Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Gałas

Sędziowie: Anna Żuława

Sylwia Paschke

Protokolant: sekretarz sądowy Dariusz Książyk

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2025 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy o udzielenie zamówienia publicznego

z udziałem:

zamawiającego: (...) S.A. w W.

odwołującego: (...) sp. z o.o. w W.

wykonawców:

1.(...)s.r.o w P.,

2. (...) sp. z o.o. w W.,

3. (...) S.A. w R.,

4. (...) sp. z o.o. w P.

na skutek skargi odwołującego

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w W.

z dnia 7 października 2024 r., sygn. akt (...)

I.  oddala skargę,

II.  zasądza od (...) sp. z o.o. w W. na rzecz (...) S.A. w W. 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się tego orzeczenia do dnia zapłaty.

Anna Żuława Anna Gałas Sylwia Paschke

Sygn. akt: XXIII Zs 164/24

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 marca 2025 r. w całości

Zamawiający (...) spółka akcyjna w W. (dalej też: zamawiający, (...) S.A.) prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia pn. „Zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych na odcinku G. C. - L. linii kolejowej nr (...) w ramach projektu pn.: „Prace na linii kolejowej nr (...) na odcinku G. C. – S.”, Faza II”, nr referencyjny: (...), nr sprawy: (...). W dniu 4 września 2024 r. opublikowano ogłoszenie o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem: Dz.U. S: (...)

W dniu 16 września 2024 r. wykonawca (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej też: odwołujący, skarżący, (...) sp. z o.o.), złożył odwołanie od czynności zamawiającego, polegających na sformułowaniu opisu przedmiotu zamówienia w sposób:

a) niejednoznaczny i niewyczerpujący, a ponadto nieuwzględniający wszystkich wymagań i okoliczności, które mogą mieć wpływ na sporządzenie oferty, a w szczególności na wysokość proponowanej przez wykonawców ceny ofertowej,

b) który utrudnia uczciwą konkurencję, a w szczególności prowadzący
do uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców z udziału w postępowaniu,

c) naruszający zasadę równego traktowania wykonawców, przejrzystości
i proporcjonalności,

d) naruszający prawo wykonawców do swobodnego wyboru kontrahentów, którym zamierzają (ewentualnie) powierzyć wykonanie części zamówienia, a w szczególności poprzez zobowiązanie wykonawcy do zawarcia umowy o podwykonawstwo z innymi podmiotami, w tym potencjalnymi konkurentami odwołującego, będącymi wykonawcami już istniejących systemów sterowania ruchem kolejowym (dalej jako „Inni dostawcy systemów SRK”),

e) przenoszący na wykonawcę zamówienia wszystkie ryzyka z zapewnieniem współpracy z Innymi dostawcami systemów SRK,

f) mogący prowadzić do niemożliwości spełnienia świadczeń objętych zamówieniem.

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:

1)  art. 99 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1320), dalej jako „ustawa PZP” w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP w zw. z art. 362 ustawy PZP poprzez nałożenie na wykonawcę obowiązku samodzielnego zapewnienia realizacji prac związanych z modernizacją systemów SRK na stacjach G. C. oraz G. C. P. (dalej jako „Stacje styczne”), co wymusza ingerencję w urządzenia Innych dostawców systemów SRK, którzy posiadają wyłączne prawa do wprowadzania zmian w zabudowanych przez nich systemach, a także samodzielnego ustalenia szczegółowego zakresu ww. prac przez te podmioty, co powoduje nieuzasadnione ich uprzywilejowanie oraz potencjalne wyeliminowanie z udziału w postępowaniu innych wykonawców, naruszając tym samym zasady uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i prowadząc do nieporównywalności ofert złożonych w postępowaniu;

2)  art. 353 ¹ k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP poprzez nałożenie na wykonawcę obowiązku współdziałania z Innymi dostawcami systemów SRK, co nie może nastąpić w inny sposób niż poprzez wspólne ubieganie się o udzielenie zamówienia lub zawarcie pomiędzy wykonawcą a tymi podmiotami umowy o podwykonawstwo, co należy traktować jako bezprawne ograniczenie przez zamawiającego zasady swobody kontraktowania, w szczególności zasad swobody doboru kontrahenta;

3)  art. 495 § 2 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP poprzez obciążenie wykonawców całym ryzykiem związanym
z niemożnością spełnienia świadczenia w przypadku braku możliwości nawiązania współpracy z Innymi dostawcami systemów SRK, co może prowadzić do niemożności wykonania zamówienia i wygaśnięcia zobowiązań wynikających z umowy na jego realizację, a także do nieosiągnięcia założonych przez zamawiającego celów;

4)  art. 91 ust. 1 w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy PZP poprzez zaniechanie podziału zamówienia na części w taki sposób, aby zakres obejmujący zadania związane z modernizacją systemów SRK na Stacjach stycznych został udzielony jako odrębne zamówienie.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości oraz nakazanie zamawiającemu zmiany specyfikacji warunków zamówienia (dalej jako „SWZ”) w pkt.:

− Projekt Wykonawczy odcinka A, część 5 pkt. 11 – Sterowanie Ruchem Kolejowym,

− Projekt Wykonawczy część 11 – Sterowanie Ruchem Kolejowym, Zeszyt nr 1 – Stacja G. C.,

− Projekt Wykonawczy część 11 – Sterowanie Ruchem Kolejowym, Zeszyt nr 2 – Szlak G. C. – G. C. P.,

− Projekt Wykonawczy część 11 – Sterowanie Ruchem Kolejowym, Zeszyt nr 3 – Szlak G. C. – R.,

− Projekt Wykonawczy część 11 – Sterowanie Ruchem Kolejowym, Zeszyt nr 4 – Stacja G. C. P.,

− Tom III PFU pkt 3.7.8 Urządzenia sterowania ruchem kolejowym

poprzez wyłączenie z zakresu zamówienia udzielanego w postępowaniu obowiązków wykonawcy związanych z modernizacją systemów SRK na Stacjach stycznych i ich wydzielenie do zakresu odrębnego zamówienia.

Odwołujący wniósł o zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przewidzianych przepisami prawa, zgodnie z fakturą przedstawioną na rozprawie.

Do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego zgłosili przystąpienie:

1)  (...) s.r.o. w P. ((...)),

2)  (...) sp. z o.o. w P.,

3)  (...) sp. z o.o. w W.,

4)  (...) S.A. w R..

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o umorzenie postępowania odwoławczego na podstawie art. 568 pkt 2 ustawy PZP ze względu na stwierdzenie, że dalsze postępowanie stało się zbędne, względnie w przypadku nieuwzględnienia wniosku o umorzenie postępowania odwoławczego, wniósł o oddalenie odwołania w całości. W pkt (90) zamawiający wskazał: „(90) Jednocześnie w zakresie robót branży srk, nie było możliwe wyłączenie z Zamówienia zabudowy urządzeń srk (warstwa urządzeń zależnościowych i zdalnego sterowania), gdyż niemożliwym byłoby prowadzenie wówczas ruchu kolejowego oraz osiągnięcie efektów Projektu o których mowa powyżej.”.

Wyrokiem z dnia 7 października 2024 r. (sygn.. akt (...)) Krajowa Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie (1.) i kosztami postępowania odwoławczego obciążyła odwołującego (2.).

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i stwierdziła, co następuje:

Izba oceniła, że odwołanie nie zawiera braków formalnych i nie zaistniały przesłanki określone w art. 528 ustawy PZP, skutkujące odrzuceniem odwołania oraz stwierdziła skuteczność przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego wszystkich zgłaszających przystąpienie.

Izba ustaliła, że nie zaistniała podstawa umorzenia postępowania z art. 568 pkt 2 ustawy PZP wobec podtrzymania odwołania przez odwołującego z uwagi na niezmienność postanowień SWZ do których referują zarzuty odwołania, pomimo zmiany SWZ 25 i 30 września 2024 r.

Izba, w oparciu o dowody zgromadzone w postępowaniu odwoławczym, w tym dowody z dokumentacji postępowania o zamówienie publiczne nadesłane przez zamawiającego a także zawnioskowane w toku postępowania odwoławczego, że w Specyfikacji Warunków Zamówienia (dalej „SWZ”), przed zmianą z 25 i 30 września 2024 r. zamawiający sformułował opis przedmiotu zamówienia w szczególności w:

1) Projekcie Wykonawczym TOM I odcinka A, część 5 pkt. 11 – Sterowanie Ruchem Kolejowym (na ten punkt powołał się w odwołaniu odwołujący):

„5.11. Sterowanie ruchem kolejowym

5.11.1. Urządzenia sterowania ruchem kolejowym na posterunkach ruchu Stacja G. C.

W ramach prac na stacji G. C. zakłada się zmianę układu torowego w północnej głowicy stacji (od strony stacji R.). Sterowanie urządzeniami srk w dalszym ciągu będzie rozdzielone na dwa okręgi nastawcze (...)
i „(...)”.

W ramach robót w zakresie urządzeń srk zakłada się dostosowanie urządzeń komputerowych w obu okręgach nastawczych stacji do nowego układu torowego, zmianę aplikacji w urządzeniach wewnętrznych zarówno w okręgu nastawczym (...) jak i „(...)”. Ze względu na zmianę aplikacji konieczna będzie również zmiana aplikacji w (...) G. w zakresie zobrazowania i sterowania stacją G. (...)

W wyniku przebudowy układu torowego zabudowane zostaną nowe, zewnętrzne urządzenia srk: sygnalizatory świetlne, elektryczne napędy zwrotnicowe, kontrolery położenia iglic, urządzenia kontroli niezajętości torów i rozjazdów oparte o system licznika osi.

Urządzenia zostaną przystosowane do prędkości Vmax = 160 km/h dla Lk (...), droga hamowania będzie wynosić min. 1300 m oraz Vmax = 80 km/h dla Lk (...) droga hamowania będzie wynosić min. 700 m. Urządzenia srk na stacji G. C. powiązane zostaną z dwukierunkową, jednoodstępową, samoczynną blokadą liniową w kierunku stacji R. (Lk (...)). Ruch pomiędzy G. (...) a G. (...)realizowany za pomocą zapowiadania telefonicznego. Typ powiązania okręgu „(...)” ze stacją G. (...) (Lk (...)) nie ulegnie zmianie. Stacja G. C. jest również połączona z G. (...)na linii nr (...).

Urządzenia srk muszą umożliwiać przyszłą integrację z urządzeniami zabudowywanymi na stacji G. (...)w ramach jej modernizacji.

Stacja będzie objęta pełną banalizacją przebiegów pociągowych. Rozjazdy
w torach głównych zasadniczych w ciągu Lk (...) zostaną wyposażone
w napędy zwrotnicowe nierozpruwalne, pozostałe napędy będą w wersji rozpruwalnej.

Do nowoprojektowanych urządzeń stacyjnych wybudowana zostanie nowa sieć kablowa. W obrębie posterunku ruchu kable i połączenia elektryczne należy prowadzić w dedykowanych systemach ochrony kabli. Główne ciągi magistralne wzdłuż posterunku ruchu należy prowadzić w korytach kablowych w pokryciu ochronnym lub na powierzchni gruntu, natomiast ciągi poprzeczne w kanalizacji kablowej/przewodach rurowych. Na połączeniu obu typu systemów należy zastosować studnie węzłowe. Istniejące urządzenia srk wraz z siecią kablową należy zdemontować.

Zasilanie urządzeń srk będzie odbywało się z dwóch niezależnych sieci energetycznych. Rezerwowe zasilanie zapewni istniejący stacjonarny agregat spalinowo- elektryczny oraz istniejący zasilacz (...)mający wystarczający zapas mocy dla nowoprojektowanych urządzeń, podtrzymujący urządzenia srk przez min. 2 h podczas przełączania źródeł zasilania w przypadku awarii.

W urządzeniach sterowania ruchem kolejowym zostaną powiązane urządzenia sygnalizacji przejazdowej zabudowane na przejeździe kat. A w km 0,984. W (...) G. zapewniona zostanie możliwość sterowania urządzeniami na tym przejeździe oraz podgląd z kamer (...) zainstalowanych na nim.

Stacja G. C. P.

W ramach prac na stacji G. C. P. zakłada się zmianę układu torowego w północnej głowicy stacji (od strony stacji R.). Sterowanie urządzeniami srk w dalszym ciągu będzie rozdzielone na dwa okręgi nastawcze „(...)” i „(...)”. Samoczynna blokada liniowa do stacji R. zostanie zlikwidowana, tory szlakowe (...) zostaną włączone do stacji G. C. P..

Na stacji w obrębie zmian układu torowego zaprojektowane zostały nowe, zewnętrzne urządzenia srk: sygnalizatory świetlne, elektryczne napędy zwrotnicowe, kontrolery położenia iglic, urządzenia kontroli niezajętości torów i rozjazdów oparte o system licznika osi.

Urządzenia w torach (...) zostaną przystosowane do prędkości Vmax = 80 km/h, droga hamowania będzie wynosić min. 700 m. Urządzenia srk na stacji G. C. P. powiązane zostaną z dwukierunkową, jednoodstępową blokadą liniową w kierunku stacji R. (Lk (...)). Typ powiązania okręgu „(...)” ze stacją G. C. P. (Lk (...)) nie ulegnie zmianie.

Stacja w torach nr (...) będzie objęta banalizacją przebiegów pociągowych. Rozjazdy w torach głównych zasadniczych w ciągu Lk (...) zostaną wyposażone w napędy zwrotnicowe rozpruwalne.

Do nowoprojektowanych urządzeń stacyjnych wybudowana zostanie nowa sieć kablowa. W obrębie zmian układu torowego istniejące urządzenia srk wraz z siecią kablową należy zdemontować.

Zasilanie urządzeń srk będzie odbywało się z dwóch niezależnych sieci energetycznych. Rezerwowe zasilanie zapewni stacjonarny agregat spalinowo- elektryczny oraz zasilacz (...) podtrzymujący urządzenia srk przez min. 2 h podczas przełączania źródeł zasilania w przypadku awarii. (…)”;

2) Tomie III PFU:

a) pkt 2.2.2. Koordynacja z innymi Inwestycjami: „Wykonawca jest zobowiązany realizować przedmiot zamówienia w ścisłej współpracy z wykonawcami innych inwestycji realizowanych/przygotowywanych przez Zamawiającego i innymi podmiotami na obszarze objętym niniejszą inwestycją i obszarze jej oddziaływania.

Dla zapewnienia spójności pomiędzy zadaniami inwestycyjnymi oraz zapewnienia optymalnego wykorzystania przeznaczonych na te zadania środków finansowych Zamawiający wymaga od Wykonawcy współpracy z Wykonawcami i (...)
- w szczególności następujących inwestycji:

1) „Zapewnienie dostępu kolejowego do elektrowni jądrowej (...)”.

PFU dla zadania Zaprojektowanie i wykonanie robót dla budowlanych na odcinku G. C. – L. linii kolejowej nr (...) w ramach projektu pn.: „Prace na linii kolejowej nr (...) na odcinku G. C. - S.” - Faza II Projekt ubiega się o dofinansowanie w ramach programu Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko 2021-2027

2) Umowa na wykonanie robót budowlanych na odcinku L.- S. (bez stacji S.) km 81,150 – 128,600 linii kolejowej nr (...) w ramach tego samego projektu (finansowanego ze środków Funduszy Europejskich na Infrastrukturę Klimat Środowisko) pn.: „ Prace na linii kolejowej nr (...) na odcinku G. C. – S.” Faza II;

3) POIiŚ 5.1-20 „Budowa infrastruktury systemu (...) na liniach kolejowych (...) S.A. w ramach (...)

4) „Węzeł (...) wraz z połączeniem (...) z ul. (...) – poprawa infrastruktury drogowej” – inwestycja posiada decyzje PnB. Zgodnie z zawartym porozumieniem część inwestycji została zrealizowana przez Miasto W.. Wykonawca zobowiązany jest po podpisaniu Umowy niezwłocznie przystapić do realizacji robót budowlanych wiaduktu kolejowego w km 40,560 lk. (...) wraz z układem komunikacyjnym (droga i ciąg pieszo – rowerowy) łączącym zakres inwestycji
w ramach projektu pn.: „Budowa bezkolizyjnego powiązania drogowego łączącego (...) i (...) część miasta W. z drogą krajową nr (...) wraz
z obiektami mostowymi”;

5) Zamierzenie inwestycyjne planowane przez Urząd Miasta R. – parking dla samochodów wraz z budową kładki/przejścia dla pieszych (dołem/górą) stacji R..

6) "Budowę bezpośredniego połączenia drogowego pomiędzy węzłem drogowym (...) L. (...) a ul. (...) w L." – zadanie realizowane w formule zaprojektuj i wybuduj, przez (...) w G. - wiadukt nad linią kolejową (...)
(w km ok. 77,500 - 77,600).

7) Budowa drogi ekspresowej (...) S. – B., Zad. 5: w. L. (bez węzła) – w. B. (bez węzła) – realizowane przez firmę (...) SA.

8) Projekt "Budowa drogi do G. Z." realizowany Gminę W..

9) Rewitalizacja linii kolejowej nr (...)na odcinku K. – L., oraz innych inwestycji, których realizacja/okres trwałości czasowo pokrywa się z okresem realizacji/okresem trwałości niniejszego zadania/projektu.”,

b) pkt 3.7.8 Urządzenia sterowania ruchem kolejowym: „Opis stanu projektowanego zawarty jest w DZ [Dokumentacja Zamawiającego (projekt wykonawczy)],
z zastrzeżeniem zapisów pkt. 2.2.1 Założenia ogólne.” (na ten punkt powołał się
w odwołaniu odwołujący; następnie zmieniony poprzez dodanie zdania drugiego
30 września 2024 r. – zmiana przywołana w dalszej części uzasadnienia),

c) pkt 3.7.8.2.14.7 System (...) (następnie zmieniony w całości 25 września 2024 r. – zmiana przywołana w dalszej części uzasadnienia):

“1. Stacja G. C.

Na stacji G. C. zakłada się przebudowę i dostosowanie systemu (...) związanego ze zmianą układu torowego oraz zmianą konfiguracji urządzeń SRK (zmiana aplikacji (...) G. (...), zmiana oprogramowania i lokalizacji balis
i wskaźników W (...) i W (...)) oraz aktualizację dokumentacji projektowej, odpowiednich certyfikatów, deklaracji i zezwoleń systemu (...)poziom (...) dla stacji G. C.. Należy również na etapie szczegółowego projektu wykonawczego zweryfikować numerację balis względem przydzielonej puli numerów z Biurem (...)

2. Stacja G. (...)

Należy dokonać aktualizacji systemu (...) poziom (...) na stacji G. (...),
w związku ze zmianami w konfiguracji urządzeń sterowania ruchem kolejowym na stacji G. (...) przeprowadzonymi w ramach Projektu pn.: „Poprawa dostępu kolejowego do portu (...) w G.”, tj. zmiany w aplikacji (...) G. (...) związane z dodaniem nowych przebiegów oraz zmianą lokalizacji semaforów (...)
i (...) zmiana oprogramowania i montaż balis wjazdowych ((...)) wraz ze wskaźnikami W (...) i W (...) uwzględniających zmianę lokalizacji semaforów (...) i (...) oraz aktualizacja dokumentacji projektowej, odpowiednich certyfikatów, deklaracji i zezwoleń systemu (...) poziom (...) dla stacji G. (...).”.

Zamawiający 25 września 2024 r. dokonał zmiany SWZ, w:

1) TOMIE III Programie Funkcjonalno-Użytkowym („PFU”):

a) w pkt 2.2.2 Koordynacja z innymi Inwestycjami, dodał ppkt 10) i 11) w brzmieniu:

„10) Zaprojektowanie i Wykonanie robót budowlanych pn. Odcinek C – roboty budowlane na linii kolejowej nr (...) odc. G. O. – G. (...) w ramach projektu „Prace na odcinku K. – G.”.

11) Zadanie w zakresie, którego będzie aktualizacja konfiguracji systemu (...) poziom 2 zabudowanego w obszarze (...) G. (...) w związku ze zmianami na stacji G. C. oraz G. (...).”,

b) pkt 3.7.8.2.14.7 otrzymał brzmienie:

„3.7.8.2.14.7 Współpraca z wykonawcą aktualizacji systemu (...)
w obszarze (...) G. (...)

W ramach innego zadania na stacji G. C. zakłada się przebudowę
i dostosowanie systemu (...) wynikające ze zmiany układu torowego oraz zmiany konfiguracji urządzeń SRK (zmiana aplikacji (...) G. (...), zmiana oprogramowania i lokalizacji balis i wskaźników W (...) i W (...) oraz aktualizację dokumentacji projektowej, odpowiednich certyfikatów, deklaracji
i zezwoleń systemu (...) poziom (...) dla stacji G. C.. Wykonawca zobowiązany jest do współpracy z wykonawcą wskazanym przez Zamawiającego, który będzie realizować przebudowę systemu (...), o którym mowa
w pierwszym zdaniu celem integracji urządzeń srk warstwy podstawowej na stacji G. C. z systemem (...) poziom (...) na stacji G. C. ((...))
i G. (...) ( (...)) i zapewnienia prawidłowego współdziałania z systemem (...) poziom (...).

Ponadto do czasu zrealizowania wyżej opisanej przebudowy systemu (...) poziom (...)Wykonawca zobowiązany jest do zastosowania środków technicznych w urządzeniach srk warstwy podstawowej zabudowanych na stacji G. C., które w obszarze oddziaływania (...) G. (...):

• umożliwią prowadzenie ruchu kolejowego pod nadzorem systemu (...) poziom (...), na odcinkach linii kolejowej, na których infrastruktura kolejowa nie ulegnie zmianie w ramach niniejszego zadania, bez zakłóceń w pracy urządzeń srk warstwy podstawowej i systemu (...) poziom (...),

• umożliwią prowadzenie ruchu kolejowego bez nadzoru systemu (...) poziom (...) (ruch konwencjonalny) na odcinkach linii, na których infrastruktura kolejowa ulegnie zmianie w ramach niniejszego zadania, bez zakłóceń w pracy urządzeń srk warstwy podstawowej i systemu (...) poziom (...).”.

Stosownie do dokonanej zmiany SWZ zmianie uległ również TOM IV Rozbicie Ceny Ofertowej (RCO).

W ocenie Izby powyższe zmiany jako nieobjęte zakresem odwołania nie podlegały rozpoznaniu w sprawie.

W dniu 30 września 2024 r. zamawiający dokonał zmiany SWZ w:

1) TOMIE III Program Funkcjonalno-Użytkowy:

a) pkt 3.7.8 otrzymał brzmienie poprzez dodanie zdania drugiego:

„3.7.8 Urządzenia sterowania ruchem kolejowym

Szczegółowy opis stanu projektowanego zawarty jest w DZ, z zastrzeżeniem zapisów pkt. 2.2.1 Założenia ogólne. W przypadku odmienności zapisów niniejszego PFU wobec zapisów w DZ, pierwszeństwo mają zapisy w niniejszym PFU.”,

b) dodano pkt 3.7.8.1.1. w brzmieniu:

„3.7.8.1.1. Charakterystyka robót stanu projektowego dla urządzeń sterowania ruchem kolejowym.

1. Stacja G. C.

W ramach prac na stacji G. C. zakłada się zmianę układu torowego
w (...)głowicy stacji (od strony stacji R.). Sterowanie urządzeniami srk
w dalszym ciągu będzie rozdzielone na dwa okręgi nastawcze (...) i „(...)”.

W ramach robót w zakresie urządzeń srk zakłada się dostosowanie urządzeń komputerowych w obu okręgach nastawczych stacji do nowego układu torowego, zmianę aplikacji w urządzeniach wewnętrznych zarówno w okręgu nastawczym (...) jak i „(...)”. Dopuszczalna jest wymiana urządzeń wewnętrznych, w tym urządzeń warstwy zależnościowej dla okręgu nastawczego (...). Ze względu na zmianę aplikacji warstwy zależnościowej urządzeń srk konieczna będzie również zmiana aplikacji w budynku (...) G. w zakresie zobrazowania i zdalnego sterowania stacją G. C..

W wyniku przebudowy układu torowego zabudowane zostaną nowe, zewnętrzne urządzenia srk: sygnalizatory świetlne, elektryczne napędy zwrotnicowe, kontrolery położenia iglic, urządzenia kontroli niezajętości torów i rozjazdów oparte o system licznika osi. Dopuszczalna jest wymiana urządzeń zewnętrznych dla okręgu nastawczego (...) w zakresie niezbędnym do prawidłowego ich działania i współpracy z urządzeniami warstwy zależnościowej (w przypadku wymiany urządzeniami warstwy zależnościowej).

Urządzenia srk na stacji G. C. powiązane zostaną z dwukierunkową, jednoodstępową, samoczynną blokadą liniową w kierunku stacji R. (Lk (...) oraz systemem (...) poziom (...) ( (...) G. (...)). Ruch pomiędzy G. C.,
a G. P. realizowany za pomocą zapowiadania telefonicznego.

Typ powiązania okręgu „(...)” ze stacją G. C. P. (Lk (...)) oraz systemem (...) poziom (...) ( (...) G. (...)) nie ulegnie zmianie.

W okręgu „(...)” wszystkie nowo projektowane urządzenia srk w związku ze zmianą układu torowego muszą umożliwiać współpracę z istniejącymi komputerowymi urządzeniami zależnościowych (...) oraz z systemem sterowania i kierowania ruchem kolejowym (...).

Zestawienie robót na przejazdach kolejowych na stacji G. C. (…)

[podano tabelę, w tym: L.p. 1, Km 0,984; Numer linii kolejowej (...); Kat. A; Zakres robót: Powiązanie z urządzeniami stacyjnymi na stacji G. C., przeniesienie manipulatora z (...) do (...) G., pod. Lp. 2-3 Zakres robót: Likwidacja.]

2. Stacja G. C. P.

W ramach prac na stacji G. C. P. zakłada się zmianę układu torowego w północnej głowicy stacji (od strony stacji R.). Sterowanie urządzeniami srk w dalszym ciągu będzie rozdzielone na dwa okręgi nastawcze „(...)” i „(...). Samoczynna blokada liniowa do stacji R. zostanie zlikwidowana, tory szlakowe (...) zostaną włączone do stacji G. C. P..

Na stacji w obrębie zmian układu torowego zaprojektowane zostały nowe, zewnętrzne urządzenia srk: sygnalizatory świetlne, elektryczne napędy zwrotnicowe, kontrolery położenia iglic, urządzenia kontroli niezajętości torów i rozjazdów oparte o system licznika osi.

Urządzenia srk na stacji G. C. P. powiązane zostaną z projektowaną dwukierunkową, jednoodstępową blokadą liniową w kierunku stacji R. (Lk (...)). Typ powiązania okręgu „(...)” ze stacją G. C. P. (Lk (...)) nie ulegnie zmianie.

W ramach robót w zakresie urządzeń srk zakłada się dostosowanie wewnętrznych zależnościowych urządzeń srk (urządzeń przekaźnikowych typu(...)) oraz urządzeń zewnętrznych do nowego układu torowego.

Ponadto zakłada się zmianę zobrazowania w nakładce komputerowej (...) zarówno w okręgu nastawczym „(...)” jak i „(...)”, uwzględniający również zmianę typu blokady linowej w stronę stacji R..

Wszystkie nowo projektowane urządzenia muszą umożliwiać współpracę z istniejącym systemem sterowania i kierowania ruchem kolejowym (...).”.

W ocenie izby dodany punkt jako nie stanowiący zakresu odwołania nie podlegał rozpoznaniu przez izbę.

Jak ustaliła Izba, po dokonanych zmianach SWZ w dniach 25 i 30 września 2024 r. w SWZ nadal wymaga się spornej współpracy w zakresie połączeń urządzeń SRK, co podnosił w odwołaniu, na posiedzeniu i rozprawie odwołujący, a czemu nie zaprzeczył zamawiający.

Opierając się na powyższych ustaleniach w zakresie brzmienia SWZ Izba w konsekwencji ustaliła, że zamawiający wymaga modernizacji już istniejących systemów SRK, którymi są:

a. system zależnościowy typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na stacji G. C. (okręg nastawczy „(...)”);

b. system zależnościowy typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na stacji G. C. (okręg nastawczy „(...)”);

c. system zintegrowanej komputerowej blokady liniowej typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na szlaku G. C. - G. P.;

d. system sterowania i kierowania ruchem typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na stacji G. C. oraz w (...) G.;

e. system sterowania i kierowania ruchem typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na stacji G. C. (okręg nastawczy (...));

f. system sterowania i kierowania ruchem typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na stacji G. C. P.;

g. system (...)poziomu (...) typu (...) (produkcji (...)) zabudowany na obszarze (...) G..

Izba dokonała oceny prawnej i wskazała, że na podstawie ustawy PZP: zgodnie z art. 8 ust. 1 do czynności podejmowanych przez zamawiającego, wykonawców oraz uczestników konkursu w postępowaniu o udzielenie zamówienia i konkursie oraz do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Według art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób: 1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 2) przejrzysty; 3) proporcjonalny.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy PZP zamawiający może udzielić zamówienia w częściach, z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania o udzielenie zamówienia, lub dopuścić możliwość składania ofert częściowych w ramach jednego postępowania o udzielenie zamówienia, określając zakres i przedmiot części oraz wskazując, czy ofertę można składać w odniesieniu do jednej, kilku lub wszystkich części zamówienia. Natomiast art. 99 ust. 1 i 4 stanowią, że przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. (4) Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, w szczególności przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, źródła lub szczególnego procesu, który charakteryzuje produkty lub usługi dostarczane przez konkretnego wykonawcę, jeżeli mogłoby to doprowadzić do uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów.

Według art. 362 ustawy PZP do udzielania zamówień sektorowych stosuje się przepisy:

1) działu II, z wyjątkiem art. 83, art. 89, art. 91 ust. 2, art. 115 ust. 2 oraz z wyjątkiem przepisów rozdziału 3, chyba że przepisy niniejszego działu stanowią inaczej;

2) działu IV, z wyjątkiem przepisów rozdziału 1, art. 319 ust. 1 oraz art. 325 ust. 2.

Stosownie do art. 353 ¹ k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Natomiast zgodnie z art. 495 § 2 k.c. jeżeli świadczenie jednej ze stron stało się niemożliwe tylko częściowo, strona ta traci prawo do odpowiedniej części świadczenia wzajemnego. Jednakże druga strona może od umowy odstąpić, jeżeli wykonanie częściowe nie miałoby dla niej znaczenia ze względu na właściwości zobowiązania albo ze względu na zamierzony przez tę stronę cel umowy, wiadomy stronie, której świadczenie stało się częściowo niemożliwe.

Biorąc pod uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania (art. 552 ust.1 ustawy PZP), oceniając wiarygodność i moc dowodową po wszechstronnym rozważeniu zebranego materiału dowodowego (art. 542 ust. 1 ustawy PZP), Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie rozważań KIO sprecyzowała, że w sprawie sporne było uwzględnienie przez zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia konieczności współpracy z wykonawcami, którzy wykonali urządzenia SRK na podstawie odrębnych zamówień, ponieważ w obecnym postępowaniu o udzielenie zamówienia wykonawca obowiązany jest do powiązania swoich urządzeń z urządzeniami już wcześniej wykonanymi. Zamawiający potwierdził powyższe w odpowiedzi na odwołanie w szczególności w pkt 90: „Jednocześnie w zakresie robót branży srk, nie było możliwe wyłączenie z Zamówienia zabudowy urządzeń srk (warstwa urządzeń zależnościowych i zdalnego sterowania), gdyż niemożliwym byłoby prowadzenie wówczas ruchu kolejowego oraz osiągnięcie efektów Projektu (…)”.

Odnosząc się do stanowiska odwołującego zaznaczono, że odwołujący wskazywał na ewentualne problemy wynikające z konieczności takiej współpracy – od odmowy wcześniejszych wykonawców na tę współpracę, po niepewność co do wyceny współpracy, która wpływać ma na koszt ofert w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Zdaniem odwołującego brak regulacji w opisie przedmiotu zamówienia warunków odnośnej współpracy stoi w sprzeczności z wymogiem ustawy PZP co do opisu przedmiotu zamówienia, przejrzystości postępowania i godzi w zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.

Dodatkowo, odwołujący wskazał, że zmiany SWZ z 25 i 30 września 2024 r. były zmianami, które nie doprowadziły do rezygnacji zamawiającego z konieczności powiązania nowych urządzeń z już wykonanymi i w rezultacie nadal zamawiający oczekuje współpracy w zakresie takich powiązań.

Odnośnie powyższego Izba zaznaczyła, że zamawiający na rozprawie podkreślił, iż bez wymogu powiązania urządzeń realizacja zamówienia jest dla niego bez znaczenia, gdyż nie osiągnie rezultatu współdziałania urządzeń, a nawet nastąpiłoby wyłączenie danych odcinków linii kolejowych z funkcjonowania.

Dokonując oceny zarzutu 1 odwołania opisanego wyżej naruszenia art. 99 ust. 1 i 4 ustawy PZP w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP w zw. z art. 362 ustawy PZP, Izba uznała ten zarzut za niezasadny.

W pierwszej kolejności Izba zauważyła, że współpraca wykonawców, którzy realizowali podobne zamówienia w różnym czasie jest faktem. Natomiast odwołujący wskazuje na potencjalne problemy we współpracy, gdy tymczasem nie podjął próby ustalenia czy taka współpraca i na jakich warunkach będzie możliwa. W ocenie Izby odwołujący nie udowodnił w toku postępowania odwoławczego, że wymagana współpraca nie będzie możliwa, bądź będzie skutkowała negatywnymi konsekwencjami finansowymi w wycenie oferty. Izba zauważyła, że każdy wykonawca podejmujący współpracę jest w tej samej sytuacji, gdyż odwołujący nie wykazał, że jest przeciwnie. Dla podkreślenia argumentacji tego wywodu Izba zaznaczyła, że zamawiający przedstawił dowody na fakt, że odwołujący współpracował już w wykonaniu podobnych zamówień.

Odnosząc się do zarzutu 2 odwołania opisanego wyżej naruszenia art. 353 ¹ k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP, Izba uznała ten zarzut za niezasadny.

Według Izby, konieczność współpracy jest powszechnie znana na rynku wykonawców wykonujących podobne zamówienia. Wykonawcy współpracują ze sobą, co znajduje potwierdzenie w zaprezentowanych w toku postępowania odwoławczego dowodach. Natomiast, odwołujący nie wykazał, że współpraca nie będzie możliwa. KIO wskazała, że zamawiający opisuje przedmiot zamówienia w sposób który zapewni osiągnięcie realizacji zadania. Współpraca wykonawców w każdym przypadku będzie wymagana, chyba że zamówienie zrealizuje wykonawca wykonujący uprzednio odrębne zamówienie i powiąże swoje urządzenia z poprzednich i obecnych zamówień, jednak i w takim przypadku czynności takie wygenerują koszt realizacji powiązania. Instytucja konsorcjum czy podwykonawcy ma umożliwić udział wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia, gdy sam nie będzie mógł wykonać zamówienia i wymagać będzie wsparcia innych podmiotów w tej realizacji. Wobec tego, że zamówienie wymaga powiązania urządzeń wykonanych w realizacji umów, które nie regulowały przyszłej współpracy poprzedniego wykonawcy z wykonawcą obecnego zamówienia, co podnosił na rozprawie zamawiający, a czemu nie zaprzeczył odwołujący (w szczególności umowa z 2012 roku), to ten fakt rzutuje na opis przedmiotu zamówienia w obecnym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Zamawiający z przyczyn obiektywnych nie może narzucić obecnie warunków współpracy wykonawcy, który wykonał urządzenia w odrębnym zamówieniu. Wykonanie zamówienia wymaga natomiast realizacji w odniesieniu do kolejnych odcinków linii kolejowych przez kolejnych wykonawców znających branżę i w niej funkcjonujących.

Izba jednocześnie zasygnalizowała, że dostrzega niedogodność dla wykonawców polegającą na tym, że zamawiający nie zapewnił w poprzednich umowach warunków współpracy w realizacji kolejnych etapów zamówienia, jednak powyższe jest faktem. Natomiast obecne zamówienie jest jednym z wielu podobnych, wykonywanych dotychczas przez różnych wykonawców a odwołujący nie doprecyzował w odwołaniu jakie konkretnie informacje na temat współpracy są mu niezbędne dla przygotowania oferty i jakich informacji brak w SWZ, w odniesieniu do konkretnych punktów SWZ.

Odnosząc się do zarzutu 3 odwołania opisanego wyżej naruszenia art. 495 § 2 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP, Izba uznała ten zarzut za niezasadny.

W ocenie Izby przedmiotowy zarzut odwołującego jest hipotetyczny, w sytuacji gdy nie udowodnił braku możliwej współpracy. Przeciwnie sam potwierdził na rozprawie, że nie starał się o uzyskanie informacji czy współpraca będzie możliwa i na jakich warunkach.

Odnosząc się do zarzutu 4 odwołania opisanego wyżej naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy PZP, Izba uznała ten zarzut za niezasadny podnosząc, że jak wskazał zamawiający zamówienie bez powiązania urządzeń nie ma dla niego znaczenia i z tych względów nie może modernizacji systemów SRK udzielić jako odrębnego zamówienia. Izba przyjęła jako wiarygodne takie twierdzenia zamawiającego.

Odwołujący w ocenie izby nie udowodnił, że wydzielenie zamówienia pozostanie bez wpływu na osiągnięcie zamierzonego celu przez zamawiającego w realizacji zamówienia
i funkcjonowaniu całego systemu.

Końcowo Izba podkreśliła, że związana jest przy orzekaniu zarzutami odwołania, przez co rozumie się także przytoczone fakty w odwołaniu, i nie orzeka w zakresie wykraczającym poza te zarzuty (art. 555 ustawy PZP).

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała, że zamawiający nie naruszył zarzucanych mu w odwołaniu przepisów prawa i oddaliła odwołanie na podstawie art. 553 ustawy PZP.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557, art. 574 i art. 575 ustawy PZP oraz w oparciu
o przepisy § 8 ust. 2 zdanie pierwsze rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania. Izba nie zasądziła od odwołującego na rzecz zamawiającego kosztów, gdyż zamawiający o nie wnosił.

Skargę od tego wyroku Krajowej Izby Odwoławczej wywiódł odwołujący zaskarżając w całości, a zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1)  naruszenie art. 99 ust. 1 i 4 ustawy PZP w zw. z art. 16 pkt 1-3 PZP w zw. z art. 362 ustawy PZP poprzez ich niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, a to przez uznanie, że nałożenie na wykonawcę obowiązku samodzielnego zapewnienia realizacji prac związanych z modernizacją systemów sterowania ruchem kolejowym (dalej jako: SRK) na stacjach G. C. oraz G. C. P. (dalej jako: Stacje styczne), co wymusza ingerencję w urządzenia zabudowane przez wykonawców już istniejących systemów SRK (dalej jako: Inni dostawcy systemów SRK), którzy posiadają wyłączne prawa do wprowadzania zmian w zabudowanych przez nich systemach, a także nałożenie na wykonawcę obowiązku samodzielnego ustalenia szczegółowego zakres ww. prac nie skutkuje nieuzasadnionego uprzywilejowania Innych dostawców systemów SRK, ani też nie prowadzi do naruszenia zasady uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i nie prowadzi do nieporównywalności ofert złożonych w postępowaniu oraz, że odwołujący zobowiązany był udowodnić brak możliwości nawiązania współpracy z konkretnymi Innymi dostawcami systemów SRK, podczas gdy z orzecznictwa KIO oraz sądów powszechnych jasno wynika, że utrudnienie uczciwej konkurencji nie musi mieć charakteru realnego oraz że wystarczającym' jest " jedynie wykazanie, że opisując przedmiot zamówienia Zamawiający dokonał tego w sposób, który jedynie potencjalnie mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, a tym samym nie jest koniecznym udowodnienie realnego uniemożliwienia takiej konkurencji;

2)  naruszenie art. 353 ¹ k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP poprzez ich niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, a to przez uznanie, że nałożenie na wykonawcę obowiązku współdziałania z Innymi dostawcami systemów SRK, co nie może nastąpić w inny sposób niż poprzez wspólne ubieganie się o udzielenie zamówienia lub zawarcie pomiędzy wykonawcą a Innymi dostawcami systemów SRK umowy o podwykonawstwo, nie stanowi bezprawnego ograniczenia przez zamawiającego zasady swobody kontraktowania, a to w szczególności zasady swobody kontrahenta;

3)  naruszenie art. 495 § 2 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP poprzez ich niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, a to przez uznanie, że obciążenie wykonawcy całym ryzykiem związanym z niemożnością spełnienia świadczenia w przypadku braku możliwości nawiązania współpracy z Innymi dostawcami systemów SRK, nie wiąże się z ryzykiem niemożności wykonania zamówienia i wygaśnięcia zobowiązań wynikających z umowy, a co za tym idzie - nieosiągnięciem założonych przez zamawiającego celów, ani też nie prowadzi do naruszenia zasad uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego;

4)  naruszenie art. 91 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy PZP poprzez ich niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, a to przez uznanie, że zaniechanie przez Zamawiającego podziału zamówienia na części tak, aby zakres obejmujący zadania związane z modernizacją systemów SRK na Stacjach Stycznych został udzielony jako odrębne zamówienie / zamówienia, nie narusza zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, a także proporcjonalności prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego;

5)  naruszenie art. 559 ust. 2 ustawy PZP poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji sporządzenie uzasadnienia wyroku w sposób niespełniający wymogów ustawowych, w szczególności z uwagi na brak wyrażenia oceny co do całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, jak również brak podania przyczyn odmówienia wiarygodności i mocy dowodowej twierdzeń i dowodów powołanych przez Skarżącego, a także niewskazanie podstawy prawnej orzeczenia, w tym zaniechanie dokonania jakiegokolwiek uzasadnienia prawnego swojego rozstrzygnięcia, co uniemożliwia kontrolę instancyjną tego orzeczenia.

Powołując się na te zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz orzeczenie co do istoty sprawy, a w konsekwencji nakazanie zamawiającemu zmiany Specyfikacji Warunków Zamówienia (SWZ) w pkt 3.7.8. Tomu III SWZ - Program Funkcjonalno-Użytkowy poprzez wyłączenie z zakresu zamówienia stanowiącego przedmiot postępowania obowiązków wykonawcy związanych z modernizacją systemów sterowania ruchem kolejowym na Stacjach stycznych i wydzielenie ich do zakresu odrębnego postępowania; zasądzenie od przeciwnika skargi na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania odwoławczego według norm przepisanych; zasądzenie od przeciwnika skargi na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania skargowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W odpowiedzi na odwołanie zamawiający – przeciwnik skargi wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie na rzecz przeciwnika skargi od skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.

Na rozprawie w dniu 27 lutego 2025 r. obecni pełnomocnicy oraz reprezentanci skarżącego i zamawiającego podtrzymali swoje stanowisko. Obecny pełnomocnik (...) S.A. przystępujący po stronie odwołującego skarżącego przyłączył się do stanowiska skarżącego.

Sąd Okręgowy – sąd zamówień publicznych zważył, co następuje:

Skarga podlegała oddaleniu, jako niezasadna.

Przed oceną skargi należy wyjaśnić, że w skardze oraz odpowiedzi zamawiającego na skargę zgłoszono wnioski dowodowe. Wnioski dowodowe skarżącego obejmowały: odwołanie (...) sp. z o.o. z dnia 16 września 2024 r. i odpowiedzi na to odwołanie ((...), rozstrzygnięcia protestu z dnia 26 października 2012 r., odwołania (...) sp. z o.o. z dnia 26 października 2012 r., odpowiedzi na odwołanie zamawiającego z dnia 5 listopada 2012 r., postanowienia KIO z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. akt: (...) ogłoszenia o udzieleniu zamówienia z dnia 7 czerwca 2014 r. na zaprojektowanie i zabudowę interfejsu oraz adaptację urządzeń sterowania ruchem kolejowym produkcji (...) ( (...)) (...) sp. z o.o., zainstalowanych na odcinku linii (...) L. - W. - O. do współpracy z urządzeniami (...) (...) poziom (...) przy wykorzystaniu protokołu (...)w ramach projektu (...) „Modernizacja linii kolejowej (...). Etap II. Wdrożenie (...) i (...) w P.na odcinku L. - W. O., nr (...), ogłoszenia o udzieleniu zamówienia z dnia 7 listopada 2017 r. na zaprojektowanie i zabudowę półsprzęgu interfejsu oraz zabudowa urządzeń sterowania ruchem kolejowym przystosowanych do współpracy z urządzeniami (...) poziom (...), nr ref. (...), wyrok KIO z dnia 9 listopada 2012 r., sygn. akt: KIO (...), (...), (...) oraz (...)

Wskazane dowody nie zostały zgłoszone w postępowaniu odwoławczym i skarżący nie podał argumentów uzasadniających odstąpienie od zasad koncentracji dowodów w tamtym postępowaniu (art. 534, 535 ustawy PZP), ani nie podał okoliczności, które mogłyby usprawiedliwić powołanie tych dowodów dopiero w postępowaniu skargowym.

Zgodnie z art. 381 k.p.c. stosowanym odpowiednio w postępowaniu skargowym, sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Także w postępowaniu skargowym znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy koncentracyjne, jak art. 6 § 2 k.p.c., które mają swoje odpowiedniki w rygorystycznym postępowaniu odwoławczym (art. 534, art. 535 ustawy PZP). Z zestawienia tych regulacji w związku też z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 579 ust. 2 ustawy PZP wynika, że na stronie spoczywa co do zasady ciężar przedstawienia całego materiału procesowego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, a w tym przypadku w postępowaniu odwoławczym. Uznanie przez Krajową Izbę Odwoławczą czy też sąd pierwszej instancji określonego faktu za nieudowodniony nie oznacza zatem, że potrzeba powołania kolejnego dowodu dotyczącego tego faktu wynikła później, a sąd drugiej instancji nie może tego dowodu pominąć. Otóż, przepisy umożliwiające sądowi pominięcie spóźnionych faktów i dowodów, materializujące naczelną zasadę koncentracji materiału procesowego, mają co do zasady zastosowanie bez względu na znaczenie dowodu dla wyniku postępowania. Waga konkretnego dowodu, także wtedy, gdy dowód ten jest istotny z punktu widzenia kierunku rozstrzygnięcia, nie jest bowiem wystarczająca do uchylenia sankcji wynikającej z naruszenia przez stronę ciężaru dowodowego w postępowaniu odwoławczym, a tak właśnie należy postrzegać mechanizm przyjęty m.in. w art. 381 k.p.c., który w sposób oczywisty odnosi się do postępowania skargowego, szczególnie przy ograniczonej kognicji sądu zamówień publicznych do obszaru zarzutów odwołania w zakresie zakwestionowania ich rozpoznania zarzutami skargi. Sąd postanowił na podstawie wymienionych regulacji pominąć dowody zawarte we wnioskach skarżącego złożonych w skardze i do dnia zamknięcia rozprawy, jako spóźnione. Nadto sąd postanowił oddalić, jako niedopuszczalne wnioski dowodowe skarżącego złożone ustnie przez pełnomocnika skarżącego na rozprawie w dniu 27 lutego 2025 r. Należy też podkreślić, że wszystkie fakty i okoliczności, które wedle skarżącego miałyby opisane dowody wykazywać dotyczyły zarzutów objętych odwołaniem ocenionych przez Krajową Izbę Odwoławczą, jako nieudowodnione.

Przechodząc do oceny merytorycznej skargi należy na wstępie zaznaczyć, że Krajowa Izba Odwoławcza w zakresie objętym zaskarżeniem dokonała prawidłowych ustaleń faktycznych, które stały się podstawą do oceny odwołania i jego oddalenia. Sąd Okręgowy ustalenia te podziela i uznaje za własne, wobec czego wystarczającym jest odniesienie się do zarzutów skarżącego, które w istocie sprowadzają się do zaprezentowania własnej analizy i oceny faktów bez skutecznego podważania oceny dowodów dokonanej przez Izbę. Sąd podziela ocenę prawną Izby, co do bezzasadności odwołania.

Żaden z zarzutów podniesionych w skardze nie okazał się zasadny.

Co istotne, konstrukcja zarzutów jest taka, że skarżący zakwestionował jedynie sam rezultat rozpoznania przez Izbę odwołania, nie zaś te rozumowania czy ustalenia Izby, które do takiego rozstrzygnięcia doprowadziły. Niezależnie od tej wadliwości, to sąd poddał ocenie zastosowanie prawa materialnego przez KIO w związku z argumentami w uzasadnieniu skargi a odnoszącymi się do kwestionowanego opisu przedmiotu zamówienia. Analiza uzasadnienia skargi prowadzi do wniosku, iż wolą skarżącego było prawdopodobnie w tym zakresie podważenie zastosowanej przez Izbę materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia oddalającego odwołanie potencjalnego wykonawcy.

Sąd Okręgowy, w granicach zaskarżenia i swojej ustawowej kognicji w postępowaniu skargowym z uwzględnieniem tylko odpowiednim regulacji KPC o postępowaniu apelacyjnym, po analizie wszystkich przeprowadzonych dowodów w sprawie, a to obligatoryjnie dokumentów/środków dowodowych (płyta DVD – k. 333) zamawiającego wytworzonych w postępowaniu oraz dokumentów z postępowania odwoławczego dopuszczonych przez KIO i stanowisk w postępowaniu skargowym uznał, że ocena materiału dowodowego przez Izbę była trafna. Skarżący takiej oceny skutecznie nie podważył, a nadto jego zarzuty jak wstępnie zaznaczono wyżej, opisowo nie dotyczyły wprost oceny dowodów i ustaleń faktycznych dokonanych przez KIO. Należy bowiem zwrócić uwagę, że skarga w ogóle nie zawiera zarzutów naruszenia przepisów prawa zamówień publicznych dotyczących oceny dowodów i ustaleń faktycznych, jak np.: art. 542 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 552 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 534 ustawy PZP, co skutkuje koniecznością przyjęcia w postępowaniu skargowym (nie jest to zwykłe postępowanie apelacyjne), że ocena dowodów i ustalenia faktyczne KIO nie zostały zakwestionowane.

Odnosząc się do zarzutu skargi naruszenia zaskarżonym wyrokiem art. 99 ust. 1 i 4 ustawy PZP w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP w zw. z art. 362 ustawy PZP poprzez niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, a to przez uznanie, że nałożenie na wykonawcę obowiązku samodzielnego zapewnienia realizacji prac związanych z modernizacją systemów sterowania ruchem kolejowym (SRK) na stacjach G. C. oraz G. C. P., co wymusza ingerencję w urządzenia zabudowane przez wykonawców już istniejących systemów SRK, którzy posiadają wyłączne prawa do wprowadzania zmian w zabudowanych przez nich systemach, a także nałożenie na wykonawcę obowiązku samodzielnego ustalenia szczegółowego zakres ww. prac nie skutkuje nieuzasadnionego uprzywilejowania innych dostawców systemów SRK, ani też nie prowadzi do naruszenia zasady uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i nie prowadzi do nieporównywalności ofert złożonych w postępowaniu oraz, że odwołujący zobowiązany był udowodnić brak możliwości nawiązania współpracy z konkretnymi innymi dostawcami systemów SRK, podczas gdy z orzecznictwa KIO oraz sądów powszechnych jasno wynika, że utrudnienie uczciwej konkurencji nie musi mieć charakteru realnego oraz że wystarczającym jest jedynie wykazanie, że opisując przedmiot zamówienia zamawiający dokonał tego w sposób, który jedynie potencjalnie mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, a tym samym nie jest koniecznym udowodnienie realnego uniemożliwienia takiej konkurencji, to zarzut był chybiony.

Sąd po pierwsze stwierdził, że skarżący sformułował ten zarzut identycznie jak w odwołaniu i w ogóle nie odniósł zarzucanej niewłaściwej interpretacji a w konsekwencji zastosowania art. 99 ust. 1 i 4 ustawy PZP do zasadniczych argumentów Izby odnośnie do oceny tego zarzutu, jako bezzasadnego. Otóż, w dalszym ciągu skarżący prowadzi aktualnie w skardze powierzchowną polemikę z opisem przedmiotu zamówienia, który jego zdaniem bezprawnie nakłada na wykonawców obowiązek powiązania swoich urządzeń z urządzeniami już wcześniej wykonanymi i wskazuje na teoretyczne, potencjalne problemy we współpracy z innymi podmiotami, bez powołania się na dowody, które potwierdzają jego racje.

Należy przypomnieć, ze KIO wskazała jeden zasadniczy argument odnośnie analizowanego zarzutu – „odwołujący nie udowodnił w toku postępowania odwoławczego, że wymagana współpraca nie będzie możliwa” i w ocenie sądu ten argument nadal jest aktualny, ponieważ skarżący nie wskazał na dowody, których w postępowaniu odwoławczym Izba nie oceniła a potwierdzały brak możliwości owej współpracy. Co więcej, brak inicjatywy dowodowej po swojej stronie w tym zakresie skarżący potwierdził także spóźnioną inicjatywą dowodową w postępowaniu skargowym. Sąd pominął, jak wskazano wyżej wszystkie wnioski dowodowe, które były spóźnione, gdyż dowody potwierdzające zasadność tego podstawowego zarzutu skarżący powinien przedstawić w postępowaniu odwoławczym ale i także powinien przedstawić te, które były tylko zapowiedziane, nawet nie złożone w skardze czy na terminie rozprawy skargowej, znanej skarżącemu od dawna. Tego rodzaju zaniechanie wbrew narracji skargi budzi wątpliwości, co do realności zarzutów tj. ich zgodności z rzeczywistym stanem i zgodności z interesem publicznym w aspekcie podzielenia zamówienia na części.

Przechodząc do analizy prawnej, to zarzut skarżącego odnosi się do „opisu przedmiotu zamówienia”, który jest objęty regulacją art. 99 ust. 1 ustawy PZP. Wedle tego przepisu przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. W ocenie sądu opis przedmiotu zamówienia w zakresie prac związanych z modernizacją systemów sterowania ruchem kolejowym na stacjach G. C. oraz G. C. P. nie narusza zasad tej regulacji. Opis szczegółowy jest zarówno jasny jak i wyczerpujący, podobnie pozostałe przesłanki prawidłowego opisu z ust. 1 zostały spełnione, a skarga jest abstrakcyjna wobec tych przesłanek tj. nie wskazuje nawet gdzie konkretnie w treści opisu jest niedokładność, niezrozumiałe określenie, itd. Jeżeli zaś chodzi o ust. 4 w art. 99 ustawy PZP, to ustawa zakazuje takiego opisu przedmiotu zamówienia, który utrudniałby uczciwą konkurencji przy opisywaniu przedmiotu zamówienia. Należy przyjąć, że zakaz ten zostanie naruszony, gdy przy opisie przedmiotu zamówienia zamawiający użyje określeń czy parametrów wskazujących w sposób pośredni konkretnego producenta lub konkretny produkt. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, w szczególności przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, źródła lub szczególnego procesu, który charakteryzuje produkty lub usługi dostarczane przez konkretnego wykonawcę, jeżeli mogłoby to doprowadzić do uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów. W przypadku oceny konkretnego stanu faktycznego jako naruszenia zakazu sformułowanego w art. 99 ust. 4 PZP wystarczającym jest uprawdopodobnienie utrudnienia konkurencji przy opisie przedmiotu zamówienia.

Odnosząc powyższe uwagi na tle regulacji do sprawy, to w ocenie sadu z analizy skargi nie wynika, aby podważono opisywanie przedmiotu zamówienia w taki sposób, który mógłby potencjalnie zagrozić uczciwej konkurencji. Wydzielenie stacji stykowych, czy jak to opisuje też zamawiający wyłączenie zakresu branży SRK do innego zamówienia z wolnej ręki w ogóle nie zmieni tych w istocie „obaw” skarżącego o zagrożenie uczciwej konkurencji, ponieważ w dalszych ciągu pozostanie konieczność integracji. Ponadto, zakres tych prac odnośnie stacji G. C. nie przekracza 10% a G. C. P. nie przekracza 0,7% całości zakresu zamówienia, a zatem jest w istocie incydentalny.

Skarżący wskazuje tylko na własny interes w tym konkretnym zamówieniu tj. podjęcie wykonania tylko i aż takich części, które nie byłyby objęte wymogami połączenia z infrastrukturą już istniejącą i w zarzutach podnosi tezy ogólne dotyczące uprzywilejowania innych podmiotów, które są też dostawcami systemów SRK. To w takim teoretycznym wymiarze uprzywilejowanie nie ma miejsca, ponieważ de facto polegałoby na tym, że SWZ nakłada na wykonawców obowiązek wykonania prac związanych z powiązaniem urządzeń przewidzianych do zabudowy w ramach zamówienia stanowiącego przedmiot postępowania z urządzeniami istniejącymi, których producentami są inni dostawcy systemów SRK. Z drugiej strony tj. praktyki obrotu gospodarczego, nie jest to nadzwyczajna sytuacja lecz naturalny stan rzeczy, gdy przedmiot prac obejmuje m. in. modernizację już zastanej infrastruktury.

Przekonujący i nie obalony przez skarżącego jest argument KIO oraz zamawiającego, że jeżeli nawet jest to jakieś utrudnienie, to z pewnością już z racji charakteru inwestycji nie ma na celu uprzywilejowywać części podmiotów, a wynika z obiektywnej konieczności po stronie projektodawcy SWZ tj. zamawiającego, który nie ma faktycznej i prawnej możliwości narzucić obecnie warunków współpracy wykonawcy, który wykonał urządzenia w odrębnym zamówieniu w przeszłości. KIO słusznie też wskazała, że podnosząc ww. zarzut skarżący powinien podjąć trud w celu wykazania, że podjęcie współpracy przy realizacji przedmiotowego zamówienia z (...), (...)czy (...) nie jest możliwe. Okolicznością taką jak podniósł słusznie zamawiający nie jest okoliczność, że podmioty będące dostawcami systemów SRK są wobec siebie konkurencją. Skarżący nie wykazał okoliczności przeciwnej i nawet nie odniósł się do tej istotnej kwestii.

Trzeba też dodać, że skarżący nie wykazał dysproporcji w sytuacji wykonawców ubiegających się o przedmiotowe zamówienie, że obowiązek samodzielnego zapewnienia realizacji prac związanych z modernizacją wszystkich systemów SRK na stacjach G. C. oraz G. C. P. spowoduje nieuzasadnione uprzywilejowanie innych dostawców systemów SRK, którzy posiadają wyłączne prawa do wprowadzania zmian w zabudowanych przez nich systemach oraz wyeliminowanie z udziału w postępowaniu innych wykonawców. Trafna była konstatacja Izby, że brak dowodu na to, iż wymagana współpraca faktycznie nie będzie możliwa, bądź będzie skutkowała istotnymi negatywnymi konsekwencjami finansowymi w wycenie oferty.

Istotne jest też to, że zamawiający przedstawił dowody na fakt, że odwołujący współpracował już w wykonaniu podobnych zamówień. To jest faktem, podobnie jak współpraca wykonawców, którzy realizowali podobne zamówienia w różnym czasie oraz charakter całego przedmiotu zamówienia w formule zaprojektowania i wybudowania w związku z dokonaną przez zamawiającego obszerną analizą zakresu prac. Skarżący nie zaproponował racjonalnej alternatywy, co istotne zgodniej z interesem publicznym. Skarżący podnosi, że faktycznie odpowiedzialnym za część opisu przedmiotu zamówienia są inni dostawcy systemów SRK, którzy jako jedyni posiadają wiedzę, jakie konkretnie czynności są konieczne w celu wykonania modernizacji urządzeń SRK. Także to nie uzasadnia jednak stawianego w skardze zarzutu, ponieważ doprecyzowywanie przedmiotu zamówienia przez wykonawcę w zamówieniach realizowanych, jak to w tej sprawie w formule projektuj i buduj, wymaga w każdym przypadku doprecyzowania przedmiotu zamówienia, który wynika z projektów opracowanych na etapie realizacji zamówienia. Natomiast szczegółowy zakres robót dotyczący systemu poznać będzie można dopiero po jego zaprojektowaniu.

Sąd podobnie jak Izba uznaje, szczególnie po wnikliwym zapoznaniu się z Analizą zamawiającego w zakresie możliwości wydzielenia i stanowiskiem przedstawiciela zamawiającego pana M. R. na terminie rozprawy, że przedmiot zamówienia został opisany w taki sposób, aby zapewnić cele projektu, w tym ustawowe, jego zgodność z technicznymi wymogami regulacji w zakresie ruchu kolejowego i dopuszczenie do eksploatacji, przy zapewnieniu minimalnej ilości zamknięć torowych, a jednocześnie spowodować jak najmniejsze ograniczenie ruchu kolejowego na uczęszczanych szlakach, ale też co istotne z punktu widzenie interesu publicznego i obywateli także przy ograniczeniu ryzyka utraty unijnych źródeł finasowania. Tego skarżący też nie podważył i nie wykazał, aby jego koncepcja opisu przedmiotu zamówienia była celowa z punktu widzenia dobra publicznego i jednocześnie zgodna z normami technicznymi.

Odnosząc się do zarzutu skargi naruszenia art. 353 ¹ k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP poprzez niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, to był on chybiony w całości. Skarżący w ogóle nie podważył prawidłowości zastosowania regulacji podstawowej w tym zarzucie – art. 353 ¹ k.c. w odniesieniu do prawa zamówień publicznych. Otóż, opis przedmiotu zamówienia przez zamawiającego, który jest kwestionowany przez skarżącego tj. współpraca z innymi dostawcami systemów SRK, którzy wcześniej wykonali urządzenia na stacjach stykowych, objętych modernizacją, w ocenie sądu wbrew przekonaniu skarżącego z pewnością nie stanowi co do zasady bezprawnego ograniczenia przez zamawiającego zasady swobody kontraktowania, w szczególności zasad swobody doboru kontrahenta.

Już tylko podstawowe dane z obrotu gospodarczego i rynku w ogólności obalają wszystkie powierzchowne zarzuty skarżącego w tej części, ponieważ współpraca rozmaitych podmiotów, w szczególności poprzednich wykonawców, projektantów, dostawców itd. z nowymi (innymi) jest realizowana powszechnie i na bieżąco. Skarżący przecież też jest takim wykonawcą, który uprzednio wykonywał prace w związku z innym zamówieniem a może być objęty przyszłą współpracą i należy założyć, że nie przewiduje utrudniania prowadzenia działalności gospodarczej innemu podmiotowi, który zawrze umowę z zamawiającym albo też nie przewiduje celowego uniemożliwienia wykonania umowy przez inny podmiot, w tym podmiot publiczny. Intencje własne i zakładanie przez skarżącego budzą poważne wątpliwości, co do rozumienia zasad wykonywania zobowiązań. Zamawiający zakłada współpracę wykonawców z innymi podmiotami, co znajduje odzwierciedlenie w opisie przedmiotu zamówienia, ponieważ taki jest charakter realizowanej inwestycji określonej według standardów. Zamawiający opisuje przedmiot zamówienia w sposób, który zapewni osiągnięcie właściwego rezultatu w postaci realizacji oznaczonego zadania a bez powiązania urządzeń z już istniejącymi ten rezultat faktyczny i prawny nie zostanie osiągnięty. W ocenie sądu, jeżeli skarżący zamierzał właśnie przy użyciu omawianego zarzutu obalić kwestionowany opis przedmiotu zamówienia, to powinien wykazać, że jest możliwe w zakresie prawidłowej, racjonalnej i korzystnej z punktu widzenia dobra publicznego gospodarki zlecenie przedmiotowego zamówienia w inny sposób niż opisany w SWZ tj. wydzielenie części do odrębnego zamówienia publicznego i w konsekwencji wykonanie przez innego wykonawcę niezbędnego powiązania urządzeń także pozwoli osiągnąć zamierzone przez zamawiającego cele postępowania w zgodzie z prawem. Tego skarżący nie wykazał. Nie podważył też zgodności z prawem, w szczególności z art. 16 ustawy PZP opisu przedmiotu zamówienia.

Odnosząc się do zarzutu skargi naruszenia art. 495 § 2 k.c.
w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1-3 ustawy PZP poprzez ich niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, to zarzut był chybiony. Skarżący w całym postępowaniu nie udowodnił braku możliwej współpracy z potencjalnymi kontrahentami, których przecież mógł zidentyfikować. Co więcej, potwierdził na rozprawie przed KIO, że nie starał się o uzyskanie informacji czy współpraca będzie możliwa i na jakich warunkach. Tego rodzaju stanowisko wyklucza dalszą analizę wywodów skargi odnośnie do zakładanych ryzyk niemożności wykonania zamówienia i wygaśnięcia zobowiązania. Dalsze wnioski dowodowe mające wykazać zasadność stawianego w postępowaniu odwoławczym zarzutu były oczywiście spóźnione. Sąd wydał postanowienie na rozprawie zarówno, co do wniosków w skardze, jak i przyszłych i niedopuszczalnych.

Odnosząc się do zarzutu skargi naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 16 pkt 1
i 3 ustawy PZP poprzez ich niewłaściwą interpretację i w konsekwencji zastosowanie, to zarzut był chybiony. Sąd podkreśla, że samo zacytowanie regulacji ustawy PZP nie jest wystarczające do uznania racji skarżącego. W tym zakresie skarżący powinien obalić argumenty zamawiającego (obszernie powołane w odpowiedzi na odwołanie i skargę), które stanowią element dokumentów zamówienia a przytaczają powody niedokonania podziału zamówienia na części (art. 91 ust. 2 ustawy PZP). Tymczasem skarżący ograniczył się do powielenia swojego stanowiska, którego źródłem jest tylko jego interes gospodarczy niezależnie od gospodarczego, technicznego i publicznego uzasadnienia słuszności udzielenia tego zamówienia bez wydzielania części do odrębnych zamówień.

Wobec powyższego należy podnieść, że po pierwsze zamawiający nie jest prawnie zobligowany do wyłączania takich części zadania, które akurat satysfakcjonują konkretnego wykonawcę. Po drugie, zamawiający obszernie i wiarygodnie wyjaśnił, że zamówienie bez powiązania urządzeń nie ma dla niego znaczenia, z tych względów nie może modernizacji systemów SRK udzielić jako odrębnego zamówienia. Po trzecie, skarżący nie udowodnił, że wydzielenie zamówienia pozostanie bez wpływu na osiągnięcie zamierzonego celu przez zamawiającego w realizacji zamówienia i funkcjonowaniu całego systemu. Po czwarte wreszcie istotna była w sprawie zasada autonomii decyzji zamawiającego, który co do zasady ponosi odpowiedzialność za czynności dokonywane w trybie zamówień publicznych i decyzja o takiej formule zamówienia nie budzi wątpliwości już tylko w związku z przedstawioną analizą i ryzykami dla prawidłowości funkcjonowania ruchu kolejowego w czasie modernizacji, gdyby zakres zamówienia został podzielony. Sąd podkreśla ten fakt szczególnie, ponieważ skarżący nie podjął żadnej inicjatywy w kierunku obalenia wniosków z tej analizy zamawiającego.

Skarżącemu umknęło to, że zamawiający przed wszczęciem ogłoszenia niniejszego zamówienia przeanalizował możliwość wyłączenia zakresu branży SRK do innego zamówienia. Z tej analizy wynika, że w obrębie stacji G. C. w związku z zaprojektowaną zmianą układu torowego wszystkie nowo projektowane urządzenia SRK muszą umożliwiać współpracę z istniejącymi komputerowymi urządzeniami zależnościowych w okręgach nastawczych (...) i (...) w obrębie stacji G. C. oraz z systemami nadrzędnymi do sterowania i kierowania ruchem kolejowym tymi okręgami nastawczymi. Podobnie zaprojektowane zmiany układu torowego na stacji G. C. P. wymagają dostosowania wszystkich nowo projektowanych urządzeń SRK do współpracę z istniejącymi urządzeniami zależnościowych oraz systemem nadrzędnym do sterowania i kierowania ruchem kolejowym.

Reasumując, co do ww. zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego, to okazały się one w całości chybione. Konstatacja ta wynika z dokonanej analizy w oparciu o niekwestionowaną przez skarżącego (w ramach obligatoryjnych zarzutów) oceną dowodów i przy braku w skardze właściwych zarzutów naruszenia regulacji procesowych dotyczących oceny dowodów i ustaleń faktycznych, jak np. art. 542 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 552 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 534 ustawy PZP. Jedyny zarzut naruszenia prawa procesowego tj. art. 559 ust. 2 ustawy PZP był w ocenie sądu oczywiście chybiony. Należy podkreślić, że Izba wprost w uzasadnieniu powołała się na dowody, dokonała na ich podstawie jasnych ustaleń, a następnie oceny stanu faktycznego przez ich pryzmat. Bazując na powołanych ustaleniach oceniła, że skarżący nie wykazał, iż zachodzą przesłanki do uznania, że ogólnie kwestionowany przez odwołującego opis przedmiotu zamówienia bez podstawowej inicjatywy dowodowej, wobec merytorycznego stanowiska zamawiającego i samej treści SWZ nie może prowadzić do przyjęcia, że zamówienie powinno być podzielone na części wedle projektu i planu skarżącego niezależnie od celu i zakresu inwestycji oraz autonomii decyzji zamawiającego realizującego interes publiczny.

Skarżący w sposób bardzo ogólny sformułował ów zarzut do uzasadnienia zaskarżonego wyroku, nie precyzując żadnych faktycznych podstaw jego postawienia, co w istocie czyni ów zarzut jedynie fasadowym a w relacji do samego uzasadnienia wyroku po prostu niesprawiedliwym. Wobec tego należy tylko podnieść, że w ocenie sądu uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia odzwierciedla w sposób jasny i klarowny przeprowadzony sposób i tok rozumowania będący podstawą rozstrzygnięcia, który umożliwił dokonanie kontroli zaskarżonego orzeczenia w ramach skargi. Sąd w tym składzie nie stwierdził nieprawidłowości proceduralnych w uzasadnieniu wyroku, które mogłyby mieć nawet znikomy wpływ na wydane rozstrzygnięcie.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy oddalił skargę, o czym orzekł w punkcie 1. wyroku na podstawie art. 588 ust. 1 ustawy PZP.

O kosztach postępowania skargowego (pkt 2. wyroku) orzeczono na podstawie art. 589 ust. 1 ustawy PZP stosownie do wyniku tego postępowania. Skarżący przegrał postępowanie skargowe, a zatem zgodnie z wynikiem tego postępowania obciążają go koszty poniesione przez przeciwnika skargi (zamawiającego). Na koszty te po stronie przeciwnika skargi składało się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 3.600 zł stosownie do wysokości stawki wynikającej z § 14 ust. 2a pkt 1) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Wskazaną kwotę zasadzono od skarżącego na rzecz przeciwnika skargi tj. zamawiającego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, z urzędu zgodnie z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 579 ust. 2 ustawy PZP.

Anna Żuława Anna Gałas Sylwia Paschke