Treść orzeczenia XVII AmT 48/11 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

XVII AmT 48/11 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-12-03

XVII AmT 48/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2011 roku, nr (...))po rozpatrzeniu wniosku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 28 stycznia 2010 r. o wydanie decyzji zmieniającej decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 16 kwietnia 2008 r. nr (...)) zastępującą umowę o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci pomiędzy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. a (...) S.A. z siedzibą w W. zmienioną następnie porozumieniem z dnia 10 lutego 2010 r. oraz decyzjami Prezesa UKE z dnia 23 lutego 2009 r. nr (...)) oraz z dnia 21 lipca 2009 r. nr (...)), w zakresie zmiany stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...)

Zmienił postanowienia Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. w następujący sposób:

1. W Rozdziale „Opłaty należne (...)” art. 4 ust. 4 Załącznika Finansowego Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. pod tabelą (...) „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...)”, dodał literę a) w brzmieniu: „a) opłata wnoszona na rzecz (...) przez (...) za minutę połączenia przychodzącego z sieci telekomunikacyjnej (...) i zakańczanego w sieci ruchomej (...) wynosi niezależnie od okresu taryfikacyjnego, 100% opłaty określonej w wierszu 2a tabeli nr 10 „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...) w art. 3 Załącznika Finansowego do Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. W przypadku zmiany wysokości opłat wnoszonych na rzecz (...) za minutę połączenia zakańczanego w sieci ruchomej (...), zobowiązuje się Strony do dokonania odpowiedniej zmiany obowiązujących stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...), nie później niż w dniu wprowadzenia w życie na podstawie odpowiednich decyzji Prezesa UKE lub umów nowych opłat za minutę połączenia zakańczanego w sieci ruchomej (...), bez konieczności zmiany niniejszej Decyzji lub Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r.”

2. W Rozdziale „Opłaty należne (...)” art. 4 ust. 4 Załącznika Finansowego Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. pod tabelą (...) „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...)”, dodał literę b) w brzmieniu: „b) Nie stosuje się opłat określonych w tabeli (...) „Opłaty za zakończenia połączenia w sieci (...). Jeżeli jakiekolwiek postanowienia Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. odnoszą się do opłat określonych w tabeli (...) „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...) postanowienia te należy odnosić wyłącznie do odpowiednich opłat określonych w lit. a „Opłata wnoszona na rzecz (...) przez (...) za minutę połączenia przychodzącego z sieci telekomunikacyjnej (...) i zakańczanego w sieci ruchomej (...)”.

Powyższą decyzję w całości zaskarżyła powódka - (...) S.A. z siedzibą w W.. Zaskarżonej decyzji zarzuciła:

I. Naruszenie art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 28 ust. 1 pkt 2 Prawa telekomunikacyjnego w zw. z art. 28 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego, tj. złamanie konstytucyjnej zasady proporcjonalności w wynikającego z niej zakazu nadmiernej ingerencji oraz nieuwzględnienie obowiązków regulacyjnych ciążących na stronach, poprzez ustalenie wadliwej i nieproporcjonalnie uciążliwej dla Powoda stawki (...) w relacjach z (...);

II. Naruszenie art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 28 ust. 1 pkt 5 lit. B) Prawa telekomunikacyjnego w zw. z art. 28 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego oraz art. 28 ust. 1 pkt 6 Prawa telekomunikacyjnego w sposób dyskryminujący dla (...) S.A., nieuwzględniający różnic w pozycjach rynkowych stron;

III. Naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 1 Prawa telekomunikacyjnego oraz art. 28 ust. 1 pkt 5 lit. c) Prawa telekomunikacyjnego w zw. z art. 28 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego poprzez zmianę Decyzją warunków dostępu telekomunikacyjnego w sposób niezapewniający skutecznej konkurencji oraz rozwoju konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych;

IV. Naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 4 Prawa telekomunikacyjnego oraz art. 28 ust. 1 pkt 1 Prawa telekomunikacyjnego w zw. z art. 28 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego poprzez zmianę Decyzją warunków dostępu telekomunikacyjnego w sposób nieuzasadniony potrzebą zapewnienia ochrony interesów użytkowników końcowych oraz prowadzący do naruszenia tego interesu;

V. Naruszenie art. 7, art. 8 art. 11, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 1 i § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez oparcie rozstrzygnięcia na niepopartych dowodami, gołosłownych twierdzeniach, powołanych wybiórczo okolicznościach z pominięciem innych, istotnych w sprawie okoliczności, mających znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia.

Powołując się na wyżej wymienione zarzuty Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej Decyzji.

Na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku Skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonej Decyzji poprzez nadanie punktowi I Decyzji następującego brzmienia:

I. Zmieniam postanowienia Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. w następujący sposób:

2. W Rozdziale „Opłaty należne (...)” art. 4 ust. 4 Załącznika Finansowego Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. pod tabelą (...) „Opłaty za zakończenia połączenia w sieci (...) dodaje się literę b) w brzmieniu: Nie stosuje się opłat określonych w tabeli (...) „Opłaty za zakończenia połączenia w sieci (...)”. Jeżeli jakiekolwiek postanowienia Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. odnoszą się do opłat określonych w tabeli (...) „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...)”, postanowienia te należy odnosić wyłącznie do odpowiednich opłat określonych w lit. a „Opłata wnoszona na rzecz (...) przez (...) za minutę połączenia przychodzącego z sieci telekomunikacyjne (...) i zakańczanego w sieci ruchomej (...)”.

Na wypadek nieuwzględnienia powyższych wniosków Skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonej Decyzji poprzez nadanie punktowi I Decyzji następującego brzmienia:

I. Zmieniam postanowienia Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. w następujący sposób:

1. W Rozdziale „Opłaty należne (...)” art. 4 ust. 4 Załącznika finansowego Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. pod tabelką (...) „Opłaty za zakończenia połączenia w sieci (...)”, dodaje się literę a) w brzmieniu: Opłata wnoszona na rzecz (...) przez (...) za minutę połączenia przychodzącego z sieci telekomunikacyjnej (...) i zakańczanego w sieci ruchomej (...) wynosi, niezależnie od okresu taryfikacyjnego: do 31 grudnia 2011 r. – 0,2721 zł/min, od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. – 0,2478 zł/min, od 1 lipca 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. – 0,1798 zł/min, od 1 stycznia 2013 r. 100% opłaty określonej w wierszu 2a tabeli nr 10 „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...)” w art. 3 Załącznika Finansowego do Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. z tym, że w przypadku zmiany wysokości opłat wnoszonych na rzecz (...) za minutę połączenia zakańczanego w sieci ruchomej (...), zobowiązuje się Strony do dokonania odpowiedniej zmiany obowiązujących stawek za zakończenie połączeń w sieci (...) nie później niż w dniu wprowadzenia w życie na podstawie odpowiednich decyzji Prezesa UKE lub umów nowych opłat za minutę połączenia zakańczanego w sieci ruchomej (...), bez konieczności zmiany niniejszej Decyzji lub Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r.

Na wypadek nieuwzględnienia powyższych wniosków Skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonej Decyzji poprzez nadanie punktowi I Decyzji następującego brzmienia:

I. Zmieniam postanowienia Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. w następujący sposób:

1. W Rozdziale „Opłaty należne (...)” art. 4 ust. 4 Załącznika finansowego Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. pod tabelką (...) „Opłaty za zakończenia połączenia w sieci (...)”, dodaje się literę a) w brzmieniu: Opłata wnoszona na rzecz (...) przez (...) za minutę połączenia przychodzącego z sieci telekomunikacyjnej (...) i zakańczanego w sieci ruchomej (...) wynosi, niezależnie od okresu taryfikacyjnego: do 31 grudnia 2011 r. – 0,2800 zł/min, od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. – 0,1800 zł/min, od 1 lipca 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. – 0,1400 zł/min, od 1 stycznia 2013 r. 100% opłaty określonej w wierszu 2a tabeli nr 10 „Opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...)” w art. 3 Załącznika Finansowego do Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r. z tym, że w przypadku zmiany wysokości opłat wnoszonych na rzecz (...) za minutę połączenia zakańczanego w sieci ruchomej (...), zobowiązuje się Strony do dokonania odpowiedniej zmiany obowiązujących stawek za zakończenie połączeń w sieci (...) nie później niż w dniu wprowadzenia w życie na podstawie odpowiednich decyzji Prezesa UKE lub umów nowych opłat za minutę połączenia zakańczanego w sieci ruchomej (...), bez konieczności zmiany niniejszej Decyzji lub Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 r.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie Zainteresowany – (...) sp. z o.o. w W. wniósł o: umorzenie postępowania, ewentualnie odrzucenie odwołania (...) S.A. jako bezprzedmiotowego z uwagi na podpisaną w dniu 27.02.2013 r. umowę o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci pomiędzy (...) sp. z o.o. w W. a (...) S.A. w W., w której Strony dobrowolnie ustaliły stawki w sieci (...) na poziomie symetrycznym do stawek pobieranych w sieci (...). Na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku Zainteresowany wniósł o oddalenie odwołania (...) S.A.

Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powód – (...) S.A. z siedzibą w W. jest operatorem telefonii ruchomej świadczącym usługi połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej (...). Swoją działalność prowadzi jako operator ruchomej sieci wirtualnej, korzystając z infrastruktury radiowej innych operatorów.

W zakresie swojej działalności (...) S.A. w W. zobowiązany jest do dokonywania rozliczeń m.in. z (...) Sp. z o.o. w W. połączeń głosowych wykonywanych przez abonentów (...) S.A. w W. z abonentami (...) Sp. z o.o.

Dnia 16 kwietnia 2008 roku Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wydał Decyzję zastępującą umowę pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a (...) S.A. z siedzibą w W. o dostępie telekomunikacyjnym, na podstawie której określone zostały stawki i sposób rozliczeń za zakańczanie połączeń głosowych pomiędzy (...) S.A. w W. a (...) Sp. z o.o. w W.. Stawki te zostały ustalone w sposób symetryczny na poziomie 0,40 zł/min w obu sieciach.

Decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 23 lutego 2009 roku, nr (...), stawki ww. podmiotów zostały uregulowane w sposób asymetryczny. Stawki za zakańczanie połączenia w sieci (...) sp. z o.o. w W. zostały ustalone na poziomie 0,2162 zł/min. w okresie do 30 czerwca 2009 r., zaś w okresie od 1 lipca 2009 roku do 13 sierpnia 2009 r. ww. stawki zostały ustalone na poziomie 0,1677 zł/min; stawki za zakańczanie połączeń w (...) S.A. pozostały bez zmian, tj. na poziomie 0,40 zł/min.

Decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 21 lipca 2009 roku, nr (...), stawki za zakańczanie połączenia w sieci (...) zostały ustalone na poziomie 0,1677 zł/min., od dnia 14 sierpnia 2009 r., zaś stawki za zakańczanie połączeń w (...) S.A. pozostały bez zmian, tj. na poziomie 0,40 zł/min.

W dniu 19 kwietnia 2011 r., decyzją nr (...) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej zmienił obowiązki regulacyjne nałożone na (...) S.A. z siedzibą w W. nałożone decyzją z dnia 11 marca 2009 r., nr (...) (na podstawie której Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wyznaczył (...) S.A. jako przedsiębiorcę posiadającego pozycję znaczącą na rynku zakańczania połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A. oraz nałożył m.in. obowiązek polegający na zakazie stosowania zawyżonych stawek za zakańczanie połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej (...) S.A.) m.in. obowiązek, o którym mowa w art. 44 ustawy Prawo telekomunikacyjne, zastrzegając zakaz stosowania zawyżonych stawek za zakańczanie połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej (...) z siedzibą w W.. Zgodnie z przedmiotową zmianą stawka zawyżona to stawka przewyższająca stawkę za zakańczanie połączeń głosowych operatora zasiedziałego.

W dniu 23 października 2009 roku zostało doręczne (...) S.A. w W. pismo (...) sp. z o.o. w W. w którym zgłoszony został wniosek w sprawie zmiany Decyzji z dnia 16 kwietnia 2008 roku w zakresie zmiany stawki rozliczeniowej za zakańczanie połączenia w sieci (...) S.A. Dzień doręczenia powyższego pisma stanowi dzień rozpoczęcia negocjacji pomiędzy ww. operatorami. Prowadzone negocjacje nie doprowadziły do zawarcia umowy, która regulowałaby stawki za zakańczanie połączeń głosowych pomiędzy (...) sp. z o.o. w W. a (...) S.A. w W.. W związku z tym pismem z dnia 27 stycznia 2010 roku (...) sp. z o.o. w W. skierowała do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniosek o wydanie decyzji zmieniającej Decyzję z dnia 16 kwietnia 2008 roku w zakresie zmiany stawek za usługę zakańczania połączeń głosowych w sieci (...) S.A.

Powyższe ustalenia są pomiędzy stronami bezsporne i w świetle dokumentów będących w posiadaniu Sądu nie budzą wątpliwości, a tym samym stan faktyczny Sąd ustalił jak wyżej.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Regulowanie rynku telekomunikacyjnego stanowi kompetencję Prezesa urzędu Komunikacji Elektronicznej przyznaną mu przepisami ustawy Prawo telekomunikacyjne. Zarówno wynikające z tej ustawy ograniczenia nakładane na przedsiębiorców telekomunikacyjnych jak i uprawnienia Prezesa UKE do wkraczanie władczego w sferę stosunków cywilnoprawnych stron wynika z faktu zachwiania funkcjonowania mechanizmów rynkowych na skutek istnienia naturalnych monopoli sieciowych.

Dobór środków regulacyjnych jak i również ich kształt należy co sfery tzw. uznania administracyjnego ograniczonego ramami przepisów ustawy.

W zakresie podejmowanych decyzji o dostępie telekomunikacyjnym, Prezes UKE obowiązany jest, stosownie do art.28 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne, brać pod uwagę następujące kryteria:

-

interes użytkowników sieci telekomunikacyjnych;

-

obowiązki nałożone na przedsiębiorców telekomunikacyjnych;

-

rozwój nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym promowanie efektywnego inwestowania w dziedzinie infrastruktury oraz technologii innowacyjnych;

-

promocję nowoczesnych usług telekomunikacyjnych;

-

charakter zaistniałych kwestii spornych oraz praktyczną możliwość wdrożenia rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów dostępu telekomunikacyjnego, zarówno zaproponowanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych będących stronami negocjacji, jak też mogących stanowić rozwiązania alternatywne;

-

zapewnienie:

integralności sieci oraz interoperacyjności usług,
niedyskryminujących warunków dostępu telekomunikacyjnego,
rozwoju konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych;

-

pozycje rynkowe przedsiębiorców telekomunikacyjnych, których sieci są łączone;

-

interes publiczny, w tym ochronę środowiska;

-

utrzymanie ciągłości świadczenia usługi powszechnej.

Należy podkreślić, że wymienione kryteria mogą być wzajemnie przeciwstawne (np. ekonomiczny interes użytkowników i potrzeba środków na rozwój nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej). Rolą Prezesa UKE jako regulatora jest właściwe wyważenie poszczególnych kryteriów przy podejmowaniu decyzji o dostępie telekomunikacyjnym.

Powyższa wielość kryteriów jak i możliwa wzajemna przeciwstawność wyklucza zatem możliwość stawiania zarzutu nieproporcjonalności (szczególnie w odniesieniu do art. 2 Konstytucji RP), w odniesieniu wyłącznie do jednego z nich lub kilku wybranych.

Kwestionując zaskarżoną Decyzję powód powołuje się na następujące okoliczności faktyczne:

- w wyniku zmiany opłat za połączenia powód osiągnie w okresie od 10 sierpnia do 31 grudnia 2012 r. mniejszy o (...) mln zł przychód;

- (...) sp. z o.o. jest tzw. operatorem zasiedziałym;

- (...) sp. z o.o. ma znacznie większy udział w rynku.

Okoliczności te nie uzasadniają w sposób dostateczny zarzutu nieproporcjonalności, a tym bardziej dyskryminacji. (...) sp. z o.o. jest bowiem właścicielem sieci, zaś powód operatorem wirtualnym. Wyższe przychody operatora fizycznej sieci zwiększając środki inwestycyjne niewątpliwie sprzyjają rozwojowi nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym promowaniu efektywnego inwestowania w dziedzinie infrastruktury oraz technologii innowacyjnych, promocji nowoczesnych usług telekomunikacyjnych co odpowiada interesom użytkowników końcowych.

Skarżący nie wykazał również, że istniejąca przed wydaniem zaskarżonej decyzji sytuacja, gdy ze względu na asymetrie stawek (...) pomiędzy powodem i zainteresowanym, połączenia telefoniczne z sieci zainteresowanego do sieci powoda była droższe niż do sieci (...) i (...) w większym stopniu uwzględniała kryteria określone w art.28 ustawy Prawo telekomunikacyjne.

Powód nie uzasadnił również logicznie swojego zarzutu naruszenia konstytucyjnej zasady równości (naruszenia art.32 Konstytucji RP), w odniesieniu do stanu istniejącego przed wydaniem zaskarżonej Decyzji, a w szczególności, że istniejąca wcześniej asymetria stawek (...) pomiędzy powodem i zainteresowanym, skutkująca tym, że połączenia telefoniczne z sieci zainteresowanego do sieci powoda była droższe niż do sieci (...) i (...), odpowiadały zasadzie równości, zaś stan wynikający z zaskarżonej decyzji a skutkujący symetrią stawek i równymi cenami połączeń do tych sieci, zasadę równości narusza.

Asymetryczna stawka ewidentnie uprzywilejowywała powoda w stosunkach z zainteresowanym i innymi operatorami. Likwidacja tego uprzywilejowania nie może być uznania za dyskryminację.

Należy również mieć na względzie, że powód pozostaje w stosunkach umownych z zainteresowanym od 2008 r., a zatem w chwili wydania zaskarżonej Decyzji działał on już trzy lata na rynku. Jego pozycja rynkowa wobec „zasiedziałych operatorów” była inna niż w roku 2008 r., gdyż przez ten czas był on w stanie pozyskać stałych abonentów, zbudować struktury organizacyjne, zdobyć doświadczenie i renomę.

Za gołosłowne i niepoparty dowodowymi należy uznać zarzut, że zmiana decyzji o dostępie nie zapewni skutecznej konkurencji oraz rozwoju konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych. W ocenie Sądu brak jest podstaw dla opierania konkurencji na rynku detalicznym na zróżnicowanych stawki na rynku hurtowym ( (...)). Przeciwnie, zdaniem Sądu, symetryczne stawki (...) tworzą jednolite i równe podstawy do konkurencji na rynku detalicznym. Rolą regulatora jest aby konkurencja ta nie uległa zakłóceniu w wyniku subsydiowania działalności detalicznej przychodami z działalności hurtowej (co nie stanowi przedmiotu niniejszej sprawy).

Za bezzasadny należało również uznać zarzut dokonania zmiany warunków dostępu telekomunikacyjnego w sposób nieuzasadniony potrzebą ochrony interesów użytkowników końcowych.

Sąd podziela stanowisko pozwanego, że wyższe hurtowe stawki zakańczania połączeń w sieci powoda skutkują wyższymi stawkami detalicznym połączeń kończonych w tej sieci, co nie ma żadnego ekonomicznego uzasadnienia. Symetria stawek wyeliminuje problem wysokich cen połączeń do sieci powoda, co odpowiada interesom użytkowników końcowych. Zmiana warunków dostępu telekomunikacyjnego był więc uzasadniony potrzebą ochrony interesów użytkowników końcowych.

Odnosząc się natomiast do wysuwanych przez powoda w odwołaniu zarzutów naruszenia przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej przepisów postępowania administracyjnego Sąd uznał je za bezzasadne.

Zgodnie, bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (vide: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 roku sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 Nr 5, poz. 87; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 roku sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 Nr 5 poz. 68; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 roku sygn. akt 351/99 OSNC 2000 Nr 3 poz. 47; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 roku sygn. akt I CKN 1036/98 LEX Nr 52708; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 roku, sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312) Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Celem postępowania nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości zgłoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd antymonopolowy jest sądem cywilnym i prowadzi sprawę cywilną, wszczętą w wyniku wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, w tym wypadku Urzędu Regulacji Energetyki, według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego, a nie sądem legalności decyzji administracyjnej, jak to czynią sądy administracyjne w postępowaniu sądowo-administracyjnym. Tylko takie odczytanie relacji pomiędzy postępowaniem administracyjnym i postępowaniem sądowym może uzasadniać dokonany przez racjonalnego ustawodawcę wybór między drogą postępowania cywilnego i drogą postępowania sądowo-administracyjnego dla wyjaśnienia istoty sprawy.

Sąd uznał, że nawet gdyby przyjąć, że w postępowaniu administracyjnym doszło do uchybień proceduralnych w tym zakresie to nie mogą one być przedmiotem postępowania sądowego mającego na celu merytoryczne rozstrzygnięcie sporu, bowiem Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym.

Z tych względów odwołanie należało oddalić wobec braku podstaw do jego uwzględnienia (art.479⁶⁴§ 1 k.p.c.).

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu, zasądzając na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych (art.98 k.p.c.)

SSO Bogdan Gierzyński

Dodano: 21 lutego 2014, Opublikował(a): Beata Sierpińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: 3 grudnia 2013