Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lutego 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Arkadiusz Kucharski

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2024 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego z udziałem

zamawiającego : Centrum(...)z siedzibą w W.

odwołującego: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

uczestników: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

na skutek skargi odwołującego

na postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej w W. z dnia 28.11.2023 r. , sygn. akt KIO 3439/23

postanawia:

1.  odrzucić skargę,

2.  zasądzić od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz Centrum (...)z siedzibą w W. 3617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego,

3.  zwrócić na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ze Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Warszawie 44 970 zł (czterdzieści cztery tysiące dziewięćset siedemdziesiąt złotych) tytułem całej opłaty sądowej od skargi, pomniejszonej o opłatę minimalną 30 zł (trzydzieści złotych).

sędzia Arkadiusz Kucharski

Sygn. akt XXIII Zs 9/24

UZASADNIENIE

Skarga zawierała braki formalne, do których usunięcia pełnomocnik skarżącego został wezwany na podstawie zarządzenia z 16.01.2024 r. W zarządzeniu tym zakreślono termin tygodnia na jego wykonanie (k.1, k.46).

Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki zawierającej wyżej wskazane zarządzenie wynika, że zostało ono odebrane w dniu 25 stycznia 2024 r. (k.115).

Oznacza to, że tygodniowy termin na jego wykonanie minął 1 lutego 2024 r.

Pismo pełnomocnika skarżącego stanowiące odpowiedź na wyżej wskazane zarządzenie pochodzi zaś z 5 lutego 2024 r. (koperta - k.126).

Oznacza to, że skarżący nie wykonał przedmiotowego zarządzenia w terminie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Skarga wniesiona na podstawie przepisów ustawy z 11.09.2019 r. Prawo zamówień publicznych (zwanej dalej Pzp) inicjuje postępowanie przed sądem powszechnym do którego, zgodnie z art. 579 ust. 2 Pzp, stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy rozdziału 3 Pzp nie stanowią inaczej.

Sąd Okręgowy rozpoznając skargę, działa zatem jako Sąd II instancji.

Pełnomocnik skarżącego został wezwany do usunięcia wzmiankowanych wyżej braków formalnych skargi i nie wykonał tego zobowiązania w zakreślonym mu terminie.

Zgodnie z przepisem art. 584 Pzp sąd na posiedzeniu niejawnym odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie. Mając powyższy stan faktyczny i prawny na uwadze, orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

Dodać należy, że termin tygodnia wynikający z zarządzenia z 16.01.2024 r. (k.1) był wyznaczony zgodnie z art. 164 k.p.c. w zw. z art. 391 par. 1 k.p.c. i w zw. z art. 579 ust. 2 Pzp.

Skarżący nie wnosił o jego wydłużenie (art. 166 k.p.c.), był on więc dla niego wiążący.

Skoro omawiane zobowiązanie zostało odebrane w dniu 25 stycznia 2024 r. (k.115) , to zgodnie z art. 165 par. 1 k.p.c. w zw. z art. 112 k.c. w zw. z art. 579 ust. 2 Pzp termin w nim zakreślony minął 1 lutego 2024 r.

Oznacza to, że pismo pełnomocnika skarżącego stanowiące odpowiedź na wyżej wskazane zarządzenie (z 5 lutego 2024 r. - koperta z k.126) jest spóźnione, co skutkuje odrzuceniem skargi.

Na marginesie wskazać należy, że wzmianka ze str. 7 powyższego pisma (k.119) jakoby omawiane zobowiązanie zostało odebrane w dniu 29 stycznia 2024 r. jest w sposób oczywisty sprzeczna z treścią powoływanego już wcześniej zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki (k.115). Dlatego ta wzmianka nie mogła mieć znaczenia dla treści uzasadnianego rozstrzygnięcia.

W pkt 2 zasądzono koszty postępowania skargowego na rzecz przeciwnika skargi, który złożył odpowiedź na skargę i zawarł tam wniosek o zasądzenia takich kosztów (k.48v).

W związku z tym, że odrzucenie skargi oznacza, że wygrywającym postępowanie jest przeciwnik skargi to należało orzec jak w pkt 2 (art. 589 ust. 1 Pzp w zw. z art. 98 i 99 k.p.c. w zw. z § 14 ust. 2a pkt. 1 Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych). Koszty przeciwnika skargi to wynagrodzenie pełnomocnika - 3600 zł oraz 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uczestnicy postępowania nie wnioskowali o zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania skargowego (k.107), co zresztą było prawidłowe, gdyż nie byli oni stroną tego postępowania w rozumieniu art. 589 ust. 1 Pzp. Z tego przepisu wynika, że orzeczenie o kosztach w ramach postępowania skargowego dotyczy wyłącznie stron postępowania, zatem a contrario nie dotyczy wykonawców, którzy byli tylko przystępującymi na etapie postępowania przed KIO.

W pkt 3 zwrócono opłatę sądową zgodnie z art. art. 579 ust. 2 Pzp w zw. z art. 391 par. 1 k.p.c. oraz w zw. z art. 79 ust. 1 pkt 1 lit b w zw. z art. 79 ust. 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

sędzia Arkadiusz Kucharski