśnień czy jego wniosek o zmianę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej dotyczy dodania nowego źródła energii (w przypadku gdy (...) ma inny punkt przyłączenia do sieci elektroenergetycznej operatora niż (...)), czy wniosek dotyczy zwiększenia mocy (dodania jednostek wytwórczych o łącznej mocy 0,81 MW) (...) (wspólny punkt przyłączenia (...) i (...)) (k. 81 akt adm.).

W dniu 28 maja (...) S.A. zawarła z Przedsiębiorstwem umowę o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej nr (...) (k. 90- 93 akt adm.), w której operator zobowiązał się do budowy przyłącza oraz rozbudowy sieci w określonym terminie w sposób uwzględniający warunki przyłączenia, a podmiot przyłączany do wykonania instalacji przyłączanej w terminie i sposób umożliwiający jej przyłączenie do sieci oraz zapłaty opłaty za przyłączenie (§ 2 ust. 2 umowy). (...) S.A. złożyło po tym oświadczenie o wykonaniu przyłączenia nr (...) zgodnie z zawartą umową i jako miejsce przyłączenia wskazało nr linii (...) (...), stacja 15/0,4 kV (k. 95 akt adm.).

W odpowiedzi z dnia 29 maja 2013r. na wezwanie Prezesa URE Przedsiębiorstwo wniosło o zarejestrowanie jednostki jako nowego źródła energii (k. 83 akt adm.), dołączyło też szereg dokumentów.

W związku z tym, iż w ocenie Prezesa URE z nadesłanych dokumentów wynikało, że wniosek o zmianę koncesji dotyczy zwiększenia mocy (dodania dwóch jednostek wytwórczych o łącznej mocy 0,81 MW) (...) (wspólny punkt przyłączenia (...) i (...)), nie zaś dodania nowego źródła energii, organ wystąpił do Przedsiębiorstwa o skorygowanie treści wniosku w tym zakresie (k. 128 akt adm.).

Przedsiębiorstwo 11 czerwca 2013r. oświadczyło, że punkt przyłączenia Z. I (...) został przyłączony do linii energetycznej Przedsiębiorstwa wraz z (...) (k. 130 akt adm.).

Pismem z dnia 14 czerwca 2013r. Prezes URE powtórnie wezwał Przedsiębiorstwo do złożenia oświadczenia, że wniosek o zmianę koncesji dotyczy zwiększenia mocy (dodania dwóch jednostek wytwórczych o łącznej mocy 0,810 MW) farmy wiatrowej o nazwie Zespół Elektrowni (...) (wspólny punkt przyłączenia farmy wiatrowej o nazwie Zespół Elektrowni (...) ( o łącznej mocy 0,750 MW) i nowych dwóch jednostek wytwórczych o nazwie Zespół Elektrowni (...)) – łączna moc zainstalowana 1,560 MW, nie zaś dodania nowego źródła energii o nazwie Zespół Elektrowni (...) (k. 138 akt adm.).

Przedsiębiorstwo wystosowało więc ostatecznie oświadczenie z dnia 17 czerwca 2013r., stwierdzając, że ów wniosek dotyczy zwiększenia mocy (k. 141 akt adm.).

Prezes URE zasięgnął opinii Zarządu Województwa (...) co do zmiany koncesji dla Przedsiębiorstwa, który postanowieniem nr (...) z dnia 24 lipca 2013r. zaopiniował tą zmianę negatywnie (k. 150 akt adm.).

Po zawiadomieniu Przedsiębiorstwa o zakończeniu postępowania pismem z dnia 25 lipca 2013r. (k. 148 akt adm.) Prezes URE wydał zaskarżoną Decyzję, którą zmienił przedmiot działalności Przedsiębiorstwa, nie poszerzając jednak katalogu dotychczasowych odnawialnych źródeł energii o Zespół Elektrowni (...), zwiększył za to w źródle energii o nazwie Zespół Elektrowni (...) ilość jednostek wytwórczych wytwarzających energie elektryczną oraz zwiększył łączną moc zainstalowaną w tym źródle.

W toku postepowania sądowego (...) S.A. wskazała, że FW Z. I (...) posiada wspólny punkt przyłączenia z FW Z. z uwagi na jej przyłączenie do istniejącej linii abonenckiej typu (...)- 35 mm ² znajdującej się na majątku wytwórcy, która posłużyła wcześniej do przyłączenia FW Z.. Punkt przyłączenia fizycznie nie uległ zmianie (granica stron nadal jest na (...)) (k. 33 akt sąd.).

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Zaskarżona Decyzja Prezesa URE jest prawidłowa, albowiem nie narusza przepisów prawa, a ponadto jest zgodna z wnioskiem powoda wyrażonym w toku postępowania administracyjnego.

