Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodnicząca – Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Malinowska

Protokolant – sekretarz sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu 3 listopada 2020 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa S. B.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 4 czerwca 2018 r. znak: (...)

1)  uchyla zaskarżoną decyzję;

2)  zasądza od pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz powoda S. B. kwotę 837 (osiemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

Sygn. akt XVII AmE 375/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 4 czerwca 2018 r. (znak: (...)) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, działając w oparciu o przepisy art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a, w związku z art. 56 ust. 6a oraz w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (dalej: PE) w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła oraz na podstawie art. 104 k.p.a. w związku z art 30 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia S. B. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą S. B. Przedsiębiorstwo Produkcyjno- (...) z siedzibą w T., kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r., orzekł, że ww. przedsiębiorca w dniach 10-12 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w T. przy ul. (...), naruszył obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy. Na podstawie art. 56 ust. 6a w związku z art. 56 ust. 1 pkt 12 PE Prezes URE odstąpił o wymierzenia odbiorcy energii elektrycznej kary pieniężnej za powyżej opisane nieprawidłowości. ( decyzja, k. 5-10).

Odwołanie od tej decyzji wniósł odbiorca energii S. B., zaskarżając decyzję w części dotyczącej uznania, iż S. B. naruszył obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, tj. w punkcie 1 i wniósł o uchylenie decyzji w tym zakresie. Zaskarżonej decyzji Prezesa URE zarzucono błędną interpretację oraz wykładnię przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła, tj. § 5 tegoż rozporządzenia, a w konsekwencji błędne przyjęcie, iż w stosunku do powoda znajdują zastosowanie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a w związku z art. 56 ust. 6a oraz w związku z art. 11 i 11d ust. 3 PE, w związku z rzekomymi przekroczeniami w poborze energii elektrycznej, które miały wystąpić w dniach od 10 sierpnia do 12 sierpnia 2015 r., w łącznej sumie 1.865 MW w godzinie. ( odwołanie, k. 11-13).

Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych. ( odpowiedź na odwołanie, k. 28-29).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

S. B. (dalej: odbiorca) wykonuje działalność gospodarczą pod firmą (...). Jako przedsiębiorca zawarł on 1 maja 2009 r. z (...) Sp. z o.o. w G. „Umowę kompleksową dostarczania energii elektrycznej nr (...)” do obiektu zlokalizowanego w T. przy ul. (...). Odbiorca został zaliczony do III grupy przyłączeniowej. Na rok 2009 moc umowna wynosiła w poszczególnych kwartałach roku: w pierwszym – 250 kW, w drugim – 200 kW, w trzecim – 200 kW, w czwartym – 250 kW. Nie określono poziomu mocy bezpiecznej. Zgodnie z § 4 ust. 6 umowy, w przypadku wprowadzenia, na mocy przepisów Prawa energetycznego i aktów wykonawczych do Prawa energetycznego, ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, klient jest zobowiązany do dostosowania maksymalnego poboru mocy i dobowego poboru energii do planu ograniczeń stosownie do komunikatów przekazywanych klientowi na zasadach określonych w obowiązujących przepisach. Zgodnie z ust. 7, maksymalne ograniczenie w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej ustala się przy 20 stopniu zasilania na poziomie określonym w załącznikach do umowy. Klient oświadcza, że ograniczenia takie nie spowodują zagrożenia bezpieczeństwa ludzi oraz uszkodzenia lub zniszczenia obiektów technologicznych. ( dowód: fakty bezsporne; wydruk z CEiDG, k. 3 akt admin.; umowa wraz z załącznikami, k. 3-12 admin.).

W dniu 29 grudnia 2014 r. S. B. zawarł z (...) S.A. w K. „Umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej nr (...)” do obiektu zlokalizowanego w T. przy ul. (...). Od dnia 1 stycznia 2015 r. dostawa energii elektrycznej do obiektu była wykonywana w oparciu o tę umowę. Odbiorca został zaliczony do III grupy przyłączeniowej. Moc umowna została ustalona w zróżnicowanej wysokości na poszczególne miesiące roku: od stycznia do kwietnia - 300 kW, maj - 250 kW, od czerwca do lipca – 220 kW, od sierpnia do września – 200 kW, październik – 220 kW, od listopada od grudnia – 300 kW. Moc bezpieczna została ustalona na poziomie 50 kW. Zgodnie z § 3 ust. 6-8 umowy, w przypadku wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej odbiorca zobowiązany jest ograniczyć pobór mocy, zgodnie z „Planem wprowadzania ograniczeń”, przy tworzeniu którego (...) zobowiązał się do uwzględnienia mocy bezpiecznej wymaganej dla zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia w przypadku wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej. Dopuszczalne, maksymalne ograniczenie w poborze energii elektrycznej zapewni odbiorcy pobór mocy bezpiecznej. ( dowód: fakty bezsporne; potwierdzenie treści umowy wraz z załącznikami, k. 9-14 akt admin.; pismo z 2.06.2017 r. (...) S.A. do URE, k. 2 akt admin.).

Na rok 2015 S. B. zamówił dla obiektu, zlokalizowanego w T. przy ul. (...), moc w poszczególnych miesiącach na poziomie określonym w ww. umowie z 29 grudnia 2014 r. ( dowód: fakty bezsporne; zamówienie mocy umownej, k. 16 akt admin.; pismo (...) S.A. z 27.11.2014 r. ws. przyjęcia do rozliczeń mocy umownej zgodniej ze złożonym zamówieniem, k. 15 akt admin.).

W piśmie z 15 lipca 2014 r. (...) S.A. ( (...)) poinformował S. B. o określonych dla obiektu, zlokalizowanego w T. przy ul. (...), dopuszczalnych poziomach mocy dla poszczególnych stopni zasilania, obowiązujących od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r. (plan wprowadzania ograniczeń w poborze energii elektrycznej). Przyjęto następujące wielkości dopuszczalnego poboru mocy: dla 11 stopnia zasilania – 0,38 MW, dla 12 stopnia – 0,34 MW, dla 13 stopnia – 0,30 MW, dla 14 stopnia – 0,25 MW, dla 15 stopnia – 0,21 MW, dla 16 stopnia – 0,17 MW, dla 17 stopnia – 0,13 MW, dla 18 stopnia – 0,08 MW, dla 19 stopnia – 0,04 MW, a dla 20 stopnia zasilania (moc bezpieczna) na poziomie 0 MW w godzinie.

Plan wprowadzania ograniczeń w poborze energii elektrycznej został przygotowany z uwzględnieniem mocy umownej na poziomie 380 kW (zgodnie z zamówieniem mocy na miesiąc tworzenia planu) oraz minimalnej mocy wymaganej dla zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia w przypadku wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej (mocy bezpiecznej) w wysokości 0 kW (wg § 2 Załącznika nr (...) do umowy nr (...)).

Odbiorca nie kwestionował, wyznaczonych w planach dla jego ww. obiektu, wielkości dopuszczalnego poziomu poboru mocy. ( dowód: fakty bezsporne; pismo (...) S.A. z 15.07.2014 r., k. 17 akt admin.; pismo z 2.06.2017 r. (...) S.A. do URE, k. 2 akt admin.).

(...) S.A. z siedzibą w K. (dalej: (...)), pełniące funkcję Operatora Systemu Przesyłowego (dalej: OSP), w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości określonych w Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowych (IRiESP), spowodowanych m. in. sytuacją pogodową i hydrologiczną (wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach) oraz wynikającego z niej ograniczenia w pracy części elektrowni, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 pkt 16d PE i wprowadziły - na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 PE - od godz. 10.00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały do godziny 24:00 dnia 11 sierpnia 2015 r.

Dnia 10 sierpnia 2015 r., działając w oparciu o art. 11c ust. 3 PE, (...) zgłosiły konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7 PE, tj. w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, przewidującego na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła.

Rada Ministrów 11 sierpnia 2015 r. wydała rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które przewidywało te ograniczenia w okresie od 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla odbiorców energii elektrycznej o mocy umownej powyżej 300 kW.

Komunikaty operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego o obowiązujących stopniach zasilania były ogłaszane w radiowych komunikatach energetycznych w programie I (...) S.A. o godz. 7.55 i o godz. 19.55.

( dowód: fakty powszechnie znane, bezsporne.).

Według informacji przekazanych Prezesowi URE przez (...) ( (...) S.A.), odbiorca energii S. B. nie dostosował się do wprowadzonych 10 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w obiekcie zlokalizowanym w T. przy ul. (...). Według ustaleń (...) wartość przekroczenia dopuszczalnego poboru mocy w tym obiekcie – wskazanego w planie wprowadzania ograniczeń - od 10 do 12 sierpnia 2015 r. wyniosła łącznie 1,865 MW w godzinie, w tym 10 sierpnia 2015 r. wyniosła łącznie 1,306 MW w godzinie, 11 sierpnia łącznie 0,444 MW w godzinie, a 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,115 MW w godzinie. W toku postępowania administracyjnego (...) wyjaśnił, że „ w okresie obowiązywania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, tj. w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r., moc umowna wynosiła 200 kW (zgodnie z Załącznikiem nr 1 do Umowy nr (...)), natomiast moc bezpieczna była na poziomie 50 kW (pkt 2 Załącznika nr 2 do Umowy nr (...))”. ( dowód: Załącznik nr 1 do zawiadomienia o wszczęciu postępowania administracyjnego – „Pobór mocy i ustalony poziom ograniczeń Odbiorcy w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. (…)”, k. 4-5 akt admin.; pismo z 2.06.2017 r. (...) S.A. do URE, k. 2 akt admin.).

Pismem z 26 lutego 2018 r. Prezes URE zawiadomił odbiorcę energii o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy kary pieniężnej w związku z powzięciem – na podstawie dokumentów przekazanych Prezesowi URE przez (...), do którego sieci odbiorca jest przyłączony – uzasadnionego podejrzenia naruszenia przez odbiorcę obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, co zgodnie z art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy – Prawo energetyczne, podlega karze pieniężnej. ( dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania, k. 1-2 akt admin.).

W dniu 4 czerwca 2018 r. Prezes URE wydał decyzję, na mocy stwierdził naruszenie przez S. B. obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej od 10 do 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w T. przy ul. (...) i odstąpił jednocześnie od wymierzenia odbiorcy kary za ten czyn. Decyzja ta została zaskarżona w ramach niniejszego postępowania sądowego.

Powyżej opisany stan faktyczny nie był sporny między stronami, a Sąd ustalił go w oparciu o wyżej wskazane dowody, zgromadzone w toku postępowania administracyjnego, jak i w oparciu o twierdzenia stron, oraz fakty powszechnie znane. Sąd przyznał moc dowodową wszystkim zebranym w sprawie dokumentom, które nie były kwestionowane przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im mocy dowodowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Z art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wynika, że Rzeczpospolita Polska zapewnia bezpieczeństwo obywateli. Bezpieczeństwo to obejmuje zaś, między innymi, bezpieczeństwo energetyczne, zdefiniowane w art. 3 pkt 16 PE, zgodnie z którym bezpieczeństwo energetyczne to stan gospodarki umożliwiający pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska.

Z kolei, zgodnie z definicją ustawową zawartą w Prawie energetycznym:

- bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej to zdolność systemu elektroenergetycznego do zapewnienia bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej oraz zrównoważenia dostaw energii elektrycznej z zapotrzebowaniem na tę energię (art. 3 pkt 16a PE),

- bezpieczeństwo pracy sieci elektroenergetycznej to nieprzerwana praca sieci elektroenergetycznej, a także spełnienie wymagań w zakresie parametrów jakościowych energii elektrycznej i standardów jakościowych obsługi odbiorców, w tym dopuszczalnych przerw w dostawach energii elektrycznej odbiorcom końcowym, w możliwych do przewidzenia warunkach pracy tej sieci (art. 3 pkt 16b PE),

- zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej to stan systemu elektroenergetycznego lub jego części, uniemożliwiający zapewnienie bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej lub równoważenie dostaw energii elektrycznej z zapotrzebowaniem na tę energię (art. 3 pkt 16d PE).

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 PE, w przypadku zagrożenia:

1)  bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo - energetycznym,

2)  bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,

3)  bezpieczeństwa osób,

4)  wystąpieniem znacznych strat materialnych

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła.

Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła polegają na:

1) ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego poboru energii elektrycznej;

2) zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła (art. 11 ust. 3 PE).

Według art. 11 ust. 7 PE, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii (poprzednio: ministra gospodarki), w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.

W myśl art. 11c ust. 2 PE, w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego:

1) podejmuje we współpracy z użytkownikami systemu elektroenergetycznego, w tym z odbiorcami energii elektrycznej, wszelkie możliwe działania przy wykorzystaniu dostępnych środków mających na celu usunięcie tego zagrożenia i zapobieżenie jego negatywnym skutkom;

2) może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin.

Natomiast zgodnie z art. 11c ust. 3 PE, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw energii (poprzednio: ministra gospodarki) oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłasza konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7.

W art. 11d ust. 3 PE przewidziano z kolei, że w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.

Szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń w dostawach i poborze energii elektrycznej określa rozporządzenie Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła.

Zgodnie z § 5 pkt 1 rozporządzenia, ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła dotyczą każdego z odbiorców energii elektrycznej - dla których wielkość mocy umownej określonej w umowach ustalona została powyżej 300 kW i którzy nie podlegają ochronie przed wprowadzonymi ograniczeniami na podstawie § 6 ust. 1 rozporządzenia. Zaś w świetle tego ostatniego przepisu, ochronie przed wprowadzanymi ograniczeniami podlegają odbiorcy energii elektrycznej w ciągu całego roku, dla których wielkość mocy umownej określonej w zawartej umowie sprzedaży, umowie o świadczenie usług przesyłania albo dystrybucji lub umowie kompleksowej ustalona została poniżej 300 kW oraz:

1)  szpitale i inne obiekty ratownictwa medycznego;

2)  obiekty wykorzystywane do obsługi środków masowego przekazu o zasięgu krajowym;

3)  porty lotnicze;

4)  obiekty międzynarodowej komunikacji kolejowej;

5)  obiekty wojskowe, energetyczne oraz inne o strategicznym znaczeniu dla funkcjonowania gospodarki lub państwa, określone w przepisach odrębnych;

6)  obiekty dysponujące środkami technicznymi służącymi zapobieganiu lub ograniczaniu emisji, negatywnie oddziaływujących na środowisko.

Stosownie do § 8 ust. 1 i 2 i 6 rozporządzenia, wielkości określające poziomy wprowadzanych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej poprzez ograniczenie poboru mocy ujęte są w planach wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które podlegają corocznej aktualizacji. Plan taki opracowywany jest przez operatorów systemów przesyłowych uzgadnianych z Prezesem URE na podstawie planów wprowadzania ograniczeń opracowywanych przez operatorów systemów dystrybucyjnych. Zaś na mocy § 10 rozporządzenia, umowy zawarte przez przedsiębiorstwa energetyczne z odbiorcami zawierają maksymalne ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej ujęte w planach ograniczeń i określają sposób powiadamiania o obowiązujących stopniach zasilania.

Rozporządzenie Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w § 11 i § 12 określa sposób informowania odbiorców z planami ograniczeń i ograniczeniami w poborze energii elektrycznej. I tak, według pierwszego z wymienionych przepisów, operatorzy oraz przedsiębiorstwa energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia w ciepło zapoznają odbiorców z planami ograniczeń przez ogłoszenia zamieszczane w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości lub w formie elektronicznej na swojej stronie internetowej albo w formie ustalonej w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy, co najmniej na 30 dni przed dniem obowiązywania ograniczeń. Natomiast zgodnie z § 12:

1. Ograniczenia w poborze energii elektrycznej są realizowane przez odbiorców stosownie do komunikatów operatorów o obowiązujących stopniach zasilania.

2. Komunikaty operatorów o obowiązujących stopniach zasilania, o których mowa w § 9, wprowadzanych jako obowiązujące w najbliższych 12 godzinach i przewidywanych na następne 12 godzin, są ogłaszane w radiowych komunikatach energetycznych w programie (...) o godzinie 7 ^{( 55)} i 19 ^{( 55)} oraz na stronach internetowych operatorów i przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia w ciepło, które obowiązują w czasie określonym w tych komunikatach.

3. W przypadku zróżnicowania wprowadzonych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, w stosunku do stopni zasilania ogłoszonych w komunikatach radiowych, operatorzy powiadamiają odbiorców indywidualnie w formie pisemnej lub w sposób określony w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy, albo za pomocą innego środka komunikowania się w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.

4. Powiadomienia, o których mowa w ust. 3, są dla odbiorcy obowiązujące w pierwszej kolejności w stosunku do powiadomień ogłaszanych w komunikatach radiowych.

Odnosząc powyższe unormowania prawne do stanu faktycznego niniejszej sprawy, należy zauważyć, że poza sporem jest, iż dla powoda sporządzono plan wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na okres od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r. Faktem jest, że powód ustaleń tego planu nie kwestionował. Jednak wbrew stanowisku pozwanego (prezentowanemu na str. 9 decyzji), w dacie otrzymania tego planu powód nie miał podstaw, by go kwestionować, skoro wartości przyjęte w planie były zgodnie z tymi, które przyjęto w umowie z 1 maja 2009 r., obowiązującej w czasie sporządzania planu. To, że plan został opracowany w oparciu o tę umowę potwierdził także (...) ( (...) S.A.) w piśmie do Prezesa URE z 2.06.2017 r.

Istotnym z punktu widzenia rozstrzygnięcia jest jednak, że 29 grudnia 2014 r. powód zawarł nową umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej i od 1 stycznia 2015 r. dostawa energii do obiektu powoda, którego dotyczy rozpatrywana sprawa, wykonywana była w oparciu o tę umowę. Moc umowną ustalono w niej na 200 kW, przy czym - zgodnie z umową - powód zamawiał na poszczególne miesiące moc o różnej wysokości – ale maksymalnie 300 kW, natomiast na sierpień przewidziano 200 kW. Pomimo obowiązywania w 2015 r. nowej umowy, nie zmodyfikowano planu wprowadzania ograniczeń, zgodnie z przewidzianymi w umowie ustaleniami co do wielkości mocy. Natomiast na rok 2015 powód zamówił moc w poszczególnych miesiącach na poziomie określonym w ww. umowie z 29 grudnia 2014 r., a więc na sierpień w wysokości 200 kW.

Według przywołanego powyżej § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła, ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła dotyczą każdego z odbiorców energii elektrycznej - dla których wielkość mocy umownej określonej w umowach ustalona została powyżej 300 kW i którzy nie podlegają ochronie przed wprowadzonymi ograniczeniami na podstawie § 6 ust. 1 rozporządzenia. Także rozporządzenie Rady Ministrów z 11 sierpnia 2015 r., które przewidywało ograniczenia w okresie od 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązywało odbiorców energii elektrycznej o mocy umownej powyżej 300 kW [ podkreślenia Sądu].

Biorąc zatem pod uwagę, zarówno treść umowy, obowiązującej i wykonywanej w czasie wprowadzonych w sierpniu 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, jak i treść obowiązujących wówczas przepisów, Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, że od stycznia 2015 r. powód nie podlegał już planom wprowadzania ograniczeń, a - z uwagi na różny poziom mocy zamawianej w poszczególnych miesiącach roku (który nigdy nie przekroczył 300 kW) – na pewno nie podlegał im w sierpniu 2015 r., dla którego przyjęto moc 200 kW. Zatem nie można przyjąć, by w danej sprawie, w relewantnym okresie, powód był odbiorcą energii elektrycznej, którego dotyczyły ograniczenia w poborze mocy i by do jego obiektu miały zastosowanie postanowienia planu wprowadzania ograniczeń opracowane na okres od początku września 2014 r. do końca sierpnia 2015 r. Nie powinno się więc rozliczać powoda z poziomu mocy pobranej w sierpniu 2015 r. W konsekwencji bezpodstawne jest stanowisko Prezesa URE, że od 10 do 12 sierpnia 2015 r. powód dopuścił się naruszenia, polegającego na niedostosowaniu się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w obiekcie zlokalizowanym w T. przy ul. (...).

Niezrozumiała jest przy tym argumentacja Prezesa URE (str. 3-4 odpowiedzi na odwołanie), co do niezasadności podniesionego przez powoda zarzutu dot. naruszenia § 5 rozporządzenia z 23 lipca 2007 r. Po pierwsze, pozwany błędnie przyjął, że powód kwestionował § 5 rozporządzenia z 11 sierpnia 2015 r. (podczas gdy wskazywał na naruszenie § 5 rozporządzenia z 23 lipca 2007 r.), jak również, iż ograniczenia 10-12 sierpnia 2015 r. zostały wprowadzone przez OSP (tj. (...) S.A.), skoro 12 sierpnia obowiązywało już rozporządzenie Rady Ministrów. Pozwany nie ma racji twierdząc, że OSP nie był związany treścią rozporządzenia Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r., określającego ogólne zasady wprowadzania ograniczeń. Wbrew stanowisku prezentowanemu przez pozwanego, rozporządzenie to miało zastosowanie także do ograniczeń wprowadzonych przez OSP 10 i 11 sierpnia 2015 r. Z treści rozporządzenia wcale nie wynika, że nie stosuje się go do tych ograniczeń. Sąd nie zgadza się zatem pozwanym, że OSP mógł żądać od każdego odbiorcy energii (niezależnie od mocy określonej w planach ograniczeń) ograniczenia poboru energii, bo nie był związany przepisami rozporządzenia z 23 lipca 2007 r., w tym § 5, bo nie miały one zastosowania w okresie 10-11 sierpnia 2015 r. Niezależnie od tego, nawet gdyby przyjąć, że Prezes ma w tym zakresie rację, to pozostaje przecież jeszcze dzień 12 sierpnia 2015 r., w którym powód rzekomo przekroczył pobór mocy, a w którym obowiązywało już rozporządzenie z 11 sierpnia 2015 r. i – idąc tokiem rozumowania pozwanego – także rozporządzenie z 23 lipca 2007 r., więc co do tego dnia argumentacja pozwanego jest w niniejszej sprawie całkowicie nieadekwatna. Ponadto, skoro – jak utrzymuje pozwany - OSP może żądać od każdego odbiorcy (niezależnie od mocy określonej w planach ograniczeń) ograniczenia poboru energii, to nasuwa się pytanie, czy Prezes URE prowadzi w ogóle postępowania w sprawie wymierzenia kary za niedostosowanie się do ograniczeń w poborze mocy wobec odbiorców, dla których nie obowiązują plany ograniczeń (bo się ich dla nich nie sporządza z uwagi na wielkość przyjętej mocy umownej), i jak w takim przypadku organ ustala wartość przekroczenia? Bo skoro, jak uznał Sąd, w rozpatrywanym przypadku plan wprowadzenia ograniczeń nie obowiązywał, to brak jest podstaw do rozliczania powoda za przekroczenia poboru mocy według nieaktualnych wartości przyjętych w tym planie.

Z tych wszystkich względów, uznając zasadność odwołania, na podstawie art. 479 ⁵³ § 2 k.p.c., Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że pozwany - jako przegrywający sprawę – zobowiązany jest do zwrotu powodowi kosztów procesu, na które złożyło wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalonej na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO Ewa Malinowska