XVII Amz 14/25 - postanowienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2025-04-28
Sygn. akt XVII Amz 14/25
POSTANOWIENIE
Dnia 28 kwietnia 2025 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Dariusz Dąbrowski
Protokolant – starszy sekretarz sądowy Iwona Hutnik
po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2025 r. w Warszawie
na rozprawie
sprawy z odwołania (...) sp. z o.o. w W.
przeciwko Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w przedmiocie zażalenie na czynności przeszukania złożonego przez (...) sp. z o.o. w W.
postanawia:
1. oddalić zażalenie,
2. znieść wzajemnie koszty postepowania między stronami.
SSO Dariusz Dąbrowski
XVII Amz 14/25
Uzasadnieni
Pismem z dnia 25 marca 2025 r. (...) sp. z o.o. w W. złożyła zażalenie na czynności przeszukania podjęte z naruszeniem przepisów prawa oraz praw przeszukiwanej Spółki, dokonane w toku przeszukania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, tj.:
1. dokonanie przeglądu prywatnych telefonów (urządzeń) pracowników Skarżącej, co miało miejsce w dniach 18-24 marca 2025 r. w odniesieniu do urządzeń („Czynności A”):
i. J. O.;
ii. S. B.;
(...). R. C.;
iv. S. D.;
v. A. P.;
2. dokonanie przeglądu, zapoznanie się i zabezpieczenie materiałów (dokumentów, korespondencji itp.) objętej ochroną poufności komunikacji pomiędzy przedsiębiorcą a wykwalifikowanym prawnikiem ((...) - „(...)”) a także objętej tajemnicą zawodową radcy prawnego, mimo złożenia odpowiedniego zastrzeżenia w tym zakresie przez Skarżącą („Czynności B”), co miało miejsce w odniesieniu do dokumentów:
i. Instrukcja recepcji w sprawie niezapowiedzianej kontroli UOKiK;
ii. (...);
iii. (...);
iv. (...);
v. (...);
vi. Prawo konkurencji szkolenie zdalne 5 czerwca 2024 r.
Zaskarżonym czynnościom przeszukania skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa, tj.:
1. w odniesieniu do Czynności A - naruszenie przepisów art. 105b ust. 1 u.o.k.k. w zw. z art. 105q u.o.k.k. w zw. z art. 7 Karty Praw Podstawowych UE (“Karta”, Dz. U. C 202 z 7.6.2016, s. 389-405) oraz w zw. z art. 47 Konstytucji RP oraz w zw. z art. 8 ust. 1 i 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności ("Konwencja”, Dz. U. z 1993 r., nr .61, poz. 284) oraz w zw. z art. 23 k.c. poprzez uznanie, że Prezesowi UOKiK przysługuje w toku przeprowadzanego przeszukania przedsiębiorcy (Skarżącej) uprawnienie do zapoznawania się z zawartością prywatnych urządzeń (w tym telefonów) pracowników przedsiębiorcy, u którego prowadzone jest przeszukanie, podczas gdy przepisy u.o.k.k. (oraz k.p.k.) znajdujących odpowiednie zastosowanie do przeszukania prowadzonego przez Prezesa UOKiK, zawierają zamknięty katalog uprawnień Prezesa UOKiK w toku przeszukania, wśród których takie uprawnienie nie zostało wymienione;
2. w odniesieniu do Czynności B - naruszenie przepisów art. 105da ust. 1 i 3 u.o.k.k. w zw. z art. 48 ust. 2 Karty w zw. z art. 2 i 42 ust. 2 Konstytucji RP w zw. art. 6 Konwencji oraz w zw. z art. 3 ust. 3 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 499 ze zm.) poprzez naruszenie fundamentalnego prawa przedsiębiorcy do obrony, w tym zawierającego się w nim prawa do ochrony pisemnej komunikacji na drodze klient (przedsiębiorca) - radca prawny oraz wolności od samooskarżania poprzez uzyskanie przez Prezesa UOKiK dostępu do materiałów objętych (...) / tajemnicą zawodową radcy prawnego i to pomimo, że Skarżąca wyraźnie wskazywała na ten fakt przed uzyskaniem do nich dostępu przez Prezesa UOKiK (w tym poprzez niezastosowanie tzw. procedury kopertowej o której mowa w przepisie art. 105da ust. 3 u.o.k.k., jeżeli oświadczenie Skarżącej budziło wątpliwości Prezesa UOKiK).
W związku z powyższymi zarzutami skarżący wniósł o:
1. przeprowadzenie dowodu z dokumentów:
a. notatki z przeszukania telefonów prywatnych w dniach 18-24 marca 2025 r. pracowników Skarżącej: J. O., S. B., R. C., S. D., A. P. - na okoliczność uzyskania przez Prezesa UOKiK dostępu do materiałów prywatnych tych pracowników, znajdujących się na ich prywatnych telefonach;
b. zdjęć (4 szt.) dokumentujących czynności przeglądania telefonów prywatnych pracowników Skarżącej przez przedstawicieli Prezesa UOKiK na okoliczność uzyskania przez Prezesa UOKiK dostępu do materiałów prywatnych tych pracowników, znajdujących się na ich prywatnych telefonach;
c. notatki z przeszukania pomieszczeń z dnia 18 marca 2025 r. na okoliczność pozyskania materiałów chronionych (...);
2. uznanie za fakt bezsporny, niewymagający dowodu tego, że materiały zebrane w toku Czynności B zawierają informacje objęte (...) / tajemnicę zawodową radcy prawnego;
3. z ostrożności procesowej, na wypadek kwestionowania przez Prezesa UOKiK faktu, że materiały zebrane w toku Czynności B zawierają informacje objęte (...) / tajemnicę zawodową radcy prawnego, o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z przesłuchania radcy prawnego W. C. w celu wykazania, że materiały zebrane w toku Czynności B zawierają informacje objęte (...) / tajemnicę zawodową radcy prawnego;
4. zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego od Prezesa UOKiK na rzecz Skarżącej według norm przepisanych;
5. na podstawie art. 397 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 148 § 3 k.p.c. - niezwłoczne wyznaczenie rozprawy i rozpoznanie zażalenia na rozprawie.
Pismem z dnia 26 marca 2025 r. skarżący uzupełnił zażalenie wnosząc o:
a) w odniesieniu do zaskarżonych Czynności Przeszukania (Czynności A i Czynności B), na podstawie art. 105p u.o.k.k. o uchylenie w całości zaskarżonych Czynności Przeszukania (Czynności A i Czynności B) dokonanych przez Prezesa UOKiK w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej przez Skarżącą, jako naruszających przepisy prawa wskazane w pkt. 1. i 2. petitum Zażalenia;
b) w odniesieniu do zaskarżonych Czynności Przeszukania (Czynności A i Czynności B), na podstawie art. 105p w zw. z art. 105m ust. 5 u.o.k.k., o stwierdzenie, że dowody uzyskane w wyniku zaskarżonych Czynności Przeszukania (Czynności A i Czynności B) nie mogą być wykorzystane w prowadzonym postępowaniu wyjaśniającym o sygn. (...) ani w innych postępowaniach prowadzonych przez Prezesa UOKiK, ani w postępowaniach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów.
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Okręgowy w Warszawie, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił co następuje:
(...) sp. z o.o. w W. jest przedsiębiorcą wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego pod pozycją (...), którego działalnościami wiodącymi są m. in.: produkcja wyrobów budowlanych z betonu, czy też wydobywanie żwiru i piasku.
Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydał na wniosek Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w dniu 20 lutego 2025 roku zgodę na przeszukanie w siedzibie (...) sp. z o.o. w W..
W dniu 18 marca 2025 r. Prezes UOKiK rozpoczął czynności przeszukania w siedzibie (...) sp. z o.o. w W..
W. C. jest Prezesem Zarządu Spółki. W. C. jest radcą prawnym wpisanym na listę radców prawnych i wykonującym ten zawód na podstawie art. 9 ust. 1 i 4 oraz art. 13 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
W dniach pomiędzy 18 a 24 marca 2025 r. w trakcie czynności przeszukania dokonano przeglądu prywatnych telefonów pracowników Spółki – (...), S. B., S. D. i A. P.. Do przeszukania doszło w ten sposób, że pracownicy zostali zapytani przez pracownika Urzędu czy na prywatnych telefonach posiadają jakieś informacje służbowe. Po otrzymaniu informacji, że dane takie mogą znajdować się na prywatnych telefonach, przeszukujący zażądali udostępnienia telefonu prywatnego i jego odblokowania. Następnie w obecności właściciela telefonu, aparat był przeglądany przez pracownika Urzędu, a pracownik Spółki wskazywał, które ze wskazanych kontaktów do kogo należą i czy są to pracownicy Spółki. W przypadku wskazania, że mogą to być także dane służbowe wiadomości były przeszukiwane.
W dniu 18 marca 2025 r. w ramach czynności przeszukania upoważnieni pracownicy UOKiK dokonali przeszukania pomieszczenia zajmowanego przez Prezesa Zarządu Spółki W. C.. W trakcie przeszukania zostały pozyskane dokumenty: Instrukcja recepcji w sprawie niezapowiedzianej kontroli UOKiK, (...), (...), (...), (...), (...)
Powyższy stan faktyczny był między stronami bezsporny. Sąd ustalił go na podstawie informacji znanych Sądowi z urzędu (wydanie przez SOKiK zgody na dokonanie przeszukania) oświadczeń stron zawartych w pismach procesowych oraz składanych na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2025 roku oraz na podstawie dokumentów złożonych przez strony jako załączniki do protokołu.
Sąd Okręgowy w Warszawie, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje:
Zażalenie złożone przez skarżącego było co do zasady niezasadne. Jednakże zdaniem Sądu, w związku z tym, że jedną z osób, wobec której zostały dokonane czynności przeszukania był radca prawny, Prezes UOKiK powinien w stosunku do dokumentów, zabezpieczonych wobec tej osoby zastosować procedurę kopertową opisaną w art. 105da ust. 3 u.o.k.i k. w zw. z art. 105q pkt 1 ustawy. Zdaniem Sądu obecnie Organ powinien zwrócić te dokumenty Spółce lub przesłać je do Sądu OKiK na podstawie wskazanych wyżej przepisów, o czym dokładnie poniżej. Sąd stoi także na stanowisku, że przeszukanie zawartości telefonów prywatnych powinno odbywać się w innej formie niż dokonane w trakcie przeszukania.
Zgodnie z art. 105n u.o.k.i.k. w sprawach praktyk ograniczających konkurencję, w toku postępowania wyjaśniającego i postępowania antymonopolowego, w celu znalezienia i uzyskania informacji z akt, ksiąg, pism, wszelkiego rodzaju dokumentów lub informatycznych nośników danych, urządzeń oraz systemów informatycznych oraz innych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie, Prezes Urzędu może przeprowadzić u przedsiębiorcy przeszukanie pomieszczeń i rzeczy, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że wymienione informacje lub przedmioty tam się znajdują. Poza sporem w przedmiotowej sprawie jest, że Prezes UOKiK uzyskał od Sądu OKiK zgodę na dokonanie przeszukania w pomieszczeniach Skarżącego. W czasie czynności przeszukania prawidłowo upoważnieni pracownicy Urzędu zabezpieczyli dokumenty oraz urządzenia wykorzystywane przez pracowników Spółki.
Zgodnie z treścią art. 105b ust. 1 pkt 2 u.o.k.i.k. w celu uzyskania informacji mogących stanowić dowód w sprawie kontrolujący ma prawo żądania udostępnienia związanych z przedmiotem kontroli akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju pism, dokumentów oraz ich odpisów i wyciągów, korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną, informatycznych nośników danych w rozumieniu przepisów o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, innych urządzeń zawierających dane informatyczne lub systemów informatycznych, w tym także zapewnienia dostępu do systemów informatycznych będących własnością innego podmiotu zawierających dane kontrolowanego związane z przedmiotem kontroli, w zakresie, w jakim kontrolowany ma do nich dostęp. Sąd podziela przy tym pogląd zaprezentowany przez Prezesa UOKiK w odpowiedzi na odwołanie, w którym podniesiono, że zacytowany przepis wskazuje na uprawnienie dotyczące udostępnienia „związanych z przedmiotem kontroli” urządzeń zawierających dane informatyczne. Obecnie prywatne telefony wykorzystywane są niezaprzeczalnie także do celów służbowych. W ramach dokonywanego przeszukania Prezes Urzędu ma prawo do weryfikacji czy telefon prywaty pracownika przeszukiwanego był wykorzystywany do czynności służbowych, tym bardziej, jeżeli pracownik nie wyklucza, że informacje związane z przeszukaniem mogą znajdować się na prywatnym nośniku informacji. Sąd ma jednak wątpliwości co do sposobu dokonania oględzin prywatnego telefonu pracownika przeszukiwanego przez Urzędników. Prawidłowo dokonano takich oględzin tylko wobec pracownika, który przyznał, że wykorzystuje telefon prywatny do celów służbowych. Oględziny powinny być jednak dokonane w sposób w jak najmniejszym stopni ograniczającym prawo do prywatności. Nadto, zdaniem Sądu, to osoba przeszukiwana powinna wskazać, które wiadomości znajdujące się na prywatnym nośniku danych (telefonie), są danymi związanymi z przedmiotem przeszukania. Sąd stoi na stanowisku, że dokonanie przeglądu prywatnego telefonu przeszukiwanego samodzielnie przez osobę upoważnioną przez Prezesa UOKiK w obecności przeszukiwanego może naruszać prawo do prywatności (art. 47 Konstytucji, art. 7 Karty Praw Podstawowych). Zdaniem Sądu pracownik po stwierdzeniu, że na jego prywatnym nośniku lub urządzeniu (telefon), powinien zostać wezwany do wskazania takich danych i dane te udostępnić. Brak jest podstaw do dokonywania przeglądu całego telefonu przez przeszukującego.
Co do możliwości naruszenia tajemnicy zawodowej lub obrończej przez Prezesa UOKiK, to na tym etapie czynności przeszukania, zdaniem Sądu także nie zostały naruszone przepisy. Należy wskazać, że Sąd działa w granicach zaskarżenia, a złożone zażalenie obejmuje okres wstępnej selekcji dokumentów przez pracowników Urzędu.
Zgodnie z treścią art. 105da u.o.k.i.k.:
„1. Jeżeli w toku kontroli kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona oświadczy, że ujawnione w toku kontroli pisma lub dokumenty, w tym zawarte na informatycznych nośnikach danych, w urządzeniach lub w systemach informatycznych, o których mowa w art. 105b ust. 1 pkt 2:
1) zawierają pisemną komunikację między kontrolowanym a niezależnym od kontrolowanego adwokatem, radcą prawnym, prawnikiem z Unii Europejskiej w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2020 r. poz. 823) lub osobą, o której mowa w art. 2a tej ustawy, wytworzoną w celu realizacji prawa kontrolowanego do uzyskania ochrony prawnej w związku z przedmiotem postępowania prowadzonego przez Prezesa Urzędu, w toku którego jest przeprowadzana kontrola, lub
2) zostały sporządzone wyłącznie w celu realizacji prawa kontrolowanego do uzyskania ochrony prawnej od osób, o których mowa w pkt 1, w związku z przedmiotem postępowania prowadzonego przez Prezesa Urzędu, w toku którego jest przeprowadzana kontrola
- kontrolujący pozostawia te pisma lub dokumenty w miejscu kontroli.
2. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, kontrolujący może zapoznać się pobieżnie z pismem lub dokumentem, w sposób pozwalający na ustalenie autora, adresata, tytułu oraz przedmiotu pisma lub dokumentu oraz daty jego sporządzenia. Kontrolujący jest uprawniony do żądania od kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej dodatkowych ustnych wyjaśnień w przedmiocie złożonego oświadczenia oraz przygotowania wersji pisma lub dokumentu niezawierającej informacji objętych ochroną zgodnie z ust. 1, jeżeli jest to możliwe.
3. Jeżeli oświadczenie kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, o którym mowa w ust. 1, budzi wątpliwości, kontrolujący niezwłocznie, nie później niż po zakończeniu kontroli, przekazuje pismo lub dokument, którego wątpliwość dotyczy, sądowi ochrony konkurencji i konsumentów, w sposób zapewniający należyte zabezpieczenie przed ujawnieniem jego treści.
4. Na kontrolowanym spoczywa ciężar dowodu, że pisma lub dokumenty, o których mowa w ust. 1, spełniają przesłanki określone w tym przepisie.”.
Odnosząc powyższe przepisy do kwestii zabezpieczenia dokumentów znajdujących się na nośnikach danych Prezesa Zarządu Spółki W. C. lub zabezpieczonych w użytkowanych przez niego pomieszczeniach Spółki. Jego sytuacja jest odmienna od innych pracowników Spółki, albowiem wykonuje on zawód radcy prawnego, jest wpisany na listę radców pranych. Zdaniem Sądu samo zabezpieczenie tych dokumentów oraz przeniesienie ich do Centrali Urzędu nie stanowi naruszenia przepisów u.o.k.i.k. Natomiast ich selekcja powinna odbyć się ze szczególną ostrożnością z udziałem pełnomocników Spółki.
Sąd nie może zgodzić się z zapatrywaniem zaprezentowanym w odpowiedzi na zażalenie przez Prezesa UOKiK. Organ wskazuje, że z uwagi na stosunek zatrudnienia wyłącza niezależność radcy prawnego i to niezależnie od gwarancji niezależności wpisanych w wykonywany zawód prawniczy. Zdaniem Prezesa Urzędu z treści art. 105da wynika wprost, że ochrona nim przewidziana dotyczy wyłącznie ściśle określonej w tym przepisie komunikacji pomiędzy przeszukiwanym a niezależnym od niego radcą prawnym czy prawnikiem zagranicznym, a prawnik będący pracownikiem przedsiębiorcy w oczywisty sposób nie pozostaje od niego niezależny. W konkluzji Organ wskazał, że W. C. nie może być postrzegany jako niezależny od (...) radca prawny.
Sąd w składzie rozpoznającym tą sprawę nie zgadza się z tym zapatrywaniem. Zgodnie z treścią art. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych:
„1. Zawód radcy prawnego może wykonywać osoba, która spełnia wymagania określone niniejszą ustawą.
2. Radca prawny wykonuje zawód ze starannością wynikającą z wiedzy prawniczej oraz zasad etyki radcy prawnego.
3. Radca prawny jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzieleniem pomocy prawnej.
4. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie.
5. Radca prawny nie może być zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub prowadząc sprawę.
6. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji:
1) udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu,
2) przekazywanych na podstawie przepisów rozdziału 11a działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760)
– w zakresie określonym tymi przepisami.”
Art. 9 stanowi, że: „Radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy zajmuje samodzielne stanowisko podległe bezpośrednio kierownikowi jednostki organizacyjnej.” A w ust. 4: „Radcy prawnemu nie można polecać wykonania czynności wykraczającej poza zakres pomocy prawnej.” Wreszcie w art. 13 ust. 1 wskazano, że: „Radca prawny nie jest związany poleceniem co do treści opinii prawnej.”
Przepisy te jednoznacznie ustanawiają gwarancje niezależności radcy prawnego, także dla „prawnika wewnętrznego spółki”. Nadto w rozumieniu art. 225§1 k.p.k. korespondencja i wytworzone przez radcę prawnego dokumenty, jeżeli wiążą się z przedmiotem przeszukania są objęte w tajemnicą obrończą lub tajemnicą zawodową.
Nadto zdaniem Sądu przepisy art. 105da u.o.k.i.k. nie stanowią lex specialis wobec przytoczonych powyżej przepisów ustawy o radcach pranych i k.p.k., nie wynika to z żadnego przepisu ustawowego. Są to przepisy równoległe i należy odczytywać je razem.
Co prawda w uzasadnieniu projektu zmiany ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, która weszła w życie ustawą z 2023 r. nawiązuje się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 14 września 2010 r. (C-550/07 A. N. i A. C.), w którym wskazano, że ochrona tajemnicy obrończej nie odnosi się do prawników pracujących w strukturach organizacyjnych danego przedsiębiorcy, tzw. (...). Należy mieć jednakże na uwadze, że przepisy prawa krajowego nie znają (oprócz u.o.k.i.k.) pojęcia zależnego radcy prawnego, a przepisy ustawy nie stanowią lex specialis wobec ustawy o radcach prawnych. Jak wskazał komentator w komentarzu do ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów „…choć adwokaci nie pozostają w stosunku pracy ze swoimi klientami, radcy prawni mogą w takich stosunkach zaś pozostawać, to członkowie obu zawodów prawniczych „działają w Polsce wg tych samych reguł i obowiązują ich te same zasady etyki zawodowej. Nie ma zatem ani podstawy, ani potrzeby do tak drastycznego różnicowania uprawnień przysługujących wykwalifikowanym prawnikom.” („Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz. Pod redakcją A. Jurkowskiej – Gomułka i A. Piszcz, Wydawnictwo 2025 C.H.Beck). Nadto Sąd miał na uwadze, że najnowsze orzecznictwo TSUE odwołuje się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który na podstawie art. 8 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka chroni poufność wszelkiej korespondencji między podmiotami prawa i zapewnia wzmocnioną ochronę korespondencji między adwokatami a ich klientami. (wyrok TSUE z 26 września 2024 r., C‑432/23).
Mając powyższe na uwadze dokumenty wytworzone przez radcę prawnego podlegają ochronie, jeżeli stanowią one komunikację między kontrolowanym a jego prawnikiem, wytworzone w celu realizacji prawa kontrolowanego do uzyskania ochrony prawnej w związku z przedmiotem postępowania lub zostały sporządzone wyłącznie w celu realizacji prawa kontrolowanego do uzyskania kontroli prawnej w związku z przedmiotem postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK.
Nie można w tym miejscu nie odnieść się do faktu pozostawania przez radcę prawnego W. C. - Prezesem Zarządu kontrolowanej Spółki. Powoduje to, że wytworzone przez taką osobę dokumenty dla Spółki mogą mieć dwojaki status, albo dokumentów wytworzonych w celu określonym w art. 105da ust. 1 u.o.k.i.k. albo jako członka zarządu Spółki. Stąd Sąd nie znajduje przeciwskazań dla zabezpieczenia takich dokumentów i poddaniu ich selekcji. Jednak w selekcji zdaniem Sądu powinien uczestniczyć co najmniej zawodowy pełnomocnik przeszukiwanego, o ile nie sam radca prawny pełniący rolę członka zarządu Spółki (z zastrzeżeniem przepisu art. 105b ust. 1b u.o.k.i.k.). W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do statusu takiego dokumentu Prezes UOKiK powinien zastosować procedurę wskazaną w art. 105da ust. 2-4 u.o.k.i.k..
W zażaleniu wskazano dokumenty, które zdaniem Skarżącego powinny być objęte ochroną przysługującą na podstawie art. 105da u.o.k.i.k. Jednakże Sąd rozpoznając zażalenie nie ma wglądu do tych dokumentów i nie może ich poddać kontroli w procedurze kopertowej, pozostaje to poza kognicją Sądu rozpoznającego zażalenie na czynności przeszukania.
Mając powyższe na uwadze Sąd nie stwierdził aby zarzuty podnoszone przez Spółkę w zażaleniu na czynności przeszukania były prawidłowe i w związku z tym na podstawie art. 105p w zw. z art. 105m ust. 5 u.o.k.i.k. oddalił zażalenie.
O kosztach postepowania Sad orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.
SSO Dariusz Dąbrowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Dariusz Dąbrowski
Data wytworzenia informacji: