Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia SO Anna Maria Kowalik
Protokolant –	St. sekr. sąd. Joanna Preizner - Offman

po rozpoznaniu 12 kwietnia 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. D.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 29 grudnia 2021 r. Nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od P. D. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Anna Maria Kowalik

Sygn. akt XVII AmT 21/22

UZASADNIENIE

Decyzją z 29 grudnia 2021 r. Nr (...) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej Prezes UKE, Pozwany), na podstawie art. 210 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 w związku z art. 209 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2021 r., poz. 576) (dalej Pt) oraz na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.) (dalej k.p.a.) w związku z art. 206 ust. 1 Pt, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia na P. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) (dalej (...), Powód) kary pieniężnej za wykorzystywanie częstotliwości w pasmach 2,503 - 2,541 GHz bez posiadania do tego uprawnień, nałożył na P. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w R. karę pieniężną płatną do budżetu państwa, za wykorzystywanie częstotliwości w pasmach 2,503 - 2,541 GHz bez posiadania do tego uprawnień, w wysokości 18 967,00 PLN.

Odwołanie od niniejszej Decyzji złożył Powód. Zaskarżając Decyzję w całości wniósł o jej uchylenie w całości i umorzenie postępowania, jak też zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powoda kosztów postępowania.

Zaskarżonej Decyzji zarzucił:

1)  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że Powód korzystał z częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz bez wymaganych uprawnień, bo rzekomo występowały zakłócenia, które zaczęły się między 23 a 30 listopada 2021 a zakończyły się pomiędzy 28 grudnia 2020 a 3 stycznia 2021 roku, podczas gdy pracownicy Pozwanego jedynie ustalili, że w okolicy budynku (...) w R. ((...)) w dniu 30.12.2020 r. występowały jakieś zakłócenia, które ustąpiły zgodnie z informacją od (...) Sp. z o.o. od 28 grudnia 2020 r. (strona 3 decyzji). Jednocześnie Powód zaprzeczył, że korzystał z częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz w w/w okresie;

2)  że działający w imieniu Pozwanego jedynie w dniu 30 grudnia 2020 r. rzekomo stwierdzili odchylenia urządzeń w lokalizacji W. (...)w R. mierząc je z odległości około 15 m ze względu na brak dostępu od budynku, podczas gdy stąd nie można stwierdzić, że to antena Powoda powodowała zakłócenia, gdyż nie zostało w protokole kontroli Pana S. wskazane jednoznacznie, które dokładnie urządzenie korzystało z pasma 2,503-2,541 GHz, ponieważ w protokole napisano tylko, że antena WLAN, toteż Powód nawet nie wie o jakie urządzenie chodziło Pozwanemu, ponieważ nie uczestniczył i nie był informowany o żadnej kontroli ani pomiarze bliżej nieokreślonego urządzenia WLAN. Powód stwierdził, że na załączonym zdjęciu jest dużo urządzeń i w protokole nie wskazano, które rzekomo urządzenie zakłócało pasmo wskazane w Decyzji, dodatkowo w protokole nie zawarto informacji czy np. nie było żadnych tego typu urządzeń wewnątrz budynku lub budynków okolicznych, natomiast takie miejsce posadowienia anteny mogło generować zakłócenia i mogło zmylić urządzenie pomiarowe;

3)  błąd w ustaleniach faktycznych z uwagi na to, że nie rozszerzono kontroli o sąsiednie budynki celem przeprowadzenia dowodu czy w dniu kontroli nie było na nich urządzeń typu antena WLAN i czy nie zakłócały one pasm 2,503-2,541 GHz, ponieważ pomiar z 15 metrów bez dostępu do urządzenia wskazuje, że pozwany nie ustalił, które urządzenie zakłócało w/w pasma, tylko przyjął domniemanie, że jak na dachu są anteny WLAN to na pewno któraś z nich zakłóca;

4)  błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że Powód nie zgłaszał jakichkolwiek uwag do trwającego postępowania, ponieważ do dnia dzisiejszego Powód nie wie o co chodzi, które urządzenie rzekomo zakłócało pasmo w dniu 30 grudnia 2020 r., przy czym nawet zgłaszający wskazuje, że w tym dniu zakłóceń mogło już nie być (strona 3 decyzji), bo ustały pomiędzy 28 grudnia 2020 r. 3 stycznia 2021;

5)  błąd w ustaleniach faktycznych, gdyż zgodnie z informacją zamieszczoną w odpowiedzi na pismo z 27 sierpnia 2021 roku nr (...) operator (...) Sp.z o.o. określił, że naruszenia ustały pomiędzy 28 grudnia 2020 a 3 stycznia 2021 r., więc nie można jednoznacznie stwierdzić, że zeznania Pana S. są spójne z informacją od operatora, ponieważ (...) Sp.z o.o. nie wskazał jednoznacznie czy 30 grudnia 2020 roku zakłócenia w ogóle występowały;

6)  błąd w ustaleniach faktycznych, gdyż budynek przy ulicy (...) w R. nie należy do Powoda, Powód nie ma wpływu na to jakie urządzenia są na nim/w nim zamontowane, a brak obecności Powoda na pomiarze uniemożliwił mu weryfikację prawidłowości pomiaru, sposobu jego przeprowadzenia, weryfikację anten, jakie były dokładnie zawieszone w dniu pomiaru, Powód nie miał możliwości weryfikacji czy właściciel budynku nie miał tam zainstalowanych własnych anten a wskazał, że są to tylko anteny (...), natomiast jest to tylko zeznanie, nawet nie precyzujące, które dokładnie urządzenia miałyby należeć do (...) w tym dniu;

7)  błąd w ustaleniach faktycznych, tj. oparcie się na zeznaniach Pana S., że w dniu 30 grudnia 2020 r. pracownicy (...) pojawili się dwukrotnie i coś zmienili, tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

8)  brak określenia dokładnego okresu w jakim rzekome zakłócenia miałyby występować;

9)  brak zidentyfikowania urządzenia, które miałoby rzekomo zakłócać;

10)  brak udowodnienia, że urządzenie WLAN rzekomo należy do Powoda, ponieważ w protokole nie zaznaczono, które dokładnie urządzenie zakłócało rzekomo pasma 2,503-2,541 GHz;

