Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Malinowska
Protokolant –	Sekretarz sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu 22 września 2020 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania (...) sp. z o.o. w W. od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 27 września 2018 r. Nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że karę nałożoną na (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. obniża z kwoty 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) do kwoty 69 zł (sześćdziesiąt dziewięć złotych):

2.  oddala odwołanie w pozostałej części;

3.  nieuiszczoną opłatę sądową przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

SSO Ewa Malinowska

XVII AmT 166/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 września 2018 r. wydaną w sprawie Nr (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 210 ust. 1-3 oraz art. 209 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1907 z późn. zm.( zwanej dalej „Pt"), w związku z art. 29 ust. 2 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 2062 z późn. zm., zwanej dalej „ustawą o wruist") oraz na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, zwanej dalej „k.p.a.") w związku z art. 206 ust. 1 Pt, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej na (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (zwaną dalej również „Stroną"), w związku z niewypełnieniem obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za 2017 rok nałożył na (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. karę pieniężną, płatną do budżetu państwa, za nieprzekazanie przez Stronę danych przewidzianych w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, tj. nieprzekazanie Prezesowi UKE informacji dotyczących posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej, publicznych sieci telekomunikacyjnych, budynków umożliwiających kolokację, świadczonych usług telefonicznych, usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usług rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych według stanu na dzień 31 grudnia 2017 r. w wysokości 1 500,00 PLN.

(decyzja k. 5-9 )

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł odwołanie od tej decyzji w części dotyczącej kary. Między innymi podniósł, że spółka nie ma możliwości finansowych, aby ją uiścić.

(odwołanie k. 11)

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dacie wydania zaskarżonej decyzji był wpisany do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych, prowadzonego przez Prezesa UKE pod numerem: : (...).

(okoliczność niekwestionowana)

Powód złożył wniosek w dniu 20 marca 2018 r. o wykreślenie z rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE, w którym wskazał datę 2 kwietnia 2018 r, jako przewidywaną datę zaprzestania dzielności telekomunikacyjnej.

(okoliczności niekwestionowane)

Zgodnie z art. 2 pkt 27 Prawa telekomunikacyjnego przedsiębiorca telekomunikacyjny, to przedsiębiorca lub inny podmiot uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, który wykonuje działalność gospodarczą polegającą na dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, świadczeniu usług towarzyszących lub świadczeniu usług telekomunikacyjnych, przy czym przedsiębiorca telekomunikacyjny, uprawniony do:

a) świadczenia usług telekomunikacyjnych, zwany jest „dostawcą usług”,

b) dostarczania publicznych sieci telekomunikacyjnych lub świadczenia usług towarzyszących, zwany jest „operatorem.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o wruist, Prezes UKE sporządza dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na bieżąco, nie rzadziej niż raz na rok, weryfikuje i aktualizuje, w formie elektronicznej, inwentaryzację przedstawiającą informacje o usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, świadczonych w oparciu o infrastrukturę telekomunikacyjną i publiczne sieci telekomunikacyjne zapewniające szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz pokrycie istniejącą infrastrukturą telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi zapewniającymi lub umożliwiającymi zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu, z odrębnym zaznaczeniem łączy światłowodowych i sieci bezprzewodowych, oraz budynkami umożliwiającymi kolokację. Natomiast, zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, w celu wykonania powyższego obowiązku państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, podmioty wykonujące zadania z zakresu użyteczności publicznej oraz przedsiębiorcy telekomunikacyjni przekazują aktualne, zgodne ze stanem faktycznym, kompletne oraz adekwatne do potrzeb wykonania powyższego obowiązku informacyjnego, dane o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych, budynkach umożliwiających kolokację, świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych oraz aktualizują je corocznie, w terminie do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku.

Na podstawie art. 29 ust. 7 ustawy o wruist Minister Administracji i Cyfryzacji wydał rozporządzenie z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie inwentaryzacji infrastruktury i usług telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2014, poz. 276, zwane dalej rozporządzeniem), w którym określił:

•

rodzaj infrastruktury oraz informacje o świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, podlegających inwentaryzacji i skalę map, na których dokonuje się inwentaryzacji,

•

elektroniczny format przekazywania danych,

•

szczegółowy zakres i sposób prezentowania informacji w inwentaryzacji,

•

wzory formularzy służących do przekazywania Prezesowi UKE informacji, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania.

Okolicznością niekwestionowaną jest, że powód nie przedłożył w terminach ustawowych danych, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, według stanu na dzień 31 grudnia 2017 r. w terminie ustawowym. Dane te zostały przedstawione dopiero w dniu 24 lipca 2018 r. w trakcie toczącego się postępowania administracyjnego.

Rację ma pozwany twierdząc, że powód pomimo jego twierdzeń, że nie posiada infrastruktury telekomunikacyjnej nie był zwolniony od obowiązku sprawozdawczego za rok 2017, albowiem przepis art. 29 ust. 2 ustawy o wruist nie daje podstaw do przyjęcia, że na przedsiębiorcach telekomunikacyjnych którzy nie posiadają infrastruktury, nie spoczywa obwiązek sprawozdawczy wobec Prezesa UKE. Powód powinien złożyć oświadczenie, że takiej infrastruktury nie posiadał. Informacje zawarte w sprawozdaniu za rok 2014 nie podlegają automatycznej aktualizacji przez Prezesa UKE i to na przedsiębiorcach telekomunikacyjnych ciążył obowiązek informacyjny, również co do danych negatywnych.

Zgodnie z art. 209 ust. 1 pkt 1 PT w brzmieniu obowiązującym na datę wydania zaskarżonej decyzji, kto nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą lub ustawą o wruist lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe, podlega karze pieniężnej. Nie ulega wątpliwości, że jednym z obowiązków udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą, jest obowiązek przewidziany w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist.

⚫

Art. 210 [Wysokość kary pieniężnej]

⚫

Orzeczenia: tezowane 20

⚫

Komentarze: 2

⚫

Porównaj

Zgodnie art. 210 ust. Art. 210 [Wysokość kary pieniężnej] ust. 1

⚫

Orzeczenia: tezowane 10

⚫

Piśmiennictwo : 1

⚫

Czasopisma: 1

1 PT karę pieniężną, o której mowa w art. 209 ust. 1, nakłada Prezes UKE, w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie nadaje się rygoru natychmiastowej wykonalności. Zgodnie z ust. Art. 210 [Wysokość kary pieniężnej] ust. 2

⚫

Orzeczenia: tezowane 4

2 ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes UKE uwzględnia zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe. Zgodnie z ust. 3 tego przepisu podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi UKE, na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych, lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, Prezes UKE może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie mniejszą jednak niż:

1) wysokość wynagrodzenia, o której mowa w art.196 ust. 5 - w przypadku kary, o której mowa w art. 209 ust. 2;

2) kwota 500 tysięcy złotych - w pozostałych przypadkach.

Wbrew twierdzeniom powoda należy się zgodzić z pozwanym, że w niniejszej sprawie brak było podstaw do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary z art. 209 ust. 1a PT. Zgodnie z tym przepisem kara, o której mowa w ust 1, może zostać nałożona także w przypadku, gdy podmiot zaprzestał naruszania prawa lub naprawił wyrządzoną szkodę, jeżeli Prezes UKE uzna, że przemawiają za tym czas trwania, zakres lub skutki naruszenia. W niniejszej sprawie powód dopiero w dniu 24 lipca 2018 r. na wezwanie Prezesa UKE skierowane do niego w toku postępowania administracyjnego przekazał dane wymagane zgodnie z art. 29 ust 2 ustawy wruist. Czas trwania naruszenia prawa był więc znaczny, co uprawnia Prezesa UKE do nałożenia kary pomimo zaprzestania naruszenia prawa. Art. 189a § 2 kpa nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ kwestia odstąpienia od wymierzenia kary została całościowo uregulowana w przepisach prawa telekomunikacyjnego w art. 209a ust. 1.

W ocenie Sądu zarzuty odwołania zasługują na uwzględnienie w odniesieniu do wysokości nałożonej na niego kary.

Co do zakresu i skutków naruszenia wskazać należy, że nieprzekazanie danych, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy wruist prowadziło do utrudnienia realizacji obowiązków Prezesa UKE wynikających z przepisów prawa w zakresie tworzenia warunków rozwoju i wykorzystania istniejącej, nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej w celu zapewnienia użytkownikom końcowym, w tym wykluczonym cyfrowo, usług telekomunikacyjnych. Nie można zatem zgodzić się z powodem, że naruszenie miało znikome skutki i zakres.

Jak słusznie wskazał pozwany, wypełnienie przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązku sprawozdawczego wynikającego z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist jest niezbędne m.in. w celu realizacji zadań powierzonych UKE w ramach Programu Operacyjnego (...) na lata 2014-2020. W ramach prowadzonej przez Prezesa UKE inwentaryzacji usług i infrastruktury telekomunikacyjnej oraz opracowanej na jej podstawie analizy dostępu do usług szerokopasmowych połączonej z wieloaspektową oceną ekonomiczną opłacalności rozpoczęcia inwestycji identyfikowane są obszary wymagające udzielenia wsparcia na rozwój infrastruktury szerokopasmowej w ramach (...). Każdy przypadek nieprzekazania Prezesowi UKE danych, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist wpływa na planowanie rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej w skali całego kraju.

Co do dotychczasowej działalności strony Prezes UKE wziął pod uwagę fakt, że powód nie był dotychczas karany przez Prezesa UKE i ta omawiana przesłanka przemawiała za złagodzeniem wymiaru kary pieniężnej.

Sąd uznał natomiast, że nałożona przez pozwanego kara chociaż mieści się w granicach ustawowych przekracza możliwości finansowe strony. Powód w toku postępowania administracyjnego nie przedłożył danych dotyczących wielkości przychodu za rok 2017. Z tych względów na podstawia art. 210 ust. 3 pkt 2 PT podstawą wymiaru kary był przychód szacunkowy wskazany w tym przepisie czyli 500.000 zł. Kara została wymierzona na poziomie (...) % tego przychodu. Z formularza F 00 wynika, że przychody powoda z prowadzonej działalności telekomunikacyjnej wynosiły (...) zł. Jak wynika z dokumentów finansowych dołączonych do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych spółka od stycznia 2018 r. nie prowadzi żadnej działalności, jej obroty i zyski wyniosły 0 zł, nie posiada ona żadnych oszczędności. W ocenie Sądu zatem kara na poziomie (...) przychodu z działalności telekomunikacyjnej, czyli 69 zł będzie adekwatna do sytuacji majątkowej powoda i spełni swoje ustawowe cele, tym bardziej, że powód nie wykonuje już działalności telekomunikacyjnej.

Z tych względów na podstawie art. 479 ⁶⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję zmniejszając karę wymierzoną w decyzji i uznając zarazem, że w pozostałym zakresie odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd orzekł o kosztach na podstawie art. 100 k.p.c.

SSO Ewa Malinowska