Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia SO Dariusz Dąbrowski
Protokolant:	Starszy sekretarz sądowy Jadwiga Skrzyńska

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2021 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki Akcyjnej w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

przy udziale zainteresowanego A. K.

o zawarcie umowy o przyłączenie

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 5 lipca 2019 roku Nr (...) (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej w G. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Dariusz Dąbrowski

Sygn. akt XVII AmE 300/19

UZASADNIENIE

Wyroku z 29 marca 2021 r.

Decyzją z 5 lipca 2019 r., Nr (...). (...) (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w oparciu o art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.) oraz art. 8 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 755 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 maja 2019 r. złożonego przez P. A. K. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego odmowy zawarcia umowy o przyłącze do sieci elektroenergetycznej obiektu położonego w miejscowości R., gmina B. (działka nr (...)) przez (...) S.A. z siedzibą w G., orzekł zawarcie umowy nr (...) o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej pomiędzy ww. podmiotami według projektu sporządzonego przez Przedsiębiorstwo z następującymi zmianami:

I.  Część wstępna projektu otrzymuje brzmienie:

„umowa o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej zawarta pomiędzy

1.  (...) S.A. z siedzibą w G. przy ul. (...), (...)-(...) G., Oddział w O., przy ul. (...), (...)-(...) O., wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku (VII Wydział Gospodarczy) pod numerem KRS (...), NIP: (...), o kapitale zakładowym(...) złotych (opłaconym w całości) reprezentowaną przez Pana P. D. – Prezesa Zarządu i Pana M. K.-Wiceprezesa Zarządu, oraz

2.  Panem A. K., zamieszkałym: ul. (...), (...)-(...) B. posiadającym numer PESEL (...), zwanym dalej „Podmiotem przyłączanym”

II.  Pkt 12.4 Warunków przyłączenia z dnia 20 czerwca 2018 r. Nr (...) stanowiących załącznik nr 1 otrzymuje brzmienie:

„Inne wymagania:

Informujemy, że przez przyłączoną działkę przebiega czynna linia średniego napięcia. Projektując zabudowę należy ją uzgodnić pod względem kolizji w Dziale Dokumentacji Energetycznej Rejonu (...) w E.. Usunięcie kolizji sieci elektroenergetycznych, w zakresie niezbędnym, do przyłączenia obiektu położonego w miejscowości R., gmina B. (działka nr (...)) odbędzie się staraniem i na koszt Przedsiębiorstwa.”

Strona powodowa – (...) S.A. z siedzibą w G. wniosła odwołanie od ww. decyzji, zaskarżając ją w części, w jakiej decyzja ta określa treść umowy o przyłączenie w sposób odmienny od projektu sporządzonego przez spółkę. Decyzji zarzucono:

1.  dokonanie ustaleń faktycznych sprzecznych ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i przyjęcie, że na nieruchomości zainteresowanego ma miejsce kolizja linii energetycznej SN z projektowanym przyłączem i usunięcie kolizji ma nastąpić w celu realizacji przyłączenia do sieci, podczas gdy z wniosku o rozstrzygnięcie sprawy spornej wynika, że ma miejsce kolizja między istniejącą linią SN oraz projektowanym obiektem budowlanym – domem jednorodzinnym, a zatem usunięcie kolizji nastąpić ma nie w celu realizacji przyłączenia, a w celu realizacji innego zamierzenia budowlanego;

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 7 ust. 5 Prawa energetycznego przez jego błędną wykładnię i uznanie, że: (1) przepis ten nakłada na (...) również obowiązek przebudowy sieci, mimo, że przepis nakłada jedynie obowiązki w zakresie budowy i rozbudowy, (2) przez potrzeby podmiotów ubiegających się o przyłączenie należy rozumieć wszelkie ich potrzeby, a nie tylko potrzeby związane z przyłączeniem do sieci energetycznej, a zatem także potrzebę polegającą na wzniesieniu obiektu budowlanego, który ma zostać przyłączony.

Wobec powyższego, powód wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji (1) w punkcie I poprzez zastąpienie słów (...) słowami (...) , (2) w punkcie II poprzez jego uchylenie, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w zaskarżonej części. Ponadto, wniósł o zasądzenie na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie, pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE) wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość wnioskodawcy – P. A. K. znajduje się w miejscowości R., w gminie B., tj. działka nr (...). (okoliczność bezsporna)

W dniu 20 czerwca 2018 r. Przedsiębiorstwo, na wniosek wnioskodawcy, wydało warunki przyłączenia nr (...) wraz z projektem umowy o przyłączenie.

Pkt 12.4 brzmiał następująco: „Inne wymagania:

Informujemy, że przez przyłączoną działkę przebiega czynna linia średniego napięcia. Projektując zabudowę należy ją uzgodnić pod względem kolizji w Dziale Dokumentacji Energetycznej Rejonu (...) w E.. Usunięcie kolizji sieci elektroenergetycznych odbywa się na zasadach uzgodnionych odrębnie. W celu zasilania placu budowy należy wystąpić z odrębnym wnioskiem o określenie warunków przyłączenia”.

