Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Malinowska
Protokolant –	sekretarz sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu 11 sierpnia 2020 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) z siedzibą w B., prowadząca działalność gospodarczą przez oddział zagranicznego przedsiębiorcy (...) sp. z o.o. Oddział w Polsce w P.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o cofnięcie koncesji

na skutek odwołania (...) z siedzibą w B., prowadząca działalność gospodarczą przez oddział zagranicznego przedsiębiorcy (...) sp. z o.o. Oddział w Polsce w P. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 13 lutego 2020 r. Nr(...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od (...) z siedzibą w B., prowadząca działalność gospodarczą przez oddział zagranicznego przedsiębiorcy (...) sp. z o.o. Oddział w Polsce w P. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

XVII AmE 188/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 lutego 2018 r. wydaną w sprawie (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 41 ust. 2b pkt 1 w związku z art. 33 ust. I b pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 220, z późn. zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, z późn. zm.), w związku z art. 30 ustawy - Prawo energetyczne, postanowił

I.  cofnąć z urzędu z upływem dnia 13 lutego 2018 r , koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, udzieloną decyzją Prezesa URE z dnia 21 kwietnia 2015 r. Nr (...) ze zmianami, w brzmieniu nadanym decyzją Prezesa URE z dnia 14 lipca 2017 r. Nr (...), przedsiębiorcy - (...) z siedzibą: (...) B., (...), Republika Federalna Niemiec, prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi poprzez oddział przedsiębiorcy zagranicznego zarejestrowany pod nazwą: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w P., (...), posiadający numer identyfikacji podatkowej (NIP): (...),

II.  nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

(decyzja k. 6-9 akt adm.)

Powód (...) sp. z o.o. Oddział w Polsce z siedzibą w P. wniósł odwołanie od tej decyzji zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji zarzucił:

⚫

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonej decyzji a polegający na niezasadnym przyjęciu, że pomimo obowiązku wynikającego z art. 38 a ust. 6 (...) Oddział nie przedstawił Prezesowi URE zabezpieczenia majątkowego

⚫

Art. 97 1 pkt 4 kpa poprzez nieuzasadnioną odmowę jego zastosowania i zaniechanie zawieszenia przedmiotowego postępowania podczas gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależało od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego przez inny organ

⚫

Art. 6, 7, 77 oraz art. 80 kpa poprzez naruszenie zasady praworządności, zaniechanie wszechstronnego wyjaśnienia sprawy oraz przekroczenie swobodnej oceny dowodów,

Zarzucając powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

(odwołanie k. 10-15)

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z dnia 14 lipca 2017 r. przedsiębiorcy (...) z siedzibą: (...) B., (...), Republika Federalna Niemiec, prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi przez oddział przedsiębiorcy zagranicznego zarejestrowany pod nazwą: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w P., (...), została udzielona koncesja na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą na okres od 23 kwietnia 2015 r. do 20 lipca 2029 r. (k. 54-57)

Zgodnie z art. 38a ustawy - Prawo energetyczne, udzielenie koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych oraz koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wymaga złożenia przez wnioskodawcę zabezpieczenia majątkowego w wysokości 10.000.000 złotych, w celu zabezpieczenia powstałych albo mogących powstać należności związanych z wykonywaną działalnością koncesjonowaną, z tytułów określonych w tym przepisie. Zgodnie natomiast z art. 38a ust. 6 ustawy - Prawo energetyczne, w przypadku ograniczenia terminem końcowym zabezpieczenia majątkowego, przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane jest każdorazowo, na miesiąc przed upływem terminu wygaśnięcia tego zabezpieczenia, do przedstawienia zabezpieczenia na kolejny okres wykonywania działalności, nie krótszy niż 12 miesięcy.

Z art. 41 ust. 2b pkt 1 ustawy - Prawo energetyczne wynika, Prezes URE cofa koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą również w przypadku, gdy przedsiębiorstwo energetyczne nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 33 ust. I b pkt 1-3, lub występują wobec tego przedsiębiorstwa okoliczności, o których mowa w art. 33 ust. 3 pkt 1. Z art. 33 ust. I b pkt 2 wynika, że jedną z przesłanek do udzielenia przez Prezesa URE koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych oraz koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, fakt złożenia zabezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 38a.

Z uwagi na to że do dnia 13 stycznia 2018 r. przedsiębiorca nie przedstawił Prezesowi URE zabezpieczenia na kolejny okres wykonywania działalności objętej koncesją pismem z dnia 15 stycznia 2018 r. Nr (...), został zawiadomiony o wszczęciu z urzędu przez Prezesa URE postępowania w sprawie cofnięcia koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą. Jednocześnie Przedsiębiorca został wezwany do złożenia, w terminie 14 dni licząc od dnia otrzymania tego zawiadomienia, wyjaśnień w sprawie, w tym złożenia dokumentów potwierdzających wywiązanie się z określonego powyżej obowiązku dotyczącego złożenia zabezpieczenia majątkowego na kolejny okres wykonywania działalności w zakresie objętym koncesją na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą.(pismo k. 3-5 akt adm.)

