Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2019 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSR (del.) Jolanta Stasińska

Protokolant: protokolant sądowy Aleksandra Marczak

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2019 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Jawnej z siedzibą w C.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o cofnięcie koncesji

na skutek odwołania (...) Spółki Jawnej z siedzibą w C. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 20 czerwca 2018 roku, Nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  odstępuje od obciążania (...) Spółki Jawnej z siedzibą w C. kosztami procesu na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

SSR (del.) Jolanta Stasińska

Sygn. akt XVII AmE 298/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 czerwca 2018 r. Nr (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 w związku z art. 33 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, 650, 685 i 771) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm.) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne cofnął z urzędu koncesję na obrót paliwami ciekłymi, udzieloną decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 29 października 2014 r., Nr(...)przedsiębiorstwu (...) Sp. j. w Ł., posiadającemu numer identyfikacji podatkowej (NIP): (...).

Od wyżej wymienionej decyzji odwołanie wniosła (...) Sp. j. w Ł., zaskarżając ją w całości. Jednocześnie, odwołująca spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji cofającej z urzędu koncesję na obrót paliwami udzielonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 29 października 2014 r. nr (...) i pozostawienie koncesji na obrót paliwami ciekłymi odwołującemu się.

W uzasadnieniu powód podkreślił, iż w dniu 12 lipca 2018 r. złożył wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. o rozłożenie na raty zaległości podatkowej, wobec tego w chwili obecnej wniosek ten podlega rozpoznaniu. Pozytywne rozpatrzenie przedmiotowego wniosku powinno, zdaniem powoda, w pełni uzasadniać uchylenie zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podtrzymał stanowisko zawarte w decyzji. Wyjaśnił, iż Prezes URE był zobligowany do cofnięcia koncesji, ponieważ powód nie spełniał warunków określonych przepisami prawa. W szczególności art. 33 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo energetyczne, stanowiący, że nie może nastąpić wydanie koncesji wnioskodawcy, który zalega z zapłatą podatków stanowiących dochód budżetu państwa, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległości podatkowych albo podatku lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu podatkowego. Dokonując analizy powyższego przepisu, wskazał iż jego podstawy nie stanowi data powstania zaległości podatkowej lecz samo jej istnienie. Podkreślił, że Urząd Skarbowy przedstawił zestawienie zaległości z tytułu nieopłaconych podatków. Pozwany wskazał też, że powód nie podjął żadnych czynności zmierzających do załatwienia sprawy, pomimo wezwania z dnia 4 kwietnia 2018 r. oraz zawiadomienia o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia z urzędu koncesji na obrót paliwami ciekłymi z dnia 21 maja 2018 r. Prezes URE zwrócił również uwagę, że data odbioru decyzji przez powoda to 29 czerwca 2018 r., natomiast wniosek o rozłożenie zaległości podatkowych spółka złożyła w dniu 12 lipca 2018 r., co dowodzi także, iż zaległość podatkowa była wymagalna.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 29 października 2014 r. Nr (...) udzielono koncesji na obrót paliwami ciekłymi przedsiębiorstwu (...) Spółka jawna z siedzibą w B. na okres od 31 października 2014 r. do 31 grudnia 2030 r. (okoliczność bezsporna)

Pismem z dnia 28 lutego 2017 r. Nr (...) Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (wpływ do Środkowo-Zachodniego Oddziału Terenowego URE z siedzibą w Ł. 14 marca 2017 r.) poinformował Prezesa URE o istniejących zaległościach podatkowych. (k. – 1 akt adm.)

Pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. Urząd Regulacji Energetyki wezwał Spółkę do nadesłania w terminie 21 dni oryginału zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego, stwierdzającego, że Przedsiębiorstwo nie zalega ze zobowiązaniami wobec budżetu państwa, względnie stwierdzającego stan ewentualnych zaległości, zawierające również informacje o prowadzonych postępowaniach egzekucyjnych w administracji oraz w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, również dotyczące tytułów i okresów z których pochodzą ewentualne zaległości. Wezwanie zostało odebrane w dniu 12 kwietnia 2018 roku, zaś termin na udzielnie odpowiedzi upłynął bezskutecznie w dniu 4 maja 2018 roku. (k. 4-6 akt adm.)

Zawiadomieniem z dnia 21 maja 2018 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki poinformował o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie cofnięcia koncesji na obrót paliwami ciekłymi udzielonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 29 października 2014 r. Koncesjonariusz został również poinformowany o zebraniu materiału dowodowego i możliwości zapoznania się z materiałem zebranym w ramach przedmiotowego postępowania w terminie siedmiodniowym. Nie skorzystał z przysługującego mu prawa. (k. 8 akt adm.)

Zaległości podatkowe wynikały z tytułu nieopłaconego podatku VAT za miesiąc grudzień 2017 r. oraz luty 2018 r. Spowodowane były złą kondycją finansową spółki. (zeznania Z. G. w charakterze strony powodowej - k. 41v )

W dniu 20 czerwca 2018 roku Prezes URE wydał decyzję Nr (...).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane, jak również w ocenie Sądu nie budziły wątpliwości.

Sąd dał wiarę zeznaniom Z. G. w charakterze strony powodowej, z uwagi na ich spójność.

Postanowieniem z dnia 13 marca 2019 roku na podstawie art. 227 k.p.c. Sąd oddalił wniosek powoda o zwrócenia się do naczelnika urzędu skarbowego w P. o udzielenie informacji o złożeniu przez powoda wniosku o rozłożenie zaległości podatkowej na raty oraz efektach jego rozpoznania. Bezsporna była bowiem okoliczność, że wniosek ten (k. 9-11) został złożony po dniu wydania zaskarżonej decyzji.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Koncesja to publicznoprawne uprawnienie podmiotu przyznane decyzją właściwego organu administracji indywidualnie oznaczonemu podmiotowi, spełniającemu ustawowo określone wymagania zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe wykonywania określonego rodzaju działalności gospodarczej (zob. wyrok SN z dnia 08.05.1998 r., III RN 34/98, OSNP 1999, nr 5, poz. 157).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 pkt. 4 ustawy – Prawo energetyczne, Prezes URE cofa koncesję w przypadku niespełniania przez koncesjonariusza któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 33 ust. 1 Pe, lub w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 33 ust. 3 pkt 2-6 lub ust. 3a Pe. Natomiast zgodnie z art. 33 ust.1 pkt 6 ustawy - Pe Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który nie zalega z zapłatą podatków stanowiących dochód budżetu państwa z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległości podatkowych albo podatku lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu podatkowego.

Przenosząc treść powyższego przepisu na okoliczność przedmiotowej sprawy należy wskazać, że obowiązkiem Prezesa URE jest cofnięcie koncesji, w przypadku powzięcia informacji, że Przedsiębiorca posiada zaległości podatkowe, czyli nie spełnia warunku zawartego w przepisie art. 33 ust. 1 pkt 6 ustawy Pe. Przepis ten, stanowi wyraźnie, iż Prezes „cofa koncesję”, wobec tego, należy w tym miejscu podkreślić że Prezes nie ma możliwości dokonania swobodnej oceny.

W odwołaniu od decyzji Prezesa powód wskazał, że złożył wniosek o rozłożenie należności na raty. Przyznał również, że nie został jeszcze rozpatrzony. Nastąpiło to w dniu 12 lipca 2018 r. czyli po cofnięciu koncesji decyzją z dnia 20 czerwca 2018 r. Dodać należy, że w dniu wydania decyzji przedmiotowa zaległość już istniała i nie była rozłożona na raty. Nie można wobec tego zgodzić się z argumentacją odwołania, że podstawą do uchylenia decyzji o cofnięciu koncesji jest złożenie wniosku o rozłożenie zaległości podatkowych na raty. Zasadnie zatem podniosła strona pozwana, w oparciu o art. 33 ust. 1 pkt 6 Pe, że samo złożenie wniosku do Urzędu Skarbowego o udzielenie ulgi w spłacie zaległości, nie jest podstawą do odstąpienia od cofnięcia koncesji. Pozwany prawidłowo ocenił, iż udzielenie koncesji podmiotom, następuje wówczas, gdy uzyskały już one przewidziane prawem rozłożenie na raty zaległości podatkowych. Wskazać też przy tym należy, iż przedmiotowy wniosek został złożony przez powoda po otrzymaniu decyzji o cofnięciu koncesji. Gdyby zatem rozłożenie na raty zostało powodowi przyznane, wystąpiłby wówczas wyjątek określony w przepisach prawa i pozwany – Prezes URE, nie miałby wówczas obowiązku cofnięcia koncesji z urzędu.

Powyższe prowadzi do wniosku, iż Prezes Urzędu Regulacji Energetyki trafnie uznał, iż w przedmiotowej sprawie zaistniały podstawy do cofnięcia powodowi koncesji. Zdaniem Sądu, rozważania Prezesa były całkowicie zasadne. Stan faktyczny dawał podstawę do stwierdzenia, iż powód nie spełniał przesłanek określonych w przepisach prawa, ponieważ nie uzyskał zgody na rozłożenie na raty zaległości wynikających z niezapłaconego podatku, złożył jedynie wniosek w tym przedmiocie po dniu wydania zaskarżonej decyzji.

W oparciu o art. 33 ust 1 pkt 2 Pe, zgodnie z którym Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania, warto dodać, iż Prezes URE gwarantuje swoją instytucją wszystkim innym prawidłowe wykonywanie działalności przez koncesjonariuszy. Z tego tytułu ustawodawca nakłada na niego szereg obowiązków.

Przedmiotem badania Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest prawidłowość wydania decyzji. Sąd stwierdził, że doszło do cofnięcia koncesji w sytuacji zaistnienia przesłanki zawartej wprost w przepisach, tym samym zarówno Prezes URE, jak i Sąd nie mógł postąpić inaczej.

Z uwagi na powyższe Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie powoda.

Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony - koszty procesu. Sąd jednak wziął pod uwagę, iż można poczynić odstępstwo od niniejszego przepisu. Zgodnie z zasadą słuszności wyrażoną w treści art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Zasada słuszności, jaką kieruje się Sąd stosując omawiany przepis jest wyjątkiem od zasady odpowiedzialności za wynik sprawy. Zastosowanie art. 102 KPC powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu, zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego (zob. post. SN z 14.1.1974 r., II CZ 223/73, Legalis). Mając powyższe na względzie oraz okoliczności związane z przebiegiem niniejszego postępowania po stronie powoda, jak również niezwykle trudną sytuację finansową powoda, w tym zobowiązanie do regulowania kredytu (k. 41v) należało odstąpić od obciążania powoda kosztami procesu na rzecz strony pozwanej.

SSR (del.) Jolanta Stasińska