Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Kulesza

Protokolant: Iwona Hutnik

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2013 r., w W. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanego: Skarbu Państwa - Ministra Edukacji Narodowej

o odmowę zawarcia umowy o dystrybucji energii elektrycznej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia
12 października 2010 r. nr OWA- (...) (...)

oddala odwołanie.

SSO Hanna Kulesza

Sygn. akt XVII AmE 218/10

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 października 2010r., nr OWA- (...) (...) na podstawie art. 8 ust. 1 PE w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r., nr 104, poz. 708 z późn zm.), oraz w zw. z art. 104 kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania Dyrektora generalnego Ministerstwa Edukacji Narodowej z siedzibą w W. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 29 kwietnia 2010 r., nr (...) (...) (...) w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego odmowy zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej przez przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., Prezes Urzędu Regulacji Energetyki uznał za słuszne wniesione odwołanie i postanowił zmienić w.w decyzję i stwierdzić, że na przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ciąży obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której przedmiotem będzie świadczenie usług dystrybucji tej energii do obiektów położonych w W. przy al. (...) oraz przy ul. (...), która to energia byłaby dostarczana Wnioskodawcy w ramach realizacji Umowy sprzedaży nr (...) zawartej z (...) S.A. z siedzibą w G..

Prezes URE ocenił , iż okoliczność kwestionowania przez dotychczasowego sprzedawcę ( (...) SA z siedzibą w W.) możliwości wypowiedzenia przez skarżącego (MEN) omowy kompleksowej przed 31 grudnia 2010 r. nie może stanowić podstawy do odmowy przez Przedsiębiorstwo dystrybucyjne wykonania obowiązku zawarcia umowy nałożonego na niego przez przepis art. 4 ust. 2 ustawy Prawo energetyczne.

Ponieważ skarżący wnosił w odwołaniu o zmianę zaskarżonej decyzji wyłącznie przez stwierdzenie , że na przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. ciąży obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej a nie o wydanie decyzji zastępującej oświadczenie woli stron w zakresie zawarcia tej umowy , zdaniem pozwanego zastosowanie znalazł art. 479 ⁴⁸par. 2 kpc pozwalający na zmianę decyzji , bez przekazywania akt Sądowi , wobec uznania odwołania za słuszne.

W uzasadnieniu Prezes URE wskazał, iż przepis art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 104, póz. 708 z późn. Zm. ) nakłada na przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej obowiązek zapewnienia odbiorcy świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej na zasadzie równoprawnego, traktowania. Zaś przepis art. 4j w.w ustawy przyznaje odbiorcy prawo zakupu energii elektrycznej od wybranego przez siebie sprzedawcy. Prezes URe wskazał również, że zgodnie z art. 9c ust. 3 pkt 9a tej ustawy operator systemu dystrybucyjnego jest zobowiązany do umożliwienia realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przez odbiorców przyłączonych do sieci. Prezes URE ustalił zatem, iż przepisy ustawy przyznają odbiorcy niekwestionowane prawo zmiany sprzedawcy, a operatorowi obowiązek realizacji umowy zawartej pomiędzy odbiorcą i wybranym sprzedawcą.

Prezes URE ustalił ponadto, iż z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że w dniu 24 sierpnia 2009 r. Skarżący, będący jednocześnie podmiotem zobowiązanym do stosowania przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 223, póz. 1655 ze zm.), przystąpił do realizacji uprawnienia określonego w przepisie art. 4j ustawy - Prawo energetyczne, polegającego na prawie wyboru sprzedawcy energii elektrycznej. W postępowaniu przetargowym został wyłoniony oferent: (...) S.A. z siedzibą w G., z którym została podpisana Umowa nr (...)/..., której przedmiotem jest sprzedaż energii elektrycznej na potrzeby wskazanych w decyzji obiektów Skarżącego z datą realizacji od 1 grudnia 2009 r. Pozwany Prezes URE ustalił również, że Wnioskodawca upoważnił (...) S.A. do przeprowadzenia procedury zmiany sprzedawcy. Prezes URE wskazał także, iż pismem z dnia 16 listopada 2009 r., Przedsiębiorstwo dystrybucyjne (będące operatorem systemu dystrybucyjnego) poinformowało wybranego przez Skarżącego sprzedawcę ( (...) S.A.) o odrzuceniu zgłoszenia zmiany sprzedawcy z uwagi na kwestionowanie przez dotychczasowego sprzedawcę ( (...) Polska z siedzibą w W.) możliwości wypowiedzenia przez Skarżącego umowy kompleksowej przed dniem 31 grudnia 2010 r.

Zdaniem Prezesa URE, brzmienie art. 9c ust 3 pkt 9a cytowanej ustawy pozwala przyjąć, że przepis ten rodzi po stronie operatora systemu dystrybucyjnego obowiązek umożliwienia realizacji umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z wybranym przez odbiorcę sprzedawcą. Zasadnym zatem, jest zdaniem Prezesa URE stwierdzenie, że skoro Skarżący (będący odbiorca przyłączonym do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa dystrybucyjnego) skorzystał z przyznanego mu prawa wyboru sprzedawcy i zawarł umowę sprzedaży energii elektrycznej z (...) S.A., to okoliczność ta (zgodnie z art. 9c ust 3 pkt 9a ustawy) zrodziła po stronie Przedsiębiorstwa dystrybucyjnego, będącego operatorem systemu dystrybucyjnego obowiązek umożliwienia realizacji w.w umowy zawartej pomiędzy skarżącym i wybranym sprzedawcą.

Od powyższej decyzji powódka - (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji powódka zarzuciła:

1.  naruszenie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., Nr 89, póz. 625 ze zm., dalej Prawo energetyczne) poprzez błędne zastosowanie, polegające na przyjęciu, że przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej ma obowiązek zawierania nowej umowy dystrybucyjnej w sytuacji, gdy Odbiorcę wiąże w tym czasie jeszcze ważna umowa sprzedaży energii elektrycznej i zapewnienia świadczenia usług dystrybucji z innym sprzedawcą energii elektrycznej,

2.  naruszenie art. 7 i 77 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r., Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r.. Nr 98, póz. 1071, z późn. zm., dalej „kpa") poprzez niezastosowanie prowadzące do przyjęcia, że możliwe jest jednoczesne obowiązywanie umowy sprzedaży energii elektrycznej i zapewnienia świadczenia usług dystrybucji z poprzednim sprzedawcą energii elektrycznej oraz jednocześnie umowy dystrybucji energii elektrycznej z przedsiębiorstwem zajmującym się dystrybucją energii elektrycznej lub alternatywnie - poprzez nieustalenie w postępowaniu administracyjnym obowiązujących Zainteresowanego umów. Postępowanie dowodowe świadczy, że umowa kompleksowa z (...) S.A. obowiązywała w momencie odmowy zmiany sprzedawcy. Zainteresowany nie wykazał w postępowaniu administracyjnym okoliczności przeciwnych. Pozwany tej kwestii nie ustalał we własnym zakresie.

3.  art. 10 k.p.a. poprzez niezastosowanie i prowadzenie sprawy bez udziału Powoda, co nastąpiło poprzez m.in. brak doręczenia odwołania Zainteresowanego, wskutek którego doszło do radykalnej zmiany decyzji oraz niepowiadomienie strony o tym piśmie w postępowaniu administracyjnym oraz o zamiarze jego zakończenia poprzez wydanie nowej zmienionej decyzji,

4.  art. 6 i 8 k.p.a. poprzez niezastosowanie i wydanie dwóch odmiennych decyzji w tej samej sprawie administracyjnej bez umożliwienia stronie postępowania administracyjnego obrony swoich prawa i bez udzielania stronie informacji o stanie
sprawy,

5.  naruszenie art. 4j ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r., Nr 89, poz. 625 ze zm.) poprzez błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że Odbiorca może dokonać zmiany sprzedawcy pomimo obowiązującej umowy z innym sprzedawcą, która dodatkowo realizuje prawa i obowiązki umowy dystrybucyjnej (umowa kompleksowa), tj. niemożliwe jest świadczenie przez przedsiębiorstwo dystrybucyjne usługi dystrybucji energii elektrycznej dwukrotnie, jednocześnie do tego samego miejsca dostarczania energii elektrycznej,

6.  iż Pozwany stwierdził i przyznał w pierwszej decyzji, że brak mu kompetencji do rozstrzygnięcia sporu między Zainteresowanym Dyrektorem Generalnym Ministerstwa Edukacji Narodowej a (...) SA o obowiązywaniu lub nieobowiązywaniu umowy między stronami. W wyniku odwołania, bez dalszych wyjaśnień i prowadzenia postępowania dowodowego w sprawie obowiązywania bądź nieobowiązywania umów między stronami organ jednak rozstrzygnął w tej sprawie bez rozstrzygnięcia tej kluczowej kwestii.

Mając na uwadze powyższe strona skarżąca wniosła o:

1.  zmianę decyzji Pozwanego w całości i stwierdzenie, iż na przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. nie ciążył obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której przedmiotem było świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej do obiektów położonych w W., przy al. (...) oraz przy ul. (...)., ewentualnie

2.  uchylenie decyzji Pozwanego w całości i umorzenie postępowania, ewentualnie

3.  uchylenie decyzji Pozwanego w całości.

Ponadto Skarżąca wniosła o:



zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych,



wezwanie do udziału w sprawie (...) S.A. w charakterze Zainteresowanego, jako że prawa i obowiązki tej spółki zależą od rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Powodowe przedsiębiorstwo energetyczne stanęło na stanowisku, iż nie odmówiło zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, albowiem w toku procedury zmiany sprzedawcy Zainteresowanego obowiązywała umowa realizująca te same prawa i obowiązki.

Powodowa Spółka podniosła również, iż w dniu 16 października 2009 r., wskazała wnioskodawcy, że procedura zmiany sprzedawcy jest uregulowana w Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej ( (...)Bilansowanie). Zgodnie z pkt F.1.6. w.w Instrukcji nie tylko wnioskodawca będący odbiorcą ale również sprzedawca zamierzający świadczyć usługi odbiorcy korzystającemu z możliwości zmiany sprzedawcy zobowiązany jest do przestrzegania procedur zmiany sprzedawcy zawartych w (...)Bilansowanie. Zgodnie z pkt F.2.5. tej Instrukcji w trakcie procedury zmiany sprzedawcy przedsiębiorstwo energetyczne dokonuje weryfikacji poprawności podanej daty wypowiedzenia dotychczasowej umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej oraz daty jej rozwiązania z dotychczasowym sprzedawcą. W myśl pkt F.2.6. Instrukcji w przypadku negatywnego wyniku weryfikacji powyższych dat przedsiębiorstwo energetyczne przerywa proces zmiany sprzedawcy. Z powyższego Spółka wywiodła, iż w niniejszej sprawie przedsiębiorstwo energetyczne uzyskało informację od dotychczasowego sprzedawcy o nieprawidłowości wskazanej daty rozwiązania umowy, dlatego też zobligowane było do przerwania procesu zmiany sprzedawcy.

Powodowa Spółka podniosła również, iż zgodnie z pkt F.1.7. (...)Bilansowanie odbiorca nie może zawrzeć umowy sprzedaży na ten sam okres z więcej niż jednym sprzedawcą z przeznaczeniem zakupionej energii elektrycznej dla jednego miejsca dostarczenia energii. Zawarta w takich okolicznościach kolejna umowa sprzedaży dla tego samego miejsca dostarczania jest nieważna.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania. Dokonując ponownej analizy akt sprawy oraz zarzutów zawartych w odwołaniu, pozwany nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji. W ocenie pozwanego, zarzuty podniesione w odwołaniu nie zasługują na uwzględnienie.

Na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r., pełnomocnik pozwanego Prezesa URE powołał się na punkt F.2.2 w związku z punktem F.2.8 (...)Bilansowanie, która to regulacja potwierdza obowiązek zawarcia umowy dystrybucji energii po stronie powoda. Wskazał, iż kwestią oddzielną jest wejście w życie nowo zawartej umowy dystrybucji i umowy sprzedaży energii z nowym sprzedawcą, które jest możliwe po skutecznym rozwiązaniu poprzedniej umowy oraz że spór w niniejszej sprawie dotyczy ciążącego na powodzie jako operatorze systemu dystrybucyjnego publiczno-prawnego obowiązku zawarcia umowy dystrybucji z odbiorcą energii.

Pełnomocnik powodowej Spółki podniósł zaś, że postanowienia z punktu F Instrukcji należy interpretować łącznie z postanowieniami z punktu B.2 a w szczególności punktu B.1 i B.3. Zaznaczył, że obowiązek z art. 4 ust. 2 Prawa Energetycznego powinien być rozpatrywany w procedurze zmiany sprzedawcy, do czego odnosi się rozporządzenie systemowe i instrukcja. Pełnomocnik powodowej Spółki cofnął wniosek o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanego (...) S.A.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka - (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jest przedsiębiorcą energetycznym wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...) i prowadzącym działalność gospodarczą między innymi w zakresie dystrybucji energii elektrycznej oraz pełniącym rolę operatora systemu dystrybucyjnego. (k.15-21)

Zainteresowany - Skarb Państwa - Minister Edukacji Narodowej posiada obiekty przy al. (...) oraz ul. (...) w W., które były przyłączone do sieci elektroenergetycznej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. (...) elektryczna była dostarczana do tych obiektów na podstawie umowy kompleksowej przez (...) S.A. z siedzibą w W. (przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną ) przy udziale (...) Sp. z o.o. w W. świadczącego usługę dystrybucji.

W dniu 24 sierpnia 2009 r., Zainteresowany przystąpił do realizacji uprawnienia określonego w art. 4j ustawy - Prawo energetyczne, polegającego na prawie wyboru sprzedawcy energii elektrycznej i ogłosił postępowanie na zakup i dostawę energii elektrycznej do obiektów Ministerstwa Edukacji Narodowej przy al. (...) oraz ul. (...) w W.. W toku przetargu nieograniczonego wyłoniono nowego sprzedawcę: (...) S.A. z siedzibą w G., z którym podpisano umowę na dostawy ze skutkiem od dnia 1 grudnia 2009 r. Podmiot ten równocześnie upoważniono do przeprowadzenia procedury zmiany sprzedawcy.

Pismem z dnia 16 listopada 2009 r., (...) Sp. z o.o. (przedsiębiorstwo dystrybucyjne) poinformowała wybranego sprzedawcę - (...) S.A. z siedzibą w G. o odrzuceniu zgłoszenia zmiany sprzedawcy z uwagi na kwestionowanie przez dotychczasowego sprzedawcę ( (...) S.A. w W.) możliwości wypowiedzenia przez MEN umowy kompleksowej przed 31 grudnia 2010 r.

Jak wynika z §10 ust 3 umowy kompleksowej została ona zawarta na czas określony tj. od dnia 1 grudnia 2006 r. do dnia 30 listopada 2007 r. (k.9 akt adm.)

Jednak zdaniem (...) S.A. w W. (dotychczasowego sprzedawcy) doszło do przedłużenia trwania umowy na dotychczasowych warunkach przez czynności konkludentne.

W dniu 30 listopada 2009 r., do Prezesa URE wpłynął wniosek MEN o wydanie decyzji nakazującej (...) Sp. z o.o. zmianę sprzedawcy oraz rozstrzygnięcie polegające na potwierdzeniu faktu utraty mocy umowy kompleksowej. Na wezwanie Prezesa URE wnioskodawca pismem z dnia 10 grudnia 2009 r., sprecyzował, że wnosi o rozstrzygnięcie sporu w sprawie odmowy zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej przez (...) Sp. z o.o. na rzecz Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Decyzją z dnia 29 kwietnia 2010 r., Prezes URE stwierdził, że na przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie ciąży obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii do obiektów położonych w W. przy al. (...) oraz ul. (...), która to energia byłaby dostarczana Wnioskodawcy w ramach realizacji Umowy sprzedaży nr (...) zawartej z (...) S.A. z siedzibą w G.. (k.151-154 akt adm.)

Swoje rozstrzygnięcie Prezes URE oparł na stwierdzeniu że umowa sprzedaży zawarta przez Wnioskodawcę z wybranym sprzedawcą - (...) S.A. w G. nie może wejść w życie w efekcie wstrzymania procedury zmiany sprzedawcy.

Od tej decyzji, działający w imieniu Dyrektora Generalnego Ministerstwa Edukacji Narodowej, Zastępca Dyrektora Biura Administracyjnego wniósł odwołanie, domagając się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, że na przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., ciąży obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której przedmiotem będzie świadczenie usług dystrybucji tej energii do obiektów położonych w W. przy al. (...) oraz ul. (...), która to energia będzie dostarczana Ministerstwu Edukacji Narodowej w wykonani umowy sprzedaży nr (...) zawartej z (...) S.A. z siedzibą w G.. (k.158-161 akt adm.)

Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektora Generalnego Ministerstwa Edukacji Narodowej, Prezes URE wydał zaskarżoną decyzję, w której uznał za słuszne wniesione odwołanie oraz postanowił zmienić w.w decyzję i stwierdzić, że na przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ciąży obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której przedmiotem będzie świadczenie usług dystrybucji tej energii do obiektów położonych w (...) przy al. (...) oraz przy ul. (...), która to energia byłaby dostarczana Wnioskodawcy w ramach realizacji Umowy sprzedaży nr (...) zawartej z (...) S.A. z siedzibą w G..

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu w toku niniejszego postępowania była ocena czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, na powodzie - (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ciąży publicznoprawny obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej w celu realizacji umowy sprzedaży tej energii zawartej z wybranym dostawcą.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego, który nie był sporny pomiędzy stronami, wynika, iż Zainteresowanego - Ministra Edukacji Narodowej oraz przedsiębiorstwo (...) S.A. z siedzibą w W. łączyła kompleksowa umowa sprzedaży energii elektrycznej, która obowiązywała do dnia 30 listopada 2007 r. (k.7-10 akt adm.) Strony nie przedłużyły okresu jej obowiązywania w formie pisemnej.

Z dniem 1 lipca 2007 r., na rynku energii elektrycznej nastąpiło rozdzielenie działalności w zakresie dystrybucji i obrotu energią elektryczną, co spowodowało że stosunki umowne związane z dostarczaniem energii elektrycznej mogą być ukształtowane w dwojaki sposób: odbiorca energii elektrycznej może mieć zawartą oddzielnie umowę o świadczenie usług dystrybucyjnych oraz umowę sprzedaży lub też odbiorca może mieć zawartą umowę kompleksową z przedsiębiorstwem obrotu będącym sprzedawcą z urzędu bądź dowolnie wybranym przez tego odbiorcę.

W dniu 24 sierpnia 2009 r., Zainteresowany przystąpił do realizacji uprawnienia określonego w art. 4j ust 1 ustawy - Prawo energetyczne, polegającego na prawie wyboru sprzedawcy energii elektrycznej. W przeprowadzonym postępowaniu przetargowym wyłoniony został oferent (...) S.A. z siedzibą w G., z którym podpisana została Umowa nr (...), której przedmiotem była sprzedaż energii elektrycznej na potrzeby obiektów Zainteresowanego położonych przy al. (...) oraz przy ul. (...) w W., od dnia 1 grudnia 2009 r. Zainteresowany - Minister Edukacji Narodowej upoważnił przedsiębiorstwo (...) S.A. z siedzibą w G. do przeprowadzenia w jego imieniu procedury zmiany sprzedawcy.

Pismem z dnia 16 listopada 2009 r., powodowe przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o., poinformowało wybranego przez Zainteresowanego sprzedawcę (...) S.A. z siedzibą w G., iż dokonał odrzucenia zgłoszenia zmiany sprzedawcy. Powodem odrzucenia było nieuzyskanie potwierdzenia od dotychczasowego sprzedawcy poprawności terminu rozwiązania umowy, powód powołał przy tym pkt B.2.1. Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej (...)Bilansowanie.

Powodem przerwania procedury zmiany sprzedawcy, a w konsekwencji odmowy zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej było nieskuteczne, zdaniem (...) Sp. z o.o., wypowiedzenie dotychczasowej umowy sprzedaży łączącej Zainteresowanego z (...) S.A. z siedzibą w W..

W ocenie Sądu, stanowisko powoda jest błędne i nie znajduje oparcia w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) „przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane zapewniać wszystkim odbiorcom oraz przedsiębiorstwom zajmującym się sprzedażą paliw gazowych, na zasadzie równoprawnego traktowania, świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na zasadach i w zakresie określonych w ustawie; świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji tych paliw lub energii odbywa się na podstawie umowy o świadczenie tych usług”.

Przepis art. 4j ust 1 w.w ustawy przyznaje odbiorcy prawo zakupu energii elektrycznej od wybranego przez siebie sprzedawcy. Ustęp 2 tego artykułu stanowi z kolei, że „przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii stosując obiektywne i przejrzyste zasady zapewniające równe traktowanie użytkowników systemu, umożliwia odbiorcy paliw gazowych lub energii przyłączonemu do jego sieci zmianę sprzedawcy paliw gazowych lub energii, na warunkach i w trybie określonym w przepisach wykonawczych”. Zgodnie z art. 9c ust. 3 pkt 9a powołanej ustawy operator systemu dystrybucyjnego jest zobowiązany do umożliwienia realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przez odbiorców przyłączonych do sieci.

Brzmienie cytowanych przepisów ustawy - Prawo energetyczne pozwala uznać, iż słuszne jest stanowisko pozwanego Prezesa URE, co do istnienia po stronie operatora systemu dystrybucyjnego bezwzględnego obowiązku umożliwienia realizacji umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z wybranym przez odbiorcę ( w tym wypadku przez zainteresowanego) sprzedawcą.

W ocenie Sądu wobec skorzystania przez zainteresowanego, będącego odbiorcą przyłączonym do sieci powodowego przedsiębiorstwa dystrybucyjnego, z przysługującego mu prawa wyboru sprzedawcy energii elektrycznej i zawarcia umowy sprzedaży tej energii z (...) S.A. z siedzibą w G., na podstawie art. 9c ust. 3 pkt 9a ustawy - Prawo energetyczne po stronie powodowego przedsiębiorstwa energetycznego powstał obowiązek umożliwienia realizacji takiej umowy.

Zdaniem Sądu, okoliczność kwestionowania przez dotychczasowego sprzedawcę energii elektrycznej możliwości wypowiedzenia przez Zainteresowanego umowy kompleksowej przed dniem 31 grudnia 2010 r., nie może stanowić podstawy do odmowy wykonania przez przedsiębiorstwo dystrybucyjne, leżącego po jego stronie, obowiązku świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej – ustalonego w ustawie prawo energetyczne.

Z Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej (...)Bilansowanie (k.115-124 akt adm.), na którą powołuje się powód w treści odwołania wynika, iż procedura zmiany sprzedawcy uregulowana została w części F Instrukcji , którą jak słusznie wskazał pełnomocnik pozwanego, na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r., należy interpretować łącznie z zapisami części B.2. w szczególności zaś z zapisami punktu B.2.1. i B.2.3. Zapisy te jednoznacznie wskazują, że powodowe przedsiębiorstwo było uprawnione do weryfikacji powiadomienia o zmianie sprzedawcy i zawartej umowie sprzedaży energii elektrycznej tylko pod względem formalnym a nie merytorycznym tzn. czy doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy. Powód, jako operator systemu dystrybucyjnego, nie był i nie jest podmiotem uprawnionym do dokonywania oceny stosunku prawnego łączącego (...) S.A. z siedzibą w W..

Nadto wskazać należy, iż postanowienia Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej IRiDESD-Bilansowanie nie mogą wyłączać bezwzględnego obowiązku wynikającego z przepisów ustawy - Prawo energetyczne. Innymi słowy, kwestionowanie przez dotychczasowego sprzedawcę energii elektrycznej, skutecznego wypowiedzenia przez odbiorcę umowy kompleksowej, nie może stanowić uzasadnienia dla odmowy przez powoda wykonania ,wynikającego z art. 4 ust 2 ustawy obowiązku zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji .

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż stanowisko Prezesa URE, iż na przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ciąży obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której przedmiotem będzie świadczenie usług dystrybucji tej energii do obiektów położonych w W. przy al. (...) oraz przy ul. (...), która to energia byłaby dostarczana Wnioskodawcy w ramach realizacji Umowy sprzedaży nr (...) zawartej z (...) S.A. z siedzibą w G., było uzasadnione.

Przechodząc zaś do oceny podniesionych przez powoda w odwołaniu zarzutów naruszenia przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki przepisów postępowania administracyjnego Sąd uznał je za bezzasadne. Zgodnie, bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (vide: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 roku sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 Nr 5, poz. 87; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 roku sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 Nr 5 poz. 68; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 roku sygn. akt 351/99 OSNC 2000 Nr 3 poz. 47; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 roku sygn. akt I CKN 1036/98 LEX Nr 52708; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 roku, sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312), Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Celem postępowania nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości zgłoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Zważyć przy tym należy, iż podnosząc zarzuty dotyczące przebiegu postępowania administracyjnego, powód nie zaoferował w postępowaniu sądowym żadnych dowodów, które mogłyby podważyć prawidłowość oceny dokonanej przez pozwanego w zaskarżonej decyzji.

Nie znajdując zatem podstaw do uwzględnienia odwołania, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił je jako bezzasadne - art. 479 ⁵³ §1 k.p.c.

SSO Hanna Kulesza