Treść orzeczenia XVII AmE 167/21 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

XVII AmE 167/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2023-01-23

Sygn. akt XVII AmE 167/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie – XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Protokolant – stażysta Dominika Zajdowska

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 30 lipca 2020 r., znak: (...)

I. oddala odwołanie;

II. zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 167/21

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 30 lipca 2020 r., znak: (...) na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a, w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r., poz. 833 ze zm.), w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007 r., Nr 133, poz. 924), oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 9 października 2019 r., na podstawie art. 56 ust 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne, postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. orzekł, że:

1. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w W. przy Al. (...) (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11 d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

2. Za działanie wymienione w punkcie 1 wymierzam (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 12 407 zł (słownie: dwanaście tysięcy czterysta siedem złotych) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

3. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 11 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...)/(...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11 d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

4. Za działanie wymienione w punkcie 3 wymierzył (...) z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 11 402 zł (słownie: jedenaście tysięcy czterysta dwa złote) kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych.

5. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11 d ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

6. Za działanie wymienione w pkt. 5 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 11 466 zł (słownie: jedenaście tysięcy czterysta sześćdziesiąt sześć złotych) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

7. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w B. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art 11 i art. lid ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

8. Za działanie wymienione w punkcie 7 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 24 058 zł (słownie: dwadzieścia cztery tysiące pięćdziesiąt osiem złotych) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

9. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w C. przy ul. (...)/(...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. lid ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

10. Za działanie wymienione w punkcie 9 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 36 632 zł (słownie: trzydzieści sześć tysięcy sześćset trzydzieści dwa złote) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

11. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 11 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w K. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

12. Za działanie wymienione w punkcie 11 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 35 226 zł (słownie: trzydzieści pięć tysięcy dwieście dwadzieścia sześć złotych) kwotę zaokrąglono w dół do pełnych złotych.

13. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 11 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w R. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11 d ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

14. Za działanie wymienione w punkcie 13 wymierzam (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 23 125 zł (słownie: dwadzieścia trzy tysiące sto dwadzieścia pięć złotych) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

15. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w J. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

16. Za działanie wymienione w punkcie 15 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 36 866 zł (słownie: trzydzieści sześć tysięcy osiemset sześćdziesiąt sześć złotych) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

17. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10-11 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w L. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

18. Za działanie wymienione w punkcie 17 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 3 179 zł (słownie: trzy tysiące sto siedemdziesiąt dziewięć złotych) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

19. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 11 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego G./R. (I), przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający żart. 11 i art. 11 d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

20. Za działanie wymienione w punkcie 19 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 2 093 zł (słownie: dwa tysiące dziewięćdziesiąt trzy złote) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

21. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniach 10 - 11 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w G./R. (II), przy ul. (...)naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art 11 d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust 1 pkt 3a tej ustawy.

22. Za działanie wymienione w punkcie 21 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 3 643 zł (słownie: trzy tysiące sześćset czterdzieści trzy złote) (kwotę kary zaokrąglono w dół do pełnych złotych).

23. Łącznie za działania wymienione w punktach 1,3,5,7,9,11,13,15,17,19 i 21 wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną w kwocie 200 097 zł (słownie: dwieście tysięcy dziewięćdziesiąt siedem złotych).

24. Odstąpił od wymierzenia kary pieniężnej w odniesieniu do obiektu (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zlokalizowanego w B., przy ul. (...).

25. Umorzył niniejsze postępowanie administracyjne w pozostałej części dotyczącej obiektów (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: „Odbiorca") zlokalizowanych w:

•: L. przy Al. (...);
•: P. przy ul. (...);
•: B.przy ul. (...);
•: Ł. przy ul. (...);
•: Ł. przy ul. (...);
•: M. przy ul. (...), S.;
•: Z. przy ul. (...);
•: Z. przy ul. (...);
•: K. przy ul. (...);
•: K. przy ul. (...);
•: K. przy ul. (...).

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zaskarżając ją w części tj. co do punktów od 1) do 23) Decyzji.

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji:

1. Naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 77 § 1 k.p.a., poprzez niewyczerpujące zebranie i rozpatrzenie przez Prezesa URE całego materiału dowodowego oraz niedostateczne wyjaśnienie kwestii różnych wartości mocy bezpiecznych ujętych w obowiązujących umowach o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Odbiorcy oraz planach ograniczeń obowiązujących Odbiorcę w sierpniu 2015 r. dla obiektów Odbiorcy zlokalizowanych w:

a. G. przy ul. (...) oraz

b. B. przy ul. (...)

- w sytuacji, w której wartości mocy bezpiecznych określone w umowach dla ww. obiektów są znacznie wyższe niż określono w planach ograniczeń (które zostały przyjęte przez Prezesa URE), co w konsekwencji wpływa na zawyżone wartości przekroczeń poboru mocy przez Powoda w tych obiektach.

2. Naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 §1 k.p.a., poprzez pominięcie podnoszonych przez Odbiorcę okoliczności pozwalających na uznanie braku zawinienia Powoda w przekroczeniu dopuszczalnych poziomów poboru mocy, jako okoliczności łagodzących odpowiedzialność Odbiorcy, a także nie rozważenie tych okoliczności wobec przesłanek mających wpływ na wysokość kary na podstawie art. 56 ust. 6a P.e.

3. Naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 7 KPA w zw. z art. 77 § 1 KPA, poprzez całkowite pominięcie podnoszonych przez Powoda okoliczności związanych ze specyfiką funkcjonowania sklepów wielkopowierzchniowych, jakimi są obiekty Odbiorcy, w zakresie wpływu ograniczeń w poborze energii na sprzedawaną w tych sklepach żywność (rozmrożenie, zepsucie), a zwłaszcza całkowite pominieci e przez Prezesa URE faktu, iż Powód miał obowiązek na podstawie przepisów odrębnych, zachować odpowiednia jakość sprzedawanych produktów, tak aby nie narażać klientów sklepów na zagrożenie ich zdrowia (np. zatrucia pokarmowe wywołane zakupem produktu, który nie był przechowywany we właściwej temperaturze).

4. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. §3 ust. 4 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (dalej jako: „Rozporządzenie RM”), poprzez:

a. jego niezastosowanie, w sytuacji, w której wprowadzenie ograniczeń w poborze energii przez Odbiorcę spowodowałoby zagrożenie bezpieczeństwa osób i narażałoby zdrowie klientów sklepów Odbiorcy, co tym samym wypełnia przesłankę zastosowania ww. przepisu, stanowiącego, iż ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej nie mogą powodować zagrożenia bezpieczeństwa osób, a także:

b. jego błędną wykładnie, prowadząca do wniosku, że ww. przepis ma zastosowanie wyłącznie na etapie sporządzania Planów ograniczeń, nie zaś na etapie ich realizacji, podczas gdy ani przepis powyższy, ani jakiekolwiek inne powiązane z mm przepisy Rozporządzenia RM o tym nie stanowią.

5. Naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (dalej jako „Prawo energetyczne” lub „P.e.”) wzw. z art. 11 d ust. 2P.e. w zw. z art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., poprzez błędną wykładnię tych przepisów, polegającą na przyjęciu, że niezastosowanie się przez Powoda do ograniczeń wprowadzonych przez Operatora Systemu Przesyłowego PSE S.A. w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. wypełnia dyspozycję art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. , podczas gdy przepis ten nie obejmuje naruszenia obowiązku zastosowania się do ograniczeń poboru mocy wprowadzonych przez PSE S.A. w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r., wprowadzonych na podstawie art. 11 c ust. 2 pkt 2 P.e. tj. do czasu wejścia w życie stosownego rozporządzenia Rady Ministrów.

6. Naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 7a § 1 k.p.a., poprzez niezastosowanie przez Prezesa URE określonej w tym przepisie zasady rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na korzyść strony, w sytuacji, w której istnieją poważne rozbieżności interpretacyjne (w tym w orzecznictwie sądowym) w zakresie podstaw prawnych do nałożenia kary pieniężnej z tytułu niezastosowania się do ograniczeń w dnia 10 i 11 sierpnia 2015 r.

7. Naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 56 ust. 6 P.e., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu przez Prezesa URE dowolnego i nie wynikającego z żadnych przepisów normatywnych sposobu obliczenia wysokości kary pieniężnej nałożonej na Powoda, a w szczególności poprzez posłużenie się jako jedną ze składowych do obliczeń, najwyższą dopuszczalną ceną energii elektrycznej na rynku bilansującym, która jednakże nie wystąpiła żadnym dniu sierpnia 2015 r.

Mając na uwadze powyższe zarzuty Odwołujący wniósł o:

1. Uchylenie Decyzji w części, tj. w zakresie punktów od 1) do 23) Decyzji.

2. Ewentualnie o zmianę Decyzji w części, tj. w zakresie punktów od 1) do 23) Decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uznanie, że Powód nie podlega karze, o której mowa art. 5G ust. 1 pkt 3a P.e., lub poprzez odstąpienie od wymierzenia kary na podstawie art. 56 ust. 6a P.e.

3. Ewentualnie, w razie nieuwzględnienia wniosków z pkt 1 i 2 powyżej, o zmianę Decyzji w części, tj. w zakresie punktów od 1) do 23) Decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez obniżenie wymierzonej kary do najniższej możliwej wysokości.

4. Przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność Powoda.

5. Zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o:

1) oddalenie odwołania,

2) na wypadek wyznaczenia posiedzenia przygotowawczego, zwolnienie na podstawie art. 205⁵ § 3 k.p.c. pozwanego [Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki] od obowiązku stawienia się na posiedzenie przygotowawcze, gdyż z okoliczności sprawy wynika, że udział pełnomocnika pozwanego będzie wystarczający.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powód – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. prowadzi działalność gospodarczą w szeregu obiektów wielkopowierzchnioweych zlokalizowanych na terenie całego kraju. Między innymi spółka prowadzi swoją działalność w:

•: W. przy Al. (...);
•: G. przy ul. (...)/(...);
•: G. przy ul. (...);
•: B. przy ul. (...);
•: C. przy ul. (...)/(...);
•: K. przy ul. (...);
•: R. przy ul. (...);
•: J. przy ul. (...);
•: L. przy ul. (...);
•: G./R. (I) przy ul. (...)
•: G./R. (II) przy ul. (...)

OSD w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r. dostarczało Odbiorcy energię elektryczną:

1) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w W. przy Al. (...) na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej (...), zawartej w dniu 30 grudnia 2009 r.

2) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...)/(...) (obiekt - suma mocy na przyłączach) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez OSD w piśmie z dnia 15 lipca 2014 r. znak: (...). Pismo zostało przesłane Odbiorcy listem poleconym. Przy piśmie z dnia 23 grudnia 2019 r. o znaku (...) OSD przedstawił wydruk z systemu kontroli obiegu kancelaryjnego (...) S.A. potwierdzający, że korespondencja w tym zakresie została wysłana do Odbiorcy listem poleconym;

3) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez OSD w piśmie z dnia 15 lipca 2014 r. znak: (...). Pismo zostało przesłane do Odbiorcy listem poleconym. Przy piśmie z dnia 23 grudnia 2019 r. o znaku (...)OSD przedstawił wydruk z systemu kontroli obiegu kancelaryjnego (...) S.A. potwierdzający, że korespondencja w tym zakresie została wysłana do Odbiorcy listem poleconym.

4) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w B. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

5) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w C. przy ul. (...)/(...) (obiekt - suma mocy na przyłączach) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

6) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w K. przy ul. (...) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

7) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w R. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

8) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w j. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r.

9) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w L. przy ul. (...) - na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 7 listopada 2012 r.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez OSD w piśmie z dnia 31 lipca 2014 r. znak: (...). Pismo zostało przesłane Odbiorcy listem zwykłym. Przy piśmie z dnia 23 grudnia 2019 r. o znaku (...)OSD przedstawił wydruk z systemu kontroli obiegu kancelaryjnego (...) S.A. potwierdzający nadanie korespondencji do Odbiorcy;

10) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G./ R. (I) przy ul. (...)- na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 7 października 2014 r.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez OSD w piśmie z dnia 31 lipca 2014 r., znak: (...) (na podstawie Umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji Nr (...) zawartej w dniu 1 grudnia 2008 r.). Pismo zostało przesłane do Odbiorcy listem zwykłym. Przy piśmie z dnia 23 grudnia 2019 r. o znaku (...) OSD przedstawił wydruk z systemu kontroli obiegu kancelaryjnego (...) S.A. potwierdzający nadanie korespondencji do Odbiorcy;

11) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G./ R. (II) przy ul. (...)- na podstawie Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 7 listopada 2012 r.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, że informacje o wielkości danych dotyczących Odbiorcy wynikające z Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały przekazane Odbiorcy przez OSD w piśmie z dnia 31 lipca 2014 r. znak: (...). Pismo zostało przesłane Odbiorcy listem zwykłym. Przy piśmie z dnia 23 grudnia 2019 r. o znaku (...) OSD przedstawił wydruk z systemu kontroli obiegu kancelaryjnego (...) S.A. potwierdzający nadanie korespondencji do Odbiorcy.

Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. (PSE) w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16 d ustawy - Prawo energetyczne wprowadzając, na podstawie art. 11 c ust. 2 pkt 2 tej ustawy, od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. /okoliczność bezsporna/

W dniu 10 sierpnia 2015 r. PSE S.A., działając na podstawie art. 11 c ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, powiadomiły Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosiły Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust 7 ustawy - Prawo energetyczne w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r. /okoliczność bezsporna/

Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Ministra Gospodarki, Rada Ministrów wydała w dniu 11 sierpnia 2015 r. rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. /okoliczność bezsporna/

Rozporządzenie to zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło wskazane wyżej ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00. /okoliczność bezsporna/

Na wezwanie Prezesa URE, (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (pismem z dnia 28 sierpnia 2017 r. o znaku(...)oraz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (pismami: z dnia 10 maja 2016 r. o znaku (...) oraz z dnia 5 sierpnia 2016 r. o znaku(...)) (dalej: „OSD"), do których sieci punkty poboru energii elektrycznej Odbiorcy zlokalizowane w:

•: W. przy Al. (...);
•: G. przy ul. (...)/(...);
•: G. przy ul. (...);
•: B. przy ul. (...);
•: C. przy ul. (...)/(...);
•: K. przy ul. (...);
•: R. przy ul. (...);
•: J. przy ul. (...);
•: L. przy ul. (...);
•: G./R. (I) przy ul. (...)
•: G./R. (II) przy ul. (...)

(„obiekty Odbiorcy") są przyłączone, przedstawiły zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców ujętych w Planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do obiektów Odbiorcy.

W wyniku powyższej analizy dokumentów, Prezes URE powziął uzasadnione podejrzenie, że Odbiorca, we wskazanym przez OSD obiekcie Odbiorcy, nie dostosował się do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, co może skutkować wymierzeniem kary pieniężnej, o której mowa jest w art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne.

Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się powoda do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do następujących punktów poboru energii elektrycznej zlokalizowanych w:

1) W. przy Al. (...) (k. 4- 5 akt adm.),

2) G. przy ul. (...)/(...) (k. 20- 21 akt adm.),

3) G. przy ul. (...) (k. 22- 23 akt adm.),

4) B. przy ul. (...) (k. 24- 25 akt adm.),

5) C. przy ul. (...)/(...) (k. 26- 27 akt adm.),

6) K. przy ul. (...) (k. 28- 29 akt adm.),

7) R. przy ul. (...) (k. 30- 31 akt adm.),

8) J. przy ul. (...) (k. 32- 33 akt adm.),

9) L. przy ul. (...) (k. 42- 43 akt adm.),

10) G./R. (I) przy ul. (...) (k. 44- 45 akt adm.),

11) G./R. (II) przy ul.(...) (k. 46- 47 akt adm.).

Odbiorca przekroczył obowiązujące go - zgodnie z Planem wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wartości poboru mocy w poszczególnych stopniach zasilania w następujący sposób:

1) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w W. przy Al. (...) (...) wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 3,1814 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,9148 (MW w godzinie);

3. 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0396 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 4,1358 MW w godzinie.

2) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...)/(...) (obiekt - suma mocy na przyłączach)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 2,8749 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,9260 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 3,8009 MW w godzinie.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (1,120 MW zamiast 1,100 MW). Z uwagi na stwierdzenie braku przekroczeń przez Odbiorcę w 11 stopniu, powyższa zmiana nie miała wpływu na wysokość kary.

3) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 2,6988 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 1,0911 (MW w godzinie);

3. 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0322 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 3,8221MW w godzinie.

W załączniku nr 2.5. do załącznika nr 2 do Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r. moc bezpieczna przy 20 stopniu zasilania została określona na poziomie: 250 kW, przy czym obowiązującymi Odbiorcę stopniami zasilania, w tym mocą bezpieczną (0,000 MW) były wartości zapisane w planie ograniczeń na okres od dnia 1 września 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r. ustalonym przez OSD dla Odbiorcy. Wynika to z okoliczności, iż indywidualny plan ograniczeń dla Odbiorcy stanowi element składowy planu ograniczeń OSD złożonego z indywidualnych planów ustalonych dla odbiorców przyłączonych do sieci OSD z mocą umowną większą niż 300 kW. Następnie zbiorcze plany operatorów systemów dystrybucyjnych podlegają uzgodnieniu z PSE, który na podstawie planów OSD tworzy Plan wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dla obszaru całego kraju. Wartości w nim zawarte stanowią podstawę do podejmowania przez PSE decyzji o stopniu zasilania jaki należy wprowadzić dla zapewnienia stabilności krajowego systemu elektroenergetycznego.

Z uwagi na nie kwestionowanie przez Odbiorcę Planu wprowadzenia ograniczeń, przekazanego Odbiorcy przez OSD w piśmie z dnia 15 lipca 2014 r. znak: (...), a także dopuszczalnego poboru mocy określonego w 20 stopniu zasilania, należy przyjąć, że moc bezpieczna określona w 20 stopniu zasilania, która obowiązywała Odbiorcę w okresie od 10 do 31 sierpnia 2015 r. wynosiła 0,000 MW.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (0,650 MW zamiast 0,570 MW). Z uwagi na stwierdzenie braku przekroczeń przez Odbiorcę w 11 stopniu, powyższa zmiana nie miała wpływu na wysokość kary.

4) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w B. przy ul. (...)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 5,4085 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 2,1253(MW w godzinie);

3. 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,4857 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 8, (...) MW w godzinie.

W załączniku nr 2.7. do załącznika nr 2 do Umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r. moc bezpieczna przy 20 stopniu zasilania została określona na poziomie: 650 kW, przy czym obowiązującymi Odbiorcę stopniami zasilania, w tym mocą bezpieczną (0,000 MW) były wartości zapisane w planie ograniczeń na okres od dnia 1 września 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r. ustalonym przez OSD dla Odbiorcy. Wynika to z okoliczności, iż indywidualny plan ograniczeń dla Odbiorcy stanowi element składowy planuj złożonego z indywidualnych planów ustalonych dla odbiorców przyłączy z mocą umowną większą niż 300 kW. Następnie zbiorcze plany operatorów systemów dystrybucyjnych podlegają uzgodnieniu z PSE, który na podstawie planów OSD tworzy Plan wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dla obszaru całego kraju. Wartości w nim zawarte stanowią podstawę do podejmowania przez PSE decyzji o stopniu zasilania jaki należy wprowadzić dla zapewnienia stabilności krajowego systemu elektroenergetycznego.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (0,700 MW zamiast 0,580 MW). Z uwagi na powyższe wysokość kary w tym punkcie została zmniejszona z 24145 zł do 24 058 zł.

5) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w C. przy ul. (...)/(...) (obiekt - suma mocy na przyłączach)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 9,0744 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 2,5730 (MW w godzinie);

3. 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,6090 (MW w godzinie);

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 12,2107 MW w godzinie.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w Planie ograniczeń (1,200 MW zamiast 0,991 MW). Z uwagi na stwierdzenie braku przekroczeń przez Odbiorcę w 11 stopniu, powyższa zmiana nie miała wpływu na wysokość kary.

6) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w K. przy ul. (...)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 8,9612222 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 2,7809003 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 11,7421225 MW w godzinie.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kaiy) przyjął wartość mocy umownej (ob. owiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (1,000 MW zamiast 0,845 MW). Z uwagi na powyższe wysokość kary w tym punkcie została zmniejszona z 49 628 zł do 35 226 zł.

7) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w R. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 5,8463 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 1,8623 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 7,7086 MW w godzinie.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r. Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, że 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (1,600 MW zamiast 1,380 MW). Z uwagi na stwierdzenie braku przekroczeń przez Odbiorcę w 11 stopniu, powyższa zmiana nie miała wpływu na wysokość kary.

8) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w J. przy ul. (...) (obiekt - suma mocy na przyłączach)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 8,1024324 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 3,4654356 (MW w godzinie);

3. 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,7209070 (MW w godzinie).

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 12,288775 MW w godzinie.

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (1,105 MW zamiast 0,950 MW). Z uwagi na stwierdzenie braku przekroczeń przez Odbiorcę w 11 stopniu, powyższa zmiana nie miała wpływu na wysokość kary.

9) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w L. przy ul. (...)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,7430 (MW w godzinie);

2. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,3168 (MW w godzinie);

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 1,0598 [MW w godzinie]

Ponadto w związku z wartością mocy umownej, obowiązującą Odbiorcę w sierpniu 2015 r., Prezes URE miarkując wysokość kary wziął pod uwagę fakt, iż przedsiębiorca subiektywnie mógł mieć świadomość, że w 11 stopniu zasilania obowiązywała moc umowna, a także, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy mniejszego ryzyka dla wystąpienia niedoboru w krajowym systemie energetycznym. Stąd dla ustalenia ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) przyjął wartość mocy umownej (obowiązującej w okresie 10-31 sierpnia 2015 r.) zawierającą wyższą wartość niż w planie ograniczeń (0,840 MW zamiast 0,580 MW). Z uwagi na stwierdzenie braku przekroczeń przez Odbiorcę w 11 stopniu, powyższa zmiana nie miała wpływu na wysokość kary.

10) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G./R. (I), przy ul.(...)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,56468 (MW w godzinie);

1. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,13316 (MW w godzinie);

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 0,69784 MW w godzinie.

11) w odniesieniu do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G./R. (II), przy ul. (...)

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1. 10 sierpnia 2015 r. łącznie 0,97842 (MW w godzinie);

1. 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,23618 (MW w godzinie);

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 1,2146 [MW w god zinie].

Przychody Odbiorcy (rozumianego jako przychody netto ze sprzedaży, pozostałe przychody operacyjne oraz przychody finansowe), wyniosły w poprzednim roku podatkowym, tj. w 2019 roku - (...) zł.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym oraz twierdzeń stron, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane. Powód nie kwestionował w odwołaniu faktu naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że stan faktyczny w sprawie nie był przez powoda kwestionowany, czego wyraz dał powód w odwołaniu od zaskarżonej decyzji (k. 23 i nast.).

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 pkt 2 P.e., w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej.

W myśl art. 11 ust. 3 pkt 1 P.e. wprowadzone na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2 P.e. ograniczenia polegają na ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego poboru energii elektrycznej Organem uprawnionym do kontroli przestrzegania stosowania ograniczeń w odniesieniu do dostarczanej sieciami energii elektrycznej jest Prezes URE na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5 P.e.

W art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. zawarto upoważnienie dla operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego do wprowadzenia w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7 P.e., lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin.

W sytuacji wystąpienia zatem zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w następstwie zdarzeń, o których mowa w art. 11c ust. 1 P.e. operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego, zgodnie z art. 11d ust.3 P.e., może wprowadzić ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.

W wydanym na podstawie art. 11 ust. 6 P.e. rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw lub ciepła (Rozporządzenie w sprawie ograniczeń) określone zostały szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, rodzaje odbiorców objętych ograniczeniami, zakresy planów wprowadzania ograniczeń oraz sposoby określania w nich wielkości tych ograniczeń a także sposoby podawania do publicznej wiadomości informacji o ograniczeniach.

Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie ograniczeń operatorzy obowiązani są do opracowania planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, określających wielkości maksymalnego poboru energii elektrycznej dla poszczególnych odbiorców i stopni zasilania.

Plany ograniczeń polegają corocznej aktualizacji w terminie do dnia 31 sierpnia (§ 8 ust. 2 Rozporządzenia).

Plany te mają zastosowanie do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzanych przez PSE do czasu wejścia w życie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 11 ust. 7 P.e., oraz wprowadzonych przez ww. rozporządzenie Rady Ministrów.

Z powyższego wynika, że w zw. ze stwierdzeniem w sierpniu 2015 r. zagrożenia dla bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, o którym mowa w art. 3 pkt 16d P.e., na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2 P.e. w dniu 10 sierpnia 2015 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzone zostały ograniczenia w poborze energii elektrycznej.

Podmiotem uprawnionym do wprowadzenia tych ograniczeń w stosunku do powoda był zgodnie z art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. właściwy dla Odbiorcy operator systemu dystrybucyjnego.

Podstawę do wprowadzenia ograniczeń ustawodawca zawarł w przepisie art. 11 P.e., z kolei powołany w komunikacie o wprowadzeniu ograniczeń art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. zawiera jedynie upoważnienie ustawowe dla OSD do podjęcia działania polegającego na ogłoszeniu obowiązywania ograniczeń przewidzianych w art. 11 P.e., obowiązujących w terminie wskazanym w tym przepisie.

Wobec tego, iż podstawa prawna do wprowadzenia w dniu 10 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej zawarta jest w przepisie art. 11 P.e., który jest sankcjonowany art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., zawarte w odwołaniu twierdzenia, że obowiązujące od dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej zostały wprowadzone bez podstawy prawnej, oraz zarzuty nałożenia na powoda kary pieniężnej tytułu naruszenia, które nie zostało usankcjonowane w art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe należało uznać za bezzasadne.

Prezes URE stanął na stanowisku, że podstawę prawną dla działań OSP podjętych w oparciu o art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. stanowił przepis art. 11d ust. 3 P.e. Przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. ma charakter uszczegóławiający dla zawartej w treści art. 11d ust. 3 P.e. normy o charakterze ogólniejszym. Zawarta bowiem w art. 11d ust. 3 P.e. regulacja stanowi zasadniczą podstawę prawną dla działań operatora podjętych w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. W przepisie art. 11d ust. 3 P.e. ustawodawca wskazał, że w wypadku występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia. Jest to zatem norma ogólna w stosunku do przepisu art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., który jedynie precyzuje, w jakim ograniczonym zakresie operator może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W szczególności przepis ten wskazuje, że może to nastąpić jedynie w odniesieniu do dostarczania i poboru energii i tylko do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7 P.e., lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin.

Stąd wynika, że podstawą działania OSP, wprowadzającego ograniczenia w dniu 10 sierpnia 2015 r. był przepis art. 11d ust 3 P.e., wprost sankcjonowany w art. 56 ust 1 pkt 3a P.e. Przy czym oczywiste jest, że podstawa wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej zawarta jest w art. 11 P.e., który jest również sankcjonowany przez przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., a nie w art. 11c ust.2 pkt 2 P.e.

Wykładnia językowa przepisu art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. i art. 11d ust. 3 P.e. wprost wskazuje na możliwość sankcjonowania przez przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. zachowania odbiorców, którzy dopuścili się naruszenia ograniczeń w poborze energii wprowadzonych w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. skoro jest to uprawnienie dla operatora przewidziane w art. 11d ust 3 P.e.

Jakkolwiek w demokratycznym państwie prawa zakłada się pierwszeństwo wykładni językowej (uchwała Sądu Najwyższego z 25 kwietnia 2003 r., III CZP 8/03; postanowienia Sądu Najwyższego z 20 lipca 2005 r., I KZP 25/05; z 31 sierpnia 2005 r., V KK 426/04,) na co wskazywał powód w odwołaniu od zaskarżonej decyzji, to jednak powszechnie uznawane jest za konieczne posiłkowanie się również subsydiarnie wykładnią systemową oraz wykładnią funkcjonalną (uchwała Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2006 r., I KZP 53/05; postanowienie Sądu Najwyższego z 2 grudnia 2004 r., III KK 112/04; uchwała Sądu Najwyższego z 25 kwietnia 2003 r., III CZP 8/03; uchwała Sądu Najwyższego z 19 maja 2015 r., III CZP 114/14; wyrok Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2008 r., II CSK 650/07).

Odstępstwo od jasnego i oczywistego sensu przepisu wynikającego wprost z jego treści mogą jedynie uzasadniać szczególnie istotne i doniosłe racje prawne, społeczne, ekonomiczne lub moralne (tak uchwała Sądu Najwyższego z 14 października 2004 r., III CZP 37/04, wyrok Sądu Najwyższego z 21 lipca 2004 r., V CK 21/04, uchwała Sądu Najwyższego 20 lipca 2005 r., I KZP 18/05). Dopuszcza się również odstępstwa od wyniku zastosowania wykładni językowej, gdy wynik ten prowadzi do rażąco niesprawiedliwych lub irracjonalnych konsekwencji (uchwała Sądu Najwyższego z 19 maja 2015 r., III CZP 114/14, OSNC 2015 nr 12, poz. 134; wyrok Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2008 r., II CSK 650/07, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2003 r., I PK 409/02, OSNP 2004 nr 19, poz. 334).

Zdaniem Sądu w świetle powyższego brak jest argumentów, które pozwalałyby na zmianę kierunku wykładni art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. i art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. oraz art. 11d ust. 3 P.e., niż wynikające z wykładni językowej. Wykładnia systemowa i celowościowa jedynie wzmacniają argumentację, iż niedostosowanie się przez odbiorców do ograniczeń w poborze energii elektrycznej wprowadzonych przez operatora sieci przesyłowej w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. w zw. z art. 11d ust. 3 P.e. oraz wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2015 r. w oparciu o przepis art. 11 ust. 7 P.e., podlega sankcji określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e.

W kontekście wykładni celowościowej należy wskazać, że wyraźnym celem wszystkich analizowanych przepisów stanowiących podstawę do wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej jest eliminowanie zagrożeń dla systemu elektroenergetycznego m.in. przed niekontrolowanymi awariami systemu z powodu jego przeciążenia i tym samym zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Realizacja tego celu jest niezwykle istotna w aspekcie zagwarantowania bezpieczeństwa energetycznego kraju, stąd ustawodawca dla zabezpieczenia jego realizacji wprowadził sankcje w postaci kar administracyjnych dla podmiotów, które nie stosują się do wprowadzonych ograniczeń w poborze energii. W konsekwencji, także ze względu na cel uregulowań należy przyjąć, że zamiarem regulacji ustawowej, o której mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3a P..e, było objęcie sankcją niestosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, a tym samym wymuszenie na adresatach normy, a więc także odbiorcach energii, wprowadzenia ograniczeń, dla których podstawę prawną stanowi nie tylko przepis art. 11 ale i przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 11d ust. 3 P.e., skoro były one wprowadzane w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii.

Z kolei dokonując interpretacji wskazanych wyżej przepisów za pomocą wykładni systemowej należy wskazać, że umiejscowienie przepisów w danym akcie prawnym nie jest przypadkowe, lecz wynika z racjonalnego działania prawodawcy. Z takiej wykładni może wynikać wniosek, że przepis umieszczony w ustawie niżej ma mniejsze znaczenie ze względu na treść przepisu położonego wyżej. W przypadku art. 11c i 11d P.e. doszło do wadliwej z punktu widzenia techniki legislacyjnej regulacji wprowadzania ograniczeń w świadczonych usługach przesyłania i dystrybucji, poprzez umiejscowienie przepisu o mniejszym znaczeniu, czyli przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. (wprowadzającego ograniczenie dla bardziej ogólnej regulacji zawartej w art. 11d ust. 3), przed przepisem o charakterze nadrzędnym, jakim jest art. 11d ust. 3 P.e., stanowiącym generalną kompetencję dla operatora systemu przesyłowego do wprowadzenia ograniczeń w przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej.

W ocenie Sądu to dążenie do wykładni w duchu spójności systemu prawa musi prowadzić do logicznego wniosku, że wystarczające jest wskazanie przez ustawodawcę normy sankcjonowanego art. 11d ust. 3 P.e., skoro to on w istocie stanowi podstawę do wprowadzenia ograniczeń w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. Przyjęcie, że wprowadzenie znacznie dalej idących ograniczeń, dla których przyzwolenie stanowi przepis art. 11d ust. 3 P.e. byłoby sankcjonowane w art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., a wprowadzenie tych ograniczeń w znacznie mniejszym rozmiarze, bo odnoszącym się tylko do poboru energii elektrycznej i to tylko na okres maksymalnie 72 godzin, sankcjonowane już by nie było, należy więc uznać za nieracjonalne z punktu widzenia zasady spójności systemu prawnego, a także jego logiczności.

Dla wykładni przepisu art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. istotna jest ponadto wykładnia logiczna art. 11 ust. 2 pkt 2 P.e., posługująca się metodą rozumowania „argumentum a maiori ad minus”- „jeśli wolno więcej to tym bardziej wolno mniej”. Skoro zatem przepis art. 11d ust. 3 P..e, do którego wprost odnosi się art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e., stwarza operatorom systemu przesyłowego uprawnienie do wprowadzenia ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji, nie wprowadzając w nim żadnych ograniczeń m.in. czasowych, to przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. wprowadzający te ograniczenia czasowe (maksymalnie do 72 godzin) i rzeczowe (dostarczania i poboru energii), jest niewątpliwie przepisem szczególnym w stosunku do art. 11d ust. 3 P.e., albowiem sam w sobie nie rodzi on uprawnień po stronie operatora systemu przesyłowego do wprowadzenia takich ograniczeń, a jedynie ogranicza jego uprawnienia przyznane mu w przepisie art. 11d ust. 3 P.e. Operator systemu przesyłowego wprowadzając ograniczenia, o jakich mowa w art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., działa zawsze także w oparciu o przepis art. 11d ust. 3 P.e., gdyż to ten przepis stanowi źródło jego uprawnień do wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej, nawet jeśli wprost przepis ten nie zostanie powołany w zarządzeniu o wprowadzeniu ograniczeń.

Niedostosowanie się odbiorcy do każdego ograniczenia, dla którego podstawę wprowadzenia stanowił przepis art. 11d ust. 3 P.e., także tych wprowadzonych z powołaniem się na regulację art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., stanowi realne zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, gdyż tylko w takich sytuacjach ograniczenia mogą być wprowadzane. Dla zagwarantowania tego bezpieczeństwa istotne jest, aby istniały realne instrumenty prawne pozwalające na sankcjonowanie zachowania, które temu bezpieczeństwu zagraża. Jeśli ustawodawca wprowadził możliwość, aby w sytuacji nagłego zagrożenia o bezpieczeństwo systemu energetycznego mógł zadbać operator systemu przesyłowego poprzez ograniczenie poboru energii, to właśnie z punktu widzenia tego bezpieczeństwa konieczne jest, aby istniała także możliwość sankcjonowania wprowadzonych ograniczeń. Jest to szczególnie istotne, aby w nagłej sytuacji, w której organy państwa nie są jeszcze w stanie podjąć decyzji, istniała możliwość natychmiastowego podjęcia kroków, które uchronią system energetyczny przed katastrofalną i rozległą awarią - tzw. blackoutem. Z tego względu ważne są regulacje ograniczające odbiorców, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, w poborze energii elektrycznej ze względu na zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Jednak dla swej skuteczności i dla zapewnienia bezpieczeństwa, muszą istnieć gwarancje przestrzegania tych ograniczeń, którymi są m.in. kary pieniężne, nakładane na podmioty nieprzestrzegające tych ograniczeń. Administracyjne kary pieniężne nie mają bowiem wyłącznie charakteru sankcji karnych, gdyż ich funkcja nie ogranicza się do represji za naruszenie nakazów bądź zakazów ustawowych, ale istotna jest ich funkcja prewencyjna i dyscyplinująca, motywująca adresatów norm sankcjonowanych do ich respektowania na przyszłość.

