Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 27 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXII

Sąd Wspólnotowych Znaków Towarowych i Wzorów Przemysłowych

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Beata Piwowarska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 stycznia 2016 r. w Warszawie

sprawy z wniosku A. (...) z siedzibą w I. (Republika Federalna Niemiec)

z udziałem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

- o udzielenie zabezpieczenia

postanowił: oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

22 stycznia 2016 r. spółka akcyjna prawa niemieckiego A. (...) w I. wniosła o :

1. zabezpieczenie roszczeń o zakazanie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. naruszania praw przysługujących jej do wzorów wspólnotowych zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego pod numerami (...)- (...) i (...)- (...) polegającego na używaniu tych wzorów dla modeli zdalnie sterowanych samochodów-zabawek, poprzez: zakazanie obowiązanej - na czas trwania procesu – używania wzorów wspólnotowych nr (...)- (...) i (...)- (...), w tym importowania, eksportowania, wprowadzania do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, oferowania, reklamowania (także w Internecie) oraz składowania samochodów-zabawek, w których zawarte są te wzory tj. postaci samochodu o sportowej sylwetce, który jest dwudrzwiowy, w którym powierzchnia drzwi bocznych jest wklęsła względem nadproży tworząc podłużny otwór bocznego wlotu powietrza chłodzącego silnik, nadto, w którym za drzwiami kierowcy i pasażera, na wysokości od dachu do progu, umiejscowiony jest pionowy pas w kolorze odmiennym i/lub o odmiennej fakturze od reszty karoserii, który to pas w swojej górnej 1/3 części stanowi atrapę szybki tylnej samochodu, zaś w dolnych 2/3 stanowi maskownice wlotów bocznych powietrza, ponadto, w których obudowa przednich świateł ma kształt romboidalny i 1/3 górnej części stanowi reflektor, a w 2/3 dolnej powierzchni stanowi maskownice wlotów powietrza o kształcie żaluzji:

2. zabezpieczenie roszczenia o usunięcie skutków naruszenia praw do wzorów wspólnotowych zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego pod numerami (...)- (...) i (...)- (...) polegającego na zniszczeniu zdalnie sterowanych samochodów-zabawek, w których inkorporowano wzory wspólnotowe nr (...)- (...) i (...)- (...), poprzez: nakazanie zajęcia będących w dyspozycji Urzędu Celnego w G. – na czas trwania procesu – samochodów-zabawek, w których zawarte są te wzory tj. postaci samochodu o sportowej sylwetce, który jest dwudrzwiowy, w którym powierzchnia drzwi bocznych jest wklęsła względem nadproży tworząc podłużny otwór bocznego wlotu powietrza chłodzącego silnik, nadto, w którym za drzwiami kierowcy i pasażera, na wysokości od dachu do progu, umiejscowiony jest pionowy pas w kolorze odmiennym i/lub o odmiennej fakturze od reszty karoserii, który to pas w swojej górnej 1/3 części stanowi atrapę szybki tylnej samochodu, zaś w dolnych 2/3 stanowi maskownice wlotów bocznych powietrza, ponadto, w których obudowa przednich świateł ma kształt romboidalny i 1/3 górnej części stanowi reflektor, a w 2/3 dolnej powierzchni stanowi maskownice wlotów powietrza o kształcie żaluzji (uwidocznionych na zdjęciach w pkt 1) i oddanie ich pod dozór na koszt obowiązanej;

3. zabezpieczenie roszczeń o zakazanie obowiązanej czynów nieuczciwej konkurencji polegają-cych na wprowadzaniu do obrotu samochodów-zabawek, które stanowią kopię zewnętrznej postaci samochodu A. (...) i miniatury tego samochodu oraz w których zawarto wzory przemysłowe uprawnionej zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego pod numerami (...)- (...) i (...)- (...), poprzez: zakazanie obowiązanej - na czas trwania procesu – działań sprzecznych z prawem i dobrymi obyczajami, które zagrażają interesowi uprawnionej tj. zakazanie importowania, eksportowania, wprowadzania do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, oferowania, reklamowania (także w Internecie) oraz składowania samochodów -zabawek, w postaci samochodu o sportowej sylwetce, który jest dwudrzwiowy, w którym powierzchnia drzwi bocznych jest wklęsła względem nadproży tworząc podłużny otwór bocznego wlotu powietrza chłodzącego silnik umiejscowiony z tyłu samochodu, nadto, w którym za drzwiami kierowcy i pasażera, na wysokości od dachu do progu, umiejscowiony jest pionowy pas w odmiennym kolorze i/lub o odmiennej fakturze od reszty karoserii, który to pas w swojej górnej 1/3 części stanowi atrapę szybki tylnej samochodu, zaś w dolnych 2/3 stanowi maskownice wlotów bocznych powietrza, ponadto, w których obudowa przednich świateł ma kształt romboidalny i 1/3 górnej części stanowi reflektor, a w 2/3 dolnej powierzchni stanowi maskownice wlotów powietrza o kształcie żaluzji (wizerunek zabawek przedstawiony w pkt 1).

Wniosła także o zagrożenie obowiązanej nakazaniem zapłaty na rzecz A. (...) kwoty 5.000 zł za każdy dzień naruszenia któregokolwiek z obowiązków.

Sąd ustalił, że:

A. (...) z siedzibą w I. jest spółką akcyjną prawa Republiki Federalnej Niemiec działającą na rynku produkcji samochodów, części i akcesoriów samochodowych, jak również samochodów-zabawek, w tym modeli zdalnie sterowanych. Założona w 1909 r. A. (...) jest znana z innowacyjnych rozwiązań technicznych i wzornictwa, zarówno dla samochodów produkowanych seryjnie jak i ich wersji sportowych. Spółka podejmuje liczne działania promocyjne i marketingowe, ponosząc związane z tym wysokie koszty. (dowód: wypis z rejestru handlowego k.33-37, raport roczny k.62-66, katalog k.38-56)

Uprawniona ma w ofercie modele miniaturowych samochodów marki A., w tym samochodów zdalnie sterowanych w modelach A. (...):

A. (...) i miniatury A. (...)

Produkty te są oferowane do sprzedaży w sklepie on line i u dealerów. (dowód: katalog k.38-56, fotografie k.57-61)

A. (...) służą prawa do wzorów wspólnotowych zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego pod numerami:

- (...)- (...) z pierwszeństwem od 9/03/2007 r., przedstawiającego samochody:

(...). (...).2

(...).3

(...). (...).5

- (...)- (...) z pierwszeństwem od 11/06/2012 r. dla modeli samochodów i pojazdów:

(...).1

(...).2

(...).3

(...).4

(...).5

(...).6

(...).7 (dowód: świadectwa rejestracji, wydruki z bazy OHIM k.67-88)

Wzory te są wykorzystywane przez uprawnioną w jej produkcie A. (...), modelu pierwszej generacji produkowanym od 2006 r., wprowadzany do obrotu w Polsce od 2007 r.

(dowód: fotografie k.89, 90, wydruki ze stron internetowych k.107-112)

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. prowadzi działalność handlową. W 2014 r. zaimportowała z Chin samochody-zabawki o sportowej sylwetce, dwudrzwiowe, o wyglądzie:

Na wniosek uprawnionej zabawki w liczbie 768 zostały zatrzymane przez Urząd Celny w G., i zabezpieczone jako dowody rzeczowe na potrzeby postępowania karnego, które zostało prawomocnie umorzone. Obowiązana zgłosiła zabawki do procedury dopuszczenia do obrotu w Polsce. (dowód: orzeczenia k.96-100, fotografie k.101-106)

Sąd zważył:

1. Zarzut naruszenia prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego :

Rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z 12/12/2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. UE.L.02.3.1, z 5/01/2002 r.) stworzyło ujednolicony system nabywania prawa wyłącznego do wzoru, jego jednolitego skutku na terytorium Unii Europejskiej i systemu ochrony. (ust. 3 art. 1) Rozporzą-dzenie zawiera legalną definicję, zgodnie z którą, wzorem jest postać całego produktu lub jego części, wynikająca w szczególności z cech linii konturów, kolorystyki, kształtu, tekstury lub materiałów produktu lub jego ornamentacji (art. 3a). Postać produktu przejawia się w jego zewnętrznych cechach charakterystycznych, formie i ukształtowaniu, jego przyozdobieniu, wyrażającym się w zestawieniu linii, konturów, doborze kolorów lub użyciu powierzchni o specjalnych właściwościach.

Zarejestrowany wzór wspólnotowy podlega ochronie przez 5 lat od daty zgłoszenia, o ile spełnia przesłanki z art. 1 ust. 2b w zw. z art. 5 ust. 1b i art. 6 ust. 1b. Uprawniony może przedłużyć ochronę na jeden lub więcej okresów pięcioletnich, łącznie do 25 lat. Powstaje w ten sposób wyłączność używania wzoru, obejmująca:

- wytwarzanie ( making) produktu, w którym wzór został ucieleśniony lub zastosowany,

- oferowanie i wprowadzenie do obrotu, przy czym oferowanie dotyczy nie tylko sprzedaży ale również najmu, dzierżawy czy innego rodzaju przekazania produktu, mającego ostatecznie na celu przeniesienie prawa,

- użycie produktu, który obejmuje także wystawy czy pokazy, jeśli prowadzi do zakłócenia normalnej ekonomicznej eksploatacji prawa wyłącznego,

- składowanie, interpretowane ściśle, ograniczane do dokonanego w celu oferowania produktu, wprowadzenia go do obrotu, importu itd. (art. 19 ust.1)

Z rejestracji wzoru wynikają dla uprawnionego roszczenia zakazowe względem każdej osoby, która narusza lub grozi naruszeniem prawa m.in. wytwarzając, wprowadzając do obrotu, czy przechowując produkty, w których jest on inkorporowany. Dla oceny naruszenia (groźby naruszenia) istotne jest ustalenie, że wzór ucieleśniony w produkcie pozwanego jest na tyle podobny do wzoru zarejestrowanego na rzecz powoda, iż nie wywołuje on na zorientowanym użytkowniku odmiennego ogólnego wrażenia, uwzględnia się przy tym swobodę twórczą. Zgodnie z art. 10, zakres ochrony obejmuje bowiem każdy wzór, który nie wywołuje u zorientowanego użytkownika innego ogólnego wrażenia (ust.1), uwzględniając przy tym stopień swobody twórcy (ust.2). Określają go, postrzegalne zmysłem wzroku, cechy zewnętrzne wzoru ujawnione przez uprawnionego w dokumentacji złożonej przy wniosku o rejestrację. Dyrektywa nr 98/71/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z 13/10/1998 r. w sprawie prawnej ochrony wzorów, w wersji angielskiej w sposób wyraźny odnosi się do tych właśnie cech. ( shown visibly)

Z naruszeniem mamy zatem do czynienia w każdym przypadku identyczności z wzorem wspólnotowym wzoru przemysłowego zawartego lub zastosowanego w kwestionowanym produkcie lub występowania między nimi różnic w nieznaczących szczegółach. (brak nowości) Przy badaniu naruszenia prawa do wzoru, ze względu na podobieństwo doń wzoru przemysłowego ucieleśnionego w kwestionowanym produkcie, stosuje się te same reguły co przy ocenie indywidualnego charakteru rysunku lub modelu, która opiera się na ogólnym wrażeniu, jakie sprawiają one na zorientowanym użytkowniku w odniesieniu do tego, co poprzednio istniało w danej dziedzinie produktów. Przepis art. 10 ust. 1 nie wymaga jednak, aby wrażenie to było wyraźnie odmienne. Wystarczające jest, że pomiędzy przeciwstawianymi sobie wzorami występują różnice, determinujące odmienność ogólnego wrażenia zorientowanego użytkownika. Interpretacja przepisu art. 10 zgodna z tezą 14 preambuły, stawiająca wymóg, aby inne wzory sprawiały na zorientowanym użytkowniku wyraźnie odmienne wrażenie niż wzór zarejestrowany prowadziłaby do nieuzasadnionego rozszerzenia zakresu ochrony na wszystkie te wzory, które pozbawione są zdolności rejestracyjnej (indywidualnego charakteru). (por. L. Brâncuşi Wzór wspólnotowy i jego zakres ochrony. Wydawnictwo C.H.Beck Warszawa 2012 s.322-327)

Bez znaczenia jest, że wzór pozwanego różni się od zarejestrowanego rysunku lub modelu pewną, nawet dużą liczbą szczegółów, jeśli mimo wszystko użytkownik uzna, iż w bezpośrednim porównaniu, są one do siebie podobne. Wzór będzie miał charakter indywidualny jedynie wówczas, gdy ma na tyle silną zdolność odróżniającą go od innych, że będzie mógł być zindywidualizowany (uznany za odmienny) przez zorientowanego użytkownika. (por. M. Poźniak-Niedzielska Wzór wspólnoty. w Ochrona znaków towarowych, wzorów przemysłowych i oznaczeń geograficznych w Polsce po akcesji do Unii Europejskiej. UPRP Warszawa 2004 s.57-59)

Zorientowanym (uświadomionym) jest użytkownik bardziej wnikliwy, obiektywny, mający lepszą znajomość przedmiotu. Nie jest to sam twórca, przeciętny odbiorca ani znawca w określonej dziedzinie lecz osoba, która tkwi pomiędzy nimi. Niekoniecznie musi to też być użytkownik finalny.
(M. Poźniak-Niedzielska Ochrona wzorów przemysłowych w prawie europejskim. Europejski Przegląd Sądowy 1/2007 s.6, por. także wyroki Sądu Unii Europejskiej z 18/03/2010 r. w sprawie T-9/07 PepsiCo, z 22/06/2010 r. w sprawie T-153/08 Shenzhen/Bosch , z 16/12/2010 r. w sprawie T-513/09 Jose Manuel Baena Grupo , z 16/06/2011 r. w sprawie T-68/10 Sphere Time , z 9/09/2011 r. w sprawie T-10/08 Kwang Yang Motor )

Oceniając indywidualny charakter wzoru sąd rozważa, na ile utrudnione jest w danej dziedzinie przemysłu tworzenie rysunków i modeli o charakterze indywidualnym. Swobodę projektanta mogą ograniczać narzucane mu względy funkcjonalne, techniczne, handlowe, ewentualnie także tendencje panujące w modzie, czy gusta nabywców. Stopień swobody twórcy przy opracowaniu wzoru należy określać ze szczególnym uwzględnieniem wymagań związanych z właściwościami wynikającymi z funkcji technicznej produktu, a także przepisów prawnych mających do niego zastosowanie. Porówna-nia ogólnego podobieństwa przeciwstawianych sobie wzoru zarejestrowanego i wzoru przemysłowego zawartego lub zastosowanego w produkcie pozwanego dokonuje się analizując występujące między nimi podobieństwa i różnice. Zorientowany użytkownik automatycznie pomija elementy, które są typowe i wspólne wszystkim tego rodzaju produktom, koncentrując się na właściwościach, które są wyrazem twórczej swobody lub odbiegają od normy. (por także późniejsze wyroki z 22/06/2010 r. w sprawie T-153/08 Shenzhen vs Bosch , z 16/12/2010 r. w sprawie T-513/09 Jose Manuel Baena Grupo , z 16/06/2011 r. w sprawie T-68/10 Sphere Time, z 13/11/2012 r. w sprawach połączonych T-83/11 i T-84/11 Antrax It )

Normatywna ocena ogólnego wrażenia dokonywana jest zgodnie z regułami określonymi w dotychczasowym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Unii Europejskiej (m.in. wyrok Sądu UE z 18/03/2010 r. w sprawie T-9/07 Grupo Promer Mon Grafic vs. PepsiCo). Ocenie podobieństwa / odmienności ogólnego wrażenia, jakie wywołują na zorientowanym użytkowniku podlegają wzór uprawnionego i wzór zawarty lub zastosowany w produkcie domniemanego naruszyciela, nie przeciw-stawia się natomiast produktów stron. Sposób, w jaki powód używa wzoru, jest bez znaczenia dla roz-strzygnięcia sporu, jego produkt może być jednak pomocniczo wykorzystany, jeśli nie ma wątpliwości co do jego tożsamości (pozwany nie kwestionuje identyczności wzoru i ucieleśniającego go produktu powoda). Należy przy tym wyjaśnić, że porównanie to różni się od ryzyka konfuzji konsumenckiej w prawie znaków towarowych, gdzie klient, zachowujący w pamięci znak uprawnionego, myli z nim znak towarowy innego przedsiębiorcy. W przypadku wzorów, porównania dokonuje się w sposób bez-pośredni (szerzej: L. Brâncuşi Wzór … s.273-360), analizując występujące między nimi podobieństwa i różnice. (por. wyroki z 22/06/2010 r. w sprawie T-153/08 Shenzhen/Bosch , z 16/12/2010 r. w sprawie T-513/09 Jose Manuel Baena Grupo , z 16/06/2011 r. w sprawie T-68/10 Sphere Time , z 9/09/2011 r. w sprawie T-10/08 Kwang Yang Motor )

W sprawach wzorów wspólnotowych sądy stosują przepisy rozporządzenia (art. 88 ust.1), a w kwestiach w nim nieuregulowanych prawo krajowe, zarówno materialne (ust.2.) jak i procesowe. Zabezpieczenia roszczeń przedsiębiorcy w tym zakresie udziela się na zasadach ogólnych. Art. 730 § 1 k.p.c. dopuszcza udzielenie zabezpieczenia w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny, zarówno przed wszczęciem postępowania jak i w jego toku. (§ 2.) Zgodnie z art. 730 ¹ k.p.c., wniosek powinien zawierać uprawdopodobnienie roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, który istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi albo poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi albo poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Przy wyborze sposobu zabezpieczenia sąd uwzględnia interesy stron w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę.

Zasadniczym warunkiem uwzględnienia wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia o zaniechanie naruszeń praw do wzoru wspólnotowego lub przemysłowego jest (co najmniej) uprawdo-podobnienie istnienia prawa oraz faktu jego naruszenia przez obowiązanego, w efekcie używania wzoru identycznego lub podobnego do zarejestrowanego. Wiąże się to z koniecznością złożenia dowodu rzeczowego (kwestionowanego produktu) lub fotografii wykonanych w taki sposób, aby przedstawiały produkt w jego trójwymiarowej postaci, odpowiednio do tego jak w poszczególnych rzutach zobrazowany jest zarejestrowany wzór wspólnotowy. Od uprawnionego wymagane jest dochowanie szczególnej staranności, zaniedbanie w uwidocznieniu kwestionowanego produktu uniemożliwia bowiem sądowi dokonanie porównania i ocenę podobieństwa przeciwstawianych sobie zarejestrowa-nego wzoru wspólnotowego i wzoru przemysłowego ucieleśnionego w produkcie obowiązanego.

Prawa wyłączne A. (...) używania wzorów wspólnotowych zarejestrowanych pod numerami (...)- (...) i (...)- (...) zostały należycie udokumentowane świadectwami rejestracji OHIM. Zostały w nich przedstawione graficznie samochody i modele samochodów o bardzo wyrazistej sportowej sylwetce. Wzory zostały przedstawione odpowiednio w pięciu i siedmiu rzutach obrazując cały pojazd (ze wszystkich stron), nie wywołując wątpliwości co do przedmiotu rejestracji i zakresu ochrony. Wzorom tym przeciwstawia uprawniona modele samochodów-zabawek, które są tylko częściowo widoczne (w opakowaniach) na kilku nie najlepszej jakości fotografiach. Brak w szczególności widoku zabawki z przodu i z tyłu. Nie dysponując dowodami rzeczowymi ani fotografiami przedstawiającymi kwestionowane produkty w sposób odpowiadający każdemu z rzutów wzorów wspólnotowych nie można stwierdzić, że na zorientowanym użytkowniku, którym jest w tym wypadku kilkuletnie dziecko wzory wspólnotowe zarejestrowane na rzecz A. (...) i wzory przemysłowe zawarte lub zastosowane w produktach obowiązanej wywołują tożsame ogólne wrażenie. Brak więc podstaw, by stwierdzić, że roszczenia z pkt I i II, z którymi w przyszłości A. (...) zamierza wystąpić na drogę sądową zostały należycie uprawdopodobnione. Z tych względów, Sąd postanowił o oddaleniu wniosku w tej części. ( a contrario art. 730 ¹ k.p.c.)

2. Zarzut naruszenia zasad uczciwej konkurencji:

Zgodnie z jej art. 1, ustawa z 16/04/1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji reguluje zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji w działalności gospodarczej - w interesie publicznym, przedsiębiorstw oraz klientów, nie może jednak być traktowana jako instrument służący wyeliminowaniu konkurencji w ogóle, w celu zachowania przez przedsiębiorcę dominującej pozycji rynkowej. (tak Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 30/09/1998 r. sygn. akt I ACa 281/98 Apel.-Lub.1999/1/1) Stosownie do art. 3 ust. 1, uznanie działania za czyn nieuczciwej konkurencji warunkowane jest kumulatywnym spełnieniem następujących przesłanek :

⚫

czyn ma charakter konkurencyjny,

⚫

narusza lub zagraża interesowi innego przedsiębiorcy lub klienta,

⚫

jest bezprawny, tj. sprzeczny z prawem lub dobrymi obyczajami.

Sąd podziela przyjęty w doktrynie pogląd, iż przepis art. 3 w ust. 1 w sposób ogólny określa czyn nieuczciwej konkurencji, podczas gdy w ust. 2 wymienia przykładowo niektóre czyny (m.in.: wprowadzające w błąd oznaczenie towarów), typizowane dodatkowo w art. 5-17, które należy wykładać w ten sposób, że ogólne określenie czynu nieuczciwej konkurencji i przepisy czyn ten uszczegóławiające pozostają w następujących wzajemnych relacjach:

⚫

wymienione w ustawie czyny nieuczciwej konkurencji nie tworzą zamkniętego katalogu, za nie-uczciwie konkurencyjne można uznać także działanie niewymienione w art. 5-17, jeżeli tylko spełnia ono przesłanki zdefiniowane w art. 3 ust. 1,

⚫

wymagania wskazane w definicji odnoszą się do czynów wymienionych w art. 5-17, art. 3 ust. 1 spełnia funkcję korygującą w stosunku do przepisów szczególnych typizujących czyny nieuczciwej konkurencji. Gdy dany stan faktyczny, formalnie, spełnia przesłanki z art. 5-17, w rzeczywistości jednak działanie nie wykazuje któregoś ze znamion art. 3 ust.1 (np. bezprawności) uznanie go za czyn nieuczciwej konkurencji jest wykluczone.

Uznanie konkretnego działania za czyn nieuczciwej konkurencji wymaga ustalenia na czym ono polegało i zakwalifikowania go pod względem prawnym przez przypisanie mu cech konkretnego deliktu wskazanego w rozdziale 2. u.z.n.k. ( Czyny nieuczciwej konkurencji - art. 5-17) lub deliktu tam nieujętego ale odpowiadającego hipotezie art. 3 ust. 1. Czyny konkurencyjne powinny być badane przede wszystkim w świetle przesłanek określonych w przepisach art. 5-17 u.z.n.k. i dopiero gdy nie mieszczą się w dyspozycji któregokolwiek z tych przepisów, podlegają ocenie według klauzuli generalnej z art. 3. (tak Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 30/09/1998 r. sygn. akt I ACa 281/98 Apel.-Lub.1999/1/1)

Sąd uznał, że także w pkt III. wniosek A. (...) o udzielenie zabezpieczenie roszczenia o zakazanie czynu nieuczciwej konkurencji zdefiniowanego w art. 3 ust. 1 u.z.n.k. nie zasługuje na uwzględnienie ze względu na nieuprawdopodobnienie roszczenia z art. 18 ust. 1 pkt 1 u.z.n.k.

Należy wyjaśnić, że nadmiernie uproszczone jest stwierdzenie, iż sam fakt naruszenia praw z rejestracji wzorów wspólnotowych uprawnia A. (...) do żądania zakazania czynu nieuczciwej konkurencji o znamionach określonych w klauzuli generalnej. W istocie działanie przedsiębiorcy może być kumulatywnie kwalifikowane, jednak wymaga to wykazania, że wkraczając w sferę wyłączności wynikającą z rejestracji wzorów wspólnotowych obowiązana narusza także interesy gospodarcze uprawnionej, a jeśli tak, jakie.

Zaoferowany przez wnioskodawcę materiał dowodowy nie uzasadnia zarzutu kopiowania wzorów i produktów A. (...) ani ich łudzącego podobieństwa. Porównanie ich uniemożliwia nie-dostateczny materiał dowodowy, z którego nie wynika także krajowe pierwszeństwo używania określonego wzoru. Nic nie potwierdza także złej jakości zabawek importowanych przez obowiązaną. Zarzuty naruszenia reguł uczciwej konkurencji nie mają więc wystarczającego oparcia w okolicznościach faktycznych, a nade wszystko w zaoferowanym Sądowi materiale dowodowym. Przedstawienie teoretycznej oceny niepotwierdzonych faktów, powołanie się na poglądy orzecznictwa i doktryny, nie może być uznane za należyte uprawdopodobnienie roszczenia sformułowanego w pkt III. wniosku. Z tej przyczyny Sąd postanowił o oddaleniu wniosku. ( a contrario art. 730 ¹ k.p.c.)

ZARZĄDZENIE

-

(...)

-

(...)

-

(...)

27/01/2016 r.