Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmT 4/10 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-07-19

Sygn. akt XVII AmT 4/10

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 września 2009r. nr (...) pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki:

I. ustalił, że na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. z siedzibą w W., zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia, nie występuje skuteczna konkurencja.

II. wyznaczył (...) S.A. z siedzibą w W. jako przedsiębiorcę telekomunikacyjnego zajmującego znaczącą pozycję na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. z siedzibą w W., zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia.

III. utrzymał następujące obowiązki regulacyjne nałożone na (...) S.A. z siedzibą w W. decyzją z dnia 18 września 2006 roku,
znak (...)

1. obowiązek, o którym mowa w art. 36 ustawy Prawo telekomunikacyjne, polegający na równym traktowaniu przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie dostępu telekomunikacyjnego w celu świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. z siedzibą w W., w szczególności przez oferowanie jednakowych warunków w porównywalnych okolicznościach, a także oferowanie usług oraz udostępnianie informacji na warunkach nie gorszych od stosowanych w ramach własnego przedsiębiorstwa lub w stosunkach z podmiotami zależnymi.

2. obowiązek, o którym mowa w art. 38 ustawy Prawo telekomunikacyjne,
polegający na prowadzeniu rachunkowości regulacyjnej w sposób umożliwiający identyfikację przepływów transferów wewnętrznych związanych z działalnością w zakresie dostępu telekomunikacyjnego, zgodnie z przepisami art. 49 - 54 ustawy Prawo telekomunikacyjne i odpowiednimi aktami wykonawczymi.

IV. zmienił następujące obowiązki regulacyjne nałożone na (...) S.A decyzją z dnia 18 września 2006 roku, znak (...)

1. obowiązek, o którym mowa w art. 34 ustawy Prawo telekomunikacyjne, nadając mu następujące brzmienie: obowiązek uwzględniania uzasadnionych wniosków przedsiębiorców telekomunikacyjnych o zapewnienie im dostępu telekomunikacyjnego, w tym użytkowania elementów sieci oraz udogodnień towarzyszących, w celu świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. poprzez:

a) zapewnienie określonych elementów sieci telekomunikacyjnej, w tym linii i łączy,

b) przyznawanie dostępu do interfejsów, protokołów lub innych kluczowych technologii niezbędnych dla interoperacyjności usług, w tym usług sieci wirtualnych,

c) zapewnienie infrastruktury telekomunikacyjnej, kolokacji oraz innych form wspólnego korzystania z budynków,

d) zapewnienie funkcji sieci niezbędnych do zapewnienia pełnej interoperacyjności usług, w tym świadczenia usług w sieciach
inteligentnych,

e) zapewnienie połączenia sieci lub urządzeń telekomunikacyjnych oraz
udogodnień z nimi związanych,

f) prowadzenie negocjacji w sprawie dostępu telekomunikacyjnego w dobrej wierze oraz utrzymywaniu uprzednio ustanowionego dostępu telekomunikacyjnego do określonych sieci telekomunikacyjnych, urządzeń lub udogodnień towarzyszących, oraz przez zapewnienie każdej innej formy korzystania z urządzeń telekomunikacyjnych, udogodnień towarzyszących lub usług świadczonych przez innego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego dostarczanych w formie minut lub pojemności, w celu świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. z siedzibą w W..

2. obowiązek, o którym mowa w art. 42 ustawy Prawo telekomunikacyjne, poprzez modyfikację zakresu oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci, określonego w załączniku nr 2, stanowiącym integralną część decyzji. W pozostałym zakresie obowiązek ten pozostaje bez zmian.

V. nałożył obowiązek, o którym mowa w art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne, polegający na ustalaniu opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w celu świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A., zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia, w oparciu o ponoszone koszty operatora.

VI. zniósł obowiązek, nałożony na (...) S.A decyzją z dnia 18 września 2006 roku, znak (...), o którym mowa w art. 39 ustawy Prawo telekomunikacyjne, polegający na:

1) kalkulacji uzasadnionych kosztów świadczenia dostępu telekomunikacyjnego, według metody zorientowanych przyszłościowo długookresowych kosztów przyrostowych, zgodnie z przepisami odpowiednich aktów wykonawczych, według zatwierdzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej opisu kalkulacji kosztów;

2) stosowaniu opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego, uwzględniających
zwrot uzasadnionych kosztów operatora.

Prezes UKE orzekł, iż Decyzja ta podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Powód – (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł odwołanie od wskazanej Decyzji, zaskarżając ją w części, tj. w pkt III, V i VI Decyzji. Zaskarżonej Decyzji powód zarzucił naruszenie art. 19 ust. l ustawy Prawo telekomunikacyjne w zw. z art. 10 TWE oraz Zalecenia Komisji Europejskiej w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych poprzez nałożenie na (...) S.A. obowiązku określonego w art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne (tj. ustalania opłat w oparciu o ponoszone koszty operatora) - wbrew opinii KE w tym zakresie. Wskazując na ten zarzut powód wniósł o zmianę zaskarżonej Decyzji w części tj. w pkt III, V i VI poprzez skreślenie pkt V i VI oraz dodanie w pkt III ppkt 3 w brzmieniu:

„obowiązek, o którym mowa w art. 39 ustawy Prawo telekomunikacyjne, polegający na:

i.  kalkulacji uzasadnionych kosztów świadczenia dostępu telekomunikacyjnego, według metody zorientowanych przyszłościowo długookresowych kosztów przyrostowych, zgodnie z przepisami odpowiednich aktów wykonawczych, według zatwierdzonego przez Prezesa UKE opisu kalkulacji kosztów;

ii.  ii. stosowaniu opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego uwzględniających zwrot uzasadnionych kosztów operatora.”

Ponadto powód wniósł o wstrzymanie natychmiastowej wykonalności zaskarżonej Decyzji oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o oddalenie odwołania w całości, oddalenie wniosku powoda o wstrzymanie natychmiastowej wykonalności Decyzji, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Natomiast w toku rozprawy z dnia 23 kwietnia 2013r. strona pozwana wniosła o zasądzenie kosztów procesu od powoda na rzecz pozwanego w wysokości dwukrotności kosztów minimalnych.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny :

Powód – (...) S.A. z siedzibą w W. jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego pod nr (...).

W dniu 15 lipca 2008r. Prezes UKE zwrócił się do (...) S.A. o przekazanie danych do analizy rynków właściwych w zakresie wyrobów i usług telekomunikacyjnych (k. 7-9 załącznika do akt. adm. zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa). Pismem z dnia 04 sierpnia 2008r. (...) S.A. odpowiedziała na część pytań i wniosła o przedłużenie terminu odpowiedzi na pozostałe pytania (k. 11 – 15 załącznika do akt. adm. zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa), a dane te przedstawiła w piśmie z dnia 12 sierpnia 2008r. (k. 19-20 załącznika do akt. adm. zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa).

O kolejne dane i wyjaśnienia Prezes UKE zwrócił się w pismach z dnia 01 października 2008r. w związku z rozpoczęciem analizy rynku świadczenia usługi rozpoczynania i zakańczania połączeń w poszczególnych stacjonarnych publicznych sieciach telefonicznych (k. 21-24 załącznika do akt. adm. zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa). Na powyższe (...) S.A. odpowiedziała w pismach z dnia 10 października 2008r. i 21 listopada 2008r. (k. 25- 31 załącznika do akt adm. zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa).

Pismem z dnia 26 lutego 2009r. Prezes UKE zawiadomił (...) S.A. o wszczęciu postępowania w sprawie wyznaczenia Spółki jako przedsiębiorcy telekomunikacyjnego zajmującego znaczącą pozycję na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń zgodnym z obszarem stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. i nałożenia na Spółkę obowiązków regulacyjnych przewidzianych w ustawie prawo telekomunikacyjne (k. 1 akt adm.).

W toku tego postępowania Prezes UKE przeprowadził postępowanie konsultacyjne dotyczące projektu decyzji w sprawie ustalenia, że na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń zgodnym z obszarem stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. nie występuje skuteczna konkurencja, wyznaczenia (...) S.A. jako przedsiębiorcy telekomunikacyjnego zajmującego znaczącą pozycję na tym rynku i nałożenia na tego przedsiębiorcę obowiązków regulacyjnych przewidzianych, o czym zawiadomił Prezesa UOKIK w dacie rozpoczęcia postępowania konsultacyjnego, tj. 27 marca 2009r. (k. 4 akt adm.).

Jednocześnie w dniu 27 marca 2009r. Prezes UKE notyfikował Komisji Europejskiej ów projekt decyzji (k. 5-10 akt adm.).

W dniu 01 kwietnia 2009r. Komisja Europejska zwróciła się o przekazanie różnych informacji (k. 11-13 akt adm.)

Prezes UKE odpowiedział na powyższe w piśmie z dnia 06 kwietnia 2009r. (k. 14-21 akt adm.).

W dniu 24 kwietnia 2009r. Komisja przedstawiła Prezesowi UKE uwagi na temat proponowanych środków, wyrażając opinię, iż stawki za zakańczanie połączeń winny być ustalane na poziomie kosztów, jakie ponosiłby efektywny operator świadczący daną usługę. Komisja podkreśliła, że metodologia wybrana przez Prezesa UKE, czyli ustalanie opłat w oparciu o ponoszone koszty nie wydaje się promować efektywności i należy ją uznać za środek jedynie tymczasowy (k. 31-36 akt adm.).

W piśmie z dnia 24 kwietnia 2009r. skierowanym do Prezesa UKE (...) S.A. przedstawiła stanowisko odnośnie konsultowanego projektu decyzji (k. 22-28 akt adm.).

Stanowisko w tym przedmiocie wyraził również Prezes UOKIK w piśmie z dnia 27 kwietnia 2009r. (k. 37-39 akt adm.).

Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2009r. znak (...) Prezes UOKIK uznał, że:

- na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia nie występuje skuteczna konkurencja;

- (...) S.A. posiada pozycję znaczącą na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia;

- zasadne jest utrzymanie obowiązków regulacyjnych określonych w art. 36 oraz 38 Pt, nałożonych na (...) S.A. decyzją Prezesa UKE z dnia 18 września 2006r. znak (...)

- zasadna jest zmiana obowiązków regulacyjnych nałożonych na (...) S.A. decyzją Prezesa UKE z dnia 18 września 2006r. znak (...) określonych w art. 34 oraz 42 Pt;

- zasadne jest zniesienie obowiązku regulacyjnego nałożonego na (...) S.A. decyzją Prezesa UKE z dnia 18 września 2006r. znak (...), o którym mowa w art. 39 Pt;

- zasadne jest nałożenie na (...) S.A. obowiązku regulacyjnego określonego w art. 40 Pt (k. 93-110 akt adm.).

W dniu 07 lipca 2009r. (...) S.A. złożyła ostateczne stanowisko w przedmiotowej sprawie (k. 113-115 akt adm.).

W wyniku zgłoszonych uwag Prezes UKE uznał za niezasadne stosowanie na wskazanym rynku obowiązku, o którym mowa w art. 34 ust. 2 pkt 3 Pt, w związku z czym została analogicznie zmieniona sentencja oraz uzasadnienie projektu decyzji (k. 127 akt adm.).

Prezes UOKIK ponownie zajmując stanowisko w przedmiotowej sprawie postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009r. znak (...)zmienił postanowienie z dnia 25 czerwca 2009r. znak (...), uznając za zasadną zmianę w projektowanym rozstrzygnięciu (k. 128-130 akt adm.).

