Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia SO Małgorzata Perdion- Kalicka
Protokolant –	st.sekr.sądowy Jadwiga Skrzyńska

po rozpoznaniu 13 lipca 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

z udziałem zainteresowanego (...) sp. z o.o. w W.

o ustalenie warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 16 lutego 2022 r. Nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Małgorzata Perdion-Kalicka

Sygn. akt XVII AmT 34/22

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 lutego 2022 r. Nr (...) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej jako: „Prezes UKE, pozwany”), na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735, z późn. zm., dalej „kpa”) w związku z art. 206 ust 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 576, dalej „Pt”) umorzył w całości postępowanie administracyjne wszczęte w dniu 5 sierpnia 2021 r. z wniosku (...) S.A. z dnia 5 sierpnia 2021 r. (dalej „Wniosek”) o wydanie decyzji w przedmiocie określenia ramowych warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej (...) na nieruchomościach i w budynkach komercyjnych (decyzja Prezesa UTK z dnia 16 lutego 2022 r. k. 7-10 akt sąd.)

Powód zaskarżył decyzję Prezesa UKE w całości i zarzucił jej naruszenie:

1.  przepisów prawa materialnego, poprzez:

a.  nie zastosowanie art. 139 ust. 4 pkt 1) Pt w związku z nie wydaniem decyzji określającej szczegółowe warunki rozliczeń,

b.  błędne zastosowanie art. 139 ust. 1 Pt oraz art. 30 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 30 ust. 5e ustawy z dnia 7 maja 2010r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 777, 784, 2333, dalej: wruist) poprzez błędne uznanie, że wskazane lub inne przepisy prawa nie zawierają regulacji umożliwiającej wydanie przez Prezesa UKE decyzji zastępującej umowę pomiędzy określonymi podmiotami, w której określone byłyby wyłącznie ramowe warunki zapewnienia dostępu, co doprowadziło do niewydania decyzji,

c.  nie zastosowanie art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 4 w zw. z art. 189 ust. 2 pkt 1 i 2 Pt w związku z nie wydaniem decyzji pominięcie celów ustawy takich jak wspieranie równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych; rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej; zapewnienie użytkownikom końcowym maksymalnych korzyści, zapobieganie zniekształcaniu lub ograniczaniu konkurencji (na rynku telekomunikacyjnym i wspieranie rozwoju - co ma skutek ujemny dla interesów odwołującej,

d.  niezastosowanie art. 192 ust. 1 pkt 14 Pt poprzez niepodjęcie współpracy z Prezesem UOKiK i niezweryfikowanie i niewydanie postanowienia czy umowy uczestnika z udostępniającymi nieruchomości nie prowadzą do obejścia prawa lub nie naruszają przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przy powzięciu informacji, że do takich naruszeń może dochodzić,

e.  nie zastosowanie art. 46 ust. 2 i 3 Pt w związku z niewydaniem decyzji i nie uczynieniem zadość ochronie interesów użytkowników końcowych poprzez określenie warunków finansowych współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej uczestnika.

2.  Przepisów postępowania administracyjnego, poprzez:

a.  art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735, 1491, 2052, dalej: kpa) poprzez naruszenie zasady uwzględnienia interesu publicznego i interesu obywateli poprzez niezapewnienie użytkownikom końcowym maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, cen i jakości usług telekomunikacyjnych (zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt. 4 Pt), poprzez niewydanie decyzji określającej warunki współpracy,

b.  art. 8 kpa poprzez naruszenie zasady pogłębiania zaufania do organów państwa w tym zasadę proporcjonalności i zasadę równego traktowania poprzez niewydanie decyzji mimo utrwalonej praktyki wydawanych decyzji w zakresie współkorzystania z instalacji telekomunikacyjnych w budynkach wielorodzinnych:

c.  art. 12 kpa poprzez naruszenie zasady szybkości i prostoty postępowania poprzez niewydanie decyzji w ustawowym terminie, a tym samym niezapewnienie możliwości sprawnego i szybkiego dostarczania usług telekomunikacyjnych użytkownikom końcowym poprzez nie zapewnienie możliwości niezwłocznego zapewnienia usług telekomunikacyjnych i konieczności zawierania umów na jednostronnych warunkach przedstawianych przez uczestnika postępowania.

Wobec powyższego, powód wniósł o uchylenie decyzji i zmianę decyzji w całości poprzez określenie warunków współpracy tożsamych jakie Prezes UKE wydał w decyzjach określających warunki współkorzystania z instalacji telekomunikacyjnych w budynkach wielorodzinnych (odwołanie powoda z dnia 2 marca 2022 r. k. 13-18v akt sąd.)

Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, o przeprowadzenie dowodu z dokumentów stanowiących akta administracyjne- na okoliczność przebiegu postępowania administracyjnego, ustalonego przez Prezesa UKE stanu faktycznego oraz treści decyzji- w szczególności na okoliczność, że Prezes UKE zasadnie umorzył postępowanie administracyjne wszczęte z wniosku powoda o wydanie decyzji w sprawie dostępu w celu zapewnienia telekomunikacji, a także wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych (odpowiedź Prezesa URE na odwołanie z dnia 10 października 2022 r. k. 84-92v akt sąd.)

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. z siedzibą w W. jest przedsiębiorstwem telekomunikacyjnym (odpis pełny z KRS powoda, k. 25- 39 akt sąd.)

Powód w dniu 5 sierpnia 2021 r., zwrócił się z wnioskiem do Prezesa UKE o wydanie decyzji określającej warunki udostępnienia infrastruktury telekomunikacyjnej przez (...) Sp.zo.o. w nieruchomościach i budynkach komercyjnych. W uzasadnieniu wskazał, ze wystąpił do spółki (...) o zawarcie umowy określającej warunki udostępniania infrastruktury telekomunikacyjnej w budynkach komercyjnych. Strony prowadziły negocjacje, ale finalnie nie doszło do zawarcia umowy (pismo powoda z dnia 5 sierpnia 2021 r. k. 2-9 akt adm.)

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej 26 sierpnia 2021 r. zawiadomił (...) S.A. oraz (...) Sp.zo.o. o wszczęciu postępowania administracyjnego o wydanie decyzji w przedmiocie określenia warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej (...) w budynkach komercyjnych oraz wezwał strony do złożenia wyjaśnień (zawiadomienie o wszczęciu Prezesa UKE z dnia 26 sierpnia 2021 r. k. 100-101 akt adm.)

W odpowiedzi na wezwanie, 14 września 2021 r. powód wskazał listę budynków, co do których wnioskuje o określenie ramowych warunków zapewnienia dostępu przez (...) Sp.zo.o. oraz listę budynków, w których obecnie (...) zapewnia dostęp do poszczególnych łączników. Ponadto, powód wyjaśnił, że z uwagi na ilość umów oraz na ekonomikę procesową wystąpił o zawarcie szczegółowo określającej warunki umowy dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej w budynkach komercyjnych. Celem wniosku jest określenie również ramowych warunków „na przyszłość”, w zakresie w którym wnioskodawca wykorzystuje łączniki pod konkretnych klientów. Powód dodał również, iż wniosek dotyczy infrastruktury światłowodowej i powiązanych z nią urządzeń telekomunikacyjnych we wszystkich budynkach komercyjnych, w których zainteresowana posiada własną infrastrukturę telekomunikacyjną, bądź zarządza cudzą infrastrukturą telekomunikacyjną lub będzie dopiero prowadziła działalność w tym zakresie.

(...) S.A. nie wskazał konkretnej infrastruktury (...) Sp.zo.o. której dotyczy wniosek o udostępnienie (pismo powoda z dnia 14 września 2021 r. k. 114-115v akt adm.)

(...) z kolei wyjaśniła, że podjęła negocjacje z (...) S.A. i wskazała poszczególne postanowienia projektu umowy, które jej zdaniem są nieadekwatne do budynków komercyjnych i współpracy dwóch operatorów będących prywatnymi podmiotami gospodarczymi, noszą znamiona sprzeczności z podstawowymi prawami tj. prawem własności i swobody działalności gospodarczej, naruszają równość stron lub w sposób rażący są niekorzystne dla operatora udostępniającego. Spółka dodała, iż posiada umowy z właścicielami lub zarządcami obiektów w całej Polsce i umowy te stanowią podstawę m.in. do udostępniania infrastruktury obiektu i powierzchni innym operatorom (pismo (...) sp.zo.o. z dnia 18 października 2021 r. k. 137-145 akt adm.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dokumentów zgromadzonych w toku postępowania administracyjnego i sądowego, które zdaniem Sądu były wiarygodne i nie budziły wątpliwości co do ich mocy dowodowej.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżona decyzja jest prawidłowa i znajduje oparcie w przepisach prawa. Natomiast podnoszone przez powoda zarzuty nie są trafne.

Rozstrzygnięcie sprawy sprowadzała się do oceny zasadności umorzenia przez Prezesa UKE postępowania administracyjnego, toczącego się z wniosku (...) S.A. z dnia 5 sierpnia 2021 r. o wydanie decyzji określającej warunki udostępnienia infrastruktury przez (...) Sp.zo.o. w nieruchomościach i budynkach komercyjnych, opartej na art. 139 pt lub na art. 30 ust 1 pkt 1 w zw. z art. 30 ust 5 wruist.

Zgodnie z art. 139 pt, przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany umożliwić innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, podmiotom, o których mowa w art. 4, oraz jednostkom samorządu terytorialnego wykonującym działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, dostęp do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym do budynku, polegający na:

1.  współkorzystaniu z infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym zapewnianiu określonych elementów tej infrastruktury, kolokacji oraz umożliwianiu zakładania, eksploatacji i konserwacji urządzeń telekomunikacyjnych, przyłączy telekomunikacyjnych, instalacji telekomunikacyjnej budynku i innych elementów infrastruktury telekomunikacyjnej, a także nadzoru nad nimi, jeżeli:

a.  wykonanie tych czynności bez uzyskania dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości jest niemożliwe lub niecelowe z punktu widzenia planowania przestrzennego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub bezpieczeństwa i porządku publicznego,

b.  przedsiębiorca telekomunikacyjny na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji miał prawo umieszczenia tej infrastruktury telekomunikacyjnej na nieruchomości, nad nią lub pod nią;

2.  współkorzystaniu z kabli telekomunikacyjnych w budynku aż do zlokalizowanego w budynku lub poza nim punktu ich połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną, w tym udostępnianiu całości lub części kabla, w szczególności włókna światłowodowego, jeżeli:

a.  powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

b.  przedsiębiorca telekomunikacyjny jest właścicielem tej infrastruktury telekomunikacyjnej lub na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji miał prawo jej umieszczenia na nieruchomości, nad nią lub pod nią;

3.  możliwości korzystania z:

a.  instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

b.  punktu połączenia instalacji telekomunikacyjnej budynku z publiczną siecią telekomunikacyjną

- jeżeli wniosek o dostęp jest składany w celu realizacji szybkiej sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

Warunki zapewnienia dostępu, w zakresie, o którym mowa powyżej, przedsiębiorcy telekomunikacyjni ustalają w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o jej zawarcie (art. 139 ust 2 pt).

W przypadku, gdy negocjacje o zawarcie umowy o dostępie określonym w art. 139 ust 1 pt, nie zostaną podjęte, podmiot zobowiązany odmówi zawarcia umowy bądź umowa ta nie zostanie zawarta w ustawowym terminie (30 dni od dnia wystąpienia o jej zawarcie) to każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych bądź określenia warunków współpracy (art. 27 ust 2 pt, stosowany odpowiednio n podstawie art. 139 ust 2 i 4 pt).

Działając w trybie powołanego przepisu powód, w związku z niedojściem do skutku negocjacji z (...), wystąpił do organu o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych, tj w zakresie ustalenia warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej (...). Przy czym powód nie określił konkretnie jakiej infrastruktury wniosek dotyczy, gdyż jego żądanie dotyczyło określenia ramowych warunków tego dostępu.

Jednakże brak wskazania konkretnej infrastruktury czynił żądanie powoda bezzasadnym. W szczególności dlatego, że w sytuacji sporu między stronami, organ musi rozstrzygnąć czy dla danej lokalizacji (budynku) zachodzą warunki do zapewnienia dostępu, do konkretnej infrastruktury, o jakich mowa w art.139 ust. 1 p.t.

Chodzi bowiem o to, że dla udzielania dostępu polegającego na współkorzystaniu z infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym zapewnianiu określonych elementów tej infrastruktury, kolokacji oraz umożliwianiu zakładania, eksploatacji i konserwacji urządzeń telekomunikacyjnych, przyłączy telekomunikacyjnych, instalacji telekomunikacyjnej budynku i innych elementów infrastruktury telekomunikacyjnej, a także nadzoru nad nimi (art. 139 ust 1 pkt 1 p.t.) ­ – konieczne jest ustalenie, czy:

– wykonanie tych czynności bez uzyskania dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości jest niemożliwe lub niecelowe z punktu widzenia planowania przestrzennego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub bezpieczeństwa i porządku publicznego,

– przedsiębiorca telekomunikacyjny na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji miał prawo umieszczenia tej infrastruktury telekomunikacyjnej na nieruchomości, nad nią lub pod nią.;

Podobnie dla dostępu polegającego na współkorzystaniu z kabli telekomunikacyjnych w budynku aż do zlokalizowanego w budynku lub poza nim punktu ich połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną, w tym udostępnianiu całości lub części kabla, w szczególności włókna światłowodowego (art. 139 ust.1 pkt. 2 p.t.), konieczne jest ustalenie, że:

– powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

– przedsiębiorca telekomunikacyjny jest właścicielem tej infrastruktury telekomunikacyjnej lub na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji miał prawo jej umieszczenia na nieruchomości, nad nią lub pod nią.

Również dostęp do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym do budynku, polegający na możliwości korzystania z instalacji telekomunikacyjnej budynku, wymaga ustalenia, że powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe.

Powyższe rozróżnienie jest też konsekwencją tego, że legalna definicja infrastruktury telekomunikacyjnej, zawarta w art. 2 ust 8 pt, jest pojemna, gdyż są to urządzenia telekomunikacyjne (tj. urządzenie elektryczne lub elektroniczne przeznaczone do zapewniania telekomunikacji, oprócz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych), oraz w szczególności linie, kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt, wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji.

Zatem dopiero precyzyjne określenie infrastruktury, jakiej dotyczy wniosek o dostęp, umożliwia rozpoznanie wniosku o ten dostęp. Konieczne jest bowiem odniesienie wniosku o dostęp do konkretnej sytuacji, dotyczącej danej nieruchomości i konkretnej infrastruktury.

Wskazanie przez powoda w piśmie z dnia 14 września 2021 r., że wniosek dotyczy infrastruktury światłowodowej oraz powiązanych z nią urządzeń telekomunikacyjnych we wszystkich budynkach komercyjnych, w których (...): posiada własną infrastrukturę telekomunikacyjną lub zarządza cudzą infrastrukturą telekomunikacyjną bądź będzie dopiero prowadziła działalność w tym zakresie (k. 115v akt adm.) – nie spełniało tego wymogu. Szczególnie, że powód wskazywał, że oczekuje określenia warunków dostępu także „na przyszłość” dla nowych budynków, w których (...) będzie tzw. Operatorem budynkowym z własna infrastrukturą.

Sąd podziela więc pogląd organu, że na gruncie prawa telekomunikacyjnego, w przypadku zaistnienia sporu pomiędzy przedsiębiorcami, organ nie jest władny wydania decyzji zastępującej umowę pomiędzy określonymi podmiotami, w której określone byłyby wyłącznie ramowe warunki zapewnienia dostępu.

Wydanie ramowych warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej jest owszem dopuszczalne, ale jedynie w decyzji wydanej na podstawie art. 139 ust 1b pt i tylko dla zapewnienia skutecznej konkurencji, ale nie w postępowaniu spornym, pomiędzy dwoma przedsiębiorcami.

W razie stwierdzenia przesłanek do wydania decyzji, o jakiej mowa w art. 139 ust 1b p.t., organ z urzędu wydaje tego typu decyzję, która jednak nie reguluje warunków wyłącznie między dwoma przedsiębiorcami, ale stanowi ogólne warunki dostępu dla wszystkich innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy byliby zainteresowani dostępem do infrastruktury telekomunikacyjnej danego przedsiębiorcy. Warunki dostępu są wówczas takie same dla wszystkich potencjalnych i przyszłych podmiotów wyrażających chęć korzystania z infrastruktury. W myśl art. 139 ust. 1c p.t. przedsiębiorca telekomunikacyjny, dla którego została wydana decyzja w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu, jest obowiązany do zawierania umów o dostępie telekomunikacyjnym, na warunkach nie gorszych niż określone w tej decyzji.

Takie jednak warunki ramowe zapewnienia dostępu mogą zostać określone wyłącznie jednostronnie w stosunku do danego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

Reasumując, Prezes UKE nie mógł dokonać merytorycznej oceny żądania zapewnienia dostępu i wydać w postępowaniu wszczętym na wniosek (...) decyzji określającej warunki dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej (...), gdyż żądanie powoda nie dotyczyło określenia warunków dostępu do konkretnej infrastruktury telekomunikacyjnej (...), a więc nie byłyby spełnione wszelkie przesłanki formalne oraz materialne, umożliwiające zapewnienie dostępu, o którym mowa w art. 139 ust. 1 pt.

Podobnie należało ocenić żądanie powoda, o ile jego wniosek byłby rozpatrywany na kanwie art. 30 ust 1 pkt 1 w związku z art. 30 ust 5e wruist,

W myśl art. 30 ust 1 wruist właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, jest obowiązany zapewnić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostęp do nieruchomości, w tym do budynku oraz punktu styku, polegający na:

1)  zapewnieniu możliwości wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie takiej infrastruktury byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

2)  umożliwieniu doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego aż do punktu styku,

3)  umożliwieniu wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli:

a.  nie istnieje instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s lub

b.  istniejąca instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s nie jest dostępna lub nie odpowiada zapotrzebowaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego,

2)  umożliwieniu korzystania z punktu styku,

3)  umożliwieniu utrzymywania, eksploatacji, przebudowy lub remontu przyłącza telekomunikacyjnego lub instalacji telekomunikacyjnej budynku będących własnością tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego,

4)  umożliwieniu wejścia na teren nieruchomości, w tym do budynku, w zakresie niezbędnym do korzystania z dostępu, o którym mowa w pkt 1-5 i ust. 3

- w celu zapewnienia telekomunikacji w tym budynku.

Jakkolwiek (...) dysponuje infrastrukturą budynkową, którą zarządza, gdyż warunki dostępu określa umowa zawarta między właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub zarządcą nieruchomości bądź właścicielem kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego (art. 30 ust 5e wruist), to jednak art. 30 ust 1 pkt 1 w związku z art. 30 ust 5e wruist, nie może stanowić podstawy prawnej do unormowania ogólnych warunków korzystania z tej infrastruktury.

Powołane regulacje art. 30 wruist wymagają od organu, aby wydając decyzję o dostępie zweryfikował m.in. możliwość wykorzystania już istniejącej infrastruktury, a zatem wnioskodawca również na kanwie tej regulacji winien określić konkretnie zakres wniosku o dostęp, z uwagi na to, że dostęp (zgodnie z art. 30 ust 1 wruist) odnosi się do zapewnienia dostępu do nieruchomości, w tym do budynku oraz do punktu styku.

Także zatem na kanwie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, Prezes UKE nie może wydać decyzji ramowej dotyczącej dostępu do infrastruktury danego przedsiębiorcy, w sytuacji gdy postępowanie toczy się w ramach sporu pomiędzy operatorami telekomunikacyjnymi w trybie rozstrzygania o kwestiach spornych, gdy strony nie zawarły umowy w ciągu 30 dni. Ten tryb umożliwia jedynie wydanie decyzji o dostępie do konkretnej infrastruktury w konkretnej lokalizacji. Znamienne jest wszakże, co podkreślał także organ, że przepis art. 30 ust wprost stanowi, że wymogiem wniosku o dostęp jest określenie księgi wieczystej dla nieruchomości, której dotyczy wniosek o dostęp. Zatem decyzja wydana w tym trybie nie może określać jedynie ramowych warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, a musi zawsze wskazywać na konkretną infrastrukturę.

Nieuzasadnione było w sprawie odwoływanie się przez powoda do rozstrzygnięć Prezesa UKE dotyczących zapewnienia dostępu do kabli telekomunikacyjnych w budynkach wielorodzinnych, gdyż decyzje te zostały wydane w trybie art. 139 ust. 1b p.t., a więc były to decyzje jednostronne w stosunku do danego przedsiębiorcy, na którego został nałożony obowiązek, a nie były to decyzje w sprawach spornych, takich jak sprawa niniejsza.

Skoro więc przepisy art. 139 ust 1 pt oraz art. 30 ust 1 pkt 1 w związku z art. 30 ust 5e wruist nie zawierają regulacji umożliwiającej wydanie przez Prezesa UKE decyzji zastępującej umowę pomiędzy określonymi podmiotami, w której określone byłyby wyłącznie ramowe warunki zapewnienia dostępu, to tak określone żądanie powoda było bezprzedmiotowe, a wszczęte na wniosek powoda postępowanie podlegało umorzeniu.

Stosownie do treści art. 105 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania powoda, oddalił je na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na nieuwzględnienie odwołania, powoda należało uznać za stronę, która przegrała proces i zasądzić od niego na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 720,00 zł ustalone w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 265).

Sędzia SO Małgorzata Perdion- Kalicka

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)