Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Dariusz Dąbrowski

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Iwona Hutnik

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2024 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki Akcyjnej w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

przy udziale zainteresowanych (...) Spółki Akcyjnej w R. i (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o ustalenie, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej nie było nieuzasadnione

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 22 marca 2022 roku nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej w G. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Dariusz Dąbrowski

XVII AmE 145/22

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 22 marca 2022 r. na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 8 ust. 1 w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. Nr 716 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. („Wnioskodawca”) złożonego w dniu 5 grudnia 2018 r. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania dostaw energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)) przez (...) S.A. w R. („Sprzedawca”) i (...) S.A. w G. („Dystrybutor”) postanowił stwierdzić, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej, w okresie od dnia 30 listopada 2018 r. do dnia 11 stycznia 2019 r. przez Sprzedawcę i Dystrybutora, do obiektu Wnioskodawcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)), było nieuzasadnione.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Przedsiębiorca (...) S.A. w G., zaskarżając ją w całości. Skarżonej decyzji zarzucił:

- naruszenie prawa materialnego, a to art. 6b ust. 1-3 Prawa energetycznego przez ich błędną wykładnię prowadzącą do stwierdzenia, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w rozumieniu tych przepisów może mieć miejsce również w sytuacji, kiedy dystrybutor energii elektrycznej nie jest obowiązany do świadczenia usług dystrybucji, albowiem umowa o świadczenie tych usług nie weszła w życie;

- dokonanie niezgodnych z zebranym w sprawie materiałem dowodowym ustaleń faktycznych, a to:

- nieustalenie, że zgodnie z punktem 4. umowy o świadczenie usług dystrybucyjnych umowa ta wchodzi w życie dopiero z chwilą instalacji układu pomiarowo- rozliczeniowego, zaś układ ten podlega zainstalowaniu dopiero po dokonaniu przez sprzedawcę powiadomienia o zawarciu umowy sprzedaży stosownie do postanowień punktu D.2.4. Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej;

- ustalenie, że powódka ponosi winę w niepodaniu napięcia do obiektu odbiorcy (wstrzymania dostarczania energii elektrycznej), mimo że Prezes URE ustalił również, że układ pomiarowo-rozliczeniowy został zainstalowany niezwłocznie po otrzymaniu powiadomienia od sprzedawcy o zawarciu umowy sprzedaży, zaś powódka nie miała prawnego obowiązku zabiegać o udzielenie informacji, czy umowa sprzedaży została zawarta.

Mając powyższe zarzuty na uwadze powód wniósł o:

1) uchylenie zaskarżonej decyzji,

2) ewentualnie jej zmianę poprzez stwierdzenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej nie było nieuzasadnione,

3) ewentualnie nadanie części rozstrzygającej brzmienia: wstrzymanie dostaw energii elektrycznej w okresie od 30 listopada 2018 r. do 11 stycznia 2019 r. przez Sprzedawcę do obiektu Wnioskodawcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)) było nieuzasadnione,

4) zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki obowiązku zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zainteresowany (...) S.A. w R. wniósł o uwzględnienie odwołania powoda, za wyjątkiem ewentualnego wniosku o nadanie części rozstrzygającej określonego brzmienia, co do której to części zainteresowany wniósł o oddalenie oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz zainteresowanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego w stawce minimalnej.

Pozwany Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zainteresowany (...) sp. z o.o. w G. nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy w Warszawie, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustali co następuje:

W dniu 11 czerwca 2018 roku (...) sp. z o.o. w G. (dalej: „Wnioskodawca”) zawarła z (...) S.A. w R. (dalej: „Sprzedawca”) umowę sprzedaży energii elektrycznej dla odbiorców z grupy taryfowej (...) nr (...), na podstawie której miała być dostarczana energia do obiektu Wnioskodawcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)). dowód: umowa k. 6- 9 akt admin.

W dniu 29 czerwca 2018 r. Wnioskodawca zawarł z powodem- (...) S.A. w G. umowę o świadczenie usług dystrybucji z Odbiorcą energii elektrycznej nr (...) na podstawie której miała być dostarczana energia do obiektu Wnioskodawcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)). dowód: umowa k. 11- 12 akt admin.

Po zawarciu powyższych umów Sprzedawca i Wnioskodawca prowadzili korespondencję dotyczącą zawarcia nowej umowy, która określałaby cenę sprzedaży energii elektrycznej na niższym poziomie. Wymiana korespondencji nie doprowadziła do zawarcia porozumienia. Mając powyższe na uwadze Sprzedawca uznał, że umowa z dnia 11 czerwca 2018 r. nie doszła do skutku. Według Wnioskodawcy umowa zawarta w dniu 11 czerwca 2018 r. była wiążąca. Pismem z dnia 19 listopada 2018 r. Wnioskodawca wezwał Sprzedawcę do realizacji umowy. dowód: pismo pełnomocnika (...) sp. z o.o. z dnia 19 listopada 2018 r., k. 5 akt admin.

30 listopada 2018 r. na wniosek złożony w dniu 24 października 2018 r. przez (...) sp. z o.o. w G. (dotychczasowy odbiorca energii elektrycznej dla obiektu położonego w G. przy ul. (...) (hala (...)) został przez Powoda zdemontowany licznik energii elektrycznej. bezsporne, dowód: pismo z dnia 24 października 2018 r., k. 46 akt admin.

Pismem z dnia 30 listopada 2018 r. Wnioskodawca poinformował Powoda, że tego dnia został zdemontowany licznik energii elektrycznej w obiekcie położonym w G. przy ul. (...) (hala (...)), informując jednocześnie, że zarówno ze Sprzedawcą, jak i Powodem zostały zawarte umowy sprzedaży i dystrybucji energii elektrycznej. Jednocześnie Wnioskodawca wniósł o pilne przywrócenie licznika energii. dowód: pismo (...) sp. z o.o. w G., k. 38v

Pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. Wnioskodawca wezwał Sprzedawcę do przywrócenia zasilania w obiekcie położonym w G. przy ul. (...) (hala (...)), zgodnie z umową zawartą w dniu 11 czerwca 2018 r. dowód: pismo (...) sp. z o.o. w G. k. 37v

W wyniku korespondencji mailowej pomiędzy Wnioskodawcą a Powodem strony nie doszły do porozumienia, Powód odmówił podłączenia licznika do czasu, kiedy Sprzedawca nie aktywuje podpisanej umowy. dowód: korespondencja mailowa prowadzona pomiędzy (...) sp. z o.o. a (...) S.A. k. 54- 65 akt admin.

Pismem z dnia 5 grudnia 2018 r. (...) sp. z o.o. w G. zwrócił się do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o rozstrzygnięcie sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania dostaw energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)). dowód: k. 103 i k. 105 akt admin.

W dniu 21 grudnia 2018 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wszczął postępowanie w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania dostaw energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)). dowód: pismo Prezesa URE, k. 119- 120

Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2019 r. Prezes URE zawiesił przedmiotowe postępowanie, wzywając jednocześnie strony do rozstrzygnięcia przed sądem powszechnym zagadnienia prejudycjalnego w postaci ustalenia skuteczności lub nieskuteczności zawartych umów sprzedaży energii z dnia 11 czerwca 2018 r. i dystrybucji energii z dnia 29 czerwca 2018 r. dowód: pisma Prezesa URE, k. 210- 216 akt admin.

W dniu 11 stycznia 2019 r. Powód dokonał montażu licznika w obiekcie zlokalizowanym w G. przy ul. (...) (hala (...)) w związku ze zgłoszeniem dokonanym przez Sprzedawcę. bezsporne

Pismem z dnia 28 grudnia 2019 r. Wnioskodawca wniósł o podjęcie postępowania administracyjnego, załączając do pisma kopię prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 9 czerwca 2019 r. stwierdzającego, że: „między (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. a (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. istnieje stosunek prawny wynikający z umowy sprzedaży energii elektrycznej dla odbiorców grupy taryfowej (...) Nr (...) zawartej w dniu 11 czerwca 2018 r.”. dowód: pismo (...) sp. z o.o., k. 277- 278 akt admin.

Decyzją z dnia 22 marca 2022 r. Prezes URE wydał decyzję stwierdzającą, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej, w okresie od dnia 30 listopada 2018 r. do dnia 11 stycznia 2019 r. przez Sprzedawcę i Dystrybutora, do obiektu Wnioskodawcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (hala (...)), było nieuzasadnione. k. 324- 328 akt admin.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje:

Odwołanie było nieuzasadnione.

Co do kwestii braku odpowiedzialności powoda za nieuzasadnione wstrzymanie dostaw energii elektrycznej do obiektu należącego do zainteresowanego odbiorcy, Sąd stwierdza iż krąg zainteresowanych uczestniczących w przedmiotowym postępowaniu jest określony prawidłowo, albowiem przedsiębiorstwa dystrybucyjne i przesyłowe są uczestnikami takiego postępowania, decyzja bowiem określa uczestników, nie określa natomiast wprost ich odpowiedzialności. Zdaniem Sądu nie jest tak, że w wyniku decyzji wynika jakakolwiek odpowiedzialność majątkowa, czy jakkolwiek inna obu spółek. Decyzją określony jest krąg adresatów, do których jest ona skierowana, gdyż zarówno Sprzedawca, jak i Dystrybutor zobowiązani i uprawnieni są do zawarcia odpowiednich umów i dlatego też obie spółki są uczestnikami tego postępowania. Nawet bezpośrednie powiązanie zawarcia umowy przez Dystrybutora z zawarciem umowy przez Sprzedawcę nie powoduje, iż uczestnikiem tego postępowania nie jest Dystrybutor, bo czynności faktycznych dokonała wszak powodowa spółka, co powoduje jej uczestnictwo w takim postępowaniu. Jeżeli zaś chodzi o kwestie majątkowe, to nie są one rozpoznawane przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

W pełni należy przy tym zgodzić się z pozwanym, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, stronami w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie nieuzasadnionego wstrzymania dostaw energii elektrycznej są odbiorca, sprzedawca oraz dystrybutor (wyroki Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 21 września 2012 r., sygn. akt XVII AmE 177/10, z dnia 21 maja 2018 r. w sprawie o sygn. akt XVII AmE 69/16, jak też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2013 r. Sygn. akt III SK 26/12). Orzecznictwo to jest aktualne, a Powód nie wskazał na zmianę w tym zakresie. Jak wyżej wskazano aktywną stroną procesu wstrzymania dostaw energii elektrycznej pozostaje sprzedawca. Jednakże bezspornym jest, iż to Powód dokonał czynności technicznych, tj. dokonał odłączenia i załączenia energii elektrycznej (montażu i demontażu układu pomiarowo-rozliczeniowego) w okresach wskazanych w zaskarżonej decyzji. Dlatego też należy stwierdzić, że Powód uczestniczył w procesie wstrzymania dostaw energii elektrycznej - choć tylko i wyłącznie jako techniczny wykonawca zleceń Sprzedawcy. Bezspornym jest też, że Wnioskodawca informował go, że przysługuje mu skuteczne prawo do otrzymywania energii i licznik powinien zostać ponownie przyłączony. Dodać przy tym należy, że na gruncie wstrzymania dostaw energii elektrycznej w przedmiotowej sprawie nie można rozdzielić faktu obowiązywania umowy sprzedaży energii elektrycznej i umowy dystrybucji energii elektrycznej. Zgodnie z ustalonym stanem faktycznym umowa sprzedaży energii elektrycznej obowiązywała, zgodnie z prawomocnym orzeczeniem Sądu Rejonowego w Gdyni, od dnia 11 czerwca 2018 r., Nie sposób w związku z tym przyjąć, iż umowa sprzedaży energii elektrycznej obowiązuje - i wiąże strony, co potwierdził Sąd Rejonowy w Gdyni - w warunkach jej faktycznej niewykonalności z uwagi na brak umowy na dystrybucję energii elektrycznej.

Dlatego też zdaniem Sądu nieprawidłowy jest zarzut naruszenia art. 6b ust. 1 - 3 ustawy Prawo energetyczne. Sąd stoi na stanowisku, że wykładnia tego przepisu, zastosowana przez pozwanego była prawidłowa.

Odnosząc się zaś do kwestii winy, to Prezes Urzędu prawidłowo odniósł się do tej kwestii w uzasadnieniu Decyzji. Prawidłowo zostało wskazane, że uruchomienie procesu zmiany sprzedawcy energii elektrycznej nastąpiło z niebudzącej wątpliwości winy Sprzedawcy. Sprzedawca, jak wskazał Organ, w przedmiotowej sprawie nie dochował ostrożności. Zawarte w zaskarżonej decyzji wywody na okoliczność winy dotyczyły przy tym wyłącznie sprzedawcy energii elektrycznej dotyczą Zainteresowanego Sprzedawcy. Sąd w pełni ten pogląd podziela. Natomiast Pozwany orzekając o nieuzasadnionym wstrzymaniu dostaw energii elektrycznej, jak już wyżej wskazano, nie orzeka o winie - tak w zakresie sprzedawcy zlecającego podjęcie czynności (Sprzedawca), jak i w zakresie swoistego egzekutora wstrzymania (Powód). Zatem, jak już wspomniano, chociaż nieuzasadnione wstrzymanie dostaw energii elektrycznej wiąże się z winą (np. w zakresie niedbalstwa), to Powód jest ustawowo i faktycznie umocowanym uczestnikiem procesu wstrzymania dostaw. Sąd w pełni podziela stanowisko Prezesa URE, który wskazał, że żaden sprzedawca energii elektrycznej nie byłby władny dokonać faktycznego wstrzymania dostaw energii elektrycznej bez technicznej obsługi tej czynności przez dystrybutora, a więc w Powoda w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c. orzekł o oddaleniu odwołania powoda.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na oddalenie odwołania, należało uznać Powoda za stronę, która przegrała proces i zasądzić od niego na rzecz Pozwanego zwrot kosztów procesu, które w sprawie niniejszej obejmowały wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w minimalnej stawce 720,00 zł, ustalonej w oparciu § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Dariusz Dąbrowski