Dowód: Pismo Spółki z 20 czerwca 2018 r., k. 3 akt adm.,

Warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej numer (...), k. 4-5 akt adm.

Wnioskodawca wskazał, iż podjął próbę uzgodnienia wspomnianej kolizji z projektowaną zabudową lecz Przedsiębiorstwo w piśmie z 27 grudnia 2018 r. poinformowało go, że w tym celu konieczne jest złożenie nowego wniosku o usunięcie kolizji (konieczność wykonania obostrzenia II stopnia dla podwórza wg. Normy (...)). Ponadto, kosztami przebudowy linii średniego napięcia stanowiące własność Przedsiębiorstwa, obciążony zostanie Wnioskodawca.

Dowód: Pismo Spółki z 27 grudnia 2018 r., k. 33 akt adm.

Dnia 13 maja 2019 r. wpłynęło do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki podanie Wnioskodawcy – P. A. K. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego odmowy zawarcia przez Przedsiębiorstwo umowy nr (...) o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej obiektu położonego w miejscowości R., gmina B. (działka nr (...)). Zdaniem wnioskodawcy, powyższe stanowi odmowę przyłączenia jego obiektu do sieci elektroenergetycznej, zważywszy na fakt, iż uzyskał on pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego na działce nr (...) położonej w miejscowości R., gminie B..

Dowód: Pismo Zainteresowanego z 8 maja 2019 r., k. 1 akt adm.

Po rozpatrzeniu ww. wniosku, decyzją z dnia 5 lipca 2019 r., zaskarżoną w niniejszym postępowaniu Prezes Urzędu Regulacji Energetyki orzekł zawarcie umowy nr (...) o przyłączenie określając jej zmiany w treści decyzji.

Dowód: Decyzja Prezesa URE z 5 lipca 2019 r., k. 81-84 akt adm.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym i sądowym oraz fakty powszechnie znane, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W świetle art. 7 ust. 1 P.e. przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania i przyłączania, w pierwszej kolejności, instalacji odnawialnego źródła energii, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne odmówi zawarcia umowy o przyłączenie do sieci lub przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii, jest obowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy.

Umowa o przyłączenie do sieci powinna zawierać co najmniej postanowienia określające: termin realizacji przyłączenia, wysokość opłaty za przyłączenie, miejsce rozgraniczenia własności sieci przedsiębiorstwa energetycznego i instalacji podmiotu przyłączanego, zakres robót niezbędnych przy realizacji przyłączenia, wymagania dotyczące lokalizacji układu pomiarowo-rozliczeniowego i jego parametrów, harmonogram przyłączenia, warunki udostępnienia przedsiębiorstwu energetycznemu nieruchomości należącej do podmiotu przyłączanego w celu budowy lub rozbudowy sieci niezbędnej do realizacji przyłączenia, przewidywany termin zawarcia umowy, na podstawie której nastąpi dostarczanie paliw gazowych lub energii, ilości paliw gazowych lub energii przewidzianych do odbioru, moc przyłączeniową, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności za opóźnienie terminu realizacji prac w stosunku do ustalonego w umowie, oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania (art. 7 ust. 2 P.e.).

Obciążający przedsiębiorstwo energetyczne, zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw lub energii, publicznoprawny obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie nie ma charakteru bezwzględnego. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że publicznoprawny obowiązek przedsiębiorstwa energetycznego przyłączenia podmiotu do sieci istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie przesłanki wynikające z art. 7 ust. 1 pe i art. 7 ust. 3 pe oraz art. 7 ust. 8d pe. Przesłankami tymi są m.in:

- istnienie technicznych warunków przyłączenia i dostarczenia energii;

- istnienie ekonomicznych warunków przyłączenia i dostarczenia energii;

- posiadanie przez ubiegającego się o przyłączenie tytułu prawnego do korzystania z obiektu;

- spełnienie przez ubiegającego się o przyłączenie warunków przyłączenia;

- dopuszczalność lokalizacji planowanej inwestycji w aktach planistycznych;

- uiszczenie zaliczki na poczet opłaty za przyłączenie do sieci.

W przypadku stwierdzenia braku spełnienia przez podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci któregokolwiek z ww. warunków, od których uzależnione jest istnienie publicznoprawnego obowiązku zawarcia umowy o przyłączenie, przedsiębiorstwo energetyczne uprawnione jest do odmowy zawarcia umowy. Ocena, czy istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci, jest dokonywana przez przedsiębiorstwo energetyczne po złożeniu przez podmiot wniosku o przyłączenie wraz z wymaganymi dokumentami. Wydawane przez przedsiębiorstwo energetyczne warunki określają aspekty techniczne przyłączenia stosownie do okoliczności konkretnego przypadku, przy czym ze względu na bezpieczeństwo sieci i niezawodność dostaw, prawo do ich kształtowania należy do przedsiębiorstwa energetycznego.

