Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia SO Małgorzata Perdion- Kalicka
Protokolant –	st.sekr.sądowy Jadwiga Skrzyńska

po rozpoznaniu 23 stycznia 2025 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 17 grudnia 2020 r. Nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Małgorzata Perdion-Kalicka

Sygn. akt XVII AmT 3/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 grudnia 2020 r. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej również jako: „ Prezes UKE” , „pozwany”), w związku z niewypełnieniem obowiązków udzielenia informacji, o których mowa:

1.  w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. z Dz. U. z 2019 r., poz. 2410 z późn. zm., dalej również jako: „ wruist”) za rok 2019 oraz

2.  w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2460 z późn. zm., dalej również jako: „ Pt”) za rok sprawozdawczy 2019, działając na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 z późn. zm., dalej również jako: „ k.p.a. ”) w zw. z art. 206 ust. 1 i ust. 2 Pt,

– nałożył na (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. :

I.  na podstawie art. 210 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 oraz art. 209 ust. 1 ¹ pkt 1 Pt w zw. z art. 29 ust. 2 wruist karę pieniężną, płatną do budżetu Państwa, w wysokości 29 000 zł, za nieprzekazanie przez spółkę danych przewidzianych art. 29 ust. 2 wruist, tj. nieprzekazanie Prezesowi UKE informacji dotyczących posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej, publicznych sieci telekomunikacyjnych, budynków umożliwiających kolokację, świadczonych usług telefonicznych, usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usług rozpoznawania programów radiowych i telewizyjnych, według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r.;

II.  na podstawie art. 210 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 oraz art. 209 ust. 1 ¹ pkt 1 Pt w zw. z art. 7 ust. 1 Pt karę pieniężną, płatną do budżetu Państwa, w wysokości 29 000 zł, za niewypełnienie obowiązku udzielenia informacji lub dostarczenia dokumentów przewidzianych w prawie telekomunikacyjnym, tj. obowiązku przedłożenia Prezesowi UKE danych, o których mowa w art. 7 ust. 1 Pt za rok sprawozdawczy 2019.

(decyzja Prezesa UKE z dnia 17.12.2020 r. k. 6-11v akt sąd.)

Od niniejszej decyzji powód - (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. złożył odwołanie, zaskarżając decyzję w całości i wniósł o jej uchylenie oraz o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów sądowych.

Powód w swym odwołaniu przyznał, że nie dopełnił ustawowych obowiązków w przewidzianym prawem terminie. Wskazał, że wpływ na to miały różnego rodzaju czynniki zewnętrzne – niezależne od niego tj. problemy z przypisaniem do platformy UKE PUE dodatkowych osób i przydzielanie im uprawnień do składania wniosków, problem ze składaniem aktualizacji danych o braku własnej infrastruktury telekomunikacyjnej, reorganizacja pracy związanej z pandemią COVID-19. Powód podnosił, że naruszył swoje obowiązki wyłącznie na skutek działania siły wyższej jaką była pandemia COPVID-19. Zwrócił również uwagę na to, iż wysokość nałożonej kary winna być związana nie z całością przychodów spółki, ale powinna być adekwatna do części przychodów z działalności telekomunikacyjnej, które stanowią ok (...) % przychodów spółki za rok 2019. Podkreślił, że zysk netto za rok 2019 wyniósł (...) zł zaś kary wymierzone 2 x po 29 000 zł przekraczają możliwości finansowe spółki. W ocenie powoda późniejsze dostarczenie wymaganych dokumentów nie wpłynęło negatywnie na działalność pozwanego, a także fakt, że udział spółki w rynku jest znikomy, rzutuje na to, że przedłożone przez nią dane nie mają najmniejszego znaczenia dla rynku telekomunikacyjnego. (odwołanie powoda od decyzji Prezesa UKE z dnia 24.12.2020 r. k. 13-14 akt sąd., pismo powoda z dnia 15.02.2024 r. wraz z załącznikami k. 24-69 akt sąd.)

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (odpowiedź Prezesa UKE na odwołanie z dnia 27.03.2024 r. k. 73-79 akt sąd.)

Pismem z dnia 18 lipca 2024 r. powód wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadka – A. W., przesłuchania strony – powoda oraz o zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. (pismo powoda z dnia 18.07.2024 r. wraz z załącznikami k. 91-101 akt sąd.)

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. jest spółką prawa handlowego wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego. Przedmiotem przeważającej działalności przedsiębiorcy jest działalność w zakresie telekomunikacji przewodowej. Powód jest dostawcą systemów (...)i małym operatorem telekomunikacyjnym. Ponadto, jest on przedsiębiorcą figurującym w prowadzonym przez Prezesa UKE rejestrze przedsiębiorców telekomunikacyjnych pod numerem (...). (KRS pełny powoda k. 61-68 akt sąd., odwołanie powoda z dnia 24.12.2020 r. k. 13-13v akt sąd., okoliczności bezsporne)

Spółka (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. była zobowiązana do złożenia Prezesowi UKE informacji dotyczących posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej, publicznych sieci telekomunikacyjnych, budynków umożliwiających kolokację, świadczonych usług telefonicznych, usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usług rozpoznawania programów radiowych i telewizyjnych, według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. (art. 29 ust. 2 wruist) oraz udzielenia informacji lub dostarczenia dokumentów przewidzianych Pt, tj. obowiązku przedłożenia Prezesowi UKE danych, o których mowa w art. 7 ust. 1 Pt za rok sprawozdawczy 2019.

(okoliczność bezsporna)

Spółka w ustawowym terminie nie złożyła ww. danych. (okoliczność bezsporna)

Spółka podjęła próbę złożenia informacji, o jakich mowa w art. 7 ust 1 p.t. dopiero w czerwcu 2020r, jednak napotkała trudności z dostępem do platformy UKE PUE, za pośrednictwem której należało przekazać informacje. W związku z czym zwróciła się o pomoc do serwizu PUE i otrzymała 15 czerwca 2020r informacje, jak należy złożyć informację (mail stanowiący odpowiedź na pytanie (...) k. 98)

W dniu 15 lipca 2020 r. spółka przedłożyła dane wymagane w art. 7 ust. 1 Pt., a w dniu 28 października 2020 r. przedstawiła informacje wymagane zgodnie z art. 29 ust. 2 wruist dane za rok 2019 (okoliczność bezsporna

W związku z niewykonaniem przez spółkę obowiązków Prezes UKE w dniu 17 września 2020 r. zawiadomił powoda o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej na powoda w związku z niewypełnieniem obowiązków udzielenia informacji, o których mowa w art. 29 ust 2 wruist za rok 2019 oraz w art. 7 ust. 1 Pt za rok sprawozdawczy 2019 r. Jednocześnie wezwał powoda do przekazania danych odnoszących się do wysokości przychodu, niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary (zawiadomienie Prezesa UKE o wszczęciu postępowania z dnia 17.09.2020 r. k. 1-2 akt adm.)

Spółka nie zajęła stanowiska w sprawie, a także nie przekazała danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2019 r. (okoliczność bezsporna)

W toku postępowania administracyjnego organ ustalił, że spółka była uprzednio karana za niewypełnienie obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych w prawie telekomunikacyjnym, tj. obowiązku przedłożenia Prezesowi UKE danych, o których mowa w art. 7 ust. 1 Pt za rok sprawozdawczy 2018. Decyzja ta stała się prawomocna. (decyzja Prezesa UKE z dnia 23.10.2019 r. k. 17-20v akt adm., okoliczności bezsporne)

Spółka z tytułu działalności telekomunikacyjnej uzyskała w 2019 r. przychody w wysokości (...) zł. Zysk netto spółki w 2019 r. wyniósł (...) zł. (informacja o przedsiębiorcy telekomunikacyjnym rok sprawozdawczy 2019 k. 24-25v akt adm., Rachunek zysków i strat powoda za rok 2019 k. 49-49v akt sąd.)

Powyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzone w postępowaniu administracyjnym, których prawdziwość, wiarygodność i moc dowodowa nie była podważana w postępowaniu sądowym, jak też na podstawie twierdzeń stron. Sąd w nieznacznym jedynie zakresie oparł się natomiast na zeznaniach świadka A. W., gdyż były one w niektórych kwestiach nieistotne a w niektórych niewiarygodne. I tak nieistotne były okoliczności dotyczące pozostawania przez świadka na kwarantannie na początku pandemii Covid w marcu 2020, gdyż jak sam zeznał, że to nie było powodem dla którego spółka nie złożyła sprawozdań Prezesowi UKE. Jako przyczynę świadek upatrywał problemy techniczne z dostępem do platformy UKE PUE, niezawinione przez spółkę. Jakkolwiek świadek wskzywał także, że spółka aktywnie podejmowała działania, telefonując i pisząc maile do organu, a mimo to nie dostała koniecznego wsparcia, to jednak był w tym niewiarygodny. Po pierwsze świadek wskazywał, że pierwszy kontakt z UKE mógł być na przełomie marca i kwietnia, a następnie mailem na przełomie kwietnia i maja, gdy tymczasem z dowodów złożonych przez spółkę wynika, że jedyna korespondencja między stronami miała miejsce 15 czerwca 2020r, gdy UKE odpowiadając na pytanie powoda wskazał mu sposób złożenia formularza (k. 98). Z kolei z wewnętrznej korespondencji między pracownikami powoda z tego dnia wynikało, że problemem jest zalogowania się do konta profilem zaufanym, którym, jak należy domniemywać z korespondencji, nie posługiwał się pracownik (...), a który posiadał jedynie Prezes spółki (co zeznał na rozprawie). Należy także podkreślić, że zarówno w odwołaniu, jak i w zeznaniach świadka jako problematyczna była wskazywana platforma elektroniczna UKE PUE, która służy jednak tylko do przekazywania informacji z art. 7 ust 1 p.t. Natomiast do wykonania obowiązku z art. 29 ust 2 wruist dedykowana jest specjalna aplikacja (...), której poprawności działania powód nie kwestionował, chociaż też nie wykonał obowiązku z art. 29 ust 2 wruist w terminie. Przy czym należy odnotować, że powód nie był jedynym przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, który był zobowiązany do składnia sprawozdania przez platformę UKE PUE, a więc, o ile problemem w złożeniu sprawozdania byłby problemem technicznym, za który odpowiadał organ, to zapewne wszyscy inni przedsiębiorcy, na których ciążył tożsamy obowiązek, mieliby podobny problem techniczny, a który musiałby być w konsekwencji rozwiązany systemowo przez organ, przy czym organ nie mógłby nakładać z tego powodu kar na przedsiębiorców. Natomiast taka teza nie znalazła potwierdzenia w dowodach zgromadzonych w sprawie, a też Sąd z urzędu stwierdza, że nie było podobnych zarzutów w sprawach, które toczyły się przed Sądem, w których przedsiębiorcy nie złożyli w terminie sprawozdań o jakich mowa w art. 7 ust 1 p.t.

Jednocześnie z zeznań świadka, który w tamtym czasie był członkiem zarządu spółki, można było wywnioskować, że dla powoda po wybuchu pandemii kluczowe było zajęcie się raz, że zmianą własnej organizacji pracy, co w tamtym okresie było powszechnym problemem wszystkich przedsiębiorców i organizacji, ale też wykonywanie komercyjnych zadań na rzecz kontrahentów, którym powód świadczył usługi. Można więc z tego wnioskować, że powód priorytetowo traktował swoje zobowiązania komercyjne, mniej przykładając wagę do obowiązków publicznych, jakim był obowiązek składania informacji Prezesowi UKE.

Odnośnie twierdzeń świadka, że spółka nie otrzymała w toku postępowania administracyjnego informacji o wszczęciu postępowania i wezwania do przedstawienia informacji o sytuacji finansowej spółki, to należy wskazać, że zeznania te pozostawały w sprzeczności z potwierdzeniem odbioru w dniu 29 września 2020r korespondencji tej treści przez pracownika spółki T. D., co potwierdził własnoręcznym podpisem (k. 28 akt adm)

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 wruist Prezes UKE sporządza dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na bieżąco, nie rzadziej niż raz na rok, weryfikuje i aktualizuje, w formie elektronicznej, inwentaryzację przedstawiającą:

1)  informacje o usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, świadczonych w oparciu o infrastrukturę telekomunikacyjną i publiczne sieci telekomunikacyjne zapewniające szerokopasmowy dostęp do Internetu;

2)  pokrycie istniejącą infrastrukturą telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi zapewniającymi lub umożliwiającymi zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu, z odrębnym zaznaczeniem łączy światłowodowych i sieci bezprzewodowych, oraz budynkami umożliwiającymi kolokację.

W celu wykonania powyższego obowiązku:

1)  państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5 i 8 Pt,

1a) jednostki samorządu terytorialnego prowadzące działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1, w formie niewyodrębnionej w ramach ich osobowości prawnej oraz jednostki organizacyjne, którym jednostka samorządu terytorialnego powierzyła prowadzenie działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1,

2)  podmioty wykonujące zadania z zakresu użyteczności publicznej,

3)  przedsiębiorcy telekomunikacyjni

- przekazują aktualne, zgodne ze stanem faktycznym, kompletne oraz adekwatne do potrzeb wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, informacje o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych, budynkach umożliwiających kolokację, świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych oraz aktualizują je corocznie w terminie do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku (art. 29 ust. 2 wruist).

Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie inwentaryzacji infrastruktury i usług telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 276) szczegółowo reguluje sposób realizacji omawianego obowiązku sprawozdawczego.

Z kolei art. 7 ust. 1 prawa telekomunikacyjnego stanowi, że przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do przedkładania Prezesowi UKE, w terminie do dnia 31 marca, danych za poprzedni rok kalendarzowy dotyczących rodzaju i zakresu wykonywanej działalności telekomunikacyjnej oraz wielkości sprzedaży usług telekomunikacyjnych.

Rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 7 grudnia 2018 r. w sprawie przekazywania danych dotyczących działalności telekomunikacyjnej (Dz. U. z 2018r, poz. 2315) szczegółowo reguluje sposób realizacji omawianego obowiązku sprawozdawczego, w tym określa wzory formularzy wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełnienia a także sposób i elektroniczny format przekazywania danych

Natomiast w art. 209 ust. 1 ¹ pkt 1 Pt została przewidziana odpowiedzialność administracyjna za niewykonanie obowiązków informacyjnych wobec Prezesa UKE. W myśl tego przepisu, Prezes UKE, jeśli przemawia za tym charakter lub zakres naruszenia, może nałożyć karę pieniężną na podmiot, który nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą prawo telekomunikacyjne lub ustawą z dnia 7 maja 2010r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych, lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe.

O sposobie ustalenia wysokości kary administracyjnej traktuje z kolei przepis art. 210 ust. 1 P.t., w myśl którego, Prezes UKE nakłada karę w drodze decyzji, w wysokości do(...) przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes UKE uwzględnia zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe (art. 210 ust. 2 Pt).

Dokonując subsumpcji powyższego stanu faktycznego do przedstawionych regulacji prawnych Sąd doszedł do przekonania, że wydana decyzja odpowiada prawu, a ustalona w decyzji wysokość kar jest adekwatna do naruszeń przepisów prawa, jakich dopuścił się powód.

W sprawie niniejszej oczywistym jest, że powód nie przekazując informacji, o których mowa w art. 29 ust. 2 wruist za rok 2019 oraz w art. 7 ust. 1 Pt za rok sprawozdawczy 2019 - w ustawowym terminie, dopuścił się naruszeń, które podlegały karze na podstawie art. 209 ust. 1 ¹ pkt 1 Pt.

Przy czym informacje żądane od powoda nie są bagatelne dla organu. Niewypełnienie przedmiotowych obowiązków prowadzi do zaburzenia wykonywania zadań powierzonych Prezesowi UKE, przede wszystkim w zakresie tworzenia przez Prezesa UKE warunków rozwoju i wykorzystania istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej do zapewnienia użytkownikom końcowym usług telekomunikacyjnych. Brak informacji wymaganych na podstawie art. 29 ust. 2 wruist utrudnia prowadzenie przez Prezesa UKE inwentaryzacji usług i infrastruktury telekomunikacyjnej, a w konsekwencji opracowanie analizy dostępu do usług szerokopasmowych w celu zidentyfikowania obszarów wymagających udzielenia wsparcia na rozwój infrastruktury szerokopasmowej w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014-2020. Działania Prezesa UKE w tym zakresie mają na uwadze likwidowanie barier i wykluczenia cyfrowego na zgłoszonych obszarach. Informacje określone w art. 29 ust. 2 wruist umożliwiają m. in. zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu. Z kolei nie przekazanie tych danych przez przedsiębiorcę daje mylny obraz o stanie rynku, co ma znaczenie w szczególności przy jego analizie, również pod kątem, czy występuje na nim skuteczna konkurencja w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, a także zagwarantowanie świadczenia usług telekomunikacyjnych o najwyższej jakości użytkownikom końcowym. Informacje o istniejącej infrastrukturze zawarte w publicznie dostępnym systemie internetowym mają też istotne znaczenie dla innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy w oparciu o nie mogą podejmować własne decyzje dotyczące rozbudowy infrastruktury lub możliwości wykorzystywania infrastruktury telekomunikacyjnej innych przedsiębiorców. W oparciu o te dane także Sądy podejmują decyzje dotyczące obowiązku udostępniania np. nieruchomości na potrzeby budowy infrastruktury telekomunikacyjnej (biegli sądowi dokonują ustaleń na zlecenie sądu na podstawie informacji zawartych w (...)). Co więcej, nieprzekazanie Prezesowi UKE danych z art. 7 ust. 1 Pt uniemożliwia mu realizacji swoich obowiązków np. analizy i oceny rynków usług telekomunikacyjnych, ogłaszania raportu o stanie tego rynku oraz uniemożliwia wydawanie decyzji administracyjnych w zakresie jego ustawowych kompetencji. Zatem zakres naruszeń należy ocenić jako znaczny. Wobec powyższego zarzut powoda dotyczący braku negatywnego wpływu na działalność pozwanego jest chybiony.

Jeśli chodzi o możliwości finansowe przedsiębiorcy, istotnym jest, iż przychody przedsiębiorcy za 2019 r. wyniosły (...)zł. Stanowią one podstawę wymiaru kary. W myśl art. 210 ust. 1 Pt maksymalna wysokość kary wynosiła (...) zł za każde stwierdzone naruszenie, co stanowi (...)przychodu powoda, będącego podstawą wymiaru kary. Kary wymierzone powodowi w kwocie po 29 000 zł za każde z naruszeń są więc w niewielkiej, a nawet symbolicznej wysokości do kar maksymalnych oraz są odpowiednie do zakresu dokonanych naruszeń. W szczególności, że powód zbagatelizował obowiązki ustawowe, przedkładając nad nie wywiązywanie się z zobowiązań wobec własnych kontrahentów, na co wskazywały zeznania świadka. Jednocześnie na wysokość kary istotny wpływ miała także uprzednia karalność powoda za tożsame naruszenie, tj za niewykonanie obowiązku z art. 7 ust 1 p.t. w odniesieniu do działalności telekomunikacyjnej prowadzonej w 2018 r (deczyja o ukaraniu k. 17 akt adm). Słuszne była zatem konstatacja organu, że skoro poprzednia kara nie odniosła skutku i powód w kolejnym roku dopuścił się tożsamego naruszenia, to konieczne było jej znaczące podwyższenie.

W ocenie Sądu poniesienie przez powoda kary w wysokości po 29 000 zł za każdy z deliktów nie będzie stanowić dla niego nadmiernego obciążenia ani nie zagrozi jego dalszemu funkcjonowaniu, szczególnie, że powód z działalności osiągnął przychód w wysokości ponad(...) mln zł. Powód wprawdzie wywodził, że nałożone na niego kary znacznie przekraczają możliwości finansowe spółki, ale w tym kontekście podkreślić należy, iż nakładana przez Prezesa UKE kara odnosi się zawsze do przychodów uzyskanych przez spółkę, a nie odnosi się do jego wyniku finansowego (zysku/straty), uzyskanego w danym roku obrotowym. Przy czym podkreślenia wymaga, że spółka, pomimo wezwania nie przedstawiła organowi w toku postępowania administracyjnego informacji o swojej sytuacji finansowej. Ponadto analiza przedłożonego sprowadzania finansowego spółki wskazuje, że jakkolwiek zysk spółki w 2019r nie był znaczny, bo wyniósł niespełna (...)tys zł, to jednak przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi w porównaniu do roku poprzedniego zwiększyły się aż o ok. 17,5 %, a zysk także wzrósł znacznie rok do roku, co jednoznacznie wskazywało na rosnącą rentowność spółki, zaś straty w latach ubiegłych i niewielki zysk w 20019r mogły być jedynie efektem określonej strategii biznesowej powoda.

Należy także podkreślić, że obniżenie wysokości kary stałoby w sprzeczności z celami prewencyjnymi sankcji za niezastosowanie się powoda do obowiązujących wymagań prawa, jak również represyjno-wychowawczymi, zmierzającymi do wymuszenia na ukaranym przestrzegania reguł prawnych w przyszłości.

Nieuzasadnione pozostają także twierdzenia powoda o znikomości udziału spółki w rynku i że przedłożone przez spółkę dane nie mają znaczenia dla obowiązku sprawozdawczego Prezesa UKE, gdyż informacje przekazywane przez przedsiębiorców mają kapitalne znaczenie dla regulowania przez Prezesa UKE rynku telekomunikacyjnego. Nie bez znaczenia dla tej oceny ma fakt, że ustawodawca uznał, że skutkiem naruszenia tego obowiązku informacyjnego jest sankcja w postaci kary administracyjnej, a nie np. wszczęcie postepowania kontrolnego. Brak wypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 29 ust. 2 wruist czy art. 7 ust. 1 Pt nie może być oceniany jako nieznaczące naruszenie, nawet jeśli dotyczy przedsiębiorcy działającego na niewielką skalę (w ocenie powoda – udział spółki w rynku jest znikomy). Należy przy tym podkreślić, że obowiązek z art. 29 ust. 2 wruist czy z art. 7 ust. 1 Pt jest obowiązkiem niezależnym od skali działalności przedsiębiorstwa telekomunikacyjnego, o czym zadecydował sam ustawodawca, nie stwarzając żadnego cenzusu, od którego wielkości obowiązek by uzależniał.

Odnosząc się do zarzutu powoda dotyczącego nieodstąpienia przez Prezesa UKE od nałożenia kary na podstawie art. 189f § 1 k.p.a., to Sąd uznał go również za nieuzasadniony.

Po pierwsze, kwestia związana z możliwością niewymierzania kary przez Prezesa UKE została uregulowana w ustawie Pt. Przepisy działu IVa kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące administracyjnych kar pieniężnych, znajdują zastosowanie do administracyjnych kar pieniężnych wymierzanych na podstawie przepisów szczególnych, o ile w tych przepisach odrębnych, kwestie unormowane w dziale IVa kpa nie są uregulowane odmiennie. Jak stanowi bowiem przepis art. 189a § 2 pkt 2 k.p.a., w przypadku uregulowania w przepisach odrębnych odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej lub udzielenia pouczenia – przepisów niniejszego działu w tym zakresie nie stosuje się.

W sprawie niniejszej, powołany przez powoda przepis kodeksu postępowania administracyjnego, nie mógł zatem znaleźć zastosowania, gdyż ustawa prawo telekomunikacyjne zawiera samodzielne przepisy, które w sposób kompleksowy regulują kwestię wymierzania kar administracyjnych. W myśl przepisu art. 209 ust 1a Pt przedmiotowa kara pieniężna może zostać nałożona także w przypadku, gdy podmiot zaprzestał naruszania prawa lub naprawił wyrządzoną szkodę, jeżeli Prezes UKE uzna, że przemawiają za tym czas trwania, zakres lub skutki naruszenia.

Zdaniem Sądu okoliczności niniejszej sprawy nie przemawiały jednak za odstąpieniem od nałożenia na powoda kary pieniężnej. O ile można się zgodzić, że powód ostatecznie zaprzestał naruszania prawa i dopełnił obowiązki po terminie, to jednak nie sposób przyjąć, że zakres naruszenia, jakiego dopuścił się powód przemawia za nienakładaniem na niego kary pieniężnej. Informacje, jakie przedsiębiorca winien przekazać organowi, były mu niezbędne do dokonania własnych analiz rynku telekomunikacyjnego w zakresie dostępu do usług szerokopasmowych oraz tworzenia warunków rozwoju i wykorzystania istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej do zapewnienia użytkownikom końcowym usług telekomunikacyjnych. Należy przy tym zważyć, że gdyby wszyscy przedsiębiorcy telekomunikacyjni, lub tylko większość z nich, nie realizowałaby obowiązków, podobnie jak uczynił to powód, całkowicie niemożliwe byłoby wykonywanie zadań stawianych Prezesowi UKE. Dlatego konieczne jest jednak realizowanie przez organ określonej polityki karania, aby wyeliminować w przyszłości pewne negatywne zjawiska, w tym także niewykonywanie zobowiązań przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Zachowanie dyscypliny wśród przedsiębiorców telekomunikacyjnych jest bowiem kluczowe dla regulacji ryku telekomunikacyjnego. Bez współpracy w dziedzinie przekazywania informacji organowi regulacyjnemu nie byłoby możliwe kontrolowanie i regulowanie przez Prezesa UKE rynku telekomunikacyjnego do czego został powołany.

Wobec powyższego Sąd uznał, że Prezes UKE dokonał prawidłowej analizy wszystkich przesłanek, które winien wziąć pod uwagę zgodnie z treścią art. 210 ust. 2 Pt, mając na względzie, że kary pieniężne są instrumentem o charakterze prewencyjnym i dyscyplinującym, służącym wymuszaniu przestrzegania podstawowych obowiązków wynikających z przepisów ustawy, przy uwzględnieniu celów stawianych przez prawo telekomunikacyjne.

Sąd stanął zatem na stanowisku, że stan faktyczny sprawy uzasadniał nałożenie kar pieniężnych oraz ustalenie ich wymiaru w wysokości określonej w zaskarżonej decyzji. Kary należy uznać za minimalne w świetle przychodów przedsiębiorcy, aczkolwiek proporcjonalne do naruszenia przepisów ustawy.

Rozpoznając natomiast zarzuty powoda dotyczące odnoszące się do czasu trwania pandemii COVID-19, problemów z przypisaniem do platformy UKE PUE dodatkowych osób czy problem ze sposobem aktualizacji danych o braku własnej infrastruktury, Sąd uznał, że są one bezzasadne.

Po pierwsze powód nie udowodnił okoliczności, że to zawinione działalnie organu, uniemożliwiło mu złożenie sprawozdania, o czym wyżej w stanie faktycznym.

Ponadto czas pandemii był dla wszystkich przedsiębiorców czasem trudnym i czasem ogromnych wyzwań zwłaszcza w zakresie konieczności reorganizacji pracy. W tym zakresie podkreślić należy, że powód jest jednak profesjonalistą, spółką prawa handlowego, a dodatkowo działającym w branży telekomunikacyjnej, co ułatwiało mu, przy zachowaniu staranności wymaganej od profesjonalisty, dostosowania się do sytuacji, w której zasoby i informatyczne i łącza telekomunikacyjne stały się rzeczywistością i podstawą funkcjonowania wielu branż i instytucji, a nawet organów państwa. Zatem powód mógł i powinien tak zorganizować pracę, żeby wypełniać swoje ustawowe obowiązki w odpowiednim czasie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd doszedł do przekonania, że decyzja odpowiada prawu. W tym stanie rzeczy, Sąd w oparciu o przepis art. 479 ⁶⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach procesu rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, przyjmując, że powód, jako strona przegrywająca sprawę, zobowiązany jest do zwrotu pozwanemu kosztów procesu, które obejmowały jedynie wynagrodzenie pełnomocnika procesowego pozwanego w wysokości 720 zł ustalone na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Małgorzata Perdion-Kalicka