11)  naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 k.p.a. w zw. z art. 206 ust. 1 Pt poprzez:

a)  brak udziału Powoda w kontroli u Pana P. S. w dniu 30 grudnia 2020 r. i brak zawiadomienia o rzekomo dokonywanych pomiarach urządzeń WLAN z odległości 15 metrów, co przełożyło się na brak możliwości weryfikacji dokonanych pomiarów,

b)  to, że Pozwany po raz kolejny nakłada niewspółmierną karę pieniężną nawet do rzekomo wykorzystanych pasm na podstawie nielegalnie zebranych dowodów, bez udziału Powoda,

c)  przyjęcie na podstawie zgłoszenia (...) sp. z o.o, z dnia 3 grudnia 2020 r. tego, że Powód bez uprawnień korzystał z częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz, podczas gdy nawet zgłaszający operator nie wie kiedy rzekome zakłócenia miałyby występować- ich czasookres nie został precyzyjnie wskazany, a w protokole też nie ma informacji, że pomiary były wykonywane ciągle od 3 grudnia 2020 r. i ciągle były zakłócenia na W. (...) w R., a nawet gdyby były to brak podstaw do wyciągnięcia wniosku, że to akurat anteny Powoda zakłócały, skoro takie zakłócenie mogłoby generowane także z okolicznych domów,

d)  przyjęcie, że skoro naruszenia częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz ustały pomiędzy 28 grudnia 2020 r. a 3 stycznia 2021 r. to ich sprawcą był Powód mimo, że kontrola miała miejsce w dniu 30 grudnia 2020 r., więc zakłócenia mogły już nie występować od dnia 28 grudnia 2020 r.,

e)  zawiadomienie w dniu 19 maja 2021 r. Powoda o wszczęciu postępowania w sprawie zakłóceń, że rzekomo jakieś bliżej niezidentyfikowane urządzenie WLAN zakłócało pasma 2,503-2,541 GHz 30 grudnia 2020 r., co całkowicie uniemożliwiło weryfikację zaistniałej sytuacji około pół roku wcześniej,

f)  przyjęcie, że Powód świadomie i celowo naruszał częstotliwości, stąd naliczenie rażąco wysokiej kary, podczas gdy Powód nigdy w sposób świadomy nie korzystał z częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz,

g)  przyjęcie rażąco wysokiej kary w przypadku czynu mało istotnego, co podkreśla fakt, że gdyby naruszenie było tak istotne to Urząd zareagowałby na zgłoszenie najpóźniej w dniu następnym od jego otrzymania a nie po około miesiącu czasu;

12)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 79 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, tj. z dnia 8 listopada 2017 r., Dz.U. z 2017 r. poz. 2168 wraz z późn. zm., zwanej dalej „UstSDG”, poprzez błędną wykładnię tych regulacji prawnych i przyjęcie przez Pozwanego, że był uprawniony do przeprowadzenia kontroli, w szczególności do pomiarów urządzeń rzekomo Powoda w miejscu ich umieszczenia, bez uprzedniego zawiadomienia Powoda o zamiarze wykonywania wskazanych czynności, podczas gdy w niniejszej sprawie nie została spełniona żadna z przesłanek uprawniających Pozwanego do zaniechania zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli;

13)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 80 ust. 1 i 2 UstSDG, poprzez błędną wykładnię tych regulacji prawnych i przyjęcie przez Pozwanego, że był uprawniony do przeprowadzenia pomiarów urządzeń rzekomo Powoda bez udziału Powoda, podczas gdy w niniejszej sprawie nie została spełniona żadna z przesłanek uprawniających Pozwanego do wykonania czynności kontrolnych bez obecności Powoda lub osoby przez niego upoważnionej;

14)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 77 ust. 6 UstSGD poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, że dokumenty zgromadzone przez Pozwanego z naruszeniem art. 79 ust. 1 i 2 UstSGD oraz art. 80 ust. 1 i 2 UstSGD, w szczególności zaś dokonane przez Pozwanego w dniu 30 grudnia 2021 r. pomiary urządzeń rzekomo Powoda, protokół z kontroli Pana S., mogą stanowić podstawę do nałożenia na Powoda kary pieniężnej, podczas gdy dowody zebrane przez Pozwanego z naruszeniem przepisów prawa w zakresie kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, nie mogą stanowić dowodu w żadnym postępowaniu administracyjnym;

15)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 5 k.c. poprzez przyjęcie, że Powód dopuścił się czynów zarzucanych mu przez Pozwanego, ponieważ nie wypowiadał się do kontroli u Pana S.;

16)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 2, 7 i 20 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez ustalenie faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie na podstawie dowodów zgromadzonych przed wszczęciem postępowania w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, a nawet przed wszczęciem postępowania kontrolnego, w szczególności zaś na podstawie wyników pomiarów urządzeń, w których Powód został pozbawiony możliwości uczestnictwa, a także na podstawie dokumentu sporządzonego na zlecenie Pozwanego, podczas gdy Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, gdzie:

- czynności dowodowe organ ma przeprowadzać w ramach prowadzonego postępowania, a nie przed jego wszczęciem;

- organ nie jest uprawniony do zwracania się do podmiotów trzecich czy podmiotów zainteresowanych wynikiem sprawy o sporządzenie nowych dokumentów, mających służyć ustaleniu faktów posiadających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie;

17)  naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 231 UstKPC poprzez ustalenie na podstawie domniemania faktycznego okresu, w którym rzekomo Powód dopuścił się naruszenia częstotliwości, podczas gdy:

- tak istotny fakt (decydujący o wymiarze nałożonej na Powoda kary pieniężnej, czy też w ogóle o jej nałożeniu) powinien zostać ściśle udowodniony, a nie powinien zostać jedynie wywiedziony z dokumentu prywatnego, pochodzącego od podmiotu zainteresowanego wynikiem sprawy, sporządzonego na wniosek Pozwanego z dnia 27 sierpnia 2021 r. nr(...)i przesłanego Pozwanemu przez (...) sp. z o.o. po około 8 miesiącach od przeprowadzonego rzekomo pomiaru,

- dokumenty zgromadzone w aktach sprawy pozwalały na ustalenie jedynie tego, że w dniu 30 grudnia 2020 r. w okolicach W. (...) w R. wystąpiły rzekomo jakieś zakłócenia i to jedynie dokładnie w chwili wykonania pomiarów bliżej niezidentyfikowanego urządzenia WLAN;

18) że sposób prowadzenia postępowania prowadzi do całkowitej utraty zaufania obywatela do organów administracji publicznej, ponieważ z zebranego materiału dowodowego nie wynika jakie urządzenie rzekomo zakłócało pasmo, w jakim czasie dokładnie zakłócenia występowały, więc przyjęcie że jeżeli anteny Powoda były w okolicy to założenie, że to one zakłócają bez udowodnienia tego faktu, braku możliwości odniesienia się w czasie rzeczywistym przez Powoda do rzekomego pomiaru i nałożenie tak wygórowanej kary na podstawie przypuszczeń Pozwanego jest rażącą nierównością stron w postępowaniu. Powód podniósł, że Pozwany ze względu na brak dowodów w postępowaniu zebranych zgodnie z obowiązującym prawem sprawę powinien umorzyć i odstąpić od nałożenia na Powoda administracyjnej kary pieniężnej;

19) naruszenie przepisów postepowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie art. 105 § 1 k.p.a. w zw. z art. 206 ust. 1 Pt poprzez jego niezastosowanie, tj. poprzez brak umorzenia postepowania pomimo tego, że było ono w całości bezprzedmiotowe, gdyż toczyło się przeciwko podmiotowi, który nie był sprawca naruszeń.

