Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Malinowska
Protokolant –	Sekretarz sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu 20 października 2020 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania B. S. zarządcy masy sanacyjnej M. G. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...)

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o zmianę decyzji koncesyjnej

na skutek odwołania B. S. zarządcy masy sanacyjnej M. G. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 1 października 2018 r. Nr(...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od M. G. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

XVII AmE 397/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 października 2018 r. wydaną w sprawie Nr (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, w związku z art. 35 ust. 3 i art. 32 ust. 1 pkt 4 oraz art. 33 ust. 1 pkt 3, ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 755, 650, 685, 771, 1000 i 1356) w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z2017r., poz. 1257 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie rozszerzenia, przedłużenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi (...) udzielonej na okres od 14 lutego 2008 r. do 14 lutego 2018 r. dot. stacji paliw w P. , złożonego przez przedsiębiorcę: Panią M. G. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. G. z siedzibą w S. ul. (...), (...)-(...) S. posiadającego numer identyfikacji podatkowej NIP (CEIDG): (...) odmówił dokonania zmiany decyzji z dnia 11 lutego 2008 r. Nr (...) (z późn. zm), w sprawie udzielenia Przedsiębiorcy koncesji na obrót paliwami ciekłymi na okres od dnia 14 lutego 2008 r. do dnia 31 grudnia 2030 r.

(decyzja k. 4-6)

Przedsiębiorca M. G. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. G. z siedzibą w S. wniosła odwołanie od tej decyzji zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji zarzuciła:

-obrazę art. 33 ust. 1 pkt 3 PE poprzez niewłaściwe zastosowanie

-błędne ustalenie, że stacja paliw nie uzyskała pozwolenia na użytkowanie

-błędne przyjęcie, że powódka dopuściła się samowoli budowlanej

-błędne przyjęcie, że odcinek kanalizacji deszczowej i separator został wybudowany samowolnie

-pominięcie, że postępowanie w sprawie związane jest wyłącznie z donosami składanymi przez osobę trzecią.

Zarzucając powyższe wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji.

(odwołanie k. 7-10)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorca M. G. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. G. z siedzibą w S. na podstawie koncesji na obrót paliwami ciekłymi udzielonej na okres od dnia 14 lutego 2008 r. do dnia 31 grudnia 2030 r.

(okoliczność niekwestionowana)

Przedsiębiorca wnioskiem datowanym na 20 lutego 2018 r., zwrócił się o zmianę posiadanej koncesji na obrót paliwami ciekłymi poprzez: rozszerzenie, przedłużenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi (...) udzielonej na okres od 14 lutego 2008 r. do 14 lutego 2018 r. dot. stacji paliw w P. przy ul. (...). Wniosek dotyczył samowoli budowlanej w zakresie rozbudowy dodatkowych dystrybutorów i instalacji zasilających te dystrybutory.

(pismo k. 1-3 akt adm.)

Pismem z dnia 26 kwietnia 2018 r. przedsiębiorca został wezwany do uzupełnienia wniosku między innymi o dokumenty potwierdzające zalegalizowanie samowolnej rozbudowy przedmiotowej stacji o dodatkową instalację i dystrybutory paliw oraz samowolnie wybudowanego odcinka kanalizacji deszczowej jednego separatora substancji ropopochodnych zintegrowanego ze zbiornikiem na wody opadowe, wydanych przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P.. Przedsiębiorcy wyznaczono 30 dniowy termin na uzupełnienie dokumentów wymienionych we wskazanymi wyżej piśmie.

(pismo k. 106-107 akt adm.)

Dnia 21 czerwca 2018 r. przedsiębiorca nadesłał pismo, w którym zwrócił się z prośbą o przesunięcie wyznaczonego terminu do dnia 20 lipca 2018 r na złożenie odpowiedzi, uzasadniając dużym natłokiem zajęć i ogromem spraw bieżących.

(pismo k. 109 akt adm.)

Pismem z dnia 3 lipca 2018 r. termin do złożenia dokumentów został przedłużony przez organ administracji do dnia 20 lipca 2018 r.

(pismo k. 111 akt adm.)

W dniu 20 lipca 2018 r. powódka dołączyła postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia marca 2018 r. znak:(...), nakładające obwiązek dostarczenia stosownych dokumentów w związku z legalizacją robót wykonanych w warunkach samowoli budowlanej na działce nr (...) w P. oraz prośbę o ponowne przedłużenie terminu w celu przedłożenia wszystkich dokumentów.

(pismo k. 113, postanowienie k. 114 akt adm.)

Pismem z dnia 25 lipca 2018 r. powódka została poinformowana, że został zgromadzony materiał dowodowy w sprawie oraz że przysługuje jej w związku z tym uprawnienie do zapoznania się z nim. Powódka została też poinformowana, że Prezes URE nie przychylił się do prośby o przedłużenie nieprzekraczalnego terminu udzielenia odpowiedzi na wezwanie Prezesa URE z dnia 26 kwietnia 2018 r.

(pismo k. 118 akt adm.)

Wraz z pismem z dnia 1 sierpnia 2018 r., przedsiębiorca, przedłożył kolejne dokumenty jako uzupełnienie wniosku w nawiązaniu do wezwania Prezesa URE z dnia 26 kwietnia 2018 r. Dokumenty te nie zawierały pozwolenia na użytkowanie obiektu, ani dokumentów technicznych potwierdzających, że przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie koncesji posiada możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności. Ponadto powód nie przesłał Prezesowi URE zaświadczenia z banku, oryginału zaświadczenia z właściwego Urzędu Skarbowego i Urzędu Celnego, zaświadczenia z właściwego oddziału ZUS do czego wezwany był przez Prezesa URE pismem z dnia 26 kwietnia 2018 r.

(pismo k. 120, załączniki k. 122-228, pismo k. 106 akt adm. odwołanie k. 9)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 3 PE Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który Art. 33 [Rozwinięcie]

⚫

Orzeczenia: tezowane 55, nietezowane 90

⚫

Komentarze: 4

⚫

Piśmiennictwo : 1

⚫

Monografie: 1

⚫

Interpretacje: 1

⚫

Porównaj

ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności. Organ nadzoru budowlanego stwierdził dwie samowole na stacji paliw w P. przy ul. (...). (k. 114 i 153 akt adm.) Powódka została wezwana do przedłożenia dokumentów potwierdzających zalegalizowanie samowoli. Powódka pomimo braku dokumentów o pozwoleniu na budowę wykonywała roboty budowlane na stacji paliw przy ul. (...) w P.. Występując z wnioskiem o zmianę koncesji nie dysponowała stosownymi dokumentami dotyczącymi spełnienia wymogu w zakresie możliwości technicznych, o którym mowa w powyższym przepisie. Kompletowanie dokumentów przez powódkę następowało w toku postępowania administracyjnego . Zgodzić należy się z pozwanym, który wskazuje na to, że powódka nie wystąpiła z wnioskiem o zawieszenie postępowania na podstawie art. 98 kpa, co umożliwiłoby je zgromadzenie wszystkich dokumentów, potwierdzających spełnienie wymogu z art. 33 ust. 1 pkt 3 PE. Rację ma też pozwany, że przedsiębiorca przed uzyskaniem koncesji lub jak w niniejszej sprawie jej zmiany poprzez rozszerzenie działalności z wykorzystaniem stacji paliw w P., powinien zakończyć proces inwestycyjny i uzyskać stosowne decyzje zezwalające na użytkowanie przedmiotowej stacji paliw. To na przedsiębiorcy bowiem spoczywa ciężar udowodnienia okoliczności uzasadniających udzielenie mu wnioskowanej koncesji.

W wyroku z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie VI ACa 925/13 Sąd Apelacyjny w Warszawie wskazał, że nie można dopuścić do prowadzenia działalności koncesjonowanej polegającej na obrocie paliwami i energią, jeżeli infrastruktura konieczna do prowadzenia tego typu działalności powstała z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa i nie została dopuszczona do użytkowania.

Rację ma pozwany, że powódka nie uzyskała decyzji o pozwoleniu na użytkowanie zgodnie z przepisami obowiązującego prawa budowlanego, nie uzyskała też decyzji o pozwoleniu na budowę, a roboty budowlane dotyczące rozbudowy istniejącej stacji paliw o separator substancji ropopochodnych ze zintegrowanym zbiornikiem na wody opadowe oraz instalacje kanalizacji deszczowej na działce nr (...) w P. zostały wstrzymane na podstawie postanowienia z 2 marca 2018 r. Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. (k.150-152 akt adm.). Postanowienie to zostało utrzymane w mocy na podstawie postanowienia z dnia 17 kwietnia 2018 r. wydanego przez (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (k. 153-156 akt adm.). Z materiału dowodowego wynika, że powód dysponuje decyzją o pozwoleniu na użytkowanie (k. 22-24, 27-28 akt adm.) jedynie w zakresie nadbudowanego i przebudowanego budynku na stacji paliw w P., a nie potwierdzają legalności procesu budowlanego prowadzonego na przełomie lat 2017/2018 bez pozwolenia na budowę, co doprowadziło do wydania postanowienia o jego wstrzymaniu.

Rację ma pozwany, że okoliczności dotyczące sporu z osobą trzecią nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Reasumując Sąd Okręgowy podziela stanowisko pozwanego, że powódka nie spełniła wymogów z art. 33 ust. 1 pkt. 3 PE.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy uznał, że zarzuty odwołania nie zasługują na uwzględnienie i na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że powód - jako przegrywający sprawę – zobowiązany jest do zwrotu Prezesowi URE kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalone w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Ewa Malinowska