Odnosząc się do rozstrzygnięcia Prezesa URE, zdaniem Sądu, pozwany, mający umocowanie do rozstrzygania spraw spornych w oparciu o art. 8 ust. 1 P.e. prawidłowo rozstrzygnął niniejszą sprawę orzekając zawarcie umowy pomiędzy stronami.

Nie ulega wątpliwości, że na powodzie ciąży z mocy cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 1 P.e. publicznoprawny obowiązek zawarcia z zainteresowanym umowy o przyłączenie, ponieważ istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci, a zainteresowany spełnia warunki przyłączenia i odbioru energii elektrycznej.

W pierwszej kolejności należy wskazać na fakt wydania przez powoda warunków przyłączenia. Należy przez to rozumieć, że powód uznał, że istnieją techniczne możliwości jego realizacji. Wobec tego, słusznie przyjął pozwany, że koszty zaproponowanego rozwiązania technicznego powinny zostać poniesione przez spółkę. Skoro przedsiębiorstwo uznało, że nie zaistniały przeszkody natury ekonomicznej i technicznej uniemożliwiające przyłączenie do sieci i tym samym nie wydało decyzji odmawiającego przyłączenia – racjonalnym wydaje się przyjęcie, że przyłączenie nieruchomości zainteresowanego do sieci powinno zostać zrealizowane.

Sąd orzekający w niniejszym składzie, w pełni podziela i przyjmuje za swój pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny z 28 czerwca 2013 r. w sprawie toczącej się pod sygn. akt VI ACa 1682/12, zgodnie z którym właściciel nieruchomości nie może zostać obciążony kosztem realizacji publicznoprawnego obowiązku nałożonego mocą ustawy na przedsiębiorstwo energetyczne (System Informacji Prawnej LEX nr 1369423).

Natomiast, zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem tut. Sądu, przy kalkulowaniu opłaty przyłączeniowej przedsiębiorstwo energetyczne nie jest władne nałożyć na zainteresowanego jakichkolwiek kosztów budowy bądź modernizacji własnej sieci elektroenergetycznej. Dla spółki ekwiwalentem za przyłączenie jest opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej. Oznacza to, że wobec istnienia po stronie powoda ww. publicznoprawnego obowiązku powód jest uprawniony do pobrania za usługę przyłączenia wyłącznie opłaty przyłączeniowej. ( wyrok z 18 maja 2016 r., sygn. akt XVII AmE 186/15). Przedsiębiorstwo nie powinno zatem przenosić na przyszłych odbiorców (konsumentów), kosztów przebudowy własnej infrastruktury elektroenergetycznej. Niezaprzeczalnie, to powód, wydając warunki przyłączenia musi zdawać sobie sprawę z zakresu i kosztów jej ewentualnej przebudowy.

Zawarcie innej dodatkowej umowy, niż umowa o przyłączenie do sieci, nie może powodować przeniesienia na wnioskodawcę obowiązków o charakterze publicznoprawnym. Co więcej, zarówno przepisy ustawy Prawo energetyczne jak i rozporządzenie Ministra Gospodarki z 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz. U. z 2007 r. Nr 93, poz. 623 z późn. zm.) nie przewidują możliwości zawarcia umowy dotyczącej likwidacji kolizji infrastruktury elektroenergetycznej. W myśl § 8 ust. 6 rozporządzenia systemowego, warunki przyłączenia są przekazywane wnioskodawcy wraz z projektem umowy o przyłączenie do sieci. Natomiast umowa ta powinna zawierać wysokość opłaty za przyłączenie (art. 7 ust. 2 P.e.).

Tym samym, zaproponowane przez spółkę brzemiennie 12.4 warunków przyłączenia, w tym stanie rzeczy, należało uznać za bezzasadne.

Co do zapisu dotyczącego osoby wskazanej w decyzji jako członek zarządu powoda to informacja była zgodna z danymi ujawnionymi w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu wydania decyzji. Sąd nie znalazł podstaw do dokonania zmiany zapisu, ani dokonywania zmiany przy każdej zmianie dotyczącej członka zarządu Spółki.

Wobec tego, Sąd uznał zarzuty odwołania za chybione, bowiem ukształtowany przez pozwanego zapis zawarty w treści zaskarżonej decyzji jest uzasadniony i zgodny z wolą wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, oddalił odwołanie wniesione przez powoda na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono w oparciu o art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony oraz na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 265), na które to koszty postępowania po stronie pozwanego złożył się koszt zastępstwa procesowego w wysokości 720,00 zł na rzecz pozwanego w sprawie.

SSO Dariusz Dąbrowski