Pozwany złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o: oddalenie odwołania w całości; przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach administracyjnych sprawy dla stwierdzenia faktów: przebiegu postępowania administracyjnego, ustalonego przez Prezesa UKE stanu faktycznego sprawy oraz treści tych dokumentów (zawartych w nich oświadczeń wiedzy i woli złożonych przez strony) z uwzględnieniem specyfiki postępowania przed SOKIK polegającej na tym, że strony nie muszą powielać postępowania dowodowego przeprowadzonego już przez Prezesa UKE, gdyż dowody zgromadzone w postępowaniu administracyjnym i sam sposób przeprowadzenia tego postępowania, stanowiąc kanwę Decyzji, są jej nieodłącznym elementem i przez to są przedmiotem badania SOKIK niezależnie od wniosków stron; zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

P. D. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w R. jest operatorem telekomunikacyjnym, zarejestrowanym w rejestrze przedsiębiorców telekomunikacyjnych pod numerem (...). Zgodnie z danymi z Centralnej Ewidencji i informacji o Działalności Gospodarczej, przeważająca działalność Powoda to działalność w zakresie telekomunikacji bezprzewodowej, z wyłączeniem telekomunikacji satelitarnej ((...)) (okoliczności niesporne).

W ramach prowadzonej działalności Powód świadczył usługi na rzecz P. S. będącego właścicielem nieruchomości przy ul. (...) w R., jak i na rzecz okolicznych mieszkańców, za pomocą zamontowanych, za zgodą P. S., na dachu jego budynku mieszkalnego, urządzeń radiowych WLAN wykorzystywanych do łączności z siecią internetową a należących do Powoda i pracujących w częstotliwościach 2,503 – 2,541 GHz. Rozliczenie finansowe pomiędzy Powodem i P. S. związane z udostępnieniem dachu oraz zużyciem energii elektrycznej zasilającej urządzenia następowało poprzez nieodpłatne świadczenie mu przez Powoda usług telekomunikacyjnych. Odbywało się to wyłącznie na podstawie umowy ustnej (protokół kontroli urządzenia powodującego zaburzenia elektromagnetyczne k. 2v- 4 akt adm., zeznania świadka P. S. k.44-45 akt adm.).

Zgodnie z informacjami opublikowanymi na bip.uke.gov.pl, pasma częstotliwości LTE 2600 są objęte rezerwacjami i podzielone na podzakresy - bloki częstotliwościowe do wykorzystywania na terenie całego kraju:

- blok (...) - 2500-2505 MHz oraz 2620-2625 MHz - decyzja nr: (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2505-2510 MHz oraz 2625-2630 MHz - decyzja nr: (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2510-2515 MHz oraz 2630-2635 MHz - decyzja nr: (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2515-2520 MHz oraz 2635-2640 MHz - decyzja nr: (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2520-2525 MHz oraz 2640-2645 MHz - decyzja nr: (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2525-2530 MHz oraz 2645-2650 MHz - decyzja nr : (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2530-2535 MHz oraz 2650-2655 MHz - decyzja nr : (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2535-2540 MHz oraz 2655-2660 MHz - decyzja nr: (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...),

- blok (...) - 2540-2545 MHz oraz 2660-2665 MHz - decyzja nr : (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. przydzielony Spółce (...) (okoliczności niesporne).

Zakres wykorzystywanych przez Powoda pasm częstotliwości 2503 - 2541 MHz o szerokości - 18 MHz niemal w pełni obejmuje dolne zakresy bloków pasm częstotliwości: (...) przydzielonych spółkom (...), (...)i (...). Wyłączność na wykorzystywanie powyższych bloków częstotliwości powyższe podmioty nabyły, wygrywając aukcję ogłoszoną przez Prezesa UKE na podstawie art. 116 oraz art. 118,118a, 118 b i 118 c Pt za łączną kwotę(...)PLN. Po zakończeniu aukcji Prezes UKE wydał decyzje administracyjne uprawniające podmioty do wykorzystywania bloków pasm częstotliwości w technologii LTE2600 na terenie Polski na okres 15 lat (okoliczności niesporne).

W dniu 3 grudnia 2020 r. do Delegatury Urzędu Komunikacji Elektronicznej w R. wpłynęło zgłoszenie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanego dalej Operatorem) o zakłóceniach w sieci telefonii komórkowej systemu LTE 2600. Zgłoszone zakłócenia w sieci dotyczyły stacji bazowej zlokalizowanej przy ul. (...) w R. oznaczonej jako (...) na sektorze nr (...) i azymucie (...)stopni. Z przesłanego zgłoszenia wynikało, że zakłócenia w sieci LTE polegały na utrudnieniach w łączności abonentów/użytkowników sieci (...) (zgłoszenie występowania obcych interferencji k. 5- 6 akt adm.).

W związku z przyjętym zgłoszeniem, pracownicy Delegatury UKE w R. podjęli stosowne czynności pomiarowe w terenie oraz wykonali analizę widma radiowego mającą na celu lokalizację źródła zakłóceń. W wyniku powyższych działań ustalono, że źródłem zgłoszonych zakłóceń była obca emisja cyfrowych sygnałów radiowych w paśmie 2,5 GHz pochodząca z dachu budynku mieszkalnego przy ulicy (...) w R. (protokół kontroli urządzenia powodującego zaburzenia elektromagnetyczne k. 2v- 4 akt adm.).

W dniu 30 grudnia 2020 r. przeprowadzono kontrolę u właściciela nieruchomości przy ul. (...) w R. w celu sprawdzenia, czy urządzenie zainstalowane na dachu budynku mieszkalnego wywołuje w swoim środowisku zaburzenia elektromagnetyczne. Kontrola potwierdziła, że pod powyższym adresem znajduje się urządzenie radiowe WLAN wykorzystywane do łączności z siecią internetową, które pracuje w paśmie częstotliwości 2,503 - 2,541 GHz. Kontrolowany P. S. nie przedstawił żadnych dokumentów określających właściciela urządzenia, jednakże oświadczył do protokołu, że urządzenia zamontowane na dachu nie są jego własnością i należą do (...) (protokół kontroli urządzenia powodującego zaburzenia elektromagnetyczne k. 2v- 4 akt adm.).

Zawiadomieniem z 14 maja 2021 r. (k. 1- 2 akt adm.), doręczonym Powodowi 19 maja 2021 r. (k. 8 akt adm.), Prezes UKE poinformował Powoda o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia na Powoda kary pieniężnej za wykorzystywanie częstotliwości w pasmach 2,503 - 2,541 GHz bez posiadania do tego uprawnień. Tym samym pismem wezwano Powoda do przekazania w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2020 r., niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary. Pouczono również, że w przypadku nieosiągnięcia w roku 2020 przychodu przekraczającego 500 000 zł, wzywa się do przekazania, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2018 i 2019 roku, niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary. Jeżeli Powód nie dysponuje danymi finansowymi niezbędnymi do ustalenia przychodu za rok 2020, na podstawie art. 210 ust. 3 w związku z art. 210 ust. 1c pkt 1 Pt, wezwano do przekazania, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2019 roku, niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary. W przypadku nieosiągnięcia w roku 2019 przychodu przekraczającego 500 000 zł, na podstawie art. 210 ust. 3 w związku z art. 210 ust. 1c pkt 2 Pt wezwano Powoda do przekazania, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2017, 2018 i 2019 roku, niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary.

Ponadto w powyższym piśmie Prezes UKE poinformował, że postanowił włączyć do akt sprawy: kopię protokołu kontroli bezpośredniej z 30 grudnia 2020 r. oraz kopię zgłoszenia zakłóceń (...) Sp. z o. o. z 3 grudnia 2020 r. stanowiące materiał dowodowy w postępowaniu. Pouczono również Powoda o możliwości złożenia odpowiedzi oraz wyjaśnień w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, a także o możliwym wydłużeniu postępowania do 2 miesięcy z uwagi na konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, w którego toku może okazać się, że sprawa ta ma szczególnie skomplikowany charakter.

Mimo upływu wyznaczonych terminów Powód nie dostarczył Prezesowi UKE informacji o przychodach niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary w wyznaczonym terminie ani też nie udzielił wyjaśnień w sprawie.

Pismem z 25 czerwca 2021 r. (k. 10 akt adm.) Prezes UKE poinformował Powoda o przedłużeniu czasu trwania postępowania do 31 sierpnia 2021 r. wynikającym z konieczności ustalenia czasu trwania naruszenia - wykorzystywania przez Powoda częstotliwości bez uprawnień. Ponadto poinformowano Powoda o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym w sprawie, a także prawie do ostatecznego wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów w terminie 7 dni od daty otrzymania pisma oraz możliwości przeglądania akt sprawy, sporządzania z nich notatek i odpisów w każdym stadium postępowania.

Po otrzymaniu tego pisma (k. 10v- 12 akt adm.) Powód nie wypowiedział się co do zebranych dowodów, jak również nie udzielił wyjaśnień w sprawie.

Pismem z 27 sierpnia 2021 r. (k. 14 akt adm.) Prezes UKE zwrócił się do Operatora (obecnie (...) Sp. z o.o.) o udzielenie dodatkowych wyjaśnień w sprawie zakłóceń w sieci komórkowej, odnotowanych na stacji bazowej (...)

W odpowiedzi na to pismo, przedstawiciel Operatora wyjaśnił, że zakłócenia obserwowane w paśmie 2600 MHz, na sektorze 2 stacji (...) zaczęły występować pomiędzy 23 a 30 listopada 2020 r., a zakończyły się pomiędzy 28 grudnia 2020 r. a 3 stycznia 2021 r. Ponadto poinformował, że: „w ramach posiadanych w bazie danych informacji, przed tym okresem zakłócenie nie występowało, również po tym okresie nie zanotowaliśmy zakłócenia na tym sektorze, w tej chwili także nie występuje. W wyniku powyższych zakłóceń degradowana była przepływność danych na uplinku w technologii LTE w paśmie 2600MHz” (k. 19- 20 akt adm.).

Pismem z 1 września 2021 r. (k. 15 akt adm.) Prezes UKE poinformował Powoda o przedłużeniu czasu zakończenia postępowania do 15 października 2021 r. wynikającym z konieczności ustalenia czasu wykorzystywania przez Powoda częstotliwości bez uprawnień. Ponadto poinformowano Powoda o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym w sprawie, a także prawie do ostatecznego wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów w terminie 7 dni od daty otrzymania pisma oraz możliwości przeglądania akt sprawy, sporządzaniu z nich notatek i odpisów w każdym stadium postępowania.

Powód również tym razem nie wypowiedział się co do zebranych dowodów, jak również nie udzielił wyjaśnień w sprawie, pomimo otrzymania ww. pisma (k. 15v - 17 akt adm.).

Postanowieniem z 18 października 2021 r. nr (...) (k. 31 akt adm.) Prezes UKE włączył do akt prowadzonego postępowania materiał dowodowy w postaci kopii informacji o przedsiębiorcy telekomunikacyjnym (formularz sprawozdawczy F00) z dnia 30 marca 2020 r., złożonej przez Powoda w ramach wykonania obowiązku przewidzianego w art. 7 Pt za rok 2020 oraz wiadomości e-mail z dnia 30 sierpnia 2021 r. przesłanej przez przedstawiciela Operatora w sprawie okresu trwania zgłoszonych do UKE zakłóceń w paśmie LTE2600 na stacji bazowej (...)przy ul. (...) w R.. Ponadto organ dopuścił w prowadzonym postępowaniu dowód z zeznań świadka P. S. na okoliczność używania urządzeń radiowych zlokalizowanych na dachu budynku mieszkalnego przy ul. (...) w R..

Pismem z 18 października 2021 r. zawiadomiono Powoda o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka P. S.. Jednocześnie poinformowano Powoda, że z uwagi na konieczność zebrania w sprawie dodatkowego materiału dowodowego, decyzja w sprawie zostanie wydana w terminie do 31 grudnia 2021 r. (k. 26- 29 akt adm.).

Uwzględniając wniosek P. S. o zmianę terminu przesłuchania go w charakterze świadka, pismem z 21 października 2021 r. organ powiadomił Powoda o nowym terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka, wyznaczonym na dzień 10 listopada 2021 r. na godzinę 14:30 (k. 39 akt adm.). Zawiadomienie to zostało doręczone Powodowi w dniu 2 listopada 2021 r. (k. 40- 42 akt adm.).

W dniu 10 listopada 2021 r. o godzinie 14:30 Prezes UKE przeprowadził dowód z zeznań świadka P. S. w sprawie używania urządzeń radiowych zlokalizowanych na dachu budynku mieszkalnego przy ul. (...) w R.. Na tę okoliczność został sporządzony protokół z zeznań świadka, który został podpisany przez wszystkie osoby biorące udział w czynnościach, a następnie został zarejestrowany w sprawie pod numerem (...) (k. 44- 45 akt adm.).

Pomimo prawidłowo doręczonego zawiadomienia Powód nie wziął udziału w przeprowadzeniu dowodu z zeznań świadka.

Pismem z 25 listopada 2021 r. poinformowano Powoda o uprawnieniach wynikających z art. 10 § 1 k.p.a., w tym prawie do ostatecznego wypowiedzenia się co do zebranych dowodów w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego pisma (k. 48, 49 akt adm.).

W odpowiedzi na otrzymane pismo Powód wyraził sprzeciw w sprawie nałożenia na niego kary, gdyż jak stwierdził nie wykorzystywał częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz oraz nie uczestniczył w żadnych czynnościach Urzędu w tej sprawie (k. 55 akt adm.).

W dniu 29 grudnia 2021 r. Prezes UKE wydał Decyzję w sprawie (k. 59- 63 akt adm.).

W 2020 r. Powód osiągnął przychód netto z działalności telekomunikacyjnej w wysokości (...)zł (k. 50- 53 akt adm.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych w trakcie postępowania administracyjnego, których autentyczność nie była podważana przez żadną ze stron postępowania, toteż Sąd nie miał powodów by odmówić im wiarygodności oraz na podstawie niekwestionowanych twierdzeń stron.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie, albowiem zaskarżona Decyzja jest słuszna i ma oparcie w przepisach prawa, stąd nie było podstaw do jej uchylenia zgodnie z żądaniem Powoda.

Zgodnie z art. 209 ust. 1 pkt 9 Pt kto wykorzystuje częstotliwości, numerację lub zasoby orbitalne, nie posiadając do tego uprawnień lub niezgodnie z tymi uprawnieniami podlega karze pieniężnej. W świetle tego przepisu nałożenie na określony podmiot kary pieniężnej możliwe jest, jeżeli stwierdzone zostanie, iż:

1. podmiot wykorzystuje częstotliwości, numerację lub zasoby orbitalne,

2. powyższe ma miejsce przy braku uprawnień lub niezgodnie z przyznanym uprawnieniem.

Analizując czy doszło do naruszenia powołanego przepisu, należy mieć na uwadze w kwestii uprawnienia do wykorzystywania częstotliwości, że na podstawie art. 112 Pt Prezes UKE ustala plany zagospodarowania częstotliwości oraz zmiany tych planów. Zgodnie z Zarządzeniem Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 17 września 2020 r. w sprawie planu zagospodarowania częstotliwości dla zakresu 2500-2690 MHz (Dz. Urz. UKE z dnia 17 września 2020 r., poz. 21), pasmo 2500 - 2690 MHz jest przeznaczone na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi telekomunikacyjne, tj. sieci komórkowych oraz systemu 5G. Tak określone zagospodarowanie częstotliwości 2500 - 2690 MHz jest w świetle art. 114 ust. 3 pkt 2 Pt warunkiem rezerwacji częstotliwości, a więc prawa do dysponowania częstotliwością przez dany podmiot. Zgodnie z art. 114 ust. 1 Pt rezerwacja częstotliwości określa częstotliwości, które w okresie rezerwacji pozostają w dyspozycji podmiotu, na rzecz którego dokonano rezerwacji, przeniesiono uprawnienia do częstotliwości lub uprawnienia do dysponowania częstotliwościami na cele związane z uzyskiwaniem pozwoleń radiowych.

Wykorzystywanie częstotliwości odbywa się na podstawie indywidualnego uprawnienia do wykorzystywania częstotliwości w postaci pozwolenia radiowego, wydanego na podstawie art. 143 ust. 1 Pt. Wykorzystywanie częstotliwości dopuszczalne jest również w przypadku uzyskania decyzji Prezesa UKE uprawniającej do ich wykorzystywania na zasadach, o których mowa w art. 144a i art. 144b Pt oraz w przypadku rezerwacji częstotliwości, która zwalnia z obowiązku uzyskania pozwolenia radiowego. Wykorzystywanie częstotliwości przy braku uprawnień będzie oznaczało zatem wykorzystywanie częstotliwości bez posiadania przynajmniej jednego z poniższych uprawnień:

- pozwolenia radiowego, na podstawie art. 143 Pt;

- decyzji, o której mowa w art. 144a albo art. 144b Pt;

- rezerwacji częstotliwości zwalniającej z obowiązku uzyskania pozwolenia radiowego, na podstawie art. 115 ust. 2a Pt.

Urządzenia radiowe, które mogą być używane bez konieczności uzyskania pozwolenia radiowego zostały określone w art. 144 Pt oraz rozporządzeniu Ministra Administracji i Cyfryzacji z 12 grudnia 2014 r. w sprawie urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez pozwolenia radiowego (Dz. U. 2017, poz. 96). Urządzenia wykorzystujące zakresy częstotliwości zarezerwowane na rzecz podmiotu uprawnionego do dysponowania częstotliwością, zostały objęte włączeniami z art. 144 ust 2 pkt 4 Pt oraz § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia. Dotyczą one:

- używania urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych wykorzystujących zakresy częstotliwości zarezerwowane na rzecz podmiotu uprawnionego do dysponowania częstotliwością, o ile rezerwacja częstotliwości przewiduje zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia i określa warunki wykorzystywania częstotliwości,

- używania urządzeń z interfejsem umożliwiającym połączenie, współpracę i wymianę informacji drogą radiową między stacją bazową a telekomunikacyjnym urządzeniem końcowym, pracujących w ruchomej lub stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej - przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego posiadającego ogólnopolską rezerwację częstotliwości wykorzystywanych do świadczenia usług za pośrednictwem stacji bazowych,

- stacji bazowych małej mocy wykorzystywanych do świadczenia usług przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego posiadającego ogólnopolską rezerwację częstotliwości wykorzystywanych do świadczenia usług za pośrednictwem stacji bazowych małej mocy.

Przytoczony zakres wyłączeń wskazuje, że używanie urządzeń radiowych wykorzystujących zakresy częstotliwości objęte rezerwacjami, wymaga dysponowania prawem do takiej rezerwacji. Wynika to również z art. 143 ust. 4 Pt, który stanowi, że podmiot posiadający rezerwację częstotliwości lub podmiot przez niego upoważniony lub podmiot, któremu częstotliwości zostały wydzierżawione lub przekazane do użytkowania zgodnie z art. 122 ¹, o ile nie została wydana decyzja, o której mowa w ust. 5 tego artykułu, może żądać wydania pozwolenia dotyczącego wykorzystania zasobu częstotliwości objętego rezerwacją częstotliwości w okresie jej obowiązywania.

Co istotne, zgodnie z art. 114 ust. 4b Pt, informację o dokonaniu rezerwacji częstotliwości Prezes UKE niezwłocznie publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE. Informacja ta zawiera nazwę podmiotu, na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości, zakres częstotliwości objętych rezerwacją oraz okres, na jaki została udzielona rezerwacja. Ponadto zgodnie z art. 116 ust. 2 Pt Prezes UKE ogłasza na stronie podmiotowej BIP UKE informację o zajętych zasobach częstotliwości oraz aktualizuje ją nie rzadziej niż raz w miesiącu. Prezes UKE może także ogłosić informację o dostępnym zasobie częstotliwości.

Natomiast konkretne pasma częstotliwości (...) MHz o szerokości - 18 MHz, niemal w pełni obejmujące dolne zakresy opisanych w stanie faktycznym bloków pasm częstotliwości: (...), zostały przydzielone spółkom (...), (...) i (...) co zostało ujawnione na bip.uke.gov.pl. Wyłączność na wykorzystywanie powyższych bloków częstotliwości wymienione podmioty nabyły, wygrywając aukcję ogłoszoną przez Prezesa UKE na podstawie art. 116 oraz art. 118,118a, 118 b i 118 c Pt. Po zakończeniu aukcji Prezes UKE wydał decyzje administracyjne uprawniające ww. podmioty do wykorzystywania bloków pasm częstotliwości w technologii LTE2600 na terenie Polski na okres 15 lat. Dane pasma częstotliwości LTE 2600 są zatem pasmami licencjonowanymi, do ich wykorzystywania niezbędne są stosowne uprawnienia, w ww. przypadkach już przyznane, oraz uiszczanie opłat za wykorzystywanie częstotliwości.

Tymczasem jak ustalił Prezes UKE w Decyzji, Powód korzystał z częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz i jak choćby wynika z ich przydzielenia innym podmiotom, bez wymaganych uprawnień, które one otrzymały. Z kolei Powód nie zgadza się powyższymi ustaleniami.

W pierwszej kolejności należy więc podkreślić, że zarzuty Powoda dotyczące naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie mogą odnieść skutku w postępowaniu przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów i prowadzić do uchylenia Decyzji, albowiem do kognicji tego Sądu, który jest sądem powszechnym a nie sądem administracyjnym, nie należy kontrola prawidłowości postępowania prowadzonego przed Prezesem Urzędu (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do wyroku z 13 maja 2004 r., sygn. akt III SK 44/04, Lex nr 137437). Ewentualne uchybienia postępowania administracyjnego nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ponieważ w ramach toczącego się przed nim postępowania sądowego pierwszoinstancyjnego, w którym Sąd rozpoznawał sprawę od nowa, strona mogła przedstawić wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na potwierdzenie zasadności swojego stanowiska.

Na marginesie należy wskazać, że wbrew twierdzeniom Powoda, nie doszło do naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego wskazanych w odwołaniu. Prezes UKE zebrał materiał niezbędny do wydania Decyzji, zawiadamiał Powoda o miejscu i czasie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka oraz wielokrotnie umożliwiał mu przedstawienie swojego stanowiska w sprawie oraz dowodów na jego poparcie. Jednakże Powód nie skorzystał z przysługujących mu uprawnień procesowych, nie zwalczał w żaden sposób zarzutów przedstawionych przez Pozwanego i pozostawał całkowicie bierny. Na etapie postępowania sądowego kwestionując ustalenia poczynione przez Pozwanego strona powodowa także w żaden sposób nie udowodniła ani nie wykazała w jakim zakresie Pozwany dokonał wadliwego ustalenia stanu faktycznego sprawy. Zdaniem Sądu, Prezes UKE w toku postępowania administracyjnego zebrał materiał dowodowy, jaki mógł zgromadzić z urzędu. Ważne przy tym jest, że o tych wszystkich czynnościach Powód był zawiadamiany, aczkolwiek nie zajął co do nich stanowiska, nie złożył żadnego pisma, jak tylko pismo końcowe wyrażające sprzeciw w przedmiocie nałożenia na niego kary, wobec niewykorzystywania częstotliwości w pasmach 2,503-2,541 GHz oraz nieuczestniczenia w żadnych czynnościach Urzędu w tej sprawie, co tak naprawdę było wywołane zaniechaniami samego Powoda. Gdyby Powód w międzyczasie złożył zastrzeżenia np. co do tego, że protokół kontroli jest wadliwy, a Powód nie jest właścicielem urządzenia powodującego zakłócenia, to można by było przeprowadzić wizję lokalną, sprawdzić czyje są urządzenia posadowione na dachu budynku przy ul. (...) w R., skonfrontować Powoda ze świadkiem. Skoro jednak Powód cały czas milczał to Prezes UKE zasadnie przyjął, iż wszystkie okoliczności, o których mowa w załączonych do sprawy dokumentach są prawdziwe.

Wprawdzie po wydaniu Decyzji Powód złożył odwołanie, aczkolwiek podobnie jak w toku postępowania administracyjnego wykazał się zupełnym brakiem inicjatywy dowodowej, nie zgłosił wniosków dowodowych choćby o ponowne przesłuchanie świadka czy zarządzenie konfrontacji.

Tymczasem „Wniesienie odwołania do SOKIK wszczyna postępowanie sądowe na zasadach postępowania kontradyktoryjnego. Kontradyktoryjność procesu cywilnego wymaga, aby strony wskazywały dowody dla wykazania swoich twierdzeń. Bierność strony w tym zakresie nie zobowiązuje zaś sądu - poza wyjątkowymi przypadkami - do prowadzenia dowodów z urzędu (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1998 r., sygn. akt: I CKN 944/97). Rzeczą sądu nie jest bowiem zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 K.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 K.c.). Pogląd powyższy wyrażony został również przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 grudnia 1996 r., sygn. akt: I CKU 45/96 (OSNC 1997/6-7/76). W cywilnym postępowaniu gospodarczym powód, zgodnie z art. 479(12) § 1 k.p.c., obarczony został dodatkowo ciężarem przytoczenia w pozwie całego znanego mu materiału procesowego (tj. twierdzeń o okolicznościach faktycznych i dowodów na ich poparcie) pod rygorem utraty prawa powoływania niewskazanych uprzednio twierdzeń i dowodów w toku postępowania (poza sytuacjami wyjątkowymi wskazanymi w tym przepisie). (…) Sąd drugiej instancji w pełni podziela pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z 24 października 1996 r., sygn. akt: III CKN 6/96 (OSNC 1997/3/29), iż: "obowiązek wskazania dowodów, potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy, obciąża strony. Sąd został wyposażony w uprawnienie (a nie obowiązek) dopuszczenia dalszych jeszcze, nie wskazanych przez żadną ze stron, dowodów, kierując się przy tym własną oceną, czy zebrany w sprawie materiał jest - czy też nie jest - dostateczny do jej rozstrzygnięcia (art. 316 § 1 in principio k.p.c.)". (podobnie SN w wyroku z dnia 20 maja 1997 r., sygn. akt: II UKN 125/97).” (tak SA w Warszawie w wyroku z 10.06.2010 r., VI ACa 1338/09).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że jeśli w ocenie Powoda Prezes UKE oparł rozstrzygnięcie na materiale dowodowym, który nie przedstawia w sposób rzetelny stanu faktycznego, to mógł takie dowody przedstawić w odwołaniu, nawet jeśli nie zgłosił ich w postępowaniu administracyjnym. Jednakże Powód z takiej możliwości nie skorzystał, tym samym poniósł negatywne skutki zaniechania inicjatywy dowodowej. W tym miejscu Sąd podkreśla, że Prezes UKE w toku postępowania administracyjnego zgromadził materiał dowodowy wystarczający do wydania Decyzji i nałożenia na Powoda kary pieniężnej.

Po pierwsze operator telekomunikacyjny (...) zaobserwował obce zakłócenia interferencyjne w pasmie częstotliwości 2500- 2520 MHZ, które zachodziły również na pasmo o wyższych częstotliwościach, wskazując 3 grudnia 2020 r., iż jest to prawdopodobnie spowodowane transmisją danych WI-FI lokalnych dostawców internetowych.

Po drugie zakłócenia te potwierdziła kontrola dokonana w dniu 30 grudnia 2020 r. przy ul. (...) w R.. Kontrolujący stwierdzili, że urządzenie powodujące zakłócenia to urządzenie WLAN posadowione na dachu budynku pod ww. adresem. Pomimo braku bezpośredniej możliwości dostępu do urządzenia, w odległości 15 m od budynku, udało się dokonać pomiarów za pomocą specjalistycznego przyrządu- analizatora widma (...), będącego na wyposażeniu (...) Analiza widma radiowego potwierdziła, że urządzenie radiowe zainstalowane przy ul. (...) w R. pracowało na częstotliwościach 2,503 - 2,541 GHz, w zakresie i paśmie operatora telefonii komórkowej LTE 2600. Jednocześnie właściciel budynku pod ww. adresem - P. S.- w obecności którego dokonano kontroli, oświadczył do protokołu, że dane urządzenie należy do Powoda. Powtórzył to, składając zeznania w toku postępowania administracyjnego pod odpowiedzialnością karną, a zatem przy braku dowodów przeciwnych nie ma podstaw do odebrania im wiary. Zeznania te są spójne, ponieważ świadek zezwolił na instalację urządzenia w związku z tym, że Powód świadczył usługi dostępu do internetu dla świadka i okolicznych mieszkańców, w tym dla świadka bezpłatnie. Poza tym świadek zeznał, że po kontroli, która miała miejsce 30 grudnia 2020 r. dwukrotnie pracownicy firmy Powoda „coś zmieniali”, co koresponduje z informacją uzyskaną od podmiotu odnotowującego zakłócenia, który był w stanie przekazać jedynie statystyki uśredniane tygodniowo, że zakłócenia zakończyły się między 28 grudnia 2020 r. a 3 stycznia 2021 r. Tak więc po zmianie doszło do zakończenia zakłóceń. Wbrew stanowisku Powoda z faktu na to, że wskazano, iż zakłócenia zakończyły się między 28 grudnia 2020 r. a 3 stycznia 2021 r. nie można wywieść, że urządzenie WLAN nie emitowało zakłóceń, skoro wskazują na to niepodważone wyniki pomiarów dokonane w dniu 30 grudnia 2020 r., czyli przed ostatnim dniem okresu zaprzestania zakłóceń. Oprócz tego informacja o rozpoczęciu zakłóceń miedzy 23 a 30 listopada 2020 r. jest spójna z terminem zgłoszenia występowania obcych interferencji w dniu 3 grudnia 2020 r. Przedmiotowy materiał układa się zatem w logiczną całość.

W oparciu o ustalone okoliczności należało więc stwierdzić, że Powód wykorzystywał częstotliwości 2,503- 2,541 GHz bez wymaganych uprawnień i tym samym wypełnił dyspozycję zawartą w art. 209 ust. 1 pkt 9 Pt, za co podlegał karze pieniężnej.

Zgodnie z art. 210 ust. 1 Pt karę, o której mowa w art. 209 ust. 1 pkt 9 Pt, nakłada Prezes UKE w drodze decyzji, w wysokości do 3 % przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Przy miarkowaniu kary Prezes UKE posiłkuje się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 210 ust. 2 Pt. Sąd przyjął, że w niniejszym przypadku właściwie zostały uwzględnione dyrektywy zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności podmiotu i możliwości finansowych strony.

Przede wszystkim podkreślenia wymaga, że czyn jakiego dopuścił się Powód polegający na wykorzystywaniu częstotliwości bez posiadania stosownych uprawnień w tym zakresie, a zatem bez zgody organu gospodarującego zasobami częstotliwości, czyli Prezesa UKE, świadczy o pominięciu, obejściu wymagań uzyskania pozwolenia odpowiedniego centralnego organu administracji rządowej i kosztów z tym związanych, a w efekcie naruszeniu ładu w gospodarce częstotliwościami.

Wprawdzie od rozpoczęcia swojej działalności Powód nie został prawomocnie ukarany przez Prezesa UKE. Należy jednak zauważyć, że decyzją nr (...) z dnia 16 listopada 2018 r. Prezes UKE nałożył na Powoda karę pieniężną w wysokości 13 117 złotych za podobne naruszenie polegające na wykorzystywaniu częstotliwości w pasmach 2,522-2,562 GHz, 2,312 - 2,352 GHz oraz 6,090 - 6,110 GHz bez posiadania do tego uprawnień. Wyrokiem z 21 maja 2021 r. o sygn. akt XVII AmT 76/19 Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie Powoda od ww. decyzji. Od zapadłego wyroku Powód wniósł apelację, która nie została jeszcze rozpatrzona, jednakże opisana okoliczności potwierdza istnienie powtarzających się nieprawidłowości w działalności telekomunikacyjnej Powoda.

W kwestii oceny możliwości finansowych Powoda, mających wpływ na wymiar kary, zaznaczyć trzeba, że Powód nie przedstawił jakichkolwiek danych finansowych, w tym tych, do których wskazania był wzywany w toku postępowania administracyjnego. W tej sytuacji Prezes UKE był uprawniony, na podstawie art. 210 ust. 3 Pt, do szacunkowego ustalenia podstawy wymiaru kary pieniężnej.

Ostatecznie Prezes UKE zaczerpnął informację o przychodach Powoda z działalności telekomunikacyjnej za 2020 r. z jego obowiązkowego corocznego sprawozdania jako przedsiębiorcy telekomunikacyjnego na formularzu sprawozdawczym F00 z dnia 30 marca 2021 r., z którego wynika, że Powód osiągnął przychody netto z tytułu wykonywania działalności telekomunikacyjnej (poz. 30) w wysokości (...) zł. Przy uwzględnieniu tej kwoty jako podstawy wymiaru sankcji finansowej, maksymalna kara, jaką Prezes UKE mógłby nałożyć na Powoda wyniosła 28 720 złotych (3% podstawy jej wymiaru).

Sąd rozważając wszystkie dyrektywy wymiaru kary uznał, że nałożona Decyzją kara w wysokości 18 967 zł jest adekwatna. Będzie stanowić dla Powoda dolegliwość, ale spełni swoje cele prewencyjne i dyscyplinujące, aby przez Powoda nie dochodziło do zakłóceń w systemach telekomunikacyjnych innych przedsiębiorców, którzy korzystają z przydzielonych im częstotliwości.

Odnosząc się do pozostałych zarzutów podniesionych w odwołaniu należy stwierdzić, że jako niezasadne należy ocenić zarzuty dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego: art. 79 1 i 2, art. 80 ust. 1 i 2 oraz art. 77 ust. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, albowiem utraciły one moc z dniem 30 kwietnia 2018 r., zatem w chwili kontroli przeprowadzonej przez pozwanego w związku z zakłóceniami systemu LTE2600, 30 grudnia 2020 r., już nie obowiązywały, a tym samym nie mogły znaleźć zastosowania w sprawie.

Z kolei przepisy zastępującej ww. akt prawny tj. ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców także nie znajdą zastosowania w stanie faktycznym sprawy, gdyż przedmiotowa kontrola dotyczyła urządzenia radiowego zlokalizowanego na nieruchomości przy ul. (...) w R., a nie działalności danego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Fakt, iż ww. urządzenie radiowe jest własnością Powoda, a nie właściciela nieruchomości został ustalony dopiero w toku kontroli. Mając na uwadze zasady przeprowadzania kontroli przez Prezesa UKE, które zostały określone w art. 199-205 Pt, przedmiotową kontrolę przeprowadzono w sposób prawidłowy i niezasadnym pozostaje twierdzenia Powoda, że bezpodstawnie nie zawiadomiono go o zamiarze jej wszczęcia i następnie przeprowadzenia jej bez jego obecności, ponieważ w chwili jej przeprowadzania nie było wiadomo, kto jest właścicielem urządzenia powodującego zakłócenia.

Niezasadnym pozostaje także zarzut naruszenia art. 5 k.c., ponieważ
w postępowaniu administracyjnym nie znajdują zastosowania przepisy kodeksu cywilnego.

Nie można także podzielić zarzutu strony powodowej naruszenia przepisów prawa materialnego w postaci art. 2, 7 i 20 Konstytucji RP. Pozwany w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania administracyjnego z 14 maja 2021 r. wydał postanowienie o włączeniu do akt sprawy jako dowodu kopii protokołu kontroli bezpośredniej z 30 grudnia 2020 r. oraz kopii zgłoszenia zakłóceń (...) Sp. z o.o. z 3 grudnia 2020 r. Analogiczne postanowienie zostało wydane 18 października 2021 r. co do kopii informacji o przedsiębiorcy telekomunikacyjnym z 30 marca 2020 r. oraz wiadomości e-mail z 30 sierpnia 2021 r. przesłanej przez przedstawiciela operatora w sprawie okresu trwania zgłoszonych do UKE zakłóceń w paśmie LTE2600 na stacji bazowej (...) przy ul (...) w R.. W ww. dniu został również dopuszczony dowód z zeznań świadka P. S., a sama czynność dowodowa w postaci przesłuchania świadka odbyła się 10 listopada 2021 r. Mając na uwadze powyższe nie jest zasadnym twierdzenie, że przed wszczęciem postępowania został zgromadzony materiał dowodowy i przeprowadzone czynności dowodowe. Jak zostało to już wskazane wyżej Powód był wielokrotnie pouczany o możliwości zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym, odniesienia się do zgromadzonych dowodów, możliwością składania własnych wniosków dowodowych, jednak z przysługujących mu uprawnień procesowych nie skorzystał, a skoro tak to poniósł negatywne konsekwencje swoich zaniechań.

Odnosząc się do zarzutu przekroczenia terminu rozpatrzenia sprawy administracyjnej, o którym mowa w art. 35 k.p.a. wskazać należy, że Powód każdorazowo był pisemnie informowany o przedłużeniu postępowania pismami z 25 czerwca 2021 r., z 1 września 2021 r. i 18 października 2021 r. a ponadto terminy załatwiania spraw określone w ww. regulacji prawnej mają charakter instrukcyjny, a zatem ich niedotrzymanie nie ma wpływu na ważność postępowania oraz wydaną w następstwie jego przeprowadzenia decyzję, w związku tym zarzut ten nie może być podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze wszystkie powyższe argumenty i okoliczności, Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, oddalił wniesione przez Powoda odwołanie na podstawie art. 479 ⁶⁴ § 1 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na nieuwzględnienie odwołania, Powoda należało uznać za stronę, która przegrała proces i zasądzić od niego na rzecz Pozwanego zwrot kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 720,00 zł ustalone w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 265 ze zm.).

Sędzia SO Anna Maria Kowalik

Zarządzenie: (...)

Sędzia SO Anna Maria Kowalik