Gdyby przyjąć wykładnię, że sankcji z art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. nie podlegają ograniczenia wprowadzone przez PSE na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., to istnienie tych ostatnich regulacji nie miałoby najmniejszego sensu, skoro odbiorcy nie musieliby się do nich dostosowywać, a więc mogliby w stanach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej nie respektować ograniczeń wprowadzanych przez operatora systemu przesyłowego. Taka interpretacja byłaby całkowicie pozbawiona sensu, gdyż w sytuacji realnego zagrożenia bezpieczeństwa dostaw to właśnie podjęcie natychmiastowych działań, w tym jak najszybsze zmniejszenie poboru mocy, jest najistotniejsze.

Brak powiązania uprawnienia PSE wynikającego z art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. z sankcją z art. 56 ust. 2 pkt 3a P.e. czyniłby te uprawnienia operatora pozbawionymi sensu a regulacja zawarta w art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. nie miałaby, zdaniem Sądu, racji bytu.

Dla wzmocnienia argumentacji o sankcjonowaniu przepisem art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. wprowadzonych przez PSE na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. ograniczeń warto ponadto wskazać, że organem regulacyjnym, który na mocy ustawy uprawniony jest do kontroli przestrzegania przez odbiorców ograniczeń maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego poboru energii elektrycznej wprowadzonych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego kraju jest na mocy art. 11 ust. 4 i 5 P.e., Prezes URE. Konsekwencją tego jest również uprawnienie Prezesa URE do nałożenia kary pieniężnej na podmioty nie respektujące wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii w myśl art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e.

Zdaniem Sądu możliwą podstawą prawną odpowiedzialności odbiorców za niedostosowanie się do ograniczeń wprowadzonych przez operatora systemu przesyłowego na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. może być również przepis art. 11c ust. 3 P.e., do którego także odwołuje się art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e.

Przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. stanowi, że operator systemu elektroenergetycznego powiadamia niezwłocznie ministra właściwego ds. gospodarki oraz Prezesa URE m.in. o podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Jeśli więc przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. sankcjonuje niestosowanie się do ograniczeń w poborze energii wprowadzonych w oparciu o tę właśnie regulację art. 11c ust. 3 P.e., to można przyjąć, że ustawodawca w ten sposób sankcjonuje ograniczenia wprowadzone także na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. przez operatora systemu przesyłowego.

Jakkolwiek przepis art. 11c ust. 3 P.e. sam w sobie nie stanowi podstawy do wprowadzenia ograniczeń przez operatora systemu przesyłowego, ale wskazuje na ograniczenia już wprowadzone przez tego operatora („o podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia zagrożenia”), a tym samym możliwe jest powiązanie sankcji z art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. z ograniczeniami wprowadzonymi w oparciu o przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., do którego odnosi się art. 11c ust. 3 P.e.

Zdaniem Sądu brak jest argumentów tak natury społecznej, jak i ekonomicznej, które pozwalałyby odstąpić od dokonanej powyżej wykładni. Przedstawiona wykładnia nie prowadzi do rażąco niesprawiedliwych lub irracjonalnych konsekwencji, a zdaniem Sądu, akcentuje jednoznaczną wolę ustawodawcy do zapobiegania zagrożeniom, ale i eliminacji już powstałych zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej.

W świetle powołanych norm prawnych analiza ustalonego w sprawie stanu faktycznego wskazuje, że nałożenie na powoda kary pieniężnej znajduje uzasadnienie w treści przepisu art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia argumentacji powoda, iż przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. nie sankcjonuje naruszenia ograniczeń wprowadzonych w dniach 10 -11 sierpnia 2015 r. przez PSE w oparciu o uprawnienie wynikające z art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. i art. 11d ust. 3 P.e.

Treść przedmiotowych regulacji prawnych tj. art. 11c ust 2 pkt 2 i 11d ust 3 P.e. pozostaje ze sobą w ścisłym związku, albowiem dopiero łączna ich treść określająca podstawę do wprowadzenia ograniczenia przez OSP w okresie występowania zagrożenia tj. art. 11 d ust. 3 oraz określająca możliwy zakres, czemu służy art. lic ust.2 pkt 2, którego stosowanie jest możliwe już w sytuacji powstania zagrożenia, umożliwia skuteczne wprowadzenie przedmiotowego ograniczenia przez OSP, tj. w ściśle ograniczonym czasie i na ściśle określonym terytorium. W świetle powyższego nieuzasadnione jest wnioskowanie powoda, iż wprowadzenie przez OSP przedmiotowych ograniczeń w poborze energii w czasie „wystąpienia zagrożenia" tj. na podstawie art. lid ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, którego zakres czasowy i terytorialny został określony zgodnie z wymogami art. 11c ust. 2 pkt 2 powoduje zwolnienie powoda z odpowiedzialności, o której mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. Dodać należy, że podstawa prawna z art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. nie stanowi naruszenia zasady konstytucyjnej uregulowanej w art. 42 ust. 1 Konstytucji RP - „nullum crimen sine lege". W analizowanym stanie faktycznym przepisy art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. oraz 56 ust. 1 pkt 3a P.e., a także przepisy rozporządzenia obowiązywały w polskim systemie prawa podczas wprowadzania ograniczeń przez OSP w dniu 10 sierpnia 2015 r. oraz w dniu 11 sierpnia 2015 r. przez Radę Ministrów na podstawie rozporządzenia z 11 sierpnia 2015 r., ponadto przepis art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. jest jasny, klarowny i jednoznaczny. W niniejszej sprawie, jak wykazano powyżej, nie ma wątpliwości co do tego, że art. 56 ust.1 pkt 3a P.e. sankcjonuje także niedostosowanie się przez powoda do ograniczeń w poborze energii wprowadzonych w dniach 10 -11 sierpnia 2015 r. przez PSE na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. i art. 11d ust. 3 P.e.

Wobec powyższego, twierdzenia powoda należy uznać za niezasadne, gdy twierdzi że brak jest podstaw do nałożenia kary pieniężnej za działania powoda w zakresie niedostosowania się do ograniczeń w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. Jakkolwiek rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2015 r. w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej nie obowiązywało w dn. 10 -11 sierpnia 2015 r., to ograniczenia w tych dniach zostały wprowadzone przez OSP na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 oraz 11d ust. 3 P.e., a przedsiębiorca był zobowiązany do dostosowania się do wprowadzonych przez tego operatora ograniczeń.

Mając również na uwadze, że uprawnienie zawarte w art. 11d ust. 3 P.e. jest uprawnieniem fakultatywnym, a operator jednocześnie nie powinien wprowadzać ograniczeń nadmiernie restrykcyjnych w stosunku do rzeczywistych potrzeb, w przepisie art. 11d ust. 3 P.e. ograniczono zakres wprowadzonych ograniczeń, w zakresie niezbędnym do usunięcia zagrożenia. Tym samym operator powinien stosować gradację zastosowanych środków i ograniczeń, wybierając jedynie te niezbędne do usunięcia zagrożenia. Biorąc pod uwagę, że ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej są wyjątkową, dość restrykcyjną formą ograniczeń w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, o których mowa w art. 11d ust. 3 P.e. oraz uwzględniając, że ich wprowadzenie jest działaniem, które ma swoje źródła we władczym działaniu operatora systemu elektroenergetycznego, ustawodawca ograniczył okres ich zastosowania do okresu wystąpienia zagrożeń bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, określając, iż mogą być wprowadzone jedynie do czasu wejścia w życie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin w myśl art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e. W konsekwencji, zachowanie powoda polegające na niestosowaniu się w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, o których mowa w art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., zostało objęte sankcją poprzez odesłanie w przepisie karnym z art. 56 ust. 1 pkt 3a P.e. do art. 11c ust.3 i art. 11d ust. 3 P.e. Materialnoprawną podstawą prawną do wprowadzenia ograniczeń w poborze energii przez OSP w dniu 10 sierpnia 2015 r. był art. 11d ust. 3 P.e., zaś OSP odwołał się do art. 11c ust. 2 pkt 2 P.e., jako normy prawnej szczególnej, określając na tej podstawie okres oraz zakres terytorialny wprowadzonych ograniczeń. Zarzut wobec zaskarżonej decyzji dotyczący konieczności natychmiastowego dostosowania się przez Powoda do wprowadzonych ograniczeń poboru mocy bez żadnego czasu na przygotowanie należy uznać za chybiony.

Ponadto za niezasadny należy również uznać zarzut naruszenia § 3 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów. Powód został objęty ograniczeniami obowiązującymi w dniach 10-31 sierpnia 2015 r., albowiem stosownie do § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła, ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dotyczą każdego z odbiorców, dla których wielkość mocy umownej określonej w zawartej umowie sprzedaży, umowie o świadczenie usług przesyłania albo dystrybucji lub umowie kompleksowej ustalona została powyżej 300 kW. Powód nie podlegał jednakże ochronie przed wprowadzanymi ograniczeniami na mocy § 6 ust. 1 tego rozporządzenia. Zgodnie z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie moc umowna dla wszystkich obiektów wskazanych w pkt 1 -22 decyzji określona została na poziomie wyższym niż wielkość 300 kW, wskazana w § 5 pkt 1 rozporządzenia. Wprawdzie zgodnie z treścią § 3 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej nie mogą powodować zagrożenia bezpieczeństwa osób oraz uszkodzenia lub zniszczenia obiektów technologicznych, jednak przepisy te mają zastosowanie wyłącznie na etapie ustalania kręgu podmiotów objętych obowiązkiem dostosowania się do wprowadzanych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej oraz do ustalania planu ograniczeń, albowiem stanowią one wytyczne w procesie przygotowywania i sporządzania tego planu wskazując, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy określaniu planu ograniczeń dla skonkretyzowanego odbiorcy. Również treść § 9, a w szczególności pkt 3 tego przepisu rozporządzenia wskazuje, że wielkości planowanych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, ujęte w planach ograniczeń, określa się w stopniach zasilania od 11 do 20, przy czym 20 stopnień zasilania odpowiada tzw. mocy bezpiecznej (tj. mocy w wysokości ustalonego minimum, niepowodującego zagrożeń i zakłóceń, o których mowa w § 3 ust 4 rozporządzenia).

Zauważyć należy, że przedsiębiorca nie zgłaszał zastrzeżeń przy podpisywaniu ww. umów w zakresie mocy umownej oraz bezpiecznej, jak również nie wnosił o dokonanie w niej zmian, ani też nie wnosił zastrzeżeń co do określenia wartości stopni zasilania w zaktualizowanych planach ograniczeń na okres od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r. W konsekwencji, ponieważ konkretny odbiorca nie zgłaszał istnienia przesłanek, o których mowa w § 3 ust 4 rozporządzenia Rady Ministrów na etapie sporządzenia i bezpośrednio po otrzymaniu ustalonego dla niego planu ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, to nie może się on zwolnić z realizacji tego planu po wprowadzeniu ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Za niezasadne należy zatem uznać stanowisko Powoda, że § 3 ust 4 rozporządzenia Rady Ministrów ma zastosowanie „do sytuacji faktycznej a nie jedynie planowanej”. W takim przypadku plan ograniczeń dla skonkretyzowanego odbiorcy nie miałby jakiegokolwiek znaczenia prawnego i nie wiązałby odbiorcy, skoro mógłby się on na każdym etapie nie dostosować do otrzymanego planu, a podmioty odpowiedzialne za wprowadzenie i realizację ograniczeń nie miałyby możliwości oceny jaki stopień zasilania powinien zostać wprowadzony, co w efekcie końcowym mogłoby doprowadzić do braku zbilansowania popytu i podaży energii elektrycznej i wyłączeń awaryjnych obejmujących swoim zakresem wszystkich odbiorców, w tym tych, którzy zostali objęci ochroną na etapie ustalania planu ograniczeń.

Podkreślenia wymaga, że odbiorcy przy podpisywaniu umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, powinni dołożyć należytej staranności i zweryfikować ustalone w niej moce w poszczególnych stopniach zasilania, w tym móc minimalną dla 20 stopnia zasilania, czyli tzw. moc bezpieczną, albowiem moc bezpieczna dla 20 stopnia zasilania powinna być ustalona w taki sposób, aby nie powodowała zagrożeń i zakłóceń, o których mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia. Nie ulega wątpliwości, że przedsiębiorca powinien dołożyć należytej staranności (w rozumieniu art. 355 § 2 k.c.) przy ustalaniu mocy umownej oraz bezpiecznej na etapie zawierania umowy oraz sporządzania i aktualizacji planu wprowadzenia ograniczeń. W tej sytuacji, powoływanie się na rodzaj prowadzonej działalności dopiero na etapie niedostosowania się przez powoda do ustalonych wcześniej wartości w poborze energii, w ocenie pozwanego należy uznać za spóźnione.

W odniesieniu do zarzutu co do braku zastosowania odstąpienia od wymierzenia kary wskazać należy, iż zgodnie z art. 56 ust. 6a P.e. Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. Ustawodawca uzależnił możliwość, a nie obowiązek, odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej, od kumulatywnego spełnienia przesłanek wymienionych w tym przepisie. Niespełnienie choćby jednej z przesłanek przewidzianych w art. 56 ust. 6a P.e. powoduje niedopuszczalność odstąpienia od wymierzania kary pieniężnej. Podkreślenia wymaga przy tym uznaniowy, a nie obligatoryjny charakter tej instytucji prawnej, co wyraża się przez użycie przez ustawodawcę sformułowania, iż Prezes „może" odstąpić od wymierzenia kary.

