Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Malinowska
Protokolant –	Sekretarz sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu 19 stycznia 2021 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w K.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o kontynuowanie postępowania administracyjnego

na skutek odwołania Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w K. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 31 października 2018 r. Nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w K. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

XVII AmE 179/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 października 2018 r. wydaną w sprawie (...)Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm.) w związku z art. 30 ust. 1 i art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 755 z późn. zm.) umorzył z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wszczętej na wniosek z dnia 26 czerwca 2018 r. Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. o udzielenie koncesji na wytwarzanie ciepła - jako bezprzedmiotowe.

(decyzja k. 5-8)

Powód Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. wniósł odwołanie od tej decyzji zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji zarzucił:

1.  naruszenie przepisów postępowania tj.

a)  art. 7, 77§1 oraz 80 k.p.a w wyniku nierozpoznania wniosku w części dotyczącej udzielenia koncesji na wytwarzanie ciepła w Ciepłowni Miejskiej przy ul. (...) w K. – jako rezerwowym źródle wytwarzania ciepła,

b)  art. 105 k.p.a. poprzez uznanie, że postępowanie administracyjne o udzieleniu koncesji na wytwarzanie ciepła także w Ciepłowni Miejskiej w K. przy ul. (...) nr (...) w K. jest bezprzedmiotowe w sytuacji, gdy wniosek z dnia 26.06.2018 r. o udzielenie koncesji na wytwarzanie ciepła obejmował również to źródło wytwarzania ciepła nie został cofnięty w trakcie postępowania,

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj:

a)  art. 32 ust. 1 pkt 1 PE poprzez niewłaściwe zastosowanie w wyniku uznania, że w przypadku wskazania drugiego źródła wytwarzania ciepła- jako rezerwowego, wskazana w odniesieniu do tego źródła zamówiona moc ciepła nie podlega sumowaniu zamówioną mocą cieplną wskazaną w pierwszym źródle wytwarzania ciepła.

Zarzucając powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, ewentualnie o jej zmianę.

(odwołanie k. 7-8)

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie k. 20-23)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. jest przedsiębiorstwem ciepłowniczym prowadzącym koncesjonowaną działalność gospodarczą na podstawie decyzji z dnia 18 listopada 1998 r. z późniejszymi zmianami wydanej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w zakresie wytwarzania ciepła.

(okoliczność niekwestionowana, wniosek k. 1 akt am.)

Pismem z dnia 26 czerwca 2018 r. Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. wystąpiło z wnioskiem o udzielnie koncesji na wytwarzanie ciepła w kotłowni lokalnej przy ul. (...) o mocy zainstalowanej 0,18 MW. Przedsiębiorstwo wskazało również, że jako rezerwowe źródło ciepła utrzymywana jest Ciepłownia Miejska przy ul. (...) (...) w K. o mocy zainstalowanej 8 MW. Przedsiębiorstwo poinformowało, że od 19 września 2016 r. zaprzestało produkcji ciepła w Ciepłowni Miejskiej i rozpoczęło zakup ciepła z (...) S.A. z siedzibą w Ł..

(dowód: wniosek k. 1-3 akt adm.)

Z danych przedstawionych przez powoda wraz z pismem z dnia 13 sierpnia 2018 r. w „Zestawieniu planowanych dostaw ciepła w GJ i mocy znamionowej w MW w okresie trzyletnim" wynika, iż zamówiona moc cieplna przez odbiorców w odniesieniu do Kotłowni przy ul (...) wynosi 0,125 MW.

(dowód: pismo k. 142, zestawienie k. 226 akt adm.)

Powyższy stan faktyczny nie był kwestionowany przez strony i ustalony został na podstawie powyższych dokumentów, które również nie były zakwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo energetyczne uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nieprzekraczającej 5 MW. Natomiast w myśl art. 32 ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne, uzyskania koncesji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła uzyskiwanego w przemysłowych procesach technologicznych, a także gdy wielkość mocy zamówionej przez odbiorców nie przekracza 5 MW.

Rację ma pozwany, że brzmienie tych przepisów wskazuje na to, że o tym, czy dla wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła konieczna jest koncesja, decydująca jest wielkość źródła mocy zamówionej przez odbiorców oraz to, czy jest ono wytwarzane w przemysłowych procesach technologicznych. W niniejszej sprawie jak wynika ze złożonych dokumentów moc zamówiona przez odbiorców zaopatrywanych ze źródła znajdującego się przy ul. (...) nie przekracza progu 5 MW, a zatem uzyskanie koncesji nie jest wymagane. Ponadto, jak wynika z pism powoda, nie prowadzi on działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła w Ciepłowni Miejskiej przy ul. (...), zaś dotychczasowych odbiorców zaopatruje w ciepło wytworzone przez podmiot zewnętrzny, a zatem nie istnieją podstawy do udzielenia czy też przedłużenia okresu obowiązywania koncesji. Oznacza to, że postępowanie o udzielenie koncesji jest bezprzedmiotowe.

Wskazać należy na to, że rację ma pozwany, że w art. 32 PE ustawodawca posługuje się zarówno pojęciem „mocy zamówionej” jak i „łącznej mocy zamówionej”. W art. 32 ust 4 PE użyto określenia „moc zamówiona”, a zatem należy przyjąć, że odnosi się ono wyłącznie do mocy zamówionej przez odbiorców, dla których jest świadczona usługa wytwarzania ciepła.

W stosunku do odbiorców ciepła powoda zasilanych za pośrednictwem sieci ciepłowniczej wytwórcą ciepła jest (...) S.A., zaś powód świadczy usługę przesyłania, dystrybucji i obrotu. Z obowiązujących przepisów nie wynika, aby koncesja była udzielana na źródła rezerwowe, które nie pracują. W przypadku zmiany stanu faktycznego, kiedy konieczne będzie podjęcie produkcji ciepła w Ciepłowni Miejskiej, ze źródła przekraczającego 5 MW zasadnym będzie wystąpienie przez powoda z wnioskiem o udzielenie koncesji na wytwarzanie ciepła w tym źródle.

Nie zmienia tego stanowiska ocena załącznika (...) na który wskazuje powód w piśmie procesowym z dnia 21.01.2021 r., który znajduje się na k. 157 akt adm. i dotyczy obecnego i prognozowanego na 3 lata wykazu i charakterystyki odbiorców w wodzie gorącej oraz ilości mocy zamówionych, który tożsamy jest z załącznikiem (...) z k. 61 i dotyczy wykazu i charakterystyki odbiorców ciepła i ilości mocy zamówionej. Określenie „moc zamówiona”, z art. 32 ust 4 PE, jak wskazano powyżej, odnosi się ono wyłącznie do mocy zamówionej przez odbiorców, dla których jest świadczona usługa wytwarzania ciepła, a nie na źródła rezerwowe, które nie pracują.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka M. S., na okoliczność ustaleń stron dotyczących zakresu przedmiotowego wniosku o udzielenie koncesji z uwagi na to, że okoliczności te nie były kwestionowane przez pozwanego.

Reasumując, w niniejszej sprawie zatem wystąpiła bezwzględna przesłanka do umorzenia postępowania administracyjnego - jako bezprzedmiotowego. Zgodnie bowiem z art. 105 § 1 k.p.a. w przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.

Odnośnie do zarzutów naruszenia przepisów postępowania administracyjnego Sąd Okręgowy podziela utrwalone w judykaturze stanowisko, iż zasadniczo tego typu zarzuty są nieskuteczne przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ponieważ Sąd ten nie może ograniczyć sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Celem postępowania nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości zgłoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd antymonopolowy jest sądem cywilnym i prowadzi sprawę cywilną, wszczętą w wyniku wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego, a nie sądem legalności decyzji administracyjnej, jak to czynią sądy administracyjne w postępowaniu sądowo-administracyjnym. Tylko takie odczytanie relacji pomiędzy postępowaniem administracyjnym i postępowaniem sądowym może uzasadniać dokonany przez racjonalnego ustawodawcę wybór między drogą postępowania cywilnego i drogą postępowania sądowo-administracyjnego dla wyjaśnienia istoty sprawy (por. np.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r., sygn. akt III CRN 120/91; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r., sygn. akt I CKN 265/98; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I CKN 351/99; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 r., sygn. akt I CKN 1036/98; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 r., sygn. akt III SZP 2/05). Sąd Okręgowy uznaje, że nawet gdyby przyjąć, że w postępowaniu administracyjnym doszło do uchybień proceduralnych, to zarzuty w tym zakresie nie mogą być skuteczne, o ile uchybienia te mogą być sanowane w toku postępowania sądowego mającego na celu merytoryczne rozstrzygnięcie sporu, bowiem tutejszy Sąd zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym. Zgodnie z powyższym zarzuty powoda odnoszące się do naruszenia przepisów art. art. 7, 77§1 oraz 80 k.p.a. Postępowanie przeprowadzone zostało w sposób zapewniający powodowi możliwość aktywnego w nim udziału, materiał dowodowy był wystarczający do wydania decyzji, stan faktyczny został ustalony prawidłowo. Ponadto Prezes URE rozpatrzył cały zgromadzony materiał dowodowy i wniosek został rozpoznany z uwzględnieniem obu wskazanych źródeł wytwarzania ciepła, jednak postępowanie umorzono, bowiem jak wskazano powyżej było ono bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy oddalił odwołanie uznając je za bezzasadne na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że powód - jako przegrywający sprawę – zobowiązany jest do zwrotu Prezesowi URE kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalone w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Ewa Malinowska