Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

Przewodniczący:	SSO Ewa Malinowska
Protokolant:	Protokolant sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o udzielenie koncesji

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 24 czerwca 2017 r. Nr (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od (...). w W. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

XVII AmE 292/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 czerwca 2017 r. wydaną w sprawie (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 35 ust. 3, w związku z art. 32 ust. 1 pkt 4, art. 33 ust. 1 pkt 2 oraz art. 30 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. póz. 220, ze zm.), w związku z art. 50 pkt 2 oraz art. 56 ust. 1 pkt 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. póz. 1829, ze zm.) oraz art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. póz. 23, ze zm.), postanowił odmówić udzielenia przedsiębiorcy (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W., posiadającemu numer w rejestrze przedsiębiorców (KRS): (...) oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP): (...), koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej określonej w art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo energetyczne, polegającej na obrocie paliwami gazowymi.

(decyzja k. 4-17)

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W. wniosła odwołanie od tej decyzji. Zaskarżonej decyzji zarzucono:

Naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 33 ust. 1 pkt 2 PE polegające na jego niewłaściwym zastosowaniu, co urzeczywistniło się w ustaleniu, że spółka nie daje gwarancji prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją na obrót paliwami ciekłymi, nie dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności i nie udokumentowała możliwości ich pozyskania;

Art. 33 ust 1 pkt 2 ustawy polegające na jego niewłaściwym zastosowaniu, co w przedmiotowym stanie faktycznym urzeczywistniło się w ustaleniu przez Prezesa URE, że spółka nie przedłożyła wiarygodnych dokumentów potwierdzających dysponowanie kwotą niemal 300.000 zł;

Art. 33 ust. 1 pkt 2 PE w zw. z art. 103 § 1 kc polegające na jego niewłaściwym zastosowaniu, co urzeczywistniło się w ustaleniu przez Prezesa URE, że okoliczności iż dokumenty potwierdzające dysponowanie środkami finansowymi pozwalającymi na prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej zostały podpisane przez D. D. (1) reprezentującego dwie strony transakcji, co powoduje, że dokumenty uznać należy za niewystarczające;

Art. 50 pkt 2 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej polegające na ich niewłaściwym zastosowaniu poprzez ustalenie, że Spółka nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania działalności regulowanej z uwagi na okoliczność, że jej środki finansowe zgromadzone są w kasie spółki, a nie na rachunku bankowym;

Art. 50 pkt 2 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 uosdg polegające na ich niewłaściwym zastosowaniu i ustaleniu, że przyjęcie przez Spółkę gotówkowej płatności za nowo wyemitowane akcje w podwyższonym kapitale zakładowym nastąpiło z naruszeniem art. 22 ust 1 pkt 1 i 2 uosdg, podczas gdy w rzeczywistości nie doszło do naruszenia tego przepisu;

Naruszenia przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy:

Art. 365 § 1 kpc polegające na dokonaniu ustaleń faktycznych sprzecznych z treścią prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy o wpisie do KRS podwyższenia kapitału zakładowego do kwoty 300.000 zł i ustaleniu, że spółka nie dysponuje kwotą podwyższonego kapitału zakładowego

Ewentualnie w przypadku uznania powyższych zarzutów za nieuzasadnione, zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 50 pkt 2 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 uosdg polegające na ich niewłaściwym zastosowaniu, co objawiło się w ustaleniu , że przyjęcie przez spółkę gotówkowej płatności za nowo wyemitowane akcje w podwyższonym kapitale zakładowym powoduje, ze Spółka nie daje rękojmi należytego prowadzenia działalności gospodarczej objętej koncesją.

Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

(odwołanie k. 11-17)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 26 lipca 206 r. powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W. złożyła wniosek o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie – obrotu paliwami gazowymi na potrzeby odbiorców zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przedsiębiorca wskazał we wniosku, iż zamierza prowadzić działalność polegającą na obrocie paliwami gazowymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wystąpił o udzielenie koncesji na okres od 1 września 2016 r. do 31 grudnia 2031 r. Wskazał także na planowane z działalności koncesjonowanej z zakresu obrotu paliwami gazowymi przychody i koszty wiatach 2017 - 2019 w wysokości odpowiednio 1 350 tyś. zł i 1 200 tyś. zł w każdym roku. Wartość planowanej sprzedaży w powyższym okresie została określona na poziomie do 1,5 min m ³ w każdym roku.

Działalność gospodarcza, na którą miała być udzielona koncesja miała polegać na obrocie paliwami gazowymi na potrzeby odbiorców zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka planowała obracać gazem ziemnym sieciowym, który miał być dostarczany do odbiorców przy użyciu dostępnych sieci dystrybucyjnych. Odbiorcami gazu miały być gospodarstwa domowe, a także przedsiębiorstwa, w tym przemysł. Dostawcami natomiast mieli być przedsiębiorcy posiadający odpowiednią koncesję, giełda towarowa.

(wniosek k. 1-3, opis działalności k. 26 akt adm.)

Ze sprawozdań finansowych Spółki za lata 2014-2016 wynika, że przedsiębiorca na dzień 31 grudnia 2016 r. nie uzyskał przychodów ze sprzedaży oraz wykazał stratę netto wynoszącą(...)zł. Również w latach 2014-2015 Przedsiębiorca nie uzyskiwał żadnych przychodów, ze sprawozdań finansowych wynika, że rok 2014 Przedsiębiorca zamknął stratą w kwocie (...)zł, zaś rok 2015 stratą w kwocie 723,46 zł.

(dokumenty finansowe k. 41-52 akt adm.)

Kapitał własny Przedsiębiorcy na dzień 31 grudnia 2016 r. wyniósł (...)zł, Spółka posiadała kapitał zapasowy w kwocie 1 000 zł. Ponadto na dzień 31 grudnia 2016 r. Przedsiębiorca posiadał:

•

środki trwałe - O zł;

•

aktywa trwałe - O zł;

•

kapitał podstawowy - (...) zł;

•

aktywa obrotowe - (...) zł;

•

zobowiązania krótkoterminowe - O zł.

(bilans k. 130 verte)

Na dzień złożenia wniosku o udzielenie koncesji na obrót paliwami gazowymi kapitał zakładowy Przedsiębiorcy figurujący w Krajowym Rejestrze Sądowym wynosił (...) zł .

(informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego z 25 lipca 2016 r. k. 4-6 akt adm.).

We wniosku Przedsiębiorca wskazał , iż jego kapitał zakładowy wynosi (...) zł. Przedsiębiorca poinformował również, iż zamierza finansować działalność koncesjonowaną ze środków własnych.

(wniosek k. 1-3 akt adm.)

Pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r. Przedsiębiorca, został wezwany do złożenia m. in. odpisu z rejestru przedsiębiorców - Krajowego Rejestru Sądowego -potwierdzającego podwyższenie kapitału zakładowego Przedsiębiorcy do (...) zł.

(wezwanie k. 34-35 akt adm.)

Wraz z pismem z dnia 7 września 2016 r. Przedsiębiorca przedłożył wniosek o zmianę danych podmiotu w rejestrze przedsiębiorców z dnia 21 lipca 2016 r. i informację odpowiadającą odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców, z którego wynika, że podwyższenie kapitału zakładowego Spółki do kwoty (...)zł zostało wpisane do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wpisem nr 6 z 9 września 2016 r.

(wniosek k. 56-58, informacja z KRS k. 64-66 akt adm.)

Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpiło w drodze emisji 250.000 nowych zwykłych akcji serii (...) na okaziciela o wartości nominalnej 1 zł każda, o łącznej wartości nominalnej 250 000 zł. Akcje objęła Kancelaria (...) spółka komandytowa. Wkład pieniężny w wysokości 250.000 zł, tytułem objęcia ww. akcji został wniesiony w gotówce 12 lipca 2016 r.

(pismo k. 37-38, 59, oferta k. 88, umowa k. 91-92, dowód wpłaty k. 101 akt adm.)

Umowę o objęcie akcji podpisał D. D. (2), który z jednej strony działał jako Prezes Zarządu komplementariusza Spółki, a z drugiej jako komplementariusz spółki obejmującej akcje, tj. Kancelarii (...).k. D. D. (2) również dokonał wpłaty wkładu pieniężnego w wysokości 250.000 zł i jednocześnie potwierdził przyjęcie tej wpłaty.

(umowa k. 91-92, oświadczenia k. 106, 107 akt adm.)

Jak wynika z przedstawionych przez Przedsiębiorcę informacji, na dzień 9 maja 2017 r. posiadane przez niego środki pieniężne w kwocie

(...)zł są zdeponowane w kasie Spółki.

(pismo k. 127 akt adm.)

Na dzień 30 kwietnia 2017 r. saldo rachunku powoda oraz dostępne środki wynoszą 55 zł.

Jedyną wpłatą na konto bankowe Przedsiębiorcy była w okresie od lipca 2016 r. do maja 2017 r. kwota 200 zł.

(wyciągi bankowe k. 133-138 akt adm.)

Przedsiębiorca nie przedłożył innych dokumentów potwierdzających posiadanie lub możliwość pozyskania środków finansowych wystarczających do prawidłowego wykonywania działalności koncesjonowanej (gwarancje bankowe, umowy gwarancyjne, itp.). Nie przedłożył również szczegółowego planu finansowania działalności wskazując, że dysponuje w kasie wystarczającymi środkami na jej prowadzenie.

(okoliczność bezsporna)

Przedsiębiorca zadeklarował, że w roku 2016 planowane przychody wyniosą (...) zł . Planowane koszty określił na kwotę 780.000 zł. Zaś w latach 2017-2019 przychody zaplanowano na poziomie (...) zł a koszty 1.200.000 rocznie.

(zestawienie k. 30 akta adm.)

Decyzją z 28 września 2017 r., która została zakwestionowana w niniejszym postępowaniu sądowym, Prezes URE odmówił Spółce (...) udzielenia wnioskowanej koncesji.

Sąd przyznał moc dowodową wszystkim zgromadzonym w sprawie dokumentom zawartym w aktach sprawy, uznając je za wiarygodne. Powyżej opisany stan faktyczny znajduje oparcie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały przywołane przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 2 PE, Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania. Natomiast stosownie do art. 35 ust. 3 PE, organ odmawia udzielenia koncesji, gdy wnioskodawca nie spełnia wymaganych przepisami warunków.

Pierwszy z przywołanych przepisów wprowadza jedną z podstawowych przesłanek udzielenia koncesji, mianowicie, przedsiębiorca ubiegający się o koncesję musi mieć odpowiednie możliwości finansowe w celu należytego prowadzenia działalności regulowanej, tj. musi dysponować określonymi środkami finansowymi lub co najmniej udokumentować możliwość ich pozyskania w przyszłości. Przy czym, samo udokumentowanie, czy to posiadania środków finansowych, czy też możliwości ich pozyskania, nie może mieć charakteru abstrakcyjnego, a zatem nie może sprowadzać się jedynie do oświadczenia wnioskodawcy w tym zakresie. Wnioskodawca musi przedstawić dokumenty i inne dowody potwierdzające w sposób obiektywny, że odpowiednimi środkami dysponuje lub będzie dysponował (tak: Z. Muras [w:] red. M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne. Komentarz, Warszawa 2010 r., s. 1114). W orzecznictwie zwraca się przy tym uwagę, że podmiot ubiegający się o koncesję już w momencie składania wniosku o udzielenie koncesji winien wykazać, iż dysponuje odpowiednim kapitałem/majątkiem lub udokumentować możliwość jego pozyskania w przyszłości (tak np. trafnie Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 8 maja 2007 r., sygn. akt VI ACa 38/07, System Informacji Prawnej LEX nr 1641003 oraz wyroku z 19 listopada 2009 r., sygn. akt VI ACa 527/09, System Informacji Prawnej LEX nr 1642904). Należy podkreślić, że o ile ocena, czy przedsiębiorca spełnia analizowany warunek, od którego zależy uzyskanie koncesji, pozostawiona jest Prezesowi URE, to – co istotne – na wnioskodawcy spoczywa obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających udzielenie mu koncesji, w tym obowiązek wykazania posiadania wymaganych środków finansowych, które obejmują wszelkie walory majątkowe, obrazujące sytuację ekonomiczną wnioskodawcy i gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności koncesjonowanej.

W niniejszej sprawie powód zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi, a koszty działalności w latach 2017-2019 określił na kwotę 1.200.000 zł, zaś przychody na kwotę(...) zł.

Z dokumentów przedłożonych przez przedsiębiorcę wynika, że kapitał zakładowy przedsiębiorcy wynosi (...)zł.Z bilansu Przedsiębiorcy sporządzonego na dzień 31 grudnia 2016 r. wynikają następujące dane:

•

strata netto - 2 868,36 zł

•

środki trwałe - O zł;

•

aktywa trwałe - O zł;

•

kapitał własny - (...) zł;

•

aktywa obrotowe - (...) zł;

•

zobowiązania krótkoterminowe - O zł;

•

środki pieniężne w kasie i na rachunkach - (...) zł.

Na dzień 30 kwietnia 2017 r. powód miał na rachunku bankowym kwotę 55 zł. Ponadto posiadał on środki pieniężne w wysokości (...)zł. W tym stan gotówki w kasie Spółki wynosił (...) zł. Wskazać należy, że podwyższenie kapitału zakładowego Spółki do kwoty 300 000 zł nastąpiło w drodze emisji 250 000 akcji, zaś. akcje te objęła Kancelaria (...) spółka komandytowa. Wkład pieniężny w wysokości 250 000 zł, tytułem objęcia ww. akcji, został wniesiony w gotówce, 12 lipca 2016 r. W operacji podniesienia kapitału zakładowego oraz sfinalizowaniu transakcji objęcia nowych akcji brała udział jedna osoba. Wszystkie dokumenty dotyczące powyższego, łącznie z umową objęcia akcji jak i dokumentem kasowym zostały podpisane D. D. (2) reprezentującego obie strony transakcji, zarówno emitenta jak i inwestora. Dodatkowo wskazać należy, ze sprawozdanie finansowe Przedsiębiorcy za rok 2016 nie podlegało badaniu przez biegłego rewidenta, zatem dane w nim zawarte nie zostały zweryfikowane pod kątem ich prawidłowości przez niezależny względem Przedsiębiorcy podmiot. M. W. – księgowa spółki, jak wskazał powód prowadząca indywidualną praktykę księgową nie może być uznana za podmiot nie związany relacjami pracowniczymi czy biznesowymi z D. D., bowiem jak widać w aktach administracyjnych to ona księgowała korespondencję wysyłaną przez Prezesa URE do powoda.

Pozwany wydając zaskarżoną decyzję wskazał na to, ze brak jest innych dowodów, z których wynikałoby posiadanie przez Przedsiębiorcę środków na prowadzenie działalności koncesjonowanej. W szczególności brak jest w niniejszej sprawie dokumentów wystawionych lub sporządzonych przez podmioty odrębne, niezależne od Przedsiębiorcy, które potwierdzałyby dysponowanie przez niego środkami finansowymi w deklarowanej kwocie około 300 000 zł. Sąd Okręgowy tę argumentację podziela. Dodatkowo istotne jest to, że nawet gdyby przyjąć, że powód dysponuje możliwościami finansowymi na poziomie wykazanym w złożonych przez niego dokumentach finansowych, to i tak środki te są niewystarczające do prawidłowego wykonywania działalności na poziomie wskazanym we wniosku i załączonych przez niego dokumentach. Powód nie wykazał, że ma możliwość poniesienia kosztów w wysokości 1.250.000 zł, tym bardziej, że działalność ta ma być sfinansowana w całości ze środków własnych. Wskazać też należy, że kwota 300.000 zł to kapitał zakładowy, który pełni rolę gwarancyjną. Spółka poza tym praktycznie nie dysponuje żadnym majątkiem, a ruch na koncie wskazuje na to, że nie ma ona środków na prowadzenie działalności.

Zgodzić się zatem należy z Prezesem URE, że przedstawione przez Przedsiębiorcę dokumenty należy uznać za niewystarczające dla wykazania dysponowania środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności koncesjonowanej bądź udokumentowania możliwości ich pozyskania.

Dla skutecznego podważenia decyzji, wydanej przez organ regulacyjny, przedsiębiorca musi wykazać nietrafność przyjętych przesłanek do wnioskowania lub nielogiczność wywodu dokonującego oceny organu administracji. Zdaniem Sądu Okręgowego, w niniejszej sprawie powód nie sprostał wyżej wymienionym obowiązkom i nie wykazał, że posiada odpowiednie możliwości finansowe w celu należytego prowadzenia działalności w zakresie obrotu paliwami gazowymi. Z tego względu, zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

W ocenie Sądu Okręgowego, dotychczasowe ustalenia prowadzą do wniosku, że materiał zgormadzony w toku postępowania administracyjnego nie pozwalał na przyjęcie, że powodowa Spółka wykazała spełnienie przesłanki, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2 PE. Trafne było zatem stwierdzenie Prezesa URE, że Spółka (...) nie spełnia, określonych w prawie energetycznym, warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją na obrót paliwami gazowymi, a w konsekwencji nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania tego rodzaju działalności. Na taką podstawę odmowy udzielenia koncesji wskazuje przepis art. 50 pkt 2 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, obowiązującej w dacie wydania zaskarżonej decyzji. Wprawdzie przepis ten nie stanowi samodzielnej podstawy do odmowy udzielenia koncesji, jednak w powiązaniu z treścią szczegółowych norm zawartych w prawie energetycznym, w szczególności w art. 33 PE, daje podstawę do odmowy udzielenia koncesji, jeśli niespełnienie przez przedsiębiorcę wymogów niezbędnych dla uzyskania koncesji świadczy o braku rękojmi prawidłowego wykonywania działalności.

W myśl art. 50 usdg, przed podjęciem decyzji w sprawie udzielenia koncesji lub jej zmiany organ koncesyjny może:

1)wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, brakującej dokumentacji poświadczającej, że spełnia on warunki określone przepisami prawa, wymagane do wykonywania określonej działalności gospodarczej, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia;

2)dokonać sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie koncesji w celu stwierdzenia, czy przedsiębiorca spełnia warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją oraz czy daje rękojmię prawidłowego wykonywania działalności objętej koncesją.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej normuje w sposób generalny konstrukcję i procedurę koncesjonowania, określając w ten sposób ogólne zasady tego procesu. Natomiast zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu określają przepisy odrębnych ustaw. Pomiędzy przepisami wymienionej ustawy, stanowiącej lex generalis, a przepisami ustaw odrębnych ( lex specialis) istnieją zatem relacje, które bynajmniej nie czynią przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zbędnymi w procesie koncesjonowania. Przepisy tej ustawy regulują bowiem istotę prawną koncesji i podstawowe zasady koncesjonowania, zaś Prawo energetyczne formułuje podstawowy katalog przesłanek udzielenia lub odmowy udzielenia koncesji. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej zawiera ponadto katalog przesłanek negatywnych, pozwalających na odmowę udzielenia koncesji. Zgodne z tą ustawą, organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa i obywateli. Odmowa udzielenia koncesji może nastąpić nie tylko w przypadkach enumeratywnie wymienionych w art. 56 ust. 1 usdg, lecz także w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej (tak: Z. Muras, op. cit., str. 1116).

Istotne jest również to, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na datę uiszczenia wkładu pieniężnego, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1)  stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2)  jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. Zatem zasadą w działalności gospodarczej jest posługiwanie się rachunkiem bankowym w stosunkach gospodarczych. Rację ma pozwany, że zgodnie z treścią tego przepisu kwota transakcji objęcia nowych akcji dokonana przez powoda powinna być uiszczona za pośrednictwem rachunku bankowego . Istotne jednak jest to, że powód zamierzając obracać gazem ziemnym gdzie regułą jest dokonywanie zakupu gazu za pośrednictwem giełdy towarowej wymaga płatności za pośrednictwem rachunku bankowego i zdeponowania na nim odpowiednich środków pieniężnych. Powód deklaruje wprawdzie, że w każdej chwili gotów jest wpłacić środki z kasy na rachunek bankowy, ale pomimo wezwań w toku postępowania administracyjnego do wykazania posiadania środków tego nie uczynił. Zauważyć należy, że udzielając koncesji Prezes URE daje też swojego rodzaju gwarancję, że działalność koncesjonowana wykonywana będzie zgodnie z przepisami prawa i z tego powodu wymogi dotyczące jej uzyskania są obwarowane szczegółowymi wymogami określonymi przez przepisy prawa.

Nietrafny jest również zarzut naruszenia art. 365§1 kpc polegające na dokonaniu ustaleń faktycznych niezgodnych z treścią postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy i zakwestionowanie faktu podwyższenia kapitału zakładowego do kwoty 300.000 zł. Prezes URE tego orzeczenia nie kwestionował, oceniał jedynie przesłankę posiadania środków finansowych niezbędnych na prawidłowe prowadzenie działalności objętej koncesją, analizując dokumenty dołączone do wniosku w toku postępowania administracyjnego.

Reasumując, według Sądu Okręgowego, odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja odpowiada prawu. Zarzuty podniesione w odwołaniu stanowią jedynie niepopartą dowodami polemikę z rozstrzygnięciem organu koncesyjnego i nie mogły prowadzić do zmiany lub uchylenia decyzji. Z tych wszystkich względów, stwierdzając brak podstaw do uwzględniania odwołania, na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że na koszty należne Prezesowi URE złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalone na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Ewa Malinowska