Odnosząc się natomiast do zarzutów naruszenia art. 7 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a., dotyczących kwestii różnych wartości mocy bezpiecznych ujętych w obowiązujących umowach o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej przedsiębiorcy oraz planach ograniczeń dla obiektów Powoda zlokalizowanych w: G. przy ul. (...) oraz w B. przy ul. (...), należy stwierdzić, że w przypadku obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...), w załączniku nr 2.5. do załącznika nr 2 do umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r. moc bezpieczna przy 20 stopniu zasilania została określona na poziomie: 250 kW. Jednak w planie ograniczeń obowiązującym Powoda na okres 1 września 2014 r. - 31 sierpnia 2015 r. 20 stopień zasilania dla tego obiektu wynosił 0 Kw. W odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w B. przy ul. (...), zgodnie z treścią załącznika nr 2.7. do załącznika nr 2 do umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej Nr (...), zawartej w dniu 11 grudnia 2009 r. moc bezpieczna przy 20 stopniu zasilania została określona na poziomie: 650 kW. Natomiast zgodnie z planem ograniczeń obowiązującym Powoda na okres 1 września 2014 r. - 31 sierpnia 2015 r. 20 stopień zasilania wynosił 0 Kw. Brak jest natomiast dowodów, że przedsiębiorca kwestionował przedstawione mu plany ograniczeń dla tych obiektów, należy uznać, że przedsiębiorca zaakceptował wszystkie wartości prezentowane w planie ograniczeń na okres od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r., w tym wartość mocy minimalnej, która obowiązywała go przy wprowadzeniu 20 stopnia zasilania i do tych wielkości powód winien był się dostosować w momencie wprowadzenia ograniczeń. W innym bowiem przypadku plan ograniczeń dla skonkretyzowanego odbiorcy nie miałby jakiegokolwiek znaczenia prawnego i nie wiązałby odbiorcy, skoro mógłby się on na każdym etapie nie dostosować do otrzymanego planu, a podmioty odpowiedzialne za wprowadzenie i realizację ograniczeń nie miałyby możliwości oceny jaki stopień zasilania powinien zostać wprowadzony, co w efekcie końcowym mogłoby doprowadzić do braku zbilansowania popytu i podaży energii elektrycznej i wyłączeń awaryjnych obejmujących swoim zakresem wszystkich odbiorców, w tym tych, którzy zostali objęci ochroną na etapie ustalania planu ograniczeń. Należy bowiem mieć na względzie fakt, że PSE określając wprowadzane stopnie ograniczeń, odnosił się do z góry założonych w planach ograniczeń i możliwych według tych planów do osiągnięcia ograniczeń w poborze mocy, adekwatnych dla każdego ze stopni zasilania.

Nie jest zasadny zarzut Powoda, że kara pieniężna została wymierzona w sposób niezgodny z treścią art. 56 ust. 6 P.e., albowiem zdaniem Sądu kara jest adekwatna do charakteru popełnionego czynu oraz skutków naruszenia obowiązujących norm. Kara ta nie wpłynie na pogorszenie kondycji finansowej Powoda oraz jego płynności finansowej i pozostaje we właściwej proporcji do uzyskanego przez Powoda w poprzednim roku podatkowym przychodu. Za podstawę do wyznaczenia wartości kar przyjęto łączne przekroczenie mocy w poszczególnych godzinach doby wyrażone w MW. Ustalając kwotę kary pieniężnej wyliczono ją jako iloczyn 3000 zł i łącznego przekroczenia mocy odpowiadającego ilości MW w poszczególnych godzinach doby zaokrąglony w dół do pełnych złotych. Przy ustalaniu tego mnożnika Prezes URE wziął pod uwagę poziom najwyższej możliwej ceny rozliczeniowej za 1 MW energii elektrycznej na rynku bilansującym, tj. 1500 zł [odnotowanej w dniu 7 stycznia 2016 r.], której to wartości należałoby się spodziewać przy ograniczonej podaży energii elektrycznej w okresie 10 - 31 sierpnia 2015 r. i - dodatkowo - aby kara spełniła swoją wychowawczą i represyjną funkcję, podwoił ją. Nie można zgodzić się zatem z twierdzeniami Powoda, aby tak wyznaczony algorytm był niezgodny z art. 56 ust. 6 P.e. Metoda ta uwzględnia czas jak i wielkość przekroczenia. Natomiast podwojenie kary spełnia cele wychowawcze i represyjne. W ocenie pozwanego, tak wymierzona kara pieniężna odpowiada przesłankom określonym w art. 56 ust. 6 ustawy, odpowiada zasadzie proporcjonalności oraz jej funkcjom.

W stanie faktycznym niniejszej sprawy PSE S.A. w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości, spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16 d P.e. Warto zwrócić uwagę, iż zarówno OSP jak i Rada Ministrów objęła wprowadzanymi ograniczeniami terytorium całego kraju, co wskazuje na to, iż realne zagrożenie nie odnosiło się jedynie do określonego terytorium, ale obejmowało cały krajowy system elektroenergetyczny. Powód nie dochował należytej staranności na etapie zawierania umów o świadczenie usług dystrybucji oraz aktualizacji planów ograniczeń. Tym samym, zarzuty Powoda dotyczące naruszenia przepisów k.p.a. w zakresie nieuwzględnienia okoliczności mających wpływ na możliwość odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej są niezasadne.

odnosząc się do zarzutów naruszenia przez pozwanego szeregu przepisów postępowania administracyjnego mających w ocenie odwołującego wpływ na rozstrzygnięcie sprawy należy wskazać, że postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia tym samym stron możliwości podnoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 r., sygn. akt VI ACa 952/06). Ewentualne naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w toku prowadzonego postępowania administracyjnego nie jest przedmiotem postępowania przed tutejszym Sądem, jak również nie stanowi samoistnej podstawy uchylenia decyzji w tym postępowaniu, albowiem nie ma ono wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji. Wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej wszczyna bowiem postępowanie sądowe, w którym Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rozpoznaje sprawę od nowa, w zakresie przedmiotu sprawy. Należy również stwierdzić, że specyficzny tryb postępowania, z jakim mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, zasadza się na założeniu, że organ w toku postępowania administracyjnego gromadzi dowody na poparcie swoich twierdzeń, zaś strona odwołująca się czyli powód, w procesie zwalcza te dowody przedstawiając sądowi inne dowody, które zmierzają do obalenia twierdzeń organu. Sąd na nowo przeprowadza zatem postępowanie dowodowe, gromadząc materiał dowodowy w postępowaniu sądowym, z tego też względu przebieg postępowania administracyjnego nie ma wpływu na ostateczną decyzję podejmowaną przez Sąd. Do powoda należy zatem wykazanie, że zaprezentowane przez organ dowody nie pozwalają na konkluzję taką jak w decyzji, zaś rzeczą Sądu nie jest zastąpienie organu i przeprowadzenie postępowania od początku, a jedynie ocena legalności decyzji i w zależności od przewidzianych prawem możliwości bądź zmiana decyzji bądź jej uchylenie. W sytuacji, gdy organ stosownych dowodów nie dostarczył i decyzja nie znajduje odzwierciedlenia w zgromadzonym materiale dowodowym, na odwołującym się nie spoczywa ciężar przeprowadzenia dowodu przeciwnego. Na podstawie tak zebranego materiału dowodowego Sąd dokonuje ustaleń faktycznych oraz dokonuje subsumcji przepisów do ustalonego stanu faktycznego, czego skutkiem jest wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r., sygn. akt III CRN 120/91, Lex nr 3724; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r., sygn. akt I CKN 265/98, Lex nr 35385; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I CKN 351 /99, Lex nr 38556; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 r., sygn. akt I CKN 1036/98, Lex nr 52708) Sąd Ochrony konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Przekazanie przez Prezesa URE odwołania wszczyna kontradyktoryjne postępowanie cywilne, którego celem nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, oddalił wniesione przez powoda odwołanie na podstawie art. 479⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na nieuwzględnienie odwołania, powoda należało uznać za stronę, która przegrała proces i zasądzić od niego na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 720 zł ustalone w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015, poz. 1804 ze zm.).

SSO Bogdan Gierzyński

Dodano: 16 maja 2024, Opublikował(a): Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Bogdan Gierzyński
Data wytworzenia informacji: 23 stycznia 2023