Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmT 37/11 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-03-28

Sygn. akt XVII AmT 37/11

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Prezes UKE, pozwany) po rozpatrzeniu wniosku (...) SAz/s w W. ((...), zainteresowany) z dnia 4 października 2010r. o wydanie decyzji zmieniającej warunki współpracy pomiędzy (...)a (...) Sp. z o.o.z/s w W.(obecnie (...) sp. z o.o., dalej (...), powód) ustalone w decyzji Prezesa UKE z dn. 19 grudnia 2008r. nr (...)zwanej dalej Decyzją z 2008r., w zakresie dochodzenia do symetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...) wydał w dniu 26 kwietnia 2011r. decyzję nr (...)o zmianie Decyzji z 2008r. w zakresie części finansowej art. 7 ust. 1 „Usługa zakończenia połączeń w sieci (...) ” poprzez nadanie temu zapisowi Decyzji nowego brzmienia ustalającego harmonogram odchodzenia od asymetrii stawek za zakończenie połączenia (stawka FTR).

W pozostałym zakresie Decyzja z 2008r. nie została zmieniona. (...) złożyła odwołanie, w którym zaskarżyła decyzję Prezesa UKE w całości.

Powód zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. nr 171, poz. 1800 z późn. zm., dalej Pt) oraz przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. W szczególności powód postawił zarzuty naruszenia:

- art.. 26 ust. 1, art. 26a, art. 28 ust. 8 i art. 28 ust. 1 pkt 2 Pt, poprzez:

a) wydanie decyzji bez uprzedniego nałożenia obowiązków regulacyjnych na podstawie art. 34 lub 45 Pt,

b) wydanie decyzji o dostępie w stosunku do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który nie jest przedsiębiorcą o znaczącej pozycji rynkowej, oraz na którego nie nałożono żadnych obowiązków regulacyjnych,

c) wydanie decyzji w oparciu o stanowisko Prezesa URE nie mające żadnej mocy prawnej

- naruszenie art. 28 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 Pt, poprzez:

a) zmianę (obniżenie) wysokości stawek za zakończenie połączenia w publicznej stacjonarnej sieci telefonicznej pomimo braku nałożenia na (...) obowiązków regulacyjnych z art. 39 lub 40 Pt,

b) nałożenie na (...) obowiązku stosowania stawek odpowiadających uzasadnionym (lub ponoszonym) kosztom (...)pomimo braku nałożenia na (...) obowiązków z art. 39 Pt,

c) brak uwzględnienia pozycji (...) i (...)w szczególności w zakresie efektu skali, jakie może osiągnąć (...),

- naruszenie art. 28 ust. 6 Pt poprzez wydanie decyzji pomimo braku spełnienia przesłanek wskazanych w tym przepisie, upoważniających do zmiany decyzji o dostępie telekomunikacyjnym,

- naruszenia art. 28 ust. 6 Pt, w związku z art. 61 § 1 kpa poprzez wydanie decyzji na odrębnej podstawie prawnej aniżeli wnioskowana przez (...) oraz niezgodnie z żądaniem (...)

Na podstawie postawionych zarzutów powód wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odwołania, powód powołując się na przepisy dyrektyw unijnych stwierdził, że nie ma możliwości rozstrzygnięcia sporu dotyczącego dostępu telekomunikacyjnego w sytuacji, w której w odniesieniu do przedsiębiorcy, na którego mają być nałożone obowiązki, nie przeprowadzono postępowania zakończonego stwierdzeniem, że jest przedsiębiorcą posiadającym znaczącą pozycję rynkową i w związku z tym nałożono na niego obowiązki regulacyjne.

Powód podniósł, że w stosunku do (...) nie została przeprowadzona analiza rynku właściwego i nie zostały na niego nałożone obowiązki regulacyjne. Na tej podstawie stwierdził, że w świetle art. 26 ust 1 Pt (...) była zobowiązana do prowadzenia negocjacji z (...), ponieważ nie ciąży na niej obowiązek uwzględnienia wniosków o dostęp telekomunikacyjny. Powód wywodził, że wobec braku wydania przez pozwanego decyzji o dostępie telekomunikacyjnym nakładającej na (...) obowiązki ciążące na podmiocie zobowiązanym do zapewnienia dostępu, nie ciążą na (...) jakiekolwiek obowiązki w tym zakresie a Prezes UKE powinien w stosunku do wniosku (...)wydać decyzję odmowną.

Uzasadniając drugi zarzut odwołania powód stwierdził, że wbrew stanowisku wyrażonemu w zaskarżonej decyzji (na str. 11-12) Prezes UKE nałożył na (...) w tej decyzji obowiązek stosowania stawek odpowiadających kosztom i to kosztom ponoszonym przez (...)mimo posiadania przez zainteresowanego nieporównywalnej efektywności w stosunku do (...) ze względu na wieloletnią działalność (...)i korzystanie z efektu skali.

Zdaniem powoda decyzja Prezesa UKE jest sprzecza z Zaleceniami K.E. z dnia 7 maja 2009r. w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych (2009/396/WE) Dz. U. UEL124 z 20.05.2009r. s. 67, które nakazują aby wprowadzenie stawek symetrycznych było poprzedzone nałożeniem na operatora obowiązków kosztowych. Powód podniósł, że Prezes UKE zaskarżoną decyzją nałożył na (...) symetryzację stawek za zakończenie połączenia bez uprzedniego przeprowadzenia analizy kosztów i nałożenia jakiegokolwiek obowiązku w zakresie kontroli cen wynikającego z art. 39 i 40 Pt.

Powód podkreślił, że rozpoczął działalność rynkową w dniu 16 grudnia 2009r. i otwiera dopiero (...)z siecią (...)a start komercyjny przewiduje na koniec 2011r. Zdaniem powoda Prezes UKE nałożył na (...) obowiązek ustalania opłat w oparciu o ponoszone koszty (analogicznie do orientacji kosztowej nałożonej na (...)). Ponadto, zaskarżona decyzja nakłada na (...) obowiązek stosowania cen usług w oparciu o koszty ponoszone przez (...). Ze względu na różnicę skali i rozmiar inwestycji realizowanych przez powoda ponoszone przez (...) koszty są znacznie wyższe od kosztów (...), więc zaskarżona decyzja w efekcie symetryzacji stawek, nakłada na powoda obowiązek świadczenia usług poniżej ponoszonych kosztów.

Uzasadniając zarzut naruszenia art. 28 ust. 6 Pt powód wskazał, że zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o treść tego przepisu, mimo że nie została spełniona żadna z wymienionych w nim przesłanek uprawniających do jej wydania. Powód nie zgodził się ze stanowiskiem Prezesa UKE, iż wydanie zaskarżonej decyzji wprowadzi warunki współpracy pomiędzy (...)a (...) analogiczne do warunków istniejących w relacjach między pozostałymi operatorami tego segmentu rynku telekomunikacyjnego.

Ponownie podkreślił, że dopiero rozpoczyna działalność na rynku. Stwierdził, że na rynku działa szereg podmiotów, w stosunku do których Prezes UKE nie wprowadził jeszcze warunków współpracy podobnych do nałożonych na H.. Na tej podstawie powód uznał, że nie znajduje się w sytuacji uprzywilejowanej pobierając od (...) przed wydaniem zaskarżonej decyzji wyższych opłat FTR.

Powód dodał ponadto, że jako podstawę wydania zaskarżonej decyzji Prezes UKE wskazał art. 28 ust. 6 Pt mimo, iż (...) złożyła wniosek na podstawie art. 30 Pt w związku z art. 27 ust. 2 Pt o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych. Zdaniem powoda mając na uwadze podstawę prawną wskazaną we wniosku (...) (odnoszącą się do umowy stron a nie decyzji zastępującej umowę) Prezes UKE powinien wydać decyzję o odmowie uwzględnienia wniosku, ponieważ (...) domagała się zmiany decyzji w złym trybie – przez wskazanie niewłaściwej podstawy prawnej.

Powód zauważył również, że wniosek (...)dotyczył zmiany w zakresie dochodzenia do symetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...)a Prezes UKE wydał rozstrzygnięcie o stawce za zakończenie połączenia w sieci (...). Dodatkowe wątpliwości, co do zasadności zaskarżonej decyzji, wynikają zdaniem powoda z projektu aneksu załączonego do wniosku (...), w którym zainteresowany odwoływał się do stawek określonych w tabeli nr 1, a mimo to, pozwany zmienił stawki określone w tabeli nr 12.

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniósł o oddalenie odwołania (...) w całości i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Żądanie uchylenia zaskarżonej decyzji Prezes UKE uznał za bezzasadne. Stwierdził, że istniała podstawa prawna do wydania decyzji a tylko w przypadku braku tej podstawy możliwa jest eliminacja decyzji z obrotu prawnego.

Podobnie ocenił pozwany zarzuty odwołania oparte na twierdzeniu o naruszeniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Stwierdził, że tego rodzaju zarzuty nie zasługują na uwzględnienie nie tylko ze względu na merytoryczną treść ale również z powodu ich nieskuteczności w postępowaniu przed sądem cywilnym. Podkreślił, że z uwagi na charakter postępowania przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów ewentualne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego nie powinny stanowić podstawy uchylenia decyzji. Powołał się na utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego w tej kwestii. Za niezasadną uznał pozwany także argumentację powoda dotyczącą naruszenia przy wydawaniu zaskarżonej decyzji przepisów Prawa telekomunikacyjnego. Wskazał, że Decyzją z 2008r. ustalił warunki dostępu do sieci telekomunikacyjnej w zakresie połączenia sieci oraz zasad rozliczeń pomiędzy (...) a (...). Następnie zaskarżoną decyzją, wydaną na wniosek (...), zmienił Decyzję z 2008r., która funkcjonowała w obrocie. Powołując się na poglądy doktryny Prezes UKE wykazał, że na podstawie przepisu art. 28 ust. 6 Pt mógł wydać decyzję zmieniającą wcześniej już obowiązującą decyzję o dostępie telekomunikacyjnym, biorąc pod uwagę okoliczność istnienia przesłanek określonych w art. 28 ust. 6 Pt bez konieczności przeprowadzania wcześniejszej analizy rynku i nakładania na (...) obowiązków regulacyjnych. Powoływanie się przez powoda na wydanie przez Prezesa UKE innych decyzji administracyjnych np. dotyczących (...) uznał pozwany za zbędne ze względu na zmianę podejścia regulacyjnego KE, co znalazło wyraz w wydaniu Zalecenia KE z 7 maja 2009r.

Prezes UKE wskazał na wydanie szeregu decyzji analogicznych do decyzji zaskarżonej dodając, że niedokonanie zmiany stawek za zakańczanie połączeń w sieci stacjonarnej (...) powodowałoby zachwianie konkurencji w omawianym segmencie rynku telekomunikacyjnego oraz nieuzasadnione okolicznościami faktycznymi wspieranie nierówności w rozliczeniach na korzyść (...). Pozwany dodał, że zaskarżona decyzja nie nakłada obowiązków regulacyjnych, które wymagałyby uprzedniego wyznaczenia (...) jako podmiotu posiadającego znacząca pozycję. Wskazał na przepisy Pt regulujące obowiązki regulacyjne i stwierdził, że zaskarżona decyzja ich nie dotyczy a rozstrzyga jedynie kwestie sporne między powodem a zainteresowanym z uwzględnieniem przesłanek wymienionych w art. 28 ust. 6 Pt. Zaznaczył, że żadna z tych przesłanek nie uzależnia rozstrzygnięcia kwestii spornych od uprzedniego wyznaczenia (...) jako podmiotu o znaczącej pozycji rynkowej.

Prezes UKE powołał się też na Zalecenie KE, które dopuszcza w wyjątkowych sytuacjach tymczasowe ustalenie cen bez potrzeby przeprowadzenia analizy kosztów. Oświadczył, że w zaskarżonej decyzji zaimplementował harmonogram wdrożenia symetrii stawek FTR, którego publikacja miała na celu zwiększenie pewności regulacyjnej i przedstawienie granic harmonogramu dopuszczalnej asymetrii.

Pozwany podkreślił również pozytywną ocenę KE w postępowaniu konsolidacyjnym dotyczącym zaskarżonej decyzji.

Prezes UKE nie zgodził się też z zarzutem powoda, iż nałożenie zaskarżoną decyzją na (...) obowiązku stosowania stawek odpowiadających kosztom (...)powoduje, że (...) zmuszona jest do świadczenia usług zakańczania połączeń poniżej kosztów własnych. Pozwany uznał, że stanowisko powoda jest błędne, ponieważ w decyzji nie zastosowano symetrycznego modelu rozliczeń między sieciami powoda i zainteresowanego. Wprowadzona asymetria stawek oraz harmonogram dojścia do symetrii umożliwia (...) prowadzenie działalności konkurencyjnej na rynku zakańczania połączeń na równi z innymi operatorami telefonii stacjonarnej, przeprowadzenie niezbędnych inwestycji, zwiększenie innowacyjności, wydajności i efektywności działalności. Prezes UKE podkreślił, że operatorzy sieci stacjonarnych mają możliwość minimalizacji kosztów jednostkowych poprzez skoncentrowanie sieci na zagęszczonych rejonach. Brak więc podstaw do twierdzenia, że zaskarżona decyzja nakłada na powoda obowiązek ustalania opłat FTRw oparciu o koszty ponoszone przez (...).

Odnosząc się do zarzutu wydania zaskarżonej decyzji mimo nie wykazania spełnienia jakiejkolwiek przesłanki określonej w art. 28 ust 6 Pt Prezes UKE oświadczył, że zbadał i rozważył istnienie tych przesłanek. Stwierdził, iż istniejący model rozliczeń daje (...) prawo do rozliczania się z (...)na zasadach korzystniejszych ekonomicznie niż innym operatorom alternatywnym.

Taka sytuacja świadczy o nieuzasadnionym uprzywilejowaniu (...)oraz wskazuje na konieczność podjęcia działań .w celu zapewnienia skutecznej ochrony konkurencji na rynku zakańczania połączeń w sieciach stacjonarnych. Zdaniem pozwanego wydanie zaskarżonej decyzji przyczyni się do stworzenia warunków konkurencyjnych, czemu miało służyć również opublikowanie Stanowiska Prezesa UKE z 16 grudnia 2008r. określającego harmonogram dochodzenia do dnia 1 stycznia 2014r. do symetrii stawek za zakańczanie połączeń. Jednocześnie wydanie decyzji ustalającej harmonogram dochodzenia do symetrii powinno przynieść zwiększenie korzyści użytkowników końcowych, poprzez stopniowe zmniejszanie stawek hurtowych i w efekcie obniżenie stawek detalicznych za usługę detaliczną zakańczania połączeń.

Odpowiadając na zarzut wydania decyzji w oparciu o inną podstawę prawną, odmienną od podanej we wniosku przez (...) pozwany wskazał, że okoliczność ta nie może stanowić podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji a przedstawiana przez powoda argumentacja jest błędna. Prezes UKE powołał się na treść wniosku złożonego przez (...) i przywołanych w nim przepisów Pt. Stwierdził, że z ich treści nie wynika, że Prezes UKE na podstawie powołanych przepisów musi wydać nową decyzję a nie może wydać decyzji o zmianie wcześniejszej swojej decyzji.

Pozwany dodał, że we wniosku (...) wystąpił błąd pisarski, który nie może mieć wpływu na prawidłowość wydanej decyzji.

W złożonych następnie pismach procesowych powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko procesowe i zarzuty odwołania.

Zainteresowany (...) nie złożył odpowiedzi na odwołanie.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Prezes UKE wydał w dniu 19 grudnia 2008r. decyzję nr (...) zwaną Decyzją z 2008r., w której ustalił warunki dostępu do sieci telekomunikacyjnej w zakresie połączenia sieci i zasad rozliczeń pomiędzy (...)i (...).

W dniu 26 lutego 2010r. (...)wystąpiła do (...) o podjęcie negocjacji w sprawie zmiany warunków współpracy określonych w Decyzji z 2008r. Operatorzy nie doszli do porozumienia. W związku z tym (...)pismem z dnia 4 października 2010r. wystąpiła do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji zmieniającej Decyzję z 2008r. w zakresie zmiany stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...) oraz dochodzenia do symetrii tych stawek. Pismem z dnia 11 października 2010r. Prezes UKE zawiadomił (...) i (...)o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji zmieniającej Decyzję z 2008r. zgodnie ze stanowiskiem (...)i zwrócił się do (...) o przedstawienie stanowiska. (...) w piśmie z dnia 29 października 2010r. stwierdziła, że wniosek (...)nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ (...) nie rozpoczęła działalności konkurencyjnej i nie jest podmiotem wyznaczonym przez Prezesa UKE jako podmiot posiadający znaczącą pozycję na rynku zakańczania połączeń w sieciach stacjonarnych. Okoliczności te, wyłączały zdaniem (...) nakładanie obowiązków regulacyjnych w prowadzonym postępowaniu.

W okresie od 17 stycznia 2011r. do 16 lutego 2011r. Prezes UKE przeprowadził postępowanie konsultacyjne i konsolidacyjne w sprawie. (...) przedstawiła swoje stanowisko odnośnie projektu decyzji w piśmie z dnia 16 lutego 2011r. (k. 68 akt adm.). Komisja Europejska przedstawiła swoje stanowisko w piśmie z dnia 17 lutego 2011r. (k. 60 akt adm). Pismem z dnia 21 lutego 2011r. (k. 85 akt adm.) Prezes UKE zawiadomił strony o prawie zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem oraz prawie wypowiedzenia się na temat tego materiału.

Tym samym pismem Prezes UKE poinformował strony o zaliczeniu do materiału dowodowego sprawy następujących dokumentów:

- decyzji Prezesa UKE z dnia 19 grudnia 2008r. – (...)

- Stanowiska Prezesa UKE z dn. 16 grudnia 2008r. w sprawie symetrii stawek FTR,

- Stanowiska Europejskiej Grupy Regulatorów w sprawie symetrii stawek FTR i MTR

- Zaleceń KE z dnia 7 maja 2009. dotyczących regulacji stawek FTR i MTR w Unii Europejskiej ( (...)),

- decyzji Prezesa UKE z dnia 31 sierpnia 2009r. nr (...)dotyczącej zmiany zasad rozliczeń pomiędzy (...)i (...) sp. z o.o.,

- decyzji Prezesa UKE z dnia 17 sierpnia 2010r. nr (...)dotyczącej zmiany zasad rozliczeń pomiędzy (...)i (...),

Na podstawie zebranego materiału dowodowego Prezes UKE wydał zaskarżoną decyzję.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje:

W złożonym odwołaniu powód na wstępie przedstawił krótką analizę przepisów prawa unijnego, która kończy się konkluzją, że nie ma możliwości rozstrzygnięcia sporu dotyczącego obowiązku zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego w sytuacji, w której przedsiębiorca na którego ma być nałożony obowiązek nie jest przedsiębiorcą o znaczącej pozycji rynkowej, na którego nałożono obowiązki regulacyjne.

Przedstawione przez powoda stanowisko znajduje poparcie w obowiązujących przepisach Pt . Celem tak sformułowanych przepisów jest ochrona interesów operatorów alternatywnych, jako słabszych uczestników rynku w negocjacjach z operatorami zasiedziałymi takimi jak (...) w przypadku gdy mimo działań podejmowanych przez operatora alternatywnego nie udaje mu się uzyskać porozumienia z operatorem o silniejszej pozycji rynkowej, w odniesieniu do którego zostało już przeprowadzone postępowanie administracyjne i została wydana decyzja stwierdzająca posiadania znaczącej pozycji rynkowej oraz nakładająca na tego operatora obowiązki regulacyjne, o których mowa w art. 39 i 40 Pt.

Powód sam stwierdził, że nie jest operatorem o znaczącej pozycji rynkowej. W świetle powyższego podnoszona w odwołaniu argumentacja, oparta na przedstawionym założeniu nie ma wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji, w której na powoda nie zostały nałożone żadne obowiązki regulacyjne.

Podkreślenia wymaga, że warunki dostępu do sieci telekomunikacyjnej w zakresie połączenia sieci oraz zasady rozliczeń pomiędzy (...) i (...)zostały ustalone przez Prezesa UKE w Decyzji z 2008r, która, co wynika z jej uzasadnienia, została wydana z inicjatywy (...) a nie (...). Była to więc decyzja dotycząca dostępu telekomunikacyjnego, w zakresie, której to na (...)jako operatorze o pozycji znaczącej ciążyły określone obowiązki.

Przedmiotowa decyzja, wbrew stanowisku powoda nie ma charakteru regulacyjnego i nie ustala zasad dostępu telekomunikacyjnego. Ustala jedynie wysokość opłaty jaką (...)obowiązana jest ponosić/ płacić (...) za usługę zakańczania połączeń w sieci (...) oraz harmonogram dochodzenia do symetrii stawek za zakańczanie połączeń.

Z tego względu wydanie zaskarżonej decyzji nie musiało być poprzedzone przeprowadzeniem przez Prezesa UKE analizy kosztów ponoszonych przez (...) w prowadzonej działalności. Podnoszone w tym zakresie zarzuty odwołania nie zasługują zdaniem Sądu na uwzględnienie.

Decyzja Prezesa UKE jest wyrazem realizacji ustaleń zawartych w Stanowisku Prezesa UKE z 16 grudnia 2008r. w sprawie symetrii stawek na rynku zakańczania połączeń głosowych w publicznych telefonicznych sieciach stacjonarnych. Zaskarżona decyzja nie narusza również Zaleceń KE z dn. 7 maja 2009r., które dopuszczają możliwość wprowadzenia symetrii stawek FTRpo upływie okresu przejściowego i zobowiązują Prezesa UKE do przeprowadzenia w tym okresie analizy kosztów działalności operatorów takich jak (...)i wprowadzenia pełnej symetrii stawek dopiero po upływie okresu przejściowego. Oznacza to, że Prezes UKE wydając zaskarżoną decyzję działał w granicach określonych z Zaleceniach KE i nie miał obowiązku ustalać stawek FTRdla (...)w oparciu o koszty tego operatora.

W świetle powyższego na uwagę nie zasługują również zarzuty odwołania dotyczące naruszenia przepisów Prawa telekomunikacyjnego. Bez znaczenia jest także powoływanie się przez powoda na inne decyzje wydane przez Prezesa UKE. Decyzje te dotyczą operatorów posiadających inną niż powód pozycję rynkową i nie mają charakteru precedensowego. Są więc bez wpływu na ocenę zaskarżonej decyzji.

Zdaniem Sądu Prezes UKE wydając zaskarżoną decyzję działał w zgodzie z art. 28 ust. 6 Pt. Powód w odwołaniu wskazał, że przepis ten dopuszcza zmianę decyzji o dostępie telekomunikacyjnym z urzędu lub na wniosek strony, jeżeli spełniona jest co najmniej jedna z wymienionych nim przesłanek.

Mając na uwadze treść zaskarżonej decyzji oraz wynikające z niej skutki należy w ocenie Sądu stwierdzić, że poprzez wprowadzenie precyzyjnie określonych stawek FTRi harmonogramu dochodzenia do symetrii stawek Prezes UKE spełnił wszystkie przesłanki wymienione w art. 28 ust. 6 Pt.

Ustalony decyzją model rozliczeń chroni interesy użytkowników końcowych abonentów, którzy będą ponosili malejące opłaty za zakończenie połączenia w sieci powoda. Jednocześnie abonenci (...) nie mają obowiązku ponosić opłat wygórowanych, ponieważ stawki FTR, których może żądać (...), są zorientowane kosztowo.

(...) pobierając wyższe opłaty za swoje usługi uzyska środki pozwalające na inwestycje i rozwój sieci, co umożliwi skuteczniejszą konkurencję z operatorami o silniejszej pozycji na rynku. Jednocześnie uzyskiwanie wyższych opłat przez powoda gwarantuje rozwój interoperacyjności usług telekomunikacyjnych. Zgodzić się należy z pozwanym, że zaskarżona decyzja chroni interesy (...) i jej abonentów. Zarzuty powoda dotyczące nałożenia na (...) obowiązku pobierania opłat (...)uzależnionych od kosztów ponoszonych przez (...), w sytuacji, kiedy to (...)ma obowiązek płacenia na rzecz tego operatora wyższych opłat od tych, które sama pobiera, są zdaniem Sądu nastawione na wywołanie błędnego wrażenia, co do rzeczywistego celu wydania przez Prezesa UKE zaskarżonej decyzji.

Również zarzuty powoda dotyczące naruszenia przy wydawaniu zaskarżonej decyzji przepisów postępowania administracyjnego nie zasługują na uwzględnienie. Za trafną należy uznać przestawioną w odniesieniu do tego rodzaju zarzutów argumentację powoda, zawartą w odpowiedzi na odwołanie, opartą na ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego i Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Należy podkreślić, że Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, rozpatrując, w następstwie złożenia odwołania, sprawę od początku, ma możliwość wyeliminowania ewentualnych nieprawidłowości zaistniałych w postępowaniu administracyjnym. Jednocześnie postępowanie przed Sądem OKiK prowadzone jest w oparciu o zasady procedury cywilnej, która nakłada na strony obowiązek udowodnienia, że zarzucane naruszenia w postępowaniu administracyjnym były tak doniosłe, że uzasadniają uchylenie zaskarżonej decyzji.

W ocenie Sądu powód w złożonym odwołaniu nie udowodnił aby przy wydawaniu zaskarżonej decyzji doszło do tego rodzaju naruszeń.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy oddalił odwołanie powoda, wobec braku podstaw do jego uwzględnienia – art. 479 64 § 1 kpc.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 kpc stosowanie do wyniku sporu.

Na marginesie można dodać, że stawki (...)ustalone w zaskarżonej decyzji i nałożone na (...)mają charakter minimalny, więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby powód domagał się od (...)płacenia wyższych opłat mimo, że decyzję należy ocenić jako wydaną w interesie (...) i zgodnie z przesłankami art.. 28 ust. 6 Pt.

SSO Witold Rękosiewicz

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Dżuła
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: