Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Kulesza

Protokolant: sekretarz sądowy Irmina Bartochowska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania F. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. F. z siedzibą w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania F. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. F. z siedzibą w G. od Decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 4 lipca 2011 roku, nr (...)

oddala odwołanie.

SSO Hanna Kulesza

Sygn. akt XVII AmE 164/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 lipca 2011 r., nr (...), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej Przedsiębiorcy – F. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. F.z siedzibą w G., Prezes Urzędu Regulacji Energetyki orzekł, że przedsiębiorca ten naruszył art. 30 ust 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych w ten sposób, iż nie złożył w terminie sprawozdania o którym mowa w art. 30 ust 2 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych za III (trzeci) kwartał 2010 r.

Za wyżej opisane działanie, Prezes URE wymierzył Przedsiębiorcy karę pieniężną w wysokości 5 000 zł.

Za podstawę swojego Prezes URE uznał okoliczność, iż F. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. F.z siedzibą w G. posiadał status producenta w rozumieniu nadanemu temu pojęciu przez art. 2 ust 1 pkt 20 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, do dnia 22 listopada 2010 r. Powyższe, zdaniem pozwanego Prezesa URE przesądza, iż przedsiębiorca był obowiązany do złożenia sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 30 ust 2 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych za okres trzeciego kwartału 2010 r., w terminie do dnia 15 listopada 2010 r. Tymczasem z ustaleń poczynionych w toku prowadzonego postępowania administracyjnego wynika, że przedsiębiorca takiego sprawozdania w wymaganym terminie nie złożył. Z wyjaśnień przedsiębiorcy wynika, że przedmiotowe sprawozdanie zostało złożone w dniu 5 stycznia 2011 r., razem ze sprawozdaniem za IV kwartał 2010 r. oraz, że nie był on świadomy, że jest obowiązany do składania „zerowych sprawozdań”.

Pozwany Prezes URE stwierdził, że skoro przedsiębiorca w III kwartale 2010 r., posiadał koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych udzieloną decyzją Prezesa URE z dnia 26 lutego 2010 r., winien liczyć się z obowiązkiem spełnienia określonych w niej obowiązków, w tym wynikającego z pkt 2.4.4. koncesji obowiązku przekazywania Prezesowi URE sprawozdań kwartalnych, o których mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Okoliczność braku faktycznego wykonywania koncesjonowanej działalności w danym okresie sprawozdawczym, nie stanowi zdaniem Prezesa URE przesłanki zwalniającej przedsiębiorcę z ciążącego na nim obowiązku w tym zakresie.

Od powyższej decyzji powód - F. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. F.z siedzibą w G., wniósł odwołanie, zarzucając zaskarżonej decyzji wymierzenie nadmiernej wysokości kary za drobne uchybienie, nie powodujące żadnej straty dla Skarbu Państwa, spowodowane brakiem doświadczenia i mylącą wykładnią pojęć – wytwórca i producent użytych w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

W uzasadnieniu odwołania, powód potwierdził niezłożenie w terminie sprawozdania za trzeci kwartał 2010 r., wskazując na wadliwe rozumienie terminów producent i wytwórca oraz niejednoznaczną treścią przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Powód podniósł również, że przeprowadził jedną produkcje estrów, których sprzedaż nie pokrywał kosztów zakupu surowców.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał w całości stanowisko prezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Na rozprawie w dniu 22 stycznia 2014 r., Sąd postanowił połączyć do wspólnego rozpoznania odrębnego rozstrzygnięcia sprawy p sygn. akt XVII AmE 164/11 oraz XVII AmE 162/11.

Powód podtrzymał stanowisko zawarte w odwołaniu, a dodatkowo zarzucił decyzjom Prezesa URE niezgodność z ustawą o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niezgodność z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej. Zdaniem powoda Urząd Regulacji Energetyki błędnie zakwalifikował powoda jako osobę mającą obowiązek przedstawić sprawozdanie kwartalne, o których mowa w ustawie o biopaliwach. Powód podniósł, że Prezes URE uznał, iż producentem jest każdy kto posiada koncesje na wytwarzanie paliw ciekłych i w związku z tym, że na powodzie ciąży obowiązek składania sprawozdań. Podniósł również, iż w tekście ustawy o biopaliwach nie ma zapisu o składaniu sprawozdań zerowych. Powód wyjaśnił, że nie miał obowiązku składania sprawozdań albowiem nie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, nie posiadał faktur VAT zakupu ani sprzedaży oraz żadnych innych dokumentów zawierających dane , które mógłby zawrzeć w raporcie. Podniósł również, że działalność gospodarcza trwała w drugim kwartale a rozpoznawane sprawy dotyczą trzeciego kwartału 2010 r. kiedy powód nie prowadził już działalności gospodarczej. Powód dodał, iż w trzecim kwartale tj. 20 września 2010r. złożył wniosek o cofnięcie koncesji. Powód podnosił , że wytworzył ester metylowy z oleju rzepakowego tylko z jednego cyklu produkcyjnego, a zatem nie był przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, nie był producentem. Odnośnie kary nałożonej za naruszenie art. 30 ust. 2 ustawy powód podniósł, że przepis ten dotyczył wytwórcy i chodzi w nim tylko o biokomponenty. Urząd zakwalifikował go jako wytwórcę na podstawie wpisu do rejestru wytwórców, a on nie posiadał instalacji do produkcji biokomponentów, ponieważ produkował ester - samoistne paliwo do silników i posiadał celny skład podatkowy tylko na to paliwo. Dodał przy tym, że biokomponenty są przeznaczone do tego, aby wymieszać je z innym paliwem. Z treści udzielonej powodowi koncesji z dnia 26 lutego 2010 r., wynikało, że dotyczyła ona wytwarzania paliw ciekłych. Powód oświadczył, że wyprodukował tylko 9 tys. litrów estru, który następnie sprzedał po około 3,50 zł. za litr oraz że złożył prawidłowo sprawozdanie w tym kwartale, kiedy produkował, to jest za drugi kwartał 2010 r..