Decydujące znaczenie w niniejszej sprawie ma regulacja zawarta w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 04 maja 2007r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 93, poz. 623 ze zm.), w której zawarto znaczenie „farmy wiatrowej” przez którą rozumie się jednostkę wytwórczą lub zespół tych jednostek wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru, przyłączonych do sieci w jednym miejscu przyłączenia. Skoro zatem zgodnie z przytoczoną definicją zasadniczą kwestią dla określenia farmy wiatrowej jest jedno miejsce przyłączenia, należy uznać, że wyodrębnienie takiej farmy jest zdeterminowane miejscem przyłączenia jednostek wytwórczych wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru, które musi być to samo. Przy czym w myśl § 2 pkt 8 powołanego rozporządzenia miejscem przyłączenia jest punkt w sieci, w którym przyłącze łączy się z siecią, a przyłącze w rozumieniu § 2 pkt 15 rozporządzenia to odcinek lub element sieci służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu, o wymaganej przez niego mocy przyłączeniowej, z pozostałą częścią sieci przedsiębiorstwa energetycznego świadczącego na rzecz podmiotu przyłączanego usługę przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.

Tymczasem, jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego nowo wybudowane przez powoda jednostki wytwórcze określane przez powoda jako Zespół Elektrowni (...) posiadają wspólne miejsce przyłączenia z Zespołem Elektrowni (...). Okoliczność tą potwierdzają warunki przyłączenia tych jednostek nr (...) wydane Przedsiębiorstwu Produkcyjno – Usługowo – Handlowemu (...) Spółka jawna z siedzibą w R., wskazujące wprost na wspólny punkt przyłączenia z istniejącą FW Z.. Warunki te zostały uwzględnione następnie w zrealizowanej umowie o przyłączenie. (...) S.A. będąca operatorem sieci dystrybucyjnej, do której przyłączone są dane jednostki wytwórcze powoda, w toku postępowania sądowego przyznała też, że FW Z. I (...) posiada wspólny punkt przyłączenia z FW Z., z uwagi na jej przyłączenie do istniejącej linii abonenckiej typu (...)- 35 mm ² znajdującej się na majątku wytwórcy, która posłużyła wcześniej do przyłączenia FW Z., na dowód czego załączyła schematy instalacji elektroenergetycznej dotyczącej miejsca przyłączenia dwóch jednostek wytwórczych określanych jako Zespół Elektrowni (...) (k. 36-38 akt sąd.). Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, że jednostki wytwórcze przyłączone są w dwóch różnych oddalonych od siebie o 100m punktach do linii abonenckiej stanowiącej własność powoda, w sytuacji gdy dana linia abonencka przyłączona została do sieci przedsiębiorstwa elektroenergetycznego w jednym wspólnym miejscu przyłączenia.

Jeśli bowiem, o tym czy zespół jednostek wytwórczych stanowi odrębne źródło energii przesądza lokalizacja miejsca przyłączenia, czyli punktu w sieci, w którym odcinek lub element sieci służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu, o wymaganej przez niego mocy przyłączeniowej, łączy się z pozostałą częścią sieci przedsiębiorstwa energetycznego świadczącego na rzecz podmiotu przyłączanego usługę przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, należało uznać, że dwie dodatkowo wybudowane jednostki wytwórcze Z. I (...), powinny zostać zaliczone do istniejącego odnawialnego źródła energii o nazwie Zespół Elektrowni (...), z racji jednego miejsca przyłączenia z tą jednostką.

W tym miejscu dodania wymaga, iż powód nie przedstawił żadnych dowodów przeciwnych, ograniczając się jedynie do polemiki z tezami przedstawionymi przez pozwanego.

Prezes URE słusznie zatem zmienił koncesję poprzez dodanie w niej, iż przedmiot działalności powoda stanowić będzie działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej m.in. w (...) - Zespole Elektrowni (...) przy użyciu 7, a nie jak do tej pory 5 jednostek wytwórczych o konkretnej mocy zainstalowanej i odpowiedniej łącznej mocy zainstalowanej.

Z powyższego wynika, iż wbrew zarzutom powoda, Prezes URE nie dopuścił się naruszenia art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012r., poz. 1059 j.t.), gdyż przepis ten odnosi się do wszystkich przypadków uzyskania koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii, także w wyniku zwiększenia mocy wytwórczej farmy wiatrowej.

Prezes URE orzekł również stosownie do treści art. 41 tej ustawy na wniosek powoda, zmieniając Decyzję de facto zgodnie z wnioskiem powoda w ostatecznym kształcie zgłoszonym w postępowaniu administracyjnym. Niekwestionowaną w sprawie jest bowiem okoliczność, iż powód wycofał się ze swojego pierwotnego wniosku o dodanie nowego źródła energii, zastępując go wnioskiem o zwiększenie mocy farmy wiatrowej o nazwie Zespół Elektrowni (...) ( o łącznej mocy 0,750 MW) poprzez dodanie dwóch jednostek wytwórczych o łącznej mocy 0,810 MW, co daje łączną moc zainstalowaną 1,560 MW.

Zarzuty powoda formułowane w oparciu o przepisy postępowania administracyjnego nie mogą natomiast odnieść skutku w niniejszym postępowaniu, albowiem jest to postępowanie pierwszoinstancyjne, w którym Sąd rozstrzygnął sprawę od nowa.

Biorąc powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, oddalił wniesione przez powoda odwołanie na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania postanowiono w oparciu o art. 98 i 99 kpc stosownie do wyniku sporu.

SSO Maria Witkowska