Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XVIII K 186/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. S. (1)

Czyn zarzucany w akcie oskarżenia:

w okresie od 25 maja 2015 roku do 5 listopada 2015 roku w B., W. i innych nieustalonych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu z J. M. (1), w ramach z góry powziętego zamiaru dopuściła się handlu ludźmi, w ten sposób, że w celu wykorzystania w formie poniżającej godność człowieka, bez wiedzy i zgody biologicznego ojca dziecka, traktując urodzoną przez siebie 27 sierpnia 2015 r. w B. córkę wyłącznie jako towar handlowy, pozbawiając prawa do zachowania własnej tożsamości i wychowania przez biologicznych rodziców, przekazała ją J. M. (1) zgodnie z zawartym wcześniej porozumieniem, jako rzekomemu biologicznemu ojcu, w zamian za uzyskanie korzyści majątkowej polegającej, m.in. na wynajęciu jej przez wskazanego na terenie B. mieszkania i ponoszenia kosztów wynajmu i wyposażenia opisanego lokalu oraz opłacenia kosztów porodu w (...) Sp. z o.o. w B., a następnie poprzez złożenie 5 listopada 2015 r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w B. nieprawdziwego oświadczenia do protokołu uznania ojcostwa, iż J. M. (1) jest biologicznym ojcem jej córki Z. S., tj. popełnienie przestępstwa z art. 189a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.1

Oskarżona K. S. (1) rozpoczęła współżycie seksualne w wieku ok. 15 lat. Z D. C. zaszła w ciążę tuż przed ukończeniem 16 roku życia i w dniu (...) urodziła pierwsze dziecko - syna J.. Mieszkała z rodzicami, którzy zostali ustanowieni rodziną zastępczą ich syna. Oskarżona kontynuowała naukę, nadal spotykała się z D. C.. Pod koniec 2014 r. K. S. (1) ponownie, w wyniku kontaktów seksualnych z D. C., zaszła w ciążę, o czym na początku 2015 r. poinformowała go, oznajmiając, że nie chce mieć dziecka i chciałaby go zostawić w szpitalu. D. C. podobnie jak matka oskarżonej – A. S., która jako druga dowiedziała się o ciąży córki przekonywali ją, aby nie oddawała dziecka. K. S. (1) ukrywała swoją ciążę przed innymi członkami rodziny i znajomymi, po jakimś czasie o drugiej ciąży powiedziała koleżance E. J. i zwierzyła się, że nie chce drugiego dziecka.

1.1.2

K. S. (1) w dniu 29 maja 2015 r. poprzez nieustalony portal ogłoszeniowy nawiązała kontakt z J. M. (1), który był zainteresowany przyjęciem noworodka. Po nawiązaniu kontaktu, dalszą konwersację prowadzili na portalu społecznościowym (...). K. S. (1) chciała, żeby dziecko szybko zostało zabrane ze szpitala, pomimo, że J. M. (1) nie wymagał, żeby matka po jego urodzeniu nie miała kontaktu z dzieckiem. Podczas konwersacji ustalali warunki pomocy oskarżonej ze strony J. M. (1), sposób odbioru dziecka przez J. M., który instruował, w jaki sposób miałoby dojść do uznania przez niego dziecka po ukończeniu pełnoletności przez oskarżoną oraz jakie dokumenty będą niezbędne, żeby mógł zabrać dziecko ze szpitala.

Oprócz korespondencji prowadzonej na portalu społecznościowym, ustalenia co do warunków przekazania dziecka zapadały również na spotkaniach oskarżonej z J. M. (1).

J. M. (1) zgodził się, że opłaci wynajęcie mieszkania w B. dla K. S. (1), przekaże jej 11 000 zł, sam nalegał, że opłaci koszty pobytu w prywatnym szpitalu w związku z porodem, który sam wybrał.

W dniu 5 czerwca 2015 r. K. S. (1) i J. M. (1) spotkali się z K. P. w celu wynajęcia mieszkania w B.. Umowę najmu podpisał J. M. (1), natomiast K. S. (1), jako niepełnoletnia, przedstawiła zgodę rodziców na zamieszkanie w lokalu.

K. S. (1) wyprowadziła się z domu rodzinnego do wynajętego przez J. M. (1) mieszkania w B., w którym zamieszkała z synem J.. D. C. odwiedzał ją tam i nadal ze sobą współżyli. W lipcu 2015 r. oskarżona zerwała z nim znajomość, na skutek czego w połowie 2016 r. D. C. zaprzestał płacenia alimentów na pierwsze dziecko – syna J..

Płatność czynszu za wynajęte mieszkanie była realizowana przez J. M. (1) nieterminowo, w końcu zaprzestał regulowania czynszu. K. P. wypowiedziała umowę najmu, K. S. (1) wyprowadziła się z mieszkania w październiku 2016 r.

J. M. (1) w okresie od 18 czerwca 2015 r. do 22 listopada 2016 r. na rachunki bankowe rodzeństwa oskarżonej K. S. (2) i M. S. dokonał przelewów w łącznej kwocie 11 750 zł.

1.1.3

Oskarżona, na prośbę J. M. (1), w dniu 03.06.2015 r. wykonała pierwsze badanie USG. Wynik badania został załączony przez J. M. (1) do wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r. o odroczenie wykonania i wstrzymanie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 14 maja 2015 r. Oskarżona nie miała wiedzy, że J. M. (1) jest osobą karaną i grozi mu odbywanie kary pozbawienia wolności.

1.1.4

W dniu 27 sierpnia 2015 r. oskarżona K. S. (1) w Centrum Medycznym (...) w B. urodziła córkę. Jako ojca dziecka do kart noworodka wpisano J. M. (1). Z powodu wcześniejszego wypisu ze szpitala K. S. Centrum wystawiło zaświadczenie o konieczności przejęcia opieki nad noworodkiem przez ojca w okresie od 29 sierpnia 2015 r. do 9 września 2015 r.

W dniu 12 października 2015 r. K. S. (1) ukończyła 18 lat.

Urząd Stanu Cywilnego w B. w dniu 22 października 2015 r. z urzędu sporządził akt urodzenia dziecka, nadając mu z urzędu imię Z. i na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego wpisał imię ojca J., a jako nazwisko – nazwisko panieńskie matki dziecka - S..

W dniu 27 października 2015 r. J. M. (1) złożył
w USC (...) W. oświadczenie, że jest ojcem małoletniej Z., natomiast w dniu 5 listopada 2015 r. w USC w B. K. S. potwierdziła ojcostwo J. M. (1), co spowodowało zmianę danych w sporządzonym z urzędu akcie urodzenia małoletniej Z. i wpisanie J. M. (1) jako ojca dziecka oraz zmianę nazwiska małoletniej na M..

Wykonane w toku postępowania badania DNA wykluczyły ojcostwo J. M. (1) wobec Z. M., potwierdziły natomiast ojcostwo D. C..

Na skutek wniesionego powództwa przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej W. Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie prawomocnym wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2021 r. ustalił bezskuteczność uznania ojcostwa dokonanego przed Kierownikiem USC przez J. M. (1), w stosunku do małoletniej Z. M. ur. (...) w B., z matki K. S. (1).

1.1.5

Po zabraniu noworodka ze szpitala (...) początkowo opiekował się nim osobiście, później zatrudnił opiekunki. Sporadycznie pomagali mu w opiece znajomi. W opiekę nad dzieckiem zaangażowani byli również jego rodzice A. i A. M. (1).

1.1.6

W dniu 9 listopada 2016 r. J. M. (1) został osadzony w Areszcie Śledczym W. w W. w celu odbycia kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie, sygn. akt IV K 117/10. W izolacji przebywał do 8.11.2017 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia postanowieniem z dnia 23 września 2015 r. w sprawie
o wydanie zarządzeń opiekuńczych dotyczących dziecka ustanowił na czas trwania sprawy nadzór kuratora dotyczący małoletniej Z. M., III Nsm 414/15.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie w dniu 15.11.2016 r. z urzędu wszczął postępowanie
o wydanie zarządzeń opiekuńczych w stosunku do małoletniej Z. M., III Nsm 479/16, a w dniu 7.12.2016 r. postępowanie o pozbawienia K. S. (1) władzy rodzicielskiej.

A. i A. M. (1) - rodzice J. M. (1) złożyli w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie w dniu 16.11.2016 r. wniosek o ustanowienie ich rodziną zastępczą dla małoletniej Z. i powierzenie im sprawowania osobistej pieczy nad dzieckiem.

Postanowieniem z dnia 26 listopada 2015 r., sygn.. akt III Nsm 414/15 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie ograniczył władzę rodzicielską K. S. (1) i J. M. (1) poprzez ustanowienie kuratora.

W dniu 29 grudnia 2016 r. K. S. (1), składając pismo do Sądu Rejonowego dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie, wyraziła zgodę na pozbawienie jej władzy rodzicielskiej nad córką i umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej (u rodziców J. M. (1)).

Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2017 r., III Nsm 479/16 Sąd Rejonowy dla warszawy-Śródmieścia w Warszawie pozbawił K. S. (1) władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką Z. oraz zmienił formę ograniczenia władzy rodzicielskiej J. M. (1) nad małoletnią Z. M. z nadzoru kuratora na umieszczenie małoletniej w rodzinie zastępczej u babki ojczystej A. M. (2).

wyjaśnienia J. M. (1)

k. 1652-1656

zeznania świadka D. C.

k. 300-303, 306-308, 1928-1929

zeznania świadka E. J.

k. 728, 1743v.- (...)

zeznania świadka M. M. (2)

k. 648

Zeznania świadka K. B. (1)

k. 1159v.

Zeznania świadka J. H. (1)

k. 1155

Zeznania świadka K. D.

k. 1157

Zeznania świadka P. H.

k. 1216

opinia Pracowni (...) Zakładu Medycyny Sądowej (...)

k. 352-354

wyjaśnienia J. M. (1)

k. 1652-1656

Zeznania świadka K. P.

k. 651-652, 751-752

protokół przeszukania miejsca zamieszkania K. S. (1) w O.

k. 277-279

protokoły oględzin wraz z załącznikami

k. 281-282, 283-285, 328-337, 356-646, 754- 759, 811-1030, 1035-1123, 1125-1151,1321

opinie z przeprowadzonych badań informatycznych wraz z załącznikami -

k. 798-806, 1291-1296

kopia dokumentacji dotycząca wynajmu mieszkania w B., w tym korespondencja prowadzona przez K. P. z J. M. (1)

k. 654-726

dokumentacja bankowa

k. 761-761j k. 1233-1235, 1236-1239,

umowa najmu lokalu mieszkalnego pomiędzy K. P. i J. M. (1)

k. 280

wyjaśnienia J. M. (1)

k. 1652-1656

kopia akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia, X K 522/12

k. 1052-1123

wyjaśnienia J. M. (1)

k. 1652-1656

odpis zupełny aktu urodzenia Z. M.

k. 73

kopia kat zbiorczych do aktu urodzenia Z. M. z Urzędu Stanu Cywilnego w B.

k. 169-178

pismo oraz dokumentacja medyczna K. S. (1) z Centrum Medycznego (...) Sp. z o.o. w B.

k. 192, 327

protokoły pobrania materiału porównawczego

k. 299, 305, 313

protokół pobrania materiału dowodowego

k. 319

opinia Pracowni (...) Zakładu Medycyny Sądowej (...)

k. 352-354

odpisy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa, sygn. akt III RC 106/20 i wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. akt VI Ca 444/21

k. 1974-1988

wyjaśnienia J. M. (1)

k. 1652-1656

Zeznania świadka B. W.

k. 151-152, 1813

Zeznania świadka M. Z. (2)

k. 1241-1242, 1742-1743

Zeznania świadka K. J. (1)

k. 1309-1310, k. 1741-1742

Zeznania świadka M. P. (2)

k. 4-5, 9-11, 1669-1671

Zeznania świadka K. J. (2)

k. 77-78, 1759-1761, 1811-1812

Zeznania świadka M. J.

k. 154-155, k. 1672-1673

zeznania świadka D. K.

k. 1203-1204

Zeznania świadka A. M. (2)

k. 1797-1798

zeznania świadka A. M. (1)

k. 1798-1800

zeznania świadka K. S. (3)

k. 1206-1207, 1812-1813

nakaz doprowadzenia, protokół zatrzymania J. M. (1), protokół oględzin
z akt IV K 117/10 wraz z załącznikami, pismo Dyrektora AŚ w W.

k. 90, 91, 1124 – 1151,1179

kopie akt Sądu Rejonowego dla Warszawy -Śródmieścia w Warszawie, sygn. akt III Nsm 414/15, III Nsm 479/16

k. 36 - 45 94-128, 270

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------------------------

---------------------------

---------------

2.OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.2

protokół przeszukania miejsca zamieszkania K. S. (1)

w O.

W miejscu zamieszkania oskarżonej zabezpieczono telefony marki: A., S., S., laptop D. oraz dokumenty: kartę wypisową ze szpitala i umowę najmu lokalu zawartą z K. P.. Zawartość urządzeń elektronicznych pozwoliła na odtworzenie prowadzonej przez oskarżoną korespondencji, która przyczyniła się do ustalenia okoliczności przekazania małoletniej Z. J. M.. Dowody w postaci dokumentów potwierdziły fakt zamieszkiwania przez oskarżoną w B. w okresie od czerwca 2015 r. do października 2016 r. i rozwiązanie umowy najmu lokalu w dniu 27 sierpnia 2015 r.

1.1.2

protokoły oględzin wraz z załącznikami

Protokoły dokumentują dokonanie oględzin zawartości urządzeń elektronicznych zabezpieczonych podczas przeszukania miejsca zamieszkania K. S. (1), w szczególności zawartości korespondencji K. S. (1) z J. M. (1) na portalu (...).

1.1.2

opinie z przeprowadzonych badań informatycznych wraz z załącznikami

Z opinii z przeprowadzonych badań informatycznych wydanych na etapie postępowania przygotowawczego wynika, że na części nośników - telefonach marki A., S., S. zabezpieczono zapisy związane z prowadzonym postępowaniem (w tym korespondencje SMS, MMS i prowadzoną za pośrednictwem komunikatorów internetowych (...) przez J. M. (1) i K. S. (1)).

1.1.2

kopia dokumentacji dotycząca najmu mieszkania w B., w tym korespondencja prowadzona przez K. P. z J. M. (1)

Dokumenty wskazują okoliczności zawarcia umowy najmu lokalu w B. przez J. M. (1) i K. P.. Strony ustaliły między sobą wysokość czynszu i okres obowiązywania umowy. Oprócz korespondencji między stronami, dokumentacja zawiera wystawione rachunki do zapłaty i stan rozliczenia.

1.1.2

umowa najmu lokalu mieszkalnego pomiędzy K. P. i J. M. (1)

Dokument oryginalny nie był kwestionowany przez żadną ze stron. Potwierdza zawarcie w dniu 5 sierpnia 2015 r. umowy najmu lokalu mieszkalnego (najem okazjonalny) między K. P. i J. M. (1). Jako najemcę z prawem do zamieszkiwania w lokalu wskazano K. S. (1). Określono także warunki uiszczania czynszu i ewentualnego wypowiedzenia umowy.

1.1.2

dokumentacja bankowa

Potwierdza dokonywanie przelewów środków pieniężnych
z rachunku bankowego J. M. (1) na rachunki bankowe rodzeństwa K. S. (1)

1.1.3

kopia akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia, X K 522/12

Znajdujące się w aktach sprawy wnioski z załącznikami potwierdzają, że w sprawie o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności J. M. (1) podnosił kwestię przyszłych narodzin dziecka. Dokumentacja medyczna wskazuje, że K. S. (1) będąc w drugiej ciąży dopiero na początku czerwca 2015 r. wykonała pierwsze badanie,

1.1.4

Odpis zupełny aktu urodzenia Z. M.

Odpis zupełny aktu urodzenia Z. M., wskazuje, że z urzędu jako nazwisko dziecka wpisano nazwisko matki S., a jako imię ojca - na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego imię J.. Dokument potwierdza, że akt urodzenia dziecka został sporządzony na podstawie dokumentów przesłanych ze szpitala.

1.1.4

kopia akt zbiorczych do aktu urodzenia Z. M. z Urzędu Stanu Cywilnego w B.

Akta potwierdzają, że J. M. (1) w dniu 27.10.2015r. uznał ojcostwo Z. S., które następnie potwierdziła K. S. (1). Złożone przez nich oświadczenia stanowiły podstawę sporządzenia aktu urodzenia, w którym jako dane ojca dziecka wpisano dane J. M..

1.1.4

pismo i dokumentacja medyczna K. S. (1) z Centrum Medycznego (...) sp. z o.o. w B.

Dokumentacja potwierdza, że K. S. (1) w dniu (...) urodziła dziewczynkę.

1.1.4

pozew Prokuratury Rejonowej Warszawa —

Dokument potwierdza wniesienie przez Prokuraturę Rejonową W. pozwu o ustalenie bezskuteczności uznania dziecka przez J. M. (1), które zainicjowało postępowanie sądowe.

1.1.4

odpisy wyroków w sprawie III RC 106/20 i VI Ca 444/21

Na podstawie odpisu wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie, sygn. akt III RC 106/20 i wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. akt VI Ca 444/21 ustalono, że zapadł prawomocny wyrok ustalający bezskuteczność uznania ojcostwa małoletniej Z. przez J. M. (1).

1.1.4

protokoły pobrania materiału porównawczego

Potwierdzają pobranie próbek materiału genetycznego od K. S. (1), D. C. i J. M. (1), celem ustalenia ojcostwa Z. M..

1.1.4

protokół pobrania materiału dowodowego

Potwierdza pobranie próbek materiału genetycznego od Z. M. w celu sporządzenia opinii z zakresu badań genetycznych.

1.1.1

1.1.4

opinia Pracowni (...) Zakładu Medycyny Sądowej (...)

Opinia Pracowni (...) Zakładu Medycyny Sądowej (...) opracowana na podstawie badań materiału biologicznego Z. M., K. S. (1), J. M. (1) i D. C. wskazuje, iż ojcem Z. M. nie jest J. M. (1), natomiast z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością ustalono iż ojcem Z. M. jest D. C..

1.1.6

kopie akt spraw III Nsm 414/15, III Nsm 479/16

W oparciu o znajdujące się w aktach orzeczenia Sąd ustalił treść zarządzeń opiekuńczych wydanych odnośnie małoletniej Z. M., a także decyzji w przedmiocie ograniczenia, a następnie pozbawienia władzy rodzicielskiej K. S. (1) nad małoletnią Z..

1.1.6

nakaz doprowadzenia, protokół zatrzymania, protokół oględzin
z akt IV K 117/10, pismo Dyrektora AŚ

Na podstawie tych dokumentów ustalono, w jakim okresie
i na jakiej podstawie J. M. (1) był pozbawiony wolności.

1.1.1

1.1.2

1.1.4

1.1.5

1.1.6

wyjaśnienia J. M. (1)

Wyjaśnienia J. M. (1), wobec którego postępowanie zostało umorzone na skutek jego śmierci, Sąd uznał za wiarygodne, w jakim pokrywają się z pozostałym materiałem dowodowym, tj. co do okoliczności, w których doszło do nawiązania kontaktu z K. S. (1), korespondencji i spotkań na temat ustaleń dotyczących przejęcia przez niego opieki nad dzieckiem, poniesienia kosztów wynajmu mieszkania w B., opłacenia pobytu K. S. (1) w klinice, przekazywania jej pieniędzy, odebrania dziecka ze szpitala, wskazanych miejsc pobytu dziecka oraz osób, które sprawowały nad nim opiekę, pozostawania w stałym kontakcie z K. S. (1) zarówno przed, jak tez po porodzie. Wyjaśnienia oskarżonego J. M. (1) należy uznać za wiarygodne w tej części, w której przedstawił sytuację rodzinną K. S. (1), a która zbieżna jest z zeznaniami świadków, zapewnienia komfortowych warunków życia małoletniej Z..

1.1.1

1.1.2

zeznania świadka D. C.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, które były spójne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w szczególności z wyjaśnieniami J. M. (1) i opinią Pracowni (...) Zakładu Medycyny Sądowej (...). Świadek opisał relacje łączące go z K. S. (1). Potwierdził, że współżyli ze sobą bez zabezpieczeń, że K. S. (1) dwukrotnie zaszła w ciążę. D. C. potwierdził wyjaśnienia J. M. (1), który wskazał, że oskarżona nie chciała drugiego dziecka, ale także nie rozważała usunięcia ciąży. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie, w jakim twierdzi, że w wyniku działań oskarżonej został pozbawiony kontaktu z synem J. oraz nie miał żadnego wpływu na decyzje podejmowane wobec drugiego dziecka. Zeznania w tym zakresie są wyłącznie próbą przerzucenia odpowiedzialności na K. S. (1), podczas, gdy analiza wydruków korespondencji pomiędzy świadkiem a oskarżoną wskazuje, że świadek nie chciał przejąć opieki nad żadnym z dzieci, zresztą niczego w tym kierunku nie uczynił.

1.1.1

1.1.2

zeznania świadka E. J.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka E. J., najbliższej koleżanki K. S. (1), która opisała nastawienie oskarżonej do drugiej ciąży. Zeznania świadka potwierdziły, że oskarżona od początku nie miała wątpliwości, że ojcem dziecka jest D. C., a także że nie chce mieć kolejnego dziecka. Zeznania E. J. potwierdziły wyjaśnienia J. M. (1), że spotykał się z K. S. (1), gdyż świadek zeznała, że oskarżona informowała ją w czasie noszenia drugiej ciąży, że spotyka się z kimś w sprawie nienarodzonego dziecka.

1.1.1

zeznania świadka M. M. (2)

Zeznania świadek M. M. (2) są wiarygodne, aczkolwiek potwierdzają jedynie, że K. S. (1) ukrywała ciążę, unikała odpowiedzi na ten temat, a także przyczyn zamieszkania w B..

1.1.1

1.1.3

Zeznania świadka K. B. (1)

Zeznania świadka K. B. (2) potwierdzają wyłącznie fakt, że K. S. (1) przez pewien okres czasu wraz z synem J. mieszkała w B.. Zeznania świadka są spójne z zeznaniami świadka J. H. (1).

1.1.1

1.1.3

Zeznania świadka J. H. (1)

Świadek J. H. (1) potwierdził, że K. S. (1) w II klasie szkoły średniej zrezygnowała z nauki, razem z synem J. zamieszkała w wynajętym mieszkaniu w B., w którym ją odwiedzał. Świadek zeznał, że K. S. (1) odwlekała spotkanie, dopiero w III klasie odwiedził ją z K. B. (2), a później kilka razy sam. Nie rozmawiał z nią wtedy o drugiej ciąży i dziecku, zapytał o nie dopiero z wezwaniem na przesłuchanie. K. S. (1) powiedziała, że urodziła córkę, która mieszka z ojcem.

1.1.1

Zeznania świadka K. D.

Świadek K. D. zeznał, że już po zakończeniu szkoły zawodowej od K. H. dowiedział się, że K. S. (1), która w II klasie miała problemy z nauką i dużo nieobecności urodziła córkę. Nie utrzymywał z oskarżoną kontaktów.

1.1.1

Zeznania świadka P. H.

Zeznania świadek J. H. (2) potwierdzają, że K. S. (1) wyprowadziła się z domu rodzinnego do wynajmowanego mieszkania w B.. Świadek nie znała przyczyny zamieszkania w B., nie posiadała wiedzy odnośnie drugiej ciąży K. S. (1). Wiedziała, iż ojcem pierwszego dziecka K. S. (1) był D. C., który z informacji przekazanych przez K. S. (1) nie płacił alimentów i nie interesował się dzieckiem.

1.1.5

1.1.6

Zeznania świadka A. M. (1) i A. M. (2)

Zeznania świadków nie wnoszą niczego do sprawy poza faktem, że małoletnia Z. od czasu zabrania jej przez J. M. (1) ze szpitala miała zapewnioną opiekę najpierw ze strony J. M. (1), a później A. i A. M. (2), którzy przejęli opiekę nad nią w związku z odbywaniem przez J. M. (1) kary pozbawienia wolności. Zeznania są spójne z wyjaśnieniami J. M. (1) oraz z informacjami znajdującymi się w aktach spraw opiekuńczych. Świadkowie potwierdzili także, że J. M. (1) przesyłał informacje o dziecku jego biologicznej matce, co jest spójne z materiałem dowodowym w postaci korespondencji i zdjęć złożonych do akt sprawy na etapie postępowania sądowego.

1.1.5

Zeznania świadków M. P. (2), K. J. (3)

Sąd uznał za wiarygodne depozycje obu świadków, którzy spójnie zeznali, że J. M. (1) poinformował ich, że nie jest biologicznym ojcem Z., że córkę pozyskał za pieniądze. Świadkowie nigdy nie poznali matki dziecka, J. M. (1) mówił im, że była w trudnej sytuacji życiowej i z tego względu nie mogła opiekować się dzieckiem. Za wiarygodne należy uznać również zeznania K. J. (3), że J. M. (1) informował ją, że podejmuje działania prawne mające na celu uznanie go za ojca małoletniej Z..

1.1.5

Zeznania świadków M. J. i B. J.

Zeznania świadków potwierdzają wyłącznie, iż dowiedzieli się, że J. M. (1) ma dziecko. Świadka B. J. wcześniej poinformował, że spodziewa się dziecka, nie mówił jednak nic na temat matki dziecka.

1.1.2

Zeznania świadka K. P.

Zeznania świadka opisujące okoliczności zawarcia J. M. (1) umowy najmu lokalu przy ul. (...) w B., realizowania przez niego z opóźnieniem przelewów za czynsz i zamieszkiwanie w lokalu przez K. S. (1) należało uznać za wiarygodne, gdyż są one rzeczowe, konkretne, wewnętrznie niesprzeczne, a także korespondują z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. Dodatkowo świadek poparła swoje twierdzenia przedkładając wyciągi z korespondencji prowadzonej z J. M. (1) i jego asystentką D. K. odnośnie regulowania czynszu. Świadek jako jedyna potwierdziła wyjaśnienia J. M. (1), że doszło do jego spotkania z K. S. (1), zanim urodziła dziecko.

1.1.2

1.1.5

zeznania świadek D. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom D. K., które były wiarygodne i spójne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami: K. P., M. P. (2) i K. J. (3). Świadek posiadała wiedzę o wynajmowanym przez J. M. (1) mieszkaniu w B., w którym miała mieszkać jakaś dziewczyna. Świadek potwierdziła, że w imieniu J. M. wnosiła opłaty za mieszkanie, co znajduje odzwierciedlenie w korespondencji prowadzonej z K. P..

1.1.5

Zeznania świadka B. W.

Depozycje świadka potwierdzają, że J. M. (1) zabrał małoletnią Z. ze szpitala do swojego mieszkania i początkowo opiekował się nią osobiście, później z pomocą opiekunek do dzieci. Świadek wiedzę na temat pochodzenia dziecka miał wyłącznie od J. M. (1), od którego dowiedział się, że matka dziecka zaszła z nim w ciążę, ale z uwagi na trudną sytuację nie chce się nim opiekować.

1.1.5

Zeznania świadka M. Z. (2), H. J.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków na okoliczność opieki nad małoletnią Z., którą zlecał im J. M. (1), przedstawiający się jako ojciec samotnie wychowujący dziecko. Świadkowie nie posiadali żadnej wiedzy na temat pochodzenia dziecka, część z nich została poinformowana przez J. M., że matka dziecka zrzekła się praw rodzicielskich .

1.1.5

zeznania świadek K. S. (3)

Sąd uznał za wiarygodne depozycje świadka K. S. (3), która zeznała, że J. M. (1) był jej sąsiadem, od niego dowiedziała się, że będzie miał dziecko. Przeżywał to i przygotowywał się kupując rzeczy dla dziecka. Od niego dowiedziała się, że matka dziecka jest bardzo młodą dziewczyną, już ma jedno dziecko i nie chce tego dziecka i dlatego os przejął nad dzieckiem opiekę. Zajmował się dzieckiem z pomocą opiekunek oraz rodziców.

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego doprowadziła do uznania, że oskarżona K. S. (1) nie dopuściła się zarzucanego jej w akcie oskarżenia przestępstwa z art. 189a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Analizując zachowanie oskarżonej K. S. (1) pod kątem wypełnienia znamion zarzucanego jej czynu zabronionego Sąd miał na uwadze, iż poglądy piśmiennictwa i judykatury są jednoznaczne, aby pojęcie "handlu ludźmi" z art. 189a § 1 k.k. ograniczać wyłącznie do czynności cywilnoprawnych w rozumieniu polskiego prawa cywilnego i uznawać, że dotyczy ono transakcji kupna-sprzedaży lub innej czynności cywilnoprawnej (postanowieniu tego Sądu z dnia 4 lipca 2017 r. ( np. wyrok SN z 17.10.2017 r., sygn. akt III KK 103/17, postanowienie Sadu Najwyższego z dnia 4.07.2017 r., sygn. akt IV KK 86/17). Podkreślić należy, że takie stanowisko było ugruntowane już przed wprowadzeniem definicji handlu ludźmi i obowiązywania art. 253 §1 k.k. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2013 r., sygn. akt III KK 256/13. Definicja handlu ludźmi zawarta została w treści art. 115 § 22 k.k. i zgodnie z nią stanowi, że polega on na takich zachowaniach jak: werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem: przemocy lub groźby bezprawnej, uprowadzenia, podstępu, wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu bezradności, udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą - w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania poniżających godność człowieka albo w celu pozyskania komórek, tkanek lub narządów wbrew przepisom ustawy. Zwrot "wykorzystanie kogoś" w przedstawionym wyżej znaczeniu konotuje zdecydowanie negatywne skojarzenia. W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się, że przy rozstrzyganiu należy pamiętać o tym, czy określona forma posłużenia się drugą osobą, która nie została wymieniona w art. 115 § 22 k.k. stanowi jej wykorzystanie w rozumieniu tego przepisu. Punktem odniesienia powinien być właśnie katalog przykładowych form wykorzystania zamieszczony w rzeczonym przepisie (m.in. SA w Gdańsku w postanowieniu z dnia 13 sierpnia 2013 r., II AKz 475/13, KZS 2014, z. 4, poz. 60), gdzie wskazano, że znaczenie określenia "inne formy wykorzystania" należy interpretować w nawiązaniu do form wyszczególnionych przez ustawodawcę w wymienionym przepisie (J. Majewski [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, wyd. V, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016, art. 115.).

Po dokonaniu oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, iż zamiarem oskarżonej K. S. (1) nie było wykorzystanie dziecka, albowiem w jej działaniu nie sposób dopatrzeć się takiej aktywności, której celem miało by być wykorzystanie małoletniej Z. w rozumieniu powołanego wyżej przepisu. Okoliczności towarzyszące podjęciu decyzji o przekazaniu dziecka J. M. (1) nie wskazują, aby zamiarem oskarżonej było to, aby jej dziecko stało się ofiarą w rozumieniu przepisów karnych, żeby spotkało się z krzywdzącą eksploatacją, tak w chwili przekazania, jak też w przyszłości, traktowania jej jak przedmiotu.

Bez wątpienia zachowanie oskarżonej należy ocenić negatywnie etycznie, albowiem przekazując nowonarodzone dziecko nie tylko pominęła właściwe instytucje, które w oparciu o przepisy obowiązującego prawa zajmują się adopcją dzieci, ale także, że dziecko przekazała J. M. (1), o którym nie posiadała gruntownej wiedzy. Źródłem wiedzy o nim był bowiem on sam oraz informacje zamieszczone o nim na portalu społecznościowym.

Przekazanie dziecka innej osobie jako czynność sprawcza nie stanowi jednak sama w sobie wykorzystania o jakim mowa w definicji handlu ludźmi, a cel jaki przyświecał oskarżonej nie był niezgodny z interesem dziecka. Podkreślić należy, że K. S. (1) w chwili urodzenia dziecka nie była pełnoletnia. Dziecko urodziła w dniu 27 sierpnia 2015 r., natomiast 18 lat skończyła w dniu 12 października 2015r. Od chwili podzielenia się informacją o ciąży z ojcem dziecka D. C., twierdziła, że nie chce drugiego dziecka, że zostawi je w szpitalu. Swoją wolę przedstawiła również swojej matce (ojciec oskarżonej początkowo o ciąży nie wiedział). Zarówno D. C., jak też matka oskarżonej odwodzili ją od tego zamiaru. Oskarżona w swojej decyzji, że nie chce drugiego dziecka była konsekwentna również po uzyskaniu pełnoletności. W toczącym się postępowaniu przed Sądem Rejonowym dla Warszawy Śródmieście w Warszawie o pozbawienie władzy rodzicielskiej K. S. (1) pismem, które wpłynęło do akt sprawy w dniu 29.12.2016 r. wyraziła zgodę na pozbawienie jej władzy rodzicielskiej nad córką Z. wskazując, że nie ma możliwości i chęci zajmowania się dzieckiem. Wyraziła zgodę na umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej – rodziców J. M. (1). Oskarżona nie chciała mieć z dzieckiem żadnego kontaktu, nawet po jego urodzeniu, o czym świadczy jej korespondencja z J. M. (1), w której nalega, żeby zabrał dziecko ze szpitala jak najszybciej, bo nie chciała by się do niego przyzwyczaić. Podkreślenia wymaga, że K. S. (1) jako niepełnoletnia bezpośrednio po urodzeniu dziecka nie mogła podjąć decyzji o oddaniu dziecka do adopcji, a jej opiekunowie prawni nie pomogli w realizacji tej decyzji, czyli skorzystania ze ścieżki legalnej adopcji. Celem, który przyświecał oskarżonej podczas przekazania dziecka J. M. (1) była realizacja decyzji, że nie chce mieć drugiego dziecka, a nie pokrzywdzenie dziecka, w rozumieniu następczego użycia, które sprzeczne jest z godnością, podmiotowością. Oskarżona nie miała zamiaru, aby dziecko zostało w jakikolwiek sposób wyeksploatowne, potraktowane jak przedmiot. Wyobrażony przez oskarżoną efekt działania wobec małoletniej Z. polegał na znalezieniu mu rodziny.

Wprawdzie dla przyjęcia, że mamy do czynienia z handlem ludźmi nie ma znaczenia czy faktycznie doszło do wykorzystania ofiary (w tym przypadku małoletniego dziecka), bo wśród znamion czynu zabronionego występuje tylko jako charakterystyka strony podmiotowej jako wyobrażany przez sprawcę cel, do którego dąży dokonując przekazania człowieka. Zauwazyć niemniej należy, że materiał dowodowy wskazuje, że małoletnia Z. jest otoczona dobrą opieką i miłością. Na marginesie Sąd zauważa, że o ile w przypadku rozstrzygania w sprawie J. M. (1) (wobec którego postępowanie zostało umorzone z powodu jego zgonu) Sąd byłby zobligowany rozstrzygnąć, czy przyjęcie małoletniej Z., a następnie powoływanie się w postępowaniu o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności na samotne ojcostwo stanowiło znamię wykorzystania dziecka w rozumieniu definicji handlu ludźmi wskazanej w art. 115 § 22 k.k., to w przypadku oskarżonej taka konieczność nie zachodzi, gdyż z materiału dowodowego nie wynika, aby oskarżona wiedziała, że J. M. (1) posiada problemy z prawem, a tym bardziej, że grozi mu odbycie kary pozbawienia wolności (o fakcie tym nie wiedzieli nawet członkowie rodziny czy jego znajomi).

Bezsporne jest, że oskarżona K. S. (1) przyjęła od J. M. (1) korzyść majątkową w postaci możliwości zamieszkania w wynajętym przez niego mieszkaniu, opłaty pobytu i porodu w prywatnej klinice, wreszcie środków pieniężnych przekazanych na rachunki bankowe rodzeństwa oskarżonej. Zresztą metoda ta nie musi zostać użyta, jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy małoletniego. Podkreślić jednakże należy, że korzyść majątkowa w definicji handlu ludźmi występuje jako jedna z metod przy użyciu której dochodzi do przekazania człowieka, a nie cel działania. Ponadto Sąd podziela stanowisko judykatury, które zostało wskazane już na wstępie, że pojęcia "handlu ludźmi" z art. 189a § 1 k.k. nie należy ograniczać wyłącznie do czynności cywilnoprawnych w rozumieniu polskiego prawa cywilnego i uznawać, że dotyczy ono transakcji kupna-sprzedaży lub innej czynności cywilnoprawnej.

Ponadto zdaniem Sądu nie można stawiać znaku równości pomiędzy działaniem oskarżonej w niniejszej sprawie a działalnością osoby dopuszczającej się handlu ludźmi w celu ich wykorzystania np. do uprawiania prostytucji, w pornografii, czy w pracy o charakterze przymusowym. Działanie oskarżonej nie spowodowało, że doszło do poniżenia godności dziecka. Wszak zamiarem oskarżonej było odsunięcie od siebie obowiązków matki dokonanie zmiany osób wychowujących dziecko i odsunięcie od siebie obowiązków matki i powierzenie opieki innym osobom ( podobnie jak w procedurze adopcyjnej, czy pozostawieniu dziecka w tzw. oknie życia). W świetle zgromadzonego materiału dowodowego należało stwierdzić, że celem K. S. (1) nie było również pozbawienie tożsamości małoletniej Z.. Fakt, że w akcie urodzenia dziecka nie został wpisany biologiczny ojciec, było konsekwencją działań podejmowanych przez oskarżoną i zaniechaniem zadbania o swoje prawa przez biologicznego ojca. W akcie urodzenia K. S. (1) figurowała jako matka dziecka.

Resumując, ocena ujawnionego w sprawie materiału dowodowego doprowadziła do uznania, iż oskarżona nie wypełniła znamion czynu zabronionego z art. 189a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k., co skutkowało uniewinnieniem K. S. (1) od popełnienia zarzucanego jej czynu.

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------------

--------------------

----------------

-------------------------------------------------------

5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S. (1)

II

I

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócono oskarżonej K. S. (1) dowody rzeczowe: telefony komórkowe marki: A., S., S. - zarejestrowane w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr(...)pod pozycjami 2,3,5 oraz dokumenty: umowę najmu lokalu z dnia 05.06.2015 r., skrócony odpis aktu urodzenia Z. M., kartę wypisową - zarejestrowane w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr (...)pod pozycjami 6,7,8 jako osobie uprawnionej do ich posiadania.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5, § 17 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015, poz. 1800 z późniejszymi zmianami) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. M. - kuratora z urzędu małoletniej Z. M., wynagrodzenie w kwocie 3 240 (trzy tysiące dwieście czterdzieści) złotych z tytułu reprezentowania małoletniej w niniejszej sprawie.

IV

Na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 632 pkt 2 k.p.k., art. 2 ust 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1, art. 6, art..21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych w części uniewinniającej wyroku kosztami procesu obciążono Skarb Państwa.

6.Podpis