Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmE 165/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2022-10-25

Sygn. akt XVII AmE 165/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2022 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Jolanta Stasińska

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2022 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania (...)Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. (poprzednio: (...)Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.)

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych: A. M., (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

o ustalenie, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej było nieuzasadnione

na skutek odwołania (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. (poprzednio:(...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.) od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 30 października 2020 roku, Nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Jolanta Stasińska

Sygn. akt. XVII AmE 165/21

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 30 października 2020 r., numer: (...), na podstawie art. 8 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833 z późn. zm.) oraz w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 7 lutego 2020 r. Pani A. M., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą(...), zwanej dalej „Wnioskodawcą" lub „Odbiorcą", w sprawie rozstrzygnięcia przez Prezesa URE sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania w dniu 23 lipca 2018 r. dostaw energii elektrycznej do punktu poboru przy ul. (...) w Z. przez (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K., zwanej dalej „OSD” na wniosek (...) S.A. z siedzibą w W., zwanej dalej „Sprzedawcą" lub (...), postanowił: stwierdzić, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej przez (...) i OSD do należącego do Wnioskodawcy obiektu przy ul. (...) w Z. było nieuzasadnione.

Od wyżej wymienionej decyzji, powód powód: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednio: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) złożył odwołanie. Zaskarżył decyzję w całości, zarzucając jej:

- naruszenie art. 8 ust. 1 u.p.e. przewidującego, że w sprawach spornych dotyczących m.in. przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii rozstrzyga Prezes URE - przez zastosowanie tego przepisu w sytuacji, w której między Wnioskodawcą a Powodem nie było sprawy spornej co do nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii i w związku z tym naruszenie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, dalej „k.p.a.”, w związku z art. 30 ust. 1 u.p.e. - przez nieuwzględnienie okoliczności uzasadniających umorzenie postępowania administracyjnego, w sytuacji, gdy między stronami tego postępowania nie istniał przedmiotowy spór;

- naruszenie przepisów art. 6, 7 i 8 k.p.a. oraz art. 19 i 20 k.p.a. w związku z art. 30 ust. 1 i art. 23 ust. 2 pkt 12 u.p.e. poprzez błędną ich wykładnię, polegającą na przyjęciu, że Pozwany jest organem właściwym do rozstrzygnięcia sprawy, w której de facto nie miał formalno i materialnoprawnych podstaw do władczej ingerencji w formie decyzji administracyjnej, co w konsekwencji skutkowało wydaniem przez niego wadliwej decyzji administracyjnej z naruszeniem przepisów o właściwości (art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a.) oraz bez podstawy prawnej (art. 156 §1 pkt 2 k.p.a.).

Wskazując na powyższe, wniósł o:

1.  zmianę decyzji i umorzenie postępowania w całości, albo

2.  uchylenie decyzji w całości,

3.  zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany – Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o 1) oddalenie odwołania,

2) zasądzenie od powoda na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Pozwany stwierdził brak podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji, podtrzymał stanowisko wyrażone w treści decyzji.

Zainteresowani: A. M., (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. nie zajęli stanowiska w sprawie (k. 62, 81).

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 lutego 2020 r. do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wpłynął wniosek o rozstrzygnięcie przez Prezesa URE, w trybie art. 8 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, sporu pomiędzy Wnioskodawcą: A. M. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...), a Sprzedawcą: (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. i OSD: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. (dalej: (...)), w sprawie nieuzasadnionego wstrzymania w dniu 23 lipca 2018 r. dostaw energii elektrycznej do obiektu Wnioskodawcy w Z. przy ul. (...). /k. 1-25 akt adm./

(...)dostarcza energię elektryczną do obiektu Odbiorcy na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej z dnia 3 stycznia 2018 r. nr (...). / k. 11 akt adm./

Dnia 13 kwietnia 2018 r. (...)wystawił i wysłał do Odbiorcy: A. M. listem z zwykłym dwie faktury na łączną kwotę 1 467.02 zł obie z terminem płatności do 27 kwietnia 2018 r.. za okres rozliczeniowy od 1 stycznia 2018 r. do 28 lutego 2018 r., to jest:

-

fakturę numer (...) za okres od 1 stycznia 2018 r. do 31 stycznia 2018 r., na kwotę 650.30 zł. /k. 12 akt adm./

