Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XVIII K 148/23

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

27 kwietnia 2016 r.

VIII K 121/16

2.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

29 czerwca 2017 r.

VIII K 285/17

3.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp.

28 września 2018 r.

II K 3/18

4.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

27 czerwca 2019 r.

IV K 377/18

5.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp.

5 stycznia 2021 r.

II K 72/20

6.

Sąd Okręgowy w Warszawie

19 stycznia 2022 r.

VIII K 18/21

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

R. Ś. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 121/16 za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 8 stycznia 2016 r. na karę 250 stawek dziennych po 20 złotych jedna stawka dzienna, na poczet wykonania której to kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 8 do 9 stycznia 2016 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 30 października 2017 r. w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1409/17 zarządzono wykonanie zastępczej kary 124 dni pozbawienia wolności w zamian za pozostałą do uiszczenia karę grzywny w wymiarze 248 stawek dziennych, która to kara zastępcza pozbawienia wolności będzie wykonywana od dnia 7 maja 2029 r. do dnia 8 września 2029 r.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

odpis wyroku

66b akt II K 72/20

odpis postanowienia

66c akt II K 121/16

2.

R. Ś. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 29 czerwca 2017 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 285/17 za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 31 marca 2017 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności połączonej z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, na poczet wykonania której to kary ograniczenia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 31 marca 2017 r. od godz. 10:00 do dnia 1 kwietnia 2017 r. do godz. 10:00.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2018 r. o sygn. akt VIII Ko 840/18 zarządzono wykonanie zastępczej kary 90 dni pozbawienia wolności w zamian za nieodbytą karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, na poczet wykonania której to zastępczej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 31 marca 2017 r. od godz. 10:00 do dnia 1 kwietnia 2017 r. do godz. 10:00.

Orzeczona kara ograniczenia wolności została objęta wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie o sygn. akt II K 72/20.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

odpis wyroku

52 akt II K 72/20

odpis postanowienia

53 akt II K 72/20

3.

R. Ś. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 28 września 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 3/18:

-

za czyn z art. 258 § 1 k.k. popełniony w okresie od października 2015 r. do dnia 18 stycznia 2016 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

-

za 85 czynów z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 227 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 227 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionych w okresie od dnia 20 listopada 2015 r. do dnia 12 stycznia 2016 r. przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. na karę 6 lat pozbawienia wolności,

-

za czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12 stycznia 2016 r. na karę 1 miesiąca pozbawienia wolności.

R. Ś. wymierzono mu karę łączną 6 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet wykonania której to kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12 stycznia 2016 r. od godz. 16:10 do dnia 17 marca 2017 r. do godz. 10:00.

Orzeczona kara pozbawienia wolności została objęta wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie o sygn. akt II K 72/20.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

odpis wyroku

15-46 akt II K 72/20

4.

R. Ś. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 27 czerwca 2019 r. w sprawie o sygn. akt IV K 377/18 za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 6 kwietnia 2015 r. na karę 2 lat ograniczenia wolności połączonej z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, na poczet wykonania której to kary ograniczenia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 6 kwietnia 2015 r. od godz. 23:55 do dnia 8 kwietnia 2015 r. do godz. 14:50.

Orzeczona kara ograniczenia wolności została objęta wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie o sygn. akt II K 72/20.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

odpis wyroku

99 akt II K 72/20

5.

Prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 5 stycznia 2021 r. w sprawie o sygn. akt II K 72/20 połączono kary ograniczenia wolności i karę pozbawienia wolności orzeczone wobec R. Ś. wyrokami: Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie o sygn. akt VIII K 285/17 i IV K 377/18 i Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. o sygn. akt II K 3/18 i wymierzono mu karę łączną 6 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego Warszawy P. w Warszawie o sygn. VIII K 285/17 od dnia 31 marca 2017 r. godz. 10:00 do dnia 1 kwietnia 2017 r. godz. 9:50, w sprawie Sądu Rejonowego Warszawy P. w Warszawie o sygn. IV K 377/18 od dnia 6 kwietnia 2015 r. od godz. 23:55 do dnia 8 kwietnia 2015 r. do godz. 14:50 oraz w sprawie Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. o sygn. II K 3/18 od dnia 12 stycznia 2016 r. od godz. 16:10 do dnia 17 marca 2017 r. do godz. 16:30.

Postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 6 kwietnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt II K 72/20 na poczet prawomocnie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okres od dnia 23 kwietnia 2020 r. od godz. 6:15 do dnia 7 maja 2020 r. do godz. 6:15.

Kara pozbawienia wolności jest obecnie wykonywana od dnia 4 czerwca 2020 r. do dnia 11 maja 2025 r.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

odpis wyroku

45-46, 47-48

102-103, 163-164 akt II K 72/20

odpis postanowienia

49

193, 209 akt II K 72/20

obliczenie kary

207 akt II K 72/20

6.

R. Ś. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 18/21 czyn z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 8 kwietnia 2020 r. na karę 4 lat pozbawienia wolności, na poczet wykonania której to kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 20 kwietnia 2020 r. do dnia 23 kwietnia 2020 r. do godz. 6.15.

Kara pozbawienia wolności będzie wykonywana od dnia 11 maja 2025 r. do dnia 7 maja 2029 r.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

1043-1044, 1186 akt VIII K 18/21

7.

R. Ś. ma 35 lat, jest w trakcie rozwodu, ma dwoje dzieci na utrzymaniu, bez potwierdzonych zobowiązań alimentacyjnych, przed zatrzymaniem utrzymywał się z prac dorywczych w budownictwie, jego stan zdrowia fizycznego jest dobry, nie leczył się neurologicznie, psychiatrycznie ani odwykowo, od 13 roku życia przyjmował środki odurzające, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym, nie przejawiał zainteresowania zmianą systemu odbywania kary na system programowanego oddziaływania pomimo przedstawienia mu szeregu korzyści jakie daje opracowanie oraz realizacja indywidualnego programu oddziaływania, nie posiada zobowiązań finansowych nałożonych przez sąd, w trakcie odbywanej kary, jego postawa i zachowanie kształtowało się na właściwym poziomie, w poprawnym stopniu przestrzega zapisów w porządku wewnętrznym, w codziennym funkcjonowaniu nie sprawia problemów natury wychowawczej, jego zachowanie należy uznać za właściwe, dba o ład i porządek w oddziale mieszkalnym, wobec przełożonych zachowuje się obecnie właściwie, jest grzeczny i zdyscyplinowany, w tym zakresie nie ma żadnych istotnych uwag co do jego zachowania, w gronie współosadzonych układa dobre i koleżeńskie stosunki, podczas odbywania kary nie przejawiał zachowań agresywnych, nie podejmował działań autoagresywnych oraz nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, nie był uczestnikiem żadnego zdarzenia, 18 razy został nagrodzony regulaminowo między innymi za wykonywane prace oraz dobre zachowanie, ale równocześnie został dwukrotnie ukarany dyscyplinarnie za udział w szarpaninie z innym skazanym oraz wymuszanie zmiany osadzenia, nie korzystał z zezwoleń na czasowe opuszczenie zakładu karnego, obecnie nie jest zatrudniony ze względów bezpieczeństwa, jego wnioski w tym temacie spotykają się z odmową, uprzednio kilkukrotnie zatrudniany w innych jednostkach penitencjarnych jako pracownik fizyczny, gospodarczy oraz roznoszący artykuły żywnościowe, legitymuje się wykształceniem średnim, zawód wyuczony murarz, obecnie nie jest zainteresowany podjęciem nauki podczas odbywanej kary, brał udział w programie readaptacji społecznej skazanych z zakresu profilaktyki uzależnień od środków psychoaktywnych (...), w programie readaptacji społecznej (...), ukończył program readaptacji społecznej z zakresu przeciwdziałania dyskryminacji rasowej i ksenofobii, ukończył program podstawowej terapii uzależnienia, w wymiarze 240 godzin terapii, w formie programu standardowego, ogólny postęp w leczeniu można uznać za umiarkowany, w umiarkowanym stopniu wykorzystał ofertę oddziału w zakresie podniesienia świadomości w obszarze swoich zachowań problemowych, a także zdobycia wiedzy z zakresu uzależnienia, pracował także nad podtrzymywaniem motywacji do zmiany, kontakt zewnętrzny utrzymuje poprzez korespondencję, rozmowy telefoniczne oraz sporadyczne widzenia, otrzymuje paczki żywnościowe, kontakt ten ma pozytywny wpływa na jego postawę i zachowanie, nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej, zasady głoszone w tej grupie są mu obojętne, korzysta z zajęć kulturalno-oświatowych organizowanych w świetlicy oddziału mieszkalnego, regularnie korzysta ze spacerów, czas wolny spędza czytając dostępną prasę dostarczaną przez administrację zakładu, oglądając programy telewizyjne, orzeczoną karę pozbawienia wolności odbywa między innymi za udział w zorganizowanej grupie przestępczej, dokonanie rozboju i przywłaszczenia - deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych czynów, opinia o skazanym Dyrektora Zakładu Karnego w B. za całość dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności jest umiarkowana.

opinia

68-69

8.

Czyny, za które R. Ś. został skazany wyrokami wskazanymi w poz. 1-9 karty karnej zostały popełnione w latach 2006-2008, zaś orzeczone za nie kary nie są obecnie wykonywane ani nie będą wykonywane.

informacja z KRK

10-15

informacja z NOE SAD

16-27

opinia

68-69

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.-6., 8.

informacja z KRK

dokument urzędowy

1.-6., 8.

informacja z NOE SAD

dokument urzędowy

1.- 5.

odpis wyroku

dokument urzędowy

1., 2., 5.

odpis postanowienia

dokument urzędowy

5., 6.

dokument urzędowy

5.

dokument urzędowy

5.

obliczenie kary

dokument urzędowy

7.-8.

opinia

dokument urzędowy, sporządzony na potrzeby niniejszego postępowania przez osobę uprawnioną

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp.,

5 stycznia 2021 r.,

II K 72/20

Kara łączna 6 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 31 marca 2017 r. godz. 10:00 do dnia 1 kwietnia 2017 r. godz. 9:50, od dnia 6 kwietnia 2015 r. od godz. 23:55 do dnia 8 kwietnia 2015 r. do godz. 14:50, od dnia 12 stycznia 2016 r. od godz. 16:10 do dnia 17 marca 2017 r. do godz. 16:30, od dnia 23 kwietnia 2020 r. od godz. 6:15 do dnia 7 maja 2020 r. do godz. 6:15.

Kara jest obecnie wykonywana od dnia 4 czerwca 2020 r. do dnia 11 maja 2025 r.

2.

Sąd Okręgowy w Warszawie,

19 stycznia 2022 r.,

VIII K 18/21

Kara 4 lat pozbawienia wolności.

Na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 20 kwietnia 2020 r. do dnia 23 kwietnia 2020 r. do godz. 6.15.

Kara pozbawienia wolności będzie wykonywana od dnia 11 maja 2025 r. do dnia 7 maja 2029 r.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W pierwszej kolejności Sąd wobec znowelizowania przepisów rozdziału IX kodeksu karnego ustalił, które przepisy będą mieć zastosowanie w niniejszej sprawie. Zgodnie z art. 81 ust. 1 i 2 ustawy z 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 przepisy rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu dotychczasowym stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, natomiast w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. W przypadku spraw, w których kary zostały prawomocnie orzeczone zarówno przed 23 czerwca 2020 r., jak i po zdaniem Sądu konieczne jest rozważenie, które przepisy, zgodnie z art. 4 § 1 k.k., będą względniejsze dla skazanego. W tym miejscu wskazać należy, że Sąd podziela pogląd prawny wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z 13 października 2021 r. (sygn. akt I KZP 2/21), zgodnie z którym nie ma przeszkód prawnych aby po zmianie przepisów dotyczących kary łącznej, które weszły w życie 23 czerwca 2020 r. i wobec brzmienia przepisów przejściowych łączyć kary orzeczone wyrokami, które uprawomocniły się przed i po 23 czerwca 2020 r.

W przypadku stosowania przepisów obowiązujących do 23 czerwca 2020 r. połączeniu podlegałyby wszystkie kary i kary łączne, które nie zostały wykonane tj. są w trakcie wykonywania bądź oczekują na wykonanie, niezależnie od daty wydania wyroku i czasu popełnienia przestępstwa. W takiej sytuacji Sąd rozważałby połączenie kar orzeczonych wyrokami opisanymi w punktach 5.-6. Wymiar kary łącznej kształtowałby się od najwyższej z orzeczonych kar albo kar łącznych do ich sumy, tj. od 6 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności do 10 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Stosując przepisy obowiązujące obecnie Sąd wziąłby pod uwagę wszystkie kary wymierzone skazanemu, również te wykonane. Możliwe byłoby zatem utworzenie jednego realnego zbiegu przestępstw obejmującego czyny objęte wyrokami z pkt. 1., 3. i 4., choć połączenie dotyczyłoby wyłącznie kar wymierzonych wyrokami z pkt. 4. i 5 w zakresie kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności (poza zbiegiem i karą łączoną pozostałyby: kara grzywny orzeczona wyrokiem z pkt. 1., kara ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem z pkt. 2., kara łączona orzeczona wyrokiem łącznym z pkt. 5. i kara pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem z pkt. 6. z uwagi na to, że albo w przypadku kary grzywny nie polega ona połączeniu z karami pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, zaś czyny za które orzeczono kary podlegające połączeniu nie pozostają w realnym zbiegu przestępstw). Wymiar kary łącznej kształtowałby się od powyżej najwyższej z kar wymierzonych do ich sumy, tj. od 6 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności do 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu korzystniejsze dla skazanego jest zastosowanie przepisów obowiązujących w dniu 23 czerwca 2020 r., ponieważ umożliwi połączenie kar pozbawienia wolności, które nie zostały jeszcze wykonane i wymierzenie jednej kary łącznej, co będzie miało większe znaczenie dla aktualnej sytuacji prawnej skazanego przez pryzmat odbywanych kar pozbawienia wolności. Z kolei zastosowanie przepisów obowiązujących obecnie pozostawiłoby poza zakresem orzekania jedną z istotnych kar oczekujących na wykonanie – karę 4 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem z pkt. 6., co w połączeniu z możliwą do orzeczenia karą łączną (w następstwie kar wymierzonych wyrokami z pkt. 4. i 5) od 6 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności do 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, prowadziłoby de facto do pogorszenia sytuacji skazanego.

W tym stanie rzeczy Sąd rozstrzygając o istnieniu podstaw do wydania wyroku łącznego stosował przepisy obowiązujące w dniu 23 czerwca 2020 r.

Stosownie do treści art. 85 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2000 r. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są kary wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części.

Jak wskazano powyżej połączeniu podlegają kary nie wykonane w całości. W stosunku do R. Ś. wykonywana obecnie kara pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 5 stycznia 2021 r. w sprawie o sygn. II K 72/20. Na wykonanie oczekuje kara pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. VIII K 18/21. Wszystkie te kary są karami podlegającymi łączeniu, co umożliwia ich połączenie.

Niezależnie od przyjętego sytemu wymiaru kary łącznej w wyroku łącznym żadne inne skazania znajdujące się w karcie karnej skazanego (poz. 1 – 9) nie mają żadnego znaczenia w niniejszej sprawie, gdyż albo orzeczone za nie kary zostały już wykonane, o czym świadczy fakt iż obecnie nie są wykonywane wobec skazanego żadne inne kary, albo dotyczą skazań za czyny popełnione w latach 2006-2008, za które ostatni wyrok skazujący zapadł w dniu 18 marca 2010 r. w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ o sygn. VIII K 311/10, podczas gdy pierwszy z czynów w ramach skazań rozpatrywanych w niniejszym postępowaniu został popełniony w dniu 6 kwietnia 2015 r., zatem pomiędzy tymi czynami nie może zachodzić żaden realny zbieg przestępstw.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2000 r. karę łączną wymierza się w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Stosownie do treści art. 85a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2000 r. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymiar kary łącznej zależy także od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma jednak przy tym wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Jak zgodnie wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie karę łączną w granicach ustalonych na podstawie art. 86 k.k. Sąd może wymierzyć stosując zasadę kumulacji, asperacji bądź absorpcji. Biorąc pod uwagę powiązanie pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami Sąd powinien uwzględnić zasadę absorbcji, jednakże tą zasadę należy stosować ostrożnie w szczególności wobec sprawców, co do których Sąd stwierdzi brak pozytywnej prognozy kryminologicznej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 12 lipca 2000 roku, sygn. akt II AKa 171/00, Legalis nr 48086; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 25 października 2007 roku, sygn. akt II AKa 239/07, Legalis nr 90158; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 9 maja 2001 roku, sygn. akt II Aka 63/01, Legalis nr 54622).

W orzecznictwie wskazuje się również, że przy wymierzaniu kary łącznej w dolnej jej granicy powinno być poprzedzone analizą wszystkich aspektów sprawy, tak by wymierzenie kary łącznej nie wiązało się dla skazanego ze swoistym premiowaniem za popełnienie wielu przestępstw (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 20 maja 2008 roku, sygn. akt II AKa 129/08, Legalis nr 113956; Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 27 kwietnia 2006 roku, sygn. akt II AKa 80/06, Legalis nr 80305; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20 września 2001 roku, sygn. akt II Aka 154/01, Legalis nr 54652).

Jak słusznie wskazano w judykaturze „wymiar kary jest bowiem przede wszystkim konsekwencją ilości i charakteru popełnionych przez skazanego przestępstw jednostkowych i wymierzonych za nie kar.” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 7 grudnia 2017 roku, sygn. akt II AKa 384/17, Legalis nr 1717361).

Wymierzając karę łączną Sąd miał na uwadze, że pomiędzy czynami objętymi niniejszym wyrokiem łącznym nie zachodzi istotny związek przedmiotowy, bowiem były to czyny przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, porządkowi publicznemu i z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Pomiędzy czynami objętymi tymi wyrokami zachodził bardzo luźny związek czasowy - czyny, za które R. Ś. został skazany tymi wyrokami zostały popełnione na przestrzeni 5 lat (czyny popełnione w roku 2015-2017 i po odbyciu ponad 1 roku i 2 miesięcy kary pozbawienia wolności ostatni czyn w 2020 r.).

Wymierzając karę Sąd miał na względzie również względy prewencji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 12 lipca 2000 roku, sygn. II AKa 171/00, opubl. OSA 2001/2/5) mające decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej wynikające z funkcji indywidualnego i społecznego oddziaływania kary. Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Jak wskazano powyżej absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy – przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw.

Na wymiar kary łącznej w wyroku łącznym istotny wpływ winna mieć również ocena zachowania skazanego w zakładzie karnym albo środowisku, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985 r., sygn. II KR 245/85, opubl. OSNKW 1986, z. 5–6, poz. 39, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 r., sygn. IV KR 213/83, opubl. OSNKW 1984, z. 5-6, poz. 65).

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd doszedł do wniosku, że R. Ś. popełnił 90 czynów jedynie częściowo podobnych, na przestrzeni 5 lat, przez co okoliczności te nie mogły stanowić podstawy do zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji z uwagi na powtarzalność naruszania porządku prawnego w dłuższym okresie czasu i łącznie 14-krotną karalność. Również obecne zachowanie skazanego w zakładzie karnym nie mogło być okolicznością, która uzasadniałaby wymierzenie kary łącznej w minimalnym wymiarze, gdyż opinia Dyr. ZK w B. jest umiarkowana, zaś ocena zachowania skazanego w warunkach więziennych nie pozwala wyciągnąć wniosku o istotnych postępach w jego resocjalizacji (karę odbywa w systemie zwykłym, nie jest zainteresowany system programowanego oddziaływania; zdarzają się mu zachowania, za które jest karany dyscyplinarni, co świadczy o tym, że nie podporządkowuje się w pełni obowiązującym go zasadom; postęp w zakresie programu terapii uzależnień jest umiarkowany, co nie świadczy o zaistnieniu trwałych zmian jego osoby i zachowani; jakkolwiek deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw to jednak zachowanie w ZK nie świadczy o trwałym zamiarze zmiany swojego życia). Przestępstwa popełnione przez skazanego niewątpliwie należą do kategorii przestępstw o wysokim stopniu społecznej szkodliwości. W ocenie Sądu mając na uwadze powyższe zasadne było zastosowanie zasady asperacji i wymierzenie skazanemu kary łącznej 10 lat pozbawienia wolności.

Podkreślenia wymaga, iż instytucja wyroku łącznego nie jest środkiem zmierzającym do łagodzenia odpowiedzialności za wielokrotną karalność sprawców wielokrotnie łamiących prawo karne, ale celowym środkiem zmierzającym do osiągnięcia celów polityki karnej w zakresie celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, o czym świadczy art. 85a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2000 r. Zatem skazany nie ma żadnych podstaw oczekiwać tego, że tylko z tego powodu że został skazany kilkoma wyrokami na kilka oddzielnych wieloletnich kar pozbawienia wolności, to wyrok łączy z automatu zmniejszy mu znacznie łączny okres pozbawienia wolności. Sąd nie znalazł żadnych podstaw dla wymierzenia skazanemu łagodniejszej kary łącznej pozbawienia wolności w sytuacji, gdy po popełnieniu kilkudziesięciu poważnych czynów objętych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 28 września 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 3/18 (prawomocnym z dniem 18 grudnia 2019 r.) po odbyciu ponad 1 roku i 2 miesięcy kary pozbawienia wolności w ramach tymczasowego aresztowania, skazany ponownie popełnia w dniu 8 kwietnia 2020 r. kolejny bardzo poważny czyn stanowiący zbrodnię w warunkach powrotności do przestępstwa, o czym orzeczono w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie o sygn. akt VIII K 18/21. Jak inaczej nie ocenić postawy i zachowania skazanego, 14-krotnie karanego sądownie w wieku 35 lat, ja nie tak że wymaga jednak dłuższej resocjalizacji w warunkach więziennych, zaś zmiana jego osobowości, zachowania i systemu wartości jeśli nastąpi może podstawą dla warunkowego przedterminowego zwolnienia.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach z pkt. 5.-6., tj. od dnia 6 kwietnia 2015 r. od godz. 23:55 do dnia 8 kwietnia 2015 r. do godz. 14:50, od dnia 12 stycznia 2016 r. od godz. 16:10 do dnia 17 marca 2017 r. do godz. 16:30, od dnia 31 marca 2017 r. godz. 10:00 do dnia 1 kwietnia 2017 r. godz. 9:50, od dnia 20 kwietnia 2020 r. do dnia 7 maja 2020 r. do godz. 6:15 i od dnia 4 czerwca 2020 r. do dnia 16 listopada 2023 r.

III.

Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

IV.

Na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego co do kar orzeczonych wyrokami opisanym w pkt. 1.-4., albowiem w tym zakresie nie zaistniały warunki materialnoprawne do wydania wyroku łącznego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

art. 618 § 1 pkt 11) k.p.k., § 11 ust. 5, § 17 pkt 1) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, wyrok TK z dnia 20 grudnia 2022 r. o sygn. akt SK 78/21, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz na rzecz adw. K. K. kwotę 240 zł plus podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu

VI.

art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k. – zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów postępowania, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa, gdyż istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową i karę pozbawienia wolności pozostałą do odbycia

1.PODPIS