Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 19 czerwca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Gałas

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2024 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki komandytowej w K.

przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 4 stycznia 2024 r., sygn. akt XVI GC 2998/23

postanawia:

1.  uchylić zaskarżone postanowienie;

2.  pozostawić Sądowi Rejonowemu dla m. st. Warszawy w Warszawie rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

sędzia Anna Gałas

Sygn. akt XXIII Gz 304/24

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 19 czerwca 2024 r. w całości

Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2024 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie odrzucił sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym w dniu 9 sierpnia 2023 r. w sprawie o sygn. akt XV GNc 4500/23.

Jak wskazał Sąd Rejonowy, pozwana została wezwana do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu od nakazu zapłaty poprzez złożenie (wraz z odpisami dla strony przeciwnej) dokumentów, wymienianych jako załączniki do sprzeciwu, w postaci „wydruku informacji odpowiadającej odpisowi KRS pozwanej” oraz „wydruku informacji odpowiadającej odpisowi KRS (...) sp. z o.o.”- w terminie tygodnia od doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Zarządzenie zostało doręczone pozwanej spółce w dniu 29 listopada 2023 r. W tym samym dniu pozwana spółka złożyła pismo procesowe, do którego dołączyła odpisy KRS powodowej i pozwanej spółki (oraz odpis tego pisma procesowego), nie dołączając nadal załącznika, określanego jako wydruk informacji odpowiadającej odpisowi KRS (...) sp. z o.o.

W ocenie sądu I instancji pozwana nie usunęła więc określonego w art. 126 § 1 ¹ k.p.c. i art. 128 § 1 k.p.c. braku formalnego swego sprzeciwu, co skutkowało jego odrzuceniem na podstawie art. 480 ³ § 3 k.p.c.

Zażalenie od powyższego rozstrzygnięcia wywiodła strona pozwana, zaskarżając postanowienie w całości. Zaskarżonemu postanowieniu pozwana spółka zarzuciła naruszenie:

- art. 130 § 1 k.p.c. w zw. z art. 68 § 2 k.p.c. poprzez nieprawidłowe przyjęcie przez sąd I instancji, że niedołączenie do sprzeciwu papierowego wydruku informacji odpowiadającej odpisowi z KRS pozwanej stanowi brak formalny pisma uniemożliwiający nadanie mu prawidłowego biegu, a co za tym idzie skierowanie przez sąd I instancji do pozwanej wezwania do uzupełnienia braku formalnego pod rygorem odrzucenia sprzeciwu, podczas gdy niedołączenie do sprzeciwu ww. wydruku z KRS nie stanowi braku formalnego tamującego rozpoznanie sprawy, bowiem pozwana wskazała, że osoba wnosząca sprzeciw, tj. R. K. jest prezesem zarządu komplementariusza pozwanej, a sąd mógł we własnym zakresie stwierdzić umocowanie na podstawie rejestru KRS, do którego ma dostęp drogą elektroniczną.

Podnosząc powyższy zarzut pozwana wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i w konsekwencji przyjęcie przez sąd I instancji do rozpoznania sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 7 września 2023 r. wniesionego przez pozwaną oraz zasądzenie na rzecz pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej musiało skutkować uchyleniem zaskarżonego postanowienia.

Jak wynika z akt sprawy, to nakaz zapłaty z dnia 9 sierpnia 2023 r. został wydany przeciwko pozwanej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w W.. Od tego nakazu wpłynął sprzeciw podpisany przez R. K.. Do sprzeciwu, jako załączniki dołączono uzyskane za pośrednictwem portalu rejestrów sądowych: odpis z KRS pozwanej spółki i odpis z KRS spółki (...) sp. z o.o.

Analiza dołączonego do sprzeciwu odpisu z KRS pozwanej wskazuje na to, że podmiot (...) sp. z o.o., którego odpis z KRS dołączono do sprzeciwu nie jest wpisanym do KRS wspólnikiem uprawnionym do reprezentacji pozwanej, a zatem dokument ten tj. odpis z KRS (...) sp. z o.o. nie był elementem wykazania umocowania do działania w imieniu pozwanej dla osoby podpisującej sprzeciw.

Odnośnie wykazywania umocowania do działania w imieniu strony w postępowaniu cywilnym, to jak wynika z art. 68 § 1 k.p.c. przedstawiciel ustawowy, organy oraz osoby wymienione w art. 67 k.p.c. mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności procesowej. Natomiast, wedle § 2 art. 68 k.p.c. strona nie ma obowiązku wykazywania dokumentem swojego umocowania, w sytuacji gdy stwierdzenie tego umocowania jest możliwe na podstawie wykazu lub innego rejestru, do którego sąd ma dostęp drogą elektroniczną. Spółki komandytowe i spółki z o.o. podlegają wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego a rejestr ten jest tego rodzaju (publiczny), że każdy ma do niego dostęp drogą elektroniczną, w tym sąd za pośrednictwem Internetu.

Mając powyższe na uwadze, pozwana wnosząc sprzeciwu od nakazu zapłaty (pierwsze pismo procesowe w sprawie) nie była zobowiązana do złożenia dokumentów wykazujących umocowanie podpisującego ów sprzeciw czyli: odpisu z KRS odnośnie do siebie oraz odnośnie do komplementariusza – spółki z o.o. Tym samym brak złożenia któregokolwiek z tych odpisów z KRS nie mógł być potraktowane przez sąd I instancji jako błąd formalny, który uniemożliwiał nadanie złożonemu sprzeciwowi od nakazu zapłaty prawidłowego biegu. W konsekwencji nie było podstaw do zastosowania w tym zakresie procedury naprawczej uregulowanej w art. 130 § 1 k.p.c. Niezależnie od tego, sąd II instancji dokonał analizy stanu wpisów w KRS i stwierdził, że: po pierwsze komplementariuszem w pozwanej spółce jest (...) sp. z o.o., po drugie prezesem zarządu tej spółki uprawnionym do jednoosobowej reprezentacji jest R. K. tj. osoba podpisana pod sprzeciwem i po trzecie spółka (...) sp. z o.o., której odpis z KRS dołączono do sprzeciwu nie ma żadnych związków z reprezentacją pozwanej, w szczególności nie jest jej komplementariuszem.

Odnosząc się natomiast do kwestii załączników do pisma procesowego (sprzeciwu od nakazu zapłaty), to istotnie pozwany wymienił, jako załącznik odpis z KRS (...) sp. z o.o., ale jego brak w tych okolicznościach mógł być potraktowany wyłącznie, jako brak wydruku danych, które są powszechnie dostępne i znane. Jeżeli bowiem według ustawodawcy nawet odpisy z KRS stron, których strona nie tylko nie ma obowiązku dołączać ale wręcz sąd ma obowiązek je samodzielnie uzyskać, nie mogą być objęte formalnym rygoryzmem wezwania do uzupełnienia braków pisma procesowego tej strony, to tym bardziej rygoryzmem takim nie może być objęty dowolnie wymieniony odpis z KRS spółki trzeciej nie związanej ze stroną. Co więcej, wydruk informacji odpowiadającej takiemu odpisowi z KRS dostępny dla każdego za pośrednictwem portalu rejestrów sądowych. Sąd II instancji w tym składzie nie uznaje, aby mógł to być brak uniemożliwiający nadanie biegu sprzeciwowi wniesionemu w terminie przez uprawnioną osobę. Na marginesie tylko trzeba wskazać, że jeżeli zamiarem pozwanej byłoby dowodzenie jakiejś okoliczności za pomocą owego odpisu z KRS (...) sp. z o.o., to z pewnością nie uczyniła tego w treści sprzeciwu, czym pozbawiła się potencjalnej możliwości dowodzenia w tym zakresie. To oznacza, że w okolicznościach tej sprawy, objęty wezwaniem do uzupełnienia braków sprzeciwu załącznik w postaci wydruku powszechnie dostępnych danych nie mógł być uznany za tego rodzaju brak załącznika w rozumieniu art. 128 § 1 k.p.c., który uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu a w dalszym efekcie procesowym skutkujący odrzuceniem sprzeciwu na podstawie art. 480 ^{( 3)} § 3 k.p.c.

Wskazane okoliczności faktyczne i prawne spowodowały uchylenie zaskarżonego postanowienia o odrzuceniu sprzeciwu od nakazu zapłaty. W konsekwencji, sąd I instancji powinien podjąć dalsze czynności związane z tokiem postępowania. Co więcej, stwierdzenie o skuteczności formalnej sprzeciwu prawidłowo nastąpiło zarządzeniem z dnia 27 września 2023 r., wydanym przed zaskarżonym i uchylonym orzeczeniem.

Mając to na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie odpowiednio stosowanego art. 386 § 4 w zw. z art. 397 § 3 k.p.c. orzekł jak w pkt 1. postanowienia, a o kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie Sąd Rejonowy na zasadzie art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. (pkt 2.)

sędzia Anna Gałas