Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 22 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Paweł Dobosz

Protokolant: Katarzyna Zawadka

przy udziale prokuratora Dorota Wróbel

po rozpoznaniu na posiedzeniu

sprawy przeciwko I. K.

oskarżonemu o czyny z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

z urzędu

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 101 § 1 pkt 3 k.k. w zw. art. 102 k.k., art. 632 pkt 2 k.p.k.

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie wobec oskarżonego I. K.,

2.  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

I. K. w sprawie o sygn. akt XVIII K 191/08, zawisłej przed tutejszym Sądem, stał pod zarzutem czynów:

a)  z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnionego w okresie od 21 lipca 1998 do 9 listopada 1998,

b)  z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnionego w okresie od 4 sierpnia 1998 do 13 grudnia 1998,

c)  z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnionego w okresie od 28 maja 2003 do 27 czerwca 2003.

Postanowieniem z 8 lipca 2015 tutejszy Sąd wyłączył do odrębnego postępowania sprawę w zakresie czynów opisanych w punktach I i II aktu oskarżenia (odpowiednio punkty a i b powyżej).

1 lipca 2015 r. weszła w życie ustawa z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 396). Art. 1 pkt 60 tej ustawy zmienił brzmienie art. 102 k.k. w ten sposób, że ujednolicił termin, na jaki przedawnienie karalności w sprawie podlega przedłużeniu. Od tej daty, w wypadku wszczęcia postępowania przeciwko osobie w terminie, o którym mowa w art. 101 k.k., karalność popełnionego przez nią przestępstwa ustaje zawsze z upływem 5 lat, nie zaś z upływem 10 lat w przypadku zbrodni i występków zagrożonych karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata. Jednocześnie ustawodawca nie przewidział w tej materii żadnych przepisów przejściowych, wobec czego zmiana ta obejmuje także sprawy już zawisłe.

Przekładając powyższe rozważania na realia niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że zmiana ta skutkuje przedawnieniem zarzucanych oskarżonemu przestępstw, wyłączonych do odrębnego rozpoznania w sprawie o sygn. XVIII K 159/15. Przestępstwo opisane w art. 270 § 1 k.k. zagrożone jest grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Należy ono zatem do przestępstw, o których mowa w art. 101 pkt 3 k.k., jako występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata; jego karalność ustawała po upływie 10 lat od jego popełnienia, zaś okres ten, w myśl przepisu art. 102 k.k. w jego starym brzmieniu, podlegał przedłużeniu o dalsze 10 lat. Przedawnienie karalności opisanych czynów następowało, w ujęciu uprzednio obowiązujących przepisów, odpowiednio 9 listopada 2018 r. i 14 grudnia 2018 r. Wskutek opisanej nowelizacji Kodeksu karnego należy jednak przyjąć, że przedawnienie karalności tych czynów już nastąpiło, odpowiednio 9 listopada 2013 r. i 14 grudnia 2013 r.

Warto mieć na uwadze, że w przypadku działania sprawcy w ramach czynu ciągłego, opisanego w art. 12 k.k., za czas popełnienia przez niego przestępstwo uznaje się ostatni moment działania sprawcy, a więc mówiąc najjaśniej, czas ostatniego ze składających się na to przestępstwo zachowań ( tak post. SN z 27 września 2011 r., III KK 89/11, Legalis).

O kosztach Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 632 pkt 2 k.p.k., zgodnie z którym w razie umorzenia postępowania w sprawach z oskarżenia publicznego koszty procesu ponosi Skarb Państwa.