Pismem z dnia 12 lutego 2018 r., przedsiębiorca wniósł o umorzenie postępowania w sprawie cofnięcia udzielonej Przedsiębiorcy koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą lub alternatywnie zawieszenie przedmiotowego postępowania, aż do chwili wydania rozstrzygnięcia przez Naczelnika Urzędu Skarbowego P. w P.. W uzasadnieniu wniosku przedsiębiorca poinformował, żę złożone przez Przedsiębiorcę środki na lokacie terminowej, mające stanowić zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 38a ust. 3 pkt 6 ustawy - Prawo energetyczne, wskutek błędu popełnionego przez organy administracji skarbowej Naczelnika Urzędu Skarbowego P. oraz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. zostały nieprawidłowo zajęte w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji. Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2017 r. (sygn. I SA/Po 471/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżone postanowienie o zajęciu powyższych kwot.

W ocenie przedsiębiorcy zatem, kwota stanowiąca zabezpieczenie majątkowe pozostawała w dyspozycji i gestii właściwych organów administracji skarbowej, w związku z powyższym, zasadnym jest zawieszenie postępowania w sprawie cofnięcia udzielonej Przedsiębiorcy koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą do czasu rozstrzygnięcia „zagadnienia wstępnego" tj. wydania rozstrzygnięcia w sprawie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego P.. (pismo k. 11-13 akt adm.)

Postanowieniem z dnia 13 lutego 2018 r. Nr (...), Prezes URE odmówił zawieszenia niniejszego postępowania. (postanowienie k. 22-25 akt adm.)

Jednocześnie, mając na uwadze fakt nieprzedstawienia przez Przedsiębiorcę dokumentu wskazującego na utrzymanie zabezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 38a ustawy - Prawo energetyczne, Prezes URE uznał, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki cofnięcia koncesji, określone w art. 41 ust. 2b pkt 1 w związku z art. 33 ust. 1b pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne. (decyzja k. 6-9 akt adm.)

Powyższe okoliczności nie były kwestionowane przez żadną ze stron niniejszego postępowania i ustalone zostały w oparciu o wskazane powyżej dokumenty. Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do kwestii prawnej: czy spełnione zostały przesłanki z art. 38a PE przez przedsiębiorcę.

W ocenie Sądu odpowiedź na to pytanie jest negatywna.

Przedsiębiorca został poinformowany pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. przez Prezesa URE o obowiązku przedstawienia zabezpieczenia na kolejny okres wykonywania działalności, czyli do dnia 13 stycznia 2018 r. Jednocześnie przedsiębiorca został pouczony, że zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem prawa energetycznego ustawą z dnia 22 lipca 2016 r. organem właściwym w zakresie m.in. przyjęcia, przedłużenia terminu ważności, zmiany formy zabezpieczenia majątkowego, o których mowa w art. 38 a PE jest naczelnik urzędu celnego (obecnie naczelnik urzędu skarbowego) właściwy ze względu na aktualną siedzibą przedsiębiorcy. Przedsiębiorca został ponadto pouczony o formie jaką powinno mieć zabezpieczenie zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie wzorów treści gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych oraz upoważnienia do wyłącznego dysponowania lokatą, składanych jako zabezpieczenie majątkowe w związku z udzieleniem koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych oraz koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą z 12 kwietnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 821). (pismo k. 1 akt adm.)

Rację ma pozwany twierdząc, że sposób rozumowania powoda jest błędny, albowiem sam fakt założenia lokaty terminowej nie spełnia wymogów art. 38 a PE, ponieważ prawidłową formę zabezpieczenia stanowi skuteczne, pisemne, nieodwołalne upoważnienie naczelnika urzędu skarbowego potwierdzone przez bank do wyłącznego dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku lokaty terminowej. Istnienie sporu w tym zakresie z naczelnikiem urzędu skarbowego tego wymogu nie spełnia.

Upoważnienie skutecznie złożone przez przedsiębiorcę wygasło 13 lutego 2018 r. i nie można przyjąć, że doszło do jego automatycznej kontynuacji. Bez istnienia aktualnego prawidłowego upoważnienia powód mógłby zadysponować w inny sposób środkami zgromadzonymi na lokacie niż na wymagane przepisami zabezpieczenie. Ponadto jak słusznie podnosi pozwany zabezpieczenie wcześniejsze zostało wydane zgodnie z wówczas obowiązującymi przepisami na rzez Prezesa URE, a nie na rzecz naczelnika urzędu skarbowego (k. 58).

Rację ma też pozwany twierdząc, że powód mając świadomość zajęcia środków mógł złożyć zabezpieczenie w inny sposób wskazany w art. 38 a ust 3 PE, a zatem nie było podstaw do zawieszenia postępowania administracyjnego z uwagi na toczące się postępowanie przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego.

Prowadzenie działalności gospodarczej bez wymaganego przez przepisy prawa zabezpieczenia naruszałoby zasadę równości podmiotów gospodarczych i stanowiłoby zagrożenie interesów ekonomicznych Polski.

Z tych wszystkich względów, stwierdzając brak podstaw do uwzględniania odwołania, na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że na koszty należne - wygrywającemu sprawę - Prezesowi URE złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalone na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 26 listopada 2016 r.

SSO Ewa Malinowska