-

fakturę numer (...) za okres od 1 lutego 2018 r. do 28 lutego 2018 r., na kwotę 816.72 zł. / k. 13 akt adm./

W dniu 16 maja 2018 r. (...) wystawił i wysłał do Odbiorcy listem zwykłym dwie faktury na łączną kwotę 1 467.02 zł. obie z terminem płatności do 30 maja 2018 r., za okres rozliczeniowy od 1 stycznia 2018 r. do 1 marca 2018 r., to jest:

- fakturę numer (...) za okres od 1 stycznia 2018 r. do 31 stycznia 2018 r., na kwotę 650.30 zł. /k. 14 akt adm./

- fakturę numer (...) za okres od 1 lutego 2018 r. do 1 marca 2018 r., na kwotę 816.72 zł. /k. 15 akt adm./

Powyższe faktury na łączna kwotę 1467.02 zł zostały opłacone przez Odbiorcę w dniu 6 czerwca 2018 r. siedem dni po terminie płatności. /k. 16 akt adm./

W dniu 13 czerwca 2018 r. (...) skierował do Odbiorcy wezwanie do zapłaty kwoty 1467,02 zł, wynikającej z faktur: (...); (...); z podkreśleniem prawa Sprzedawcy do wstrzymania dostaw energii, w razie nie uiszczenia zaległej należności. Wezwanie zawierało informację, że jeżeli powyższa należność została uregulowana przed datą otrzymania wezwania, wezwanie należy uznać za niebyłe. /k. 62 akt adm./

Z uwagi na błąd systemu bilingowego 15 maja 2018 r. (...) wystawił i wysłał Odbiorcy dwie faktury rozliczeniowe: fakturę numer (...) oraz fakturę numer (...) z terminem płatności do 30 maja 2018 r. za ten sam okres rozliczeniowy tj. od dnia 1 stycznia 2018 r do dnia 28 lutego 2018 r. Dnia 6 czerwca 2018 r.(...) odnotował wpłatę w wyższości 1467,02 zł przy czym z uwag i na zduplikowanie faktur za powyższy okres na prowadzonym w systemie informatycznym koncie klientki widniało zadłużenie. Następnie wraz ze zgłoszeniem reklamacyjnym wystawiono faktury korygujące, w wyniku których błędnie wystawione faktury skorygowano do wartości zerowej, zaś po przeprowadzeniu rozliczeń powstała nadpłata w wysokości 1467,02 zł która w dniu 6 sierpnia 2018 r. została zwrócona na konto klientki. (...) w piśmie z dnia 22 stycznia 2020 r. przyznał, że po jego stronie doszło do błędu z powodu podwójnego zafakturowania należności za ten sam okres . /k. 21-23 akt adm./

Wobec powyższego (...) będąc w przeświadczeniu, że Odbiorca nie zapłacił za energię elektryczną nabytą od (...) w okresie od 1 stycznia 2018 r. do 28 lutego 2018 r., dnia 18 lipca 2018 r. wystąpił do OSD z wnioskiem o wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do obiektu Odbiorcy, wskazując na podstawie art. 6b ust. 2 ustawy - Prawo energetyczne, że upłynął ponad 30 dniowy okres od wskazanego na fakturach (...) terminu płatności. /okoliczność bezsporna/

W dniu 23 lipca 2018 r. OSD na zlecenie (...) wstrzymał dostarczanie energii elektrycznej do obiektu Odbiorcy, uzależniając ponowne włączenie od zapłaty przez Odbiorcę należności za energię elektryczną zużytą w okresie od 1 stycznia 2018 r. do 28 lutego 2018 r. w kwocie 1467,02 zł, /k. 28, 29 akt adm./

W dniu 24 lipca 2018 r. A. M. dokonała wpłaty na rzecz (...)kwoty 1467,02 zł tytułem należności objętej fakturami vat numer: (...) oraz (...). /k. 17 akt adm./

W dniu 24 lipca 2018 r. OSD na zlecenie(...) wznowił dostawy energii elektrycznej do obiektu Odbiorcy. /k. 28, 30 akt adm./

W dniu 4 marca 2020 r. zawiadomiono strony o wszczęciu postępowania w sprawie rozstrzygnięcia sporu w sprawie nieuzasadnionego wstrzymania dostaw do obiektu, jednocześnie wzywając do przedstawienia szczegółowych wyjaśnień i odniesienia się do zarzutów podniesionych we wniosku o rozstrzygnięcie sporu. /k. 26-27 akt adm./

Po otrzymaniu od wnioskodawcy,(...) i OSD wyjaśnień, zawiadomiono strony o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie, informując jednocześnie o możliwości zapoznania się i wypowiedzenia się odnośnie zebranych dowodów i materiałów. /k. 28-32, 33, 34-35, 36-69, 70, 71-74, 75, 76, 77-80, 81, 83, 84, 85 akt adm./

Strony nie skorzystały z możliwości wypowiedzenia się odnośnie zgromadzonego materiału dowodowego. /okoliczność bezsporna/

W dniu 30 października 2020 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał decyzję numer: (...) /k. 85-88 akt adm./

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane, jak również w ocenie Sądu nie budziły wątpliwości.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje:

Strony nie wystąpiły o przeprowadzenie rozprawy, natomiast rozpoznanie sprawy na rozprawie nie było konieczne, wobec czego wystąpiły podstawy rozstrzygnięcia sprawy na posiedzeniu niejawnym.

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6b ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833 z póżn.zm., dalej: „ustawa – Prawo energetyczne”), przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

W niniejszej sprawie nie stanowiła przedmiotu sporu okoliczność, że do wstrzymania dostaw energii elektrycznej przez powoda i OSD do obiektu należącego do zainteresowanej A. M. w dniu 23 lipca 2018 r. – na żądanie powoda jako sprzedawcy doszło w wyniku błędnego, tj. podwójnego zafakturowania należności za ten sam okres od dnia 1 stycznia 2018 roku do dnia 1 marca 2018 roku. Nie ulega kwestii, że po stronie zainteresowanego odbiorcy nie zaistniała zwłoka z zapłatą za pobraną energię przez okres 30 dni po upływie terminu płatności. Błąd systemowy po stronie powoda, który doprowadził do błędnych wniosków i w konsekwencji wstrzymania energii w dniu 23 lipca 2018 roku, nie wyczerpuje przesłanki ustawowej wstrzymania dostaw energii, o której mowa w treści powołanego wyżej art. 6b ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne. Zwłoka jest bowiem kwalifikowanym opóźnieniem z przyczyn leżących po stronie dłużnika, a w niniejszej sprawie do takiej sytuacji nie doszło.

Z powyższych względów, Prezes URE zasadnie przyjął, że przedmiotowe wstrzymanie dostaw energii elektrycznej było nieuzasadnione.

W przekonaniu Sądu nietrafny był zarzut powoda, który upatrywał brak kompetencji po stronie Prezesa URE do wydania zaskarżonej decyzji. Powód wskazał, że po ustaleniu braku podstaw do wstrzymania energii względem zainteresowanej, dostawy energii zostały wznowione w dniu 24 lipca 2018 roku. W dniu 27 lipca 2018 roku powód powiadomił odbiorcę o nadpłacie na jego koncie rozliczeniowym w wysokości 1.467,02 zł, a tym samym przyznał się błędu w rozliczeniach, w związku z czym w dniu 29 lipca 2020 roku zawarł porozumienie z zainteresowaną. Powód nadmienił, że porozumienie wyraźnie określiło, iż przerwa w dostawach energii elektrycznej była nieuzasadniona oraz zobowiązywało powoda do zapłaty odbiorcy odszkodowania z tego tytułu. Wobec powyższego konstatacja powoda była taka, że skoro wstrzymanie dostaw energii do przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dniu 23 lipca 2018 roku, przy czym w dniu następnym dostawy energii do obiektu zainteresowanej zostały wznowione bez dodatkowych kosztów - a zatem, w dniu wydania decyzji między zainteresowaną a powodem nie było sprawy spornej pomiędzy stronami co do nieuzasadnionego wstrzymania dostawy energii, która podlegałaby rozstrzygnięciu Prezesa URE na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne. W dalszej części odwołania powód utrzymywał, że Prezes URE nie był właściwy do wydania decyzji w niespornej sprawie pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym a jego odbiorcą.

Powyższa argumentacja jest niezasadna. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne, w sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, w tym dotyczących zwiększenia mocy przyłączeniowej, umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, umowy o świadczenie usług transportu gazu ziemnego, umowy o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych, umowy, o której mowa w art. 4c ust. 3, umowy o świadczenie usługi skraplania gazu ziemnego oraz umowy kompleksowej, oraz w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii, odmowy przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii, a także odmowy przyłączenia mikroinstalacji, nieprzyłączenia mikroinstalacji pomimo upływu terminu, o którym mowa w art. 7 ust. 8d7 pkt 2, nieuzasadnionego ograniczenia pracy lub odłączenia od sieci mikroinstalacji, lub odmowy dokonania zmiany umowy, o której mowa w art. 7 ust. 2a, w zakresie terminu dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej, rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony.

Literalna wykładnia powyższego przepisu prowadzi do wniosku, że ustawodawca upoważnił Prezesa URE do wydania decyzji nie tylko w sprawach spornych enumeratywnie wymienionych tj. dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, w tym dotyczących zwiększenia mocy przyłączeniowej, umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, umowy o świadczenie usług transportu gazu ziemnego, umowy o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych, umowy, o której mowa w art. 4c ust. 3, umowy o świadczenie usługi skraplania gazu ziemnego oraz umowy kompleksowej, ale także w następujących rodzajach spraw:

- nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii,

- odmowy przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii,

a także, odmowy przyłączenia mikroinstalacji, nieprzyłączenia mikroinstalacji pomimo upływu terminu, o którym mowa w art. 7 ust. 8d7 pkt 2, nieuzasadnionego ograniczenia pracy lub odłączenia od sieci mikroinstalacji lub odmowy dokonania zmiany umowy, o której mowa w art. 7 ust. 2a, w zakresie terminu dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej.

Powyższa redakcja wskazanej normy ewidentnie przyznaje uprawienie Prezesowi URE do wydania decyzji w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii. Powyższego uprawnienia ustawodawca nie uzależnił od tego, czy strony pozostają w sporze we wskazanym przedmiocie. Ustawodawca wyraźnie rozdzielił poszczególne rodzaje spraw: tj. spornych oraz innych spraw, wymienionych w dalszej części tego przepisu. Zauważyć tu należy, że w przypadku gdy ustawodawca wyraźnie określił rodzaje tych spraw, wykładania rozszerzająca nie jest możliwa. Nie można zatem przyjąć, jak chciałby powód, że uprawnienie po stronie Prezesa URE aktualizuje się jedynie w sytuacji istnienia sporu w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii. Ustawodawca wyraźnie zobowiązał Prezesa URE do wydania decyzji, jeżeli strona złożyła wniosek o rozstrzygniecie sprawy w przedmiocie: nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii, czyli jak w niniejszej sprawie. Wskazać można ponadto, że powyższe wydaje się uzasadnione, biorąc pod uwagę okoliczność, że każde wstrzymanie dostarczania paliw gazowych lub energii, chociażby na jeden dzień, może wiązać się z dotkliwymi skutkami pod stronie odbiorcy. W niniejszej sprawie, jak wskazano we wniosku z dnia 7 lutego 2020 roku, zainteresowana została zmuszona przez powoda do dokonania ponownie wpłaty na poczet należności, która w rzeczywistości była już uregulowana oraz do wszczęcia postępowania reklamacyjnego.

W świetle powyższego nieuzasadnione były zatem wnioskowania powoda, jakoby pozwany wydał decyzję z naruszeniem przepisów o właściwości (art. 156 § 1 pkt 1 k.pa.) oraz bez podstawy prawej (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.).

Reasumując powyższe rozważania, zdaniem Sądu, odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja odpowiada przepisom prawa. Mając to na względzie, na podstawie art. 479 53 § 1 k.p.c. Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach procesu, Sąd orzekł stosownie do wyników postępowania na podstawie art. 98 k.p.c. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Na koszt procesu po stronie pozwanego złożył się koszt zastępstwa procesowego w wysokości po 720,00 zł.

Sędzia SO Jolanta Stasińska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Gąsińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jolanta Stasińska
Data wytworzenia informacji: