Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Alicja Dziekańska

Sędziowie: SSO Andrzej Sobieszczański

SSO Monika Skalska

Protokolant: Dariusz Książyk

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2025 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego

z udziałem zamawiającego: Miasta G.

odwołującego – przeciwnika skargi: (...) spółki akcyjnej w W.

na skutek skargi: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w W.

z dnia 8 listopada 2024 r., sygn. akt KIO 3806/24

1.  oddala skargę;

2.  zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na rzecz (...) spółki akcyjnej w W. 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego;

3.  zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na rzecz Miasta G. 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego.

Andrzej Sobieszczański Alicja Dziekańska Monika Skalska

Sygn. akt XXIII Zs 14/25

UZASADNIENIE

Zamawiający – Miasto G. prowadzi na podstawie przepisów
ustawy z dnia 11 września 2019 roku – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320, dalej: ustawa PZP) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego o numerze referencyjnym (...) pod nazwą „Rozwój terenów inwestycyjnych w G. poprzez rozbudowę układu komunikacyjnego północnej części miasta” w podziale na dwie części: część I – ul.
M., część II – Północna Obwodnica G. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 6 września 2023 roku pod numerem 2023/S 171-537770.

W dniu 4 października 2024 r. zamawiający dokonał wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy (...) sp. z o.o. we W. oraz
poinformował o odrzuceniu, na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 3 i 5 PZP oferty wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. (...) S.A. oraz (...) S.A. Na pozycji nr 2 w rankingu ofert niepodlegających odrzuceniu, a podlegających ocenie, znalazła się oferta (...) S.A. w W..

Od czynności zamawiającego wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy (...) sp. z o.o., od zaniechania przez zamawiającego odrzucenia oferty wybranego wykonawcy oraz od zaniechania wyboru oferty odwołującego, do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie wykonawcy (...) S.A. w W., w którym odwołujący zarzucił naruszenie:

1)  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy PZP i w zw. z art. 16 ustawy PZP poprzez zaniechanie odrzucenia oferty (...)
sp. z o.o. oraz wybór tego wykonawcy pomimo niezgodności jej treści z warunkami zamówienia w zakresie przekroczenia limitu dla pozycji „Wymagania ogólne” do 5% wartości zamówienia,

2)  art. 239 ust. 1 w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP poprzez dokonanie wyboru oferty (...) sp. z o.o. jako najkorzystniejszej i zaniechania odrzucenia oferty tego wykonawcy w sytuacji braku zgodności z warunkami zamówienia.

W związku w powyższymi zarzutami odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:

1)  unieważnienia czynności wyboru oferty (...) sp. z o.o. i powtórzenia czynności badania i oceny ofert,

2)  odrzucenia oferty (...) sp. z o.o. na podstawie okoliczności opisanych w uzasadnieniu odwołania,

3)  uznania oferty odwołującego za najkorzystniejszą.

W odpowiedzi na wniesione odwołanie zamawiający – Miasto G.

oświadczył, iż w całości uwzględnia zarzuty odwołania. Wobec uwzględnienia odwołania w

całości, na podstawie art. 523 ust 1 i 3 PZP (...) sp. z o.o. wniósł

sprzeciw, co skutkowało rozpoznaniem odwołania przez Krajową Izbę Odwoławczą.

Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem z dnia 8 listopada 2024 r. w sprawie o sygn. akt KIO 3806/24, w pkt 1. uwzględniła odwołanie wniesione w postępowaniu prowadzonym
przez zamawiającego Miasto G. i nakazała zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie części nr 1 i części nr 2 postepowania, powtórzenie w zakresie części nr 1 i nr 2 postępowania czynności badania i oceny ofert i w
jej toku odrzucenie oferty wykonawcy (...) sp. z o.o. we
W. na podstawie art. 226 ust 1 pkt 5 ustawy PZP. W pkt 2. wyroku Krajowa Izba kosztami postępowania obciążyła (...) sp. z o.o. we W., zaliczając w pkt 2.1 na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł
uiszczoną przez (...) S.A. w W. tytułem wpisu od odwołania oraz w pkt 2.2 zasądziła od (...)z o.o. na rzecz (...) S.A. kwotę 20 000 zł stanowiącą równowartość kwoty wpisu od odwołania.

Rozpoznając odwołanie Izba ustaliła na wstępie, że zamawiający – Miasto G. prowadziło w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia z podziałem na dwie części, którego przedmiotem jest rozwój terenów inwestycyjnych w G. poprzez rozbudowę układu komunikacyjnego w północnym obszarze miasta.

Zamawiający w Specyfikacji Warunków Zamówienia (SWZ) odnośnie określenia limitu wynagrodzenia w zakresie prac projektowych dla zadań częściowych 1 i 2 – określił go odmiennie, co stanowiło podstawę do ujednolicenia dokumentów postępowania w ten sposób, że ostatecznie dla obu części zamówienia wprowadzono tożsamy limit wynagrodzenia za
prace projektowe, zakreślając tu limit rozliczenia ryczałtowego na poziomie 5% wartości zamówienia. Zarówno (...) sp. z o.o. jak i (...) S.A. w W. złożyli oferty na obie części zamówienia.

W toku przeprowadzania badania i oceny ofert zamawiający na podstawie art. 223 ust. 1 PZP wezwał (...) sp. z o.o. do złożenia wyjaśnień co do wykazu cen dla zadania nr 1 oraz nr 2.

W odpowiedzi wykonawca ten złożył wyjaśnienie wskazując, że podane przez niego kwoty dla obu zadań stanowiły „omyłkę polegającą na błędnym obliczeniu sumy poz. 1.1. – 1.4.”, a stąd wskazał, iż prawidłowa kwota dla zadania częściowego nr 1 to 1 365 000 zł, natomiast dla zadania częściowego nr 2 to 2 350 000 zł.

Konsekwencją poprawienia powyższych pozycji w Wykazie cen przedstawionych
przez (...) sp. z o.o. zmianie uległa wartość „ogółem netto” za zakres podstawowy. Dla zadania częściowego nr 1 wskazana wartość ogółem netto dla
zakresu podstawowego wynosiła 54 183 474,05 zł, a ( z uwagi na limit 5%) powinno być 53 783 474,05 zł. Natomiast dla zadania częściowego nr 2 było 94 301 416,03 zł, a ( z uwagi na limit 5%) powinno być 93 501 416,03zł.

Zgodnie z ustaleniami Izby dostrzeżone przez zamawiającego i samodzielnie poprawione przez (...) sp. z o.o. omyłki skutkowały
zmniejszeniem wysokości wyceny dokonanej przez tego wykonawcę w zakresie obu zadań częściowych. Zmniejszenie wyceny ogółem netto wymagało ponownego przeliczenia, czy wartości podane przez wykonawcę w zakresie wymagań ogólnych i prac projektowych zawierają się w wyznaczonych przez zamawiającego 5% limitach.

Izba ustaliła, że maksymalny poziom wskazany w SWZ został przekroczony w ofercie (...) sp. z o.o. dla zadania częściowego nr 1 o 0,017% (wartość 5,02%), natomiast dla zadania częściowego nr 2 o 0,022% (wartość 5,02%). Krajowa Izba wskazała tu, iż mimo niewielkich różnic, w obu przypadkach są one znaczące z punktu widzenia limitów procentowych określonych przez zamawiającego w SWZ, gdyż dla obu
zadań częściowych wymagane było podanie kwot ryczałtowych w zakresie wymagań
ogólnych i prac projektowych, wynoszących maksymalnie 5% wartości przedmiotu zamówienia.

W konsekwencji Izba uznała, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. Wskazała, iż zgodnie z art. 226 ust.1 pkt 5 ustawy PZP zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia. Zatem obowiązkiem zamawiającego było odrzucenie ofert wykonawców, którzy zaoferowali przedmiot zamówienia niezgodny z wymaganiami określonymi w warunkach zamówienia. Przed dokonaniem takiej decyzji obowiązkiem zamawiającego było przeprowadzenie analizy porównawczej treści oferty oraz warunków zamówienia, które są oświadczeniami woli zamawiającego, który precyzuje przedmiot zamówienia, oraz oświadczeniami wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania świadczenia w razie wyboru złożonej przez niego oferty jako najkorzystniejszej. Niezgodność oferty z warunkami zamówienia występuje natomiast w momencie, gdy zawartość merytoryczna złożonej w postępowaniu oferty nie odpowiada ukształtowanym przez zamawiającego wymaganiom, sprecyzowanym w SWZ.

Izba nie podzieliła tu też stanowiska (...) sp. z o.o., iż dokumenty „Wykaz cen” składane przez wykonawców w przedmiotowym postępowaniu nie stanowią treści oferty. Przez to pojęcie bowiem należy rozumieć deklarowane przez wykonawcę spełnienie wymagań zamawiającego w kwestii zakresu, ilości, jakości warunków realizacji i innych elementów istotnych dla wykonania zamówienia, a nie wyłącznie dokumenty, które oznaczone są nazwą „oferta”. Na treść takiej oferty może składać się formularz ofertowy, ale także wszystkie dokumenty dookreślające i precyzujące
zobowiązanie wykonawcy, składane wraz z formularzem ofertowym. Składane wykazy cen, zawierające warunki realizacji zamówienia i określające istotne elementy zobowiązania wykonawcy niewątpliwie miały taki charakter. Zostało to zawarte również w Subklauzuli 1.1.1.4. Warunków Szczególnych Kontraktu, zgodnie z którą „Oferta oznacza zestaw dokumentów przygotowanych przez Wykonawcę zgodnie z wymaganiami zawartymi w
SWZ, łącznie z wypełnionym Formularzem Oferty, skierowanym do Zamawiającego”. Wykazy cen w przedmiotowej sprawie zostały wskazane przez zamawiającego w SWZ w rozdziale 14 w pkt 14.3 lit. b. W ocenie Izby brak było zatem wątpliwości, że dokumenty złożone przez (...) sp. z o.o. stanowiły element treści oferty i
mogły zostać poddane ocenie pod kątem ich zgodności z wymaganiami zamawiającego. Ponadto, Izba nie zgodziła się ze stanowiskiem, że istotne znaczenie dla postępowania ma jedynie łączna cena ryczałtowa wskazana w formularzu ofertowym, a dokumenty złożone
wraz z ofertą mają jedynie charakter pomocniczy. Warunki Szczególne wskazują wprost, że Wykaz Cen stanowi integralną część Kontraktu. Niezależnie od uznania charakteru danego elementu, stanowi on integralną część oferty, a zatem podlega ocenie zgodności z warunkami zamówienia określonymi przez zamawiającego.

Skargę od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej wniósł wykonawca (...) sp. z o.o. we W., zaskarżając wyrok w całości. Skarżący zarzucił naruszenie:

1.  art. 542 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 538 ust. 1 i ust. 2, art. 531, art. 552 ust. 1, art.
16 ust. 1 ustawy PZP, poprzez zaniechanie wszechstronnego rozpatrzenia zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz dowolną i wybiórczą ocenę dowodów, a tym samym w konsekwencji przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych, ich sprzeczność z treścią materiału dowodowego, a w konsekwencji nieprawidłowe uznanie, że skutkujące oczywistym błędem w ustaleniach faktycznych, polegającym na przyjęciu, wbrew wyjaśnieniom samego zamawiającego, iż kwoty określone w poz. I Wykazów cen, złożonych wraz z ofertą skarżącego przekraczają limit 5% ustalony dla tej pozycji, podczas gdy ustalony przez zamawiającego limit odnosi się do wartości zamówienia, i zarówno dla zadania częściowego 1, jak i 3 jest wyższy niż kwoty określone w poz. I Wykazów cen,

2.  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP w zw. z art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy PZP w związku z art. 65 k.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uwzględnienie odwołania oraz nakazanie zamawiającemu odrzucenia oferty (...) sp. z o.o. jako niezgodnej z warunkami zamówienia w związku z rzekomym przekroczeniem w poz. I Wykazu cen limitu 5% ustalonego dla tej pozycji zarówno w przypadku zadania częściowego nr 1, jak i zadania częściowego nr 2, podczas gdy
limit ten nie został przekroczony, a oferta (...) sp. z o.o. zarówno dla zadania częściowego nr 1 i nr 2 jest zgodna z warunkami zamówienia.

Mając powyższe zarzuty na uwadze skarżący wniósł o zmianę wyroku Izby poprzez oddalenie odwołania w całości na podstawie art. 588 ust. 2 ustawy PZP, zasądzenie od
(...) S.A. na rzecz (...) sp. z o.o. kosztów poniesionych przez skarżącego w związku z rozpoznaniem odwołania oraz kosztów postępowania skargowego, w tym kosztów opłat sądowych i kosztów zastępstwa procesowego. Ponadto skarżący zawnioskował o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się
w aktach postępowania odwoławczego prowadzonego przez Izbę i rozpoznanie skargi na rozprawie.

W odpowiedzi na skargę przeciwnik skargi - (...) S.A. wniósł o jej oddalenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania skargowego.

Rozpoznając skargę Sąd Okręgowy – Sąd Zamówień Publicznych zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Okręgowego skarga (...) sp. z o.o. nie była zasadna i tym samym podlegała oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy zważyć, iż przeciwnik skargi miał interes we
wniesieniu odwołania w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z art. 505 ust. 1 ustawy PZP środki ochrony prawnej określone w ustawie przysługują bowiem danemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu zamówienia lub nagrody w konkursie. Przyjmuje się, że interes w uzyskaniu zamówienia lub nagrody w konkursie to każdy interes, tj. interes faktyczny i
prawny. Wiąże się on z dążeniem do uzyskania zamówienia w konkretnym postępowaniu o udzielenie zamówienia lub konkursie, tj. w postępowaniu lub konkursie, w którym wnoszone jest odwołanie. Tak szerokie zakreślenie w ustawie kręgu osób legitymowanych do
wniesienia środka ochrony prawnej ma swoje źródło w postanowieniach art. 1 ust. 3 dyrektywy 89/665/EWG, który stanowi, że państwa członkowskie zapewniają dostępność
procedur odwoławczych w ramach szczegółowych przepisów, które państwa członkowskie mogą ustanowić dla każdego podmiotu, który ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia i który poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku domniemanego naruszenia. Analogiczne postanowienia zawiera również art. 1 ust. 3 dyrektywy 92/13/EWG. Ocena, czy dany podmiot posiada interes w uzyskaniu zamówienia lub nagrody w konkursie winna być badana na gruncie okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Przy czym wskazać w tym miejscu należy, że w niektórych stanach faktycznych wykonawca może mieć interes w uzyskaniu zamówienia nawet wówczas, gdy uwzględnienie wniesionego przez niego odwołania miałoby prowadzić do unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie C-131/16).

Wskazać tu należało, iż o ile zamawiający zawarł w dniu 31 stycznia 2025 r. z przeciwnikiem skargi - (...) S.A. umowę o udzielenie zamówienia publicznego, to interes prawny w rozpoznaniu skargi zawierał się w zgłoszonym przez skarżącego żądaniu zamiennym skargi obejmującym żądanie stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy PZP.

Następnie wskazać należało, iż Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Krajową Izbę Odwoławczą, jak i wywody prawne zawarte w uzasadnieniu wyroku Izby. Zauważyć również należy, iż w istocie wywody zawarte w części
merytorycznej skargi sprowadzają się do prezentowania przez skarżącego własnej, a konkurencyjnej wobec Izby oceny faktycznej i prawnej sprawy. W ocenie Sądu Okręgowego natomiast Krajowa Izba Odwoławcza w sposób staranny, wyczerpujący i wszechstronny wyjaśniła podstawy uwzględnienia odwołania w niniejszej sprawie. Ocena materiału dowodowego została dokonana bowiem w sposób bezstronny, nie naruszała granic oceny swobodnej, była zgodna z zasadami doświadczenia życiowego oraz nie zawierała błędów faktycznych lub logicznych, stąd ustalenia te Sąd Okręgowy uznaje za własne.

Zauważyć tu również należy, iż rozpoznając odwołanie Izba ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału (art. 542 ust. 1 ustawy PZP). W zaskarżonym wyroku Izba prawidłowo ustaliła zatem stan faktyczny, z którym skarżący też co do zasady nie polemizuje, ale
wyłącznie w odmienny sposób dokonuje oceny zgromadzonego materiału dowodowego i przedstawia różne, w stosunku do Izby wnioski. Dodać zaś należy, iż w ocenie Sądu sama
nawet możliwość wywiedzenia z danego materiału dowodowego wniosków innych, niż wywodzi je skarżący, nie narusza jeszcze zasady swobodnej oceny dowodów i nie świadczy też jeszcze o braku logicznego powiązania przyjętych wniosków z zebranym materiałem dowodowym. Błędy, na które zaś wskazuje skarżący (...)sp. z
o.o., mające być następstwem naruszenia art. 542 ustawy PZP odnoszą się w zasadzie do zarzutów prawa materialnego, a w istocie głównie do zarzutu – zdaniem skarżącego – błędnej wykładni ( zarzut naruszenia art. 65 k.c.) przez odwołującego, zamawiającego oraz przez Izbę postanowień SWZ. W ocenie Sądu Okręgowego zasadnym było natomiast podzielenie także argumentacji prawnej przedstawionej przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zarzuty skargi (...) sp. z o.o. koncentrują się wokół podstawy, od której należy liczyć limit 5% wartości zamówienia wskazany w SWZ dla obu części przedmiotowego zamówienia. Na początkowym etapie postepowania zamawiający nie określił wartości wspomnianego limitu dla obu części zamówienia, ujętych w załącznikach „Wykaz cen” i zawarty on został wyłącznie w załączniku 2A, zawierającym wykaz cen dla części I zamówienia dla pozycji „Wymagania ogólne”. Jednak odpowiednik tej sekcji dokumentu dla części II, a zatem załącznik 2B, już go nie posiadał. Zamawiający dostrzegł wspomnianą rozbieżność i po publikacji pełnej dokumentacji zamówienia zgłosił potrzebę ujednolicenia przedmiotowych formularzy na zapisy analogiczne w stosunku do załącznika
2A poprzez procedurę wyjaśniania dokumentacji. Oznaczało to zatem wymóg uwzględnienia przez wykonawców wskazanego limitu określonego jako „ryczałt do 5%” wartości
zamówienia dla pozycji „Wymagania ogólne” w formularzu „Wykaz cen”.

W ramach postępowania przetargowego w ofercie (...) sp.
z o.o. nastąpiła omyłka rachunkowa, która została dostrzeżona przez zamawiającego.
Skarżący został wezwany do złożenia wyjaśnień co do niezgodności podanej kwoty w
stosunku do jej elementów składowych, zawartych w tabeli. W pozycji II.1 Wykazu cen dla zadania częściowego 1 została wpisana kwota to 400 000 zł, podczas gdy z suma podanych elementów (od 1.1 do 1.4) wskazywała na wartość 1 365 000,00 zł. Analogicznie dla zadania częściowego 2 wpisana suma 800 000 zł była niezgodna z realną wartością elementów składowych (poz. 1.1 – 1.5) podanych wartości i powinna wynosić 2 350 000 zł. W wyniku poprawienia obu pozycji zmianie uległa zatem wartość netto za zakresy podstawowe. Jednocześnie Sąd Okręgowy zauważa, że niniejsza omyłka rachunkowa nie podlegała wątpliwościom dowodowym w trakcie postępowania. W konsekwencji powyższej zmiany wartości w „Wykazie cen” przekroczony został wskazany limit 5% dla pozycji „Wymagania ogólne” dla obu części zamówienia. Dla wskazanych kwot dla części I zamówienia wskazana pozycja wyniosła 2 698 337,01 zł, co stanowi 5,017% wartości zamówienia, natomiast dla części II wartość ta to 4 696 210,52 zł, wynosząca 5,022% wartości zamówienia. Przekroczenie, choć niewielkie, stanowiło uzasadnioną podstawę do stwierdzenia przekroczenia maksymalnego limitu 5% i odrzucenia oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, zgodnie z którym zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia.

Skarżący przed Izbą podniósł, że dokument, jakim jest „Wykaz cen”, składany przez wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia nie stanowi treści oferty i ma
charakter jedynie pomocniczy. Sąd Okręgowy nie podziela tego stanowiska, ponieważ
zgodnie z Warunkami Szczególnymi w subklauzuli 1.1.1.6 a czy też subklauzuli 1.5 widnieje zapis informujący, że formularz „Wykaz cen” jest nieodłączną częścią Kontraktu. Niezależnie też od charakteru tego dokumentu, stanowi on treść oferty jako element wymagany od uczestników przystępujących do postępowania. Ponadto, podlega on ocenie zgodności z postanowieniami SWZ określonymi przez zamawiającego, a jednocześnie zamawiający uprawniony jest w celu dokonania wyboru wykonawcy do ukształtowania warunków jakim oferty mają odpowiadać, w tym umożliwiających mu ocenę co do realności, zasadności i prawidłowości żądanych kwot wynagrodzenia, składających się na łączną wartość oferty. Zauważyć tu też należy, iż po ujednolicenie postanowień SWZ co do limitu do 5% wartości zamówienia w obu częściach zamówienia nie było przedmiotem zaskarżenia, ani wątpliwości co do takiego sformułowania tego postanowienia.

Początkowo skarżący odnosił wskazane ograniczenie procentowe w stosunku do wartości łącznej obu części zamówienia, a zatem zsumowanej wartości część 1 i część 2. Wobec tej metodologii liczenia wskazany limit nie zostałby przekroczony ze względu na zwiększenie kwoty podstawy wyliczenia. W dalszej części skargi Skarżący dokumentował
brak przekroczenia 5%, jednak tym razem w stosunku do wartości podstawy zamówienia oszacowanej przez zamawiającego. Powyższe nie znajdowało w ocenie Sądu uzasadnienia.

W myśl art. 30 ust. 1 ustawy PZP w przypadku udzielania zamówienia w częściach, wartość całości zamówienia określana jest jako łączna ich wartość. Jednak przepis ten ma zastosowanie do ustalenia obowiązku stosowania przepisów ustawy w odniesieniu do całego zamówienia i nie oznacza, że wynagrodzenia wykonawców w ramach poszczególnych części powinno być sumowane przy ocenie ofert. Każda z części zamówienia stanowi odrębny przedmiot postępowania, do którego wykonawcy mogą przystępować, składając oferty wyłącznie na wybrane przez siebie części. Skoro więc zamawiający dopuścił możliwość składania przez różnych wykonawców odrębnych ofert na poszczególne części zamówienia i wykonawcy mogli ubierać się o udzielenie zamówienia w odniesieniu do jednej lub obu
części, należało rozpatrywać wynagrodzenie za każdą część zamówienia oddzielnie, bez ich sumowania. Należy mieć zatem na uwadze, że w kontekście wyliczenia przedmiotowego
limitu 5% wartość zamówienia nie odnosiła się zatem do obu części zamówienia liczonej łącznie, ponieważ nie jest koniecznym, aby obie części realizowane były przez jednego wykonawcę.

Skoro też zamówienie zostało podzielone na dwie części, a do każdej z nich wykonawcy mieli możliwość zgłoszenia swoich ofert niezależnie, to odnoszenie limitu 5% do sumy wartości obu części, zamiast do wartości poszczególnych części zamówienia należałoby uznać za nieuprawnione. Składając bowiem ofertę na jedną część zamówienia oferent nie byłby w
stanie – nie znając przecież nieudostępnionej publicznie wartości oferty składanej przez
innego wykonawcę – prawidłowo sformułować treści oferty i spełnić warunku limitu do 5% zamówienia.

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest też podstaw do stosowania w niniejszym stanie faktycznym przepisów początkowych ustawy PZP, a w tym art. 28-30. Wskazać bowiem należy, że zarówno z systematyki ustawy jak i z opinii komentatorów wynika, że ustalenie przez zamawiającego wartości przedmiotu zamówienia (art. 30 PZP) jest dokonywane na początkowym etapie postępowania, gdy zamawiający w ogóle rozstrzyga, jaki tryb postępowania zastosować. Na takim etapie postępowania postanowienia SWZ nie są jeszcze

sformułowane, ponieważ najpierw należy ustalić wartość zamówienia. Na tym etapie nie jest możliwe też jeszcze składanie ofert, a informacja o danym zamówieniu publicznym nie jest też jeszcze poddana publikacji. Zatem skoro niniejsze postanowienia SWZ stanowią, że zamówienie zostało podzielone na dwie części i do każdej z nich wykonawcy mogą zgłaszać oferty niezależnie, to nielogicznym byłoby odnoszenie limitu 5% do wartości całego zamówienia. Nie byłoby bowiem możliwe branie pod uwagę oferty innego, nieznanego na tym etapie postępowania wykonawcy wraz z jego nieznaną jeszcze ofertą i policzenie sumy wartości zamówienia w obu częściach. „Wartość zamówienia” do której odnosi się przedmiotowy limit 5% nie stanowi zatem wartości zamówienia o której mowa w art. 28-30 PZP.

W konsekwencji, w świetle powyższego, należało uznać, iż Krajowa Izba
Odwoławcza prawidłowo wywiodła, iż wykonawca (...) sp. z o.o. przekroczył określony limit w obu formularzach, zawierających wykazy cen.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy uznał, że wszystkie podniesione przez skarżącego zarzuty, tj. naruszenia art. 542 ust. 1 ustawy PZP, w zw. z art. 538 ust. 1 i ust. 2 ustawy PZP, art. 531, art. 552 ust. 1, art. 16 ust. 1 ustawy PZP, art. 226 ust. 1 pkt 5 w zw. z
art. 16 ust. 1 i 2 ustawy PZP oraz art. 8 ust. 1 ustawy PZP w związku z art. 65 k.c. okazały się niezasadne, wobec czego oddalił skargę, na podstawie art. 588 ust. 1 ustawy PZP.

O kosztach Sąd Okręgowy orzekl zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania zasądzając je od Skarżącego na rzecz przeciwnika skargi, zgodnie art. 589 ust.
1 ustawy PZP.

Andrzej Sobieszczański Alicja Dziekańska Monika Skalska