Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XVIII K 3/24

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Kłodzku

30 stycznia 2020 r.

II K 493/19

1.1.2.

Sąd Okręgowy w Warszawie

9 marca 2022 r.

XII K 161/21

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Gdyni

13 maja 2022 r.

II K 633/21

0.1.Inne fakty

1.1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Prawomocne skazanie K. Ż. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19 za:

1.  czyn z art. 289 § 1 k.k., popełniony w dniu 13 czerwca 2016 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2.  czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 14 czerwca 2016 r. do dnia 24 marca 2017 r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

oraz połączenie wyżej wymienionych kar jednostkowych i wymierzenie skazanemu kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wykonanie kary orzeczonej tym wyrokiem.

Wyrok SR w Kłodzku z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19

k. 315, akt sprawy II K 493/19

Odpis wyroku SR w Kłodzku z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19

k. 10-11,

k. 51

Informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 67

KRK

k. 24-26

Obliczenie kary

k. 372, , akt sprawy II K 493/19

Zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy

k. 366, , akt sprawy II K 493/19

1.2.1.2.

Prawomocne skazanie K. Ż. wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. XII K 161/21, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. II AKa 310/22, za:

1. ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełniony w okresie od lipca 2017 r. do kwietnia 2018 r., na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

2. czyn z art. 284 § 2 k.k., popełniony w nieustalonym bliżej dniu, nie wcześniej niż w lipcu 2017 r. i nie później niż do dnia 18 marca 2018 r., na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3. czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k., popełniony w okresie od października 2017 r. do maja 2018 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

Oraz połączenie wyżej wymienionych kar jednostkowych i wymierzenie skazanemu kary łącznej 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Zaliczenie na mocy postanowienie SO w Warszawie z dnia 10 maja 2023 r., sygn. XII K 161/21, na poczet kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej na mocy wyżej wymienionych wyroków okresu rzeczywistego pozbawienia wolności skazanego w sprawie od dnia 21 kwietnia 2022 r. godz. 18:30 do dnia 28 listopada 2022 r. godz. 18:30.

Niewykonanie kary orzeczonej tym wyrokiem.

Wyrok SO w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. XII K 161/21

k. 877-878, t. IV akt sprawy XII K 161/21

Wyrok SA w Warszawie z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. II AKa 310/22

k. 1163, t. V akt sprawy XII K 161/21

Postanowienie SO w Warszawie z dnia 10 maja 2023 r., sygn. XII K 161/21

k. 1187, t. V akt sprawy XII K 161/21

Odpis wyroku SO w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. XII K 161/21

k. 12-14

Informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 67

KRK

k. 24-26

1.2.1.3.

Prawomocne skazanie K. Ż. wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 maja 2022r. sygn. II K 633/21, za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnionych w: nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 listopada i nie później niż 30 listopada 2018 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 grudnia i nie później niż 31 grudnia 2018 r.; w nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 grudnia 2018 r. i nie później niż 28 lutego 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 lutego i nie później niż 18 marca 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 12 sierpnia i nie później niż 10 września 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 9 września i nie później niż 16 września 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 września i nie później niż 30 września 2018 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 września i nie później niż 10 września 2019 r. oraz nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 września i nie później niż 30 września 2019 r., na karę 2 lat 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Niewykonanie kary orzeczonej tym wyrokiem.

Wyrok SR w Gdyni z dnia 13 maja 2022 r., sygn. II K 633/21

k. 776-777, t. IV akt sprawy II K 633/21

Wyrok SO w Gdańsku z dnia 12 października 2022 r., sygn. V Ka 1561/22

k. 840, , t. V akt sprawy II K 633/21

Odpis wyroku SR w Gdyni z dnia 13 maja 2022 r., sygn. II K 633/21

k. 15-18,

k. 47-48

Informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 67

KRK

k. 24-26

Obliczenie kary

k. 23, akt wykonawczych II K 633/21

1.2.1.4.

Poprawne zachowanie skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności i niezakończenie procesu jego resocjalizacji. Utożsamianie się przez skazanego z podkulturą przestępczą i nieprzejawianie negatywnych zachowań na tym tle.

Opinia o skazanym z ZK W. nr 1

k. 65-69

1.1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

Nie dotyczy.

1.Ocena Dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.1.-1.2.1.4

Dokumenty i odpisy dokumentów wymienione w części 1.2. uzasadnienia wyroku

Dokumenty i odpisy dokumentów zostały sporządzone prawidłowo, przez uprawnione osoby, ich treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron i brak było podstaw do zakwestionowania z urzędu ich wartości dowodowej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy.

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Kłodzku, 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19

kara 6 miesięcy pozbawienia wolności,

kara 8 miesięcy pozbawienia wolności,

3.1.2.

Sąd Okręgowy w Warszawie, 9 marca 2022 r., sygn. XII K 161/21

kara 4 lat pozbawienia wolności,

kara 5 miesięcy pozbawienia wolności,

kara 6 miesięcy pozbawienia wolności,

3.1.3.

Sąd Rejonowy w Gdyni, 13 maja 2022 r., sygn. II K 633/21

kara 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Z uwagi na daty popełnienia przez K. Ż. czynów, za które został skazany wyrokami opisanymi w punkcie 1 uzasadnienia, daty wydania tych wyroków i ich uprawomocnienia, w sprawie skazanego należało rozważyć wydanie wyroku łącznego w oparciu o dwa stany prawne: obowiązujący od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. oraz obowiązujący od dnia 24 czerwca 2020 r.

Sąd w składzie rozpoznającym sprawę podziela bowiem wyrażony w orzecznictwie pogląd, zgodnie z którym przepisy art. 81 ust. 1 i 2 ustawy z 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 nie wyłączają stosowania art. 4 § 1 k.k. w sytuacji, gdy tylko jedna z kar, których połączenie sąd rozważa w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego, została prawomocnie orzeczona do dnia 23 czerwca 2020 r. albo po tej dacie (tak SN w wyroku z dnia 19 listopada 2021 r., sygn. III KK 432/21, Legalis nr 2938528).

Zgodnie z dyspozycją art. 85 § 1 i § 2 k.k. w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną, przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. W tym wypadku, zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w wyżej wymienionej dacie, Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

W tym stanie prawnym łączeniu podlegają kara łączna 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. XII K 161/21, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. II AKa 310/22 (opisanymi w punkcie 2 komparycji wyroku łącznego) z karą 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 maja 2022r. sygn. II K 633/21 (opisanym w punkcie 3 komparycji wyroku). Są to bowiem jedyne podlegające wykonaniu kary tego samego rodzaju orzeczone wobec skazanego K. Ż..

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w nadal aktualnej i mającej moc zasady prawnej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r. (I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13), „zwrot zanim zapadł pierwszy wyrok odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstw”. Zgodnie z cytowaną uchwałą, za graniczny moment czasowy pozwalający na przyjęcie, że dwa lub więcej przestępstw pozostają w zbiegu należy uznać datę chronologicznie pierwszego wyroku. W tym wypadku, Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

W powyższych stanie prawnym łączeniu podlegają kary orzeczone na mocy wszystkich trzech wydanych wobec skazanego i opisanych powyżej wyroków.

Pierwszym wyrokiem zapadłym w sprawie skazanego K. Ż. był wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19, na mocy którego K. Ż. został skazany za czyn z art. 289 § 1 k.k., popełniony w dniu 13 czerwca 2016 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 14 czerwca 2016 r. do dnia 24 marca 2017 r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Zanim zapadł wyżej opisany wyrok skazany popełnił: w okresie od lipca 2017 r. do kwietnia 2018 r. ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., w nieustalonym bliżej dniu, nie wcześniej niż w lipcu 2017 r. i nie później niż do dnia 18 marca 2018 r. czyn z art. 284 § 2 k.k. oraz w okresie od października 2017 r. do maja 2018 r. 3. czyn z art. 286 § 1 k.k., za które został skazany na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. XII K 161/21, a także w nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 listopada i nie później niż 30 listopada 2018 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 grudnia i nie później niż 31 grudnia 2018 r.; w nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 grudnia 2018 r. i nie później niż 28 lutego 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 lutego i nie później niż 18 marca 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 12 sierpnia i nie później niż 10 września 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 9 września i nie później niż 16 września 2019 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 września i nie później niż 30 września 2018 r.; nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 września i nie później niż 10 września 2019 r. oraz nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 września i nie później niż 30 września 2019 r., ciąg przestępstw, za które został skazany na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 maja 2022r. sygn. II K 633/21.

Orzekając skazanemu karę łączną w ramach ustalonego zbiegu Sąd byłby uprawniony do wymierzenia jej w granicach od 4 lat i 1 miesięcy pozbawienia wolności do 8 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na poczet orzeczonej kary zaliczeniu podlega dodatkowo okres kary odbytej w sprawie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19 w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Analizując sytuację prawną skazanego K. Ż. Sąd uznał, że względniejsze dla skazanego jest wydanie wyroku łącznego w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 24 czerwca 2024 r., w którym węzłem kary łącznej zostaną objęte wszystkie dotychczas orzeczone wobec skazanego kary, a nadto z uwagi na zaliczenie skazanemu okresu kary odbytej w sprawie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II K 493/19 zmniejszony zostanie wymiar kary pozostały skazanemu do odbycia i realna dolegliwość z tym związana.

Już w tym miejscu należy wskazać, że niezależnie od przyjętego stanu prawnego w stosunku do skazanego zastosowanie powinna znaleźć zasada asperacji, a kara łączna winna zostać wymierzona zdecydowanie powyżej dolnej granicy możliwej do orzeczenia kary, czego motywy zostaną przedstawione w kolejnej części uzasadnienia.

W związku z powyższym, w sprawie skazanego zastosowano stan prawny obowiązujący od dnia 24 czerwca 2020 r. do chwili obecnej.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Możliwa do orzeczenia wobec skazanego kara łączna kształtowała się w granicach od 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności (powyżej najniższej z kar wymierzonych) do 8 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności (suma orzeczonych kar).

Wymierzając skazanemu karę łączną Sąd mógł zastosować jedną z dwóch zasad, tj. zasadę kumulacji, która polega na wymierzeniu skazanemu kary łącznej stanowiącej sumę orzeczonych wobec niego kar albo zasadę asperacji, która polega na wymierzeniu skazanemu kary w wysokości ustalonej pomiędzy wyżej opisanymi skrajnymi wartościami.

Nowelizacja Kodeksu karnego, dokonana na mocy ustawy z 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 wykluczyła bowiem z art. 86 § 1 k.k. możliwość orzekania kary łącznej na zasadzie absorpcji.

W tym miejscu należy na marginesie wskazać, że dolna granica kary łącznej, która może zostać orzeczona wobec skazanego K. Ż. w aktualnie obowiązującym stanie prawnym jest niższa od dolnej granicy kary łącznej możliwej do orzeczenia wobec skazanego w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r.

W stosunku do skazanego K. Ż. zastosowano zasadę asperacji i wymierzono mu karę łączną 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Za zastosowaniem zasady asperacji i wymierzeniem skazanemu kary w wyżej wymienionej wysokości przemawiały następujące okoliczności:

- ilość popełnionych czynów, za które zostały wymierzone kary podlegające łączeniu;

- popełnienie przestępstw, godzących w zasadzie w te same dobra prawne, tj. przestępstw przeciwko mieniu - głównie oszustw, a także przywłaszczenia i zboru pojazdu w celu krótkotrwałego użycia;

- odstępy czasowe pomiędzy czynami – przestępstwa, za które orzeczone kary podlegają łączeniu zostały popełnione przez skazanego na przestrzeni 3 lat;

- niezakończony proces resocjalizacji skazanego.

Brak było podstaw do wymierzanie kary łącznej w oparciu o zasadę kumulacji, bowiem zasada ta powinna być stosowana wyjątkowo w stosunku do skazanych zdeprawowanych, co do których brak jest pozytywnej prognozy kryminologicznej, co nie ma miejsca w przypadku skazanego, który jest poddawany resocjalizacji, a jego zachowanie w czasie odbywania kary zostało ocenione jako poprawne. Skazany został dwukrotnie ukarany dyscyplinarnie, jednak sporządzono w stosunku do niego trzydzieści siedem wniosków o przyznanie nagrody regulaminowej.

Brak było podstaw do wymierzenia kary łącznej w wysokości dolnej granicy, bowiem zastosowanie tej zasady stanowiłoby niezasadne premiowanie skazanego, który w przeszłości dopuścił wielu przestępstw, w stosunku do równych pokrzywdzonych, czyniąc sobie z tych przestępstw pewne źródło dochodu. Nadto proces resocjalizacji skazanego nie został dotychczas zakończony.

W związku z powyższym Sąd wymierzyła skazanemu karę łączną 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Nie dotyczy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 25 czerwca 2021 r. godz. 18:30 do dnia 23 lutego 2024 r.

III.

Na mocy art. 576 § 1 k.p.k. Sąd pozostawił do odrębnego wykonania pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach, na mocy których orzeczono wobec skazanego kary podlegające łączeniu.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Na mocy art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego K. Ż. od ponoszenia kosztów sądowych w całości, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Podejmując decyzję w tym zakresie Sąd miał na względzie, że z uwagi na sytuację rodzinną, majątkową, wysokość dochodów oraz wysokość orzeczonej wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności, uiszczenie kosztów sądowych byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe.

1.PODPIS