Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Rękosiewicz	SSO Witold Rękosiewicz
Protokolant: protokolant sądowy Magdalena Żabińska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

zainteresowany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N.

o ustalenie warunków dostępu do nieruchomości

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej

z dnia 5 czerwca 2017 r. nr (...)

I.  Oddala odwołanie.

II.  Zasądza od Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. na rzecz:

1.  Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 1 440 zł ( jeden tysiąc czterysta czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

2.  (...) spółki z o.o. z siedzibą w miejscowości N. kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Witold Rękosiewicz.

Sygn. akt XVII AmT 38/17

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Prezes UKE, pozwany), decyzją z dnia 5 czerwca 2017 r. znak (...) na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. b oraz ust. 5 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1537 - dalej „ustawa o wspieraniu rozwoju”) oraz art. 104 § 1 k.p.a. w związku z art. 206 ust. 1 i la ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1489 z późn. zm., dalej: Pt), po rozpatrzeniu wniosku B. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...) B. J. (obecnie: (...) spółka z o.o. z siedzibą w miejscowości N. dalej: Operator, zainteresowany) z dnia 30 września 2016 r. o wydanie decyzji ustalającej warunki dostępu Operatora do nieruchomości położonych w Ł., szczegółowo skonkretyzowanych w treści decyzji (dalej także: Budynki), zarządzanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową w Ł. (Spółdzielnia, powód) ustalił warunki dostępu Operatora do wskazanych nieruchomości oraz budynków w celu zapewnienia telekomunikacji w Budynkach.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. na powyższą decyzję Prezesa UKE wniosła odwołanie. Zaskarżonej decyzji powód zarzucił:

1.  Swobodne określenie sposobu wykonania instalacji w braku możliwości korzystania z szachów tj. w sposób natynkowy.

2.  Pominięcie oznaczenia zasada przygotowania projektów wykonawczych przy uwzględnieniu harmonogramu – konieczności dostępu do budynków.

3.  Pominięcie w decyzji ustalenia w jej treści sposobu zagospodarowania działek.

4.  Pominięcie w treści decyzji miesięcznych opłat w wysokości rynkowej z tytułu udostępnienia powierzchni lokacyjnych w budynkach pod urządzenia telekomunikacyjne operatora.

5.  Pominięcie w treści decyzji uregulowania zasad odpłatności za nadzór nad pracownikami operatora przy realizowaniu inwestycji i usuwaniu awarii.

6.  Brak prawidłowej implementacji art. 9 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/61/UE z dnia 15 maja 2014r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej.

Na podstawie przedstawionych zarzutów Spółdzielnia wniosła o:

I.  uchylenie decyzji i przekazanie organowi do ponownego rozpoznania, ewentualnie wydanie orzeczenia zmieniającego z uwzględnieniem zarzutów powoda,

II. zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że przepis art. 30 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie określa sposobu wykonania instalacji. Stwierdził, że wykonanie instalacji winno być przeprowadzone z poszanowaniem praw właścicielskich, w tym art. 64 Konstytucji, który chroni prawo własności i dopuszcza jego ograniczenie tylko w drodze ustawy.

Zdaniem Spółdzielni zaskarżona decyzja powinna ustalić, że instalacja wewnątrz budynków będzie wykonana w sposób podtynkowy. W celu zapewnienia właściwej estetyki wewnętrznej struktury budynku i funkcjonalności korzystania oraz ochrony elewacji wewnętrznej budynków przed uszkodzeniem w związku z montażem instalacji powód wniósł o określenie w decyzji sposobu wykonania instalacji. Powód stwierdził, że przed przystąpieniem do wykonania sieci operator winien sporządzać projekt wykonawczy, obejmujący opis techniczny oraz część rysunkową, podlegający akceptacji Spółdzielni z uwzględnieniem określonego harmonogramu dostępu do poszczególnych budynków mieszkalnych.

Powód wskazał, że w przypadku, gdy działki będą przedmiotem czynności wykonawczych konieczne jest ustalenie w decyzji zasad zagospodarowania działek, oznaczenia przebiegu sieci przez działki i uzgodnienia projektów technicznych przed realizacją wykonania infrastruktury. Zarzucił, że decyzja nie zawiera ustaleń dotyczących opłat z tytułu udostępnienia powierzchni kolokacyjnych w budynkach pod urządzenia telekomunikacyjne operatora, oraz zasad wynagrodzenia z tytułu nadzoru pracowników operatora przy realizacji inwestycji i usuwaniu awarii. Stawki te winny być uzależnione od ilości budynków oraz od wysokości wynagrodzenia pracowników Spółdzielni (współpracowników), którzy ten nadzór będą sprawować.

Powołując się treść art. 9 ust. 5 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/61/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej (Dz.U.UE.L.2014.155.1) powód zarzucił, iż w postępowaniu administracyjnym nie zostało ustalone, czy istnieje możliwość wykorzystania w zasobach Spółdzielni instalacji „szybkich łączy”. Wobec tego powód wniósł o przeprowadzenie dowodów z opinii biegłych właściwej specjalności celem ustalenia czy infrastruktura w zarządzanych przez Spółdzielnię zasobach nadaje się do wykorzystania w ramach tzw. „szybkich łączy".

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od powoda kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 1 440 zł.

Na podstawie stanowiska przyjętego w obszernie przywołanym orzecznictwie Sądu Najwyższego Prezes UKE wskazał, że wydanie wyroku uchylającego decyzję możliwe jest tylko w przypadku stwierdzenia przez sąd braku podstaw do jej wydania. Zauważył ponadto, że przepisy k.p.c. nie przewidują możliwości przekazania sprawy organowi administracji do ponownego rozpoznania. Stwierdził, iż w odwołaniu powód nie wykazał, że brak normy prawa materialnego stanowiącej podstawę do wydania zaskarżonej decyzji. W tej sytuacji, zdaniem pozwanego, uchylenie zaskarżonej decyzji jest niemożliwe.

Prezes UKE w sposób wyczerpujący odniósł się do poszczególnych zarzutów odwołania i stwierdził, że nie zasługują one na uwzględnienie. Ustosunkował się również do wniosku powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego i wniósł o jego oddalenie. Podniósł, że w odwołaniu Spółdzielnia ograniczyła się do polemiki z treścią zaskarżonej decyzji i nie wykazała, z jakich powodów decyzja powinna zostać zmieniona. Na tej podstawie pozwany stwierdził, że wniosek o zmianę decyzji również nie zasługuje na uwzględnienie.

Zainteresowany B. J. - Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...) B. J. wniósł o oddalenie odwołania w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zainteresowany stwierdził, że zaskarżona decyzja, wydana na podstawie przepisów ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, jest prawidłowa. Podniesione w odwołaniu zarzuty uznał zainteresowany za nieuzasadnione i bezpodstawne.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. jest współwłaścicielem i zarządcą wymienionych w zaskarżonej decyzji Budynków i Nieruchomości. Spółdzielnia oraz zainteresowany G. są przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi wpisanymi do prowadzonego przez Prezesa UKE rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Pismem z dnia 9 czerwca 2016 r. Operator wystąpił do Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie do Nieruchomości w tym Budynków wchodzących w skład zasobów Spółdzielni lub przez nią zarządzanych w celu dostarczania publicznej sieci telekomunikacyjnej i świadczenia usług telekomunikacyjnych w technologii światłowodowej. (k. 12 akt adm.) Do pisma dołączony został projekt umowy o dostępie. Strony nie doszły do porozumienia i nie zawarły umowy. Wobec tego Operator pismem z dnia 30 września 2016 r. wystąpił do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej w sprawie dostępu do nieruchomości i budynków pozostających w zarządzie Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł.. (k.1-8 akt adm.) We wniosku Operator przedstawił zakres przedmiotu umowy, przebieg negocjacji oraz istniejące kwestie sporne, tj. konieczność ustanowienia i wysokość kaucji zabezpieczającej, nadzór podczas wykonywania inwestycji, możliwość budowy sieci metodą natynkową i kwestia rozwiązywania umowy. Operator wyjaśnił, że z przyczyn technicznych brak możliwości wykorzystania istniejącej w Budynkach kanalizacji telekomunikacyjnej. Kable światłowodowe nie mogą być zginane jak przewody miedziane, a w szachtach nie ma miejsca na urządzenia związane z obsługą włókien światłowodowych. Z tego powodu konieczne będzie wykonanie instalacji natynkowej.

Pismem z dnia 13 października 2016 r. Prezes UKE zawiadomił strony o wszczęciu w dniu 4 października 2016 r. postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji ustalającej warunki dostępu Operatora do Nieruchomości w tym Budynków, wezwał Spółdzielnię do przedstawienia stanowiska oraz udzielenia informacji i wyjaśnień w sprawie. (k.85 akt. adm.)

W piśmie z dnia 27 października 2016 r. Spółdzielnia przedstawiła odpowiedzi na pytania Prezesa UKE, uzasadniła swoje stanowisko w zakresie kwestii spornych oraz poinformowała, że w Budynkach nie ma światłowodowych instalacji telekomunikacyjnych. (k.86 akt adm.)

Pismami z dnia 9 listopada 2016 r. Prezes UKE wezwał (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W. do wskazania, czy posiadają instalacje telekomunikacyjne Budynków wykonane w technologii (...) oraz w przypadku pozytywnej odpowiedzi na to pytanie, wskazanie czy istnieje możliwości udostępniania Operatorowi tych instalacji oraz punktów styku w Budynkach niezbędnych do połączenia sieci Operatora tymi instalacjami oraz czy Operator prowadził z (...) S.A. oraz (...) S.A. negocjacje w zakresie dostępu do instalacji. (k.189 akt adm.)

(...) poinformowała, że nie posiada w Budynkach własnych instalacji wykonanych w technologii (...). (...) oświadczyła, że posiada w Budynkach jedynie miedziane instalacje telekomunikacyjne, a Operator nie prowadził z nią negocjacji dotyczących dostępu do tej instalacji i punktów styku. (k. 196-197 akt adm.)

W dniach 23 marca 2017 - 11 maja 2017r. Prezes UKE prowadził postępowanie konsultacyjne dotyczące projektu decyzji Prezesa UKE w sprawie ustalenia warunków dostępu Operatora do Budynków. W trakcie postępowania konsultacyjnego stanowiska przedstawili Prezes UOKiK, Operator oraz Spółdzielnia. (k.271 akt adm.) Prezes UOKiK nie zgłosił żadnych zastrzeżeń do projektu decyzji. Stwierdził, że uzyskanie przez Operatora dostępu do Budynków i Nieruchomości należących do zasobów Spółdzielni umożliwi poszerzenie katalogu usług telekomunikacyjnych dostępnych odbiorcom usług i będzie miało korzystny wpływ na rozwój skutecznej konkurencji pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi świadczącymi w Budynkach usługi telekomunikacyjne. Spółdzielnia oraz Operator w złożonych stanowiskach postulowali wprowadzenie do projektu decyzji szeregu zmian.

Pismem z dnia 11 maja 2017 r. Prezes UKE poinformował strony o możliwości zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem oraz wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. (k.281 akt adm.) Strony nie skorzystały z przysługującego im uprawnienia.

W dniu 5 czerwca 2017 r. Prezes UKE wydał decyzję ustalającą warunki dostępu Operatora do Nieruchomości i Budynków znajdujących się w zasobach Spółdzielni.

Na podstawie dokonanych ustaleń Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego stanowiskiem, na skutek wniesienia odwołania Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK) rozpoznaje sprawę od nowa. Przedmiotem sporu jest zaskarżona decyzji, której zasadność podlega ocenie sądu. W ramach tego postępowania strony mają możliwość przedstawienia swoich stanowisk z zastosowaniem reguł kontradyktoryjnego postępowania dowodowego. SOKiK zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązków stron w postępowaniu dowodowym. (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 roku sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 Nr 5, poz. 87; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 roku sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 Nr 5 poz. 68; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 roku sygn. akt 351/99 OSNC 2000 Nr 3 poz. 47; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 roku sygn. akt I CKN 1036/98 LEX Nr 52708; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 roku, sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312) SOKiK nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedzało wydanie zaskarżonej decyzji, jak to czynią sądy administracyjne w postępowaniu sądowo-administracyjnym. SOKiK jest sądem cywilnym i prowadzi sprawę cywilną, wszczętą w wyniku wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego, a nie sądem badania legalności decyzji administracyjnej. Celem prowadzonego przed SOKiK postępowania nie jest kontroli postępowania administracyjnego poprzedzającego wydanie zaskarżonej decyzji, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu tej decyzji. Tylko takie odczytanie relacji pomiędzy postępowaniem administracyjnym i postępowaniem sądowym może uzasadniać dokonany przez racjonalnego ustawodawcę wybór między drogą postępowania cywilnego i drogą postępowania sądowo-administracyjnego dla wyjaśnienia istoty sprawy.

W świetle powyższego jeżeli w postępowaniu administracyjnym doszło do uchybień proceduralnych to, o ile nie stanowią one podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji, nie mogą prowadzić do uchylenia decyzji i nie mogą być przedmiotem postępowania sądowego mającego na celu merytoryczne rozstrzygnięcie sporu.

Ponadto SOKiK może wydać wyrok uchylający decyzję w przypadku stwierdzenia, że w ustalonych okolicznościach faktycznych nie było podstaw prawnych do wydania zaskarżonej decyzji. Jest to możliwe w razie stwierdzenia w postępowaniu odwoławczym, że organ wydający decyzję w nieprawidłowy sposób ustalił stan faktyczny w sprawie, z tej przyczyny błędnie zastosował przepis prawa materialnego i nie ma możliwości konwalidowania stwierdzonego uchybienia w wydanym przez sąd wyroku.

W złożonym odwołaniu powód nie zarzucił Prezesowi UKE naruszenia w zaskarżonej decyzji jakiegokolwiek przepisu prawa materialnego. Nie twierdził również, że Prezes UKE dokonał błędnych ustaleń faktycznych lub, że nie istniały podstawy prawne do wydania zaskarżonej decyzji. Wobec tego, iż w postępowaniu zainicjowanym wniesieniem odwołania SOKiK również nie stwierdził, że zaskarżona decyzja została wydana bezpodstawnie lub z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa, zawarte w odwołaniu żądanie uchylenia zaskarżonej decyzji należało uznać za bezpodstawne.

Przedstawione w odwołaniu zarzuty dotyczą wyłącznie pominięcia przez Prezesa UKE w decyzji konkretnych postanowień, regulujących warunki dostępu Operatora do zarządzanej przez Spółdzielnię infrastruktury oraz prawa i obowiązki stron umowy, które zdaniem powoda powinny być uwzględnione w treści decyzji. Identyczne zarzuty oraz dotyczącą ich argumentację Spółdzielnia przedstawiła w piśmie z dnia 10 kwietnia 2017 r. złożonym do akt postępowania administracyjnego w ramach prowadzonego przez Prezesa UKE postępowania konsultacyjnego dotyczącego projektu decyzji.

Odnosząc się do pierwszego z twierdzeń odwołania wskazać należało, że w § 2 ust. 1 pkt 1 lit b) decyzji wyraźnie ustalono, iż co do zasady kable światłowodowe w Budynkach mają być umieszczone w szybach i kanałach telekomunikacyjnych, a dopiero w razie ich braku, lub braku technicznych możliwości ich wykorzystania, ułożone w kanalizacji natynkowej. Należy podkreślić, że zgodnie z art. 28 Pe, przy wydawaniu decyzji o dostępie telekomunikacyjnym Prezes UKE musi uwzględniać interes użytkowników końcowych i promocję nowoczesnych usług telekomunikacyjnych. Zdaniem Sądu wskazane postanowienie nakłada na Operatora obowiązek wykorzystania kanalizacji telekomunikacyjnej w każdej sytuacji, gdy będą istniały warunki techniczne. Dopuszczenie wykonania kanalizacji natynkowej pozwala na uniknięcie wykonywania długotrwałych i uciążliwych prac na klatkach schodowych, znacząco obniży koszty przeprowadzenia instalacji światłowodowej i ewentualnych napraw oraz przyczyni się do obniżenia kosztów usług świadczonych przez Operatora dla odbiorców końcowych. Z uwagi na małą uciążliwość takie rozwiązanie jest również zgodne w art. 30 ust. 1c ustawy o wspieraniu rozwoju usług. Wbrew stanowisku powoda zastosowanie metody natynkowej nie upoważnia Operatora do rozmieszczenia instalacji w Budynku w sposób dowolny, nie doprowadzi do dewastacji przeprowadzonych prac remontowych, nie naruszy estetyki struktury wewnętrznej budynków oraz funkcjonalności korzystania z nich. Zgodnie z § 2 ust. 3 po zakończeniu prac Operator ma obowiązek przywrócenia Budynków do stanu poprzedniego. Ponadto podnoszone przez powoda okoliczności dotyczą części wspólnych Budynków, więc nie istnieje żadne zagrożenie naruszenia prawa własności. O korzystaniu z usług oferowanych przez Operatora każdy z odbiorców końcowych będzie decydował indywidualnie.

W § 4 zaskarżonej decyzji szczegółowo zostały określone zasady przygotowania projektu wykonawczego, obejmującego opis techniczny, dokumentację rysunkową i zasady wykonania infrastruktury. Operator ma obowiązek przedstawienia projektu wykonawczego do akceptacji Spółdzielni i wprowadzenia do niego ewentualnych zmian. W ocenie Sądu zawarte w decyzji postanowienia umożliwiają sprawną realizację inwestycji. Powód nie wykazał w odwołaniu, że wprowadzenie harmonogramu dostępu do budynków i wykonywania projektu związane jest z poszanowaniem chronionego konstytucyjnie prawa własności.

Treść poszczególnych postanowień decyzji dotyczy również dostępu do Nieruchomości i sposobu zagospodarowania działek. Przy podejmowaniu działań na terenie Nieruchomości Operator ma obowiązek wykonania projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i przedstawienia do akceptacji Spółdzielni - § 2 ust. 1 decyzji. Brak więc podstaw do uznania, że Operator w sposób dowolny może realizować prawo dostępu do Nieruchomości.

W odniesieniu do zarzutu pominięcia w decyzji miesięcznych opłat z tytułu udostępniania powierzchni kolokacyjnej w Budynkach pod urządzenia telekomunikacyjne wskazać należało, iż zgodnie z art. 30 ust. 3a w związku z art. 30 ust. 1g ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych zapewnienie dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3a i 3b tej ustawy tj. umożliwienie doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego aż do punktu styku oraz umożliwienie wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku jeżeli nie istnieje instalacja telekomunikacyjna przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s lub istniejąca instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s nie jest dostępna lub nie odpowiada zapotrzebowaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego jest nieodpłatne. W tej sytuacji zarzut pominięcia w decyzji postanowień dotyczących miesięcznych opłat z tytułu udostepnienia powierzchni kolokacyjnych w Budynkach, jako sprzeczny z wymienionymi wyżej przepisami ustawy nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią § 2 ust.12 pkt 2 decyzji Operator jest zobowiązany do zwrotu Spółdzielni wydatków poniesionych w związku z wykonywaniem uprawnień określonych w § 2 ust. 1 decyzji. Sprawowanie nadzoru nad pracownikami Operatora w zw. z realizacją inwestycji i usuwaniem awarii Spółdzielnia może zlecić swoim pracownikom w ramach ich obowiązków. Jeżeli jednak Spółdzielnia poniesie dodatkowe koszty związane z tym nadzorem, to zgodnie ze wskazanymi wyżej postanowieniami decyzji może wystąpić do Operatora o ich zwrot w udokumentowanej wysokości, zgodnie z zasadami ustalonymi w § 2 ust. 13 decyzji. Z powyższego wynika, że wskazywana przez powoda kwestia została uregulowana przez Prezesa UKE w sposób wystarczający i wprowadzanie do decyzji dodatkowych zapisów w tym zakresie jest zbędne.

Zdaniem Sądu zarzut nieprawidłowej implementacji powołanej w odwołaniu dyrektywy nr (...) do polskiego porządku prawnego jest skierowany do ustawodawcy. Zgodnie z art. 6 k.pa. Prezes UKE stosuje przy wydawaniu decyzji przepisów prawa w aktualnym brzmieniu. Powód nie wykazał, że powołany w odwołaniu przepis dyrektywy nr (...) został nieprawidłowo zaimplementowany do prawa krajowego. Mając na uwadze przepisy ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, w ocenie Sądu uznać należało, iż twierdzenie powoda w tym zakresie jest niezasadne. Ponadto ze znajdujących się w aktach administracyjnych informacji wynika, że w Budynkach nie ma instalacji światłowodowej. Operator nie ma możliwości wykorzystania istniejących w Budynkach instalacji telekomunikacyjnych, ponieważ ze względu na technologię świadczenia usług telekomunikacyjnych nie odpowiadają zapotrzebowaniu Operatora. Wobec ustalenia, że istniejąca w Budynkach instalacja nie nadaje się do wykorzystania do świadczenia usług telekomunikacyjnych przez Operatora, w sprawie nie było potrzeby dokonywania ustaleń co do możliwości wykorzystywania instalacji szybkich łączy, wykonanych w innej technologii, niż wymagana przez Operatora. W tej sytuacji Sąd uznając, że w sprawie nie było potrzeby korzystania z informacji specjalnych, nie uwzględnił wniosku powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych w zakresie wskazanym we wniosku.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy, wobec braku podstaw do uwzględnienia, oddalił odwołanie jako bezzasadne – art. 479 ⁶⁴ § 1 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. stosownie do wyniku sporu. Wysokość wynagrodzenia pełnomocników pozwanego i zainteresowanego ustalono na podstawie § 14 ust.2 pkt.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia odwołania, tj. po dniu 27 października 2016 r. przy uwzględnieniu zwiększonego nakładu pracy pełnomocnika Prezesa UKE.

SSO Witold Rękosiewicz.