Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XVIII K 265/20

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

10 listopada 2005 r.

III K 1365/00

1.1.2.

Sąd Okręgowy w Krakowie

13 lipca 2009 r.

III K 152/07

1.1.3.

Sąd Okręgowy w Krakowie

29 grudnia 2017 r.

III K 15/10

1.1.4.

Sąd Okręgowy w Warszawie

10 grudnia 2019 r.

XII K 195/18

0.1.Inne fakty

1.1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Prawomocne skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 10 listopada 2005 r., w sprawie sygn. III K 1365/00 za czyn z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 100 stawek dziennych grzywny po 20 zł. każda stawka i wykonanie kary orzeczonej tym wyrokiem.

Karta karna

k. 50, k. 70

1.2.1.2.

Prawomocne skazanie wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 13 lipca 2009 r. sygn. III K 152/07, częściowo zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn. II AKa 221/09, za czyn z art. 270 § 1 k.k. popełniony w dniu 11 maja 2007 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 19 września 2003 r. do dnia 16 marca 2004 r., godz. 24:00.

Wykonanie kary orzeczonej tym wyrokiem.

Odpisy wyroków i postanowienia wraz z informacją o odbyciu kary

k. 42-47

Karta karna

k. 50, k. 70

1.2.1.3.

Prawomocne skazanie wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. III K 15/10, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 września 2020 r., sygn. II AKa 184/18, za czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od bliżej nieustalonego dnia 2003 r. do dnia 16 września 2003 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 17 marca 2004 r. do dnia 16 maja 2004 oraz od dnia 11 maja 2007 r. do dnia 27 czerwca 2008 r. oraz na karę 270 stawek dziennych grzywny, po 100 zł. każda.

Wykonanie kary grzywny orzeczonej tym wyrokiem i niewykonanie kary pozbawienia wolności.

Odpisy wyroków

k. 37-40

Karta karna

k. 50. k. 70

Informacja o wykonaniu kary grzywny

k. 85

NOE-SAD

k. 11-12

Informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 30-31

1.2.1.4.

Prawomocne skazanie wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18, prawomocnym z dniem 23 października 2020 r., za:

1. czyn z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełniony w okresie bliżej nieustalonym, nie wcześniej niż od dnia 1 lipca 2008 r. i nie później niż do dnia 20 kwietnia 2009 r. na karę 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny, po 50 złotych każda stawka;

2. czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełniony w okresie bliżej nieustalonym, nie wcześniej niż od dnia 1 lipca 2008 r. i nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 r. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny, po 50 złotych każda stawka;

3. czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k., popełniony w bliżej nieustalonych dniach, w okresie letnim 2009 r., lecz przed 3 września 2009 r., na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 150 stawek dziennych grzywny, po 50 złotych każda stawka;

4. czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k., popełniony w bliżej nieustalonych dniach, w sierpniu 2011 r., na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 120 stawek dziennych grzywny, po 50 złotych każda stawka;

5. czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k., popełniony w bliżej nieustalonych dniach, w okresie od początku 2009 r. do 3 września 2009 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 360 stawek dziennych grzywny, po 50 złotych każda stawka;

6. czyn z art. 263 § 2 k.k. popełniony w dniu 24 stycznia 2017 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

połączenie jednostkowych kar grzywny i pozbawienia wolności orzeczonych tym wyrokiem i wymierzenie skazanemu kary łącznej 3 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary łącznej 500 stawek dziennych grzywny po 50 złotych każda stawka oraz zaliczenie na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 24 stycznia 2017 r. do dnia 30 czerwca 2017 r.

Wykonanie kary łącznej grzywny i niewykonanie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonych tym wyrokiem.

Informacja o wykonaniu kary grzywny

k. 82

Dokumenty zgromadzone w aktach sprawy XII K 195/18 wraz z wyrokiem Sądu I Instancji

Akta XII K 195/18;

k. 2693-2694, t. XIV akt XII K 195/18 (wyrok)

Karta karna

k. 50, k. 70

Informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 30-31

NOE-SAD

k. 13-14

1.2.1.5.

Poprawne zachowanie skazanego M. W. (1) w czasie wykonywania kary pozbawienia wolności.

Opinia z AŚ W. B.

k. 27-29, 33-35

Opinia z ZK w G.

k. 79-80

1.2.1.6.

Korzystanie przez skazanego w czasie odbywania kary z konsultacji lekarskich w związku ze stwierdzoną przepukliną pępkową oraz konsultacji psychiatrycznych.

Dokumentacja medyczna skazanego

k. 81

1.1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

Nie dotyczy

1.Ocena Dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.1.

1.2.1.2.

1.2.1.3.

1.2.1.4.

1.2.1.5.

1.2.1.6.

Karta karna,

odpisy wyroków i postanowienia wraz z informacjami o odbyciu kary,

informacje o wykonaniu kary grzywny, wydruki NOE-SAD, informacje o pobytach i orzeczeniach, opinia z AŚ W. B., opinia z ZK w G., dokumentacja medyczna skazanego i dokumenty zgromadzone w aktach XII K 195/18

Dokumenty zostały sporządzone prawidłowo, przez uprawnione osoby, ich treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron i brak było podstaw do zakwestionowania z urzędu ich wartości dowodowej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy.

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 13 lipca 2009 r. sygn. III K 152/07

3 lata pozbawienia wolności

3.1.2.

Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18

3 lata i 5 miesięcy pozbawienia wolności,

9 miesięcy pozbawienia wolności,

9 miesięcy pozbawienia wolności,

7 miesięcy pozbawienia wolności,

6 miesięcy pozbawienia wolności,

6 miesięcy pozbawienia wolności,

które połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 3 lata i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W sprawie skazanego M. W. (1), z uwagi na daty popełnienia przez niego kolejnych czynów, za które został prawomocnie skazany, daty wydania i uprawomocnienia wyroków skazujących, należało rozważyć, który z 3 możliwych do zastosowania stanów prawnych jest dla niego względniejszy. W sprawie skazanego możliwe było bowiem wydanie wyroku łącznego i wymierzenie mu kary łącznej w oparciu o stan prawny obowiązujący przed dniem 1 lipca 2015 r., od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. oraz po dniu 24 czerwca 2020 r., ponieważ wyroki Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18 oraz Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. III K 15/10 uprawomocniły się po wejściu w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz.U. z 2020 r., poz. 1086 ze zm.), która w art. 81 ust. 2 stanowi, że przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego, w brzmieniu nadanym tą ustawą, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu jej wejścia w życie, co ma miejsce w sprawie skazanego.

Zgodnie z dyspozycją art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r., a także art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Należy przy tym mieć na względzie wytyczne zawarte w mającej moc zasady prawnej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r. (I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13), zgodnie z którą „zwrot zanim zapadł pierwszy wyrok odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstw”. Zgodnie z cytowaną uchwałą, za graniczny moment czasowy pozwalający na przyjęcie, że dwa lub więcej przestępstw pozostają w zbiegu należy uznać datę chronologicznie pierwszego wyroku.

Pierwszym chronologicznie wyrokiem wydanym wobec skazanego M. W. (1) jest wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 10 listopada 2005 r., skazujący M. W. (1) za czyn z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 100 stawek dziennych grzywny po 20 zł. każda stawka (punkt 1 komparycji wyroku łącznego). Zanim zapadł ten wyrok, skazany dopuścił się: w okresie od bliżej nieustalonego dnia 2003 r. do 16 września 2003 r. czynu z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, za który został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. III K 15/10 na karę 3 lat pozbawienia wolności oraz karę 270 stawek dziennych grzywny po 100 zł. każda stawka (punkt 3 komparycji wyroku). Łączeniu w ramach tego zbiegu podlegałyby zatem jedynie kary grzywny, które skazany już wykonał, odrębnie natomiast skazany odbywałby karę 3 lat pozbawienia wolności.

Kolejnym wyrokiem zapadłym w sprawie skazanego jest wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 13 lipca 2009 r., sygn. III K 152/07(punkt 2 komparycji wyroku łącznego) skazujący M. W. (1) za czyn z art. 270 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zanim zapadł wymieniony wyrok, skazany dopuścił się: w okresie bliżej nieustalonym, nie wcześniej niż od dnia 1 lipca 2008 r. i nie później niż do dnia 20 kwietnia 2009 r. czynu z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. oraz w okresie bliżej nieustalonym, nie wcześniej niż od dnia 1 lipca 2008 r. i nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 r. czynu z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18, odpowiednio na kary 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności i 200 stawek dziennych grzywny po 50 zł. każda stawka oraz 9 miesięcy pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny po 50 zł. każda stawka (punkt 4 ppkt a i b wyroku łącznego). W ramach tego zbiegu Sąd byłby uprawniony do wymierzenia skazanemu kary od 3 i 5 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z kar orzeczonych) do 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (suma orzeczonych kar) oraz grzywny w wymiarze od 200 do 300 stawek dziennych w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. oraz od 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (suma orzeczonych kar) oraz grzywny od 201 do 300 stawek dziennych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r., bowiem przepis art. 86 § 1 k.k. w aktualnym brzmieniu nakazuje wymierzenie kary łącznej w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. oraz od dnia 24 czerwca 2020 r. na nowo należałoby połączyć węzłem kary łącznej kary orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18, a opisane w punkcie 4 ppkt c, d, e i f komparycji wyroku łącznego, tj. kary: 9 miesięcy pozbawienia wolności, 7 miesięcy pozbawienia wolności, 6 miesięcy pozbawienia wolności i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny i orzec skazanemu karę łączną od 9 miesięcy pozbawienia wolności do 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. i od 10 miesięcy pozbawienia wolności do 2 lat i 4 miesięcy i karę łączną grzywny, której dolna granica wynosiłaby min. 360 stawek dziennych w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. i min. 361 stawek dziennych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r.

Odnośnie stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 85 § 1 i § 2 k.k., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną, przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Zgodnie z powyższym łączeniu na zasadach obowiązujących od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. podlegają kara 3 lat pozbawienia wolności, orzeczona na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. III K 15/10 (punkt 3 komparycji wyroku) oraz kary jednostkowe orzeczone na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18, przy czym Sąd byłby uprawniony do orzeczenia kary łącznej od 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z orzeczonych kar jednostkowych) do 6 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności. Umorzeniu natomiast podlegałyby wszystkie pozostałe, orzeczone wobec skazanego kary jako kary niepodlegające wykonaniu.

Oceniając powyższe Sąd doszedł do przekonania, że względniejsze dla skazanego M. W. (1) będzie wydanie wyroku łącznego i orzeczenie mu kary łącznej w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r. Przemawiają za tym nie tylko granice kar, które skazany musiałby odbyć, a które w pozostałych stanach prawnych, przy przyjęciu znajdującej zastosowanie w sprawie skazanego zasady asperacji byłyby mniej korzystne dla skazanego, ale również i fakt, że połączeniu w tym stanie prawnym podlegają kary, które aktualnie pozostały skazanemu do wykonania.

Z uwagi na powyższe skazanemu wymierzono karę łączną pozbawienia wolności w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 23 czerwca 2020 r.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Wymierzając skazanemu karę łączną Sąd miał na względzie dyrektywy określone w art. 85a k.k. i art. 86 § 1 k.k., jak również treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 kwietnia 2019r., sygn. akt K 14/17 (Dz. U. z 2019r., poz. 858), w którym orzeczono, że art. 86 § 4 k.k. w zakresie, w jakim różnicuje sytuacje osób, wobec których zastosowanie miała już wcześniej instytucja kary łącznej, od osób, co do których ta instytucja zastosowania nie miała, w ten sposób, że umożliwia w stosunku do tej pierwszej kategorii osób podwyższenie dolnej granicy kary łącznej, a także orzeczenie kary rodzajowo surowszej, tj. kary 25 lat pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższe, możliwa do orzeczenia wobec skazanego kara łączna kształtowała się w granicach od 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z orzeczonych kar jednostkowych – pkt 4 ppkt a komparycji wyroku łącznego) do 6 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając skazanemu karę Sąd mógł zastosować jedną z trzech zasad, tj.:

- zasadę kumulacji, która polega na wymierzeniu skazanemu kary łącznej stanowiącej sumę orzeczonych wobec niego kar,

- zasadę absorpcji, zgodnie z którą skazanemu wymierza się karę łączną w wysokości najwyższej z orzeczonych kar,

- zasadę asperacji, która polega na wymierzeniu skazanemu kary w wysokości ustalonej pomiędzy wyżej opisanymi skrajnymi wartościami.

W stosunku do skazanego M. W. (1) zastosowano zasadę asperacji i wymierzono mu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności.

Za zastosowaniem zasady asperacji i wymierzeniem skazanemu kary w wyżej wymienionej wysokości przemawiały następujące okoliczności:

- ilość popełnionych czynów – łączeniu podlegały kary za 7 czynów,

- popełnienie przestępstw zasadniczo tego samego rodzaju, tj. przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i jednego czynu polegającego na posiadaniu broni palnej bez wymaganego zezwolenia;

- odstępy czasowe pomiędzy czynami – przestępstwa, za które orzeczone kary podlegają łączeniu zostały popełnione przez skazanego na przestrzeni 8 lat, przy czym czynów, za które M. W. (2) został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn XII K 195/18 skazany dopuścił się po 5 latach od popełnienia czynu, za który został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. III K 15/10.

- poprawne zachowanie skazanego w okresie aktualnie odbywanej kary;

- trwający proces resocjalizacji skazanego.

Brak było podstaw do wymierzanie kary łącznej w oparciu o zasadę kumulacji, bowiem zasada ta powinna być stosowana wyjątkowo w stosunku do skazanych zdeprawowanych, co do których brak jest pozytywnej prognozy kryminologicznej, co nie ma miejsca w przypadku skazanego.

Brak było podstaw do wymierzenia kary łącznej w oparciu o zasadę absorbcji, zgodnie z wnioskiem obrońcy skazanego, bowiem zastosowanie tej zasady stanowiłoby niezasadne premiowanie skazanego, który dopuścił się 7 czynów o znacznej szkodliwości społecznej, na przestrzeni 8 lat. Nadto proces resocjalizacji skazanego nie został zakończony, a jego zachowanie w warunkach izolacji penitencjarnej nadal wymaga poprawy. Mimo, że co do zasady skazany przestrzega regulaminu i porządku wewnętrznego jednostki, w której przebywa, był karany dyscyplinarnie.

Wymierzając karę łączną Sąd miał również na względzie stan zdrowia skazanego. Z załączonej do akt sprawy dokumentacji medycznej wynika, że skazany w czasie pobytu w jednostce penitencjarnej korzystał z konsultacji psychiatrycznych oraz leczył się z powodu przepukliny pępkowej. Stan zdrowia skazanego nie może jednak wpływać na orzeczenie mu niższej kary łącznej czy też przemawiać za zastosowaniem zasady absorpcji. Instytucja wyroku łącznego nie może bowiem zastępować innych instytucji przewidzianych w prawie karnym, takich jak np. odroczenie wykonania kary czy udzielenie przerwy. Nie są to przy tym na tyle poważne schorzenia, że prowadziłyby do wniosku, że z ich powodu skazany nie będzie miał możliwości powrotu do przestępstwa.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Nie dotyczy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach, z których orzeczone kary zostały objęte węzłem kary łącznej, tj. od dnia 17 marca 2004 r. do dnia 16 maja 2004 r. oraz od dnia 11 maja 2007 r. do dnia 27 czerwca 2008 r. (w sprawie III K 15/10), od dnia 24 stycznia 2017 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. (w sprawie XII K 195/18) oraz okres aktualnie odbywanej kary w sprawie III K 15/10 - od dnia 12 listopada 2020 r. godz.17:00 do dnia 29 czerwca 2021 r.

III.

Na podstawie art. 576 § 1 k.k. pozostawiono do odrębnego wykonania rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. III K 15/10 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. XII K 195/18, w zakresie w jakim nie podlegają łączeniu, tj. rozstrzygnięć o przepadku, dowodach rzeczowych i kosztach sądowych.

IV.

Sąd umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie, w jakim z uwagi na wykonanie kar grzywien w sprawach III K 1365/00, III K 15/10 i XII K 195/18 oraz kary pozbawienia wolności w sprawie III K 152/07, nie było możliwe objęcie ich węzłem kary łącznej.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Skazanego zwolniono w całości od ponoszenia kosztów sądowych, z których wyłożone w sprawie wydatki przejęto na rachunek Skarbu Państwa z uwagi na:

- wymiar orzeczonej w sprawie kary łącznej i konieczność odbycia przez skazanego długoletniej kary pozbawienia wolności;

- sytuację majątkową skazanego.

1.PODPIS