Pełnomocnik pozwanego podtrzymał stanowisko zawarte w odpowiedzi na odwołanie oraz podniósł, że powód miał prawo produkować biokomponenty, ester jest również biokomponentem co wynika z art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy, ale może stanowić również samoistne paliwo.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 26 lutego 2010 r. Nr (...), Prezes URE udzielił Przedsiębiorcy - F. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) KORPYSA FILIP z siedzibą w G., koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych na okres od dnia 5 marca 2010 r. do 31 grudnia 2025 r. (k.1-9 akt adm.). W pkt 1 koncesji określony został przedmiot i zakres działalności, którą jest „ wykonywana przez Koncesjonariusza zawodowo, we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, zarobkowa działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu estru stanowiącego samoistne paliwo (…)”.Zgodnie z pkt 2.4.4.koncesji koncesjonariusz był obowiązany przekazywać Prezesowi URE sprawozdania , o których mowa w ustawie o biopaliwach.

Z powyższego wynika, że powód posiadał status producenta w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 20 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych w związku z czym obowiązany był do składania sprawozdań , zawierających pełen zakres informacji , o których mowa w art. 30 ust 2 ustawy.

Decyzją z dnia 22 listopada 2010 r. Nr (...), Prezes URE cofnął koncesje na wytwarzanie paliw ciekłych z dnia 26 lutego 2010 r. Nr (...), udzieloną przedsiębiorcy (k.10-12 akt adm.)

W dniu 11 stycznia 2011 r. do Urzędu Regulacji Energetyki wpłynęło sprawozdanie przedsiębiorcy za III kwartał 2010 r. (k.13-20 akt adm.)

Pismem z dnia 22 lutego 2011 r., Prezes URE zawiadomił przedsiębiorcę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w związku niezłożeniem w terminie sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 30 ust 2 ustawy ., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych za III kwartał 2010 roku oraz wezwał do złożenia wyjaśnień w tym zakresie. (k.21-22 akt adm.)

W piśmie z dnia 2 marca 2011 r., Przedsiębiorca potwierdził, że przedmiotowe sprawozdanie kwartalne za III kwartał 2010 r., zostało złożone 5 stycznia 2011 r., razem ze sprawozdaniem za IV kwartał 2010 r. Przedsiębiorca wyjaśnił również, że w związku z cofnięciem mu koncesji oraz brakiem obrotów paliwem nie był świadomy, że ciąży na nim obowiązek składania zerowych sprawozdań (...)(k.25 akt adm.)

Pismem z dnia 14 maja 2011 r., Prezes URE zawiadomił przedsiębiorcę o zakończeniu postępowania dowodowego oraz możliwości zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. (k.31 akt adm.)

W dniu 16 maja 2011 r., przedsiębiorca zapoznał się z zebranym materiałem dowodowym, oraz wyjaśnił, że nie posiadał dokumentów o których mowa w art. 30 ust 1 i 2 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, ponieważ nie wytwarzał biokomponentów i biopaliw ani nie posiadał też surowców do ich produkcji i wytworzenia, na dowód czego załączył kserokopie książki przychodów i rozchodów za sporny okres. (k.27-30 akt adm.)

Decyzją z dnia 4 lipca 2011r. Prezes URE wymierzył powodowi F. K. karę pieniężną w wysokości 5000 zł.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie bezsporna jest okoliczność uchybienia przez powoda terminowi do złożenia sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.U. z 2006 r., Nr 169, poz. 1199 ze zm.)

Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, producenci są obowiązani do przekazywania, w terminie do 45 dni po zakończeniu kwartału, Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, sprawozdań kwartalnych sporządzonych na podstawie faktur VAT lub innych dokumentów zawierających informacje dotyczące:

1)  ilości i rodzajów:

a) wytworzonych paliw ciekłych i biopaliw ciekłych,

b) wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, z określeniem zawartości biokomponentów w tych paliwach,

c) wprowadzonych do obrotu biopaliw ciekłych, z określeniem zawartości biokomponentów w tych biopaliwach,

d) biopaliw ciekłych przeznaczonych do zastosowania w wybranych flotach, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw,

e) biopaliw ciekłych zużytych na potrzeby własne;

2)  kosztów wytworzenia poszczególnych rodzajów paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, z wyszczególnieniem zagregowanych kosztów:

a) zakupu biokomponentów,

b) zakupu surowców innych niż biokomponenty, użytych do wytworzenia poszczególnych rodzajów paliw ciekłych i biopaliw ciekłych,

c) przerobu surowców użytych do wytworzenia poszczególnych rodzajów paliw ciekłych i biopaliw ciekłych,

d) pozostałych.”

Stosownie zaś do treści art. 2 ust 1 pkt 20 cytowanej ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, producentem jest przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, magazynowania, importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych i wprowadzania ich do obrotu lub też importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego biokomponentów.

Z ustalonego powyżej stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że w okresie objętym obowiązkiem sprawozdawczym, tj. w III kwartale 2010 r., powodowy przedsiębiorca posiadał koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych, udzieloną decyzją Prezesa URE z dnia 26 lutego 2010 r., w której określono że przedmiotem tej działalności jest „ wykonywana przez Koncesjonariusza zawodowo, we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, zarobkowa działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu estru stanowiącego samoistne paliwo (…)”.Powyższa koncesja została cofnięta decyzją z dnia 22 listopada 2010r. W omawianym okresie przedsiębiorca posiadał zatem status producenta w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 20 cytowanej ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych , co skutkowało tym , że na podstawie art. 30 ust 2 ustawy był zobowiązany do złożenia sprawozdania kwartalnego za okres III kwartału 2010 r., w terminie do dnia 15 listopada 2010 r.

Powód obowiązkowi temu nie uczynił zadość, albowiem przedmiotowe sprawozdanie złożył dopiero w dniu 11 stycznia 2011 r.

Bez znaczenia dla powyższej oceny zaistniałego w sprawie stanu faktycznego pozostają twierdzenia powoda o braku doświadczenia oraz mylącej jego zdaniem treści użytych w ustawie pojęć wytwórca i producent. W ocenie Sądu, powód jako koncesjonowany przedsiębiorca winien znać przepisy dotyczącej prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i wiedzieć jakie obowiązki ciążą na nim w związku z prowadzoną działalnością , w tym przypadku w jakim terminie oraz w jaki sposób winno zostać złożone przedmiotowe sprawozdanie .

Zdaniem sądu podnoszona przez powoda okoliczność , iż zaprzestał prowadzenia przedmiotowej działalności nie zwalnia go z obowiązku złożenia sprawozdania za właściwy okres sprawozdawczy , dopóki obowiązywała decyzja Prezesa o przyznaniu mu koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych. Słusznie bowiem podnosi pozwany , ze w sytuacji , w której organ nie uzyskuje w terminie od przedsiębiorcy objętego obowiązkiem sprawozdawczym informacji wskazujących na fakt nieprowadzenia działalności gospodarczej w danym kwartale , nie może przyjąć na zasadzie domniemania , iż brak aktywności sprawozdawczej po stronie powoda należy na zasadzie domniemania zakwalifikować jako niewykonywanie jakiejkolwiek działalności objętej koncesją. W zaistniałej sytuacji , kiedy przedsiębiorca nie wykonuje w okresie sprawozdawczym działalności polegającej na wytwarzaniu paliw ciekłych , powinien wywiązać się z obowiązku sprawozdawczego poprzez złożenie sprawozdania , w którym we właściwych polach zostanie wpisana wartość zerowa.

Niezłożenie sprawozdania kwartalnego za III kwartał 2010 r., w terminie przewidzianym w art. 30 ust 2 ustawy o biokoponentach i biopaliwach ciekłych, spowodowało brak wiedzy organu w przedmiocie rzeczywistych danych dotyczących działalności gospodarczej powoda, a w konsekwencji miało negatywny wpływ na właściwą realizację ciążącego na Prezesie URE obowiązku wynikającego z art. 30 ust 4 w.w. ustawy- sporządzenia zbiorczego raportu dotyczącego rynku biokomponentów, paliw ciekłych i biopaliw ciekłych.

Zgodnie z treścią art. 33 ust 1 pkt 8 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, karze pieniężnej podlega ten, kto nie złożył w terminie sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 lub 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane. Stosowanie do treści ust 2 art. 33 cytowanej ustawy, wysokość kary pieniężnej wynosi 5.000 zł.

Wobec powyższego, Prezes URE w okolicznościach niniejszej sprawy zobowiązany był do nałożenia na powoda jako producenta, który nie złożył w terminie przedmiotowego sprawozdania, kary pieniężnej w kwocie 5.000 zł. , zgodnie z treścią art. 33 ust 1 pkt. 8 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

Z uwagi na fakt, iż powołana ustawa nie przyznaje Prezesowi URE prawa do ustalenia wysokości kary pieniężnej ani możliwości odstąpienia od jej wymierzenia, brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku powoda o jej uchylenie.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie znajdując zatem podstaw do uwzględnienia odwołania, oddalił je zgodnie z treścią art. 479 ⁵³ §1 k.p.c.

SSO Hanna Kulesza