Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sylwia Paschke (spr.)

Sędziowie: Andrzej Sobieszczański

Jolanta Stasińska

Protokolant: sekr. sąd. Weronika Banach

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 20 lutego 2025 r. w Warszawie

sprawy o udzielenie zamówienia publicznego

z udziałem:

zamawiającego Skarbu Państwa – 2 Regionalna Baza Logistyczna

odwołującego M. W.

uczestnika przystępującego po stronie zamawiającego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

ze skargi zamawiającego Skarbu Państwa – 2 Regionalna Baza Logistyczna

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w W.

z dnia 09 października 2024 r., sygn. akt: (...)

1.  oddala skargę,

2.  zasądza od Skarbu Państwa – 2 Regionalna Baza Logistyczna na rzecz M. W. 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

sędzia Andrzej Sobieszczański sędzia Sylwia Paschke sędzia Jolanta Stasińska

Sygn. akt XXIII Zs 163/24

UZASADNIENIE

Zamawiający Skarb Państwa – 2 Regionalna Baza Logistyczna w W. prowadzi na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 roku – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320, dalej: ustawa PZP) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na dostawę pod nazwą „Dostawa ogumienia do pojazdów kołowych”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 27 maja 2024 roku pod numerem Dz.U. S: 101/2024, 311724-2024.

Do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 6 września 2024 roku wpłynęło odwołanie Wykonawcy M. W. wobec czynności i zaniechań Zamawiającego prowadzącego w S. działalność gospodarczą pod firmą (...).

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:

1)  art. 226 ust 1 pkt 5 ustawy PZP przez odrzucenie jego oferty, która nie jest niezgodna z warunkami zamówienia;

2)  art. 223 ust 2 pkt 3 ustawy PZP przez zaniechanie poprawienia w jego ofercie innej omyłki polegającej na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty tj. wpisania do: „Parametrów oferowanego przez Wykonawcę ogumienia” w zakresie zadania numer 4 indeksu nośności w postaci 156J M a w zakresie zadania numer 17 numeru homologacji tj. E2*54R00/24*20609*02 (E20020609).

W rezultacie Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu:

1)  unieważnienia czynności odrzucenia swej oferty w zakresie zadań numer 4 oraz numer 17,

2)  unieważnienia czynności wyboru ofert Wykonawców (...) z siedzibą w S. oraz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B., odpowiednio w zakresie zadań numer 4 oraz numer 17;

3)  dokonania ponownej oceny badania i oceny ofert w zakresie ww. zadań.

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania. W odpowiedzi i w trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska.

Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego zgłosił przystąpienie (...) sp. z o.o. w B.. Przystępujący złożył pismo procesowe, w którym wniósł o oddalenie odwołania. W piśmie i w trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska.

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku wydanym w dniu 9 października 2024 roku w sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt (...) po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 września 2024 roku przez Wykonawcę M. W. prowadzącego w S. działalność gospodarczą pod firmą (...) w postępowaniu prowadzonym przez Skarb Państwa 2. Regionalną Bazę Logistyczną w W. przy udziale Uczestnika po stronie Zamawiającego – Wykonawcy (...) sp. z o.o. w B.

w punkcie pierwszym uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w częściach numer 4 i numer 17, unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego w częściach numer 4 i numer 17, powtórzenie czynności badania i oceny ofert w częściach numer 4 i numer 17, w tym wykonanie - na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP - czynności poprawienia w ofercie Odwołującego w częściach numer 4 i numer 17 innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, zaś w punkcie drugim kosztami postępowania obciążyła 2. Regionalną Bazę Logistyczną w W.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że w Specyfikacji Warunków Zamówienia Zamawiający w Rozdziale III Opis Przedmiotu Zamówienia przewidział, że:

„1. Przedmiotem zamówienia jest dostawa ogumienia do pojazdów kołowych w ilościach:

Nr zadania	Rodzaj opony	Rozmiar	Ilość ogółem	Ilość podstawowa	Ilość opcjonalna
4	Opona drogowo-terenowa do pracy przy zmiennym ciśnieniu	12.00-20	150	50	100
17	Opona terenowa Bieżnik XZL+	14.00 R20	300	100	200

2. Wymogi oraz szczegółowy opis przedmiotu zamówienia wyszczególniono w załączniku nr 1 do SWZ.

3. Zamawiający dopuszcza składanie ofert częściowych. Opis zamówienia zawiera załącznik nr 1 do SWZ.”

Izba relacjonował, że w zakresie zdania numer 17 Zamawiający wprowadził następujący zapis:

„ Z uwagi na fakt, iż Kołowy Transporter Opancerzony (KTO ROSOMAK) w produkcji seryjnej wyposażony jest w opony 14.00 R20 XZL+ (...) (ujęte w katalogu części zamiennych pod numerem części 009155), jego układ centralnego pompowania kół (CPK) posiada kontroler P/N 60012621-3A zaprogramowany do tego konkretnego typu ogumienia. Zastosowanie innego ogumienia wymaga wymiany kontrolera, co generuje dodatkowe koszty. Natomiast eksploatacja innego ogumienia bez wymiany kontrolera może powodować awarię pojazdu – podstawa „Instrukcja eksploatacji KTO PM2 8x8 opis i użytkowanie IEP-001.KTO.PM2/2018”.

W związku z powyższym, dopuszcza się oferowanie do dostawy równoważnego ogumienia (spełniającego ww. parametry techniczne w tym: rozmiar, minimalny indeks nośności, minimalny symbol prędkości oraz pozostałe wymagania techniczne) jedynie po przedstawieniu pisemnej zgody producenta KTO Rosomak, że proponowane ogumienie może być stosowane w pojeździe bez konieczności zmiany kontrolera.”

Jak ustalono w Rozdziale XII Opis Sposobu Przygotowania Ofert Zamawiający postanowił:

„14. Oferta musi zawierać następujące oświadczenia i dokumenty:

a) wypełniony formularz ofertowy sporządzony na podstawie wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do SWZ.”

Kolejno ustalono, że w załączniku numer 3 do Specyfikacji Warunków Zamówienia (formularz ofertowy) Zamawiający przewidział także do wypełnienia tabelę, obejmującą m.in.:

Numer zadania	Rozmiar opony	Nazwa opony	Producent opony	Opona radialna lub diagonalna	Typ opony (dętkowa, bezdętkowa)	Numer homologacji	indeks prędkości	indeks nośności	Warunki eksploat. (letnia, zimowa, całoroczna)
4
17

Krajowa Izba Odwoławcza referowała, że w dniu 25 czerwca 2024 roku Zamawiający dokonał modyfikacji Specyfikacji Warunków Zamówienia, w wyniku której treść Specyfikacji Warunków Zamówienia – Rozdział III Opis przedmiotu zamówienia punkt 13 otrzymała brzmienie:

„Z uwagi na fakt, iż Kołowy Transporter Opancerzony (KTO ROSOMAK) w produkcji seryjnej wyposażony jest w opony 14.00 R20 XZL+ (...) (ujęte w katalogu części zamiennych pod numerem części 009155), jego układ centralnego pompowania kół (CPK) posiada kontroler P/N 60012621-3A zaprogramowany do tego konkretnego typu ogumienia. Zastosowanie innego ogumienia wymaga wymiany kontrolera, co generuje dodatkowe koszty. Natomiast eksploatacja innego ogumienia bez wymiany kontrolera może powodować awarię pojazdu – podstawa „Instrukcja eksploatacji KTO PM2 8x8 opis i użytkowanie IEP-001.KTO.PM2/2018”.

W związku z powyższym, dopuszcza się oferowanie do dostawy opony firmy (...). Zamawiający nie dopuszcza innych opon niż powyższe modele firmy (...).”

Zgodnie z ustaleniami Izby do upływu terminu składania ofert oferty Zamawiającemu złożyli w zakresie części numer 4: Odwołujący M. W., Przystępujący (...) sp. z o.o. i Wykonawca (...). Do upływu terminu składania ofert oferty Zamawiającemu złożyli w zakresie części numer 17: Odwołujący M. W., Przystępujący (...) sp. z o.o. i Wykonawca (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K..

Jak ustaliła Krajowa Izba Odwoławcza Odwołujący złożył formularz ofertowy, w którym w tabeli wskazał:

Numer zadania	Rozmiar opony	Nazwa opony	Producent opony	Opona radialna lub diagonalna	Typ opony (dętkowa, bezdętkowa)	Numer homologacji	indeks prędkości	indeks nośności	Warunki eksploat. (letnia, zimowa, całoroczna)
4	12.00-20	W16A	(...)	Radialna	TT	(...)	J		całoroczna możliwość eksploatacji M+S
17	14.00R20	X Force ZL	(...)	Radialna	TL		K	168/165	całoroczna możliwość eksploatacji

Następnie ustalono, że w dniu 27 sierpnia 2024 roku Zamawiający zawiadomił Odwołującego M. W. o wyborze oferty Przystępującego (...) sp. z o.o., jako

najkorzystniejszej w zakresie zadania numer 17 i o odrzuceniu jego oferty w zakresie części numer 17 na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP. W uzasadnieniu czynności odrzucenia oferty zamawiający wskazał m.in.:

„Zgodnie z treścią art. 226 ust. 1 pkt. 5 Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia. Treść oferty jest jednostronnym zobowiązaniem Wykonawcy do wykonania na rzecz Zamawiającego oznaczonego świadczenia i ma ono merytorycznie odpowiadać opisanym w SWZ potrzebom Zamawiającego.

Zamawiający wymagał, aby Wykonawca w formularzu ofertowym wyspecyfikował: Rozmiar opony/Nazwa opony/Producent opony/Opona radialna lub diagonalna/Typ opony/Numer homologacji/ Indeks prędkości/ /Indeks nośności/ Warunki eksploatowania. Wykonawca w zakresie zadania nr (…) 17 (…) nie wskazał numeru homologacji, (…).

Należy jasno zaznaczyć, iż wskazanie konkretnych parametrów powoduje, że zamawiający może w prawidłowy, rzetelny sposób dokonać badania i oceny ofert oraz powoduje, że w przypadku wyboru oferty zamawiający wie jakiej jakości (klasy) przedmiot umowy zostanie mu dostarczony. Gdyby dla zamawiającego nie były istotne parametry oferowanego ogumienia to nie wskazywałby dodatkowej kolumny do określenia konkretnych parametrów. (…)

W przedmiotowym postępowaniu Wykonawca sporządził ofertę niezgodnie z warunkami określonymi przez zamawiającego, tj. nie wskazał parametrów oferowanego ogumienia do czego był zobowiązany dokumentacją postepowania.

Nieprawidłowym działaniem byłoby chęć uzyskania wyjaśnień w przedmiotowym zakresie, gdyż zgodnie z treścią art. 223 ust. 1 pzp., niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym, a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty a próba ustalenia konkretnych parametrów po upływie terminu składania ofert prowadziłaby do zmiany oświadczenia woli jakim jest oferta w zakresie parametrów ogumienia. (…)

Jednym z najważniejszych etapów postępowania jest badanie i ocena ofert, w którym zamawiający jest zobowiązany sprawdzić zgodność treści oferty z warunkami zamówienia, a w przypadku stwierdzenia rozbieżności powinien wdrożyć procedurę naprawczą, na podstawie art. 223 ust. 2 ustawy Pzp., o ile będzie ona możliwa do zastosowania. Należy jednak podkreślić, iż błędy poczynione w złożonej ofercie nie pozwalają na ich poprawienie, jako oczywistych omyłek pisarskich lub innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty. Zamawiający, aby być pewnym intencji wykonawcy, co do złożonego oświadczenia woli, musiałby skierować do niego wezwanie do wyjaśniania treści oferty, które skutkowałoby negocjowaniem treści oferty, a w konsekwencji jej zmiana. Poprawienie omyłek nie może więc służyć dostosowaniu treści oferty do wymagań zamawiającego, czyli do stworzenia nowego oświadczenia woli wykonawcy na podstawie wymogów zamawiającego, chociaż oświadczenie woli zawarte w ofercie nie daje takich możliwości.”

Izba relacjonowała, że w dniu 28 sierpnia 2024 roku Zamawiający zawiadomił Odwołującego M. W. o wyborze oferty Wykonawcy (...), jako najkorzystniejszej w zakresie zadania numer 4 i o odrzuceniu jego oferty w zakresie części numer 4 na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP. W uzasadnieniu czynności odrzucenia oferty zamawiający wskazał m.in.:

„Zgodnie z treścią art. 226 ust. 1 pkt. 5 Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia. Treść oferty jest jednostronnym zobowiązaniem Wykonawcy do wykonania na rzecz Zamawiającego oznaczonego świadczenia i ma ono merytorycznie odpowiadać opisanym w SWZ potrzebom Zamawiającego.

Zamawiający wymagał, aby Wykonawca w formularzu ofertowym wyspecyfikował: Rozmiar opony/Nazwa opony/Producent opony/Opona radialna lub diagonalna/Typ opony/Numer homologacji/ Indeks prędkości/ /Indeks nośności/ Warunki eksploatowania. Wykonawca (…) w zakresie zadania nr 4 nie wskazał indeksu nośności. (…)

Należy jasno zaznaczyć, iż wskazanie konkretnych parametrów powoduje, że zamawiający może w prawidłowy, rzetelny sposób dokonać badania i oceny ofert oraz powoduje, że w przypadku wyboru oferty zamawiający wie jakiej jakości (klasy) przedmiot umowy zostanie mu dostarczony. Gdyby dla zamawiającego nie były istotne parametry oferowanego ogumienia to nie wskazywałby dodatkowej kolumny do określenia konkretnych parametrów. (…)

W przedmiotowym postępowaniu Wykonawca sporządził ofertę niezgodnie z warunkami określonymi przez zamawiającego, tj. nie wskazał parametrów oferowanego ogumienia do czego był zobowiązany dokumentacją postepowania oraz zaoferował w zakresie zadania nr 10 przedmiot niezgodny z wymaganiami.

Nieprawidłowym działaniem byłoby chęć uzyskania wyjaśnień w przedmiotowym zakresie, gdyż zgodnie z treścią art. 223 ust. 1 pzp., niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym, a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty a próba ustalenia konkretnych parametrów po upływie terminu składania ofert prowadziłaby do zmiany oświadczenia woli jakim jest oferta w zakresie parametrów ogumienia. (…)

Jednym z najważniejszych etapów postępowania jest badanie i ocena ofert, w którym zamawiający jest zobowiązany sprawdzić zgodność treści oferty z warunkami zamówienia, a w przypadku stwierdzenia rozbieżności powinien wdrożyć procedurę naprawczą, na podstawie art. 223 ust. 2 ustawy Pzp., o ile będzie ona możliwa do zastosowania. Należy jednak podkreślić, iż błędy poczynione w złożonej ofercie nie pozwalają na ich poprawienie, jako oczywistych omyłek pisarskich lub innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty. Zamawiający, aby być pewnym intencji wykonawcy, co do złożonego oświadczenia woli, musiałby skierować do niego wezwanie do wyjaśniania treści oferty, które skutkowałoby negocjowaniem treści oferty, a w konsekwencji jej zmiana. Poprawienie omyłek nie może więc służyć dostosowaniu treści oferty do wymagań zamawiającego, czyli do stworzenia nowego oświadczenia woli wykonawcy na podstawie wymogów zamawiającego, chociaż oświadczenie woli zawarte w ofercie nie daje takich możliwości.”

Krajowa Izba Odwoławcza przechodząc do rozpoznania zarzutów odwołania w pierwszej kolejności wskazała, że Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania bez merytorycznego rozpoznawania wskazując, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 505 ustawy PZP. Zamawiający argumentował we wniosku, że przedmiotem zarzutów odwołania była wyłącznie czynność zamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty odwołującego i zaniechanie czynności zamawiającego, mającej polegać na poprawieniu omyłki w treści jego oferty.

Zdaniem Izby stanowisko Zamawiającego okazało się chybione. Izba uznała, że jak wynikało wprost i jednoznacznie z treści odwołania, Odwołujący M. W. zaskarżył w odwołaniu także czynność wyboru oferty najkorzystniejszej w zakresie części numer 4 i części numer 17 zamówienia.

Izba nie zgodziła się zatem z Zamawiającym, aby przedmiotem zarzutów odwołania była wyłącznie czynność Zamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty Odwołującego i zaniechanie czynności Zamawiającego, polegającej na poprawieniu omyłki w ofercie Odwołującego. Krajowa Izba Odwoławcza przypomniała, że za zarzut uznaje się wskazanie okoliczności faktycznych, mających świadczyć o naruszeniu przez Zamawiającego przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych. Zarzuty wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w częściach numer 4 i numer 17 w ocenie Izby zostały zatem niewątpliwie przez Odwołującego sformułowane. Wniosek Zamawiającego oceniono zatem jako chybiony.

W konsekwencji Izba rozpoznała odwołanie merytorycznie i uznała, że zasługuje ono na uwzględnienie.

Powodem odrzucenia oferty Odwołującego w zakresie części 17 było to, że odwołujący nie wskazał numeru homologacji dla zaoferowanej przez siebie opony. Powyższe miało być niezgodne ze wzorem formularza ofertowego, w którym Zamawiający wymagał, aby wykonawca wyspecyfikował m.in. numer homologacji.

Z kolei powodem odrzucenia oferty Odwołującego w zakresie części 4 było to, że Odwołujący nie wskazał indeksu nośności dla zaoferowanej przez siebie opony. Powyższe miało być niezgodne ze wzorem formularza ofertowego, w którym Zamawiający wymagał, aby wykonawca wyspecyfikował m.in. indeks nośności.

Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że faktycznie Odwołujący nie zastosował się do wzoru formularza ofertowego i nie podał indeksu nośności dla opony zaoferowanej przez siebie w części 4, nie podał także numeru homologacji dla opony zaoferowanej przez siebie w części 17 zamówienia.

Izba przywołała treść art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, zgodnie z którym zamawiający ma obowiązek odrzucenia oferty, której treść jest niezgodna z warunkami zamówienia. Z kolei zgodnie z art. 7 pkt 29 ustawy PZP, przez warunki zamówienia rozumie się warunki, które dotyczą zamówienia lub postępowania o udzielenie zamówienia, wynikające w szczególności z opisu przedmiotu zamówienia, wymagań związanych z realizacją zamówienia, kryteriów oceny ofert, wymagań proceduralnych lub projektowanych postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego.

Jednocześnie jednak, przed podjęciem decyzji o odrzuceniu oferty wykonawcy na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP zamawiający ma obowiązek zbadania, czy nie zachodzą przesłanki do poprawienia w ofercie wykonawcy tzw. innej omyłki polegającej na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodującej istotnej zmiany w treści oferty. Powyższe wynika z przepisu art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP. Zgodnie z tym przepisem, w razie zaistnienia przesłanek jego zastosowania zamawiający ma obowiązek, a nie tylko prawo poprawy omyłki. Wskazuje na to użyte przez ustawodawcę słowo „poprawia”.

Krajowa Izba Odwoławcza wskazała również na orzecznictwo TSUE, w którym wyjaśniono, że zasada równego traktowania nie stoi na przeszkodzie poprawieniu lub uzupełnieniu szczegółów oferty, jeżeli w sposób oczywisty wymaga ona niewielkiego wyjaśnienia lub sprostowania oczywistych omyłek, przy czym należy jednak przestrzegać określonych wymogów. TSUE stwierdził także, że żądanie wyjaśnienia oferty nie może prowadzić do rezultatu porównywalnego w istocie z przedstawieniem przez oferenta nowej oferty (zob. wyroki: z dnia 29 marca 2012 r., (...) i in., C-599/10, EU:C:2012:191, pkt 40; z dnia 10 października 2013 r., M., C-336/12, EU:C:2013:647, pkt 36). (por. wyrok Trybunału dnia 11 maja 2017 r. w sprawie C-131/16).

Zdaniem Izby, w okolicznościach danej sprawy, Zamawiający miał obowiązek poprawić w ofercie Odwołującego omyłki polegające na niezgodności oferty z warunkami zamówienia. Izba stwierdziła bowiem, że poprawa omyłek nie prowadziłaby do jakiejkolwiek zmiany oferty złożonej przez Odwołującego.

Jeśli chodzi o część 4 zamówienia, to Odwołujący określił przedmiot oferowanego świadczenia podając w formularzu ofertowym parametry opony takie jak rozmiar opony, nazwa opony, producent opony, typ opony, numer homologacji, indeks prędkości oraz warunki eksploatacji. Nie podał jedynie indeksu nośności. Jak zwróciła uwagę Izba wartość indeksu nośności dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mogła być tylko jedna. W ocenie Izby Zamawiający i Przestępujący nie udowodnili, że dla opony zaoferowanej przez Odwołującego istnieje więcej niż jeden indeks nośności. Tymczasem Odwołujący wskazał, że ww. wartość można łatwo zidentyfikować korzystając z popularnej wyszukiwarki google: (...). Odwołujący złożył w charakterze dowodu wydruk wyniku wyszukiwania dla oferowanej przez siebie opony, z którego w opinii Izby jednoznacznie wynikała informacja w zakresie indeksu nośności.

Skład Orzekający Krajowej Izby Odwoławczej stanął na stanowisku, że w takiej sytuacji poprawienie oferty Odwołującego w części 4 o brakujący indeks nośności zaoferowanej opony nie tylko nie spowoduje istotnej, ale nawet jakiejkolwiek zmiany przedmiotu świadczenia. W dalszym ciągu bowiem przedmiotem oferty będzie ta sama opona zidentyfikowana i zindywidualizowana przez Odwołującego w formularzu ofertowym, która posiada jeden jedyny indeks nośności. Co więcej, w ocenie Izby indeks ten Zamawiający mógł ustalić samodzielnie, nie występując o wyjaśnienia do Odwołującego. Izba przyjęła, że nawet gdyby jednak Zamawiający wystąpił do Wykonawcy z wezwaniem o złożenie wyjaśnień odnośnie oferty w trybie art. 223 ust. 1 ustawy PZP, to wyjaśnienia takie nie prowadziłyby do niedozwolonych negocjacji między nim a Odwołującym. Jak wskazała Izba, w wyniku wyjaśnień przedmiot świadczenia nie uległby bowiem jakiejkolwiek zmianie.

Jeśli chodzi o część 17, to Odwołujący określił przedmiot oferowanego świadczenia podając w formularzu ofertowym parametry opony takie jak: rozmiar opony, nazwa opony, producent opony, typ opony, indeks nośności opony, indeks prędkości opony oraz warunki jej eksploatacji. Wykonawca nie podał jedynie numeru homologacji. Izba wskazała, że numer homologacji dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mógł być tylko jeden.

W tym zakresie zwróciła uwagę, że zgodnie z modyfikacją Specyfikacji Warunków Zamówienia z dnia 25 czerwca 2024 roku Zamawiający dopuścił zaoferowanie w części numer 17 wyłącznie opony firmy (...). Odwołujący zaoferował zaś Zamawiającemu dokładnie taką oponę. Co istotne, oponę taką Zaoferowali zamawiającemu także wszyscy inni wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia w części numer 17.

Izba zauważyła, że owszem Odwołujący nie podał informacji o numerze homologacji dla zaoferowanej przez siebie opony. Jednakże numer homologacji dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mógł być tylko jeden, to jest: E2*54R00/24*20609*02 (E20020609). Zgodnie z zapatrywaniami Izby Zamawiający i Przystępujący nie udowodnili, że dla opony zaoferowanej przez Odwołującego istnieje więcej niż jeden numer homologacji. Ponadto twierdzenia Odwołującego, iż dla opony firmy (...), o cechach wskazanych w formularzu ofertowym, istnieje tylko jeden, wyżej wymieniony numer homologacji, znalazły potwierdzenie w dowodzie złożonym przez Przystępującego na posiedzeniu tj. komunikatu z homologacji nr E2*54R00/24*20609*02 z dnia 29 lipca 2022 roku.

Jak stwierdziła Izba w tak określonej sytuacji faktycznej poprawienie oferty Odwołującego w części 17 o brakującą informację o numerze homologacji nie tylko nie spowoduje istotnej, ale nawet jakiejkolwiek zmiany świadczenia zaoferowanego przez Odwołującego. W dalszym ciągu bowiem przedmiotem oferty będzie opona (...), zidentyfikowana i zindywidualizowana przez Odwołującego w formularzu ofertowym, która posiada jeden jedyny numer homologacji wskazany powyżej. Krajowa Izba Odwoławcza zauważyła, że numer homologacji Zamawiający mógł ustalić samodzielnie, nawet nie występując o wyjaśnienia do Odwołującego. Numer ten podali bowiem wszyscy inni wykonawcy oferujący Zamawiającemu identyczny co Odwołujący model opony tj. (...). Izba uznała, że nawet gdyby jednak Zamawiający wystąpił do Wykonawcy z wezwaniem o złożenie wyjaśnień odnośnie oferty w trybie art. 223 ust. 1 ustawy PZP, to wyjaśnienia takie nie prowadziłyby do niedozwolonych negocjacji między nim a Odwołującym. Jak wcześniej wskazano, w wyniku wyjaśnień przedmiot świadczenia nie uległby bowiem jakiejkolwiek zmianie.

Izba zgodziła się z Zamawiającym i Przystępującym wyłącznie w tym, że Odwołujący błędnie argumentował jakoby Zamawiający mógł ustalić brakujący numer homologacji także w oparciu o fakt, że już eksploatuje w swych pojazdach opony zaoferowane przez Odwołującego. Uszło uwadze odwołującego, że Zamawiający do tej pory eksploatował inny model opony, to jest (...). Opona (...) posiadała zaś inny numer homologacji niż opona (...), a mianowicie nr (...). Powyższe Izba ustaliła na podstawie dowodu z dokumentu homologacji dla opony (...), jaki Przystępujący złożył w trakcie posiedzenia. Takie ustalenie nie zmieniało jednak faktu, że Zamawiający miał podstawy do ustalenia właściwego, brakującego numeru homologacji. Jak wskazano wcześniej, Zamawiający mógł to uczynić choćby na podstawie ofert innych Wykonawców, którzy zaoferowali dokładnie ten sam model opony co Odwołujący, a który okazał się zarazem jedynym modelem dopuszczonym do ofertowania.

Kierując się powyższymi rozważaniami Izba stwierdziła, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Tym samym Izba nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w częściach numer 4 i numer 17, unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego w częściach numer 4 i numer 17, powtórzenie czynności badania i oceny ofert w częściach numer 4 i numer 17, w tym wykonanie - na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP - czynności poprawienia w ofercie Odwołującego w częściach numer 4 i numer 17 innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia niepowodujących istotnych zmian w treści oferty.

O kosztach postępowania odwoławczego Krajowa Izba Odwoławcza orzekła stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 ustawy PZP oraz art. 575 ustawy PZP oraz w oparciu o przepisy § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 roku w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).

Zrelacjonowany powyżej wyrok Krajowej Izby Odwoławczej zaskarżył w całości Zamawiający, podnosząc zarzuty naruszenia:

1)  art. 555 ustawy PZP w zw. z art. 516 pkt 7 i 8 ustawy PZP poprzez orzeczenie co do zarzutu, który nie był zawarty w odwołaniu;

2)  art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt lit b ustawy PZP w zw. z art. 239 ust. 1 i 2 ustawy PZP poprzez błędne uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w częściach o numerach 4 i 17 w wyniku bezpodstawnego przyjęcia, że Zamawiający dokonał wadliwego wyboru oferty Przystępującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu;

3)  art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 b ustawy PZP w zw. art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP poprzez błędne uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego w częściach o numerach 4 i 17 mimo, że treść oferty Odwołującego była niezgodna z warunkami zamówienia;

4)  art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP poprzez jego błędną wykładnię wskutek uznania, że Zamawiający może poprawić w ofercie Odwołującego inne omyłki polegające na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia także w sytuacji gdy brak jest możliwości dokonania takiej poprawy na podstawie oferty Odwołującego lub innych elementów składających się na ofertę Odwołującego i przyjęcie, że w takiej sytuacji Zamawiający powinien posłużyć się treścią dokumentacji złożonej w postępowaniu przez innych wykonawców lub samodzielnie pozyskanymi informacjami z sieci Internet;

5)  art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP poprzez będące wynikiem błędnej wykładni tego przepisu jego zastosowanie w sprawie mimo braku podstaw do takiego działania, ponieważ stan faktyczny sprawy wskazywał, że Odwołujący nie zastosował się do wzoru formularza ofertowego i nie podał indeksu nośności dla opony zaoferowanej przez siebie w części numer 4 zamówienia oraz nie podał numeru homologacji dla opony zaoferowanej przez siebie w części numer 17 zamówienia i pozostawił odpowiadające tym wartościom pola formularza ofertowego niewypełnione, bez jakiejkolwiek treści i jednocześnie nie było innych źródeł pochodzących od Odwołującego, które można zaliczyć jako składające się na treść złożonej przez niego oferty, na podstawie których możliwe byłoby poprawienie treści oferty Odwołującego;

6)  art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy PZP w zw. z art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP poprzez błędne uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym wykonanie czynności poprawienia w ofercie Odwołującego w części o numerach 4 i 17 innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, podczas gdy w stanie faktycznym sprawy brak było podstaw do uznania, że dokonana przez Zamawiającego czynność badana i oceny ofert była wadliwa, a nakazanie wykonania czynności poprawienia w ofercie Odwołującego w części numer 4 i 17 innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia była wynikiem przyjęcia niewłaściwej wykładni art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP;

7)  art. 16 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy PZP w zw. z art. 223 ust. 2 pkt 3 PZP poprzez nakazanie Zamawiającemu wykonania czynności poprawienia w ofercie Odwołującego w części o numerach 4 i 17 innych omyłek polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia w sytuacji gdy nakazanie wykonania tych czynności było

wynikiem przyjęcia niewłaściwej wykładni art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP oraz stanowiło naruszenie wyrażonego w art. 16 ustawy PZP obowiązku prowadzenia postępowania przez zamawiającego w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji, równe traktowanie wykonawców oraz w sposób przejrzysty;

8)  naruszenie art. 559 ust. 2 ustawy PZP poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji sporządzenie uzasadnienia wyroku w sposób niespełniający wymogów ustawowych, co uniemożliwia kontrolę instancyjną, w tym z uwagi na brak wyrażenia przez Izbę oceny co do stanowiska Zamawiającego wobec zarzutów innych niż wskazane w części I uzasadnienia odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie, co w sposób istotny zaburza odbiór uzasadnienia wyroku i utrudnia, o ile wręcz nie uniemożliwia, poznanie rozumowania Izby w rezultacie którego doszło do wydania wyroku.

W rezultacie Skarżący Zamawiający wniósł o:

1)  dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania odwoławczego prowadzonego przed Izbą w zakresie dotyczącym sprawy o sygn. akt. KIO 3255/24 – dokumentacji przetargowej;

2)  przeprowadzenie rozprawy;

3)  uwzględnienie skargi w całości i na podstawie art. 588 ust. 2 ustawy PZP orzeczenie co do istoty sprawy oraz zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie odwołania w całości;

4)  rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego zgodnie z art. 589 ustawy PZP;

5)  zasądzenie od Przeciwnika Skargi na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania skargowego, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w przedmiocie tych kosztów do dnia zapłaty.

W tym miejscu wskazania wymaga, iż dokumentacja przetargowa jest podstawą orzekania w sprawach z zakresu zamówienia publicznego, co wynika ze specyfiki postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą i kolejno postępowania skargowego przed Sądem Zamówień Publicznych, dlatego też za zupełnie zbędne należało uznać wnioski zamawiającego o dopuszczenie dowodów z dokumentów wchodzących w skład dokumentacji przetargowej.

Przeciwnik Skargi M. W. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie w całości jako bezzasadnej oraz o zasądzenie kosztów postępowania skargowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Na rozprawie przed Sądem Zamówień Publicznych w dniu 6 lutego 2025 roku Zamawiający oświadczył, że czynności, do których Krajowa Izba Odwoławcza zobowiązała Zamawiającego zostały unieważnione, a zatem Zamawiający unieważnił czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, podjął czynności które zmierzały do wykonania wyroku w pełni. Następnie unieważnił czynności wezwania do złożenia podmiotowych środków dowodowych oraz unieważnił czynność zawiadomienia do poprawienia omyłki. To były czynności skierowane do Przeciwnika Skargi, ale zostały następnie unieważnione aby utrzymać substrat zaskarżenia. Oferta Przeciwnika Skargi M. W. nie została jeszcze wybrana.

Sąd Okręgowy – Sąd Zamówień Publicznych zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Okręgowego skarga Zamawiającego Skarbu Państwa – 2 Regionalnej Bazy Logistycznej w W. nie była zasadna.

Ponieważ Sąd Okręgowy nie prowadził postępowania dowodowego, ani nie zmienił ustaleń faktycznych Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie art. 387 § 2 ¹ k.p.c. (który na podstawie art. 579 ust. 2 ustawy PZP stosuje się odpowiednio również w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi) ograniczy się do przedstawienia jedynie wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Krajową Izbę Odwoławczą stanowiące podstawę uwzględnienia odwołania złożonego przez Wykonawcę M. W., jak i wywody prawne zawarte w uzasadnieniu wyroku Izby. Zauważyć też należy, iż w istocie wywody zawarte w części merytorycznej skargi sprowadzają się do prezentowania przez Skarżącego Zamawiającego własnej, a konkurencyjnej wobec Krajowej Izby Odwoławczej oceny faktycznej i prawnej sprawy. W ocenie Sądu Okręgowego natomiast Krajowa Izba Odwoławcza w sposób staranny, wyczerpujący i wszechstronny wyjaśniła podstawy uwzględnienia odwołania w niniejszej sprawie. Ocena materiału dowodowego została dokonana w sposób wszechstronny i bezstronny, nie naruszała granic oceny swobodnej, była zgodna z zasadami doświadczenia życiowego oraz nie zawierała błędów faktycznych lub logicznych, stąd ustalenia te Sąd Okręgowy uznaje za własne. Sąd Okręgowy w całości podziela także argumentację prawną przedstawioną przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

W pierwszej kolejności Skarżący wystosował zarzut naruszenia art. 555 ustawy PZP w zw. z art. 516 pkt 7 i 8 ustawy PZP poprzez orzeczenie co do zarzutu, który nie był zawarty w odwołaniu. Skarżący wywodził, że Odwołujący nie sprostał wymaganiom w zakresie formułowania zarzutu odnoszącego się do czynności Zamawiającego dotyczącej wyboru najkorzystniejszej oferty. Taki wniosek Zamawiający wyprowadził z treści i konstrukcji odwołania złożonego przez Odwołującego wskazujących, że zaskarżone zarzutami zostały w istocie wyłącznie czynność Zamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty Odwołującego i zaniechanie czynności Zamawiającego, mającej polegać na poprawieniu omyłki w treści jego oferty. Tylko bowiem w takim zakresie zdaniem Zamawiającego Odwołujący sformułował zarzuty.

W ocenie Sądu Okręgowego poza sporem powinno jednak pozostawać, że zarzuty wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w częściach nr 4 i nr 17 zamówienia zostały przez Odwołującego wprost i jednoznacznie sformułowane.

Sąd ponownie przytoczy fragmenty odwołania: „wnoszę odwołanie wobec odrzucenia oferty Odwołującego w zakresie zadań nr 4 i 17 i w konsekwencji wyboru ofert w ww. zadaniach odpowiednio firmy (...) z siedzibą w S. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w B.. Odwołujący wnosi o: - unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego w zakresie zadań nr 4 oraz 17;- unieważnienie czynności wyboru ofert ww. Wykonawców w zakresie zadań nr 4 oraz 17; dokonania ponownej oceny badania i oceny ofert w zakresie ww. zadań”.

Sąd Okręgowy zwraca ponadto uwagę, że Zamawiający unieważnił czynność wyboru oferty najkorzystniejszej. Nie ma zatem w obrocie decyzji o wyborze najkorzystniejszej oferty Przystępującego (...) sp. z o.o. Tym samym kwestia czy unieważniony aktualnie wybór oferty najkorzystniejszej został zaskarżony czy też nie, nie będzie miała wpływu na przebieg postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Oznacza to bowiem, że oferta Przeciwnika Skargi M. W. ponownie podlega ocenie ofert, do której dokonania Zamawiający jest obowiązany.

W konsekwencji wobec zmiany okoliczności faktycznych polegających na unieważnieniu wybory oferty najkorzystniejszej zarzut naruszenia art. 555 ustawy PZP w zw. z art. 516 pkt 7 i 8 ustawy PZP okazał się bezprzedmiotowy.

Kolejno wskazania wymaga, że kluczowymi zarzutami skargi były zarzuty odnoszące się do naruszenia art. 239 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 3 ustawy PZP.

W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert oraz przedmiotowych środków dowodowych lub innych składanych dokumentów lub oświadczeń. Niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z uwzględnieniem ust. 2 i art. 187, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści (art. 239 ust. 1 ustawy PZP).

Zamawiający poprawia w ofercie inne omyłki polegające na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty - niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona (art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP). Poprawienie nieprawidłowości z art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP występujących w ofercie uzależnione jest zatem od spełnienia dwóch przesłanek.

Po pierwsze zauważona niezgodność musi mieć charakter omyłki, a nie celowego działania wykonawcy polegającego na świadomym złożeniu oświadczenia woli o określonej treści. W przedmiotowej sprawie nie zostało wykazane, aby Przeciwnik M. W. działał celowo, aby złożyć oświadczenie woli o określonej treści. Zamawiający nawet nie starał się wykazać, że opuszczenia zawarte w tabelach były przez Przeciwnika Skargi dokonane świadomie i celowo. Natomiast tylko z założenia umyślne zastosowanie rozwiązania całkowicie odmiennego od wymagań zamawiającego nie może być traktowane jako omyłka w tym sensie, który nadaje jej przepis art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP. Z taką sytuacją nie mamy zaś do czynienia w przedmiotowej sprawie. Przeciwnik Skargi zaproponował bowiem rozwiązania zbieżne z wymaganiami Zamawiającego, których oceny Zamawiający winien dokonać po poprawieniu oczywistych omyłek. Poza sporem pozostaje przecież okoliczność, że pozostałe wskazane parametry zaoferowanych produktów wskazują jednoznacznie na konkretne modele opon. Dokonanie poprawy omyłek w przedmiotowej sprawie nie pozostawia pola do interpretacji po stronie Zamawiającego, gdyż brakujące wartości w korelacji z podanymi parametrami powodują konieczność wpisania konkretnych wartości bez możliwości wyboru innych, o czym szerzej poniżej.

Uwypuklenia wymaga również, że obowiązek zamawiającego poprawienia omyłek nieoczywistych wprowadzony w celu uniknięcia licznych niegdyś przypadków odrzucenia ofert z powodu błahych pomyłek dopuszcza poprawienie niedopatrzeń, błędów niezamierzonych, opuszczeń – tak jak w przedmiotowej sprawie, drobnych różnić i tym podobnych. Wszystkie te zmiany muszą mieścić się w pojęciu „omyłki”. Ta kwestia nie została wyjaśniona przez Zamawiającego w skardze, natomiast w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia właśnie z opuszczeniem.

Po drugie, poprawienie niezgodności nie spowoduje istotnych zmian w treści oferty. Na tę kwestię zwracała uwagę także Krajowa Izba Odwoławcza w treści uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia i tutaj Zamawiający w zasadzie nie wskazał w swojej skardze na czym miałaby polegać ta istotna zmiana treści oferty Przeciwnika Skargi M. W..

W dalszym ciągu w toku postępowania skargowego Skarżący podnosił, że Zamawiający nie miał dokumentów Przeciwnika Skargi M. W., na podstawie których mógłby poprawić tę zmianę, a więc uzupełnić oczywistą omyłkę i nie mógł korzystać z dokumentów innych wykonawców. Natomiast w dalszym ciągu brak jest wykazania, że poprawienie spowodowałoby istotną zmianę w treści oferty.

Sąd Zamówień Publicznych nie tracił z pola widzenia faktu, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z 2 Regionalną Bazą Logistyczną w W. i mając na względzie jej profil działalności, należało uznać, że nie było przeszkód, aby omyłki Przeciwnika Skargi uznać za oczywiste, bo była to wiedza profesjonalisty w tym zakresie. Zamawiający dysponował wystarczającym zasobem informacji zawartym w ofercie w zakresie pozostałych parametrów zaoferowanych opon, na podstawie którego mógł dokonać poprawy oczywistej omyłki. Nie zostało bowiem wykazane przed Krajową Izbą Odwoławczą, że istnieje inny numer homologacji, jak i inny indeks nośności. Zamawiający w skardze również nie wskazywał na to, że istniały inne numery homologacji, czy indeksy nośności. W związku z powyższym była to wiedza, którą Zamawiający jako profesjonalista mógł uzupełnić w tym formularzu, bo numer homologacji dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mógł być tylko jeden, tak samo indeks nośności, dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mógł być tylko jeden

Wskazać także należy, że punktem wyjścia przy ocenie dopuszczalności dokonania poprawy jest jej odniesienie do całości oferowanego przez wykonawcę świadczenia. Okoliczność, że zmiana miałaby dotyczyć elementów przedmiotowo istotnych umowy (essentialia negotii) lub elementów uznanych za istotne przez zamawiającego, a nawet fakt, że skutkiem dokonanej poprawy miałaby być zmiana ceny oferty, nie stanowi okoliczności uniemożliwiającej dokonanie poprawy na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP. Znaczenie ma bowiem, czy poprawienie omyłki w sposób istotny zmienia treść oferty w znaczeniu treści oświadczenia woli wykonawcy, a nie czy tkwi w jej istotnych postanowieniach. Zamawiający jest zobowiązany poprawić omyłkę w szczególności wtedy, gdy sposób, w jaki ma być dokonana poprawa, wynika z innych elementów składających się na ofertę, przy czym nie jest wykluczone, że w pewnych okolicznościach poprawienie omyłki będzie miało miejsce po uzyskaniu od wykonawcy wyjaśnień w trybie art. 223 ust. 1 ustawy PZP ( Prawo zamówień publicznych. Komentarz pod redakcją Huberta Nowaka, Mateusza Winiarza, Urząd Zamówień Publicznych, wydanie II, 2023 r.).

Przepis art. 223 ust. 1 ustawy PZP jest przepisem, który formułuje uprawnienie i jednocześnie obowiązek Zamawiającego, ale materializuje się wyłącznie w przypadku powstania wątpliwości, co do treści złożonej oferty, przedmiotowych środków dowodowych lub innych składanych dokumentów lub oświadczeń, co do sposobu ich rozumienia. Artykuł 223 ust. 1 ustawy PZP materializuje się w wielu stanach faktycznych, szczególnie w postępowaniach, w których Zamawiający wymaga jednoznacznego wyspecyfikowania przez wykonawcę przedmiotu zamówienia w ofercie, chociażby poprzez podanie określonych parametrów, a Zamawiający w toku oceny ofert dostrzega wątpliwości co do zgodności wskazanych w ofercie parametrów z opisem przedmiotu zamówienia, które jednak udaje się wyeliminować poprzez uzyskanie od wykonawcy wyjaśnień ( Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 28 kwietnia 2023 roku, sygn. akt KIO 1076/23).

W niniejszej sprawie Krajowa Izba Odwoławcza słusznie wskazywała, że jeśli chodzi o część 4 zamówienia, to Przeciwnik Skargi M. W. określił przedmiot oferowanego świadczenia podając w formularzu ofertowym parametry opony takie jak rozmiar opony, nazwa opony, producent opony, typ opony, numer homologacji, indeks prędkości oraz warunki eksploatacji. Nie podał jedynie indeksu nośności. Wartość indeksu nośności dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mogła być tylko jedna, zaś Zamawiający i Przestępujący nie udowodnili, że dla opony zaoferowanej przez Przeciwnika Skargi istnieje więcej niż jeden indeks nośności.

Z kolei jeśli chodzi o część 17, to Przeciwnik Skargi M. W. określił przedmiot oferowanego świadczenia podając w formularzu ofertowym parametry opony takie jak: rozmiar opony, nazwa opony, producent opony, typ opony, indeks nośności opony, indeks prędkości opony oraz warunki jej eksploatacji. Wykonawca nie podał jedynie numeru homologacji. Numer homologacji dla tak jednoznacznie sprecyzowanej opony mógł być tylko jeden.

Zdaniem Sądu Zamówień Publicznych w świetle powyższego stanowiska doktryny i orzecznictwa oraz ustaleń Izby w ramach przedmiotowego postępowania należało uznać, że istniała zatem możliwość zwrócenia się do Wykonawcy M. W. o złożenie wyjaśnień w zakresie przeoczenia w odniesieniu do indeksu nośności i numeru homologacji, co nie stanowiłoby niedozwolonych negocjacji oferty w rozumieniu art. 223 ust. 1 ustawy PZP, z czego jednak Zamawiający 2 Regionalna Baza Logistyczna w W. nie skorzystał. Wezwanie do wyjaśnień w przedmiotowej sprawie byłoby w zasadzie jedynie potwierdzeniem, że we wskazanych miejscach powinny być określone wartości, gdyż jak słusznie zauważyła Izba wskazane modele opon miały w zakresie części 4 jeden indeks nośności i w zakresie części 17 jeden numer homologacji.

Niemniej jednak już wyżej wskazano, nawet bez wdrożenia procedury wyjaśniającej Zamawiający był w stanie usunąć omyłki (przeoczenia) samodzielnie w myśl art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP.

Dalej podkreślenia wymaga, że przeszkodą w dokonaniu korekty oferty nie jest również liczba błędów, które zaistniały w ofercie – pod warunkiem, że cały zbiór tych omyłek wciąż spełnia warunek braku istotności zmiany. Zamawiający nie wykazał, aby w przedmiotowej sprawie w wyniku dokonania poprawy opuszczenia w tabeli po jednym parametrze w odniesieniu do dwóch części zamówienia doszło do jakiejkolwiek zmian zaoferowanych przedmiotów zamówienia w poszczególnych częściach postępowania – ani w części 4 ani w części 17.

Następnie należy zwrócić uwagę, iż poprawienie omyłki nie może prowadzić do istotnej zmiany treści oferty (tj. merytorycznej zawartości oferty), a nie zmiany, która będzie miała istotne znaczenie dla wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Brak jest w skardze odniesienia, że dokonanie żądanej zmiany zmieniłoby merytoryczną zawartość oferty Przeciwnika Skargi M. W.. Dlatego też Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że przy ocenie tego poziomu istotności nie ma znaczenia wpływ poprawienia omyłki na kolejność ofert, wynikającą z uszeregowania ich według kryteriów oceny ofert.

Jak stanowi art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP, poprawieniu podlegają omyłki niepowodujące istotnych zmian w treści oferty. Powyższa regulacja poprzez odniesienie do „istotności zmian” wyraża zasadę, że skoro to zamawiający ma dokonać weryfikacji oferty, to poprawki muszą mieścić się w ramach korekty możliwej dla zamawiającego ( Prawo zamówień publicznych. Komentarz pod redakcją Huberta Nowaka, Mateusza Winiarza, Urząd Zamówień Publicznych, wydanie II, 2023 r.).

Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że korekta polegająca na wpisaniu brakującego indeksu nośności i numeru homologacji dla Zamawiającego była absolutnie możliwa, ponieważ podane parametry opon wprost wskazywały na jednoznaczną wartość brakujących parametrów, a że Zamawiający jest profesjonalistą w tym zakresie, to mógł uzupełnić te tabele przy posiadanym zasobie informacji wynikających z treści oferty w połączeniu z wiedzą wynikającą z własnego profilu działalności. Poprawka nie wpłynęłaby na merytoryczną zawartość oferty Przeciwnika Skargi M. W., co i tak zresztą nie stanowiło osi sporu. Ponadto jak już zostało wskazane, można było skorzystać z trybu art. 223 ust. 1 ustawy PZP, który nie spowodowałby niedozwolonych negocjacji dotyczących złożonej oferty.

Podsumowując dotychczasowe rozważania należy wskazać, iż kluczowe zarzuty naruszenia art. 239 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 3 ustawy PZP były nietrafne.

W obliczu powyższych wywodów nie sposób uznać, aby doszło do naruszenia art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 b ustawy PZP w zw. art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP.

Izba uwzględnia odwołanie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, konkursu lub systemu kwalifikowania wykonawców (art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP). Uwzględniając odwołanie, Izba może jeżeli umowa nie została zawarta nakazać unieważnienie czynności zamawiającego (art. 554 ust. 3 pkt 1 b ustawy PZP).

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia (art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP).

Sam brak wskazania przez Przeciwnika Skargi M. W. w ofercie zarówno numeru homologacji jak i indeksu nośności, które to parametry podlegały poprawie przez Zamawiającego jako oczywiste omyłki w trybie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP, nie powodował, że treść oferty tegoż Wykonawcy była niezgodna z warunkami zamówienia. Dopiero bowiem po dokonaniu korekty stosownych omyłek polegających na opuszczeniach wartości wskazanych w tabelach będących częścią oferty, Zamawiający winien przystąpić do oceny ofert wykonawców, którzy złożyli oferty w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.

Rozstrzygnięcie Izby zawarte w sentencji zaskarżonego wyroku należało uznać za zgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych jako oparte o regulacje zawarte w art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 b ustawy PZP.

Skarżący zaprezentował kolejno zarzut naruszenia art. 16 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy PZP w zw. z art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP poprzez nakazanie Zamawiającemu wykonania czynności poprawienia w ofercie Odwołującego w sytuacji gdy nakazanie wykonania tych czynności było wynikiem przyjęcia niewłaściwej wykładni art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP oraz stanowiło naruszenie wyrażonego w art. 16 ustawy PZP obowiązku prowadzenia postępowania przez zamawiającego w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji, równe traktowanie wykonawców oraz w sposób przejrzysty.

Każdy przepis ustawy Prawo zamówień publicznych powinien być interpretowany - a działanie i zaniechanie zamawiającego oceniane - przez pryzmat kluczowej zasady wskazanej w art. 16 ustawy PZP, czyli uczciwej konkurencji. Zasada równego traktowanie wykonawców, przejrzystości, jawności, proporcjonalności itp. są również sposobami realizacji zasady uczciwej konkurencji ( Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 29 stycznia 2024 roku, sygn. akt KIO 43/24).

Wobec przyjętej powyżej interpretacji art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP i uznania przez Sąd Zamówień Publicznych, że Zamawiający winien był dokonać poprawy omyłek w ofercie Przeciwnika Skargi M. W. to właśnie fakt niedokonania poprawy przez Zamawiającego stanowił przejaw łamania zasady równego traktowania wykonawców, albowiem w sytuacji gdy zaistniałe w ofercie omyłki podlegają pod dyspozycję art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP Zamawiający ma obowiązek do dokonania takiej korekty. Zasada ta dotyczy wszystkich wykonawców biorących udział w postępowaniu i brak jej zastosowania przy przyznaniu, że przesłanki zostały spełnione, byłby nieuzasadniony.

Zatem rozstrzygnięcie Izby nakazujące dokonanie poprawy oczywistych omyłek stanowiło przejaw poszanowania zasady równego traktowania wykonawców ukonstytuowanej w art. 16 ustawy PZP.

Skarżący przedstawił także zarzut naruszenia art. 559 ust. 2 ustawy PZP poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji sporządzenie uzasadnienia wyroku w sposób niespełniający wymogów ustawowych, co uniemożliwia kontrolę instancyjną, w tym z uwagi na brak wyrażenia przez Izbę oceny co do stanowiska Zamawiającego wobec zarzutów innych niż wskazane w części I uzasadnienia odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że uzasadnienie orzeczenia jest integralną częścią każdego orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej, albowiem Izba z urzędu sporządza uzasadnienie orzeczenia w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia (art. 559 ust. 1 ustawy PZP). Uzasadnienie orzeczenia powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, w tym ustalenie faktów, które Izba uznała za udowodnione, dowodów, na których się oparła, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówiła wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wskazanie podstawy prawnej orzeczenia z przytoczeniem przepisów prawa (art. 559 ust. 2 ustawy PZP). Z uzasadnienia wynikać zatem powinno w sposób logiczny, dlaczego Izba powzięła takie a nie inne rozstrzygnięcie. Prawidłowo sporządzone uzasadnienie powinno być spójne, zawierać prawidłowe oznaczenie stanu faktycznego, odnosić się do wszystkich przedstawionych w sprawie dowodów i zawierać prawidłowo dokonaną ocenę prawną zaistniałego stanu faktycznego ( P. Wójcik [w:] A. Gawrońska-Baran, E. Wiktorowska, A. Wiktorowski, P. Wójcik, Prawo zamówień publicznych. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024, art. 559). Uzasadnienie ma na celu dokładne wytłumaczenie powodów rozstrzygnięcia zawartego w skorelowanym z nim orzeczeniu. Adresaci orzeczenia, a więc strony i uczestnicy postępowania odwoławczego, na podstawie treści uzasadnienia powinni zrozumieć powody, dla których Izba zajęła dane stanowisko. Kolejno zaś uzasadnienie orzeczenia umożliwia również weryfikację prawidłowości zapatrywania Izby w ramach kontroli instancyjnej na etapie postępowania skargowego przed Sądem Zamówień Publicznych.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą o skutecznym postawieniu zarzutu naruszenia art. 559 ust. 2 ustawy PZP można mówić wyjątkowo i tylko wtedy, gdy uzasadnienie orzeczenia nie zawiera elementów pozwalających na weryfikację stanowiska Krajowej Izby Odwoławczej, a braki uzasadnienia w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych i oceny prawnej muszą być tak znaczne, że sfera motywacyjna orzeczenia pozostaje nieujawniona, bądź ujawniona w sposób uniemożliwiający poddanie jej ocenie instancyjnej. Zarzut ten może znaleźć zastosowanie jedynie w tych wyjątkowych sytuacjach, w których treść uzasadnienia orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej uniemożliwia całkowicie dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził do wydania zaskarżonego orzeczenia ( Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 11 lipca 2024 roku, sygn. akt XXIII Zs 70/24, Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 października 2023 roku, sygn. akt XXIII Zs 49/23, Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 października 2022 roku, sygn. akt XXIII Zs 102/22, Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 3 września 2021 roku, sygn. akt XXIII Zs 23/21).

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że zdaniem Sądu Okręgowego uzasadnienie wyroku Krajowej Izby Odwoławczej pozwalało na rekonstrukcję ustaleń faktycznych i prawnych stanowiących podstawę prawną rozstrzygnięcia Izby, a tym samym dokonanie kontroli zaskarżonego orzeczenia. Uzasadnienie wyroku odzwierciedla w sposób jasny i klarowny przeprowadzony sposób oraz tok rozumowania będący podstawą rozstrzygnięcia. Także subsumpcja zaprezentowana w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej została dokonana prawidłowo, w sposób przejrzysty co umożliwiało dokonanie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia. Sam fakt braku odniesienia się przez Izbę do wszystkich kwestii poruszonych przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie nie może świadczyć o tym, iż sposób uzasadnienia wyroku był nieprawidłowy. Tak jak już wyżej wskazano wszystkie kluczowe elementy uzasadnienia zostały zawarte przez Krajową Izbę Odwoławczą.

Tym samym zarzut naruszenia art. 559 ust. 2 ustawy PZP okazał się niezasadny.

W świetle przytoczonych ustaleń i wniosków, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uznania zasadności zarzutów podniesionych przez Skarżącego, co na podstawie art. 588 ust. 1 ustawy PZP musiało skutkować oddaleniem skargi jako bezzasadnej.

Sąd Okręgowy o kosztach postępowania skargowego orzekł stosownie do treści art. 589 ust. 1 ustawy PZP statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik sporu i tym samym obciążył Skarżącego Zamawiającego kosztami postępowania w całości jako stronę przegrywającą.

Koszty postępowania wywołanego wniesieniem skargi poniesione przez Przeciwnika Skargi M. W. sprowadzają się do wynagrodzenia reprezentującego go radcy prawnego w kwocie 3 600,00 zł ustalonej na podstawie § 14 ust. 2a pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 98 § 1 ¹ k.p.c. koszty zostały przyznane wraz odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o kosztach do dnia zapłaty.

W konsekwencji Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa – 2 Regionalna Baza Logistyczna na rzecz M. W. 3 600 zł tytułem kosztów postępowania skargowego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

Mając powyższe na względzie Sąd Zamówień Publicznych orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia Andrzej Sobieszczański Sędzia Sylwia Paschke Sędzia Jolanta Stasińska