Dnia 25 sierpnia 2009r. Prezes UKE zawiadomił (...) S.A. o zakończeniu postępowania dowodowego oraz poinformował Spółkę o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów do dnia 28 sierpnia 2009r. (k.132 akt adm.).

Pismem z dnia 11 września 2009r. Prezes UKE zawiadomił Spółkę o włączeniu do materiału dowodowego następujących dokumentów:

1.  Zalecenia Komisji z dnia 17 grudnia 2007r. (nr (...)) w sprawie właściwych rynków produktów i usług w sektorze łączności elektronicznej.

2.  Wytycznych(...) w sprawie analizy rynku i oceny znaczącej pozycji rynkowej zgodnie z ramami regulacyjnymi Wspólnoty dotyczącymi sieci i usług łączności elektronicznej (Dz.U.C165/6 z 2002r.).

3.  Kopii decyzji nr (...) z dnia 07 listopada 2006r.

4.  Noty wyjaśniającej do zalecenia Komisji z dnia 17 grudnia 2007r. (nr (...)).

5.  Raportu z badań odbiorców usług hurtowych (...) S.A. wykonanego dla UKE przez firmę (...) w czerwcu 2008r.

6.  Kopii decyzji nr (...) z dnia 18 września 2006r. (k. 137-262 akt adm.).

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

W ocenie Sądu nie ma podstaw do zmiany zaskarżonej Decyzji Prezesa UKE zgodnie z żądaniem powoda zgłoszonym w odwołaniu. Zdaniem Sądu, Prezes UKE wydając przedmiotową Decyzję nie dopuścił się zarzucanego przez powoda naruszenia art. 19 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne w zw. z art. 10 TWE oraz Zalecenia Komisji Europejskiej w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych poprzez nałożenie na (...) S.A. obowiązku określonego w art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne wbrew opinii KE w tym zakresie.

Sąd zważył, iż na mocy art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.U. 2004.90.864/2 ze zm.) rozporządzenie, dyrektywa i decyzja są aktami wiążącymi. Wiążące wobec wskazanych adresatów nie są natomiast zalecenia i opinie. Traktowane są zatem co do zasady jako wskazówki interpretacyjne w procesie stosowania prawa wspólnotowego. Komisja Europejska formułuje zalecenia i opinie, o ile traktat to przewiduje lub jeżeli uzna to za niezbędne.

Jednak zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne w brzmieniu z daty wydania zaskarżonej Decyzji, jeżeli Komisja Europejska i organy regulacyjne innych państw członkowskich wyrażą w terminie, o którym mowa w art. 16 ust. 2, stanowisko do projektu rozstrzygnięcia, Prezes UKE niezwłocznie uwzględnia to stanowisko w możliwie najszerszym zakresie.

W niniejszej sprawie Prezes UKE przy wydawaniu zaskarżonej Decyzji miał na uwadze opinię Komisji Europejskiej z dnia 24 kwietnia 2009r. ((...)) oraz zalecenia Komisji z dnia 07 maja 2009r. w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych (Dz.U.UE.L.2009.124.67), co wynika choćby z treści samej Decyzji (str. 5-6 uzasadnienia Decyzji), w której pozwany odnosi się do stanowiska Komisji Europejskiej, wskazując jednocześnie, że Komisja dopuszcza stosowanie obowiązku ustalania opłat w oparciu o ponoszone koszty jako środek tymczasowy.

W tym miejscu należy wskazać, iż w uwagach z dnia 24 kwietnia 2009r. ((...)) wydanych w trakcie postępowania konsolidacyjnego toczącego się w niniejszej sprawie Komisja Europejska podniosła, że stawki za zakończenie połączenia powinny być ustalane na poziomie kosztów, jakie ponosiłby efektywny operator świadczący daną usługę, natomiast metodologia wybrana przez Prezesa UKE tj. ustalanie opłat w oparciu o ponoszone koszty nie wydaje się promować efektywności i należy ją uznać za środek tymczasowy. Komisja wskazała, że trwają prace nad projektem zalecenia w sprawie traktowania regulacyjnego stawek za zakończenie połączenia w sieci stacjonarnej i komórkowej w UE, a Prezes UKE powinien zrewidować swoje analizy, gdy przedmiotowe zalecenie wejdzie w życie.

Z kolei z wydanego zalecenia Komisji z dnia 07 maja 2009r. w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych wynika, że podczas nakładania kontroli kosztów i obowiązków w zakresie księgowania kosztów zgodnie z art. 13 dyrektywy (...) na operatorów wyznaczonych przez krajowe organy regulacyjne ( (...)) ze względu na ich znaczącą pozycję rynkową na rynkach hurtowego zakańczania połączeń głosowych w poszczególnych publicznych sieciach telefonicznych w wyniku analizy rynku przeprowadzonej zgodnie z art. 16 dyrektywy 2002/21/WE, krajowe organy regulacyjne powinny ustanowić stawki za zakańczanie połączeń w oparciu o koszty poniesione przez efektywnego operatora. W celu realizacji tego zadania krajowe organy regulacyjne powinny działać taki w sposób, by szacowanie efektywnych kosztów opierało się na bieżących kosztach oraz na modelu typu (...) , z wykorzystaniem modelu długookresowych kosztów przyrostowych ( (...)), jako na odpowiedniej metodzie kalkulacji kosztów.

Jednocześnie jednak Komisja podała okres przejściowy do dnia 31 grudnia 2012r., który powinien jej zdaniem zostać uznany za wystarczający, by krajowe organy regulacyjne mogły wprowadzić model obliczania kosztów, a operatorzy dostosowali odpowiednio swoje business plany przy jednoczesnym uwzględnieniu naglącej konieczności zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w postaci wydajnie określonych na podstawie kosztów stawek za zakańczanie połączeń.

Tymczasem zaskarżona Decyzja, którą Prezes UKE nałożył obowiązek polegający na ustalaniu opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w celu świadczenia usługi zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia w oparciu o ponoszone koszty operatora, została wydana 22 września 2009r., tak więc na długi czas przed upływem wskazanego okresu przejściowego.

Co więcej zgodnie z treścią zalecenia Komisji z dnia 07 maja 2009r. „w przypadku krajowych organów regulacyjnych, które dysponują ograniczonymi środkami, w celu przygotowania zalecanego modelu kalkulacji kosztów wyjątkowo może być konieczny dodatkowy okres przejściowy. W takim przypadku, jeżeli krajowy organ regulacyjny jest w stanie wykazać, że metoda (np. analiza porównawcza) inna niż model (...) (...) oparty na bieżących kosztach prowadzi do wyników zgodnych z niniejszym zaleceniem i analogicznych do wyników uzyskiwanych na rynku konkurencyjnym, wówczas organ ten może uznać ustalanie tymczasowych cen na podstawie alternatywnego podejścia do dnia 01 lipca 2014r. Jeżeli dla krajowych organów regulacyjnych dysponujących ograniczonymi środkami stosowanie zalecanej metody kalkulacji kosztów po tej dacie byłoby obiektywnie niewspółmierne, mogą one nadal stosować alternatywne metody do dnia dokonania przeglądu niniejszego zalecenia, chyba że organ ustanowiony w celu współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją, obejmujący odpowiednie grupy robocze, zapewni wystarczające praktyczne wsparcie i wytyczne, by zaradzić takiemu ograniczeniu środków, w szczególności odnośnie do kosztów wdrożenia zalecanej metody. Jakikolwiek rezultat wynikający z zastosowania alternatywnej metody nie powinien przekraczać średniej stawek za zakańczanie połączeń ustalonej przez krajowe organy regulacyjne stosujące zalecaną metodę kalkulacji kosztów.”

Powyższe zdaniem Sądu świadczy, iż krajowy organ regulacyjny może zastosować środek przejściowy zamiast szacowania efektywnych kosztów operatora. Takie rozwiązanie, co istotne mieszczące się w ramach przedstawionego zalecenia, przyjął Prezes UKE. Prezes UKE wykorzystał możliwość wprowadzoną zaleceniem Komisji, uznając, że nałożenie obowiązku ustalania opłat w oparciu o ponoszone koszty na podstawie art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne powinno przyczynić się do zwiększenia inwestycji w nowe technologie, między innymi dzięki zastosowaniu prostszych metod raportowania i kalkulacji kosztów.

Należy zauważyć, że obowiązek ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w oparciu o ponoszone koszty w odróżnieniu od obowiązku wynikającego z art. 39 ust. 1 Pt, czyli kalkulacji uzasadnionych kosztów, pozwala na odzyskanie przez operatora faktycznie poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem usług, a nie tylko kosztów uzasadnionych, co wydaje się być bardziej korzystne dla powoda. Z drugiej strony rozwiązanie to pozwoli także na prostszą weryfikację przez Prezesa UKE sposobu ustalania stosownych opłat przez operatora. Ponadto, jak deklaruje pozwany, nałożenie tego obowiązku umożliwi kontrolę stawek stosowanych przez (...) za pomocą porównań ze stawkami stosowanymi na konkurencyjnych rynkach oraz stosowanie innych metod weryfikacji. A przede wszystkim, co szczególnie ważne, obowiązek z art. 40 Pt będzie adekwatny i proporcjonalny do zidentyfikowanych problemów na danym rynku, jednocześnie nie będąc nadmiernie uciążliwym dla operatora wyznaczonego jako zajmującego pozycję znaczącą na tym rynku. Wymaga także podkreślenia, iż krajowy organ regulacyjny – Prezes UKE ma zapewnić, by wszelkie mechanizmy uzyskiwania zwrotu kosztów oraz metodologie weryfikacji, jakie mają stać się obowiązkowe dla przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, zmierzały do promowania wydajności oraz zrównoważonej konkurencji i maksymalizacji korzyści konsumenta.

Powód w żaden sposób nie wykazał, że nałożony na niego obowiązek wynikający z art. 40 Pt jest bardziej uciążliwy niż zniesiony obowiązek, o którym mowa w art. 39 Pt.

Z wymienionych wyżej motywów Sąd uznał, iż nie doszło do naruszenia art. 19 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne.

Co więcej, (...) S.A. nie podniósł żadnych rzeczowych argumentów, które świadczyłyby, że przedmiotowa Decyzja jest niezgodna z jego interesem i dla niego niekorzystna. W odwołaniu odnosił się bowiem jedynie do kwestii sprzeczności rozstrzygnięcia Prezesa UKE i zalecenia Komisji Europejskiej. Nie zostały zatem przedstawione Sądowi żadne okoliczności, które mogłyby przemawiać za nie znoszeniem zaskarżoną Decyzją obowiązków, o których mowa w art. 39 ustawy Prawo telekomunikacyjne, nałożonych na powoda decyzją z dnia 18 września 2006r. znak (...) i określeniem zamiast nich nowych, o których mowa w art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Tym bardziej zatem, w ocenie Sądu, nie istnieją podstawy do zmiany zaskarżonej Decyzji stosownie do wniosku powoda.

Z powyższych względów, nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania na podstawie art. 479 64 § 1 kpc podlegało ono oddaleniu.

O kosztach postępowania postanowiono stosownie do treści art. 98 i 99 k.p.c. w zw. z § 2 i § 14 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002 roku, Nr 163, poz. 1349 ze zm.), uwzględniając nakład pracy pełnomocnika.

SSO Maria Witkowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Sierpińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: