Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Aleksandra Komór

Sędziowie: Sylwia Paschke

Anna Żuława

Protokolant: Dariusz Książyk

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2025 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego

z udziałem:

skarżącego - zamawiającego (...) spółki akcyjnej w W.

przeciwnika skargi (...) spółki akcyjnej w W.

ze skargi zamawiającego

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej

z dnia 3 października 2024 r. sygn. akt (...)

1.  oddala skargę,

2.  zasądza od (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz (...) spółki akcyjnej w W. 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego.

Sylwia Paschke Aleksandra Komór Anna Żuława

Sygn. akt XXIII Zs 161/24

UZASADNIENIE

Zamawiający (...) spółka akcyjna w W. prowadzi na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 roku – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320, dalej: ustawa PZP) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na roboty budowlane w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą „Przebudowa dworca kolejowego D. w systemie projektuj i buduj” o numerze (...). Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 8 marca 2024 roku pod numerem publikacji ogłoszenia 142570-2024 oraz numerem wydania Dz.U. S: 49/2024.

Do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 września 2024 roku odwołanie wniósł wykonawca (...) spółka akcyjna w W. od czynności oraz zaniechania dokonania czynności przez Zamawiającego – niezgodnych z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych, polegających na unieważnieniu postępowania, mimo braku spełnienia ustawowych przesłanek, o których mowa w art. 255 pkt 6 ustawy PZP.

Odwołujący (...) S.A. zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 255 pkt 6 ustawy PZP w zw. z art. 16 ustawy PZP, przez unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego z uwagi na okoliczność, że postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego, w sytuacji, gdy tego rodzaju okoliczności w postępowaniu nie wystąpiły, a zamawiający nie wykazał ich zaistnienia, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia podstawowych zasad prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności unieważnienia postępowania i powtórzenia czynności badania i oceny ofert.

(...) Państwowe S.A. złożył pisemną odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania w całości.

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku wydanym w dniu 3 października 2024 roku w sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt (...) po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej dnia 9 września 2024 roku przez Wykonawcę (...) S.A. w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego (...) S.A. w punkcie pierwszym uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności unieważnienia postępowania, zaś w punkcie drugim kosztami postępowania obciążyła Zamawiającego (...) S.A.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że w dniu 22 maja 2024 roku nastąpiło otwarcie ofert w ramach postępowania, przed którym Zamawiający, stosownie do art. 222 ust. 4 ustawy PZP, wskazał kwotę brutto jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, określając ją na poziomie 32 415 333,90 zł brutto.

Następnie, zgodnie z art. 222 ust. 5 ustawy PZP, Zamawiający poinformował o wykonawcach (łącznie oferty złożyło 4 wykonawców), którzy złożyli oferty w ramach postępowania i zaoferowanych przez nich cenach brutto.

Jak referowała Izba, w dniu 29 sierpnia 2024 roku Zamawiający przekazał wykonawcom zawiadomienie o unieważnieniu postępowania. Jako podstawę prawną swojej decyzji Zamawiający wskazał art. 255 pkt 6 ustawy PZP.

W ramach uzasadnienia Zamawiający podał, że opracowany na potrzeby przedmiotowego postępowania Program Funkcjonalno-Użytkowy wymagał zachowania nastawni wraz z pomieszczeniami towarzyszącymi, co skutkowało koniecznością przewidzenia szeregu warunków i ograniczeń związanych z wykonaniem przedmiotu zamówienia dotyczących tych pomieszczeń. Wskazane w Programie Funkcjonalno-Użytkowym, w dziale Zakres planowanych robót budowlanych, warunki, w szczególności: prowadzenia prac budowlanych przy zachowaniu ciągłości funkcjonowania nastawni z zachowaniem ostrożności celem nienaruszenia czynnych instalacji związanych z pracą nastawni, wymuszały na potencjalnym wykonawcy robót oraz projektancie wprowadzenie założeń związanych z etapowaniem robót budowlanych.

Powyższe podyktowane było przeświadczeniem Zamawiającego, że dworzec kolejowy w D., po przebudowie, będzie pełnił dotychczasową funkcję, tj. obsługi pasażerskiej (w mniejszej części budynku) oraz nastawni wraz z pomieszczeniami towarzyszącymi (w większej część budynku).

Zamawiający na etapie badania i oceny ofert, powziął informacje, że opis przyszłej inwestycji zawarty w Programie F.-Użytkowym, stanowiącym podstawę do sporządzenia oferty, zawiera informacje oraz wymagania, które nie odpowiadają stanowi faktycznemu, przez co uznał go za wadliwy. Nieprawidłowości ujawnione w Programie F.-Użytkowym w ocenie Zamawiającego stanowiły wadę, której na ówczesnym etapie postępowania nie można było usunąć.

Zamawiający podał, że przed upływem terminu składania ofert, na etapie, na którym możliwa jest modyfikacja Specyfikacji Warunków Zamówienia, z zastrzeżeniem art. 137 ust. 7 ustawy PZP, nie posiadał wiedzy, iż spółka (...) S.A., będąca najemcą powierzchni technicznych, nie planuje, dalszego wykorzystania i zarządzania pomieszczeniami technicznymi oraz pomieszczeniami, w których znajdują się urządzenia nastawni, w dotychczasowym zakresie. Termin zakończenia eksploatacji urządzeń nastawni, a w rezultacie jej całkowita likwidacja nastąpi, zanim wykonany zostanie przedmiot zamówienia.

Zamawiający wskazał, iż przeznaczenie poszczególnych pomieszczeń miało zasadniczy wpływ na układ funkcjonalny, formę architektoniczną oraz sposób realizacji przedmiotu zamówienia. Zdaniem Zamawiającego, zmiana treści Specyfikacji Warunków Zamówienia w zakresie Programu F.-Użytkowego, którą Zamawiający, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 137 ust. 7 ustawy PZP, mógłby ewentualnie dokonać przed upływem terminu składania ofert, gdyby powziął powyższe informacje znacznie wcześniej, mogłaby doprowadzić do zmiany kręgu wykonawców, gdyż z przedmiotu zamówienia wyłączone zostałyby roboty budowlane związane z pracami prowadzonym w warunkach nieprzerwanej pracy nastawni. Na etapie składania ofert ani Wykonawcy ani Zamawiający nie posiadali wiedzy, iż nastąpiły zmiany w przeznaczeniu pomieszczeń, w tym funkcji poszczególnych pomieszczeń.

Zamawiający wywodził, że na ówczesnym etapie postępowania Wykonawcy nie mieli już możliwości dostosowania ceny do nowych wymagań Zamawiającego w szczególności, jeśli Zamawiający przewidział wynagrodzenie w formie ryczałtowej. Żaden z Wykonawców nie mógł też skalkulować tego ryzyka w cenie oferty, która także ma charakter ryczałtowy, co z kolei w ocenie Zamawiającego świadczyło o braku porównywalności ofert.

Dalej w uzasadnieniu unieważnienia postępowania wskazano na art. 99 ust. 1 ustawy PZP, który zobowiązuje zamawiającego do opisania przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. W przypadku, gdy przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane, zamawiający opisuje przedmiot zamówienia za pomocą programu funkcjonalno-użytkowego (jak stanowi art. 103 ust 3 ustawy PZP), którego celem jest określenie wymagań zamawiającego dotyczących planowanej inwestycji budowlanej. Program funkcjonalno-użytkowy obejmuje opis zadania budowlanego, w którym podaje się przeznaczenie ukończonych robót budowlanych oraz stawiane im wymagania techniczne, ekonomiczne, architektoniczne, materiałowe i funkcjonalne.

Jak wskazuje natomiast rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z 20 grudnia 2021 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, część opisowa PFU obejmuje opis ogólny przedmiotu zamówienia oraz opis wymagań zamawiającego w stosunku do przedmiotu zamówienia.

Wypełniając obowiązki wynikające z ww. przepisów Zamawiający w przygotowanym Programie F.-Użytkowym wskazał m.in. na następujące kwestie:

- obowiązek związany z koniecznością prowadzenia prac przy zachowaniu ciągłości funkcjonowania nastawni oraz pod ścisłym nadzorem i w uzgodnieniu z (...) S.A.,

- wyłączenie określonych prac z pomieszczeń czynnej nastawni (w tym m.in. brak konieczności demontażu wyposażenia i urządzeń czynnej nastawni oraz instalacji i urządzeń),

- konieczność założenia odpowiedniego etapowania robót (harmonogramu prac przy czynnej nastawni),

- konieczność wykonania prac w pomieszczeniach nastawni według szczegółowego zakresu opisanego w Koncepcji wielobranżowej.

Powyższe znalazło również odzwierciedlenie w odpowiedziach z dnia 16 kwietnia 2024 roku udzielonych Wykonawcom na złożone przez nich wnioski o wyjaśnienie treści Specyfikacji Warunków Zamówienia.

Wynikiem inwestycji miało być nie tylko zachowanie obsługi pasażerskiej, ale także dalsze wykorzystywanie dworca kolejowego na potrzeby funkcjonowania nastawni. W rezultacie tego, Program F.-Użytkowy został podporządkowany ograniczeniom wynikającym zarówno z potrzeby bieżącego funkcjonowania nastawni, jak również wykorzystywania pomieszczeń dworca na potrzeby jej funkcjonowania w przyszłości.

Mając na uwadze powyższe, Zamawiający uznał, że Program F.-Użytkowy zawiera zatem informacje oraz wymagania, których wykonanie na etapie realizacji zadania inwestycyjnego jest bezprzedmiotowe. Skoro w budynku dworca nie będzie działała nastawnia, to opis zadania inwestycyjnego, w którym podane zostało, że przeznaczenie ukończonych robót budowlanych oraz funkcja pomieszczeń nastawni pozostaje bez zmian, jest opisem zawierającym informacje nie odpowiadające stanowi faktycznemu, a przez to wadliwe. Sposób użytkowania poszczególnych pomieszczeń budynku dworca ma zasadniczy wpływ na układ funkcjonalny, formę architektoniczną planowanej inwestycji oraz na sposób realizacji przedmiotu zamówienia.

W konsekwencji, Zamawiający podkreślał, że przygotowany Program Funkcjonalno-Użytkowy jest niezgodny z art. 103 ust. 3 ustawy PZP, § 18 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z 20 grudnia 2021 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, oraz jest niezgodny z zapisami art. 99 ust. 1 ustawy PZP, a w konsekwencji także z art. 16 pkt 1 ustawy PZP oraz art. 17 ust. 2 ustawy PZP.

Opracowany Program F.-Użytkowy obarczony jest wadami i nie może zostać uznany za wyczerpujący oraz uwzględniający wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Uwzględnia błędne wymagania i wytyczne w zakresie przeznaczenia ukończonych robót z zachowaniem nastawni i funkcji poszczególnych pomieszczeń, których realizacja jest bezprzedmiotowa.

Skutkiem powyższego, zaistniała w przedmiotowym postępowaniu wada dotycząca błędnie opisanego przedmiotu zamówienia w ocenie Zamawiającego jest wadą uniemożliwiającą zawarcia niepodlegającej unieważnieniu umowy o udzielenie zamówienia publicznego, a wada ta ma charakter bezwzględnie nieusuwalny.

Reasumując powyższe, Zamawiający stwierdził, iż:

- postępowanie zostało przeprowadzone z naruszeniem przepisów ustawy regulujących udzielenie zamówienia (analiza Programu F.-Użytkowego wskazuje na niezgodność z zapisami art. 99 ust 1 oraz art. 103 ust 3 ustawy PZP poprzez błędne wskazanie przeznaczenia ukończonych robót, zakresu robót budowalnych w nastawni oraz pomieszczeniach towarzyszących, a w konsekwencji błędne określenie właściwości funkcjonalno-użytkowych wraz z określeniem funkcji jakie pomieszczenia te maja spełniać);

- wada jest niemożliwa do usunięcia (wady Programu F.-Użytkowego nie są możliwe do usunięcia na tym etapie postępowania, bowiem wyeliminowanie wad wymagałoby zmiany Programu F.-Użytkowego, co nie jest możliwe po upływie terminu do składania ofert);

- wada skutkuje niemożliwością zawarcia niepodlegającej unieważnieniu umowy o udzielenie zamówienia publicznego (jak stanowi art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP umowa podlega unieważnieniu, jeżeli Zamawiający z naruszeniem ustawy udzielił zamówienia).

Z tak przedstawionym stanowiskiem Zamawiającego nie zgodziła się Krajowa Izba Odwoławcza. Zdaniem Izby nie ma racji Zamawiający, który twierdzi, że „postępowanie zostało przeprowadzone z naruszeniem przepisów ustawy regulujących udzielenie zamówienia (…)”, gdyż samo postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, do chwili ogłoszenia informacji o unieważnieniu przedmiotowego postępowania było prowadzone w sposób prawidłowy i nie zawierało w sobie wady. Dopiero bowiem po terminie składania i otwarcia ofert Zamawiający otrzymał informację o zmianie funkcjonalnej niektórych pomieszczeń, która to informacja została przekazana Zamawiającemu pismami z 18 i 21 czerwca 2024 roku.

W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej, zmiany powyższe (wskazane w ww. pismach) nie mogą stanowić podstawy do unieważnienia postępowania na podstawie przepisu art. 255 pkt 6 ustawy PZP. Przepis ten stanowi, że zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego.

Izba w całości podzieliła argumentację Odwołującego (...) S.A. oraz powołane w odwołaniu orzecznictwo odnoszące się do kwestii związanych z wyjątkowym charakterem omawianego przepisu, tj. dotyczących wyjątkowych i stricte szczególnych okoliczności, których stwierdzenie musi być jednoznacznie determinujące obowiązek zastosowania wskazanego przepisu. W okolicznościach przedmiotowej sprawy Izba stwierdziła, że czynność Zamawiającego nie była prawidłowa, gdyż zakres zmian, które uzasadniały w ocenie Zamawiającego unieważnienie postępowania, był marginalny i nieistotny. Okoliczności przeciwnej zamawiający nie wykazał. Jak słusznie bowiem podnosił Odwołujący koszt zmiany zakresu zamówienia oscylował (wg. wyliczeń Odwołującego) w okolicach 1% wartości szacunkowej zamówienia i ok. 2,18% wartości oferty Odwołującego.

Izba przyznała, że przepis art. 255 pkt 6 ustawy PZP nie wskazuje, że wartość prac ma znaczenie przy zastosowaniu tego przepisu, jednakże może wpływać na ustalenie czy postępowanie jest obarczone niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zdaniem Izby znikoma wartość prac nie może być uznana za podstawę do stwierdzenia, że postępowanie obarczone jest taką wadą, że konieczne jest jego unieważnienie.

Zamawiający powoływał się również na okoliczność, że innego rodzaju zachowanie naruszyłoby zasadę określoną przepisem art. 16 ust. 1 ustawy PZP, który stanowi, że zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców, gdyż w przypadku gdyby przedmiot zamówienia został opisany z uwzględnieniem zmian wynikających z pism (...) S.A. z 18 i 21 czerwca 2024 roku, to zakres podmiotowy wykonawców mógłby się zmienić. Izba stanęła na stanowisk, że profesjonalne podmioty uczestniczące na rynku zamówień publicznych w Polsce, świadome zadań im stawianych przez zamawiających są w stanie zweryfikować zasadność uczestnictwa w danym postępowaniu przetargowym. Sokoro zatem w przedmiotowym postępowaniu ofertę złożyło 4 wykonawców, oznaczać to może, że zainteresowanie tym kontraktem nie byłoby większe przy zmianie zakresu prac, które tak jak to wcześniej wskazywano są marginalne. Tym samym stanowisko Zamawiającego w tym zakresie Izba uznała za niezasadne.

W opinii Izby, nie można też nie brać pod uwagę okoliczności, którą bagatelizuje Zamawiający, że przedmiot zamówienia ma być zrealizowany w formule „zaprojektuj i wybuduj”. Taka formuła realizacji przedmiotu zamówienia oznacza bowiem, że zakres materiałów, jaki otrzymuje wykonawca od zamawiającego, m.in. w ramach opisu przedmiotu zamówienia, jest znacznie ograniczony (w stosunku do występującego w przypadku formuły „wybuduj”), a co za tym idzie założenia koncepcyjne czy też finansowe przyszłej, planowanej inwestycji opracowane są w odmiennych warunkach niż dla formuły „wybuduj”. Nie oznacza to oczywiście twierdzenia, że z uwagi na zastosowaną w postępowaniu formułę wykonania zamówienia wykonawcom należy pozwolić na składanie ofert nieodpowiadających wymaganiom Programu Funkcjonalno-Użytkowego. Izba nie pominęła faktu, że specyfika tego rodzaju inwestycji sprowadza się do powierzenia wykonawcom opracowania dokumentacji projektowej (co nastąpi dopiero po zawarciu umowy), która nie istnieje na etapie dokonywania oceny ofert. Izba podkreśliła, że nie można zatem pomijać faktu, że wiążąca dokumentacja projektowa jeszcze nie istnieje (gdyż zostanie dopiero opracowana), a ma dla realizacji przedmiotu zamówienia kluczowe znaczenie.

Odnośnie powyższego twierdzenia za istotne Izba uznała również postanowienia załącznika numer 11 do Specyfikacji Warunków Zamówienia (Wzór umowy), które precyzują również możliwość wprowadzania zmian do zakresu realizacji przedmiotu zamówienia, gdzie zamawiający wskazał:

„§ 13 KONTROLA I ODBIÓR ROBÓT BUDOWLANYCH, ust. 11. Czynności odbioru końcowego będą przebiegać w następujący sposób, pkt 4) Dokumentacja powykonawcza powinna zawierać w szczególności: lit. o) kopię projektu budowlanego i wykonawczego z naniesionymi zmianami wprowadzonymi w trakcie realizacji robót (…),

§ 20 NADZÓR, ust. 6. Inżynier Kontraktu nie ma prawa do dokonywania ingerencji skutkujących podwyższeniem kosztów inwestycji ponoszonych przez Zamawiającego, zmianą zakresu Umowy, zmianą wysokości wynagrodzenia Wykonawcy lub przedłużeniem terminu realizacji Umowy, bez uprzedniej zgody Zamawiającego wyrażonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności,

§ 22 ZMIANY UMOWY, ust. 1. Zamawiający dopuszcza możliwość zmiany postanowień zawartej Umowy, w stosunku do treści oferty, na podstawie, której dokonano wyboru Wykonawcy, w następującym zakresie i warunkach wprowadzenia zmian:

1) wprowadzenia zmian w wykonywanych robotach budowlanych nie wymagających zmiany decyzji budowlanej (w tym pozwolenia na budowę lub pozwolenia na prowadzenie prac konserwatorskich i/lub restauratorskich), ani zapłaty dodatkowego wynagrodzenia na rzecz Wykonawcy

(…)

W takiej sytuacji zmianie może ulec:

A. zakres prac – poprzez jego zmniejszenie lub rozszerzenie, w tym określenie prac do wykonania lub zmian w robotach

B. zakres Przedmiotu Umowy/ Etapu lub Etapów /Kamieni Milowych, poprzez jego/ ich rozszerzenie lub zmniejszenie, w tym określenie prac do wykonania lub zmian w robotach

C. wartość Kamieni Milowych

D. termin realizacji Umowy/ Etapu lub Etapów/Kamieni Milowych – poprzez jego/ ich wydłużenie lub skrócenie – w przypadku przedłużenia – o czas niezbędny do wprowadzenia zmian, wynikający zarówno z technologii wykonania, jak i czasu na podjęcie decyzji przez Zamawiającego w zakresie realizacji wprowadzanych zmian w wykonywanych robotach budowalnych

(…)

pkt 4) zaniechania wykonania robót, których wykonanie w trakcie realizacji stało się zbędne, czego Strony nie przewidziały w dniu zawarcia Umowy lub wynika ze zmiany okoliczności stanu faktycznego zaistniałego podczas realizacji Umowy uzasadniającego zaniechanie wykonania robót, przy jednoczesnym obniżeniu wartości wynagrodzenia o wartość robót zaniechanych zgodnie z wyceną dokonaną w oparciu o Harmonogram, zaś w przypadku, gdy brak wyceny w Harmonogramie -

(…)

pkt 7) wprowadzenia zmian dotyczących Przedmiotu Umowy w przypadku dokonania określonych czynności lub ich zaniechania przez organy administracji państwowej, w tym organy administracji rządowej, samorządowej, jak również organy i podmioty, których działalność wymaga wydania jakiejkolwiek decyzji, warunków, zezwoleń, uzgodnień, pozwoleń i certyfikatów (w tym konserwatora zabytków) lub innych nakazujących określony tryb postępowania w trakcie wykonywania przedmiotu niniejszej Umowy, w szczególności

pkt 8) wprowadzenia zmian dotyczących Przedmiotu Umowy dotyczących wykonania Przedmiotu Umowy, które wynikają z uzgodnień z gestorami sieci lub spółkami kolejowymi (w tym w zakresie robót wykonywanych na styku inwestycji realizowanych przez (...) S.A. oraz (...) S.A.) - o ile ich powstanie nie jest lub nie było zależne od Wykonawcy”.

Zgodnie z zapatrywaniami Krajowej Izby Odwoławczej powyższe oznaczać może, że w przypadku, gdyby zamawiający nie unieważnił przedmiotowego postępowania, zmiany, które stanowiły podstawę do tej czynności, mogłyby zostać usankcjonowane na etapie realizacji zamówienia, po podpisaniu umowy, lub przed podpisaniem umowy, skoro ta okoliczność była znana Zamawiającemu i Wykonawcom, na tym etapie postępowania.

Skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej uznał, że biorąc pod uwagę całokształt okoliczności przedmiotowego postępowania, fakt unieważnienia postępowania nie znalazł uzasadnienia, a wyliczenie ceny za oferowane roboty było możliwe, niezależnie od tego, jakie są plany co do wykorzystania i zarządzania pomieszczeniami nastawni. Wymagania ukształtowane przez zamawiającego w treści dokumentacji co do sposobu realizacji robót, obowiązki wykonawcy oraz sposób obliczenia ceny wskazują, że przedmiot zamówienia można zrealizować na podstawie opisu przewidzianego przez Zamawiającego, a różnice związane z przeznaczeniem pomieszczeń nastawni nie mają na te okoliczności istotnego wpływu. Zdaniem Izby fakt, że przedmiot ten został opisany w sposób, o jakim pisze zamawiający w treści informacji o unieważnieniu nie przesądza o tym, że przedmiot ten jest opisany w sposób niewłaściwy. Kryteria unieważnienia postępowania mają wynikać z ustawy, a nie z uznania zamawiającego (wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 14 sierpnia 2012 roku, sygn. akt V Ca 788/12).

Izba podkreśliła, że przy wykładni i stosowaniu przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych należy zawsze brać pod uwagę jej cel. Zamawiający jest bowiem zobowiązany do takiego działania oraz takiego korzystania z praw, jakie ustawa mu przypisuje i jego działanie ma doprowadzić do obiektywnie najkorzystniejszego rozstrzygnięcia postępowania. Działanie zamawiającego ma jednocześnie zapewnić poszanowanie zasad prawa zamówień publicznych oraz interesów uczestników procesu udzielania zamówień publicznych.

O kosztach postępowania Krajowa Izba Odwoławcza orzekła stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 575 ustawy PZP oraz § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 roku w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu wysokości wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437).

Zrelacjonowany powyżej wyrok Krajowej Izby Odwoławczej zaskarżył w całości Zamawiający, podnosząc zarzuty naruszenia:

1.  art. 555 ustawy PZP poprzez złamanie zakazu orzekania, co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu;

2.  naruszenie art. 542 ust. 1 ustawy PZP poprzez ocenę sprzeczną z materiałem dowodowym oraz logiką, jak również poprzez wybiórczą, niepełną ocenę i brak wszechstronnego rozważenia zgromadzonego materiału dowodowego, a w konsekwencji przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, prowadzących do błędnych, nielogicznych i sprzecznych ustaleń faktycznych i wniosków, wyrażające się w:

a.  pominięciu dowodów złożonych przez Zamawiającego bez wskazania przyczyn odmówienia im wiarygodności i mocy dowodowej, a w konsekwencji nieustalenie istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy faktów, tj. tego, że:

i.  wadliwość opisu przedmiotu zamówienia dotyczy podstawowego i ustawowego elementu Programu F.-Użytkowego, tj. przeznaczenia ukończonych robót budowlanych oraz stawianym im wymaganiom, w tym wymaganiom funkcjonalnym;

ii.  sposób użytkowania poszczególnych pomieszczeń przez (...) S.A. miał zasadniczy wpływ na układ funkcjonalny, formę architektoniczną planowanej inwestycji, jak również na sposób planowania i realizacji zamówienia;

(...).  ograniczenia w zakresie metody wykonania inwestycji wynikały z powodu konieczności podporządkowania sposobu realizacji inwestycji potrzebie zachowania ciągłości pracy nastawni oraz dalszego utrzymania takiej funkcji budynku, w tym miały wpływ na odpowiedzi udzielane przez Zamawiającego w toku postępowania w zakresie dopuszczalnego sposobu realizacji inwestycji;

iv.  żaden z wykonawców nie miał wiedzy o zakresie zmian, do jakich należałoby dążyć na etapie realizacji zamówienia oraz, że żaden z wykonawców nie mógł tego uwzględnić w cenie swojej oferty;

v.  opis przedmiotu zamówienia nie zawiera rzeczywistych okoliczności i wymagań mających istotny wpływ na ubieganie się o udzielenie zamówienia oraz sporządzenie oferty;

b.  przyjęciu, że wartość wyliczeń przedstawionych przez Odwołującego jest miarodajna dla oceny istotności wady postępowania;

c.  przyjęciu, że wymagania dotyczące utrzymania funkcji nastawni mają znaczenie marginalne tylko z uwagi na wyliczenia przedstawione przez Odwołującego;

d.  przyjęciu, że wymagania dotyczące utrzymania funkcji nastawni nie mają istotnego wpływu na sposób realizacji robót, obowiązki wykonawcy oraz sposób obliczenia ceny oraz, że okoliczność otrzymania po terminie składania ofert informacji o zmianie funkcjonalnej pomieszczeń nie ma znaczenia dla oceny sprawy i prawidłowości prowadzonego postępowania;

e.  przyjęciu, że formuła „projektuj i wybuduj” i wynikająca z tego specyfika inwestycji sprowadzająca się do powierzenia wykonawcom opracowania dokumentacji projektowej mającej kluczowe znaczenie dla realizacji zamówienia, pozwala na sankcjonowanie wad postępowania w sposób, w którym ostatecznie realizowany przedmiot umowy byłby konsekwencją zmian w treści Programu F.-Użytkowego, a nie jedynie skutkiem mieszczącej się w rozsądnych granicach interpretacji czy też dopracowania wymagań opisanych w tym dokumencie;

f.  przyjęciu, że zainteresowanie kontraktem nie byłoby większe przy zmianie zakresu prac;

3.  naruszenie art. 103 ust. 3 ustawy PZP, § 18 ust 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z 20 grudnia 2021 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, oraz art. 99 ust. 1 ustawy PZP, poprzez ich pominięcie przy ocenie istotności wady postępowania wynikającej z wadliwego opisu przedmiotu zamówienia;

4.  naruszenie art. 16 pkt 1 ustawy PZP oraz art. 17 ust. 2 ustawy PZP poprzez przyjęcie, że w zakresie zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz zgodności wyboru wykonawcy z przepisami ustawy mieści się sytuacja, w której na etapie przetargu wprowadza się szereg wymagań i ograniczeń związanych ze sposobem realizacji zamówienia, a następnie wybiera się wykonawcę tylko po to, by od tych wymagań odstąpić i ustalać z wykonawcą inny zakres robót i sposób ich realizacji,

a w konsekwencji wszystkich powyższych:

5.  naruszenie art. 255 pkt 6 ustawy PZP poprzez przyjęcie, że w sprawie nie zaistniała istotna wada postępowania, niemożliwa do usunięcia i uniemożliwiająca zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego, w sytuacji, gdy całokształt okoliczności sprawy wskazuje, iż zostały spełnione wszystkie przesłanki do zastosowania ww. przepisu, a Zamawiający nie dopuścił się jego naruszenia.

Z uwagi na powyższe zarzuty Skarżący Zamawiający wniósł o:

1.  uwzględnienie skargi i orzeczenie wyrokiem co do istoty sprawy, tj. o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez oddalenie odwołania,

2.  obciążenie Przeciwnika Skargi - Odwołującego, kosztami postępowania skargowego, w tym kosztami zastępstwa procesowego za II instancję, oraz rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego, zgodnie z art. 589 ust. 2 ustawy PZP;

3.  przeprowadzenie przed Sądem dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa kolejowego w specjalizacji obejmującej realizację inwestycji w reżimie ustawy Prawo zamówień publicznych, wycenę prac projektowych i wykonania robót budowlanych, jak również przygotowanie procesu inwestycyjnego oraz organizację i zarządzanie procesem budowlanym na okoliczność ustalenia, czy zmiana podstawowego parametru inwestycji, tj. przeznaczenia ukończonych robót budowlanych ma charakter istotny; w tym na okoliczność wysokości kosztów i ryzyk związanych z wymogami dotyczącymi zachowania funkcji nastawni z uwzględnieniem średniego czasu trwania uzgodnień i nadzoru związanych z tymi pracami; wpływu tych wymagań na układ funkcjonalny, formę architektoniczną planowanej inwestycji, jak również na sposób realizacji przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem możliwości lub zasadności realizacji inwestycji w innym kształcie, w szczególności obejmującym rozbiórkę istniejącego obiektu i realizację nowego budynku, oraz wpływu tych wszystkich okoliczności na koszty inwestycji oraz ubieganie się o udzielenie zamówienia, w tym na sposób przygotowania i kalkulacji ofert,

4.  zobowiązanie pozostałych wykonawców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, tj.: 1) konsorcjum firm w składzie: (...) sp. k. (Lider), ul. (...), (...)-(...) W., (...) sp. k. (Partner), ul. (...), (...)-(...) W.; 2) (...) sp. z o.o., ul. (...),(...)-(...) B.; 3) (...), ul. (...), (...)-(...) B., do sporządzenia i przekazania Sądowi informacji o wysokości kosztów skalkulowanych w złożonych przez nich ofertach, a dotyczących wymagań wynikających z Programu Funkcjonalno-Użytkowego w zakresie zachowania w budynku dworca funkcji nastawni,

a w konsekwencji o wydanie wyroku w oparciu o materiał zebrany w postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą oraz w postępowaniu przed Sądem.

W odpowiedzi na skargę Przeciwnik Skargi (...) S.A. wniósł o jej oddalenie w całości jako bezzasadnej oraz zasądzenie od Skarżącego na rzecz Przeciwnika Skargi kosztów niniejszego postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Ponadto Przeciwnik Skargi wystąpił o pominięcie wniosków dowodowych sformułowanych przez Skarżącego, tj. wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa kolejowego oraz wniosku dotyczącego zobowiązania pozostałych wykonawców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego do sporządzenia i przekazania Sądowi informacji o wysokości kosztów skalkulowanych w złożonych przez nich ofertach.

Na rozprawie dnia 16 stycznia 2025 roku Sąd Zamówień Publicznych postanowił na podstawie art. 381 k.p.c. pominąć wnioski dowodowe Skarżącego jako spóźnione. Zgodnie bowiem z art. 381 k.p.c. w zw. z art. 579 ust. 2 ustawy PZP Sąd pomija nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu odwoławczym przed Krajowa Izbą Odwoławczą, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. W niniejszej sprawie wnioskowane przez Zamawiającego dowody w ocenie Sądu Okręgowego mogły być powołane już na etapie postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą. Skarżący jednocześnie nie wykazał, że nie mógł ich powołać na tamtym etapie oraz, że potrzeba ich powołania powstała dopiero na etapie postępowania skargowego przed Sądem. Dlatego też wnioskowane przez Skarżącego dowody podlegały pominięciu jako spóźnione.

Dodatkowo wskazania wymaga, iż fakt przedstawienia wyliczeń przez Odwołującego nie był okolicznością przesądzającą o tym, iż wskazane przez Zamawiającego okoliczności nie zostały uznane za niemożliwą do usunięcia wadę uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy, a w istocie stanowiły jedynie dopełnienie prezentowanego stanowiska strony odwołującej. Dlatego też wzywanie pozostałych wykonawców do złożenia informacji o wysokości kosztów skalkulowanych w złożonych przez nich ofertach, a dotyczących wymagań wynikających z Programu F.-Użytkowego w zakresie zachowania w budynku dworca funkcji nastawni oraz dopuszczenie dowodu z opinii biegłego należało uznać również za bezprzedmiotowe oraz powodujące nadmierne przedłużenie niniejszego postępowania, nie dające się pogodzić z dyrektywą szybkości postępowania w sprawie skargi na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej oraz z terminem wskazanym w art. 587 ust. 1 ustawy PZP.

Ponadto należy zgodzić się ze stanowiskiem Przeciwnika Skargi wyrażonym w odpowiedzi na skargę, że opinia biegłego ani informacje pochodzące od innych wykonawców na tym etapie postępowania nie wniosą do sprawy nic nowego ponad to, co zostało już wykazane za pomocą dokumentów pierwotnych, przedstawionych przez Przeciwnika Skargi w treści odwołania oraz przez Skarżącego w odpowiedzi na odwołanie.

Sąd Okręgowy – Sąd Zamówień Publicznych zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Okręgowego skarga Zamawiającego (...) S.A. nie była zasadna.

Ponieważ Sąd Okręgowy nie prowadził postępowania dowodowego, ani nie zmienił ustaleń faktycznych Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie art. 387 § 2 ¹ k.p.c. (który na podstawie art. 579 ust. 2 ustawy PZP stosuje się odpowiednio również w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi) ograniczy się do przedstawienia jedynie wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Krajową Izbę Odwoławczą stanowiące podstawę uwzględnienia odwołania złożonego przez Wykonawcę (...) S.A., jak i wywody prawne zawarte w uzasadnieniu wyroku Izby. Zauważyć też należy, iż w istocie wywody zawarte w części merytorycznej skargi sprowadzają się do prezentowania przez Skarżącego własnej, a konkurencyjnej wobec Krajowej Izby Odwoławczej oceny faktycznej i prawnej sprawy. W ocenie Sądu Okręgowego natomiast Krajowa Izba Odwoławcza w sposób staranny, wyczerpujący i wszechstronny wyjaśniła podstawy uwzględnienia odwołania w niniejszej sprawie. Ocena materiału dowodowego została dokonana w sposób wszechstronny i bezstronny, nie naruszała granic oceny swobodnej, była zgodna z zasadami doświadczenia życiowego oraz nie zawierała błędów faktycznych lub logicznych, stąd ustalenia te Sąd Okręgowy co do zasady uznaje za własne. Sąd Okręgowy w całości podziela także argumentację prawną przedstawioną przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Przedmiotem odwołania i kolejno skargi była decyzja Zamawiającego z dnia 29 sierpnia 2024 roku o unieważnieniu postepowania w przedmiocie zamówienia publicznego pod nazwą „Przebudowa dworca kolejowego D. w systemie projektuj i buduj”. Jako podstawę tej decyzji Zamawiający wskazał art. 255 pkt 6 ustawy PZP.

Tym samym za kluczowy zarzut skargi należało uznać zarzut naruszenia art. 255 pkt 6 ustawy PZP poprzez przyjęcie, że w sprawie nie zaistniała istotna wada postępowania, niemożliwa do usunięcia i uniemożliwiająca zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego, w sytuacji, gdy całokształt okoliczności sprawy wskazuje, iż zostały spełnione wszystkie przesłanki do zastosowania ww. przepisu, a Zamawiający nie dopuścił się jego naruszenia.

Z uwagi na to, że celem prowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia jest wybór najkorzystniejszej oferty lub wynegocjowanie postanowień umowy (por. art. 7 pkt 18 PZP) instytucja unieważnienia postępowania ma charakter wyjątkowy. Przesłanki unieważnienia postępowania opisane w art. 255 ustawy PZP powinny być więc wykładane z dużą ostrożnością i w sposób zawężający. Podkreślić przy tym należy, że ciężar udowodnienia przesłanek unieważnienia postepowania, zarówno w zakresie okoliczności faktycznych, jak i prawnych, zawsze spoczywa na zamawiającym ( tak np. M. Jaworska w „Prawo zamówień publicznych. Komentarz.”, red. Marzena Jaworska, Dorota Grześkowiak-Stojek, Julia Jarnicka, Agnieszka Matusiak, wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2023 r.).

Zgodnie z art. 255 pkt 6 ustawy PZP wskazanym jako podstawa unieważnienia postępowania w niniejszej sprawie zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Z przepisu tego wynika zatem, że przesłankami unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na jego podstawie, jest wada tego postępowania, która z jednej strony jest niemożliwa do usunięcia, a z drugiej wada ta musi być tego rodzaju, że uniemożliwia zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy. Przy czym aby unieważnienie postępowania było dopuszczalne obie przesłanki muszą wystąpić łącznie. Innymi słowy sama wada postępowania, która da się wyeliminować w dalszym jego toku nie uzasadnia unieważnienia, nawet jeżeli wada ta uniemożliwiałaby zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy. Z drugiej zaś strony nawet jeżeli wada postępowania jest nieusuwalna, ale jest tego rodzaju, że nie uniemożliwia zawarcia umowy, jej wystąpienie nie uzasadnia unieważnienia postępowania. Oznacza to, że nie każde uchybienie przepisom i zasadom postępowania może być podstawą unieważnienia umowy, a jedynie wada, którą uznać można za istotną. Ocena czy w danym postępowania wada taka wystąpiła dokonywana będzie każdorazowo przez zamawiającego, przed podjęciem decyzji o unieważnieniu postepowania. W dalszej zaś kolejności przez Krajową Izbę Odwoławczą i Sąd Zamówień Publicznych, w ramach postępowania odwoławczego i skargowego. Oczywiście aby unieważnienie postępowania było możliwe pomiędzy jego wadą, a niemożnością zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy musi zachodzić adekwatny związek przyczynowy ( wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 28 marca 2024 roku wydany w sprawie o sygn. akt XXIII Zs 7/24).

Poszukując kryteriów oceny czy zachodzi opisana w art. 255 pkt 6 ustawy PZP podstawa unieważnienia postepowania jaką jest brak możliwości zawarcia niepodlegającej unieważnieniu umowy, sięgnąć należy do regulacji art. 457 ustawy PZP określającego przesłanki unieważnienia umowy. Przy czym, z uwagi na podstawę unieważnienia postępowania wskazaną przez Zamawiającego w decyzji z dnia 29 sierpnia 2024 roku, w rozpoznawanej sprawie kluczowe znaczenie ma treść art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP. W myśl tego przepisu umowa podlega unieważnieniu, jeżeli zamawiający z naruszeniem ustawy udzielił zamówienia, zawarł umowę ramową lub ustanowił dynamiczny system zakupów bez uprzedniego zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo przekazania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszenia wszczynającego postępowanie lub bez wymaganego ogłoszenia zmieniającego ogłoszenie wszczynające postępowanie, jeżeli zmiany miały znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert.

W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej ukształtowały się dwa stanowiska odnośnie do wykładni art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP.

Pierwsze stanowisko wskazuje, że art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP odnosi się tylko i wyłącznie do zaniechania obowiązków publikacyjnych w sytuacji, gdy udzielenie zamówienia, zawarcie umowy ramowej lub ustanowienie dynamicznego systemu zakupów nastąpiło bez uprzedniego zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo przekazania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszenia wszczynającego postępowanie lub bez wymaganego ogłoszenia zmieniającego ogłoszenie wszczynające postępowanie, jeżeli zmiany miały znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert. Stanowisko to przeważa w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej i zaprezentowane zostało w następujących wyrokach: Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18 listopada 2021 roku, sygn. akt KIO 3204/21, Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 7 lutego 2022 roku, sygn. akt KIO 169/22, Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 17 marca 2022 roku, sygn. akt KIO 483/22, Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 17 kwietnia 2023 roku, sygn. akt KIO 882/23, Uchwała Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18 maja 2023 roku, sygn. akt KIO/KD 10/23.

Dla przykładu, w wyroku z 18 listopada 2021 roku, sygn. akt (...) Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że z przepisu art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP wynika wprost, że unieważnienie umowy w sprawie zamówienia publicznego na jego podstawie dotyczy sytuacji udzielenia z naruszeniem ustawy zamówienia tj. bez zamieszczenia lub publikacji ogłoszenia wszczynającego to postępowanie lub bez wymaganego ogłoszenia zmieniającego. Izba stanęła na stanowisku, że nie występują w nim dwie niezależne przesłanki, tj. jedna to udzielenie zamówienia z naruszeniem ustawy, a druga to brak zamieszczenia stosownego ogłoszenia o zamówieniu, lecz chodzi o jedną przesłankę, obejmującą dwa przypadki tj. brak ogłoszenia wszczynającego postępowanie oraz brak ogłoszenia zmieniającego ogłoszenie wszczynające postępowanie, pomimo takiego obowiązku wynikającego z ustawy.

Podsumowując, wszystkie naruszenia, o których mowa w art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP dotyczą zaniechania dokonania określonego ogłoszenia. Unieważnienie całego postępowania następuje tylko ze ściśle określonych, dość wąsko zakreślonych przyczyn, do których nie należą wady w opisie Specyfikacji Warunków Zamówienia. Wady te podlegają usunięciu na znacznie wcześniejszym etapie postępowania niż wybór oferty, a jeśli do tego nie dochodzi, to uczestnicy postępowania godzą się na określone w Specyfikacji Warunków Zamówienia postanowienia. Warunki te dotyczą wszystkich uczestniczących w postępowaniu i w tym sensie nie może być mowy o dyskryminacji któregokolwiek z nich. Brak ogłoszenia skutkuje niemożnością skorzystania z innych środków ochrony. Brak niezbędnego postanowienia w Specyfikacji Warunków Zamówienia nie skutkuje tak daleko idącymi konsekwencjami, bowiem uczestnik może zaskarżyć Specyfikację Warunków Zamówienia.

Ponadto w uchwale z dnia 18 maja 2023 roku, sygn. akt (...) Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że przesłanka unieważnienia umowy o zamówienie publiczne określona w art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP dotyczy naruszenia przez zamawiającego obowiązków dotyczących publikacji ogłoszeń. Zgodnie z ww. przepisem, umowa podlega unieważnieniu, jeżeli zamawiający z naruszeniem ustawy udzielił zamówienia, zawarł umowę ramową lub ustanowił dynamiczny system zakupów bez uprzedniego zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo przekazania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszenia wszczynającego postępowanie lub bez wymaganego ogłoszenia zmieniającego ogłoszenie wszczynające postępowanie, jeżeli zmiany miały znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert. W przepisie art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP nie występują dwie niezależne przesłanki, tj. jedna to udzielenie zamówienia z naruszeniem ustawy, a druga to brak zamieszczenia stosownego ogłoszenia o zamówieniu, lecz jest jedna przesłanka, obejmująca dwa przypadki tj. brak ogłoszenia wszczynającego postępowanie oraz brak ogłoszenia zmieniającego ogłoszenie wszczynające postępowanie, pomimo takiego obowiązku wynikającego z ustawy.

Drugie stanowisko wskazuje, że art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP zawiera w sobie dwie niezależne od siebie podstawy unieważnienia umowy tj.:

a)  udzielenie zamówienia publicznego z naruszeniem przepisów ustawy prawo zamówień publicznych,

b)  udzielenie zamówienia, zawarcie umowy ramowej lub ustanowienie dynamicznego systemu zakupów bez uprzedniego zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo przekazania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszenia wszczynającego postępowanie lub bez wymaganego ogłoszenia zmieniającego ogłoszenie wszczynające postępowanie, jeżeli zmiany miały znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert.

Stanowisko takie zaprezentowane zostało w następujących wyrokach: Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 kwietnia 2021 roku, sygn. akt KIO 913/21 , Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 11 czerwca 2021 roku, sygn. akt KIO 1343/2, Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 sierpnia 2021 roku, sygn. akt KIO 1905/21 , Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia z 21 marca 2023 roku, sygn. akt KIO 610/23 .

Dla przykładu, w wyroku z 2 sierpnia 2021 roku, sygn. akt KIO 1905/21 Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że wskazana w art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP przesłanka unieważnienia umowy literalnie obejmuje szerszy zakres sytuacji, przykładowo nie tylko udzielenie zamówienia w niewłaściwym trybie, ale każde naruszenie "niewzruszalne", które mogło mieć znaczenie dla wyboru najkorzystniejszej oferty. Zatem natura możliwych okoliczności w ramach tej przesłanki wskazuje na konieczność ich odniesienia do istotnych elementów postępowania o udzielenie zamówienia, wpływających na przestrzeganie podstawowych zasad udzielania zamówień publicznych, tj. jawności, przejrzystości, uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, związanych z wyborem najkorzystniejszej oferty.

Warto również odwołać się do stanowiska zaprezentowanego przez Krajową Izbę Odwoławczą w wyroku z dnia 21 marca 2023 roku, sygn. akt KIO 610/23 gdzie podano, że przepis art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP sformułowany jest mało przejrzyście, ale trudno byłoby zaakceptować, dlaczego ustawodawca, jako prowadzącą do nieważności umowy, miałby przyjąć jedynie przesłankę związaną z ogłoszeniami, mającymi znaczenie dla sporządzenia ofert, a pominął inne naruszenia przepisów, które takie znaczenia również mają. Dlatego trzeba przyjąć, że intencją ustawodawcy było wprowadzenie przesłanki nieważności umowy zawartej z naruszeniem przepisów Prawa zamówień publicznych, jednak nie każdym, tylko kwalifikowanym - takim, które miało znaczenie dla przygotowania ofert, a więc wpłynęło na wynik postępowania. Generalnie rzecz biorąc przesłanki unieważnienia postępowania mają charakter wysoce sankcyjny i powinny być interpretowane możliwie wąsko, jednak jakakolwiek interpretacja musi uwzględniać sens i cel przepisu. Dlatego ostatecznie, biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Izba doszła do wniosku, że udzielenie zamówienia z naruszeniem przepisów ustawy, tego rodzaju, że miało wpływ na sporządzenie ofert i wynik postępowania, mieści się w normie opisanej w art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP.

Również w Komentarzu do Ustawy Prawo Zamówień Publicznych wydanym przez Urząd Zamówień Publicznych pod red. Huberta Nowaka i Marka Winiarza prezentowane jest stanowisko, że przepis art. 457 ust. 1 pkt. 1 ustawy PZP odwołuje się ogólnie do zawarcia umowy z naruszeniem Prawa zamówień publicznych oraz do zaniechania obowiązków ogłoszeniowych.

Jednakże, przyjęcie, że art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP odnosi się do sytuacji udzielenia zamówienia z naruszeniem przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych nie oznacza automatycznie, że każda nieusuwalna wada postępowania o udzielenie zamówienia publicznego będzie skutkowała jego unieważnieniem. Tak jak zostało to wskazane w przywołanych wyżej wyrokach chodzi o sytuację, gdy zaistniała wada mogła mieć lub miała wpływ na sporządzenie ofert i wynik postępowania. Zaistniałą wadę postępowania należy odnosić do zasad udzielania zamówień publicznych, tj. zasady jawności, przejrzystości, uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców. Należy przeanalizować przebieg postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w którym zaistniała nieusuwalna wada.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy wskazania wymaga, że gdyby przyjąć pierwszą, węższą interpretację art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP, należałoby uznać, ze Zamawiający w decyzji z dnia 29 sierpnia 2024 roku nawet nie próbował wykazać spełnienia przesłanek tegoż artykułu, a więc z całą stanowczością należałoby uznać, że brak było podstaw do unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w oparciu o art. 255 pkt 6 ustawy PZP albowiem nie wykazano braku możliwości zawarcia niepodlegającej unieważnieniu umowy.

Nawet jednakże przy szerszej interpretacji art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP decyzja Zamawiającego decyzji z dnia 29 sierpnia 2024 roku nie wykazuje, aby miało dojść do udzielenie zamówienia publicznego z naruszeniem przepisów ustawy prawo zamówień publicznych. Wskazać bowiem należy, że aby wskazana w zdaniu poprzednim przesłanka została spełniona to zamawiający powinien wykazać, że doszło do naruszenia przepisów ustawy, co jednocześnie stanowiło element istotny, który nie pozwala na kontynuowanie postępowania gdyż nie dojdzie do zawarcia umowy która nie będzie podlegała unieważnieniu. Tego w ramach przedmiotowego postępowania Zamawiający nie wykazał.

Zamawiający podał, że przed upływem terminu składania ofert, na etapie, na którym możliwa jest modyfikacja Specyfikacji Warunków Zamówienia (SWZ), z zastrzeżeniem art. 137 ust. 7 ustawy PZP, nie posiadał wiedzy, iż spółka (...) S.A., będąca najemcą powierzchni technicznych, nie planuje, dalszego wykorzystania i zarządzania pomieszczeniami technicznymi oraz pomieszczeniami, w których znajdują się urządzenia nastawni, w dotychczasowym zakresie. Termin zakończenia eksploatacji urządzeń nastawni, a w rezultacie jej całkowita likwidacja nastąpi, zanim wykonany zostanie przedmiot zamówienia.

Zmiana przeznaczenia części pomieszczeń w ocenie Sądu Zamówień Publicznych nie mogła zostać oceniono jako niemożliwa do usunięcia wada uniemożliwiająca zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie.

Słusznie wskazywał Przeciwnik Skargi (...) S.A. powołując się na orzecznictwo i doktrynę, że błędy w postępowaniu o marginalnym znaczeniu, które pozostają bez wpływu na możliwość zawarcia niepodlegającej unieważnieniu umowy, nie są wystarczającą podstawą do unieważnienia postępowania. Rozszerzająca wykładnia przesłanek unieważnienia postępowania mogłaby prowadzić do manipulowania wynikiem postępowania o udzielenie zamówienia, w szczególności gdy unieważnienie następuje po otwarciu ofert, kiedy zamawiający zna krąg wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia oraz zaoferowane przez nich warunki realizacji zamówienia, a Zamawiający nie może podjąć decyzji o unieważnieniu postępowania jeśli istnieje realne prawdopodobieństwo, że zamówienie będzie wykonane zgodnie z wymaganiami zamawiającego. Podobnie, Zamawiający nie może podejmować decyzji o unieważnieniu postępowania na zasadzie uznaniowości i ponosi on odpowiedzialność za bezpodstawną rezygnację z zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że instytucja unieważnienia nie służy konwalidowaniu wszelkich błędów i niedopatrzeń zamawiającego.

W związku z tym, że celem prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest zawarcie umowy (udzielenie zamówienia), podstawowym zadaniem Zamawiającego w tych szczególnych okolicznościach jest wykazanie zaistnienia realnych wad postępowania, zwłaszcza takich, które byłyby niemożliwe do usunięcia i jednocześnie uniemożliwiały zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy. Niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca klauzuli generalnej przepisu art. 255 pkt 6 ustawy PZP dotyczącego unieważnienia postępowania, która pozwalałaby zamawiającym na unieważnienie postępowania z powołaniem się na jakiekolwiek wady prowadzonych przez nich postępowań. Mogłoby to wprost prowadzić do zagrożenia przestrzegania zasady prowadzenia postępowania z zachowaniem uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, szczególnie w sytuacji, gdy stwierdzenie wad postępowania miało miejsce już po ujawnieniu listy wykonawców, którzy mogą uzyskać dane zamówienie.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Izby i Przeciwnika Skargi, że w niniejszym postępowaniu doszło do naruszenia przez Zamawiającego podstawowych zasad prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego poprzez jego bezpodstawne unieważnienie.

W tym miejscu należy wskazać na okoliczności faktyczne obrazujące o braku wady postępowania, którą można by uznać za istotną, kwalifikowalną a zarazem nieusuwalną.

W pierwszej kolejności za słuszne należało uznać rozważania Izby wskazujące, że przedmiot zamówienia ma być zrealizowany w formule „zaprojektuj i wybuduj”. Taka formuła realizacji przedmiotu zamówienia oznacza bowiem, że zakres materiałów, jaki otrzymuje wykonawca od zamawiającego, m.in. w ramach opisu przedmiotu zamówienia, jest znacznie ograniczony (w stosunku do występującego w przypadku formuły „wybuduj”), a co za tym idzie założenia koncepcyjne czy też finansowe przyszłej, planowanej inwestycji opracowane są w odmiennych warunkach niż dla formuły „wybuduj”. Specyfika tego rodzaju inwestycji sprowadza się do powierzenia wykonawcom opracowania dokumentacji projektowej (co nastąpi dopiero po zawarciu umowy), która nie istnieje na etapie dokonywania oceny ofert. Nie można zatem pomijać faktu, że wiążąca dokumentacja projektowa jeszcze nie istnieje (gdyż zostanie dopiero opracowana), a ma dla realizacji przedmiotu zamówienia kluczowe znaczenie. Tym samym będzie mogła uwzględnić zmianę okoliczności faktycznych na jakie powołuje się Zamawiający, co sprawy, że na etapie budowy aktualny stan faktyczny będzie odzwierciedlony prawidłowo.

Kolejno, odnosząc się do pisma z dnia 18 czerwca 2024 roku należy wskazać, że (...) S.A. podaje, że planuje rezygnację z najmu 42,29 m ^{( 2)} czyli jedynie 25% wynajmowanej powierzchni. Jednocześnie pozostały zakres powierzchni, obejmujący 124 m ^{( 2)} jest w dalszym ciągu rozpatrywany do wynajęcia: „Z uwag na planowaną w ramach projektu KPO ((...)) zmianę dotyczącą uwzględnienia sterowania urządzeń na stacji D. ze stacji A., po zakończeniu ww. projektu - termin końcowy to wg założeń koniec 2025 r. - (...) S.A. planuje rezygnację z najmu części powierzchni ww. budynku. Planowane do rezygnacji pomieszczenia nr 25, 26 oraz 27 o łącznej powierzchni 42,29 m ^{( 2)}. Tym samym ewentualne zainteresowanie najmem powierzchni po zakończeniu projektu KPO, (...) S.A. określa na ok. 124 m ^{( 2)}.”

Nie jest zatem tak, jak twierdził Skarżący, że (...) S.A. zrezygnowała całkowicie z dalszego wykorzystania i zarządzania pomieszczeniami technicznymi, w tym pomieszczeniami nastawni, a zrezygnowała jedynie z najmu części powierzchni w wymiarze 42,29 m ².

Kolejny z załączników do odpowiedzi na odwołanie, a więc pismo z dnia 21 czerwca 2024 roku stanowiło uzupełniające potwierdzenie, że pomieszczenie dyżurnego ruchu będzie istotnie zwolnione, ale pomieszczenia dla pracowników obsługujących urządzenia sterowania ruchem kolejowym będą nadal potrzebne: „uprzejmie informuję, że po zakończeniu projektu (...) nie jest planowane przebywanie pracowników (...) S.A. na stale w pomieszczeniach ww. budynku dworca - stanowisko dyżurnego ruchu, które wymaga obecnie stałej obecności w tym budynku zostanie zwolnione. Natomiast w pomieszczeniach, z których korzystanie będzie kontynuowane po realizacji ww. projektu, będą przebywać pracownicy naszej Spółki wykonując obsługę techniczna wewnętrznych urządzeń srk."

Kolejno wskazania wymaga, że zgodnie z wyliczeniami Przeciwnika Skargi dotyczącymi robót związanych z nastawnią stanowić one mogą wartość około 300 000 zł. Z kolei szacunkowa wartość zamówienia wyniosła 32 415 333,90 zł brutto. Zatem wartość tychże prac będzie stanowiła niewielką część całości realizacji zamówienia.

W tym miejscu należy także podzielić stanowisko wyrażone przez Krajową Izbę Odwoławczą, że fakt unieważnienia postępowania nie znalazł uzasadnienia, a wyliczenie ceny za oferowane roboty było możliwe, niezależnie od tego, jakie są plany co do wykorzystania i zarządzania pomieszczeniami nastawni. Wymagania ukształtowane przez zamawiającego w treści dokumentacji co do sposobu realizacji robót, obowiązki wykonawcy oraz sposób obliczenia ceny wskazują, że przedmiot zamówienia można zrealizować na podstawie opisu przewidzianego przez Zamawiającego, a różnice związane z przeznaczeniem pomieszczeń nastawni nie mają na te okoliczności istotnego wpływu. Fakt, że przedmiot ten został opisany w sposób, o jakim pisze zamawiający w treści informacji o unieważnieniu nie przesądza o tym, że przedmiot ten jest opisany w sposób niewłaściwy.

Ponadto wbrew twierdzeniom Zamawiającego w przedmiotowej sprawie nie będziemy mieli do czynienia z nieporównywalnością ofert wykonawców, albowiem każdy z nich składał ofertę posiadając taką samą wiedzę o aktualnej na dzień składania ofert dokumentacji przetargowej, a więc tworzył ofertę w oparciu o tożsame założenia.

Z przedstawionych względów Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że wskazane w decyzji z dnia 29 sierpnia 2024 roku podstawy unieważnienia postępowania nie zostały przez Zamawiającego wykazane.

Skarżący zarzucił także naruszenie art. 103 ust. 3 ustawy PZP, § 18 ust 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z 20 grudnia 2021 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, oraz art. 99 ust. 1 ustawy PZP, poprzez ich pominięcie przy ocenie istotności wady postępowania wynikającej z wadliwego opisu przedmiotu zamówienia.

Podkreślić należy, że dokumentacja zamówienia, w tym projektowane postanowienia umowne stanowią pewną całość. Stąd jej zapisy nie mogą być interpretowane niezależnie od siebie, każdy z osobna, w oderwaniu od pozostałych. Przeciwnie powinny być wykładane z założeniem, że stanowią pewną spójną całość, gdzie wzajemnie się uzupełniają i pozostają ze sobą w zgodzie. Tymczasem to co proponuje zamawiający pozostaje z tym założeniem w sprzeczności, przytacza on kwestionowane przez siebie zapisy w oderwaniu od pozostałych, pomijając ich wzajemną relację i skupiając się na poszczególnych zapisach, bez uwzględnienia postanowień ogólnych, mających szersze znaczenie.

Krajowa Izba Odwoławcza słusznie bowiem przywołała zapisy złącznika nr 11 do Specyfikacji Warunków Zamówienia (Wzór umowy), które przewidują możliwość zmian w trakcie realizacji zamówienia za aprobatą Zamawiającego. Zmiana więc okoliczności faktycznych towarzyszących realizacji zamówienia może zostać dopasowana do założeń projektu poprzez dokonanie zmian w ramach procedury przewidzianej w postanowieniach umownych. Wobec wykazania powyżej, że zaistniałe okoliczności nie będą powodowały wad kwalifikowalnych, istotnych w opisie przedmiotu zamówienia, tym bardziej możliwość zmiany umowy w celu dopasowania obowiązków stron do nowych założeń zamówienia nie budzi wątpliwości.

Co prawda Skarżący przedstawił także zarzut naruszenia art. 555 ustawy PZP poprzez złamanie zakazu orzekania, co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Skarżący bowiem wskazywał, że we wniesionym w tej sprawie odwołaniu, Odwołujący w uzasadnieniu postawionego zarzutu naruszenia art. 255 pkt 6 ustawy PZP, nie podnosił argumentacji dotyczącej załącznika numer 11 do Specyfikacji Warunków Zamówienia (Wzór umowy). Zdaniem Skarżącego dokładana lektura uzasadnienia wniesionego odwołania wskazuje jednoznacznie, że Odwołujący w ogóle nie wskazywał na powołane przez Izbę postanowienia ze wzoru umowy, w tym w ogóle nie przedstawiał twierdzeń na okoliczność, iż w sprawie nie zaistniała wada o charakterze nieusuwalnym, gdyż zaistniałe zmiany mogłyby zostać usankcjonowane w trybie zmiany umowy. Zdaniem Skarżącego Izba opierając swoje rozstrzygnięcie na argumentacji dotyczącej postanowień ze wzoru umowy, precyzujących możliwość wprowadzenia zmian do zakresu realizacji przedmiotu zamówienia, złamała tym samym zakaz orzekania, co do zarzutów niezawartych w odwołaniu.

Tak przedstawiony przez Skarżącego zarzut nie zasługiwał jednak na uwzględnienie.

Zarówno Krajowa Izba Odwoławcza nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu, jak i Sąd Zamówień Publicznych nie może orzekać co do zarzutów, które nie były przedmiotem odwołania (art. 555 ustawy PZP oraz art. 583 ustawy PZP). Dodatkowo w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi nie można rozszerzyć żądania odwołania ani występować z nowymi żądaniami (art. 582 ustawy PZP).

Powyższe przepisy Ustawy Prawo zamówień publicznych stanowią wyraz konsekwencji ustawodawcy, aby organy orzecznicze (Krajowa Izba Odwoławcza i Sąd Okręgowy – Sąd Zamówień Publicznych) orzekały wyłącznie w zakresie zarzutów, które sformułowane zostały pierwotnie w odwołaniu. Treść zarzutów należy odczytywać łącznie z uzasadnieniem faktycznym i twierdzeniami odwołania.

W ocenie Sądu Okręgowego nie sposób uznać, aby wskazanie w uzasadnieniu wyroku, iż zapisy dokumentacji przetargowej umożliwiają dokonanie zmiany umowy stanowiło orzekanie przez Izbę ponad zarzuty odwołania. Zarzut odwołania odnosił się do naruszenia art. 255 pkt 6 ustawy PZP i w tak określonych ramach procedowała Krajowa Izba Odwoławcza. Natomiast powoływanie przez Izbę okoliczności wynikających z projektowanych postanowień umowy, a więc z dokumentacji postępowania świadczy jedynie o właściwej i wszechstronnej analizie materiału dowodowego który w ramach postępowania odwoławczego powinien stanowić podstawę orzekania w sprawie.

Skarżący wystosował zarzut naruszenia art. 542 ust. 1 ustawy PZP poprzez ocenę sprzeczną z materiałem dowodowym oraz logiką, jak również poprzez wybiórczą, niepełną ocenę i brak wszechstronnego rozważenia zgromadzonego materiału dowodowego, a w konsekwencji przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, prowadzących do błędnych, nielogicznych i sprzecznych ustaleń faktycznych i wniosków.

Wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania odwoławczego (art. 552 ust. 1 ustawy PZP). Ustalony stan rzeczy to taki, który znajduje potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym ocenionym wedle reguł wyrażonych w art. 542 ustawy PZP i reguł dowodowych ustanowionych w oddziale 6 rozdziału 2 działu IX Prawa zamówień publicznych. Postępowanie dowodowe w postępowaniu odwoławczym służy zgromadzeniu dowodów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Skład orzekający ocenia wiarygodność oraz moc każdego z dowodów odrębnie według własnego uznania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału (art. 542 ust. 1 ustawy PZP). Należy wskazać, iż Krajowa Izba Odwoławcza ma swobodę w ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, natomiast zarzut naruszenia tego uprawnienia może być usprawiedliwiony tylko wówczas, gdyby Izba zaprezentowała rozumowanie sprzeczne z regułami logiki bądź doświadczeniem życiowym. Dlatego też dla skuteczności tego zarzutu nie wystarcza stwierdzenie o wadliwości dokonanych ustaleń faktycznych, odwołujących się do stanu faktycznego, który w przekonaniu Skarżącego odpowiada rzeczywistości. Konieczne jest zatem wskazanie przyczyn dyskwalifikujących postępowanie w tym zakresie. Dlatego też należy wskazać jakie kryteria oceny zostały naruszone przy ocenie konkretnych dowodów uznając brak wiarygodności i mocy dowodowej. Natomiast nie jest wystarczające przekonanie strony o innej niż przyjęła Izba wadze, doniosłości poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena Izby.

Sąd Zamówień Publicznych w stosunku do wyroku Krajowej Izby Odwoławczej jest zobowiązany do oceny czy postawiony przez Skarżącego zarzut naruszenia art. 542 ust. 1 ustawy PZP wykazuje, że Izba uchybiła zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego. Jedynie to bowiem może być przeciwstawione uprawnieniu Izby do dokonywania swobodnej oceny dowodów.

Skarżący Zamawiający w przedmiotowej sprawie nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi wykazania przyczyn dyskwalifikujących rozumowanie Krajowej Izby Odwoławczej i ustalenia przez nią dokonane. Skarżący nie wskazał jakie zasady wnioskowania oraz logicznego rozumowania zostały przez Krajową Izbę Odwoławczą naruszone i jaki to miało wpływ na treść ustaleń. Zarzuty naruszenia przepisów postępowania miały zatem jedynie wymiar polemiczny.

W ramach powyżej omówionych zarzutów Sąd Okręgowy odniósł się do zasadniczych ustaleń faktycznych kwestionowanych przez Skarżącego.

Także zarzut naruszenia art. 16 ustawy PZP oraz art. 17 ust. 2 ustawy PZP w świetle poczynionych rozważań wskazujących na brak podstaw do unieważnienia postępowania przez Zamawiającego na podstawie art. 255 pkt 6 ustawy PZP należało uznać za chybiony.

W świetle przytoczonych ustaleń i wniosków, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uznania zasadności zarzutów podniesionych przez Skarżącego, co na podstawie art. 588 ust. 1 ustawy PZP musiało skutkować oddaleniem skargi jako bezzasadnej.

Sąd Okręgowy o kosztach postępowania skargowego orzekł stosownie do treści art. 589 ust. 1 ustawy PZP statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik sporu i tym samym obciążył Skarżącego Zamawiającego (...) S.A. kosztami postępowania w całości jako stronę przegrywającą.

Koszty postępowania wywołanego wniesieniem skargi, poniesione przez Przeciwnika Skargi (...) S.A. sprowadzają się do kwoty wynagrodzenia reprezentującego go radcy prawnego w kwocie 3 600,00 zł ustalonej na podstawie § 14 ust. 2a pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 98 § 1 ¹ k.p.c. koszty zostały przyznane wraz odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o kosztach do dnia zapłaty.

W konsekwencji Sąd Okręgowy zasądził od (...) S.A. na rzecz (...) S.A. 3 600 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego.

Mając powyższe na względzie Sąd Zamówień Publicznych orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia Sylwia Paschke Sędzia Aleksandra Komór Sędzia Anna Żuława